خانواده برتر

یک عده چطور کار بدون بیمه را قبول میکنند؟ با این که تو قانون کار اومده که کارفرما ملزم هست نیروی کار خود( چه خانم چه نیروی ازمایشی و یا کاراموز) را باید از همان روز اول بیمه تامین اجتماعی کنه. اما مثلا میری تو یک پاساژ یا بازار میبینی 70 درصد از شاگرد مغازه ها بیمه نیستند. با این که اکثرا میگند قانون کار به نفع کارفرما هست اما از این ماده قانونی که به نفع اونها هست هم استفاده نمیکنند.  و کارقرما را با استناد به این ماده مجبور به بیمه کردن نمیکنند تجربه شما از کار بدون بیمه چیه؟ چرا کار بدون بیمه را قبوب کردید؟

چرا یه پسر با موقعیتِ مناسب پاشو میکنه تو یه کفش که با خانومی مطلقه با یه بچه که 10 سال از خودش بزرگتره ازدواج کنه؟ کسی تا حالا تجربه عشق به زن بزرگتر از خودش داشته؟؟ نظرتون در مورد این مدل ازدواجها که جدیدا رایج هم شده چیه؟

سلام.یه مساله پیش اومده باعث تعجبم شده.نمیدونم چیکارکنم.

در ددوران آشنایی با آقا پسری هستم قصدشون ازدواج هست منتها به من میگه دلم میخواد لباسای باز بپوشی اونم نه فقط داخل خونه بلکه توی مهمونی ها جشن های خونوادگی. من خودم در عمرم لباس باز نپوشیدم میگه بعدش میتونی اونم لباس بندی میگه بپوشی به همه نشون بدم زنم خوشگله آرایش غلیظ دوس دارم. من خودم اصلا آرایشی نیستی وقتی منو دید کاملا معمولی هستم ارایش خیلی کم.ممانتو جلو باز اصلا. حالا اگه اشتباه میکنم بگید و آقایون هم لطفا نظر بدید وقتی یه مرد همچین حرفی میزنی بعدها ممکنه تغییر کنه ؟ردر کل میگه لباسای جذب بپوش هم خونه هم بیرون.

ممنونم ازتون

سلام ی پسر ۱۹ ساله ام که نمیدونم چرا دختری بهم جذب نمیشه ... یا با دختری حرف میزنم چه حضوری یا چتی نمیتونم نظرشو جلب کنم از لحاظ ظاهر صورت معمولی ای دارم با ۱۷۰ قد 

وقتی با دختری چت میکنم واقعا نمیدونم چی بگم بهش تا باهاش صمیمی تر بشم

سلام
من یه سوال برام مطرحه. اینکه خانوما از بین یه پسر با ظاهر معمولی که زشت نیست، ولی زیبایی یا جذابیت چهره ی خاصی هم نداره، و لی قد بلند هست، و یک پسر دیگه که چهره ی زیبایی داره ولی قد متوسط داره کدوم رو انتخاب میکنن؟ درواقع یکجور نظرسنجی بین قد و قیافه برای پسر هست و ارزش خاصی هم نداره و دلیل بر برتری هیچکدوم نیست. فقط برام جالبه دونستن دیدگاه خانوماست، چون مثلا فکر کنم برای پسرها قیافه مهمتر از قد هست.

سلام چرا اصلا ادم باید ازدواج کنه؟وقتی که میگن واسه فرار از تنهایی ازدواج نکن!برای خلع عاطفیت ازدواج نکن!برای نیاز جنسی ازدواج نکن! برای اینکه فقط به یکی نیاز داری که باهات حرف بزنه ارومت کنه ازدواج نکن!  تو ازدواج به این فکر نباش که به یکی تکیه کنی بزار اون بهت تکیه کنه! پس چرا ادم بره ازدواج کنه چه نیازی به این هست ادم بره سمت جنس مخالف!تا وقتی دلت بخواد ازدواج کنی میگن ازدواج کردن خریت تا وقتی ازدواج نمیخوای بکنی میگن کار اشتباهی میکنی

سلام..

خیلی خلاصه بگم چجوری باید چهره شاداب و با نشاطی داشته باشم؟

جوری که وقتی خودم رو توی آینه ببینم انرژی بگیرم

سلام

من ۲۱سالم هست و حدود ۴_۵ساله که بواسیر دارم  پارسال به دلیل درد های شکمی شدید و سوزش بواسیر به پزشک مراجعه کردم که تشخیص دادن روده تحریک پذیر دارم و بواسیر هم گریل ۴هست و باید عمل بشه ودارو تجویز کردن و گفتن بعد دو هفته دوباره مراجعه کنم که به دلایلی نشد اما با مصرف دارو ها تا حد زیادی درد های شکمی خوب شد اما هفته قبل دوباره شروع شده و بواسیر هم چند باری خونریزی کرد البته به دلیل مصرف قرص کلسیم بواسیر داخلی هم رشد کرده

به پزشک که مراجعه کردم گفت نیاز به عمل داره اما در استان ما  فقط با تیغ جراحی عمل میشه که مشکلات زیادی داره از جمله خطر عفونت و رشد دوباره بواسیر با تحقیقی که تو اینترنت کردم متوجه شدم با لیزر هم عمل میشه و به مراتب راحت تره اما متاسفانه در شهر هایی مثل تهران و شیراز فقط انجام میشه با تماسی که به چند کلینیک در تهران گرفتم گفتن در یک جلسه انجام میشه و فقط کافیه ۱_۲روز قبلش نوبت بگیرم اما اطلاعات دقیق ندادن و نمی‌دونم که کدوم دکتر و کلینیک مطمئن و خوبه  و آیا شما تا حالا تجربه عمل بواسیر با لیزر داشتین و کدوم دکتر و کلینیک در تهران خوبه  

سلام . من 18 سالمه . امسال کنکوریم میخواستم بدونم شرایط دانشگاه افسری برای بانوان چطوره؟ و اینکه شرایط شغلیش با خانم ها و اینکه حقوقش . کسی هست که اینجا افسری خونده باشه؟

سلام خسته نباشید

من به تازگی متوجه شدم که پسرخالم که 15.16 سالشه سیگار میکشه ولی از این مطمئن نیستم که از کی شروع کرده شاید 2ماه و اینو هم مطمئن نیستم چنوقت یکبار میکشه ولی اینو میدونم بدبختیا از همین ی نخ و دو نخ شروع میشه من دوسش دارم و داداشمه و نمیخام درگیر مخدر بشه خودم نمیتونم مستقیما بهش بگم چون ممکنه لج کنه و بدتر بشه به یکی از دوستاش که باهاش نزدیکم از نظر خانوادگی و باهم راحتیم و صمیمی ازش پرسیدم از کیه اینطوریه و حواستو بهش جمع کن اون گفت ن بابا اون نمیکشه و فهمیدم داره میپیچونع ک نگه

من نمیدونم حالا چیکار کنم به خانوادش بگم یا ب مامانم بگم ک به خالم بگه یا خودم بگم ......

اصلن نمیخام قضیه خیلی بزرگ بشه ولی اکه سنش یکم بیشتر بود میتونستم کنار بیام ولی سنش هنوز کمه

و نمیخام دیر بشه .....

خودم دخترم و22سالمه

ممنون میشم اگه راهنماییم کنین...

سلام من مجردم ولی سوالی ذهن منو به خودش مشغول کرده و اون اینه که من دیدم بعضی دختر ها مهریه های سنگینی تعیین میکنندودر فامیل سر اینکه کی مهریه ی بیشتری تعیین کنه چشم وهم چشمی دارن انگار مهریه ارزش دختر رو تعیین میکنه خوب اگر مهریه  برای دختر ارزش محسوب میشه پس ارزش پسر کجا میره ارزش داماد چیه یعنی هیچ ارزشی برای عروس نداره و فقط عروسه که برای داماد ارزش داره ایا این عدالته ایا این انصافه که ما پسر ها اینقدر در مقابل دختر ها بی ارزش باشیم  چرا عروس چیزی به عنوان ارزش داماد بهش نمیدن

سلام 

من جوانی بالای 35 سال و مجردم .مشکلی که دارم اینه که یه 7-8 ماهی میشه بیکار شدم. البته حدود 10-12 سال سابقه کار اداری تو دوتا شرکت رو دارم. مشکل من از اونجا شروع شد که یه رشته بی خاصیت رو تو دانشگاه خوندم و به همین خاطر طرف بازار شغلی اون رشته نرفتم و کلا سمت کارای کارمندی رفتم و همونطور که گفتم یه چندسالی هم سابقه کار دارم اما الان به خاطر سنم دیگه کمتر جایی حاضره نیست منو استخدام کنه .

تو اکثر اگهی های استخدام یا خانم میخوان یا برای اقایون محدودیت سنی زیر 30 سال میزارن یا اگرم کمی لطف کنن نهایتا زیر 35 سال میخوان.الان من موندم چیکار کنم. از طرفی بیکار تو خونه نشستن داره یواش یواش اذیتم میکنه و از طرف دیگه تو این سن تو خونه نشستن و با پدر و مادر زندگی کردن سخت شده برام. البته اون بیچاره ها کاری بهم ندارن اما خودم دیگه نمی تونم تحمل کنم.

هم به کارهای کارمندی علاقه مندم هم به کارهایی که بصورت دورکاری با کامپیوتر و فضای مجازی انجام میشه.حقیقتش خیلی تو خودم نمی بینم که برم یه مغازه راه بندازم چون اهل دروغ گفتن نیستم. سابقه کار در مغازه رو دارم . خیلی راضی نبودم.

یه نکته رو هم بگم که الان خونه و ماشین دارم و یه پس اندازی که دارم باهاش کار میکنم و بصورت تفریحی هم یه پیج فروش در ایستاگرام دارم که یه درامد مختصری هم واسم داره اما بیشتر از درامدش فعلا سرگرمم میکنه یعنی درامدی نداره که بشه روش حساب کرد.

ولی اون چیزی که باعث ناراحتی منه نداشتن یه شغل واقعیه.و از اون طرف داره بین بیمه ام هم فاصله میفته. و همچنین بخاطر نداشتن شغل ثابت نمی تونم واسه ازدواج اقدامی کنم.

الان موندم چیکار کنم.چقد اگهی های استخدام رو هر روز نگاه کنم ؟؟ متاسفانه سراغ یه هنرم نرفتم و از این طریق هم نمی تونم برم سرکار.

پیشنهاد شما الان برای کسی که سنش از کارمندی گذشته و شانس استخدامش حتی تو شرکتها اومده پایین و متاسفانه هنری هم نداره که بتونه ازش پول دربیاره چیه؟؟

ممنون میشم راهنماییم کنید.

همینجا دوتا توصیه هم برای افراد نوجون که دارن این پست رو میخونن داشته باشم

لطفا با چشم باز برای دانشگاه اقدام کنید تا بعدا بتونید تو همون رشته دانشگاهی تون مشغول به کار بشید. 

دوم اینکه همزمان با تحصیلتون به کار یا حرفه ای یاد بگیرید .مثلا زبان انگلیسی تون رو تکمیل کنید یا کلاسهای افزایش مهارت مربوط به رشته ای که توش درس میخونید رو برید که بعدا همینا به دردتون میخوره.

سلام جناب نجفی عزیز

میخواستم نظرهمه ییییییییی آقایون و مادرشوهرارو

در مورد عینکی بودن دختر وقتی میرن خاستگاریش بدونم

میدونم ی همچین پستی تو خانواده برتر هس

ولی دلم میحواد ب شکل دیگع ای مطرح بشع،اگع امکانش هس

اگع دختری از همه لحاظ اوکی باشع،خانه داری،آشپزی،کارای هنری مث خیاطی،خوش تیپ باشه،ی قیافه خوب و معمولی،ی هیکل خوب و مناسب

ولی عینکی باشه،حاضریدباهاش ازدواج کنید،یا برا پسرتون بگیریدش؟؟؟؟

خواهش میکنم بزارید،خیلیییی برام مهمه

سلام دوستان خسته نباشید .

من امسال کنکوری هستم و رشتم هم تجربیه . و از استان آذربایجان شرقی هستم .

میخواستم برای دانشگاه کوثر برم مصاحبه برای رشته افسری . و همه شرایطشو دارم (قدی . bmi . آمادگی بدنی. چادری و معدل بالاو ....)

میخواستم از دوستان سوال کنم ایا خانومی بوده که افسری خونده باشه؟ سختی شغل داره ؟ واین که حقوق چقدره ؟

و ایکه بعد از تموم شدن دانشگاه دولت استخدام میکنه یا نه ؟

.

من اولویت اولم رشته های تجربیه و چون امسال از استان ما قراره زیاد برای دانشگاه بردارن می خواستم بدونم این شغل به چه روحیاتی احتیاج داره؟ یعنی برای این رشته باید روحیه خشنی داشت یا نه ؟

و در شرایطش درج شده که (نداشتن تعهد به هر نحو به سازمان های دولتی و غیر دولتی ) یعنی چی؟

ممنون میشم جواب بدبد

سلام. به تازگی چیزی رو ‌‌شنیدم که بدجوری قاطی کردم. *** ** ******* ** **** ***** ****** **** ****** *** ***** **** * ******** * ****** ****** ** ** ********* ****** * ** *** *** *** ******** ** **** ***** ***** ***** **** ** ****** *** ******* ***** ** **** *** **** **** **** ** ** ****** ** *** ** ****؟ لوش بدم بیان بگیرنش کاسه کوزشو جمع کنن؟ 

سلام.من اول پیاممو با "من" شروع میکنم ولی سوالی که دارم کلی هستش و فقط مربوط به خودم نیست.بخاطر همین توی این صفحه میگم.

من یه دختر بیست ساله ام.سال دوم دانشگاهم.از 15سالگی درگیر فضای مجازی شدم و درگیر یه رابطه ی دوستی.البته ما از هم دور بودیم و رابطمون تا سال آخر مجازی بود فقط.سال آخر دوستیمون دو سه بار از نزدیک دیدیم همدیگه رو و رابطمونم بخاطر خیانت اون پسر تموم شده یک ساله.رابطمون مجازی بود ولی حس من واقعی بود و هنوزم دارم اذیت میشم بخاطر اون قضیه(بخاطر رفتنش نه،چون خودشو موقع رفتن نشون داد و خداروشکر کردم که تموم شد.بخاطر اشتباهای خودم پشیمونم و دارم اذیت میشم).امروز یه پست توی خانواده برتر خوندم که یه آقایی گفتن میخوان با خانومی ازدواج کنن که ۴ سال رابطه عاشقانه داشتن و وقتی نظرات رو خوندم فقط تونستم اشک بریزم.میخواستم از همه و به خصوص اونایی که زیر اون پست نظر دادن بپرسم چرا؟؟یعنی وقتی یه دختر اشتباه کرد دیگه همه چی تموم شده؟اون دختر واقعیتو گفته در صورتی که میتونست پنهان کنه(گرچه به نظر من درستش اینه که بگه آدم از اول).به نظرتون دخترایی که شرایطشون مثل اون دختر و من هستش باید چکار کنن؟تا آخر عمر سمت ازدواج نرن؟خودشونو بکشن؟یا ازدواج کنن و از گذشته حرف نزنن؟بزنن؟؟اینارو جدی پرسیدم و واقعا میخوام نظر بقیه رو بدونم

سلام به همه شما عزیزان....

خواستگاری دارم از نیرو دریاایی راستش اطلاعات زیادی ندارم بعضیا میگن شغل سختیه اصلاا در کنار خانواده نیستن و.... میشه لطفا راهنماییم کنید چیکارکنم...!!
بعضیا میگن خیلی اینجور ادما خشک هستن و...
لطفا راهنماییم کنید

اطلاعاتی درمورد این شغل میخواستم...

ضمناا من قبلا صیغه بودم1هفته باید بگم بهشون یانه؟چرا که فقط برای آشنایی بود و هیچ کس خبر نداشت جز خانواده ها...

واقعا هیچ کاری صورت نگرفت و فقط برای آشنایی نمیدونم چیکارکنم اگه بگم طرف بره خانوادم ناراحت میشه چون خانوادم میگن نگو...

راستش اگه بگم اصلا نمیدونم چطوری بگم چطوری شروع کنم به گفتن؟!

لطفا کمکم کنید خواهش
لطفا راهنماییم کنید

بخش اول سئوالم اینکه منظورم اینه این شغل چه ویژگی هایی داره؟یعنی مثلا اعزامی به مناطق مرزی داره؟

چطوریه شفلش؟

بخش دوم خب یعنی چی که متفاوته سلیقه؟!؟!؟!؟!من باید چیکار کنم خب اگه بخوام بگم چطوری بگم؟اگه نگم مشکل ساز نیس؟

می ترسم

بدون عنوان
با سلام خدمت اعضای محترم خانواده برتر
از کسانی که تجربه مشابه من رو داشتند یا این که دندانپزشک هستند ممنون میشم که نظراتشون رو بیان کنند. 
راستش من چهار تا از دندون های پایینم جرم زیادی گرفته به طوری که این جرم ها به صورت یه رسوب خیلی  سخت در اومده که با مسواک از بین نمیره بخصوص پشت دندونام وضعیت بدتری داره. این رسوب ها باعث شده که لثه هام ملتهب بشه و موقع مسواک زدن یا بعضی مواقع با یه فشار ناچیز خونی میشه.از اونطرف این جرم ها باعث شده لثه هام تحلیل بره. 
خوب من الان برای جرم گیری بین دو راهی گیر کردم از اون طرف می ترسم اگر جرمگیری کنم دندونام خیلی شل بشه و در نهایت بیفته واز یک طرفم از این همه جرم روی دندونام و خونریزی لثه خسته شدم. در ضمن اگر دوستان دندانپزشک یا کسانی که تجربه مشابه رو دارند در مورد هزینه پیوند لثه یا روش های دیگه ای که برای ترمیم لثه موجود هست بیان کنن ممنون میشم.

سلام من یک INTJ هستم.

از دوستانی که تیپ شخصیتی INTJ دارن میخوام که بیان و در این پست با هم ارتباط داشته باشیم

INTJ ها خیلی درونگرا و منظم هستن و اهل فکر و تحلیل و یادگیری

همون طور که می دونید تعداد ما نسبت به تیپ های شخصیتی دیگه خیلی کمتره

پس احتمال برخوردمون هم کمتره

من حدود 5 سال دنبال چنین فردی هستم

پیشاپیش ممنون که نظر میذارید

سلام دوستان ، من یک دختر ۲۰ سالم.راستش موضوعی که میخوام در موردش صحبت کنم درواقع دروغ گویی یا به عبارتی دروغ مصلحتی و عذاب وجدان بعدش هستش.من با ی شخصی برای اولین بار تو زندگیم رابطه دوستی برقرار کردم و رابطه ما هم رابطه سالمی بود خوشبختانه اما شرایطی برای ازدواج با هم نداشتیم و هر دو خیلی جوان و من بخاطر این موضوع تاکید به جدایی کردم تا بهم وابسته نشیم اما تلاش هام شکست خورد و اون آقا نپذیرفت.منم متاسفانه مجبور شدم و حیله و دروغ استفاده کنم یا شاید بهش گفت دروغ مصلحتی ! حالا کاری که کردم و حرفی که گفتم بماند ، شاید صلاح نیست بگم ولی خب نتیجه داد و ما از هم کاملا جدا شدیم .در این که این جدایی به نفع هر دوماست هنوزم شکی ندارم اما این که دروغ گفتم باعت ناراحتی من هست و الانم که مدتی گذشته همش تو ذهنم میاد که از اون آقا معذرت بخوام و واقعیتو بهش نگم که مدیون بشم .ولی از طرفی ما که کاملا با احترام از هم جدا شدیم میترسم تصویر ذهنیش از من نابود شه و برخورد بدی باهام کنه در واقع از واکنشش میترسم و نمیدونم آیا واقعا کار درستی هست که حقیقتو بگم یا بذارم وضع همین طور بمونه.سوال من از شما اینه چه واکنشی در مورد دروغ گفتن دختر یا پسر مورد علاقتون خواهید داشت هر چند موجه باشه دلیلش؟ممنون میشم راهنماییم کنید .

سلام کسی در مورد رشته فیزیوتراپی اطلاعی داره ؟ بازار کار و درامدش چجوریه؟

سلام دوستان

میخواستم ببینم چقدر امکان داره یه پسر از روی لجبازی با معشوق قدیمیش ازدواج یا نامزد کنه؟ یعنی کس دیگه ای رو دوست داشته باشه و صرفا از رو لجبازی با کس دیگه ای ازدواج کنه که ممکنه حس خاصیم بهش نداشته باشه؟ کسی تو دور و وریاش دیده یا تجربه ی خودتون رو بگید؟ واقعا بعدش احساس خوشبختی میکنن و اینکه ممکنه بعدا برگردن سمت معشوقشون؟

سلام من یک پسر مجرد هستم ولی هرگز نمیتونم بعضی  از پسر ها یا کلا مردها رو درک کنم مثلا پسرهایی که  به دختر ها متلک میاندازند یا دنبالشون میافتند یا منتشون رو میکشند و یا مداوم ابراز نیاز برای دوستی میکنند و دختر ها معمولاهیچ محلی بهشون  نمیگذارند ایا این پسر ها چیزی به اسم غرور در وجودشون نیست یا از ذلالت بدشون نمیاد درسته گرایش مذکر به مونث خیلی بیشتره اما یک چیزی به اسم شرافت هم وجود داره جالا این یک طرف قضیس من حتی نمیتونم مردهایی که مداوم خواستگاری میرن وجواب رد میشنود هم نمیتونم درک کنم ایا روحیشون خدشه دار نمیشه یا حتی اونهایی که جواب مثبت میشنوند ایا از قبول مهریه یا مهریه ی بالا احساس کم ارزشی نمیکنند  ایا پیش خودشون نمیگند اگر اون دختر از من خوشش میاد یا به من اعتماد داره پس مهریه این وسز چه معنی میده به کل احساس میکنم  در وجود مردها چیزی به اسم غرور و غرت نفس وجود نداره وکاملا در مقابل زن ها تسلیم هستند

سلام 
^{۳۸ سالمه
مجرد
دانشگاه انصراف دادم چون به رشته ام علاقه نداشتم
هیچ حرفه ای تو زندگیم یاد نگرفتم 
دانشگاه رفتنم بیخودی بود 
الان که ۳۸ سالمه هیچ کاری بلد نیستم
باور کردنش مشکله نه؟ 
الان تو یه شرکت پادویی میکنم 
از ۳۰ سالگی دارم پادویی میکنم
۸ ساله پادو ام
کمکم کنید 
خیلی نگرانم
عذاب وجدان دارم 
احساس گناه میکنم
عمرم الکی داره میره
افسردگی گرفتم
هر روز که بیدار میشم احساس گناه میکنم 
چون عمرم داره میره
به نظرتون این کار رو ول کنم ؟
هنوز امیدی هست یه کاری یاد بگیرم؟ 
هر کی یه حرفه ای یادم بده منو بنده خودش کرده}

چطور راضی میشید زندگی تونو با دروغ شروع کنید ؟

سلام ‌. مرتبط با پست"دخترانی که سابقه دوستی دارن، دیگه نباید ازدواج کنن؟"

قطعا هر کسی حق ازدواج داره

منتها چطور یه عده تون راضی میشید زندگی تونو با دروغ شروع کنید ؟ 

تعداد افراد مشابه هم زیاده

هم تعداد پسرایی که اهل دوستی نیستن زیاده هم اونایی که هستن

و در مورد دخترا هم همین

پس چرا میخواید به اجبار خودتون رو به یکی تحمیل کنید ؟

این ملاک ربطی به دین نداره که سریع از توبه میگید 

و حتی از لحاظ روان شناسی باید در مورد کلیات گفت

من خواهشم از اون کاربرانی هست که اعتقاد دارن نباید گفت و میدونم که این پست رو میخونن و ترجیح شون اینه که نظر نذارن

خوب بیایید مصلحانه و با آرامش بحث کنیم ؛ اگه این اتفاق در مورد عزیز تون بیفته ، بازم راضی به دروغ میشید ؟

البته بین پسرا هم هست

عجیب اینکه بعضی پسرا دختر بازی شونو میکنن ولی سر خواهرشون غیرت دارن یا سر ازدواج تا تهش میرن 

خوب شما که شبیه همید برید با هم ازدواج کنید . قرار نیست که هر کاری کنید و آخرش با توسل به پشیمونی و توبه چندین سال از زندگی کس دیگه ای رو خراب کنید

این جزو سطحی ترین موارد فرهنگ و شعور هست که توی جلسه آشنایی با طرف صادق باشیم ، و فاتحه زندگی که با دروغ بنا بشه رو باید خوند

هیچ کس نمیگه ازدواج نکنید! خواهش ما فقط داشتن صداقت هست . هیچ کسم قرار نیست از ریز جزئیات با خبر بشه ، اما دونستن کلیات حق هر کس هست

"مگر اینکه یکی مثل خودش رو پیدا کنه و اون طرفم بخواد زرنگ بازی در بیاره و با یکی بهتر از خودش باشه" که اینجا باید به فریب متوسل شد!

سلام دوستان

قبلا قول دادم تجربیاتم رو در خصوص مراقبت های پوست و مو در اختیار شما دوستان قرار بدم هرچند کمه ولی امیدوارم بتونم کمکی کرده باشم.

مطالب رو خورد خورد میزارم دوست دارم اگر شما هم تجربه ای دارید بگید و بقیه استفاده کنن.مطالبی که میگم بیشتر اونها تجربیات بنده هستن که عرض میکنم خدمتتون.

تجربه مراقبت پوست و مو سالم:

برای داشتن پوست خوب نیاز به کمی وقت گذاشتن داریم و همچنین باید چند نکته ساده ولی بسیار تاثیر گذار رو رعایت کنید:

1.خواب کافی(ساعت خواب خیلی مهمه دوستان

اگر چند شب کم بخوابید یا دیر می بینید که دور چشم ها حلقه تیره ایجاد میشه)

2.اعصاب راحت (استفاده از دمنوش های آرامش بخش قبل از خواب )

3.سیگار نکشید (باعث تیرگی و خشکی پوست میشه)

4.خوردن چن لیوان آب در در روز خیلی تو شفافیت پوست تاثیر داره

5.خوردن غذاهای فست فود رو تاا میتونید  کاهش بدین 

6.بهتره زیر نظر پزشک ویتامین های ضروری بدنتون رو تامین کنید

7.و ورزش کردن 

اینایی که گفتم یه دستور کلی برا همه(هم آقایون هم خانوما )هستش و هیچ فرقی بین نوع پوست های مختلف نیست

دوستان اینا نکته های اولیه بودن که اکثرا میدونیم ولی یادمون میره بهشون عمل کنیم.در عین سادگی خیلی خیییلی مهم هستن😊

میریم سراغ معرفی انواع پوست:

کلا چهار نوع پوست داریم 

معمولی.خشک.چرب.مختلط

پوست معمولی:این نوع پوست نه چربی زیادی تولید میکنه و نه احساس کشیدگی در اون احساس میشه

پوست خشک:اصلا حالت چرب نداره و اغلب خشک و پوست پوسته میشه

پوست چرب:چربی زیادی تولید میکنه و منافذ پوست بازه و برق میزنه

پوست مختلط:تی زون (پیشونی.دماغ.چونه )این پوست چربه ولی گونه ها خشک یا معمولی و یکم برق میزنه

حالا چرا مهم بدونیم چه نوع پوستی داریم؟

برای هر پوست یه محصولی هست 

به طور مثال اگه پوست من چربه باید از ضد آفتاب،مرطوب کننده و کرم پودر فاقد چربی استفاده کنم تا پوستم جوش نزنه

اگه کرم مخصوص پوست خشک بزنم چون در اون چربی وجود داره برا نرم کنندگی بیشتر دچار جوش های سر سفید و سیاه میشم.

حالا روتین روزانه مراقبت پوست خودم:

صبح:استفاده از فیس واش(ژل شستشو )مخصوص پوست خودم

-کرم دور چشم

-نرم کننده پوست

-ضدآفتاب 

شب:

-تونر

-دور چشم

-مرطوب کننده یا سرم

هر هفته دو بار ماسک میزارم

یه بار بخور میدم

یه توصیه:

از صابون استفاده نکنید به هیچچچ وجه

پوست رو خشکو چروکیده میکنه بجاش از ژل شستشو یا فوم صورت استفاده کنید

اصلااااا از پنکیک استفاده نکنید(بجز موارد خاص که دیگه مجبورید)

من خودم چند ساله کلا پنکیک نمی زنم

منافذ پوست رو میبند ه به خاطر کاور زیادی که داره برای پوست سنگینه و نمیزاره پوست نفس بکشه 

و باعث جوش میشه.

مصرف کرم پودر هم تا میتونید کم کنید بجاش از بی بی کرم یا سی سی کرم(هم ضد آفتاب  داره هم نرم کننده داره کاورشم هم نسبتا خوبه و مهم تر از همه سبک و خاصیت درمانی داره)استفاده کنید.

وقتی جوش میزنید اصلا بهش دست نزدید بدتر میشه

بجای اینکار ژل ضد جوش بگیرید و روزی دوبار فقط روی جوش بزنید 

وقتی خشک شد برای جاش از ترمیم کننده استتفاده کنید و همزمان ماسک آبلیمو و سیب زمینی هفته ای دوبار بزنید کلا جاش اصلااااا نمیتونه.

دوستان در مورد مراقبت مو و ریزش مو،مژه،  جوش ،انواع ماسک....افزایش وزن و..

سوالی بود در خدمتم.

اگه آقای نجفی تایید کردن 

خورو خورد مطالب رو میزارم.😉

سلام خدمت کاربرا.یه سوالی دارم ازتون.اینکه میگن عشق یه بار اتفاق میفته درسته؟

** ***** ***** ** ** *** *** ************ *** ****** ***** * ****** **** ******* *** ** *********** ** ** **** **** ** ********* **** ** *** ** ******* ** **** **** * ***** ** **** ****** ***** ** **** * **** **** *** *** *********** ****** ********** *** *** ** ****** **** **** ***** *** ** ****** ** ******** * **** ** ** *** ***** * *** * ************ * ***** ***** ** ***** ***** ** ** **** ***** ********* ** ***** **** ** ** *** **** ** ** *** ********* **** **** ***** ********

سلام نظرتون در مورد ازدواج با پسری که اهل دختربازی بوده چیه؟ پسری رو در نظر بگیرید که تو جوونیش با کلی دختر مراوده داشته برای سرگرمی و با چند نفری هم رابطه ی جنسی داشته. و حتی همزمان با چند دختر بوده. چقدر احتمال داره این پسر بعد از ازدواج تعهد بده؟ ممکنه مثلا بعد از ازدواج چون نیازش برطرف میشه این کارا رو کنار بذاره؟ فرض کنید که پسر دختر رو دوست داره و ازش خواستگاری کرده ولی گذشته ی خوبی نداره ازین بابت ولی به نظر میاد که مثل سابق دنبال دختر نیست و از انتخابش مطمینه. میشه اعتماد کرد؟.. یه دختر برای انتخاب پسر باید چه معیاری داشته باشه که از پایبند بودن اون آدم بعد از ازدواج مطمین بشه.

میخواستم راجع به به افسانه ى قدیمى پرده بردارى کنم چیزى که تا الان خودمم باورم شده بود

همه جا میخونیم ایران بهشت پزشکاست تو بقیه ى کشورا مهندسا و معلما و پرستارا بیشترین درآمد رو دارن پزشکا دارن گدایى میکنن

از اونجایى که ایران از لحاظ مالى جهنم همه ى مشاغله (هر چند ممکنه اوضاع الان براى فارغ التحصیلین پزشکى یه کم بهتر باشه و با حقوقاى افتضاح حداقل یه کارى مرتبط با رشته شون بتونن انجام بدن و بعد از هفت سال تا ده سال تحصیل یه زندگى خییییلى معمولى جور کنن و بقیه ى تحصیل کرده ها همونم نداشته باشن ولى اصلا به این معنى نیست که اوضاع براى پزشکا خوبه، اوضاع توى ایران براى هیچکس خوب نیست) خیلى از همسناى من فکر مهاجرتن و داشتم پرداختى ها رو میدیدم فهمیدم برخلاف تبلیغات ضد پزشک تو جامعه ى ما، تو امریکا هم در امد مهندس اگه ٧٠٠٠٠ - ١٠٠٠٠٠ دلار سالانه باشه پرداختى پزشک متخصص میانگین ٢٥٠٠٠٠ دلاره!  همه جا پرداختى بسته به سنوات تحصیل و سختى شغل و حساسیت اون هست هیچ شغلى گل سر سبد یه سیستم نیست

سلام دوستان

من دختر ۲۴ ساله ای هستم که به صورت وحشتناکی کم حرف و ساکتم این موضوع خیلی توی زندگیم تاثیر بدی گذاشته اصلا خجالتی نیستم ولی کلا کم حرف هستم حتی توی خونه و در مقابل پدر و مادرم هم حرفی برای گفتن ندارم و کسی که یه مدت پیشم بشینه از اینکه فقط خودش حرف بزنه و من فقط در حد جملات کوتاه جواب بدم خسته میشه حتی مامانم و نزدیکانم بهم همیشه میگن که تو چرا انقدر ساکتی من اصلا مشکل افسردگی یا خجالتی بودن و این مسائل رو ندارم ولی اصلا چیزی به ذهنم نمیرسه که بخوام در موردش حرف بزنم یا مثلا چند بار تصمیم گرفتم برای تقویت صحبت کردنم وقایع روزانه رو برای دوستام تعریف کنم ولی اونقد بد تعریف می کردم و بی روح و بدون هیجان که اصلا خودم حوصله‌م سر میرفت و نمیتونستم وقایع رو با هیجان بسط بدم واقعا نمیدونم چکار کنم چه کتابی بخونم چیکار کنم که این مشکلم درست بشه چون توی روابط دوستانه، کاری و حتی خانوادگیم خیلی تاثیرگذاره

سلام ۲۸ ساله هستم و در شرف ازدواج یعنی هفته ی پیش یه جا خواستگاری رفتیم اول مادر و خواهرام و خالم رفتن دختر و دیدن پسند کردن چون از بس جاهای زیادی رفتم بهشون گفتم شما دیگه میدونین سلیقه ی من چیه برین اگه همون تیپی بود که دوس داشتم بهم بگین منم برم ببینم اونا رفتن دیدن گفتن از لحاظ ما اوکیه دختر خوبیه ولی دیپلمه هست دانشگاه نرفت.خب من تحصیلات برام مهم بود گفتم باشه میرم دخترو حداقل میبینم رفتم دیدمش ظاهرش خوب بود یعنی به دلم نشست  ۲۱سالشونه همون لحظه ازش سوالم پرسیدم گفتم چرا درس نخوندی گفت کار کردن و بیشتر دوس دارم یعنی دوس دارم تو مخارج خونه کمک خرج شوهرم باشم کلا یه جورایی به دلم نشست چون خیلی جاها خواسگاری رفتم به قول خونوادم سخت گیرم من مهم نیست برام کار کنه اگم داره کار میکنه داره لطف چه عرض کنم داره از خود گذشتگی میکنه مشکلی که دارم اینه ادم دمدمی مزاجی هستم پشیمون میشم و متاسفانه فک میکنم تنوع طلب شدم چون با اینکه ظاهر خوبی داره مقایسش می‌کنم با دخترای دیگه .خودش دوس داره بامن ازدواج کنه یعنی منو پسندید حتی امروز گروه خونم رفتیم خونمون خورد خیلی نگران بود  بهم ابرازم میکرد فردا وقت مشاوره داریم دختر فوق العاده مهربونیه و خیلی خوش رو اهل درکم هست اینطور که نشونم میده تحقیقاتم رفتیم گفتن خونواده ی خوبی هستن دختره هم خوبه.از خودم میترسم هی دودل میشم میگم نکنه پشیمون بشم به خدا دست خودم نیست تو دلم دارن رخت میشورن دوس ندارم با زندگی کسی بازی کنم خودمو میکشم کسی ازم برنجه متاسفانه دمدمی هستم دیروز به خواهرام گفتم دختر خوبیه واقعا گفتن دیگه چی میخوای تو؟!! دختر به این خوبی تو دل ادم میشینه تو چی میخوای دیگه طفلکا اونارو هم عذاب میدم پدرو مادرم خونوادم حتی خاله هام دختر خاله هام همه ی فامیل خوشحال شدن همه چی درست شد چون باورشون نمیشه من قبول کردم ولی من عوضی هی دارم خودم و اطرافیانمو عذاب میدم به خدا دوس دارم ازدواج کنم دوس دارم همسرم همیجوری باشه ولی از خودم میترسم هی ایرادای الکی میاد تو ذهنم میگم خانم که دیپلمه هست ۵تا بچه هم هستن!برادر خانم دوس نداشتی که دوتا داری هی فکرای احمقانه میاد تو ذهنم  اصلا ذوق ندارم میترسم کنارم عذاب بکشه هی میگم خدایا کمکم کن تو رو خدا بچه ها هر چی دوس دارین بهم بگین حق دارین هر جور راجع به من فکر کنین میترسم نمیتونم با زندگی بازی کنم امروز رفتیم گروه خون دیدمش واقعا دلنشینه ولی میام خونه یا کلا ذهنم درگیر میشه ارامش ازم سلب شده کمکم کنین نمیخوام موقعیت از دست بدم و اینم نمیخوام کسیو عذاب بدم از جمله خودمو خواهش میکنم خدایا به من جوون رحم کن میدونم چقد تحمل کردن ادمی مثه من سخته😔

سلام به همه عزیزان این سایت عالی...

ممنون که این چنین سایتی دارید و خداروشکر.

راستش یه سئوالی داشتم لطفا راهنماییم کنید خواهشا...

من دختری18 ساله ام که پارسال خواستگاری داشتم و بعد از گذشت چند روز و تحقیق و غیره دیدیم مورد خوبیه و ما رسم داریم که چند روز صیغه می کنیم برای آشنایی بیشتر و جهت صحبت راحت تر و من با اون فرد یک هفته صیغه بودم و متوجه شدم دائم مادرش دخالت میکنه و خودکفا نیست و خلاصه که دم از اسلام و...میزد و هیچ چیزی نبود و صیغه رو باطل کردیم باید بگم در طی این چند روز فقط یک بار رفتیم بیرون و دیگه هیچ چیزی صورت نگرفت حالا از اون موضوع یک سال میگذره و من خواستگار های متعددی دارم که هرکدوم رو به دلایل الکی رد میکنم چون ترس از آینده دارم و میخوام موضوع صیغه رو بگم ولی خانوادم میگن نباید بگم چون اصلا به صلاح نیست و درست نیست بگم ولی من میترسم راستش نگرانم که مشکل ساز بشه البته باید بگم قضیه صیغه رو فقط خدا و خانوادم میدونن و هیچ کس خبر نداره هیچ کس از اقوام و.... به همین خاطر خانوادم میگن نگم لی من میگم خب چطور دروغ بگم؟!؟!ماه پشت ابر نمیممونه به هرحال شااااااااایددد یه روزی بفهمه اون وقت چیکار کنم؟!ولی میگن خب وقتی زندگی مشترک شروع شد اینقدر باید عشق و اعتماد باشه که دیگه مهم نباشه اگرم بفهمه...راستش الان نگرانم نمیدونم چیکارکنم و اگرم به فرض بخوام بگم خب چطور باید بگم؟چطوری بیانش کنم؟اصلا جمله بندیش چطوری؟اگه نگم چطور خودم رو آروم کنم چطور خیالم راحت بشه...

لطفا کمکم کنید

لطفا راهنماییم کنید خواهش

سلام

تو اغلب پست هایی که خوندم، متوجه شدم اکثر آقایون نظردهنده، پاک پاک هستن.تو عمرشون یک ارتباط دوستی هم نداشتن.بر خلاف پسرایی که اطرافم میبینم، همشون حداقل یه تجربه داشتن دیگه خیلی بخوام ریز بشم

تک و توک شاید باشن که اونم قیافه خوبی ندارن.

با چیزی که دیدم در نظر خودم همه ی پسرا حتما اهل رابطه بودن، اونایی که پاک موندن ممکنه به خاطر نداشتن ظاهر مناسب باشه؟

منظورم اینه من می تونم امید داشته باشم یه پسر خوش چهره وجود داشته باشه که پاک باشه؟

اطراف تون رو نگاه کنین ببینید هم چین پسری هست؟

یا من بی مورد منتظرم؟

چون خودم خوش چهره ام انتظار دارم با یه پسر همتای خودم ازدواج کنم

تشکر

سلام خدمت تمام عزیزان

یه برادر بین 21الی24 سال دارم که مجرد هستش،****** ****** ** ** ***** ** ** *** ** **** ******* ******* ** ***** ***** * * * * ******** **** **** **** **** ***** ****** ** ********** ** *** *** *** *** **** ***** ***** ****** * **** *** *** *** **** ****** ****** * *** **** **** **** ******* **** ******* **** ****** *** **** ***** ****** *** ** **** **** ** *** ******* ********* ****** *** *** ** ****** ******* *** ***** ******* **** ***** *** *** ** *** ***** ************ ******** * * * * ** ****

من یه دختر 24 ساله هستم. بدون مقدمه سوالم رو می پرسم. به نظر شما، وقتی یه دختر و پسر با هم بیرون میرن، مثلا رستوران یا کافه، حتما پسر باید حساب کنه یا دختر هم باید دنگشو بده؟

خوب بعضیا فکر میکنن این وظیفه ی پسره ، چون اون سر کار میره و مسلما بیشتر از دختر مستقل هست، پس اون باید حساب کنه.

بعضی از خود پسرا بهشون بر می خوره که دختر حساب کنه 

بعضیا هم اعتقاد دارن باید دنگی باشه یا به نوبت. 

برای دختر ها هم خیلی مهمه که ببینن اون پسر ، پسر خسیسی نیست و حاضره براشون خرج کنه. در واقع اگه الان براشون خرج نکنه از کجا معلوم توی زندگی خسیس بازی درنیاره و عذابشون نده؟ دخترا نیاز دارن که ببینن که پسره می تونه یه تکیه گاه خوب باشه! که بهش بتونن تکیه کنن و یه عمر روش حساب کنن. 

از طرفی ممکنه یه پسر از اینکه همش خودش حساب کنه، حس کنه که دختر داره ازش سوءاستفاده می کنه!

خلاصه که دیدگاه ها در این مورد خیلی متفاوتن و اینجاست که یه دختر میمونه که باید تعارف کنه که حساب کنه؟ باید دنگ خودشو فقط حساب کنه؟ باید بزاره پسره حساب کنه؟ 

نظر شما چیه؟ دیدگاهتون به کدوم دیدگاه نزدیک تره؟

ببین الان از زندگیت راضی هستی یا نه؟

اصلا دلیل ازدواجت با این مرد منطقی نیست مدرک تو ابن زمونه خیلی چیز مهمی نیست الان فقط کافیه بری ثبت نام کنی بدون کنکور بهت مدرک میدن و خوشبختی در زندگی با مدرک تحصیلی و سن کمتر مرد بدست نمیاد

من بجات بودم اول به شرایط الانم نگاه میکردم ایا از زندگیم راضیم یا نه لازم نیست ادم به هرشرطی که شده ازدواج کنه

و حتما جای تامل داره این اقا

فقط با احتیاط و مشاوره و تحقیق قدم بردار که خدای نکرده پشیمون نشی

مریم جان سلام

سن ازدواج خودت بهتر میدونی رفته بالا

الان خانم مجرد 50 ساله و بیشتر هم همتای خودشو گیر میاره بالاخره. نگرا ننباش نگو سنم رفته بالا خوب فکر کن و عجله ای تصمیم نگیر. مدرک چیه. مدرک اصلا مهم نیست مدرکش بالا باشه سن چیه سنش کم باشه اینا که ملاک نیست. باید با دقت انتخاب کنی و تصمیم بگیری. سن و این چیزار وواسه خودت نکته منفی ندون. خانوادت راست میگن بیشتر دقت کن دختر خوب

سلام

تا حالا واستون پیش اومده که توی تشخیص اینکه دختری مناسب ازدواج هستش به اشتباه بیفتین و بعدا بفهمین اشتباه کردین و پشیمون بشین؟ اطرافیانتون چی؟ این تجربه رو داشتن؟ دیدین؟ مثلا خودتون یا خانواده به اشتباه بگین نه این خوب نیست بعدا بفهمین چه اشتباهی کردین و حسرتشو بخورین؟ اگه همچین موردی پیش اومده یا واسه خودتون یا دور و وریاتون لطفا بگین چه عاملی باعث شد که اشتباه تشخیص بدین و توی خوبی و مناسب بودن اون دختره شک کنین؟ اون پشیمونی بعد چند وقت هنوزم باهاتونه؟ باهاش کنار میاید یا نه؟

سلام

علت حساسیت زیادی بعضی افراد به بوی غذاها چیه؟ کسی تجربه ای داره؟ یکیو میشناسم صبح تا شب هر غذایی درست کنی و بوی هر غذایی از توی آشپزخونه بیاد هی میگه درارو باز بذارید سرم درد گرفت از بوی غذا. میخوام بدونم که علتش چیه؟ پس چرا مثلا من تا این اندازه حساس نیستم؟ مشکل از کجاست و راه درمان چیه؟ این افراد خیلی حساسیتشون شدیده؟ و مدام میگن بوی غذا توی دماقمونه.

میخواستم ببینم احتمال خیانت آقایون جذاب وشوخ چقدره؟

شاید خواستار این مدلی داشتم!

میشه پستش کنید؟

سلام

تا حالا شده که احساس کنید اخلاق فضای مجازی تون مطابق با واقعیت نیست؟؟؟

مثلا رفتارتون تو خانواده برتر

خب موضوعی که برای من تو این مورد مهمه اینه که اخلاق واقعی من مطابق با مثلا خانواده برتر نیست

دقت کنید مطابق نبودن با تفاوت فرق میکنه یعنی اخلاق متفاوت نیست ولی مطابق هم نیست...

مثلا من تو واقعیت کاملا برونگرا و اجتماعی هستم و شاید چهاربرابر همسن و سالای خودم تجربه و دوست و اشنا و زبون داشته باشم ولی اصلا و به هیچ عنوان علاقه ای به صمیمی شدن با ۹۸درصد افراد ندارم و با اکثر ادما جدی و با رعایت خطوط قرمز درحد فقط اشنایی و میشه گفت درحد روابط کاری برخورد میکنم...و فقط اون عده قلیلی رو که خودم دوس دارم دور خودم جمع میکنم

ولی مشکل از اونجایی شروع میشه که تو فضای مجازی...واتس اپ..تلگرام...حتی خانواده برتر...اون قسمت جدی رفتارم نیست و با همه صمیمی رفتار میکنم...

فارغ از اینکه بازخوردها به رفتار صمیمیم چیه که مطمئنا متفاوت و برام مهم نیست خودم از رفتار صمیمیم با همه در فضای مجازی خسته میشم و دوس دارم تو مجازی هم مثل واقعیت بتونم جدی باشم و صمیمی رفتار نکنم

دقت کنید این موضوع ربطی به غرور...یا شوخی و...نداره

انسان میتونه درعین جدی بودن روحیه طنز هم داشته باشه...

حالا سوالم اینه که شما رفتار خانواده برتریتون یا مجازیتون مطابق با واقعیته؟یا شما هم تو مجازی صمیمی تر برخورد میکنید...

ب نظرتون اینکه ادم رفتار واقعی و مجازی شبیه به هم باشه یه مزیته؟یا ذات مجازیه که انسان صمیمی تر رفتار کنه

کدومش بهتره؟

عدم تطابق رفتاری خودتون رو در واقعیت بیان کنید یعنی مثلا بگید رفتار مجازی و واقعی شما چه تفاوت هایی باهم دارن؟

چرا دین جامعه نسبت به شغل کارگری بد و منفی است؟ مثلا هر وقت میگیم طرف کارگره میگند کارگر بدبخت اما تو جامعه اکثر بساز بفروش ها  که الان 10 میلیارد خونه دارند تو دهه شصت کارگر ساده ساختمانی بودند بعد با دستمزد کارشان خونه خریدند و کار کردند و دهه 80 چند تا خونه داشتند . بقیه مشاغل هم همینطور مثلا فردی کارگاه چند میلیاردی مبل و نجاری داره اکثر این افراد بیست سال قیل نجار ساده بودند الان سرمایه زیادی دارند. اما چرا الان جامعه این ها را میدونه اما اکثرا بعد از اسم کارگر صفت بدبخت یا بیچاره را اضافه میکنند مگه الان کارگر ساده نمیتونه 10 یا 15 سال دیگه درامدش چند برابر بشه؟

سلام 

من یک مطلبی چند وقت هست ذهنم را درگیر کرده و میخوام به اون چیزی که مد نظرم هست حتما حتما حتما برسم.من تقریبا قدم بلند محسوب میشه اما خوب میخوام بلند تر از این بشم و برای شغلی که مدنظرم هست باید یکم قدم بلند تر باشه میخواستم شما اگر راه حلی دارید یا چیزی در این رابطه میدونید بگید و از تجربیات خودتون یا بقیه بیشتر توضیح بدید خودم مطالب زیادی خوندم ولی خوب میخوام نظرات شما هم در این باره بدونم چون برام خیلی مهم هست و اینکه شما چیزی در مورد پکیج تالر داینامیک میدونید؟یعنی خوبه؟ شنیدم قرص کلسیم منیزیم زینک هم موثره آیا واقعا خوب هست؟قرص ها و داروهایی مثل ال ارژنین و... هم تاثیر داره؟البته سوالاتم زیاد شد.لطفا جواب بدید.تشکر

سلام

یه سوال مهم دارم.من یه دختری هستم که کمتر پیش میاد مسائل مهمی مثه سالگرد ازدواج و تولد و...

یادم بره.حالا با پسری در آستانه ازدواج قرار گرفتم که برعکس من یه خرده در به خطر سپردن ارخ های خاص یا برخی صحبت هایی که از نظر من مهمه ضعیف هستن و  این رو هم خودشون اقرار کردن.

حالا خانوما و آقایون با تجربه به من بگین در برخورد با همچین مواقعی که ایشون یادش میره من چه برخوردی بکنم؟

قطعا برخورد بد منظورم نیست چون خودم این رو پذیرفتم منظورم یه راهکاره که هم ایشون شرمنده نشه از فرامشکاریش هم من آسیبی به لحاظ عاطفی نخورم !

ممنونم

 سلام به همه دوستان عزیز خانواده برتر سوالی برام پیش اومده دوست دارم شما هم اگر تجربه دارید راهنماییم کنید .
دوستان چند مدتی زوم کردم رو دندونام ! خداروشکر دندون های خیلی خوبی دارم ، چینش دندونام خیلی مرتب و منظم جنس خوبی هم دارند ، و اصلا انحراف ، شکستگی و کجی ندارن . 
اما مشکلی که برام پیش اومده دندونام نسبت به ده سال گذشته یک کوچولو زرد شدن و سفیدی و درخشانی اون موقع ها رو ندارن . اما باز هم هنوز خیلی ها بهم میگن عجب دندونای سفیدی داری . 
نا گفته نمونه از این خمیر دندون های معمولی ارزون ها استفاده میکنم ، هفته ای دو سه  بار هم بیشتر مسواک نمیزنم . 
پیش دندون پزشک هم رفتم برا کامپوزیت و لمینت ، اما متاسفانه هزینش اصلا برام مقدور نیست ، دکترا هم میگن حیف این دندوناست بخوای این کارو باهاش بکنی . 
حالا سوالم از شما عزیزان این که آیا تجربه ای دارید برا سفید شدن دندون ها ؟ مثلا خمیر دندون عالی بهم معرفی کنید یا راه و  روشی سنتی بلد باشید ؟

( با عرض عذرت لطفا فقط کسانی که نتیجه گرفتن راهنمائی کنند)

پیشاپیش از نظرات خوب تون ممنون و سپاس گزارم . 

 دختری 33 ساله ومجرد هستم  با  چهر ای  متوسط و قد بلند وباریک دارای تحصیلات عالیه بتازگی شاغل رسمی شدم .  ، چقدر باید امید داشته باشم و  چقد احتمال داره  که خواستگار مجرد سرراهم قراربگیره! که هم  با سن من سازگار باشه و  هم  طرف سابقه رابطه ها نامشروع ودوستی ها عمیق وطولانی با دحتران نداشته باشه؟ ویا متاهل نباشه؟ (مطلقه بدون فرزند یا با سابقه  نامزدی و عقد  مشکلی نیست ولی  بقیه روابط با اعتتقادادتم جور درنمیاد !) شرایط مالی خاصی ندارم مهریه 14 سکه یا درحدتوان وباتوجه درامد طرف مقابل   موافقم. ناگغته نماند کهبعد گذشت پنج سال بعد از اخرین خواستگارم ، اخیرا  خواستگاری متاهل داشتم!و بسیار نگران وناراحت شدم/  و علت نوشتن پست هم همینه

فکرم درگیر اینه که واقعا خواستگاریکه با معیارهای وسن من همخوانی داشته باشه من باشه ولی مطلقه یا متاهل نباشه یا اهل دختربازی  نباسه اصلا  هست یا خیر؟ اکرهست چقداحتمال داره سرراهم قراربگیره/؟

 جالبه که تا قبل از 5 یال قبل هم معدود خواستگارن من  از فامیل وسنتی بودن و اختلافات عمیق خانوادگی منجر به کنسل شدنشون شد. خیلی ناامیدم

بنظرتون شرایط من عجیبه؟  نمیدونم چرا اینجوری شد سرنوشتم. کسی تجربه ای داره؟

سلام به مدیر محترم...

فکر میکنم شما آقای نجفی باشید در جاهای دیگه سایت خوندم....

خواهش میکنم جواب من رو چرا نمیدید؟؟؟؟من جز اینجا جای دیگه ندارم خواهش میکنم جواب سئوالم رو بدید چرا اصلا پیام هام رو نمایش نمیزارید من چیز غیر شرع میخوام مگه؟!؟!؟خواهش میکنم سئوالم رو تو بخش نظرات ازادب بزارید مثل این موضوعات آبی رنگ لطفاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

کسی میدونه سهام عرضه اولیه چیه ، یه جا خوندم این بورس فرق می کنه ، ضرر نداره و فقط سود میدهد ، احتیاج به سواد بورس نداره ، من بلد نیستم نمیدونم به کجا برم و چیکار کنم، میترسم پولم هدر بره 

خانمی که مطلقه باشه و زیر23سال سنش باشه ومدت کوتاهی نامزد باشه ،البته کار و شغل هم نداشته باشه وخانواده خیلی سطح بالایی هم نداشته باشه چقدر احتمال داره ازدواج مجددش خوب باشه؟

البته پاک زندگی کرده باشه .کلا خانومای مطلقه شانسی واسه ازدواج مجدد دارند با یه نفری که خوب باشه وپیرنباشه و...

لطفا جوابم رو بدیددد

آقای نجفی سلام

می بخشید وقت شما و کاربران و میگیرم نمیدونم چی توضیح بدم شما صلاح می دونید ارسال کنید ، ما وضع مالی مون خوب نیست میخوام کاری کنم ماهیانه چند صد هزار تومانی به درآمد مون اضافه بشه ، یه جا خوندم تو بورس ، سهام عرضه اولیه بخریم ضرر نداره فقط سود هست و احتیاج نیست علم و سواد بورس داشته باشیم ، نمیدونم راسته یا دروغ ؟ من نمی تونم ریسک کنم می ترسم ضرر کنم و پولم هدر بره ، در مورد بورس و سهام عرضه اولیه هیچ اطلاعاتی ندارم ، نمی دونم چی کار کنم و به کجا برم ثبت نام کنم ، به اینترنت وارد نیستم ، میشه بریم پیشخوان پست ثبت نام کنیم  ؟ متوجه شدین چی میگم ؟  ممنونم  

آقای نجفی این توضیح بدرد میخوره ؟ من خیلی وقت شما رو میگیرم اگه خوب نیست ارسال نکنید

سلام وقت بخیر
من اینروزا به شدت سردرگمم و ممنون میشم اگر میتونید در این زمینه راهنماییم کنید
من‌ یه دختر ۱۹ ساله م ... رشته م دوران دبیرستان تجربی بود (نظام قدیم) ..درس خون بودم ولی از سوم دبیرستان افت تحصیلی داشتم ...سال اولی که کنکور شرکت کردم رتبه م خیلی بد شد ( تنها به این دلیل که تقریبا بدون آمادگی رفتم سرجلسه)...سال دوم شرکت نکردم کنکور و امسال کنکور ۹۹ میشه سومین کنکور...امسال تامیومدم درس بخونم همه ش ناراحت بودم از اینکه اینطوری شد وضعیت درس خوندنم  وبخاطرهمین برای این کنکور هم آماده نیستم تا الان...تحصیلات همیشه برام یه ارزش بوده ...یه مدت خیلی گریه کردم ولی تصمیم گرفتم بالاخره از یک جایی شروع کنم و گذشته رو هرطور شده بپذیرم و رها کنم ...و اینکه قبول کردم که با ماتم گرفتن چیزی حل نمیشه
وضعیت الانِ درسیم اینه که با توجه به افت تحصیلی در سال آخر دبیرستان و دور بودن از درس توی این دوسال ، خیلی چیزا رو یادم رفته اما یادگیریم خوبه ...دوست دارم دانشگاه دولتی برم حتما ...منابع کنکورم کامله و تو تهیه ی منابع مشکلی ندارم ...رفتم پیش مشاوره تحصیلی بهم پیشنهاد داد که این ۵ ماهو خوب درسای انسانی رو بخونی یه نتیجه ی خوب میگیری ولی اگر بخوای درسای رشته ی خودت که تجربی هست رو بخونی امکانش هست امسال نتیجه نگیری و بمونی برای سال دیگه که نظام جدید برگزار میشه ...( تصمیم گیری رو گذاشت به عهده ی خودم و گفت درموردش تحقیق کن و یه راهو انتخاب کن و دیگه مصمم براش تلاش کن )  .....مشکلم اینه که رشته ی خاصی نیست که بگه دیوونشمم و حتما همین رشته رو بااید برم ....و خانواده م هم تصمیم رو کامل برعهده ی خودم گذاشتن ...بنظرتون کنکور انسانی بدم ؟ یا از الان استارت بزنم برای شروع خوندن رشته ی تجربی ؟ ...تو رشته ی انسانی فقط از روانشناسی خوشم میاد ولی درمورد بازار کارش چیزی نمیدونم!
درمورد خودمم بگم من تحصیلات برام مهمه و نه صرفا مدرک ! واینکه بتونم درنهایت مرتبط با رشته م کارکنم...و اینکه شرطی برای خودم گذاشتم که تا قبل از استقلال کامل مالی ازدواج نخواهم کرد...این رو گفتم که بگم بازار کار رشته ی موردنظر برام مهمه...دلم میخواد روز پاهای خودم وایسم
( پیشاپیش ممنونم از وقتی که میذارین و راهنماییم میکنین ...از همه ی عزیزانی که عقیده دارن تو ایران تحصیلات بدردنمیخوره و یا حرفایی از این دست ،خواهش میکنم ناامیدم نکنید ) ...من بعد از یه دوره سکون تو زندگیم میخوام شروع کنم ....توی این سالا مثل کسی بودم که انگاری چندسال مُرده و حالا میخوام بلندشم از قبرِ سکون و خاک های روی جسم و روحم رو بتکونم و دوباره شروع کنم

من سوال کننده ی : وقتی دختر و پسری با هم بیرون می‌رن، کی باید حساب کنه هستم.

اقای نجفی من از شما سوال نپرسیدم که شما جواب دادین! اصلا نظر شما برام اهمیت نداشت! من از کاربران خانواده برتر پرسیدم. کسی نظر شما رو نخواست. شما هم که کاملا سعی دارین طرز فکر خودتون رو فقط پیاده کنین منتشرش نکردین. بعدشم که تشخیص اینکه چه مسائلی مهم هستند و چه مسائلی بی اهمیت بر عهده شما نیست. 

سلام من یه دختر ۲۹ساله مجرد هستم از ۲۰سالگی با عارضه پرمویی در صورت و ریزش مو شدید که منجر به از دست دادن نصف حجم موهام شده رو برو شدم.دکتر فوق تخصص اینا رفتم که اسپیرونولاکتون داد هیچ فرقی نکرد و برای صورتم از لیزر استفاده کردم که تقریبا ازبین رفتن و سالی یه بار لیزر میکنم.

این موضوع باعث کم شدن اعتماد به نفس طی این ۹سال شده .من خیلی چاق بودم به کمک خدا و همت خودم به وزن مناسب رسیدم هیکلم خوب شده

اما این کمی مو باعث خجالت زندگی من شده من میرم باشگاه هیچ دختری یا حتی خانم متاهل ای مثل من نیست

خیلی رشد موهام کم و تیکه تیکه است چون اینقدر می ریزه یه سری در میاد یه سری نه

کسی راه حلی داره به من بگه مثلا چه مدلی بزنم موهام و یا دکتر خوب معرفی کنید

من به خاطر این موضوع حتی دیگه به ازدواج فکر نمیکنم ممنون میشم کمک کنید

پسری 27 و مجرد با چهرهای معمولی هستم چند سالی در شرکتی مشغول به کار هستم. جدی بودن و تا حدود زیادی منطقی بودن از ویژگی هام هست. اطرافم دخترهایی هستن. میخام با یکی از اونها به صورت درست وارد یه رابطه به قصد ازدواج بشم. در حال حاضر با بعضی هاشون برای پروژهای شرکت به صورت کاملا رسمی در ارتباطم. چون شرکت هست زود همه چیز پخش میشه.

آقایون اینو شاید بهتر میفهمن. یعنی اگه به یکیشون برای کاری ساعتها پیام بدم هیچ ذهنیتی برام ایجاد نمیشه. یعنی هیچ کشش جنسی ندارم. فقط احترام

اما با یکی دیگه که کمی در ارتباطم یه حس تمایل قوی توی من شکل میگیره. برای همین زیاد باهاش راحت نیستم. نمیزارم ارتباط مثلا پیامی یا تلفنی زیاد طول بکشه.

استدعا میکنم موضع بحثم رو عوض نکنین همه اینها در ذهن من میگذره... شاید هیچ کدومشون از من خوشون نیاد ... اگه ناچار نبودم سوالم رو اینجا نمیپرسم. نیازه تکلیفم رو با خودم روشن کنم که چی میخام و چی برام خوبه ... تا بعدها وسط یه رابطه فیلم یاد هندستون نکنه.

تمایلات شدید چقدر موندگاره؟ بدون وجود این تمایلات شدید میشه زندگی پایدار داشت؟ آدمی که باهاش کنار میایی آیا میتونه شریک زندگی خوبی باشه؟ به کسی که هیچ تمایلی نداری میشه زندگی شاد و ارومی رو ساخت؟ آیا ارامشی که میخام توی این زندگی بدست میارم؟

سلام.

چند ماه پیش یکی از اقوام تشریف آوردن خونمون برای خواستگاری، یعنی

اولین جلسه مادر پسر و مادربزرگش اومده بودن. خب من گفتم فعلا قصد ازدواج ندارم ولی شرایط مو گفتم. نمیدونم چه فکری کردن که نظرشون رفت روی عموی پسره.اینو بعدا از یکی شنیدم . عموی آقا پسر رو قبلا دیده بودم و اصلا انتطار شو نداشتم آخه فکر کنم خیلی ازم بزرگتره، حالا چند روز پیش تو خونه ی یکی از اقوام خود آقا پسر رو دیدم و عاشقش شدم.واقعا قیافه اش به دلم نشست. حالا نمیدونم چیکار کنم اگه بریم خونشون و خود پسر منو ببینه شاید بشه یه کاری کرد که بیان خواستگاری.در مورد عموش نظرم خنثی است

یعنی بیاد یا نیاد فرقی نمیکنه.ولی میترسم اگه برای عموش بیان و ازدواج کنیم، چطور با خود پسره روبرو بشم؟ میترسم دلم کار دستم بده

از طرفی اینقدر تا به حال سخت گیری کردم که دیگه خسته شدم ، چشمام و بستم و فقط میخوام ازدواج کنم

آقای نجفی سلام

میتونید این سوال منو به اشتراک بذارید؟ لطف میکنید؟

راستش توی اینستاگرام یه سوالی هست که برای فهمیدن جوابش نیاز به راهنمایی کاربران دارم. دور و وریام کسی نمیدونست کمک کنه. سوالم درباره پرایوت و یا عمومی کردن پیجهای شخصی کاربران اینستاگرامه. یه سری افراد هستن مثلا یه مدت پیجشون پرایوت یا همون خصوصی هستش و بسته هست و حتما باید فالوشون کنی تا بتونی به محتویات پیجشون دسترسی پیدا کنی و مثلا میبینی یه مدت دیگه پیجشون عمومی و غیر پرایوت هستش. مثلا یکی که میشناسمش یه مدت پرایوت میکنه پیجشو یه مدت عمومی. میخواستم بفهمم مبنای این کارشون چیه اینجور افراد؟ چرا روی یه قانون نمی ایستن؟ مگه چی میشه یا اتفاق خاصی میفته که این تغییر رو ایجاد میکنن توی پیجشون؟ حالا خانمها رو میتونم بفهمم. مثلا طرف عکس خصوصی داره منظور من صرفا این نیست. من سوال شده واسم که مبنای کلی این یه مدت پرایوت بودن و یه مدت عمومی بودن چیه؟ آیا قضیه ای جریانی فلسفه ای هدفی پشت این موضوع هست؟ آیا این کار اصلا نیازه در اینستاگرام؟ به خصوص که از طرف بعضیها مقطعی اتفاق میفته. ضمنا کاربران عزیز در جریان باشید که سوال کاملا فنی و بحث تجربه در باب محیط اینستاگرام و کاربران اینستاست و فضول نیستم و خدایی نکرده قصد دخالت توی شیوه اداره پیج کسی ندارم. خدای ناکرده متهم نکنید به بیکاری و فضولی و این حرفها. اگه تجربه ای دارید دوستانه بفرمایید مخلصتونم هستم.
سوال دومم رو اینجا مینویسم. مهمتره. کاربرای عزیز بهتر توجه میکنن احتمالا و راهنمایی دقیقتر میکنن:
اگر طرف پیجش رو پرایوت کرده خوب از کجا وقتی کسی درخواست فالو بهش میده میفهمه که حتما فرد درخواست دهنده از آشنایان و دوستانه؟ شاید کسی به هدف دیدن عکسها و برداشتن اطلاعات از پیج اون طرف یه اکانت ایجاد کنه و درخواست فالو بده و اونم ندونسته قبولش کنه درخواستش رو. میخوام بگم آیا پرایوت کردن لزوما به معنی امن بودنه؟ ممنون دوستان. ممنون آقای نجفی گرامی

سلام دوستاندختری 22 ساله ام که دانشجوام صورتم گرده وبه نظرخودم زیباست مشکل من اینکه چشمانم ریزه وبهنظرم تناسب صورتم را به هم زده عینکی هم هستم از اول دبستان شما راهکاری برای درشت کردن چشم سراغ دارین ممنون

سلام. دو سوال دارم از خدمت کاربرای خانواده برتر. 

فرض کنین پسری اومده خواستگاری شما با درآمد ماهی بین 3 تا 4 میلیون. ماشین داره. ولی خونه نداره

1)اگه شما با همه چیز این بشر ok بودید و اونو پسندیدید چقدر خونه نداشتنش میتونه تاثیر گذار باشه؟ یعنی ممکنه به خاطر نداشتن خونه ردش کنین؟خانوادتون چی؟ ردش میکنن یا میپذیرن

2)مهریه مدنظر شما دخترخانما چقدره؟ اگه سکه اس بگین یا هر چیز دیگه ای و اینکه تصمیمتون برای گرفتن این مهریه چیه؟ میگیرینش یا بعد از ازدواج بی خیالش میشین

با سلام و احترام خدمت همگی

همه ما می دانیم که تنبیه بدنی برای نوجوانان آثار مخربی دارد و همواره باید به عنوان آخرین راه حل در سلسله مراتب تربیت فرزند قرار بگیرد. حال سوالی که پیش می آید این است که اگر راه حل های دیگر پاسخگو نبودند و مجبور شدیم از تنبیه بدنی به صورت محدود و کنترل شده استفاده کنیم؟ لطفا بفرمایید کدام یک از تنبیه های زیر آسیب کمتری دارد و ارجحیت دارد؟

۱_ سیلی زدن

۲_ با خط کش کف دست زدن

۳_ با خط کش کف پا زدن

لطفا همگی گزینه مناسب را با ذکر دلایل مناسب در بخش نظرات بنویسید. 

با تشکر از مجموعه خانواده برتر

سلام دوستان

چند وقتیه دچار خیال بافی شدم.یعنی خیلی رویایی فکر میکنم.

اصلا به فکر مشکلاتم نیستم.یعنی میدونم باید برای حل مشکلم تلاش کنم ولی ازش فرار میکنم خودمو مشغول کار دیگه ای میکنم.تازه متوجه این موضوع شدم. دختری هستم 24 ساله لیسانس دارم ولی کار نه.به نظرم ارزش نداره دیگه ادامه بدم.

از صبح تا شب تو خونه ام. کار خاصی ندارم.جای خاصی هم نمیرم

دوست دارم ازدواج کنم ولی خواستگاری ندارم.کسی منو نمی بینه که بیاد خواستگاری. پیرو حرف قدیمیا که میگفتن دختر باید سنگین باشه پاشو از خونه بیرون نذاره عمل کردم.

به نظر شما این درسته؟

حس می کنم اگه برم مجلسی همه پیش خودشون میگن واسه پیدا کردن شوهر اومده

باید منم تلاشی بکنم یا تو خونه بشینم کافیه؟

مخالف ازدواج مدرنم، چون تا الان منو به جایی نرسونده

سوال دوم برای گذراندن وقتم چه کاری انجام بدم که مفید باشه؟

ممنون از وقتی که میذارید

خب آقای نجفی بزارید اینطوری بنویسم. 

میخاستم نظر کاربرها درباره مهریه رو بدونم. اول اینکه مهریه مدنظر دخترخانمها چقدره؟ اصلا سکا اَست یا ملکه یا پوله؟ واینکه آیا قصدی برای گرفتنش دارن؟ یعنی اگه بعد از ازدواج از شوهرشون مطالبه کنن و اون نده چی؟ 

سلام به همگی دوستان

یه مساله ای رو میخوام مطرح کنم که شاید خیلی از همسن های خودم درگیرش باشن. حداقل بین دوستای خودم میبینم که خیلی هاشون به همین وضعیت دچار هستن، و واقعا برای خودم راه فراری نمیبینم. خواستم از فکر بقیه هم استفاده کنم.

از خودم بخوام بگم، پسری هستم در آستانه 30 سالگی. تو یه خانواده خیلی معمولی بزرگ شدم. از اول کودکی راهی که به ما معرفی شد به عنوان راه سعادت، درس خوندن بود. تو این راه هم تلاش کردم تا جایی که در توانم بود. دانشگاه به اصطلاح طراز اول مهندسی خوندم تا ارشد. بعدش هم سربازی و پیدا کردن کار که خب شد 27-28 سالم. هیچ وقت دلم به کار دولتی راضی نبود با اینکه (طبیعتا با پارتی) امکانش بود، و وارد بخش خصوصی شدم. به نسبت بقیه که بدون رانت وارد کار شدن، حقوقی که میگیرم بد نیست. ماهی حدود 3-4 تومن میشه. طبیعتا ثبات کار دولتی رو نداره، ولی پولی که میگیرم دلم راضیه که حلاله. از دانشگاه رفتن پشیمون نیستم، بهره ای که باید رو بردم از درس خوندن. کار آزاد هم برای منی که سرمایه و حمایت مالی نداشتم، چیزی بیشتر از این عایدی نداشت. خلاصه پشیمون از چیزی نیستم.

 مشکل من اینه که حس میکنم با این روند به هیچ جایی نمیتونم برسم. خدا رو شکر میکنم بابت خانواده ای که دارم، ولی خب از نظر مالی هیچ توقعی نمیتونم داشته باشم ازشون. در توانشون نیست که اگه بخوام زندگی مستقل داشته باشم کمکی بهم بکنن. هر گلی بزنم خودم به سر خودم زدم. موندم با این حقوق های معمول، و با این مخارج و قیمت ها چی کار میشه کرد آخه؟ خونه الان جای متوسط تهران 15 میلیون حداقل هست. یه پراید ساده معادل 2 سال پس انداز من در حالت ریاضت کامل اقتصادیه. خب چطور روی زندگیم میتونم حساب کنم؟ 

فرض که من خواستم ازدواج کنم. چطور آخه؟ چند سال از جوونیم رو باید کار کنم و پول کنار بگذارم برای خرید یه ماشین رده پایین؟ چند سال دیگه اش رو برای جور کردن پول پیش یه خونه؟ چند سال دیگه اش برای هزینه یک شب عروسی و چند تیکه از جهاز؟ چند سال برای خرید یه سرویس طلا؟ چند سالم شده تا جمع و جور کنم اینها رو؟

مشکل این نیست که دختر ساده گیر و کم توقع پیدا نشه یا بخوام با کینه و نفرت مشکلات رو نسبت بدم به دخترها. نه والا. اصلا شما فرض کن یه دختر از من نه ماشین خواست، نه خونه، نه عروسی نه سرویس طلا و ... خب بعدش چی؟ دیگه همچین حقوقی با احتساب اجاره خونه و مخارج زندگی قابل پس انداز نیست که. اومدیم و آخر ریاست جمهوری حضرات بعدی مجددا خونه 3 برابر شد. چیکار باید بکنم؟ دست دختر مردم رو بگیرم برم کپرنشین بشم؟

اصلا انقدر آینده نگری هم لازم نیست. به خدا گذروندن مجردی هم سخته با این وضع اقتصادی. همین دوزار حقوق رو هزینه رفت و آمد و خورد و خوراک رو که بدم، یه خرج غیر منتظره درست بشه آخر ماه چیزیش نمیمونه. یه دندونم درد گرفت این ماه 500 تومن هزینه اش شد. اومدیم یه دختر قانع و بساز هم پیدا کردم، با همین حقوق سر کردیم. فردا دندونش درد بگیره باید برم از باباش پول بگیرم؟ به خاطر شرایط اقتصادی اصلا در توان خودم نمیبینم بتونم ازدواج کنم، و واقعا راهی هم پیش پای خودم نمیبینم که بخوام درآمد خیلی بالاتر از این داشته باشم. 

دوستان همسن خودم، بعضی هاشون که رفتن از ایران به هر طریق. کاری که اونجا میکنن با کاری که من میکنم فرقی نداره، ولی اونها 4-5 هزار دلار درآمد دارن (فارغ التحصبل هاشون) که کفاف یه خونه زندگی رو میده. بقیه دوستام که هستن، یا خانواده متمول داشتن که رفتن تو کار پدرشون و ارتزاق میکنن، بعضی هاشون ازدواج کردن بعضی نه. بقیه که مثل من بودن، و حمایت مالی خانواده رو نداشتن، و به دلایلی توان مهاجرت هم نداشتن، وضعیتشون دقیقا مشابه منه.

همه بلاتکلیف و بی هدف، فقط در حال گذران زندگی هستیم. 

اکثرشون البته دوست دختر و اینها دارن و سرشون گرمه. من ولی حالا به درست یا غلط همیشه فکر میکردم راه درست ازدواجه، و سمت این روابط نرفتم، که با وضعیت فعلی ازدواج هم برای ما شده خرما بر نخیل.

الان واقعا نمیدونم باید چکار کنم. هر طور محاسبه میکنم توان مالی ازدواج رو ندارم و از طرفی حس میکنم عمر و جوونیم داره بیخود به هدر میره. چند وقته به این فکر میکنم که این همه سالی که سمت دوستی و روابط آزاد نرفتم اشتباه کردم. واقعا هم نمیدونم اگه میخواستم عرضه اش رو داشتم یا نه اصلا. ولی هیچ وقت امتحان هم نکردم. از طرفی واقعا دلم راضی نیست به این رابطه ها. باز نگاه میکنم میبینم امیدی هم به بهبود هیچی ندارم، میگم دوستی حداقل از هیچ مطلق بهتره. میترسم 40 سالم بشه، و مثل الان که فکر میکنم سال های قبل رو تلف کردم، ببینم باز هم اشتباه کردم که منتظر ازدواج بودم.

جالب اینجاست پدر و مادر هم اصرار دارن که چرا به فکر ازدواج نیستی؟ انگار که اصلا خبر از وضعیت ندارن. من هم روم نمیشه بگم پدر من با کدوم پول؟ میترسم بهشون بر بخره ناراحت بشن که کاری از دستشون بر نمیاد. انقدر گفتم نمیخوام اینها باور کردن من واقعا نمیخوام. الان فکر میکنن من مشکلی چیزی دارم :)

با شرایط فعلی جامعه میدونم کم نیستن کسایی که تو شرایط من گرفتارن. دوست داشتم اولا یه درد دلی کرده باشم، ثانیا ببینم شاید من بیش از حد همه چیز رو تاریک میبینم. شاید واقعا راهی هست. دوست دارم بدونم بقیه با شرایط مشابه چه هدف گذاری دارن برای خودشون. 

ممنون از دوستانی که وقت گذاشتن و خوندن و معذرت اگه زیاده گویی کردم.

سلام خدمت شما راستش زیاد سردرنمیارم که کجا باید برم سوال مطرح کنم ، همینجارو انتخاب کردم برای سوالم

سوال من سوال خیلی هاست اکثر مجردهای جامعه که تحت فشارجنسی هستند موضوعی بسیار حساس که ما جوانانی که تو این برهه زمانی واقعا نیاز شدیدی پیدا میکنیم به بودن همسر ،ولی همسری درخیالات ..

اگرکسی پیام من رو میخونه بهم نصیحتی یه تلنگری که به خودم بیام و دست از خودارضایی وتصور شخص دوم بردارم ،نمیدونم چراچرا موقعیت ازدواج برای من فراهم نمیشه .. خیلی بار سنگینیه هرکارمیکنم نذر قرآن نماز سروقت میخونم هی خودمو گول میزنم مشغول به یک کار دیگه میشم که ازیادم بره ولی لعنتی ولم نمیکنه اخر شونه خالی میکنم زیر این بار دعاکنید برای جووونا مجردا برای ازدواج کردنمون خدایا کمکم کنید کسی این پیام میخونه کمک کنه باحرفی 

ممنون.

سلام دوستان، من ی دختر ۱۹ سالم.راستش ازدواج هیچ وقت هدف برام نبوده تو زندگیم ولی نمیدونم چرا گاهی با دیدن برخی افراد متاهل که جوان هستن یا افرادی که عاشق و معشوقن با هم ناراحت میشم. در خودم آمادگی ازدواج رو در حال حاضر نپیبینم و در فعلا مشغول پرورش خودم و درواقع مستقل شدنم اما بازم ته دلم حس میکنم نیاز دارم به همچین کسی تو زندگیم. دوست پسرم تابحال نداشتم اما خب دوستامو که میدیدم منم دلم میخواست، مثلا پیششون که میشستی به جای اینکه بهت توجه کنن یسره چت میکنن با رلشون .منم با خودم گفتم بذار امتحان کنم .تابستون نزدیک دوهفته با یکی از هم کلاسی های پسرم صحبت میکردم تو تلگرام ولی خب درخواست دوستیشو قبول نکردم و رابطه رو تموم کردم. یعنی میخوام بگم درخواست دوستی داشتم ولی خودم قبول نکردم.در مورد خواستگارم بوده ولی معمولا خانوادم منو در جریان نمیذارن و رد میکنن و من بعدا زیر زیرکی میفهمم.البته منم گفتم اول هنوز آماده ازدواج نیستم کلا. آیا این حس ناراحتی بعد دیدن زوج هایی که مخصوصا هم سن و سالم باشن یا حالا کمی بزرگتر یا کوچیکتر طبیعیه؟ یجور حسادته انگار جوری که گاهی تو رستوران یا کافه یا حتی اینستاگرامم دیدن این صحنه هاافسردم میکنه ی مقدار حالا فرق نمیکنه زن و شوهرباشن یا عاشق و معشوق.نمیدونم آیا افراد مجرد حالا چه دختر و پسر مثل من هستن یا این حالت درست نیست.ممنون میشم راهنمایین کنید.

عزیزانِ جان سلام و عرض ارادت خدمت همه اعضای وبلاگ وزین و محبوب خانواده برتر. سوال بنده مضمون عمومی داره برای همین در این قسمت ارسالش میکنم اما الان موضوعش برای شخص خودم هم صدق میکنه. به طور کلی سوال من می تونه این باشه که آیا هدف از ازدواج باید صرفا فرزند آوری باشه؟؟

بذارید کمی بیشتر توضیح بدم. من پسری هستم در شرف ازدواج البته اگر قسمت باشه.

موضوع از این قراره که خانواده ی بنده علاقه زیادی به بچه دارن و حتی قبل از شروع شدن پروسه ازدواج من، همیشه به شوخی و یا توی بحث ها گوناگون تمایل و توقع خودشون از من برای داشتن دو یا سه فرزند را بیان می کردن. حالا در جلسات خواستگاری ضمن صحبت هایی که با دختر خانم مورد نظر داشتم فهمیدم ایشون هم به داشتن فرزند بیش از یکی علاقه دارن و کلا بچه دوست هستن. باید بگم خودم به طور کل مخالف داشتن فرزند نیستم اما احساس میکنم علاقه ای به تعدد اولاد هم ندارم و همچنین دوست دارم چند سال اول زندگیم را فقط با همسرم بگذرونم. (با توجه به این که در دوران مجردی تا الان با هیچ دختری ارتباط عاطفی و دوستی نداشتم). صحبتم اینه باید چطور به دختر خانم این قضیه را بگم که دوست دارم حداقل چندسال اول زندگیم را فقط با همسرم خوش باشم؟ از طرفی دوست ندارم به خاطر این موضوع مشکلی ایجاد بشه چون من و دختر خانم نقطه اشتراکات فراوانی داریم و همچنین از تفاهم لازم هم برخورداریم. 

خانم ها و آقایون عزیز شما نظرتون چیه؟

آیا حرف من منطقی هست؟ ممنون میشم پیشنهادات و یا تجارب خودتون را در اختیار من و افراد دیگری که ممکنه روزی مشکل مشابه را پیدا کنن بگذارید.

با سپاس از زمانی که اختصاص میدید.

سلام. من راستش خجالت میکشم این سوالارو ازتون بپرسم ولی چاره ای ندارم. پیش مشاور هم رفتم جواب درست و حسابی بهم نداد. 

من یه پسرم. 25 سالمه. تک فرزند خانوادمم. مجرد هستم. راستش از اونوقتی که یادم میاد از ازدواج بدم میومد. فکر میکردم با گذشت زمان این مشکل حل میشه ولی نشد. از ازدواج متنفرم. از تعهد بدم میاد. از اینکه مسعولیت یه دخترو قبول کنم حالم بهم میخوره. فقط دوست دارم یه مدت کوتاهی رو با یه دختر باشم(مثلا یه سال) و نیاز جنسیمو تامین کنه بعدش هم با یه دختر دیگه عوضش کنم. همینطوری ادامه بدم. اصلا دوست ندارم تعهدی داشته باشم. یه جورایی همون ازدواج سفید که میگنو دوس دارم. از بچه داشتن هم خوشم نمیاد. و میدونمم اگه ازدواج کنم یواشکی به زنم خیانت میکنم و بابت این مساله سر سوزنی هم ناراحت نمیشم. اصلا هم چیزی به اسم نیاز عاطفی در من نیست. فقط میتونم نیاز عاطفی شریک جنسیمو برطرف کنم و تظاهر به عاشق بودن کنم. درحالی که اعتقادی به عشق ندارم اصلا. قبلا با دختری دوست بودم همه جوره هم باهاش بودم. همه جوره. مثلا وقتی باهاش همخواب میشدم یه جورایی عمیق تو چشماش خیره میشدم و اون بهم میگفت نگاهات عمیقه. میفهمم که عاشقمی. منم با چرب زبونی تاییدش میکردم. درحالی که داشتم تظاهر میکردم. همون لحظه که جسمم پیش اون بود فکرم پیش کسای دیگه بود.یا مثلا اونقدر بهش میگفتم عاشقتم اگه تو نباشی من میمیرم اگه با تو ازدواج نکنم تا آخر عمرم مجرد میمونم و از این حرفا. در حالیکه داشتم فیلم بازی میکردم. حالا من میخام بدونم مشکلم چیه. بیاین راهکار بدین. نگین برو پیش مشاور. رفتم ولی جواب نگرفتم. نمیتونم این مساله رو هم به کسی بگم. میترسم محکومم کنن

سلام.

دوبار در کنکور شرکت کردم ، هردوبار ناموفق بودم.

با اینکه معدل بالای 19 داشتم و تیزهوشانی بودم،سرانجام به یک رشته ی علوم پایه در دانشگاه غیردولتی بسنده کردم .

دقیقا از سال کنکورم و 18 سالگیم اصلا نمیتونم به سمت کتابای درسی برم...هیچ رغبتی برای درس خوندن ندارم،نمیدونم چرا اینطور شده ، ترم اول دانشگاه تموم شد و من حتی معدل الف هم نشدم.

چند ساعت مونده به امتحانای دانشگام تازه لای جزوه رو باز میکردم و با استرس فراوان درس میخوندم...اشتیاق شدیدی پیدا کردم برای خوندن کتابای غیردرسی . دیوانه وار پشت سرهم کتاب غیر درسی میخونم 

سوال من اینه که چیکار کنم دوباره انگیزه بگیرم برای درس خوندن؟

حس میکنم افسرده شدم و دیگه هیچ چیز خوشحالم نمیکنه 
خسته شدم
لطفا راهنماییم کنید
ممنون

سلام به اقای نجفی بزرگوار و خانواده ی برتر

من نمیدونستم که باید سوالمو تو بخش خصوصی مطرح کنم یا غیر خصوصی چون به نظر همه احتیاج داشتم

من ی دختر۲۱ ساله ای هستم که با وجود هشت سال هنوز نتونستم فوت پدرمو فراموش کنم اولا داغ بودم و تو شوک بودم ولی این روزا حسرت پدر داشتن رو میخورم از بس که دوستام از پدراشون توی دانشگاه میگن حساس شدم. از طرفی چندساله نزاشتم کسی بفهمه پدر ندارم‌ انگیزه م کم شده برای زندگی‌ تودرسام موفقم ولی به شدت نیاز به یک مرد دارم که بالا سرم باشه مادرم هم اصلا ازدواج نمیکنه و نمیتونه کسی رو به جای پدرم قبول کنه و خودش شاغله و  تا دیروقت کارمیکنه. چندبار گفتم نیاز به وجود مردی نه به جای بابا بلکه به نماد پدر دارم به خدا عقده ای شدم دیگه نگید دل سنگم و چطور به مادرم گفتم ولی بارها مستقیم و غیرمستقیم فهموندم . راهکار بدید چیکار کنم میدونم البته مرگ چاره نداره گاهی فکر میکنم ازدواج کنم وپدر شوهرم پدر من هم باشه...

خواهش میکنم تسلای دلم باشید.

به جناب نجفی

دقت بفرمایید تو متن هم نوشتم که مراجعه کردم و جوابی نگرفتم

سلام به تموم خانواده برتری های عزیز.

من دختری مجردهستم ونزدیک بیست سالمه.

از۱۵سالگی تا الان از یکی ازپسرهای فامیل دورمون خوشم میاد.ایشون ۲۳سالشونه،وازعلاقه ی من نسبت به خودشون اطلاعی ندارندومن هم نمیدونم که ایشون ازمن خوشش میادیا نه.باخانوادشون هم رفت وامدنداریم وهمدیگه را۲سال پیش دیدیم.

خواهرایشون،فامیل نزدیک ما میشن وباهاشون رفت وامدداریم،هردفعه ای میادازبرادرش پیش من تعریف میکنه وگاهی اوقات خاطرات برادرش رو برای من وخواهرکوچکترمتعریف میکنه،ولی بیشتربرای من تعریف میکنه.گاهی وقتا حرف ازازدواج واینا میشه به مامانم میگه:دخترات رو شوهرشون بده برن(باخنده).

من باخودم گفتم:اینقدرمیادازداداشش پیش من تعریف میکنه،حتما خبریه،نکنه منوبه عنوان یه کیس به داداشش معرفی میکنه یا نکنه داداشش منودوست داره وازاین قبیل فکرا.

درسته نبایدبه خودبگیری ولی خداییش خیلی ازداداشش پیش من حرف میزد.

ولی ایشون ومامانش قصددارن برن خاستگاری یکی ازدخترهای فامیل خودشون که خیلی دوستش دارن واین دختررو به عنوان یه کیس به برادرش معرفی کرده،داداشش هم نگفته نریم،فقط گفته من ازفلانیا(اسم شهری که دخترفامیلشون اصالتا مال اونجا هستند،راگفته)خوشم نمیاد.ولی فک کنم بره خاستگاریش.

من حسم حس زودگذرنبود،پسره خوبیه،خیلی دعا ورازونیازبه درگاه خداکردم،ولی انگارقسمت نیست ونخواهدبود.اگه بودمیومد.واسطه مطمعنم ندارم وخودمم اصلا خوشم نمیادودوست ندارم که ازش خاستگاری کنم.اصلا همچین ادمی نیستم.

میخوام دیگه بهش فکرنکنم.میخوام وقتی ازدواج کردم،فقط وفقط وفقط ذهن وفکروقلبم پیش همسرایندم باشه.

ولی هردفعه میخوام بهش فکرنکنم،دوباره خواهرش ازداداشش یاازدواج حرف میزنه ودوباره ذهن من درگیرمیشه.

من چه کارکنم؟به حرفاش چه واکنشی نشون بدم؟چطوردیگه بهش فکرنکنم؟

ازخانم های محترمی که برادردارن،خواهشمندم که ازبرادریابرادران مجردتون با یه دخترمجرد،اینقدرحرف نزنید،اینقدرتعریف نکنید.بیچاره اون دخترشایدپیش خودش یه فکردیگه کنه.

وازتمام دخترخانم های گل،خواهشمندم که وقتی پسری،رسما با خانواده،ازتون خاستگاری نکرده،باخودتون فکروخیال ازدواج نکنین.

وازتمام اقاپسرهای گل،خواهشمندم،که اگرکسی رو واسه ازدواج دوست دارین(عاقلانه انتخاب کردین)باخانواده رسما برین خاستگاری؛شایداون دخترازشما خوشش نیاد،شایدم شما رو دوست داره ومیخوادشماپاپیش بگذاری وبیایی خاستگاری و... ‌.

اینم یه توصیه خواهرانه.

اقای نجفی،ویرایش متنم خوبه؟

لطفا زحمت بکشید وسوالم را به عنوان یه پست درسایت درج کنید.وکامنت قبلی من رو هم حذف بفرمائید.

پست های مشابه،نظراتشون به دردمن نخورد.خوندم که میگم.

اگه ثبت کردین،اجرتون با حضرت فاطمه زهرا(س).

وبرام دعا کنین،هرچی خیرومصلحته پیش بیاد.

 سلام به همه .یکی از اقایون تو یکی از پست ها  درمورد ار تباط با دخترها گفتند:

 " اگه به یکی شون برای کاری ساعت ها پیام بدم هیچ ذهنیتی برام ایجاد نمیشه هیچ کشش جنسی ندارم. فقط احترام.اما با یکی که تمایل قوی بهش دارم، زیاد باهاش راحت نیستم. نمیذارم ارتباط مثلا پیامی یا تلفنی زیاد طول بکشه."

میخواستم بپرسم از اقایون که ایا این موضوع عمومیت داره دربین شما؟ 

یعنی اگر کسیو بخواید یا عاشق باشید، درمدت زمان قبل از خواستکاری تو محیط کار یا محیطی که هستین،  باهاش راحت  نیستید وارتباط تون محدود میکنید؟

ایا این موضوع در مورد کسی که کشش جنسی صرف باهاش دارید هم صدق میکنه؟

ممنون

سلام دوستان 

من ی پسر ۱۹ سالم که نمیدونم چرا دوس ندارم تو زندگیم از کسی کمک بگیرم دوس دارم همه کارارو خودم کنم دوس دارم ۰ تا ۱۰۰ ی کاریو خودم بکنم ولی میدونم اینطوری خیلی سخته ولی نمیتونم از کسی کمک بگیرم و یا اینکه نمیخوام از پارتی استفاده کنم چرا؟! چون که میترسم اطرافیانم بیان بگن طرف با پارتی پیشرفت کرده ولی در حالیه که من اصلا اینطور ادمی نیستم و دوس دارم رو پای خودم وایستم بخاطر همین نمیتونم حتی واسه ی کار ساده اداری به پدرم چیزی بگم تا برام انجام بدنش اونم بخاطر حرف اطرافیانم

سلام

من دختر ۲۷ ساله هستم که حدود اول هفته گذشته یک خواستگار ۳۴ ساله برام زنگ زد و اخر هفته هم زنگ زدن که وقت بگیرند و بیان خونمون و مادر پسر هم تاکید میکرد که اصلا اهل ظاهرگرایی نیستیم و معیار اصلیمون نجابت و رفتار دختر هست خلاصه اخرهفته اومدند همراه پسرشون و مادرشون که خیلی گرم برخورد کردن و از رفتار مادرش معلوم بود که پسندیده و میگفت که هم اسم عروس دیگرم هستی و کلی تعریف ،، با پسر هم صحبت کردم و نگرانی پسرشون بیشتر بحث توقعات اقتصادی دختر بود کلا حدود ۲ ساعت طول کشید ؛ فردا صبحش مادرش زنگ زد و کلی تعریف و گفت پسرم میخواهد نظرتون در مورد تعداد مهریه بدونه و میخواهیم نوبت بعدی با عروسمون بیاییم و هم اینکه دختر و پسر دوباره باهم صحبت کنند که مادرم گفت مهریه رو خود دختر و پسر باهم توافق کنند و پدرم مسافرته و خودم هم اخر هفته ها به شهرم می ایم اینو از قبل هم بهشون گفته بودیم ،، حالا دوتا سوال دارم

اینکه هنوز زنگ نزدن یعنی منصرف شدند؟ 

و اگر دوباره امدند من نظرم در مورد مهریه ۵ یا ۱۴ تا سکه هست چون واقعا پسر خوبی بود و خیلی ازش خوشم امد فقط میترسم فکر کنه من هولم و یا میخواهم به هرقیمتی که شده ازدواج کنم ،، اینو چطور مطرح کنم که همچین برداشتی نشود؟

بعد من تا تکلیف این قضیه روشن نشود نمیتونم خواستگار جدید راه بدهم و فعلا بقیه رو به یک ماه بعد موکول میکنیم ،، و از طرفی مادر پسر هم گفت شوهرش بیماره و جراحی داشته و استراحت مطلق هست و کلا روند خواستگاری و ازدواج پسر قبلیشون هم خیلی کند پیش میرفت و این باعث میشه اگر تاخیر تو روند خواستگاری داشته باشند نفهمیم بدلیل درگیری شوهرش هست و یا منصرف شدن، اگر مادرم بگه ما تا تکلیفمون با خواستگار قبلی مشخص نشده ، کس دیگری رو راه نمیدهیم زشته ؟ حداقل غیرمستقیم بفهمونیم اگر منصرف شدن یه خبری بدن

سلام دوستان عزیز

دنیا در حال تغییره و همونطور که مستحضرید ایران هم از اون مستثنا نیست.به این دوره ای که ما الان در اون زندگیمون رو سپری میکنیم دوره گذر میگن.

جامعه برای عبور موفق از این دوره دشوار نیاز به پیش زمینه های مناسبی متناسب با شرایط و ظوابط حاکم بر جامعه داره.متاسفانه الان دشمنان داخلی و خارجی با از بین بردن ارامش روانی جامعه قصد تجریب مردم رو دارن.

بنده حقیر مطالعات فراوانی در زمینه روانشناسی و سیاست داشتم و دارم پس وظیفه خودم دونستم تا اندکی برای دغدغه ها و علایق مردم در زمینه روان شناختی و روان شناسی مطالبی رو بنویسم چون جامعه و فرهنگ ایرانی بسیار متفاوت و متضاد با قوانین حاکم بر جامعه و اذهان مردم غربی است.

از همین سو مردم بخصوص قشر تحصیل کرده  برای عبور از این شرایط گذر حاکم بر جامعه به کتاب های روانشناختی غربی رو اوردن که تناقضات فراوانی با تفکرات غالب بر عموم جامعه را داره برای همین خواستم نظر مردم رو بدونم که تو زمینه روانشناسی ترجیح میدن چه کتاب های رو بخونن و دغدغشون در این زمینه بیشتر چیه.برای مثال:قدرت تفکر-قدرت باور-قدرت عادت-قدرت کلام-بلوغ روانی و......

و یه سواله دیگه ای که داشتم اینه که ترجیح میدین اسم کتاب گنگ باشه یا کاملا واضح مثلا اگر کتابی در مورد عشق باشه اسمش عشق باشه شما رو بیشتر جذب میکنه یا مثلا داروی کشنده بیشتر توجهتون رو جلب میکنه.

ممنون که این متن رو خوندید و ممنون بخاطر اینکه به فکر ایران و ایرانی هستی.

سلام دوستانم،از وقتی که یادم میاد چادر سرم بوده تا الان که 28سالم هست، دوتا خواهر هم دارم که اونا هم مثل من از بچگی چادر داشتن تا همین یک سال پیش که دیگه پوشششون را تغییر دادن و چادر را کنار گذاشتن و ظاهر امروزی ومدرن برای خودشون ساختن و تواین مدت خیلی سعی می کنن که من راهم  باخودشون همراه کنن و تا حدودی هم موفق شدن روی تفکراتم تاثیر بگذارنحرفهایدرسته،مثلاظاهرشون البته دیدن شرایط جامعه هم بی تاثیر نبوده ،وقتی در جضور دارم می بینماهرانم درسته،مثلا از وقتی خوظاهرشون را تغییر دادن موفقیت های بیشتری در زمینه های مختلف به دست اوردن،بیشتر مورد توجه و احترام قرار گرفتن،بارها دیدم وقتی به همراهشون وارد مراکز خرید،ادارات و جاهای دیگه می شوم بهایی که به اونا میدن به من نمیدن،یکیشون که مجرد هست چنتا خواستگار خوب براش پیدا شده در حالی که سالهای پیش خواستگار چندانی نداشت،حالا ازدواج و توجه و احترام عمومی و نظر مردم برای من خیلی حائز اهمیت نیست چیزی نگرانم کرده اینکه من به شغل و درامد احتیاج دارم وهیچ استعدادو اعتماد به نفسی ندارم که بتونم برای خودم کاری راه بندازم وناچارم برم برای کسی کارکنم ولی هرجا رفتم با ظاهر ساده و چادر کسی منو نپذیرفت.خواهرامم میگن باچادر جایی کار پیدا نمی کنی،واز زندگی عقب می مونی حتی نمی تونی کیس خوب برای ازدواج پیدا کنی،همیشه هم مورد قضاوت مردم قرار می گیری،همه ازت انتظار و توقع بالایی دارند درست همون حسی که نسبت به طلاب و روحانیون دارند نسبت به زنان چادری هم دارند،منظورشون این هست که مردم طلبکارو بدبین هستن نسبت به چادریها،همه این فشارها روی من هست ولی دلم  رضایت نمیده چادر را از سرم بردارم چند بار خواستم امتحان کنم نتونستم من جدا از اعتقاداتم خیلی پوشش چادر را دوست دارم و اون را جز ءلاینفک یک بانو میدونم،مثل اغوش مادر بهم ارامش میده.تازه خیلی هم شرمم میاد بخوام جلو چشم افرادی که منو یک عمر با چادر دیدن بخوام بدون چادر ظاهرشم ،از طرفی هم خجالت می کشم به من به چشم یه فرد متحجر نگاه کنن توی دوراهی موندم نمیدونم چه کاری درسته خوشحال میشم نظر شمارا بدونم دوستان خوبم.

آقایون لطفا به این سوالم صادقانه جواب بدید.

آقایون صادقانه بگید حاضرید برای ازدواج با دختری که 32 سالشه ازدواج کنید.شعار زیاد شنیدم ولی در عمل وقتی دور و اطرافم را میبینم کمتر پسری حتی تو رنج بالای 35 برای ازدواج تمایل نشون میده به دختر بالای 30 سال فرض کنید دختر قیافه ی معمولی و اندام معمولی داشته باشه از لحاظ اخلاقی هم مشکلی نداشته باشه  خلاصه منظورم اینه اکثر شرایط مورد نظرتون داشته باشه به غیر از سن فقط خواهشا خوب فکر کنید و از روی احساسات یا برای نا امید نکردن من جواب های دلخوش کن ندید

وقتی 22 سالم بود با یکی از اشناهاهمون که نزدیک چهل ساله بود داشتیم در مورد ازدواج صحبت میکردیم موضوع . سن  مناسب ازدواج بود که من گفتم برای دختر تا 25 سال و برای پسر نهایت تا 29 خوبه . اونم گفت من که 35 سالکی ازدواج کردم چطور ؟

منم گفتم خیلی دیره 35 سالکی .

اون روز رو رقیقا یادمه یکم رنگ صورتش پرید وبحث رو خاتمه داد وبلند شد رفتحس کردم ناراحت شده ولی زیاد برام مهم نبود چون  فکر میکردم صرفا نظر شخصی مو گفتم و قضاوت نکردم وکار خاصی نکردم ازمن پرسید منم نظرمو گفتم همین.

اما الان که 33 سالم شده مرتب یاد اون لحظه میفتم و میگم نکنه ناراحتی اون باعث شده خدا بذلره تو کاسه ام؟ 

من اونموقع خام وجوان بودم  اصلا فکر نمیکردم به بالای سی بدسم ومجرد بمونم. همش تو رویاهام نهایت 27 سالگی ازدواج میکردم اونموقع هم امار ازدواح بالا بود اوضاع اقتصادی هم بهتر بود فکر نمیکردم روزی برسع که ازدواج سخت بشه وخواستگار نباشه

چکار کنم با این عذاب وجدان؟

حس میکنم دارم تنبیه ومجازات میشم

ب خودم گفتم برم ازش عذرخواهی کنم بعد گفتم چه فایده بعد اینهمه سال. تازه اونم یادش رفته

سلام

یه سوالی دارم از خانومای با تجربه و پسرای محترم وبلاگ.

خواستگر بنده یه پسریه که تا جایی که میدونم مدهبیه یعنی:

نمازشو میخونه،روزشو میگیره،چادری بودن براش مهمه،رعایت حجاب در عکس پروفایل واسش مهمه ،اهل دست دادن با نامحرم نیست،قران هم میخونه،هیئت میره و مودبه!

حالا تازه در عکسی که چندوقتیه روی پروفایل تلگرامشون گذاشتن فهمیدم به پوشیدن زنجیر و دست بند و انگشتر علاقه مند ان.

البته مواقعی که بیرون رفتیم تا حالا ندیده بودم این چیزا رو ازشون.

البته نه این که همه رو باهم بپوشه ولی مثلا دیدم از زیر پیراهنشون زنجیره مشخص بود.

به لحاظ شرعی میدونم زنجیر های بدل و کلا غیر طلا مشکلی نداره اما راستش یخرده جا خوردم .

حالا شما پسرا برداشتتتون چیه؟چطور پسرایی این مدل بدلیجات رو دوس دارن؟

ممنون میشم راهنماییم کنید.

سلام

ریش یکی از صفات بارز مردان هستش که چهره رو مقتدرتر و مسن تر نشون می ده ولی با اینکه صفت بارز مردانه ای محسوب می شه همیشه جوابای متضادی درباره جذابیتش شنیدم بعضیا رو دیدم که خیلی خوششون میاد و بعضیا رو هم دیدم که خیلی بدشون میاد ولی چیزی که همه تایید می کنند اینه که چهره پیرتر و قدرتمندتر می شه

نظر شما درباره ریش چیه؟ ریش شما رو یاد چه چیزی میندازه و چقدر توی زیبایی یه آقا براتون تاثیر می ذاره؟ مثلا بین ته ریش،ریش و صورت اصلاح شده کدوم یکی رو ترجیح می دید؟ آیا داشتن یا نداشتن ریش می تونه تاثیر زیادی توی جذابیت یه آقا براتون بذاره؟ یا خانمای عزیز ممکنه مثلا یه خواستگار روبه خاطر داشتن یا نداشتن ریش رد کنید؟ یا شما آقایون ممکنه به خاطر داشتن یا نداشتن ریش طرف مردی برید؟

در کل نظر شما درباره ریش چیه؟  زیاد به ریش توی وبلاگ اشاره شده ولی پستی رو ندیدم که کاربرا مستقیم سر خود این موضوع بحث کنند
 

سلام ، من ی دوست خیلی صمیمی و عزیز دارم که خیلی بهم علاقه داریم و برام با ارزشه.اما شاید چندین بار تو خواب دیدم که عذر میخوام اینطور میگم، در حال معاشقه بودیم.خوابه دست خود آدم نیست ولی بازم من خیلی خجالت میکشم و از دوستم شرمم میشه که این خواب هارو در موردش میبینم .باور کنید اینم نیست خیلی بهش فکر کنم که بگیم بخاطر فکر و خیال باشه.نمیدونم آیا دوست داشتن ی نفر صرفا بعنوان دوست و نه بیشتر؛ باعث این مدل رویاها میشه یا نه .ولی حتی رابطمونو کم کردم و حتی به اتمام رابطه هم فکر کردم.به خودشم که اصلا نخواهم گفت .ولی این خواب ها باعث شدن حس بدی بخودم پیدا کنم و از دوست خیلی عزیزم دوری کنم.واقعا نمیدونم باید چکار کنم.در ضمن من دخترم.لطفا برداشت بدی نکنید در واقعیت هم چین چیزی اصلا نیست و من خودم به ی آقایی علاقه مندم .آیا این طبیعیه یا دلیل خاصی داره تکرار شدنش و آیا این عذاب وجدان من و دوری از دوستم صحیحه؟ درسته خواب تقصیر آدم نیست ولی روی رابطه ما تاثیر گذاشته باید بگم ایشون ی حساب جدا از بقیه دوستانم داره برام چون تو روزایی که خیلی به اصطلاح دوستا بهم پشت کردن اون کنارم موند همیشه و  خیلی ویژگی های خوب دیگه.لطفا راهنماییم کنید

افسرده بشوم یا نشوم؟ مسئله این است.

سلام 

۲۵ سالمه  از شمال کشور و تقریبا هیچ سرمایه ای ندارم و خانواده هم توان ساپورت منو نداره

درس خوندم به هوای اینکه کار پیدا میکنم زندگیمو میسازم و هوای خانوادمو داشته باشم 

اما روز های دارن میگذرن با بیکاری و نا امیدی

اصلا گیریم یه کار پیدا کردم با حقوق ۲ ، ۳ تومن که نمیدن(تو اگهی ها که اکثرا زدن حقوق وزارت کار میدن خخ)

با این پول چیکار میتونم بکنم؟ نهایت بتونم شکم خودمو سیر کنم و زنده بمونم

چه امیدی به اینده داشته باشم؟ با چه انگیره‌ای ادامه بدم؟‌با هر فرمول و منطقی فکر میکنم ازدواج واسه من دست نیافتنی هستش

ازدواج یه هدف نیست تو زندگی ، اصن گیریم ازدواج هم به کنار چی قراره بشه اینده؟  من هیچ پیشرفتی تصور نمیکنم تو زندگی. ادم این همه بدبختی مردمو میبینه و این همه طلاق رو میبینه این همه سختی کشیدن ازدواج کردن اخرش چی شد‌؟ بدبختی کشیدن و جدایی؟ اینارو ادم میبینه هیچ روحیه‌آی نمیمونه که حتی بخواد به ازدواج فک کنه .

هرچقدر سعی میکنم با این کتابای روانشناسی خومو با روحیه نگه دارم بعدش به حقایق فکر میکنم بجز بدبختی چیزی نمی‌بینم ، تو کتابا همش میگن مثبت فکر کنیم و هدف رو دنبال کنیم ولی من که چیز مثبتی نمی‌بینم 

مثلا ۱۰ سال دیگه چه پیشرفتی میتونم بکنم تو زندگی؟‌چندسال کار کنم یه ماشین بخرم؟ پراید الان ۶۳ تومنه ! 

هیچ سرمایه ای هم ندارم که بخام مهاجرت کنم

شما جمله‌ای دارین برای روحیه دادن به این جوون بدبخت؟

سلام اقای نجفی

این سوال منو بزارید عجله ایه 

************

دوستان من کلا 9میلیون بیشتر ندارم و میخوام نظرات تون رو درباره یخچال فریزر های ایرانی بدونم

کدوم مارک بهتره؟

اگه داشتید ایراداتش چیه؟گارانتی داره؟نصب زود میان؟

لطفا راهنمایی کنید ممنون 

سلام. ******* ** *****  **** *** *** **** **** *** ******** *** *** ***** *** *** *** *** ******** **** ****** ** ***** ** ** *** **** **** ******* * **** ******* * ****** **** **** ** ****** *** *** ** ** * ***** ** **** ***** **** ***** ****** ** ***** ****** **** **** ****** ****** ** *** ***** ** *** ***** ***** *** **** **** **** ******* *** **** ** *** *** **** **** ***** ****** ** ***** ********** ** ****** ******* **** ***** ** ** *** **** *** ** **** **** *** *** *  زیاده روی کردم؟

کدوم شغل از لحاظ درامد از همه بهتره ؟

به نظرتون جه شغلی از لحاظ درامد هم در ایران و هم خارج از ایران بهتره؟
حتما هم دلیل هر کدوم  راجب این شغل ها بگین ممنون میشم

1. سنگ کاری و کاشی کاری

2.نجاری ( کابینت سازی، در و پنجره سازی)

3.لوله کشی

4.مکانیکی

هم در ایران و هم خارج از ایران هم در نظر بگیرین ممنون میشم

مرسی

سلام به همه مستقیم میرم سر اصل مطلب.

فرض کنید یه پسر آماتور هستید از لحاظ نداشتن رابطه قبل ازدواج. (سوای روابط معمول انسانی)

الان موقع ازدواجتون شده و به خواستگاری رفتید و مراحل اولیه هم طی شده حالا نوبت کسب شناخت متقابل شده و یه مدت قراره با دختر در ارتباط باشید تا دوتایی یکدیگر را بهتر بشناسید. برای این موضوع ازتون راهنمایی میخوام. مثلا چند جلسه بیرون رفتن دو نفره بهتره یا همون تماس و چت؟ چطوری این مرحله را باید پیش ببرم؟ نحوه رفتار باید چجوری باشه؟ چه چیزایی گفته بشه؟ تماس و چت ایده درستیه؟

کلا هر موردی به فکرتون می رسه که در این مرحله باید انجام بشه کم و کیفش را بگید. چون هیچ سر رشته ای ندارم و مشخصا به عنوان پسر این منم که باید این روند شناخت را مدیریت کنم.

ممنون میشم. تشکر از همه

سلام به همه

من یه موردی واسم پیش میاد بعضی مواقع که مثلا ممکنه کار هایی که انجام میدادم و یا واسشن ذوق زده میشدم ! دیگه اون شور و شوق رو واسشون نداشته باشم 

مثال میزنم : مثلا من بشدت دوس داشتم فلان بازی رو رو سیستمم نصب کنم  بنا به دلایلی نشد ولی باخودم که فکرمیکنم میبینم الان اونقد واسش هایپ (مشتاق)نیستم 

یا مثلا چندفصل یه سریالو دانلود کردم که ببینم ولی تو این موارد انگار حسشون نیست 

راجع به رشتمم همینجوره 2، 3ماه پیش علاقه داشتم یکم مطالعه کنم راجع بهشون ولی از بعدامتحانا و پیدا شدن این حواس (جمع حس!) انگار دل و دماغ ندارم و یطوریم 

ازین موارد کم ندارم 

تابستونم موقع انتخاب بین کنکور هنر و رشته بدون کنکور  گزینه دوم رو انتخاب کردم  و تا قبل این تصمیم گیری داشتم دیوانه میشدم 

چیکار کنم این مشکل دل و دماغ نداشتن و شور و اشتیاق نداشتن برطرف شه ؟

اصلن قابل برطرف شدن هست یا نه؟ 

امیدوارم تونسته  باشم منظورمو رسونده باشم

عنوان : مشکل عجیب غریب!..

سلام وقتتون بخیر ی سوال داشتم ک در حال حاضر خیلی برام مهمه 

من دانشجوی ارشدم 23 سالمه و متاهلم. همیشه از دوران مدرسه تا الان شاگرد اول بودم و درس خوبی داشتم منتهی مقطع ارشد رو ب خاطر شرایط ازدواجم برام مقدور نبود که به ی شهر دیگه برا تحصیل برم و دانشگاه غیرانتفاعی پردیس شهر خودمو میرم ک شهریه خیلی خیلی سنگینی داره و متاسفانه به علت غیرانتفاعی بودنش اساتید بصورت مداوم در دسترس نیستن من تصمیم ب نوشتن پایان نامه داشتم اما با توجه به عدم پاسخ درست از طرف استادا مدام کار من عقب میفتاد با گفتن جملاتی مثل هنوز زوده و وقت زیاده و.. خلاصه اینکه ترم همیطور میگذره من ترم 4 هستم و چیزی ک دیدم از دوستان ترم بالاتر ک با این اوضاع و عدم پاسخگویی تا 6 ترم هم رفتن و این تمدید ترم جدا از بار روانی هزینه خیلی زیادی رو هم داره ک برا من واقعا  در حال حاضر سنگینه بخاطر همین موضوع و خیلی چیزای دیگه از جمله ناامیدی از کار پیدا کردن و شرایط یکسان و بحرانی مدرک تحصیلی داشتن تصمیم گرفتم به شیوه آموزش محور ترم 4 رو بخونم و خلاصه سریع تموم شه شیوه آموزش محور طبق چیزی ک خوندم تفاوت مدرکی با پژوهش محور نداره اما ظاهرا برای خوندن مقطع دکتری آدم به مشکل برمیخوره ک در حال حاضر من اصلا قصد ادامه تحصیل ندارم اما ذهنم مشغوله چون نمیدونم آینده چی پیش میاد و ی جوری برام خجالت آور هم هست ک پایان نامه نداشته باشم و البته اینکه حتما قصد سرکار رفتن رو دارم از همه خواهش میکنم اگه کسی ایطور ارشد رو خونده  و پایان نامه نداره و یا اطلاعی از این موضوع داره از مزایا و معایبش بگه ممنون میشم 

سلام اگر دقت کرده باشید داره یک موج نسل کشی در ایران اتفاق میافته که نسل کشی از نوع اقتصادیه  میزان رشد جمعیت  در ایران طی سالهای اخیر به شدت پایین اومده اونم  مخصوصا پسرهای دهه ی شصتی از همه بیشتر  و دلیل اصلیشم کاهش امار ازدواجه اونم به خاطر گرونیه وحشتناکه که درسته بر خلاف قحطیه صد سال پیش  که عامل اصلیش  انگلیس بود و با مرگ و میر همراه بود این  نوع نسل کشی شدید   کمتر باعث مرگ و میر میشه و بیشتر در نطفه خفه میکنه که اونم یک نوع کشتار وجنایت محسوب میشه که کار امریکا و بی کفایتی و بی تدبیریه داخلیه حتی کسانی هم که تواناییه ازدواج دارند به زحمت حریف یکی یا دوتا میشوند   افزایش گرونی باعث افزایش افسردگی بین جوانان کاهش امار ازدواج و زاد  ولد کاهش امید به زندگی ودر نتیجه پیریه جمعیت در سالهای روبرو میشویم پس مشکل اول و اصلی مملکت گرانیه و بیکاریه داره در حق ما جنایت اقتصادی رخ میده اون کسانی که میخواهند رای بدهند به کسی رای بدهید که واقعا مطمئن هستید دغدغه ی اصلیش گرانی وبیکاری باشه من که ملاکم همینه شما چطور 

آقای نجفی سلام. 

بنده یه پیشنهاد برای دوستانی که تهران هستن و بیکار هستن دارم. فقط اولش لازم میدونم قبل از توضیح پیشنهادم چن تا نکنه رو خدمت شما و دوستان عرض کنم.

1-بنده قصد ونیتم خیره و دنبال هیچگونه سوء استفاده و کلاهبرداری نیستم،و هرکسی قراره تو این کار برا خودش کار کنه و نه پولی به من میده و نه قراره با من شریک شه

2-پیشنهادم فقط برای اینکه حداقل بتونیم تو زندگیمون چن قدم بریم جلو.از این درجا زدن بیایم بیرون

پیشنهادم رو خیلی ساده و خودمونی میگم ،بیاین جمع شیم باهم بریم دست فروشی.چرا دست فروشی؟ ،چون سرمایه کمی میخواد.چرا باهم؟،چون فک میکنم از اون کارایی هست که ادم تنهایی روش نمیشه و با چن نفر همراه شدن این کار رو برا ادم راحت تر میکنه

میدونم که پیشنهادم در وهله اول خیلی مسخره بنظر برسه ولی دوستان عزیز و آقای نجفی باید با واقعیت جامعه کنار بیایم.دوستانی که کار ندارن یا سرمایه ندارن یا پارتی ندارن و یا... و در ضمن کار عار نیست

من نمیگم بیاین تا 10 سال اینده دست فروشی کنیم.بلکه دارم میگم بیاین تا جمع کردن n مقدار سرمایه مدنظرمون که بتونیم باهاش یه کار بهتر بکنیم دست فروشی کنیم

*شاید باورتون نشه ولی من خودم کار دارم ولی خوب اصلا از کارم راضی نیستم.من بشخصه عاشق کاسبیم،دست فروشیم تو تهران روزی حداقل 200 تومن سود داره.

خلاصه آقای نجفی عزیز  من ایدی تلگرام یه گروه رو میذارم که برا این کار ایجاد کردم،هدفمم از ایجاد گروه اینکه ادم هایی که اهل عمل هستن دور هم جمع شیم.اگر صلاح میدونین نقطه چینش نکنین 

https://t.me/hamkarantehran

+و اینکه ممکنه وقتی تو یه گروه تلگرام جمع شیم دوستان پیشنهادات بهتری داشته باشن که حتما اگه قابلیت اجرایی داشته باشه بنده بشخصه حمایت میکنم از اون پیشنهاد

سلام من یه پرستارم که به تازگی طرحم شروع شده

دوران دانشجوییم یه استاد خیلی خوب داشتیم که میگفت اینجا ایرانه و کمبود در همه ی زمینه ها هست کافیه که چشماتون رو خوب باز کنید و ایده بدید یا اختراع کنید و....

خودش هم یه ایده راجب تخت برای بیماران آی سی یو داده بود که بتونن مریض هارو توی تخت حمام کنن

و ثبت هم شده بود و کلی درامد براش داشت...

حالا منم که طرحم شروع شده یسری ایده به ذهنم اومده که روشون هنوز کار نکردم

اصلا نمیدونم چجوری باید ایده ام رو ارائه کنم

درستش کنم یا فقط ایده

ایده راجب وسایل و آمبولانس ها و خیلی جیزا ب ذهنم میاد اما نمیدونم چکار کنم

میخواستم ببینم شما میدونید اگر ایده ای به ذهنم رسید باید چکار کنم تو چه سایتی برم یا به کجا مراجعه کنم تا بتونم ثبتش کنم یا حمایت شم که به سرانجام برسه بدون اینکه ایده ام دزدیده شه

تجربه در این خصوص دارید یا نه؟؟

سلام نمیدونم مطرح کردن این سوال اینجا درسته یا نه... اینجا مجازیه و من خودم راحت ترم واقعا نمیدونم به کی بگم این مسئله رو...

من دختری هستم که به قول معروف ریزه میزه م خواستگاری دارم که در حال آشنایی هستیم منتها مشکل اینجاست که بالاتنه خیلی کوچکی دارم سینه هام رشد نکرده تقریبا صافه (مثل نوجوونای 12،13 ساله س) نمیدونم این مسئله رو به خواستگار بگم یا نه؟ اصلا چجوری مطرح کنم؟ اگر بگم این مسئله براشون بولد نمیشه؟ من حاضرم اگر ایشون دوست داشته باشن پروتز کنم منتها نمیدونم اصلا چجوری این مسئله رو عنوان کنم. ..باهاشون رودرواسی دارم... این رو هم اضافه کنم که کاملا سالم هستم فقط از لحاظ ظاهری مشکل دارم

عضو بیان هستم.بیشتر راهنمایی میکنین

سلام

دوستان کسی بوده که در اوج نا امیدی یهو زندگیش تغییر کرده باشه؟ لطفا اگر تجربه ای در این زمینه دارید تعریف کنید.

واقعیتش مدتهاست حدود 10سال احساس می کنم هممممه درهای عالم به روم بسته شده( از هر نظر، سلامتی، مالی، روابط و.... فقط در درس اوضاع خوبه و بی هدف هر روز دارم پیشرفت می کنم ) نمی دونم چطوری ممکنه زندگیم تغییر کنه. احساس می کنم خدا منو آفریده که فقط به زندگی بقیه نگاه کنم

سلام یه آقا پسری هست که به قصد آشنایی بیشتر با هم ارتباط داریم. وقتی با همدیگه صحبت میکنیم یکسره از کلمه چشم استفاده میکنه و هر چی میگم جوابش چشم هستش. میترسم نکنه کلا آدم ضعیفی باشه. البته تا جایی که میشناسمش و دیگران میشناسنش آدم مغروریه. توی خانواده و دوستاشم کمرو و ظلم پذیر نیست و تا حدودیم زرنگ و خودمتکی هستش ولی به هر حال موقع صحبت کردن با من مدام بهم چشم میگه. میخوام بدونم تجربه شما از برخورد با اینطور پسرهایی چی بوده؟ آقایون هم جواب بدن و نظرشون رو بگن عالیه و البته مسأله اینه که نمیخوام یه وقت به تریج قبای کسی بربخوره و فکر کنید من کلا منظورم اینه که پسرها بده که به دختری که باهاش آشنا میشن یا خانمشون یا نامزدشون چشم بگن. نه اتفاقا بد نیست و من دوست دارم. اما میخوام بدونم چشم گفتنهاش فقط واسه منه که از زبونش نمیفته یا کلا عادت داره به چشم گفتن. ممنون از نظراتتون.

سلام وقت بخیر 

ایا واقعا  پسرا یا دخترا بعد ازدواج تغییر میکنن چه از لحاظ ظاهری و چه اخلاقی و رفتاری شنیدم یا دیدم بعضیا مثلا ازدواج میکنن چاق تر و خوشگل تر میشن از لحاظ ظاهری مثلا بهشون میگن ازدواج باهات سازگاری داشته رنگ و رو اومدی!یا بعضیا ازدواج میکنن از لحاظ برخوردی  با ادم سنگین تا میکنن .خودم نامزد کردم به خانومم میگم لاغری میگن شما خودتم لاغری اگه پر بشی منم پر میشم، تو یه خونواده ای بزرگ شدم که پدر و مادرم و خواهرام و داداشم از لحاظ برخورد اجتماعی ادمای گرمی هستن و خیلی زود همه باهاشون خوب میشن و دوسشون دارن ولی من کاملا برعکسم حتی خواهرم بهم میگفت ادم سردی هستم و یه بار دختر خالمم بهم گفت کسل کننده هستم! من وقتی تو جمع فامیلا هستم چه پدری چه مادری اصلا حرف نمیزنم یا خیلی کم حرفم میبینم پسر یا دخترایی که از من خیلی کوچیکترن ولی صحبت میکنن و نظر میدن زرنگن ولی وقتی من میخوام صحبت کنم صدام در نمیاد. تو خونوادم با پدرو مادرم و خواهرام تند صحبت میکردم وقتی خونمون تلفنش زنگ می خورد زورم میومد جواب بدم همیشه فرار میکردم حوصله نداشتم سوال جواب بشم. الان وقتی ازدواج دارم میکنم نامزدم زنگ میزنه احساس میکنم سردم میخوام تغییر کنم میخوام کنارم احساس نکنه من کسل کننده هستم بعضی وقتا نگران میشم که من چی بگم وقتی زنگ میزنه یا من زنگ بزنم چی بگم دوس دارم پیشش حرف بزنم همسرم هم دختری هستن که دوست دارن من زنگ بزنم واسش پیام بدم پشت هم ولی من کم زنگ میزنم و میگم که حرفایی که بهش میزنم تکراری هستن!برا همین میترسم ازم زده و دلسرد بشن.فکر میکنم انقد احساسیم که دارم فقط چون اوایله این شکلیه چند وقت بگذره با خانومم هم سرد برخورد میکنم.دارم سعی میکنم تغییر کنم دوس دارم شادتر باشم میخوام گرم باشم تو روابط اجتماعی دیگه ساکت نباشم تکراری نشم برا همسرم این تغییرات امکانش هست در من به وجود بیاد؟

دختری هستم که فکر می کنم امیدم خیلی پایینه ولی این کمبود امید شاید تو اکثر افراد جامعه باشه به دلایل وضع اقتصادی و شرایط حال حاضر کشور ولی متاسفانه این نا امید بودن ویژگی رفتاری منه و می تونم بگم از وقتی که بچه بودم با من بوده یه جورایی همیشه نیمه خالی لیوانو می بینم اول هر کاری آیه یاس می خونم می خواستم بدونم چجوری امید رو تو خودتون زنده نگه می دارین راه حلی برا من دارین که این همه بدبین نباشم به خودم و اینده ام 

سلام وقتتون بخیر

من امسال دندانپزشکی شهر دیگه ای قبول شدم و الان ترم دو هستم، تو هزینه هام یکم به مشکل برخوردم ، چندتا از دوستام کار مشاوره تحصیلی انجام میدن اما وقتی ازشون راهنمایی خواستم برای وارد شدن به این کار پیچوندنم، البته بهشون حق میدم

ولی هم تو شهر غریبم هم روابط اجتماعی پایینی دارم و از همه مهمتر چون دخترم میترسم هر آموزشگاهی برم برای همین ازتون ممنون میشم اگر تجربه ای دارید به اشتراک بگذارید ❤❤❤

میدونم هرکی که رتبه خوبی آورد دلیل نمیشه بتونه مشاور خوبی بشه ولی نیاز دارم و تمام تلاشمو هم میکنم تا واقعا مفید باشم 

دینیم رو هم ۱۰۰درصد زدم ولی فکر میکنم تدریس کردن خیلی سخت تر از برنامه ریزی باشه اما اگر در این زمینه هم نظر بدید خوشحال میشم

آقای نجفی ممنون بابت فضایی که ایجاد کردید❤

من یه پسر سی ساله هستم که به هر دلیلی حالا اشتباهات مالی ای که داشتم یا تلاشهایی که کردم و پول زیادی بدست نیاوردم و خب زندگیم طوری بود که برای یه جاهایی باید هزینه زیادی میکردم و عمدتا در کسب و کارم بوده و خب بازدهی مورد نیازم رو کسب نکردم در هر صورت الان احساس میکنم که فقط به خاطر اینکه یک ماشین ندارم هیچ دختری هیچ ارزش و شخصیت و احترامی برام قائل نیست یعنی چون پای پیاده اینور اونور میرم یا اگر به دختری پیشنهاد بدم که بفهمه من ماشین ندارم هیچ احترامی برام قائل نیست. من میبینم پسرایی که ماشین دارن حتی یه پراید داغون که حتی معلوم نیست پولش از کجا اومده چه حالا به زحمت خودشون یا با کمک این و اون یا حتی از راه نادرست احترام بیشتری دارن. آخه یه جوری شده هر کسی یه ماشین میخره بعد می‌ره خواستگاری و توقع دختر هم اینه که ماشین داشته باشه و مثلاً یه آدم بزرگ میگن چرا نباید یه ماشین خریده باشه و ...

من خیلی احساس بی ارزشی و پوچی میکنم تا همین سال پیش روحیه ام عالی بود اما از وقتی که دیدم به هر دختری که ابراز علاقه میکنم به خاطر شرایط مالی و نداشتن ماشین و خانه و یا شغلی که درآمد نون و آبدار و ثابتی داشته باشه اصلا حتی من رو به حساب نمیارن دلم میگیره گاهی اوقات با اینکه یه پسر سی ساله ام دوست دارم بشینم یه جا و سیر گریه کنم و این کارو میکنم و دلم خیلی درد گرفته
خب من همه چیزو میتونم بدست بیارم اما چرا چنین نگاهی وجود داره آخه بیشتر جایی دلم شکست نه یک مورد بلکه چندین مورد که اولش وقتی به یک دختر ابراز علاقه میکردم هیچ مخالفتی نمیکزد تازه خوشحالم میشد و شماره میداد این نشون میده فن بیان بدی ندارم و اعتماد به نفس خوبی دارم و اگر خوشگل نیستم ولی غیرجذاب و نچسب نیستم

اما وقتی که می‌فهمیدن ماشین ندارم وقتی که از پول می‌پرسیدن به یک بهانه ای دلم رو میشکوندن و میرفتم حرف های مثل اینکه تو پسر خوبی هستی اما ما قصد ازدواج نداریم و ‌‌‌... خواهرا و برادرهای گلم این سوالم فقط حالت درد دل داره دلم خیلی گرفته

یه بار با خواهرم صحبت کردم میگه داداش ناراحت نشو دخترایی که تو بهشون گفتی دخترای بدی بودن وگرنه گفت من خودم وقتی شوهرم اومد خواستگاری حتی ازش سوال نکردم تو دارایی‌هات چیه چقدر پس انداز داری یا ماشین میخوای بخری توی دوره عقد و ...

چون اینا سوالات زشتیه به من چه ربطی داره اصلا میگه حتی من همین الان نمی‌دونم شوهرم چقدر پول داره حتی سوال نمیکنم اون خودش میگه

میگم آبجی تو فرق داشتی دختر خوبی بودی ولی گفتم اگه راست میگی یکی مثل خودت بهم معرفی کن میگه نمی‌دونم باید خودت بگردی ببینی پیدا میشه من هیچ کاری نمیتونم برات بکنم

پس میگم چرا دلداری میدی میگه خب بلاخره پیدا میشه ولی من دیگه افسرده شدم احساس میکنم انسانیت و ارزش هام هیچ اهمیتی ندارن احساس میکنم ای کاش یه پسر آشغال بودم و با خیلی ها دوست شده بودم ولی پول داشتم که خوب به نظر بیام

آخه چرا اینجوریه؟ یعنی من اشتباه میکنم؟ یعنی بازم باید بیشتر بگردم و ناامید نشم؟ یعنی دختری هم هست که بلاخره منو بپذیره و این چیزا براش مهم نباشه؟

پسری بیست و هشت ساله هستم که در چند موردی که به دختران در یک سال گذشته ابراز علاقه کرده ام با فواصل تقریبا چهار ماه یعنی سه مورد بودن هر چهار ما تقریبا که به کسی علاقه مند شدم اما با توجه به جواب نه که شنیدم خواستم بپرسم که زمان صحیح ابراز علاقه به دختران کی است؟

چه زمانی می‌توانیم احتمال بیشتری بدهیم که شخص مورد علاقه ما به ما جواب مثبت بدهد؟

یکبار در یک کلاس زبان کلی درباره یک دختر خیال‌پردازی کردم و پا روی دل خود گذاشتم اما نهایتا ابراز علاقه کرده و به شکست عشقی انجامید و علیرغم تمامی تلاش ها نتیجه نداد.

در دو مورد بعدی این تصمیم را گرفتم و اینگونه تصور کردم که دختری که جوابش نه است، نه است! بنابراین نیاز نیست که برای اون شیرین کاری کرده و یا بخواهم خودی نشان دهم که اون خوشش بیاید اول به عنوان یک دوست یا همکلاسی و بعد ابراز علاقه نمایم چون بی ثمر است که این را تجربه ثابت کرده است همان دختری که به اون ابراز علاقه کردم بسیار من را دوست داشتند و از من خوششان می آمد و به گفته ها و کارهایم می‌خندیدند و حالشان خوب میشد اما وقتی ابراز علاقه کردم با اخم و بد رویی پاسخ گفت.

در نتیجه در دو مورد بعد تصمیم گرفتم که خیلی سریع وقتی از کسی خوشم آمد به اون بگویم که کمتر ضربه بخورم که بعد از آن همه پا روی دل خود گذاردن و تحمل سختی ها و بی خوابی های شبانه و رویاپردازی و و.. جواب نه بشنوم بنابراین بهتر از زود بگویم چون کسی که از من خوشش نباید نمی‌آید لازم به این همه صرف زمان نیست اما این پروژه ام نیز شکست خورد و حالا من بازمانده از سه شکست عشقی و بسیار خرد شده و بدبین نسبت به این موضوع و سردرگم از اینکه بلاخره چه کنم؟ روش اول صحیح است یا دوم؟چون برخی دختران میگویند که اگر در اولین برخوردها ابراز علاقه کنی میگویند این برایش فرقی ندارد به همه ابراز علاقه می نماید اما اگر بگذاریم که زمانی بگذرد بهتر است و بعد ابراز علاقه کنیم اما تجربه ثابت کرده که فرقی ندارد من برای دختری که از من خوشش می آمد آن همه صبر کرده و چراغ سبز اون را نیز نگریستم اما نتیجه ای جز جواب منفی و شکست نداشت

آیا می تواند به من کمک کرده و از این احساس سنگین و سیاه و دوراهی درآورید و راهکاری دهید و بگوید که چه زمانی می‌توانیم بفهمیم دختری ما را تا حدودی قببول دارد و بهترین زمان برای ابراز علاقه چه زمانیست؟ سپاسگزارم

سوال من از شما سروران گرامی این است که نشانه های حقیقی و واقعی چراغ سبز توسط دختران چیست.

همیشه در سوالات دیده ام که دخترانی فکر میکنند که پسری به آنها توجه دارد اما اینطور نیست و بلعکس و وقتی درخواست مطرح میکنند پاسخ نه میشنوند.

بنابراین واقعا به عنوان یک پسر بالغ می‌خوام این را بدانم که دقیقا چه نشانه هایی یعنی چراغ سبز؟

یعنی چه زمانی می‌توانیم مطمئن باشم که چراغ سبز است نه صرفا خیالات واهی من از رفتارهای او؟

سلام دوستان

وقت همگی بخیر

ممنون میشم اگر همه ی کاربران عزیز خانواده برتر

حتی کاربران خاموش 

کاربران قدیمی

کاربرانی که عضو نیستند هم مثل کاربران فعال و کاربران عضو نظر خودشون رو بدهند

فقط خواهش میکنم بحث را به بیراهه نکشید و به اصل مطلب توجه کنید

من فقط یک خط جوابِ صادقانه از شما میخوام

فکر کنید واقعاً این اتفاق افتاده.  اونوقت چکار میکنید؟

اگر متوجه بشید که صاحب یک پول هنگفتی شدید  حالا اون مقدار رو شما خیلی زیاد فرض کنید مثلاً 100 میلیارد. 

چکار میکنید با اون پول؟

تو زندگیتون چه تغییراتی میدید؟ چه کارهایی انجام میدید؟

خواهش میکنم صادقانه به این سوال جواب بدید چون دارم روی یک موضوع خیلی مهم تحقیق انجام میدم و جواب های صادقانه شما عزیزان کمک زیادی به من میکنه.

خواسته های واقعیتون رو لطفاً بیان کنید اگر آقا هستید و مثلاً دوست دارید همزمان 5 تا زن تو5 نقطه مختلف در جهان بگیرید

یا دختر هستید و دوست دارید همه اون پول رو صرف لباس و کفش و خونه و ماشین و تجملات کنید

راحت نظر خودتون رو بیان کنید

و مجدد خواهش میکنم صادقانه خواسته های خودتون رو بیان کنید خیلی ممنونم از همکاری شما منتظر نظراتتون هستم. 

سلام بر همگی.

دوستان من 22 ساله هستم و از وقتی که دوران دبیرستان تموم شده دیگه ورزش نکردم. این باعث شده اضافه وزن پیدا کنم به طوری که دوستان و خانواده گاهی تیکه می ندازن یا مسخره می کنن یا تذکر میدن که ورزش کن...به فکر سلامتیت باش...لاغر کن. 

خلاصه تصمیم گرفتم یه ورزش رو به طور جدی شروع کنم و مدت طولانی ادامه بدم. هدف سال آینده رو گذاشتم کاهش وزن. هم میخوام رژیم بگیرم هم یه ورزش خوب برم که وزنم کم بشه انشالله.

شما چه ورزشی رو پیشنهاد میدین؟ خودتون تجربه ورزش جدی یعنی بلند مدت رو داشتین؟ چه ورزشی برای کاهش وزش مناسبه و جذاب هم هست. 

ممنون می شم از راهنمایی هاتون منو بهره مند کنید.

سلام

من یه پسر 31 ساله هستم که به لطف کمک خدا و با زحمت زیاد تونستم یه زندگی قابل قبول درست کنم یعنی الان هم خونه دارم هم ماشین و توی شغلم به عنوان یه برنامه نویس هم بالاتر از متوسط جامعه درآمد دارم

برای همین الان که شرایط مناسبی دارم تصمیم به ازدواج گرفتم اما به خاطر شرایط فیزیکیم یه ذره سردرگم شدم راستش من بی بی فیس هستم و همه سن من رو هیفده هیجده سال تخمین می زنند و متاسفانه ریش هم در نمیارم هرکسیم که از من خوشش میاد خیلی ازم کوچیکتره مثلا چند وقت پیش یه دخترخانمی به من ابراز علاقه کرده بود ولی 15 سالشون بود! یا یه خانمی رو برای ازدواج بهم معرفی کرده بودند ولی یازده سال ازم کوچیکتر بودند خانمای همسن و سالمم با اینکه می گند من ذهن پخته ای دارم ولی به خاطر قیافم مثل برادر کوچیکترشون با من رفتار می کنند و انگار من رو کیس ازدوج نمی بینند

من آدم خجالتی و آرومی هستم ولی هر کی منو می بینه می گه "آخی تو چقدر بانمکی" یه جوری که به جای احساس مرد بودن احساس پسربچه بودن می کنم با این شرایط من باید چیکار کنم؟ برم سراغ دخترای نوجوون؟ چون احساس می کنم فقط دختربچه ها از من خوششون میاد و جذابیتی برای جنس مخالفم ندارم دوستایی که مثل من هستند این موضوع بی بی فیس بودن چقدر روی رابطشون با جنس مخالف تاثیر گذاشته؟

سلام خدمت دوستان گرامی

مشکل من دختر عمومه. من 22 سالمه اون 16 سالشه

جایگاهشون از ما بسیار پایینه، خیلی بی فرهنگ و بی ادب و ..

خودش گوشی نداره، با گوشی مامانش زیرزیرکی با پسرا در ارتباطه

اومده میگه واسم اینستاگرام نصب کن با شماره خودش

با هزار بدبختی طوری زدم که نصب نشد، میگه اکانت اضافی که داری و تغییر بده به نام من برو دوست پسرم و فالوو کن، اینقدر پرروعه چیزی نتونستم بگم

انجام دادم، بعد چند روز حذف کردم، گفتم حک شده و فلان، اومد گفت اکانت اصلی تو تغییر بده خودت که استفاده نمیکنی

حالا پسره بهش گفته نمیخوادش باز میره فالووش میکنه

هر چی میگم یه دلیل میاره

انگار ازش میترسم نمیدونم چرا اینطوری شدم

میدونم که هم پسره نمی خوادش، هم اینکه داداشش اگه بفهمه زنده به گورش میکنه، بعد من تقصیر کار بشم بگن اون بچه بود تو چرا دادی

هم اینکه نمیخوام تو گناهی شریک بشم.هم اینکه حالم ازش بهم می خوره

خواهشا راهکار بدین

ممنون

سلام ، من یک شعر دوستم ودر حال برداشتن اولین گام ها در مسیر سرودن احساساتم و شعر هامو زیاد برای کسی نمیخونم و شاید در معرض نقد خودمو قرار دادن در واقع یک گام شجاعانه برام باشه.به قول حکیم همه قبیله من عالمان دین بودند مرا معلم عشق تو شاعری آموخت!من در شعر های که سرودم داستانی رو بیان میکنم و در این شعر که بدرود نام داره شروع و پایان داستان عاشقانه خودمو به تصویر کشیدم ، معشوقی که من رو مجذوب خودش کرد و شاعری آموخت ولی این فقط ی عشق پنهانی بود و ی عزیزی از من خواست ازش بگذرم چون نمیشد و منم تلاش کردم عشق رو به پایان برسونم و به خودم تلقین کنم فراموشی رو تا زمانی که اونو در آغوش یارش دیدم و..‌.

مرا آموخت آن صیاد

هزاران شعر شور انگیز

از او گفتم از آن لبها

از آن لبخند سحر انگیز

نگاهش را چو دیدم من

شدم از عشق اوسرریز

سپید جامه چه زیبا بود

مثال ماه در آن  پاییز

دل از دوری جان خون شد

شدم در خواب حلق آویز

در آخر گفت شیرین یار

از این خواب عبث برخیز

گمان برد دل به هوشیاری

از این عشق هوس انگیز

خیال دل به یغما  رفت

به دست حور مهرانگیز

نگاهم ماند بر آن آغوش

به آن معشوق دل انگیز

دل از سرما به خود لرزید

از آن گرمای حرص انگیز

هزاران شعر رفت بر باد

از آن دوری از این پرهیز

همان آغاز بدرود  است

سلامی از عطش لبریز

این برای من خداحافظی بود با اون عزیز و شاید گامی نو در جهت شعر آموزی .آیا شعر تونست داستان رو براتون به تصویر بکشه و باهاش ارتباط برقرار کنید؟ من مبتدی هستم و لحظه ای که این شعرو گفتم قلبم شکسته بود و از دید فنی شاید کمتر دقت داشتم و بیشتر قلم در دست احساسم بود.میدونم شاید کارشناس شعر نباشید و در واقع منم همینو میخوام چون شعر برای کارشناس ها نیست در اصل برای همه ما مردمه .به هرصورت چه شعر دان هستید و چه شعر خوان و چه یک رهگذر خوشحال میشم نظراتتونو بخونم .ممنون.

پ.ن:Im a  young girl

سلام به تمام دوستان خانواده برتری.

من دختری ۱۹ساله ومجردهستم.چندماه دیگه ۲۰سالم میشه.

من تواین ۱۹سال،اصلا ازوقت وعمرم درست استفاده نکردم.خدای ناکرده فکربدنکنین،منظورم اینه که به بطالت گذروندم.۱۹سال سن کمی نیست.تواین۱۹سال،چه کاراکه نمیشدبکنم.انواع واقسام کلاس ها رو برم،به تغذیه م رسیدگی کنم وتموم نمازهام رو بخونم (۱۰سال نمازقضا دارم )و...وضع مالیمون اصلا خوب نیست،وقت این که بخوام برم سرکارراندارم‌.بابام یک میلیاردبدهکاری داره.توخونمون مامانم وخواهرم عفت کلام ندارن.بیشترحرفاشون با دادوبیدادوفحشه.منم مجبورمیشم که مثل خودشون باهاشون برخورد کنم،ولی میخوام ازاین به بعدبه جای اینکه خودموعذاب بدم،درجوابشون بگم:همچنین.که دیگه باهاشون بحث نکنم.زودی عصبانی میشم.ولی ذاتم مهربونه وبیرون خوش برخوردم.توخونه هم اکه خانواده بزارن خوش برخوردم.مامانم خیلی عیب وایرادازم میگیره،مثلا میگه چرااینجوری راه میری.چرادهنت رو همچین میکنی،چرااینوپوشیدی.(خودش اصلا تربیت نداره ولی ذاتش پاکه منم دوستش دارم چون مامانمه.خودش رو بیرون خیلی مودب جلوه میده ولی توخونه نه.بابامم که مثل مامانمه،گاهی اوقات بی مسیولیت.شایدما درماه۳۰۰تومان حقوق داشته باشیم‌.بخوام لباس بخرم،مامانم میگه توپرتوقعی،مگه من چی خواستم ازشون.دوست دارم شیک پوش باشم بده.عمیشه هم اراسته وشیک پوشهستم چه توخونه وچه دربیرون.لباس های متنوعی را هم میپوشم تا جایی که بتونم.

ولی خب کارهای مفیدی که انجام دادم اینه که:گواهینامه رانندگی رو درسن۱۸سالگی گرفتم.کلاس نقاشی روی پارچه درسن۱۹سالگی رفتم.یه طراحی خوشگل ازیه منظره کشیدم،بااینکه اصلاکلاس نرفتم.روی ۳تابالشتک نقاشی روی پارچه انجام دادم وتاالانم خودموپاک نگه داشتم.خداراهم خیلی دوست دارم.دانشگاه پیام نورمیرم ورشته ی موردعلاقم را میخونم.کتب روان شناسی میخونم وعضوکتابخونه هستم.وظاهرهم،متوسط به بالا یا خوشگل هستم.(بنا برخودتعریفی نباشه).سرسنگینم هستم ولی خشک نیستم.خطقرمزهایی برای خودم دارم وتواجتماعم هستم.

ولی همین طورحسرت گذشته را میخورم.گاهی وقتا خالم میادازیکی ازدخترهای فامیل تعریف میکنه ومیگه:دخترخوشگلیه.باباش پولداره،باباش مهندسه،دختره رتبه سه رقمی داره وسرسنگینه وازاین حرفا.

خب من چه کارکنم؟چرامقایسه میکنن؟(تاحالا فامیل،من وخواهرم رو با دخترهای دیگه مقایسه کردن،ولی من خودم،شخصا اهل مقایسه نیستم.قبلنا مقایسه میکردم ولی الان نه).دوست ندارم پس فردا که ازدواج میکنم ومامان میشم،این روحیه م باشه.

چه کارکنم که حسرت گذشته را نخورم؟ممنون میشم کمکم کنین.

ببخشیداگه با متنم ناراحتتون کردم.

اقای نجفی بی زحمت سوال من رو به پست تبدیل کنید.خیلیا هستن که اینجورین.ویرایش شده هم هست.

پست های مشابه هم خوندم ولی به دردم نخورد(این رو نمیگم که دلتون بسوزه تا پستم را تایید کنید.سوتفاهم نشه).

اگرتبدیل به پست شد،اگر خواستین لطف کنین شما هم نظربدید.

سلام یه اقایی هست توی پست ها نظر میزاره به اسم چارسو ( شکست خورده ) از نظراتش خیلی خوشم میاد روحیه میده بهم دوست دارم باهاش ارتباط برقرار کنم شاید رفیق شدیم 

میشه ی پست بزارین که ای دی تلگرامشو بده بهم؟ 

عرض سلام و ادب حضور شما دوستان عزیزم ... 

یه سوال داشتم از حضورتون اگه با راهنماییهاتون کمکم کنید واقعا ممنون میشم .

اگه توی خانوادتون یکی از محارمتون چند تا رفتار ناشایست انجام بده ... با چند تا تذکر بهش... اگه گوش نداد... سعی میکنید شما باهاش کنار بیایید و مدارا کنید ... مثل با سرو صدا غذا خوردن😢 یا نشستن دست کثیف و .... 😣

اما مسئله ای که با مدارا حل نمیشه چی ... مثل نگاه به نامحرم .... و شوخی با نامحرم

با اینکه من شخصا در مقامی نیستم که بهشون تذکر بدم ...

ولی سعی کردیم جدا جدا به ایشون تذکر بدیم ...  ایشون اصلا گوش نمیدن که هیچ...  ناراحت هم میشن ....حتی کارش به انکار و قسم دروغ و تهمت هم کشیده شده .... در حالی که ادعای یک فرد انقلابی و مذهبی رو دارند ....

ضمنا بگم که خانمها خیلی با رفتار ایشون اذیت میشن . خیلی متاسفانه... همه اش سعی میکنند بهش رو ندن ولی  این اقا دست بر دار نیستن ....

‌ منتظر پیامهای زیباتون هستم 

سلام به تمام خانواده برتری های گل.

من دختری ۱۹ ساله،در آستانه ۲۰سالگی هستم.

تو این ۱۹ سال،از وقت و عمرم درست استفاده نکردم.خدای ناکرده فکر بد نکنین.منظورم اینه که به بطالت گذروندم.چه کارها که نمیشد دراین۱۹سال انجام بدم،چه کلاس هایی که میتونستم برم ولی نرفتم،نمازهام رو نمیخوندم(۱۰ سال نماز قضا دارم).البته ذات پاکی دارم.تابستون ها تا ظهر میخوابیدم وبدون هدف بودم.۱۹سال سن کمی نیست.وضع مالیمون به شدت پایینه.وقت این که سرکار برم رو ندارم.بابام ۱ میلیاردبدهکاری داره.گاهی اوقت درماه۳۰۰تومان پول داره.مامان وخواهرم عفت کلام ندارند و بیشتر وقت ها با داد وبیداد حرفاشون رو میزنن وبا هم دیگه همیشه بحث میکنیم.

کارهای مفیدی که انجام دادم،این بود که کلاس نقاشی روی پارچه رفتم.به مدت یک ماه باشگاه رفتم ولی به علت اسیبی که به بدنم رسید دیگه ادامه ندادم.۵جلسه کلاس اشپزی رفتم.تومدرسه همیشه شاگرداول وبچه مثبت کلاس بودم.الانم دردانشگاه پیام نور دررشته ی موردعلاقم مشغول به تحصیل هستم وتاالان معدلم بالا بوده.تاالان خودمو پاک نگه داشتم وقیافمم متوسط به بالا یا خوشگلم،مهربونم هستم ولی بعضیا ازاین مهربونیم سواستفاده کردند.(حمل برخودتعریفی نباشه)

چه کار کنم که دیگه حسرت گذشته رو نخورم؟ گاهی وقتا با خودم میگم۱۹ سالم رفت،دیگه چه فایده داره،حدود سه ماه دیگه به عرصه ی جوونی پا میگذارم،بهم بگین چه کار کنم؟

اقای نجفی،ویرایش کردم.بخشی از متن رو اغییرداده ویا حذف کزدم وبین کلماتم فاصله گذاشتم.

با سلام                                    دربازار کار جامعه خیلی کم شاهد حضور زنان متدین و محجبه بودم با توجه به اینکه خودم هم ازاین دست از بانوان هستم وبه دلایل مشکلات مالی وتجرد ناچار هستم منبع درامدی برای امرار معاش داشته باشم برام سوال پیش امده که خانومهای مذهبی و پوشیده به غیر از مشاغل دولتی و کسب و کاری که خودشان راه انداختن در چه زمینه هایی مشغول کار و کسب درامد هستن؟چون امروزه،جذب بازار کار شدن با اعتقادات دینی منافات دارد وتحمل این شرایط برای خانوم معتقد خیلی دشوار هست.از طرفیم بدون درامد هم نمی شود زندگی کرد.

سلام و خسته نباشید 

امیدوارم به این قضیه به چشم خرافات نگاه نکنید و اگه راهکار مناسبی دارین ارائه بدین 

مشکلم اینه که چند وقته که توی خونه احساس سنگینی میکنم به نوعی احساس میکنم یه بلایی قراره سرم بیاد یا همچین چیزی البته خدا حافظ همه ماست و اینو میدونم ولی قبلا چنین احساستی واسه خودم یا مادرم پیش اومده و ما غافل شدیم و دو روز بعد بلای سنگینی سرمون اومده مثلا مریضی و دعوا و اینچیزا 

من خواب دیدم و تو خوابم هم یه چنین چیزی رو دیدم یه جور تهدید و ترسوندن بود و اخرشم یه ادم غریبه رو دیدم که وقتی من خونه نبودم با یکی از فامیلامون اومده بود خونه من خبر نداشتم و بعد از اینکه خواب دیدم پرسیدم از اعضای خانواده که فلانی با یه نفر اومده اینجا و اونا هم گفتن اره !!

من نمیدونم چی کار کنم که دفع بلا بشه 

مثلا قربونی یا دعا یا بیخیال شدن 

لطفا اگه میتونید کمک کنید اگرم نه لطفا منو با احساساتم تنها بذارین 

سلام

من خانمی ۲۷ ساله هستم و همسرم۳۰. 

اگر متاهل ها تجربیاتشون رو در اختیارم بزارن ممنون میشم.و البته بقیه عزیزان.

ما هردو تحصیل کرده (همسرم لیسانس و بنده ارشد) هستیم. از لحاظ ظاهر خانواده ها شبیه هستیم اما در باطن نه.

من در خانواده کم جمعیت و همسرم در خانواده پر جمعیت (۱۰  تا خواهر برادرن) و همه ازدواج کرده و سن بالا و نوه دار و ...هستن.

در جمع خانواده ایشون فقط همسر بنده تحصیلات دانشگاهی دارن و بقیه تقریبا زیردیپلم هستن.( که برای من در وهله اول فقط انسانیت شون مهم بوده و هست.)

مشکل ما اینه که ما همه مناسبت ها رو باید در جوار خانواده ۳۰ نفرشون باشیم و اگر یک موقعی خدای نکرده(خاک بر دهانم باد) در مناسبات مختلف (روز اول سال تحویل، همه اعیاد، سیزده بدر، شب یلدا، روز مادر یا پدر، شبهای قدر و...)در جوار مادر محترم شان نباشیم، خانواده ایشون و مادرشان انواع و اقسام متلک، کنایه و غیبت رو نسبت به ما نثار میکنند

حتی در طول این ۴ سال زندگی مشترکمون بغیر از یکبار نتونستیم مسافرت تنها بریم. 

خلاصه بگم که احساس زندانی شدن دارم.

ما در طول هفته حتما حتما باید در دو روز مشخص دور هم جمع شیم و این هم از نظر خانواده همسرم کافی نیست و مدام میگن که چرا فاصله هامون زیاد شده و قدیما همه با هم صمیمی تر بودن و فلان وبهمان. 

من از جمع های خاله زنکی متنفر بودم  اما هر هفته دوبار مجبورم بخاطر اینکه دل مادر همسرم نشکنه بریم و همه ب طور کاملا بی هدفی و بنظر من به قصد سرک کشیدن تو زندگی همدیگر و بعبارتی فضولی همدیگر رو ببنیم و اگر خدایی نکرده یک روز به حال خودمون باشیم همه به فکرمون میافتن‌( میخان خیالشون راحت شه که مثلا در یک زمینه ای ازشون جلو نزنیم).

واقعا کلافه شدم. نمیدونم چیکار باید بکنم؟اصلا کار خاصی میشه کرد یا نه!

گاهی دلم به حال خانواده ام میسوزه که مجبورن شرایط منو تحمل کنن و منو در حد یه سلام و خداحافظی ببینن.

اونایی که مجردن و این پست رو میخونید خاهشا در مورد سطوح مختلف رفت و امدی تون با همسر اینده تون حتما باهم گفتگو کنید.

😑😑😑😐😐😐

سلام من پسری هستم بیست چند ساله چند وقت اتو زیادم کشیدم موامو الان ک کوتاهش کردم میبینم کم پشت شدن فاصله داره موام

سوالم اینه ک دیگه تا ابد اینحوریه؟ 

مگه مویی ک بریزه در نمیاد باز؟ 

پوست سر ک داغ نشده مو داغ شده

اعصابم خورد شده نظر شما چیه ؟؟

با عرض سلام و خسته نباشید میخواستم در اینجا سوال یکی از دوستام که فوری بودنه جوابش براش مهمرو بپرسم **** ** **** *** *** ** ** *** **** ** ***** *** ***** **** *** ** ** *** ** *** ***** ****** *** ** **** *** *** *** *** **** ** ***** ** **** ** ** *** ** ******* **** ** ** ***** ***** **** ** ***** ** *** ******* ** **** ** **** **** ****** ** *** ***** *** ******* *** * *** *** ** *** *** ******* *** * ******* *** ***** ******

** *** **** ***** ** *** ***** ** ***** ***** ****** ** **** * ***** ********** ***** * ***** *** **** *** ***** *** ******

سلام وقت بخیر. سوالم در مورد میزان درآمد شغل کارهای تحقیقاتی و نحوه افزایش درآمد در این حوزه هست.

در زمینه های مختلف مثل مقاله نویسی، پایان نامه نویسی، قرارداد طرح پژوهشی با ادارات و... خودتون یا آشناهاتون چه اطلاعاتی در خصوص این شغل یا مشاغل مربوط مثل ویرایش متن و... بخصوص درآمدش دارید و چطور میشه در این حرفه موفق شد. 

من یک پسر ۲۵ تا ۳۰ ساله هستم و دلم یکم گرفته بود از خوندن پست های اینجا و بحث های رایج توی جامعه حقیقتش من اینجور نیست با هیچ کی دوست نشده باشم فقط یه دوست دختر داشتم اونم برای ده سال پیش و بهم خورد بعد دیگه با هیچ کی دوست نشدم تا اینکه امسال با یکی چند روز حرف میزدم که من رو رد کرد گفت دیگه باید یه حداقلی هایی رو داشته باشی بعد گفتم حداقلی چیه اونم همین کار و خونه و یکسری چیزارو گفت که خب انصافا بابای خودشم بعد از یک عمر زندگی تازه به این چیزا رسید ولی بگذریم من یکم پس انداز دارم به کار با درآمد معمولی دارم دور و بر یک تومن در میاد ازشمن سوالم از شما اینه منظور دقیق از حداقلی چیه می‌خوام منطقه بشینیم حساب بکنیم ببینیم حداقل یعنی چند میلیون تومن؟بیاید حساب کنیم یک عروسی، رهن یک خونه، خرید طلا، و ... چقدر برای یک پسر تمام میشه و آیا واقعا چنین چیزی برای یک پسر ممکنه؟ فرض رو بر این بذاریم ۳۰ تومن رهن خونه نمی‌دونم شاید بیشتر باشه، ۲۰ تومن عروسی که اینم فکر کنم بیشتر بشه چند سال پیش تو ارزونی داداشم عروسیش ۱۵ تومن شد حالا بگذریم، ۲۰ میلیون تومن خرید چند تا کالا بعد بر فرض از وام ازدواج و اینا استفاده بشه خب این پسر فکر کنید ۲۰ تومنشم داره پس انداز کرده و ۵۰ تومن میمونه که فکر کنم کم گرفتم خیلی خرج بیشتر میشه خیلی

پنجاه تومن وام حدود ۶۰۰ باس بده برای وام میمونه ماهی ۶۰۰ ت

بعد با این ۶۰۰ تی زندگی کنیم نگید درآمدت کمه و برو بیشتر کار کن مطمئن باشید منم عقلم میرسه که باید کار کنم و مطمئن باشید که هر کاری از دستم بر بیاد دارم انجام میدم برای درآمد بیشتر ولی خب همین بیشتر نیست دیگه هر کی یه جوریه یکی میبینی همینم در نمیاره یکی ده برابر همینو راحت در میاره راهی نیست که نرفته باشم

ولی اصلا محاسبات من هیچ چی من چرا حساب کردم که از همین چرت خودمم بر نمیام.

شما دخترا دقیقا منظورتون از حداقلی چیه؟ شما رو به خدا نگید مثلا خونه ماشین کار فلان دقیقا قیمت بدید. می‌خوام ببینم الان فکر کنید یه پسر میاد خواستگاری تون چقدر باید پول داشته باشه و چند میلیون تومن دقیقا باید خرج کنه برای این حداقلی ها، و این حداقلی ها چی هستن و چه خرجی داره؟ من واقعا نمی‌دونم.

سلام به خانواده برتری ها، من ی دختر نوزده سالم .موضوع این هستش که از بچگی با دو تا دختر عمم که نوزده و بیست دوساله هستن و خواهرن و پسر عمم که اونم بیست و دوسالست و پسر ی عمه ی دیگم هست هم بازی بودیم.بقیه نوه ها از ما یا خیلی کوچیکترن یا خیلی بزرگترن . از وقتی به سن دبیرستان رسیدیم پسر عمم دیگه زیاد طرف ما نمیومد.تو خانواده هم دوست و هم سنی نداره و تو جمع های خانوادگی اکثرا تنهاست.باماهم در حد سلام احوال پرسی حرف میزنه و نه بیشتر.میدونین پسر خیلی نجیب و چشم پاکیه و برادر منم محسوب میشه در اصل محرم رضاعی هستیم. تو اجتماع که نه ولی تو محیط خانواده خیلی تنهاست.راستش دلم میخواد یکم بهش نزدیک بشم ، ازش بخوام مثلا وقتی ما بیرون میریم مثلا پارکی جایی گاها اگه دوست داشت بیاد، فیلم باهامون ببینه یا حرف بزنه و از این قبیل مسائل.اما نمیدونم کار درستی هست یا نه با اینکه محرم رضاعی هستیم ولی برادر واقعیم که نیست میترسم جلوه بدی تو فامیل پیدا کنه و کسی فکر نابجایی بکنه.راستش اول بخاطر اینکه من برادر ندارم ، خب وقتی دوستا و اقوامو میبینم با خودم میگم حالا که ی پسر محرم من محسوب میشه و حکم برادرمو داره چرا باید همدیگرو نادیده بگیریم و رابطه دوستانه ای باهم نداشته باشیم؟ و مجدد تاکید میکنم پسر عمم تو محیط کار و اجتماع و اینا ادم فعالیه ولی تو خانواده خیلی تنهاست و خداییش پسر با حجب و حیائیه ،البته مذهبی نیست ولی نمیخوام برای اون یا کسی سوتفاهم بشه.نیتم خیره درواقع ولی شک دارم جلو برم یا نه ؟! لطفا راهنماییم کنید.

کسانی بودن که تا سن بالا هدف نداشتن به خاطر تنبلی خودشون یا ظلم و تصمیم های اشتباه خانواده  یا افسردگی  و از سن 30 یا 35 سالگی به بعد دنبال یه هدفی برن و به دستش بیارن مثلا پولدار شدن یا هر چیز دیگه ای و بعد از عید میخوام یه کاری شروع کنم 

آقای نجفی من دلم میخواد تجربه های دیگران و بخونم امید و انگیزه م بیشتر بشه  هیچ کس در این مورد پست نمیذاره  من زیاد پست گذاشتم دیگه از پست گذاشتن خوشم نمیاد  احساس می کنم پستها رو هدر میدم  اگه نمی خوایین ارسالش نکنید نمیخوام بعدا عذاب وجدان بگیرم ، من از این پست ها خوشم میاد 

پست :

دختری 33ساله ام چقد احتمال داره خواستکار مجرد بیاد

 برام جالبه اگر ک میشه بروز رسانیش کنید اقای نجفی . تا نظرات جدید هم ببینیم 

سلام به تمام دوستان خانواده برتروآقای نجفی محترم

آقای نجفی نظرشمابرام مهمه اگه وقت داشتین لطفا نظرتون روبفرمایین.

من چندساله ازدواج کردم شوهرم ازقبل ازدواج پدرومادرشون فوت شده بودن وحدودیکسالی بادوتاخواهرشون که مطلقه بودن خانواده پدری زندگی کردن.

بعدازازدواج خواهرشون زیاددرزندگیمون دخالت میکردن ومشکل زیادداشتم تا الان درصورتی که زندگیمون شده آش نخورده ودهن سوخته.ارثیه روهم همش روبردن اما همگی خواهرشوهراموندن قهر.بعدازچندسال فهمیدم که میگن من پشت سرشون حرفی زدم درصورتی که خداشاهده من حرفی نزدم حالابنظرشما چطوربایدحرفمو ثابت کنم؟چون واقعاعذاب وجدان دارم کسی چنین برداشتی ازم بکنه.خواهشا دوستان محترم نظرات کارسازشونوبهم بدن.مچکرم

سلام 

نظرتون درباره مشاوره موسسات کنکوری چیه؟

بهم این کار پیشنهاد شده

ولی دو دلم

چون زیاد دروغ توش دانش اموز بدبختو باید مخشو بزنی تا خرید کنه توام ۵درصد از این خرید ب تو برسه 

یا مثلا ب دروغ بگی من دکترای فلان رشته رو دارم تا ازت خرید کنن

من رو بحث حلال حرومش حساسم گفتم ی مشورتیم از شما بگیرم .

سلام من سال هاست خواننده خانواده برتر هستم خیلی قبل تر از اینکه برای ارسال سوال نیاز به عضویت در بیان بود. میخواستم سوال شخصی بپرسم اما چندین بار رفتم عضور بیان بشم نتونستم، اطلاعاتمو وارد میکنم بعد دوباره صفحه از اول میاد، خستم کرد دیگه.. بنابراین سوالمو اینجا میگم اگه امکانش هست سوال منم بزارید

خانومی  ... 2 ساله هستم درحال حاضر دانشجو ام.. دوران مدرسه مشکلات ارتباطی داشتم با هیچکس تقریبا رابطه دوستانه نداشتم و اکثر اوقات مورد قلدری یا تمسخر جمعی کلاس بودم حتی تا اواخر دبیرستانم به همین منوال گذشته. بعد از دانشگاه بیشتر روی خودم کار کردم اعتماد به نفسمو کمی ترمیم کردم اما بازم مشکلاتم سر جاشه اما اینبار به شکل دیگه! مشکلم اینه که حالا این اندک دوستانی که دارم انگار تمایلی به رابطه صمیمانه تر با من ندارن، نمیدونم مشکل از کجاست من واقعا به یه دوست واقعی و صمیمی احتیاج دارم که بتونم بهش اعتماد کنم یا باهم حداقل بتونیم تفریح و گردش خارج از دانشگاه بریم! ولی اصلا همچین کسی پیدا نمیکنم! بیش از صد بار پیشنهاد دادم بهشون بریم فلان جا فلان کافه، بریم سینما اما هیچکس هیچ وقتی برای من نداره. حتی پیشنهاد دادم بیاید عکاسی حرفه ای میکنم عکس بگیریم گفتم بالاخره هم فانه هم اینکه همه پول میدن ازشون عکس بگیرن، باورتون میشه گفتن حال نداریم حوصله نداریم، دوربینتو وردار بیا دانشگاه! احساس میکنم هیچ ارزشی برام قائل نمیشن وقتی بیکار بودن تنها بودن یا کسی نبود یا کاری داشتن اونوقت من هستم! قبلا فقط ناراحت بودم چرا دوستی ندارم اما الان ناراحتیم خیلی بیشتره، خودخوری میکنم که چرا اینا اینجوری میکنن! من ادم موجهی هستم هم رفتارم مناسبه هم ظاهرم مناسبه هم از نظر هوشی و درسی خوبم واقعا هیچ چیزی به نظرم نمیرسه که بگم دافعه ایجاد میکنه و باعث میشه بقیه دوست نداشته باشن با من وقت بگذرونن، تازگیا فکر میکنم شاید تو سطح ناخوداگاهم واقعا یه رفتاری بروز میدم بقیه دیدشون به من عوض میشه! ..نمیدونم مشکل من از کجاست که همیشه ادم فرعی تو جمع حساب میشم همیشه اونیم که اخرین گزینه محسوب میشه.. من به روی خودم نمیارم معمولا! یه بار به روی خودم اوردم تبدیل شد به قطع رابطه ی کامل! بنابرین چیزی نمیگم ولی شدیدا حالم رو بد میکنه.. گاهی میبینم بقیه کلی دوست قابل اعتماد و صمیمی دارن کلی تفریح و کارای باحال دارن یا دوستاشون حسرت میخورم.. لطفا راهنمایی کنید! :(

اگه امکانش هست تا جای ممکن از تجربیات شخصیتون تو این مورد بگید کتاب و مقاله زیاد میخونم راستش برام تا الان فاییده ای نداشته 

چطور میتونم کارمند بانک شوم؟

سلام من اقا و دانشجوی ترم ۴ کارشناسی مدیریت امور بانکی هستم. در یک دانشگاه غیرانتفاعی

با این که رشتم همینه ولی اطلاعات کمی در این مورد دارم و خواستم ابهاماتم برطرف بشه.

بقیه دانشجو ها هم بهشون دسترسی نداشتم یا مثل خودم اطلاعاتی در مورد بازار کار نداشتند برای همین اینجا مطرح کردم.

از نظر معتبر بودن دانشگاه از خیلی ها پرسیدم و گفتند که این دانشگاه و این رشته خوبه و جای پیشرفت داره

ولی سوالم اینه که بعد حدود دو سال اینده که فارغ‌التحصیل میشم باید از چه طریقی اقدام کنم؟

شرایطش چیه و از نظر دروس باید چه اطلاعاتی داشته باشم

از دروس دانشگاه کدوم ها باید برای همیشه تسلط کافی داشته باشم تا به مشکل برنخورم؟

دانشگاه کار عملی و کاراموزی نداره

اگر بخوام مهارتی کسب کنم چه دوره هایی بگذرونم؟

اگر کسی اینجا کارمند بانک هست یا اطلاعاتی داره ممنون میشم راهنمایی کنید

سلام. دوستان شعرهاشون رو گذاشتن منم تصمیم گرفتم شعرم رو به اشتراک بذارم. کاش یه قسمتی برای خانواده برتری ها فراهم میشد تا بتونن شعرهاشون رو با هم به اشتراک بذارن. شعر گفتن دوتا حسن داره یکی اینکه ادم رو سبک میکنه و دوم یه تخیل ادم پر و بال میده.

اسم شعر "بهرام" هست

ابزارم بیناییست

جایی دور.. جایی نزدیک

از فراز بهرام با شما سخن میگویم

بر پهلوی المپوس تکیه داده ام و چای مینوشم

زمین را خیره می شوم و گذر زمان را بر تکه سنگی سرگردان نظاره میکنم

انسانی میبینم زنبیلی در دست، راه به خانه می برد

و از باغ همسایه، میوه اعتماد می دزدد

و در سبد خود بذر دروغ  می کارد

واعظی را دیدم برای تبلیغ خدا چیزی طلب می کرد

و حاکمی که راه رستگاری را با شلاق نشان میداد

و گدایی که سلامش را با نان می خورد

من زنی دیدم دلگیر خانه را ترک میکرد

و دختری که در هوس تنهایی،  کوچه عشق را پرسه میزد

و مردی که جام شهوت را تا ته  سرمی کشید

دادگری دیدم که عدالت را با زر وزن می کرد

و رفتگری که آبرویش را جارو می کرد

من شاطری دیدم که با مهارت هوا را چانه می زد

و معلمی که هیچ تدریس نمی کرد

من پرنده ای دیدم که همسرش را دوست می داشت

و گنجشکی که درس آزادگی می داد

مورچه ای دیدم خدمت به خلق را می فهمید

و زنبوری که هستی را انفاق می کرد

من سگی دیدم خدا را خالصانه عبادت می کرد

و پروانه ای که به گل ها اعتماد داشت

من غنچه ای دیدم که سفره اش را پهن کرده بود و صله رحم می کرد

جغدی دیدم در مهتاب کتاب " چگونه با انسانها زندگی کنیم" می خواند

برگی دیدم بیمار

که خورشید غذایش می داد

و  باران سیرابش می کرد

من شقایق را دیدم با شبنم می خندید

و علف هرزی که از هرزگی هیچ نمی فهمید

ایمان، شنبه 10 شب، کلبه تنهایی

درود به همه.

من اقام 26 از اوایل برج 4 بود که از دختر یکی از همکارام خوشم اومد.یعنی عاشقش شدم.یک روزم نمیشه که بهش فکر نکنم.همون دختریه که من تو ارزویه داشتنش رو داشتم. بعد چند وقت بلاخره این قضیه رو به خونواده گفتم ولی همه مخالفت کردن.دلایلشم خب مهم ترینش مشکلات اقتادی و گرونیه.میگن تو الان این جوری میگی ولی بری تو زندگی اون عشق و عاشقی از کلت میپره با این گرونی.من الان خونه و ماشین ندارم.درامدم برجی 3 تومنه ولی کافی نی با این تورم.خود خونواده دختر هم از نظر مالی ضعیفن و بار جهزیه و مخارج رو دوش خودم میره.خودتون میدونین الان خرید یه قلم جهزیه جقدر مشکله.

این دختر بعضی مواقع میاد برای کمک اونجا و می تونم بفهمم که اونم منو می خواد.هنوز چیزی به دختره و مادره نگفتم.چون نمیخوام برم جلو بعدش به نداری بخورم و دختر مردمم بدبخت کنم.مادره بعضی وقت ها میفهمونه بهم که بیای جلو میپذیریمت.یا خود دختره با نوع نگاهش چراغ شبز رو میده.روزایی که میاد دلم نمیخواد اون روز به پایان وقت کاری نزدیک شه و زمان متوقف شه.واقعا حالم بعد کار دگرگون میشه.همون حالیه که میخوای باهاش باشی باهاش قدم بزنی یا تو بغلت بگیریش ولی ناتوانی!نمیدونی با چی خودت رو اروم کنی.خیلی مشکله.ولی میدونم که اونم فهمیده من بهش علاقه دارم با کارایی که تا حالا کردم.همین باز ارومم میکنه که میدونه.میخوام فعلا منتظر بمونم.تو خونه هم میگن عجله نکن اگر اونم تو رو بخواد فعلا به پات میمونه.بخواد برای تو بشه خدا خودش جفت و جور میکنه. من تنها این دختر رو میخوام.مامانم میگه بابا بیخیال شو دیگه این همه دختر این نشد یکی دیگه.برو یکیو بگیر که وضع مالیشون خوب باشه که تو فشار نیفتی.ولی من میگم من نمیتونم عاشق دختره دیگه ای غیر از این باشم.

راهنمایم کنید  تو این موقعیت شما میگین چیکار کنم.

چهره دختر ها جوری هست که نمیشه خواستگاری کرد!

سلام و عرض ادب ، خوب خوب قبل از اینکه از متن عصبانی بشید بگم منظور من از چهره ، زیبایی نیست ، منظورم دیسیپلین چهره ست

من پسری هستم ۲۶ ساله که تا این سن دوست دختر نداشتم چون از روابط بی سر و ته خوشم نمیومد و هرگز هم به هیچ دختری طعنه ننداختم جز یکبار اونم قبل دانشگاه بود

اینا رو گفتم که بعدا نگید دلیل اخم دخترا اینه که مثلا کسی مثل من! مزاحم شون نشه

نه منم قصدم مزاحمت نیست فقط اون چیزی که به نظرم معضل میومد رو میگم و هر کس مختار هست قبول کنه یا نکنه

الان خود من سن ازدواجم رسیده و شرایط ازدواج رو هم دارم ، و خوب دختری جز دو سه مورد اطرافم نیست که بخوام از طریق آشنا اقدام کنم و علاقه ای هم به ازدواج واسطه ای و معرفی ندارم

گاهی پیش اومده خواستم از دختر خانمی اجازه این رو بگیرم که اگه رضایت اولیه رو داشت خانواده رو بفرستم جلو

ولی متاسفانه اکثر دختر ها خصوصا محیط دانشگاه اخم دارن

یعنی دو حالته

دانشگاه ما خوب دانشگاه آزاد هست ولی جو خوبی داره و اکثرا نجیب هستن چه پسر چه دختر

تعداد اندکی از دخترا اهل دوستی هستن و تکلیف شون معلوم

تعداد بیشتر که چارچوب مدار هستن ظاهر به شدت پر دافعه دارن . توقعی ندارم بگن و بخندن اما ای کاش حداقل عبوث نبودن و با اخم از کنار ما رد نمیشدن

بعضا حتی جواب سوال یا سلام هم نمیدن 

من روده درازی نمیکنم و سر شما رو درد نمیارم

به دخترا حق میدم ، خودم خواهر دارم . تربیت و فرهنگ جامعه ما اینطور اقتضا کرده که دخترا محافظه کار تر و پسرا جسور تر باشن

آزادی های زیادی همیشه به پسر داده شده و در قبالش بیشترین سخت گیری ها برای دختران اعمال شده

به عنوان پسری که اهل‌ دوستی نبوده و به نمایندگی از خیل عظیمی از پسرای شبیه خودم ، باید بگم که گاهی اوقات ظاهر به شدت جدی دختر ها مانع درخواست خواستگاری میشه

شاید به ترسو بودن متهم کنید ، ولی از طرفی هم تجربه ثابت کرده وقتی پسری به مجرد اینکه درخواست ازدواج رو مطرح میکنه ، با واکنش تند مواجه میشه یا اصلا درخواستش بی پاسخ میمونه

وگرنه همه دلیل کاهش ازدواج که پول نیست . این جزئیات هم میتونه تاثیر زیادی داشته باشه

این پست نه از موضع ضعف و نه از روی ترس بود . صرفا برای دلسوزی و بر اساس نفع دو طرفه بود

امیدوارم همتون عاقبت به خیر بشید

سلام دوستان.. میخواستم در مورد حق الناس شکستن دل باهم صحبت کنیم اگر کسی تجربه ای داره بیاد تعریف کنه.. عاقبت اون طرف چی شده؟ اصلا نتیجه اشو میبینه؟ 

من در مورد تجربه ی خودم بخوام بگم اینه پسری رو میشناختم که با کلی دختر دوست بوده دل خیلیاشونو شکسته الانم راحت رفته سر خونه زندگیشو عشقش دارن زندگی میکنن.. اتفاقا با عشقم ازدواج کرد طوری که دختره براش میمیره با اینکه کم و بیش میدونه این پسر چه کثافتی بوده.. 

واقعا عدالت خدا کجا و کی قراره اجرا بشه؟ ازون طرف پسرایی رو میشناسم که تو مجردی پاکی پیشه کردن و راضی نشدن دل دختری رو بشکنن به خاطر نیازشون.. اما سهمشون تنهاییه.. 

واقعا اونجوری که ما فک میکنیم هستش یا نه؟ قرار نیست الزاما نتیجه ی کارشون رو ببینن؟

شماها از تجربیاتتون بگید؟ داستان زندگیتون یا کس دیگه ای که دلی شکونده و عاقبتش چی شده؟

سلام

کاش همه یا پولدار بودن یا فقیر ، چرا تو یه خانواده یه شخص هوش و فکر اقتصادی خوبی داره و باعث پیشرفت خانواده میشه  ولی تو یه خانواده دیگه یکی ولخرجه  و پول و سرمایه خانواده رو هدر میده ، گناه بقیه اعضای خانواده چیه باید به خاطر این شخص سختی بکشن ، چه طوری بی خیال بشیم و حسرت نخوریم که این همه سال عمرمون هدر رفت ،  یعنی از نظر خدا سختی کشیدن چه سودی به حال ما داره یعنی اگه ما پیشرفت میکردیم چه خطر یا ضرری برای ما داشت ، بعضی وقت ها میگم این دنیا پوچ و بی ارزشه پولدارم باشیم آخرش می میریم ، بعضی وقت ها میگم آخرش خوب میشه و اگه سلامتی باشه همه چی درست میشه ، بعضی وقت ها حسرت میخورم  ، بعضی وقت ها میگم اشتباه کردن بهتر از اینکه در حال رکود باشیم و هیچ کاری نکنیم ،  کسانی بودن تا 30 یا 35 سالگی بی هدف بودن و سختی کشیدن و الان اوضاع شون خوب بشه ؟ ، زمان سختی احساس و فکر میکردین آینده تون خوب میشه ؟ به نظر شما احساس خوب و خوشبینی تاثیری در آینده ما داره ؟

 با تشکر از همه

آقای نجفی این متن خوبه ؟

سلام دوستان امروز مطلبی به دستم رسید که میخوام باهاتون درمیون بزارم.

طرح بخشش زندان و اضافه خدمت سربازان غایب و فراری از ۲۶ بهمن ماه همزمان با «روز مادر» تا ۱۸ اسفند ماه «روز پدر» اجرایی می‌شود.
بر اساس قوانین خدمت وظیفه فرار از خدمت، مجازات حبس دارد.
امسال از روز مادر تا روز پدر به سربازان فراری و غایبی که خود را به یگان یا به مجموعه دادسرای نظامی استان معرفی می‌کنند، این فرصت داده شده است تا بدون رفتن به زندان و تعیین مجازات حبس بتوانند به خدمت خود ادامه دهند و نگرانی بابت حبس و زندان نداشته باشند.
سربازان غایب و فراری می‌توانند در ابتدای وقت اداری با مراجعه به دادسرای نظامی شهر خود و تا قبل از اتمام ساعت کار به خدمت خود ادامه دهند و مجازات زندان برای آن‌ها در نظر گرفته نمی‌شود.

سوال اول: دوستانی که سابقه فرار از خدمت رو به مدت چندسال دارن برن خدمت بهتره؟ یا اینکه برن کار کنن و بیخیالش باشن؟

سوال دوم: شرایط خدمت چگونست میشه خرید؟ صرف میکنه؟ قسط بندیش میکنن؟ چندسال از فراری بودن گذشته باشه میتونن اقدام به خرید کنند؟

دوستانی که اطلاع کامل را دارند و قوانینی اگه تازگیا تعیین شده حتما مارو درجریان بزارن سپاس.

سلام دوستان

یه سوالی برای من پیش اومده

میدونم که آدم نباید خودش را به خاطر کسی عوض کنه و در نهایت باید خودت باشی اما برای ایجاد و شکل گیری رابطه ای مثل ازدواج این سوال برام پیش اومده

شما نظرتون راجع به دختری که بیش از اندازه مهربون باشه چیه؟ اصلا جنبه تعریف نداره شاید حتی خوب نباشه برای همین به هیچ وجه حمل بر خودستایی قرار ندید خداراشکر من را هم که نمیشناسید

ببینید شاید این بیش از اندازه مهربون بودن باعث شده خیلی وقتا خودم اذیت بشم

من ارشد هستم و درسم دیگه تمام شده شاید نسبت به رشته ای که دارم این روحیات تقریبا اشتباه باشه اما خب روحیه من به این شکله

اگه نیازمندی توی خیابون ببینم و کمکش نکنم اون شب خوابم نمیبره شاید اون مسیرا برگردم تا پیداش کنم و یه چیزی بهش بدم و اگه پیداش نکنم تا مدت ها حالم به معنای واقعی بده و عذاب وجدان دارم

توی دوستام همیشه یه نفر که دارای نقص جسمی بوده دوست صمیمی من به حساب اومده حالا یا توی ظاهر یا بینایی در صورتی که تقریبا بقیه افراد جمع متاسفانه و متاسفانه برای اینکه مسئولیتی روی دوششون نباشه از اون فرد دوری کردن اما من از کار خودم زدم شاید از سرویس جا موندم اما اونا به جایی که میخواسته رسوندم و همه جوره کمکش کردم

نگهداری و مراقبت از مریض های اطرافم یا حتی یه فرد مسن توی خیابون را هم که وظیفه خودم میدونم حالا تو این حین چه بلاهایی سر خودم اومده که نگم بهتره

اگه منو ببینید همیشه لبخند روی لبمه هیچ وقت فکر نمیکنم کسی عصبانی شدن یا بی احترامی از من دیده باشه هرچند از یه موردی خیلی خیلی عصبانی شدم یا توی خودم داغونم و کلی توی تنهاییم گریه کردم

با تموم همکلاسی ها چه دختر و چه پسر رابطه صمیمی و با احترامی دارم یعنی پسرای کلاسم حتی اون شر و شیطون هاشونم همیشه بهم احترام میزاشتن و منم مثل برادر به همشون کمک کردم و میکنم.. خب اوایل براشون سوتفاهم میش میومد و میفهمیدم اما بعد که بیشتر با روحیاتم اشنا میشدن میفهمیدن که خبری نیست و این رفتار منه.

تقریبا میشه گفت توی کل مقطع تحصیلی لیسانس و فوق جزوه های من دست کل کلاس بود یعنی میزاشتم توی زیراکسی دانشگاه که اصلا به من مراجعه نکنن و خجالت نکشن و خودشون برن بگیرن. 

خاستگارم داشتم اما هیچوقت اونی نبوده که بخوام.. از خاستگار رد کردنم که نگم براتون بعدش فوق العاده حس بد و عذاب وجدان و گریه.. با اینکه میدونم به درد هم نمیخوریم اما از اینکه ناراحت شده باشه واقعا حس بدی بهم دست میده.. مادرم میگه چرا گریه میکنی اما من جوابی ندارم که بدم

خانوادمم به خاطر اخلاقم یه مقدار میترسن توی انتخابم برای اینده..همیشه از ملاکام که میگم دعوام میکنن برادرم که مسخرم میکنه میگه تو دیوانهای. تقریبا مطمعا اخرش دلم میسوزه و به کسی خیلی پایینتر از خودم قانع میشم 

از طرفی سنم داره یه کم بالا میره حدودا 26 هستم و دلم میخواد ازدواج کنم اما گاهی واقعا خبری از خاستگار نیست  با خودم میگم شاید این رابطه برادرانه ای که با همه برقرار میکنم یه مقدار هم دافعه داشته باشه و بهتره یه کم مغرور تر رفتار کنم

اما چه کنم که از غرور بیزارم

الان توی محیط کارم به همه کمک میکنم تقریبا کار بقیه هم یه جورایی روی دوش منه یا بیش از حدی که توی وظیفمه هوای ادمارو دارم چون خب خودم توی شرایطشون بودم و دلم میسوزه که بتونم کمک کنم و انجام ندم براشون یا بفرستم پیش کسی که میدونم کاری براش انجام نمیده

ببینید من نمیخوام خودما عوض کنم یعنی بخوامم نمیتونم این توی ذات منه چه خوب چه بد چه اذیت بشم چه نه

اما برای ابتدا برای اینکه بخوام یه رابطه را شکل بدم به نظرتون یه مقدار جدی تر و با غرور تر رفتار کردن تاثیر بهتری داره؟

آقایون میشه نظر بدید شما نسبت به دختری با این شخصیت دافعه پیدا میکنید؟

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز 

یک سوالی برام  ایجاد شده ممنون میشم راهنمایی کنید 

ایا میشه اقای مجردی که بالای 30 سال سن داره سربرستی یه دختر خردسالرو به عهده بگیره ؟ ایا راهی هست 

تا جایی که خودم اطلاع دارم  نشدنیه ولی گفتم بیام ازتون راهنمایی بگیرم شاید اینجا کسی اطلاعات کامل تری  داشته باشه 

 دوستانی که از جزییات و قوانین اگاهی دارن لطف کنن در حق بنده از نظراتشون بهره مند بشم ..... 

 کسایی که  محیط خانوادگی متشنح دارن یعنی والدین ویا بقیه اعضای خانواده با رفتار وکفتار فرد رو ازار میدن  ازاونورم شرایط مالی وسایر شرایط دیگه برای استقلال وجداشدن  از خانواده رو ندارن چکارکنن؟

این مشکل خودم هست. نمیخوام نظرسنجی باشه به قول نجفی تا تایید نشه. 

واقعا برای من سواله

مخصوصا اگر دختر باشی وبالای2 5- 26 سن داشته باشی ومجرد باشی

حالا طرف پسر باشه میتونه با دوستاش تا پاسی از شب بیرون باشه با محافل دوستانه ش باشه وخودشو از محیط خونه دور کنه. پسرها حتی میتونن راحت تر مستقل بشن.

اما دخترا چکارکنن؟ چ جوری ا زمحیط خونه بجز روزایی ک سزکارهستن حدا بشن؟

فرض کنید درشهری کوچک  وسنتی وبا امکانات کم هم زندگی کنه

فرض بگیرید کشمکش رفتاری بین اعضای خانواده بالاست و تحمل دختر هم سررسیده وزیاد تویط خانوداه تخقیر شده

ممنون 

سلام. چرا وقتی کسی قسمتمون نیست، وصله ی ما و خونوادمون نیست مهرش به دلمون میفته؟ 

این همه آدم رو این کره ی زمین هست روزانه کلی آدم از جنس مخالف میبینی حتی خیلیاشون تلاش میکنن قلبت رو بدست بیارن اما تو نمی بینیشون مهرشون به دلت نمی افته.. ازونور یکیو میبینی و نمیفهمی چرا نسبت بهش کشش داری چرا اینقدر اون آدم برات مهم شده دلیلشو نمیفهمی. تلاشتو میکنی که بهش برسی گاهی حتی این حس دو طرفه است.. با خودت میگی میون این همه آدم قطعا اتفاقی نیست که تو از یکی خوشت بیاد و اونم از تو خوشش بیاد. تلاش میکنی برای رسیدن بهش ولی در نهایت مجبوری با یه قلب شکسته کنار بکشی.. قطعا خیلی هاتون این حس رو تجربه کردید.. واقعا قصد طبیعت و دنیا ازین کار چیه.. چرا باید عاشق آدمای اشتباه بشیم؟ بعدش کلی ناراحتی تحمل کنیم واسه فراموش کردنش.. فرآیند و مکانیسم عاشق شدن اختیاری نیست اجباریه.. به خودت میای میبینی وقتی تو چشای یکی نگاه میکنی یه پیوند عمیق حس میکنی.. حس قشنگیه ولی وقتی زمین و زمان نشونه هاشو میفرسته برات که اون آدم تو نیست و باید دل بکنی اونوقته که ناراحتیا شروع میشه.. چرا باید خدا مهر آدم اشتباه رو به دلمون بندازه؟

سلام ، راستش من در فامیل و خانواده خوشبختانه موارد خشونت خانگی ندیدم . اما مواردی از آشنا و همسایه و اینا بوده که حتی صدای دادشونم شنیدیم و واقعا آزاردهندست.  واقعا این مورد برام سوال میشه، چطور زن و مردی که که حالا نگیمم عاشق همن ، حداقل با هم زندگی میکنن و اوقاتشونو میگذرونن و خیلی بهم نزدیکن واقعا چرا این اتفاق میفته که کارشون به اینجا میرسه؟ میدونم اختلاف نظر و بحث هست ولی خشونت علیه زنان رو متوجه نمیشم که چه مشکلی رو میتونه حل کنه.ی جا خوندم گفته بود که علتش اینه که پسر بچه ها رو هم نگاه کنی تو ذاتشونه که عصبانیتشونو با پرخاش نشون میدن ولی خب طرف که ی زن باشه واقعا بنظرم اول غرور خوده اون مرد خورد میشه که انقدر استدلال و منطقش ضعیف میشه که به کسی که از نظر بدنی ازش ضعیف تره پرخاش کنه! وقتی به این موضوع فکر میکنم ، خشونت علیه زنان، واقعا برای همچین زن هایی ناراحت میشم.من خودم فکر میکنم موقع عصبانیت کلا یکی از طرفین یکم کوتاه بیان بهتره حالا چه دوست باشن چه خواهر چه برادر چه زن و شوهر وفکر میکنم این ی مسئله فقط مربوط به همسایه یا خانواده عمه وخاله و دیگران در واقع نیست ی مسئله اجتماعیه که نه فقط تو ایران همه جا هست و باید از نظر تربیتی و فرهنگی با خشونت علیه زنان مبارزه بشه.من خودم فکر میکنم اول باید مهارت صحبت کردن باهم دیگه مواقع مشکلات، تربیت صحیح نسل های بعد یا برنامه های آموزشی روانشناسی برای زوج ها تدارک دیده بشه .آیا شما راه کاری دارید یا تجربه ای در این مورد؟ 

سلام ، پیشاپیش ممنون از وقتی که میذارید.من حدودا یسال بود که به یکی از آشناهامون علاقه داشتم اما خب برای ی دختر خیلی سخته که بخوای ابراز علاقه کنی و کلی قضاوت به همراهش هست ، مخصوصا اگر اون شخصم به هر دلیلی تورو نخواد.چند وقت پیش توی اینستاگرام سر ی استوری درواقع با اون آقا صحبت کردیم و خلاصه بعد از اون موضوع های بیشتری برای صحبت پیش اومد ، البته باید بگم در تمام اون چند روز البته نه بطور مداوم کامل محترمانه دور از هر گونه هیجان یا حرفی از علاقه صحبت کردیم و راستش منم خیلی خوشحال بودم و میخواستم حرف دلمو بهش بگم ، تا روزی که دیدم عکس ی دختر که گویا بهم علاقه دارن رو برای تبریک تولد گذاشته بود و از اونجا فهمیدم با کسی در ارتباطه.اول دو نکته رو بگم ، اول اینکه اون آقا اجتماعی هست و در واقع این مدلی نیست که اگه با من حرف زده یعنی آدم هوس بازی باشه و دوم اینکه میدونم آدم تیزیه و احتمالا فهمیده من نسبت بهش شاید حسی دارم ولی بروی خودش نیورده.میدونم در حال حاضر باید عقب بکشم اما وقتی کسی رو دوست داری گاهی برات سخته اینو بپذیری.یکی از دوستای صمیمیم که در جریانه بهم گفت روابط پسرا سسته و اگه بخوای میتونی کاری کنی که باتو باشه! اما خب حتی اگه اون پسرم راضی باشه ، نمیدونم حس بدی بهم میده که دل ی دخترو بشکنم تا خودم با کسی که دوسش دارم باشم ولی از اون طرفم خودم اذیت میشم.نمیدونم اگه مثلا به اون اقا مستقیم ابراز علاقه کنم و در واقع حق انتخاب بهش بدم درسته یا فراموش کردن کسی که در رابطه است؟ درسته که اون پسر در واقع ازدواج نکرده ولی خب بازم حس میکنم کار خوبی نیست ولی از طرفی هم بهش علاقه دارم و تو دوراهی موندم. اوایل دهه بیست زندگیمون هستیم .ممنون میشم راهنماییم کنید . 

ویرایش شده

سلام خدمت همه.من یک برادر دارم که الان سال دوازدهم رشته چوب کاردانش میخونه.پاییز ۱۸ سالش کامل شده و بهش گفتند برو معافیت تحصیلی بگیر.تا سال ۱۴۰۰ براش معافیت تحصیلی رد کردند.امروز که رفته معافیت بگیره گفتن بهش خوابی؟ از کنکور جا موندی.من خودم رشته ام انسانی بوده اصلا از این رشته ها اطلاع ندارم.واقعا نمیدونم باید چکار کنند.نمیتونم خودم برم مدرسه شون.چندبار زنگ زدم یک معلمشون گفت اینا کنکور ندارند و فقط بر اساس سوابق تحصیلی و معدل میرن دانشگاه.یکی گفت کنکور دارند و جا مونده از ثبت نام.اصلا اطلاع رسانی ندارند تو مدرسه.خود برادرم که پرسیده هر دفعه یک جواب دادن بهش.ما واقعا نگرانیم.میدونم سنجش تو اسفند برای جامانده ها وقت ثبت نام میذاره.اما بالاخره حرف کی درسته؟ این برادر من کنکور داره و باید کتاب های دهم یازدهم دوازدهم رو بخونه یا فقط معدلش ملاکه؟درسش خوبه و ما و خودش دوست داریم معلم بشه.اصلا میشه؟

من خودم تو گوگل سرچ کردم فقط فهمیدم امسال اولین سالیه که اینا دوازدهم دارند.الان من نمیدونم این کاردانشی ها ثبت نامشون با بقیه بچه های تجربی ریاضی انسانی هنر و زبانه یا جداست؟ خواهشا راهنمایی کنید.این داداش کاردانشی من باید کنکور ثبت نام کنه و کی؟ باید کتاب های سه سال رو بخونه؟پدر و مادرم هر دو بیسوادن.من بچه بزرگم که نمیدونم و اطرافم هیشکی نمیدونه.نکنه برادرم جا بمونه.کمک کنید

سلام.ببخشید که وقتتونو با حرفام میگیرم ولی واقعا نمیدونستم دیگه از کی میتونم کمک بگیرم.لطفا دلسوزانه راهنمایی کنید..پدر من کارگر کارخونه بوده و الان بنا به دلایلی فقط تا آخر امسال میتونه بره سرکار(خودش نخواست).واقعا هم دیگه زورش نمیرسه به کارگری..ما سه تا بچه ایم که من بزرگترینشونم و ۲۰ سالمه و درآمدمون فقط حقوق بابام بوده و یه کم هم مادرم ترشیجات و..درست میکردن میفزوختن که دیگه الان فصلش نیست.پس اندازی نداریم جز چندتا تیکه طلا که مادرم کنار گذاشته واسه آینده ما.حالا الان کارخونه با پدرم تسویه کرده و چهل میلیون بهش دادن.یعنی الان کل دارایی ما همینه واسه آینده و یه حقوق ۱ و ۵۰۰ احتمالا که اونم گفتن طول میکشه و تا دوماه بعد از عید نمیده بیمه.حالا میخواستم راهنمایی کنید که بااین پول چکار کنیم که هم ارزشش کم نشه و هم بتونیم یه کم ازش سود ببریم که خرج ماهیانمون در بیاد.خودتونم میدونید که ۵ نفر آدم بااون حقوق سخته زندگی..کلی قسط هم داریم.عیدی پدرم هم قراره خود کارخونه بابت وامی که قبلا گرفته بودیم یک جا برداره تا تسویه بشه وام :( میشه هر راه مطمئنی به ذهنتون میرسه بگید؟

سلام من به تازگی شرایط اولیه تشکیل خانواده رو پیدا کردم فقط مسیله ای هست که من رو بد جور مردد کرده 

قضیه ازین قراره که ما یه دختر خانم از فامیل رو در نظر گرفتیم ایشون تا جایی که شناخت داریم دختر خوبی هست ولی مادر ایشون سابقه جالبی تو فامیل نداره به اصطلاحی به خوشنامی ازش یاد نمیشه چن وقت پیش من با یک کارشناس خانواده صحبت کردم و میگفت قضیه مادر و ببین دخترو بگیر رو جدی بگیرید . از نظر بنده این برای دخترای قدیم صدق می کرده نه دخترای الان . حالا میخواستم نظر شماهارم بدونم 

سلام صمیمی و گرم من خدمت شما دوستان عزیز. این سوال منو به دقت بخونید و اگه کمکی از دستتون برمیاد حتما دریغ نکنید. یه روزم ممکنه نیاز خودتون بشه.

کسی تجربه رفع گودی و سیاهی زیر چشم رو داشته؟ روشهای رفع خانگیش رو منظورم نیست. اونا رو میدونم. تزریق ژل و فیلر و چربی و این حرفها هم خوشم نمیاد. من فقط میخوام بدونم کسی تجربه برطرف کردنش رو با استفاده از مثلا خواب کافی یا همین ماسکهای خونگی و این چیزا داشته یا نه؟

راستش من یه مدت خیلی به چشمام فشار آوردم. خواب کافیم نداشتم به دلایلی. زیادم به خودم نرسیدم از لحاظ تغذیه چون اصلا وقت نمیشد. توی تاریکیم کار میکردم. حالا چشمام زیرش سیاهی افتاده و گود شده تا حدودی. میشه لطف کنید تجربیات تونو بگید. الان یعنی راهی داره که چشمام مثل اولش بشه یا دیگه کار از کار گذشته؟مرسی خانما و آقایون عزیز و محترم.

سلام

پسری 27 ساله از دانشگاه روزانه هستم از اوایل ارشد برای مقطع دکتری دنبال دانشگاه خارج بودم اما  مادرم به شدت مخالفت میکرد. اما من جدی نمیگرفتم. الان بعد چند مرحله مکاتبه به یکی از موسسات توی اروپا به توافق اولیه رسیدم. اما بحث های من و مادرم خیلی شدید شده و بعدش مادرم میشینه گریه میکنه... و میدونم نمیخاد برم و میخاد اینجا بمونم... مادرم به هیچ طریقی راضی نمیشه. چطوری راضیش کنم؟ خانواده ام مذهبی هستن. پدرم ظاهرا مشکلی با قضیه نداره. من تک فرزندم. شاید چون منو بعد چندین سال ناباروری بهشون داده اینطور حساس هستن. چطور خانواده رو راضی کنم تا برای تحصیل خارج برم؟ چی بهشون بگم؟

سلام دوستان پسری هستم بیست و چند ساله 

موردی هست که راستش من با دختری آشنا شدم که محل زندگی ایشون حدود پنج ساعتی با ماشین راهه و خب نکته اینه که باهم خیلی خوبیم تفاهم های زیادی داریم و کلا در یک کلام بهم علاقه داریم منتهی می‌خوام بدونم در این جور شرایط که داریم آشنا میشیم هر چند وقت یبار من باید برم ببینمش و اینکه خب باید اونجا برم مسافرخونه و ی خورده هم آواره میشم 

خواستم بدونم نظرتون چیه درسته ک چطوری برم چند وقت یبار برم اونجا کجا برم بمونم امن باشه و خب شهر اونا آشنایی ندارم .... 

نظرتون چیه ؟ نگید جدا شین چون بالاخره بعد مدت ها یکی پیدا شده از هر نظر بهم میخوریم

آقای نجفی تو رو دا سوالمو تأیید کنید. توی شهرستان کوچیکی هستم. دکترم رفتم. همش دو تا دکتر چشم داریم هر دوتاشم رفتم. ولی همش پماد دادن و ویتامین آ. من میخوام تجربه بچه ها رو بشنوم فقط. نمیخوام که نسخه واسم بنویسن. خلاصه خیلی لطف بزرگی میکنید بهم اگه سوالمو پست کنید. من میخوام تجربه ها رو بهم انتقال بدن. چیز بدی نیست که.

سلام دوستان

با توجه یه این که تولد مامان و بابای من نزدیک به هم هست تصمیم گرفتیم یه تولد  ۵ نفری با اعضای خانواده بگیریم  می خواستم بدونم ایده تون برا سورپرایز و کادو ها چیه بهتره تو خونه باشه یا کافه و رستوران؟کادو چی بخریم خوبه؟

با توجه به این که من دانشجو هستم و خواهرم هم دانش اموز هستن هزینه چندانی هم نمی تونیم بزاریم و اندک پس اندازی داریم 

می خواستم ایده هاتونو بدونم 

چطور به مردم گرفتار چین زیارت عاشورا یاد بدیم؟

همه ما این مدت از رسانه ها اخبار مربوط به کرونا را میشنویم . من چند وقت پیش این داستان را شنیدم که

سلام

من یه سوال داشتم که ممنون میشم دوستان با تجربه راهنماییم کنن.

ما (خواستگارم و بنده) ان شاالله بزودی عقد میکنیم.

چیزی که هست اینه که ما ماشین نداریم و دلم میخواد در آینده اگر کار هم نکردم بتونم با برنامه ریزی درست به همسرم توی پس انداز کردن درآمدش کمک کنم و بتونم مدیریت مالی خوبی رو داشته باشم.

لطفا به من بگید ،اگر ما رو ساکن در یک شهر کوچیک و ماهیانه با درآمد میانگین 3 تومن در نظر بگیرید، چطور برنامه ریزی کنم که بتونیم در یکی دو سال ماشین بخریم؟

ممنون 

سلام  به دوستان خانواده برتر

سوالم در مورد رشته شنوایی شناسی

عزیزانی که این رشته رو خوندن یا در خانواده و دوستان و اقوام کسی رو میشناسن راجع به  وضعیت بازار کار و درامدش بیان اینجا بگن 

لطفا فقط شنوایی شناسی نه بینایی سنجی و گفتار  یه کلیت راجع به همشون میدونم

اما اینجا فقط درمورد رشته شنوایی شناسی میخوام بدونم

ممنون

سلام دوستان

کانال های درآمدزای تلگرامی تا چه اندازه قابل اعتماد اند ،هیچ کسی بدش نمیاد از راه اینترنت با تلگرام یه درآمد کوچولو داشته باشه ولی بخاطر حرف هایی که میشنویم مبنی بر اینکه بیشتر این کانالها قصد فریبکاری دارند ،نمیتونیم اعتماد کنیم.این مسئله وقتی برامون پیش اومد که یکی از دوستان در تلگرام با یه کانالی با نام(مخاطبتو ادد کن و حقوق بگیر ) مواجه شده بودند و ایشون براشون سوال پیش اومده که اعتماد بکنند یا نه

میخوام بدونم آیا کسی با همچین کانال هایی روبرو شدند و میشه بهشون اعتماد کرد یا نه؟

خیلی ممنون میشم که حداقل نظراتتون رو هم برام بزارید .

با تشکر

سلام اقای نجفی

من یه جوان بالای 35 هستم.10-12 سال سابقه کار و بیمه دارم و تو دوتا شرکت معروف کار کردم به یه کار تخصصی خوب وارد هستم که حقوق بالایی داره (حداقل دوسه برابر حقوق کارمندی ) اینو از این جهت گفتم که فکر نکنید تو این 10-12 سال فقط کار معمولی کارمندی انجام دادم  البته اون کار ، کار سختیه و خیلی راغب به انجام مجددش نیستم .ولی متاسفانه حدود 1 ساله که بیکار شدم. تو این مدتی که بیکار شدم هر روز به نیازمندیها و سایتهای استخدام سر میزنم. 

از 100 تا اگهی روزانه 90تاش خانم میخوان . به اون 10تای دیگه هم که زنگ میزنی ،5تاشون میگن کارمند خانم میخوان اما به اشتباه در متن اگهی درج نشده.. می مونه 5 تای دیگه که یا محدودیت سنی گزاشتن واسش و یا ادرسش اینقد دوره که هزینه رفت و امدت از حقوق دریافتی بیشتر .

اون یکی دوتایی که شرایطش بهت میخوره (منظور از شرایط همون حداقل وزارت کار نه فک کنید حقوق مدنظر شما رو میده. تنها لطفی که کرده محدودیت سنی نزاشتن)رو میخوام براتون شرح بدم: (تمام چیزایی که در زیر می نویسم عین اتفاقاتی که امروز و دیروز برای خودم تو دوتا شرکت تو تهران افتاد، بدون ذره ای گزافه گویی)

شرکت اول پریروز:»

منشی شرکتی که براش رزومه فرستاده بودم زنگ زدو گفت فردا ساعت 12 فلان آدرس تشریف بیارید. منم راس ساعت مشخص شده به ادرس اعلامی رفتم بعد نیم ساعت معطلی با کمال تعجب دیدم که تنها کارمند موجود در شرکت گفت مسول مصاحبه رفته بیرون و یکی دوساعت دیگه شاید بیاد. منم عصبانی شدم و گفتم مگه مردم علاف شما هستن که بیان 2ساعت بشینن اینجا تا یه مصاحبه فرمالیته 5 دقیقه ای انجام بدن که ایا شرایط شما رو داشته باشن ایا نداشته باشن. کارمند مذکور با گفتن  یه عذرخواهی نه چندان از ته دل خودش رو با تلفن مشغول کرد و منم که دیدم راهی جز ترک اون شرکت مسخره رو ندارم به ناچار اومدم بیرون. یعنی یه ذره شعور برای مراجعه کننده قائل نبودن که یه ساعتی رو در روز مشخص کنن و تا همه افراد جویای کار رو ببینن.

(اینجا بحث کارفرما و کارگر نیست بحث شان انسانیه یعنی وقتی شما به یه نفر میگی سر یه ساعت خاصی برای یه کاری حاضر باشه دیگه تحت هیچ شرایطی نباید اون بدبخت رو سرکار بزاری.کوچک ترین کاری که می تونستن انجام بدن این بود که با شماره افرادی مثه من که میخواد برای مصاحبه بیاد زنگ بزنن و بگن کاری پیش اومده و مصاحبه کنسله).

مورد دوم پریروز و امروز:

رفتم یه شرکت گردن کلفت صادراتی تو زمینه صادرات نفت و پالایشی تو یه برج شیک با دفتری شیک. اولش که رفتم اونجا گفتم که کاش اینجا استخدام بشم.بعد مصاحبه اولیه مسول اداری که موفق بود بلافاصله با معاون بازرگانی اونجا و به فاصله کمی با مدیرعامل اون شرکت هم مصاحبه کردم همشون از من و توانایی هام خوششون اومده بود . اون توانایی که اول متن گفتم هم خیلی به درد اینا میخورد.

اولش گفتن حقوق وزارت کاریه (داخل پرانتز بگم من تو این یک سال هرجا زنگ میزدم میگفتن حقوق وزارت کاریه گوشی رو قطع میکردم چرا که به توانایی ها و تجربه خودم اطمینان داشتم) اما اینجا به این شرط که بعدا ترفیع بگیرم و از جایگاه یه کارمند ساده به جایگاه بهتری برسم بصورت مشروط قبول کردم( حقیقتش زیبایی دفتر و برجشون منو گرفته بود و پیش خودم میگفتم که اینا که ظاهر کارشون اینه احتمالا بعدا حقوق خوبی میدن که این فکر من سرابی بیش نبود)

بعدش بهم گفتم قرارداد یه ماهه میبندن، اینجا یخورده شوکه شدم و با مسول اداری بحث کردم که شرکتهای قراضه هم دیگه کمتر از 3 ماه قرارداد نمی بندن بعد شما چطور یه ماهه قرارداد میبندین که با جوابهای مسخره از طرف ایشون مواجه شدم.

پیش خودم گفتم بی خیال حالا اینم مهم نیست. بعدش بهم گفتن که با یه سری مدارک صبح فرداش که میشه همین امروز پنجشنیه برم برای استخدام . امروز که رفتم دیدم 180 میلیون سفته گذاشتن جلوم واسه حسن انجام کار و تضمین. گفتم زیاده هر جا که کار کردم دیگه بیشتر از 50 میلیون سفته ندادم که گفتن همه دادن شما هم بده تازه میگفتن دونفر معتبر هم باید پشتش رو امضا کنن. اینم گفتم بی خیال میدم .فقط گفتم شماره تمام سفته ها باید داخل قراردادم ذکر بشه و یه نسخه از قرارداد رو بهم بدین .

تا اینو گفتم مسول اداری گفت نه شماره سفته ها رو داخل قرارداد مینویسیم نه اصلا به شما قراردادی میدیم. گفتم خانم همه جا میری قرارداد امضا میکنی یه نسخه اش میشه واسه کارفرما یه نسخه اش میشه واسه کارمند.که برگشت گفت هیچ جا قرارداد به کارمند نمی دن اینو که گفت دیگه خیلی عصبانی شدمو گفتم خودم الان قرارداد10-12 سال کار  قبلی مو تو خونه دارم  شما چجوری داری اینقد دروغ میگی و کل مدارکم رو گرفتم و از اون شرکت نامرد زدم بیرون.

فقط خواستم سختیای دو روز پیش خودم در مواجه با دو شرکت عوضی برای منی که یه ساله دنبال کار میگردم رو براتون شرح بدم. تازه من سابقه کار خوبی دارم و دقیقا به درد شرکت دومی میخوردم . هم تخصص مورد نیاز اونا رو داشتم و هم خودشون خیلی ازم خوششون اومده بود.

حالا شما فکرکن خیلیا نه تجربه و نه تخصصی منو دارن و از این شرکت به اون شرکت در به در دنبال کار میرن و اخرش دور از جون مثه سگ پاسوخته بر میگردن خونه شون با روحیه داغون.

این متن رو نوشتم تا هم کمی باهاتون درد دل کرده باشم و گوشه ای از واقعیات این جامعه رو براتون بگم و هم وقتی یه دختری که تا حالا کار نکرده و تو پست های دیگه میاد میگه پسری که سنش از 30 گذشته چرا خونه و ماشین و کار خوب نداره ،با واقعیات جامعه اشنا بشه و کمی واقع بین باشه .

آقای نجفی لطفا عنوان این پست رو بزارید (واقعیاتی از دنیای اشتغال: شرح دو روز مصاحبه کاری من)

ممنون از شما

با سلام خدمت همه عزیزان 

من از بچگی تو زمینه های مختلف دارم شعر میگم و میخوام از استعدادی که دارم درامدی به دست بیارم ولی راهش رو بلد نیستم از طرف دیگه تو یه خانواده سنتی و شهر کوچیک زندگی میکنم و دسترسی به محافل ادبی ندارم با این شرایط ممنون میشم اگه از راهنمایی شما استفاده کنم

سلام

بارها شده پسرها دختری رو توی دوران خاصی از زندگی شون دوست داشتن یا بهش فکر میکردن یا حتی در سطح بیشتر باهاش در ارتباط بودن. مثلا دوست دخترشون بوده یا همکلاسی یا همکارشون که رابطه حداقل اجتماعی یا بیشترشم مثلا دوستانه داشتن با هم. ولی به هر دلیلی دیگه اون ارتباطه نیست. بعد چند سال همون پسر فلان جا یادی از دختره میکنه. مثلا میگه یادش بخیر خانم فلانی چه دختر خوبی بود. چه روزایی داشتیم. نمیدونم چه دورانی بود. بعد وقتی ازش میپرسی الان ازش خبر داری؟ میگه نه. نه واللا. به نظرتون چرا؟ چرا پسره حتی با اینکه دوران خوشی داشته با اون دختر و حتی یاد میکنه ازش و حتی شماره شم ممکنه داشته باشه اما وقتی میپرسی میگه نه واللا بیخبرم؟ یعنی یه خبر گرفتن کاری داره واقعا؟

اگه تجربه شو دارین نظرتونو بگین. مرسی.

سلام

من دختر هستم دانشجوی فوق لیسانس تو یکی از دانشگاه های خوب

مسئله ای ک همیشه از بچگیبرای من وجود داشته اینه ک به دلیل یه سری مسائل با فامیلامون رفت و آمد نداشتیم در واقع حتی مادر بزرگ پدر بزرگ هم ندارم و سال تا سال هم کسی در خونه امونو نمیزنه و البته خب ارزش رفت و آمد رو هم نداشتن اینا به کنار اینکه هیچوقت مسافرت نرفتیم و حتی یه گردش ساده هم نمیریم به دلیل فضای بدی که تو خونه امون وجود داره و البته مشکل اصلی هم پدرم هستن که هیچوقت به فکر ما نبودن

دوران ابتدایی راهنمایی دبیرستان دانشگاه لیسانسم گذشت ولی هیچوقت دوستی پیدا نکردم که برام بمونه بعد تموم شدن اون دوره اونام تموم میشدن حتی کلاس زبان هم میرفتم باشگاه رفتم 

بعدش خواستم خوابگاه رو تجربه کنم تا شاید دوستانی که برام بمونن پیدا کنم که متاسفانه تصورم اشتباه بود چون با افرادی هم اتاقی شدم که خیلی خشک بودن کل ترم تو اتاق میمونن و حتی درد و دل هم نمیکنن 

از اونجایی که من دختر کاملا اجتماعی هستم به شدت دوس دارم بین مردم باشم فامیل داشته باشم دوست پیدا کنم و با آدما حرف بزنم واقعا این مسئله منو اذیتم میکنه،من همیشه تنهام 

من از هیشکی هیچ توقعی ندارم درسته من دوس داشتم دوستانی پیدا کنم که گروه تشکیل بدیم بریم گردش یا بازار و باهم باشیم ولی با این حال حتی اگ اینها هم نباشن

 حداقلش 

منظور من از دوستی که برام بمونه اینه که حتی در حد  اینکه هرچند وقت یه بار بهم پیام بدیم حال همو بپرسیم یا بعضی وقتا زنگ بزنیم به همینم راضی ام

اینکه حداقل با چنتا آدم که حتی دورادور باشه ارتباط داشته باشم بگم که منم چهارتا آدم اطرافم هست

اینو بگم که با آدم هایی که دوست میشم خوبن مشکلی ندارن ولی هیچوقت برام نمیمونن

حتی اگه من خودم پیش قدم بشم و بعد تموم شدن هر مقطع یا دوره حال و احوال بپرسم باز اونا میرن پی زندگی خودشون 

من خیلی تلاش کردم ولی بی فایده بود

بقیه رو که میبینم واقعا ناراحت میشم بقیه انقدر بادوستانشون صمیمی ان که حتی خونه هم میرن و میان

من واقعا آدم کم رو و درون گرایی نیستم و ب شدت دارم اذیت میشم انگار همه تا وقتی هستن که بهم احتیاج دارن حتی فامیل درست و حسابی هم نداریم که دلم به اونا خوش باشه حتی ماه تا ماه با مامانم درد و دل هم نمیکنم کلا هرکاری دارم خودم باید حل کنم حتی غصه هام رو...

بعضی وقتا خیلی دوس دارم فقط یکی باشه حتی حرفای روزمره بهش بگم خیلی دلم حرف زدن میخواد حرف زدن های عادی

ولی نمیدونم خدا چرا منو از این نعمت بهرمند نکرده،نمیدونم چرا منو تنها آفریده

هرکی رو میبینم فامیل دارن تازه کلی هم دوست و آشنا...

عنوان:هیچوقت دوستی پیدا نمیکنم که برام بمونه

عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان 

من یه دختر ۲۰ ساله هستم . منبع درآمدی ندارم. به دلیل شرایط موجود خانواده باید درآمد کسب کنم و باید حداقل نصف پول جهیزیه ام رو خودم تهیه کنم.  تصمیم دارم کالایی رو بیارم و با تبلیغات در اینستاگرام و شبکه های اجتماعی به فروش برسونم. به نظر شما چه کالایی خوبه؟ بازار فروشش خوبه و مردم می‌خرن؟ این کالا رو از کجا باید بیارم؟ شهرهای خاصی هستن که جنس ارزون تر بفروش می رسونن؟ 

سلام رفقا امیدوارم حال دلتون خوب باشه این روزا از من که نیست.

 این بار بیشتر از همیشه تو زندگیم نیاز به همفکری دارم. مشکل من بیانش سادست اما حل کردنش پیچده. مستقیم میرم سر اصل مطلب.

من به قصد ازدواج با دختری آشنا شدم و کاری که نباید میشد شد. یعنی شاید نباید عاشق میشدم که شدم. چون در کنارم بودنش منو عاشق کرد. الان خونواده من زیاد با این انتخابم موافق نیستن و میگن افراد بهتری را می تونی در آینده انتخاب کنی. اما من احساس می کنم کسی که همیشه میخواستم را پیدا کردم. من دیوونه وار عاشق این دختر شدم. خسته شدم از این که خونوادم بخوان برام تصمیم بگیرن به بهونه این که اونا تجربه دارن و من نه. من چطوری می تونم بهشون بفهمونم من عاشق شدم؟ وقتایی که پیش اون دخترم حالم خیلی خوبه. آیا این بس نیست برای این که بفهمم ایشون واقعا همونیه که باید تو زندگیم باشه؟

کمکم کنید که بدجوری درمونده شدم راه دوری نمیره مرسی ازتون.

سلام به همگی

دلناز هستم. 27 سالمه. من یه مدت با یه پسری که میشه فامیل دور بابام اینا با اجازه خانواده های دو طرف حرف میزدیم حدود 7 ماه. قصدمونم ازدواجه. پسره یه شهر دیگه هست خونشون. تا حالا هم ندیدم خودشو. یعنی من وقتی دو سالم بوده پسره پنج سالش بوده از شهر ما رفتن و من اصلا نمیدونم این پسر چجوریه ظاهرش. تا حالا هم از ظاهرش نپرسیدیم. فقط میدونم قدبلند و سفیده همین. ارتباط تصویری و اینا هم نداشتیم دو تا خانواده. آشنا و فامیل خیلی دور بابام اینان. الان میخواد بعد 7 ماه تلفنی حرف زدن بیاد دیدنم. اونم منو ندیده. از اونجایی که وقتی برسن ترمینال میخوایم بریم استقبالشون و مامان و بابام گفتن که من با بابام بریم استقبال و بیاریمشون خونه نظرتون راجب اینکه چطوری بپوشم و چی بپوشم؟ منظورم اینه که دوست دارین دختر در نگاه اول چطوری به چشم بیاد؟ نمیدونم منظورمو درست فهموندم یا نه. میخوام تجربیات تونو در اولین بار دیدن دختری که بعد مدتی مکالمه تلفنی دیدینش برام بنویسین و اینکه وجهه ظاهری و رفتاری اونم برای اولین بار چجوری باشه بهتره؟ نوع تیپی که میزنم. لباسی که میپوشم. نوع برخورد اولم. و اینها.

آقایون تجربه هم اگه ندارید ولی بازم میتونید کمک کنید. همینطور خانما. دخترای همجنس خودم. مطمئنا تجربه دارید یا از دور و ور دیدید و شنیدید. من واسم برخورد اول و ظاهری که تو چشمه مهمه. مطمئنم واسه طرف مقابلمم همینطوره.

شرایط  و نحوه ازدواج در شهر محل زندگی من

من در یک شهر ۵ هزار نفری زندگی می‌کنم فاصله شهر تا شهرستان هم 1 کیلومتر هست یعنی پرت و دورافتاده نیستیم. اسم شهر و شهرستان را هم نمیارم تا بحث ها منحرف نشه و مسئله ای پیش نیاد. تو شهر من اکثر کارها کارگری و روزمردی هست از استاد کار با روزی ۲۰۰ هزار تومن تا کارگر ساده روزی ۵۰ هزار تومن. یه روز دارند یه روز ندارند بعضی ها هم شغل کارگری ساده با حقوق ثابت دارند. اکثر افرادی هم که ازدواج میکنند شرایط اونها همین است یعنی با این نوع کارها راحت توسط خانواده عروس پذیرفته می‌شوند از نظر خونه و ماشین هم بگم خونه ها معمولا کنار پدر داماد زندگی میکنند چون از دهه ۹۰ هزینه‌ زمین و ساخت خونه رفته بالا خانه پدری را میاند یک طبقه روش می‌سازند یا بزرگترش میکنند و زن و شوهر طبقه بالا یا کنار خانواده داماد زندگی میکنند.حالا بعضی وقت ها عروس قبول نمیکنه همراه خانواده شوهر باشه میدند شهر خانه اجاره میکنند یعنی تو شهر ما مرد ۳۰ تا ۴۰ سال که با پس انداز خودش به تنهایی بتونه خونه خریده باشه یا بخره نداریم.از نظر ماشین هم اکثراً پراید بعد پژو و تعداد کمی سمند دارند  دارند طوری که کسی تو شهر ما ال ۹۰ خودروی لوکس حساب میشه. یعنی خبری از خانه میلیاردی یا ماشین چند صد میلیونی نیست. تو توییتر یه نفر توییت کرده بود با درآمد و پس انداز کم هم ازدواج کنید و یه عده جواب دادند که دختر یا خوانده اش خونه و ماشین و حساب پر پول میخواند در حالی که تو شهر ما که ازدواج میکنند اصلا اینطور نیست. تو همین سایت خانواده برتر هم بعضی ها کامنت میگذارند خانواده ها فقط سرمایه میلیاردی یا شغل کارمندی با حقوق بالا را قبول میکنند در حالی که ازدواج های شهر ما اصلا اینطور نیست. از شرایط ازدواج شهر خودتان بگید به نظر شما میتونم این شرایط را به کل ایران تعمیم بدم.؟

پیشگیری از "کرونا" ؛ راهنمای ساده و مخ­تصر

برای جلوگیری از اب­تلا به ویروس کرونا، بلافاصله بعد از ورود به خانه، دست های خود را بشویید و ضدعفونی کنید. این را از همه اعضای خانواده بخوا­هید.

«پیشگیری از کرونا» ؛ این مهم ترین دغد­غه ما در روزهایی است که گسترش​ ویروس مرگبار​ کرونا​ تیتر مستمر رسانه های جهان است؛ 

در این مطلب، تمام آن­چه می توانیم برای جل­وگیری از ابتلا به کر­ونا انجام دهیم را یک­جا جمع کرده ایم و با زبانی ساده توضیح دا­ده ایم. لطفا بخوانید و به دیگران نیز بفر­ستید:

1 -​ ویروس کرونا، عمدتاَ از راه​ دهان،​ بینی،​ چشم​ و​ گوش​ وارد بدن می شود.​ بنابر این دست هایتان را قبل از شست و شوی کامل با آب و مایع دستشویی به این ۴ قسمت بدن نزنید.

2 -​ هر روز چندین بار دست هایتان را با​ آب و مایع دستشویی​ و هر بار به مدت نیم دقیقه با دقت بشویی­د. اگر مایع یا ژل ضد­عفونی کننده هم بزنید، بهتر است.

3 -​ همراه تان یک​ مایع ضدعفونی​ کننده کوچک داشته باشید تا در محیط های عمومی مانند مترو و خیابان و ... که دسترسی سریع به آب و مایع دستشویی ندارید، بعد از تماس با افراد و اشیاء، مدام دست هایتان را ضدعفونی کنید.

4 -​ اگر نزدیک شما، کسی​ سرفه با عطسه​ کرد، فوری دهان و بینی تان را ببندید و حتی المقدور چند متری از او دور شوید، چون یکی از راه های انتق­ال کرونا، تنفس است.

5 -​ اگر مسوول​ اشیائی هستید که دست های افراد مدام با آن­ها در تماس است، آنها به کرات ضدعفونی کنی­د؛ مانند دستگیره های در، ستون های فلزی اتوبوس و مترو که افراد برای حفظ تعادل، آن­ها را می گیرند، پیشخ­وان بانک ها و ادارات، خودکارهای عمومی با­نک ها، دکمه های آس­انسور و خودپردازها ، نازل بنزین، نرده های کنار پله ها و ... .

همچنین سعی کنید تا حد امکان به چنین اشیا­ئی​ دست نزنید​ و اگر هم زدید - که اکثراً ناگزیر هستید - دست های خود را بش­ویید یا ضدعفونی کنید و قبل از شست و شو، به آن 4 قسمت بدن که در بند اول گفتیم، دست نزنید.

6 -​ دست دادن و روبوسی​ را به حداقل ممکن برسانید.

7 -​ بلافاصله​ بعد از ورود به خانه، دست های خود را بشو­یید و ضدعفونی کنید. این را از همه اعضای خانواده بخواهید. همچ­نین در محل کار نیز با همکاران چنین قراری بگذارید.

8 -​ سیستم ایمنی​ بدن تان را با خوردن ویتامین D , c ، میوه ها ، سبزیجات و ، ارتقا دهید. خوردن روزانه یک لی­وان "آب ولرم + آب لی­موی تازه + یک قاشق عسل طبیعی" توصیه می شود.

9 -​ میوه ها و سبزیجات را با آب و چند قطره مایع ظرفشویی یا نمک و سرکه یا محلول های ضدعفونی کننده میوه و سبزی بشویید.

10 -​ غذای آلوده از راه های انتقال کروناست. از​ خوردن غذا و مایعات در جاهای غیر مطمئن​ جدا خودداری کنید.

11 -​ غذاهایتان کاملا​ پخته​ شود. بنابراین از خوردن غذاهای نیم پز مانند تخم مرغ عسلی، استیک نیم پز یا آبد­ار خودداری کنید.

تاکید می شود مرغ و گوشت قرمز و شیر را خوب بجوشانید و کامل بپ­زید.

12 -​ مسواک​ تان را مدام با مایع دستشویی بشویید و ضدعفونی کنید.

13 -​ برخی​ ویروس های مشابه کر­ونا​ به ندرت از طریق​ بخارات مدفوع​ نیز می توانند وارد فضای تنفسی شوند. از توالت های عمومی که در آنها بهداشت رعایت نمی شود استفاده نکن­ید.

14 -​ تا حد امکان​ در خانه بمانید، اگر بیرون رفتید بک­وشید به جاهای شلوغ نروید و مدام دست هایت­ان را ضدعفونی کنید. همچنین می توانید بیر­ون از خانه از دستکش استفاده کنید و در خا­نه دستکش را بشویید و ضدعفونی کنید.

* نکته:​ این 14 دستورالعمل، برای جلوگیری از بسی­اری از بیماری ها مان­ند آنفلوآنزا نیز کار­برد دارد.

* درخواست:​ این مطلب را تا جایی که می توانید بازنشر کنید؛ مراقب خودتان و اطرافیان تان باشی­د.

( متنوع الاسم)

سلام به همه عزیزان حاضر در خانواده برتر.

امیدوارم بتونید من رو از تردیدی که دچارش شدم دربیارید.

من مدتی هست به شکل سنتی با دختر خانمی برای امر خیر آشنا شدم. البته هنوز شناخت کامل ایجاد نشده طبیعتا و نیاز به زمان بیشتری هست.

به هر حال بعد از مدتی در حین صحبت هامون ایشون به موضوعی اشاره کرد که کمی فکر من را مکدر کرد و صادقانه بگم حس بدی بهم داد. ایشون میگفت در جریان هستید تامین شدن به لحاظ عاطفی برای خانم ها خیلی مهمه و چنانچه تامین نشن ممکنه اگر کسی غیر از شوهر خودش بهش محبت کرد ناخودآگاه کمی به سمت اون فرد گرایش پیدا کنن!

 دوستان از نظر من ایشون بحث تعهد در ازدواج را زیاد جدی نگرفتن نظر شما چیه؟

با اینکه اصل این حرف کاملا درسته که زن و شوهر در زندگی مشترکشون باید تامین احساسی و... بشن. اما بیانش به این شکل قبول دارید یکم عجیبه؟ همین موضوع من رو برای ادامه یکم داره مردد میکنه. با خودم میگم نکنه یه روز با این که اگر من تمام تلاشم را کرده باشم که اون راضی باشه اما باز به سمت دیگری تمایل پیدا کنه؟؟

با این که دختر خیلی خوبی به نظر میرسن ایشون اما گاهی چنین حرفایی من رو دلسرد میکنه. حتی یه بار که ازشون پرسیدم می گفتن قبلا پیشنهاد و ابراز علاقه از سمت پسر ها زیاد داشتن ولی رد کردن و ارتباط دوستی نداشتن که امیدوارم راست باشه چون این مورد برای من خیلی مهمه.

 با این اوصاف  نمیدونم باید چه کار کنم و چطوری بیشتر از ایشون و خانوادش و همچنین تصمیم خود مطمئن بشم.

این حرف هارو بگذارم به حساب بی تجربگی و خامی ایشون یا چیز دیگه؟

ممنون میشم نظراتتون را صادقانه بفرمایید تا شاید از این حالت تردید در بیام.

سلام دوستان امیدوارم حال همتون خوب باشه و ایام بکامتون. میخواستم تجربه خودم در مورد عشق یکطرفه رو در اختیارتون بذارم. در درجه اول فکر میکنم ذات انسان طالب دوست داشته شدن و دوست داشتن هستش در واقع طالب عشق و نه معشوق! شاید یکم گنگ باشه منظور من این هست شاید فرد مورد نظر شما از نظر اطرافیانتون و گاها خودتون از انسان های دیگه تمایز خاصی نداشته باشه ولی در واقعه این نیاز عاطفی و یا جنسی یا هردوش، در وجودتون اون شخص رو که جاذبه های اولیه ای برای شما داشته در ذهنتون برجسته میکنه! چرا چون میخواد عشق رو تجربه کنه! من خودم  این درسو یادگرفتم تا زمانی که شخصی رو از نزدیک نشناسی و باهاش در ارتباط نباشی نمیتونی بگی عاشقشم ! درست مثل ی تصویر که از دور زیبا نزدیک میشه و هرچی زوم کنی کیفتش رو از دست میده! پس تا وقتی با کسی ارتباط مستقیم ندارید نگید عاشقشم بلکه بگید ازش خوشم اومده و نکته دوم خوش اومدن شما از ی شخص ی جرقه است دست شما نیست ؛اما اینکه بخوای خودت شعله ورش کنی یا خاموش، کاملابخودت بستگی داره!پس الکی نسبت به کسی که نمیشناسین وقت و انرژی و احساساتونو خرج نکنید! امروز که به مدتی که اون آقا رو عشق خودم میدونستم فکر میکنم معتقدم من هنوز عشق رو تجربه نکردم ...باور دارم عشق باید باعث بشه آدم زندگیش بهتر شه انواع دیگه از جمله عشق یطرفه رو عشق نمیدونم خودآزاری و یا دگر آزاری یا هردوش در نظر گرفتم...من خودم شرایطشو نداشتم به اون آقا حسمو بگم و اونم کسی رو دوست داشت و فهمیدم اون جذابیت در واقع بخاطر در دسترس نبودنش بود !اگه میرفتم جلو شاید علاقم عمیق میشد و حسم دو طرفه و شایدم کلا تو ذوقم میخورد!به هر حال شاید هم عقیده من نباشید و قابل احترامه ،اینها تجربه شخصی من و درسی بود که آموختم .این مطلبو برای کسایی گذاشتم که مثلشون بودم و کسی رو در قلبم داشت که حتی نگاهی از اون سهم من نبود . به قول معروف خواهان کسی باش که خواهان تو باشد این یک و دو اینکه ممکنه از خیلی ها تو زندگی تون خوشتون بیاد ولی بقیش دست خودتونه تا کسی رو از نزدیک نشناختین اجازه پیشروی به قلبتون ندید و این کاملا انجام شدنیه.سوم شرایطو بسنجین اگه دیدین کسی تو زندگیش نیست و تحقیق کردین ومناسب بود براتون حستونو بگید فوقش رد میکنه حداقل راحت میشین من شرایطمو سنجیدم و صلاح بود نگم و شما هم باید بسنجین بعد عمل کنید و باور کنید فقط بزرگش کردین ، چیزایی که بیادتون میاردشو از زندگی تون پاک کنید و با خودتون صادق باشین و مطمئن باشید معشوقی لایقتونه که عشقش نسبت به شما بیشتر نباشه کمترم نباشه! حس الانتون عشق نیست.نقطه مقابل دوست داشتن تنفر نیست بی تفاوتیه .اسمش هنوز یادمه و عصبانیتی ازش ندارم ولی کاملا بی تفاوتم و خوشحال که راهمو پیدا کردم .من تونستم شما هم میتونید .موفق باشید

سلام وقت بخیر دوستان.

میدونم خیلی از دختر های نوجوون و جوون با رمان های انلاین اشنا هستن.با احترام به نویسنده های محترمی که رمان های خوبی به صورت انلاین دارن که صلاح نیست اسم ببرم .باید بگم بعنوان شخصی که یکی دوسال اعتیاد به این جور رمان ها داشتم ، طرفشون نرید دوستان ! احتمالا آشنایی دارید ، کاری با ضعف های نگارشی و محتوایی و اینا ندارم ...این مدل رمان ها گاها بدآموزی دارن و جالب اینه اوایل که به تقلید از دوستانم میخوندم و بعد ها هم که خودم فهمیدم این موضوعو ولی واقعا اعتیاد آورن و کاملا بی محتوا ولی مدتی طول کشید ترک کنم! درسته تخیل امر مهمی در نویسندگیه ولی دروغ به نسل دختر های جوان خیر! طبق این رمان ها همه پسرا خوشتیپن و پولدارن همه اسمشون یا ارشامه یا آرمان، همه یا بنز دارن یا لامبورگینی بلا استثنا یا دکترن یا صاحب شرکت ...همه هم مغرور و اکثرا دست بزن دار اول دخترو محل نمیدن و چند تا غیرت خرکی میان آخرش واله و شیدا دختره میشن و دخترا هم همه توسری خور و بدبختن و بالا پنجاه درصد رمان ها کاملا بی فکر! نویسنده ها هم این فرمولو یادگرفتن و مدام خالی از هیچ ابتکاری تکرارش میکنن ...مجدد عرض میکنم رمان های خوبی از نویسنده های خوب هم بصورت انلاین و پی دی اف خوندم اما بالای هشتاد درصد همون طور بود که عرض کردم!! حالا اینا بهترن جدیدا رمان هایی مینوسن که از نظر اخلاقی فوق العاده بد هستن و کاملا تمرکز دارن بر روابط ج و خوندن این دسته واقعا مخرب تر از دسته اول هست که عرض کردم.خوشبختانه من چند ماهه کنار گذاشتم اونم وقتی بصورت تصادفی یکی از همین رمان های نوع دو برخورد کردم و تا نصفه خوندمش و واقعا آزارم داد و فکرمو مشغول کرده بود و اذیتم میکرد ! طوری که کاملا دور هر چی رمان اینترنتی بود خط کشیدم چه خوب چه بد چه بدتر!البته من به غیر اینها که یجوری اعتیاد اورن رمان ها و کتاب های شعر خوب مثل رمان دختری که رهایش کردی یا پر ، غرور و تعصب و ....رو خوندم و واقعا لذت بردم و حداقل ی نکته مثبت یاد گرفتم. این پست رو گذاشتم که به نوجوون ها و جوون های علاقه مند به مطالعه رمان و یا فیلم و سریال، مخصوصا دختر های نوجوون بگم، تو انتخابهاتون خیلی دقت کنید و اگر میخواید مطالعه کنید از نویسنده های خوب شناخته ش ده ایرانی یا خارجی بخونید و یا فیلم های ایرانی و یا خارجی خوب رو تماشا کنید و واسه خودتون و وقتتون ارزش قائل شید و مطمئن باشید دریافتی هاتون از محیط که این دوتا نمونه هاش هستن خیلی روتون تاثیرمیذاره ! حالا میتونه مثبت باشه یا منفی انتخاب با شماست.(اینها در واقع یجور سرگرمی هستن و جدای بحث های تحصیلی و در ایام فراغت در واقع دوستان ) 

با سلام

موضوعی که میخوام بگم درمورد کارهای اینترنتی و یا کار درمنزل هستش.

جدیدا تو هر برنامه استخدامی مثل دیوار اگر سرچ کنید  و دنبال کار بگردیم دست کم دوسه مورد میبینید . بعضی ازین شرکتا کار تایپ و ترجمه و ادمین تلگرام میخوان و بعضیا سایت های کلیکی هستن. حالا مسئله اینجاست که هرکدوم ازین شرکتا قبل از استخدام یا ثبت نام شما مبلغی رو به عنوان ودیعه میگیرن که معمولا حدوو بیست سی تومنه.

میخوام ببینم کسی تجربه همچین کارایی رو داشته تاحالا؟ اگه داشته چقد درآمد داشته؟ 

ایا اینجور کار قابل اعتمادن؟؟ امکانش هست که کلاهبرداری بشه؟

من بدلایلی نمیتونم بیرون از خونه کارکنم ومیخوام تو خونه یه شغلی داشنه باشم . چه کاری رو پیشنهاد میکنید برای من؟

چطور با وجود تورم ارزش پولمو حفظ کنم؟

سلام تو این وضعیت افتضاح اقتصادی که پول هم خیلی سخت گیر میاد همون مقداری  که از حقوق ماهانه میتونیم پس انداز کنیم رو چطور ارزششو حفظ کنیم؟ چون هر روز قیمت ها بالا میرن و ارزش پول پاییتنر میاد 

چی بخریم که بشه بعد تبدیلش کرد

طلا و دلار که کلی مالیات و دستمزد دارن 

راهکار شما چیه؟

سلام به خانواده برتر، من ی دختر نوزده سالم .موضوع این هستش که حدود یکسال پیش با ی آقا پسری هم سن خودم آشنا شدم و میتونم بگم یکی از بهترین دوست هایی بوده که تابحال داشتم ، شاید بگید چه فرقی با دوست پسر داره خب مسلما داره و خودتون بهتر میدونید ! مثلا از عاشقتم و جانم فدایت خبری نبود یا دست همو گرفتن و این حرفا ! البته بهم پیشنهاد داد که رلش بشم درواقع اما من فکر کردم کار درستی نیست چون سنمون کمه و نمیدونستم آیا رابطمون شکل جدیدی بگیره آیا به ازدواج میرسه یا خیر و خلاصه رابطمونو کم رنگ و بعد قطع کردم و اونم قبول کرد البته با ناراحتی و سخت! چون متوجه شدم که دختر و پسر فقط تا یجایی شاید بتونن باهم دوست عادی باشن بعد ی مدت احساساتی شکل میگیره ومن اینو در هر دومون دیدم! شاید الان فکر کنید این کار برای من عادیه خیر ، این اقا پسر اولین پسری بود که تو زندگیم بیشتر از سه جمله باهاش حرف زدم و تابحالم دوست پسر نداشتم! خیلی ویژگی های اخلاقی خوبی داشت و در عین اینکه خوش اخلاق و مودب بود اوقات خوبی بود باهاش هر چند گاهی لج باز مثل خودم ! تو این مدت همش دلم براش تنگ میشد ولی جلوی خودمو میگرفتم بهش پیام ندم و طرفش نرم و کاملا بهش حق میدادم اونم این کارو کنه و فرد جدیدی رو بخواد .تا اینکه دیشب سر ی موضوعی مجبور شدم بهش پیام بدم که ربطی به رابطه ما نداشت و سردم باهاش حرف زدم ولی اون خیلی گرم وصمیمی باهام حرف میزد و تو این بین فهمیدم که با کسی هستش یعنی خودش گفت . بهم گفت چرا من با کسی نیستم و در نهایت بهم گفت هنوزم منو دوست داره با وجود داشتن دوست دختر و من براش اصلیم ! یعنی مایله انگار علاوه بر اون منم باشم یا اونو ول کنه با من باشه رو نفهمیدم.من متوجه نشدم مگه اصلی و فرعی داریم تو رابطه !؟یعنی ذات آقایون جوریه که میتونن هم زمان چند زنو دوست داشته باشن؟ در کل بخوام بگم پسر خوبیه و در آینده از نظر موقعیت اجتماعی و تحصیلی جایگاه بالایی داره و ما رفیق بودیم باهم شاید بشوخی بهم گفته و منم قصدی برای اینکه باهاش باشمو ندارم و پیچوندم بحثو و علی رغم میل باطنیم نمیخوام باهاش باشم مخصوصا حالا که دختری تو زندگیشه هر چند منو دوست داشته باشه و اگه مجبور نمیشدم پیام نمیدادم(ضروری و غیر مرتبط به ما بود.) ولی این موضوع واقعا برام سوال شد .ممنون میشم جواب بدین.

سلام به خانواده برتری های عزیز

مشکلی که من دارم اینه که یه خواهر دارم که چند سال از من بزرگ تره نمیخوام بگم که سرتاسر وجودش منفیه و هیچ ویژگی مثبتی نداره اما خیلی از رفتاراش باعث ناراحتی من شده یکی این که همیشه نگاه تحقیرآمیزی به من داره و این که تو کارهای مشارکتی که انجام میدیم همیشه نقش من رو نادیده می گیره و منم منم می کنه به خاطر جثه ضعیفم فکر می کنه که از من بهتره و حتی چند بار مسخرم کرده و این که عادت داره تو همه کارهای من حتی لباس پوشیدنم دخالت کنه. من اعتماد به نفسم خیلی پایینه تو کارهای عملی. حالا تازگیا متوجه شدم بخش بزرگی از این عدم اعتماد به نفسم به خاطر همین رفتارای خواهرم بوده. این عدم اعتماد به نفسم خیلی داره به من ضربه میزنه به نظرتون چطور باید رفتار کنم که دیگه خواهرم به خودش اجازه نده که با من این طوری رفتار کنه؟این عدم اعتماد به نفسم باعث شده تو کارهای گروهی خیلی ضعیف باشم و هم این که اگر موقع انجام کار یه نفر بالا سرم باشه و بهم نگاه کنه خیلی هول میشم و تمرکزم رو از دست میدم.به خاطر همین مشکلم دارم موقعیت های کاریمو از دست میدم اگر راه حلی دارین لطفا بهم کنین؟

عنوان : وضعیت کشور کی درست میشه؟

به نام خداوند یکتا

خدایی که نیاز به هیچ نایبی روی زمین نداره تا به این بهونه مردمی گروگان افراد معدودی بشن

روی سخنم با مردم ، خصوصا افرادی که موافق سیاست های کلان حاکمیت و کشور هستن ، هست

این پست سیاسی نیست ، ولی چه کنیم که زندگی ما تحت تاثیر سیاسته ؟

نمیشه که ما به سیاست کار نداشته باشیم و سیاست ما رو اذیت کنه

اگه قراره ما سیاسی نباشیم ، پس سیاست هم پاشو از زندگی ما جمع کنه و روی تک تک روز هامون تاثیر نذاره

اون وقت ما هم سیاسی نخواهیم بود

وضعیت کشور کِی درست میشه؟ کِی قراره درست بشه؟ تا چه تاریخی صبر کنیم و از خودمون استقامت نشون بدیم ؟

آیا به دلیل مبارزه با استکبار جهانی باید سالیان سال تحت انواع فشار ها باشیم ؟

هیچ کشوری دنبال استقلال نیست و فقط ماییم که خواهان استقلالیم؟

حداقل یک تاریخی بدید 

اصلا بگید تا سال ۱۴۰۵ 

تا ما بتونیم واسه بعدش برنامه ریزی کنیم

فلان ماشین قیمتش میشه ۷۰ میلیون

چرا مرز ها رو باز نمی کنید که ماشین با کیفیت و ارزون وارد کشور بشه ؟ سهم تون از فروش هر ماشین چقدره که پا روی خواسته میلیون ها نفر میذارید ؟

خونه تو پایین شهر تهران میشه متری ۷ ، ۸ میلیون

منِ جوون چند سال باید کار کنم تا ۵۰ متر خونه بخرم ؟

فرض کنیم کاری باشه

فرض کنیم دیگه تورمی نباشه یا زیر ۵ درصد بشه

اون وقت بازم باید ۵ سال کار کنم و هیچی نخورم بلکه خونه ۵۰ متری بخرم

چقدر باید کار کنم تا ازدواج کنم؟

چند ماه جون بکنم تا ماشین بخرم؟

بعد به خودم بیام چند سالم شده؟

شده ۳۰ و خرده ای نزدیک ۴۰

خدمت مقدس سربازی جهت ارضای احساس رضایت مسئولان هم کنار بذاریم

شما که می گفتید FATF روی ارز و خودرو و تورم تاثیر نداره

چرا الان زبان به دهان گرفتید و پنهان شدید و ابراز وجود نمی کنید ؟

تا کِی وعده ؟ این پست سیاسی نیست! نیست آقا نیست

به شرطی که سیاست هم گور خودشو از زندگی ما ببره بیرون

به اون خدای احد و واحد اگه ذره ای اعتقاد به آخرت دارید بیایید جواب بدید و پست رو تایید کنید

با سلام و عرض ادب

من پسری هستم که هفده سالدارم، سال آخر هستم و بسیار هم مذهبی هستم.  مدتیه دلم میخواد عاشق بشم.یعنی در واقع عاشق نیستم اما دوست دارم عاشق بشم. اما یه نکته ای که باید به خدمتتون برسونم اینه که من حتی حاضر نیستم نگاه عادی و بدون لذت هم به دختران و خانم های جوان بکنم. یعنی جلوشون همیشه سرمو پایین میندازم و به جای دیگه نگاه میکنم.

حالا برادرای بزرگوارم، میشه راهنماییم کنید که اگه عاشق شدن گناه نیست، چطور میتونم عاشق بشم؟ اصلا عاشق شدن خوبه ؟

سلام به دوستان.من مدتی هست دچار زخم واژن شدم و این زخم عفونی شده دوبار رفتم دکتر نتیجه نگرفتم.خواهشا اگه کسی تجربه مشابه داره و از دکتری تو شیراز نتیجه گرفته اون دکتر رو معرفی کنه.خیلی میترسم و دوست دارم سریع تر خوب شم.تو رو خدا برام دعا کنید.

(سوالات چالش برانگیز در مورد روابط پدر و پسری)

با سلام و احترام

**چند سوال چالش برانگیز از پسران و مردان جوان دارم که شاید تا به حال بهش فکر نکردین!

1- اگه خدایی نکرده پدرتون در پیری تنها شد حاضرید پیش خودتون نگش دارید یا میذاریدش خانه سالمندان؟

2- اگه پدرتون خدایی نکرده ورشکسته یا بیمار بشه حاضرید برای اینکه غیرتش جلوی مادرتون نشکنه پنهانی بهش کمک مالی کلان کنید؟

3- حاضرید اگر پدرتون خدایی نکرده نیازمند عضو شد، عضو خودتون رو اهدا کنید؟

4- چقدر پدرتون توی مسائل درگوشی بلوغ و بحران های روانی و روحی این دوره بهتون کمک کرده؟ 

5- آیا تا حالا پدرتون رو از دست بوسیدید؟

6- آیا تا حالا به پدرتان گفته اید که دوستش دارید؟

7- در روز های سخت زندگی بیش تر مادرتان حامی شما بودند یا پدرتان؟

8- اگر خواهر دارید پدر شما بیش تر برای شما مایه میذارد یا خواهرتان؟

9- آیا از اینکه در 20 تا 30 سالگی از پدرتان پول بگیرید واقعا خجالت می کشید و به غیرت تان بر می خورد؟

10- تا حالا شده که موردی پیش بیاد و احساس کنید که اگه پدرتون نبود خیلی برایتان بد می شد؟

11- اگه نسبت به پدرتون بی احترامی کنید چه واکنشی نشون میدن؟

12- آیا تا حالا شده که پدرتون به خاطر ناراحتی یا شرایط سخت شخص شما اشک بریزه؟

13- اگه ازدواج کنید و برید دلتان برای کدام بیش تر تنگ می شود؟ مادر یا پدر؟

14- واکنش پدر شما به ریش و سبیل درآوردن شما چه بود؟

15- حاضرید به خاطر پدرتون از ازدواج با کسی که دوستش دارید منصرف شوید؟

16- پدرتان بیش تر روی مادرتان غیرت دارد یا شما؟

17- دوست دارید با پدرتون برید استخر یا کوه نوردی و تفریح؟

18- اگه باباتون ازتون دلخور بشه چی کار می کنید؟

19- اگر قرار باشد در جنگی یا شما یا پدرتان را اسیر بگیرند حاضرید فداکاری کنید؟

20- از نظر ویژگی های مردانه ارثی مثل تراکم موی های بدن یا پرپشتی ریش و سبیل چقدر به باباهاتون کشیدید؟

21- اگه پدرتون شما رو از ارث محروم کنه چه واکنشی نشون میدید؟

22- واکنش شما به ازدواج دوم پدر شما با خانمی دیگر چه خواهد بود؟

23- اکنون که بزرگسال هستید روابط دوستانه تان در چه سطحی است؟ مثلا آیا با هم مسابقه می  دهید مثل کشتیب. یا چقدر باهم در مورد اوضاع جامعه بحث می کنید؟

24- تا حالا شده دلتون برای پدرتون کباب بشه؟

25- به نظر شما به صورت کلی پدر ها با فرزندان دختر روابط بهتری دارند یا پسر؟

26- و سوال آخر اینکه به صورت کلی آیا از بودن کنار پدرتان خوشحال هستید؟

برای بهیود روابط پدر و پسری چه توصیه ای دارید؟

**با سپاس از سایت خوب خانواده برتر**

با سلام خدمت همه دوستان و جناب نجفی عزیز

موضوعی رو مدتهاست میخوام به بحث بگزارم اما کمی تابو هستش امیدوارم این موضوع حساس پست بشه.

متاسفانه اتفاق خیلی ناهنجار و زشتی که با به وجود اومدن تلفن همراه دوربین دار و اینترنت و سایت های اینترنتی در کشور افتاده اینه که افرادی اقدام به برقراری روابط نامشروع جنسی کرده و از اون فیلم میگیرن و در فضاهای اینترنتی و سایتهای مستهجن و یا به روشهای دیگه انتشار میدن . خود این کار یعنی گناه زنا از بزرگترین و قبیح ترین گناهان هست و نشر این فیلمها کار بسیار بسیار زشت و وقیحانه ایه . خود من همیشه تعجب میکنم که چرا نهادهای حکومتی کشور این مسائل بی اندازه پلید و خطرناک که باعث انحراف جوانان و فروپاشی کانون های خانوادگی میشه رو نادیده میگیرن در مورد شنیع ترین عملی که انزجار هر آدم رو برمی انگیزه و اصلا در شان کشور ما نیست . چرا تا الان قانونی به طور مشخص برای مجازات عاملین این کارها تصویب نشده و اگر قانونی هست چرا اقدام نمیشه و به سزای عملشون نمیرسن و قصر در میرن

لطفا دوستان نظرشون رو بگن در مورد اینکه مردم باید چطور از حکومت بخوان کاری کنه . ممنون

تو محیطی بزرگ شدم که نهایت حرفم با ی پسر سلام و خداحافظی بود. تو کتاب داستانا از آقا گرگه میگفتن، طوری که ترس رو بهمون تزریق میکرد. حد و حدوداتی لازم بود صحیح ولی نتونستیم همو خوب بشناسیم.اینکه قبل هر جنسیتی انسان هستیم.اینکه همه مردا هیز، خلافکار ، متجاوز و یا زورگو نیستن و یا همه زن ها آهن پرست، خودنما و یا پی خوشگذرانی! زنان و مردان بزرگ دل و خوب کم نداشتیم و نداریم ،هر کی دور و اطراف خودشو ببینه متوجه میشه ! من خودم در مورد مردهایی که اطرافم بودن مثل پدرم، عمو و دایی و یا معلم هام واستادام خیلی های دیگه خوبی رو میدیدم اما فکر میکردم پسرا احساسات ندارن، فقط پی گول زدن دختران و این حرفا خلاصه اینو از بچگی تو مدرسه و دور اطراف میشنیدم...تا وقتی که اونو دیدم ، همیشه با ملاحظه بود، خیلی صبور و سعی میکرد درکم کنه و کوتاه بیاد ، دارم در مورد دو تا جوون حرف میزنم حدودا بیست ساله ! خودم و اون...هم دیگرو دوست داشتیم ولی وقتی نمیتونستیم ازدواج کنیم باید چکار میکردیم؟ چقدر باید بخاطر هم صبر میکردیم شش سال هفت سال؟!اگه رابطمون از مسیر صحیح خارج میشد چی ؟پس تصمیم گرفتیم تو اوج از هم جدا بشیم و نه با بدی و دعواوخاطره بد بلکه با ی حس خوب!! حتی دستمم نگرفت ولی قلبمو با مهر و محبت و مردونگی که تو وجودش دیدم لمس کرد .دلیل اینکه این پستو گذاشتم این بود که بگم تو ذات همه آدما فارغ از جنسیت مهربونی، گذشت و خوبی هست ، حالا یکی کمتر یکی بیشتر .بد مطلق یا خوب مطلق نداریم ولی در مورد جنس مخالفمون دیدگاهمون رو درست کنیم نگیم همه پسرا بد شدن همه دخترا بد شدن و این حرفا. من از اون شخص ممنونم که دیدگاهمو اصلاح کرد چند روزیه فهمیدم رابطه ای با ی دختر هم کفو خودش شروع کرده و شاید ازدواج کنن شایدم نه...میدونم اونم منو دوست داشت و منم اونو اما با این حال براش خوشحالم که خوشحاله و اینکه کمک کرد که با عینک ترس و بدبینی به جنس مخالفم نگاه نکنم و محبت و انسانیت رو در ذاتی که متعلق به یک انسانه ببینم.صدر درصد مخالف یا موافق دوستی نیستم به هر حال عیب ها و حسن هایی داره به همراه وابستگی یا شاید دل شکستگی ولی من بخاطر شناختن تو پشیمون نیستم عزیزم هر چند این تجربه باعث شد تا با ی دید مثبت تر به پسر ها نگاه کنم و بهشون احترام بذارم اما تا زمان ازدواجم و آمادگی خودم مهر و محبت مردی رو در قلبم جا ندم. همین . شما در مورد این مسئله یعنی تموم کردن جنگ بین دختر ها و پسرها که کی بده کی بدتر چی فکر میکنین؟

سلام

انتخاباتات مجلس شورای اسلامی سال 98 با 42 درصد شرکت مردمی دارای پایین ترین میزان شرکت از ابتدای انقلاب تا الان بوده این موضوع موقعی برجسته تر می شه که فقط 26 درصد اهالی پایتخت(تهران) با پایین ترین میزان مشارکت در کل کشور در انتخابات شرکت کردند

به نظر شما علت مشارکت کم در انتخابات مجلس چی بوده؟ 

با سلام خدمت همه دوستان وآقای نجفی، 

میخواستم تو این پست راجع به مدیریت بحران، از طرف مسئولین و رفتار مردم تو مواقع بحرانی تو کشورمون صحبت کنیم، 

همون طور که میدونین، وقوع سوانح و حوادث طبیعی و اپیدمی بعضی بیماری‌ها تو کشورهای مختلف یه مسئله اجتناب ناپذیر هست، و نمیشه جلوی خیلیاش رو گرفت، 

اما تفاوتی که تو تعداد تلفات و قربانیان تو این جور بحران ها هست به دلیل تفاوت تو عمکرد مسئولین و مردم اون کشورهاست. 

تو سال‌های قبل بارها و بارها ما تو کشور با مشکلاتی مواجه شدیم و متاسفانه گاهی عملکرد مسئولین و مردم درست نبوده. 

همون طور که همه در جریان هستین، تو روزهای اخیر با ابتلای بعضی هموطنان به ویروس کرونا با فوت چندین نفر از هموطنان به خاطر این بیماری مواجه بودیم،

متاسفانه چندین مورد اشتباه از طرف مسئولین در این مورد صورت گرفت،ازجمله، 

ادامه مراوده با کشور چین، وبدتر از اون انتقال بعضی اتباع این کشور به ایران از طریق یکی از شرکت های هواپیمایی،

بعید دونستن شیوع این بیماری از طرف مسئولین و انکارش از طرف اونها و انکار مواردی که از نظر بالینی مشکوک بودن، 

آموزش ندادن مردم قبل از شیوع این بیماری از طرف رسانه ها ،

متاسفانه روزی که دو مورد ابتلا تو شهر قم پیدا شدن، صداو سیما مشغول بخش برنامه مبنی بر عادی بودن اوضاع و خوشحالی مردم قم بود و از مردم با چهره های خندون و شاد مصاحبه می‌کرد!

مورد بعدی که باز عدم آمادگی با وجود پیش بینی ها اتفاق افتاد، کمبود لوازم محافظت شخصی تو بعضی بیمارستان‌ها بود، از جمله بیمارستانی که خودم کار میکنم، 

روزای اول همکارانی که تو اورژانس و بخش های ویژه هستن، لباس مخصوص نداشتن، و مجبور شدن با پول خودشون گان بخرن که اون هم خیلی شاید محافظت نکنه. 

خودمم که تو یه بخش نسبت کم خطر تر هستم، تا دیروز حتی ماسک معمولی هم، فقط یه دونه به هر نفر،تو شیفت  میدادن، تو دارو خونه ها، هم ماسک نایاب شده بود، تا بالاخره تونستم، از  مصالح ساختمانی، ماسک پیدا کنم! 

یه مورد دیگه هم پنهان کاریه، بخشی که ما هستیم طبقه هم کفه، روبروی اورژانس، و طبقه بالای ما بخش های ویژه هستن، که دیروز صبح یه مورد فوتی داشتن،

متاسفانه به ماها که تو فاصله بسیار نزدیک اون بخش ها هستیم و وسایل محافظتی درست و حسابی هم نداریم، درست اطلاع رسانی نمیشه، 

و بعد از چندین بار پرس وجو که متوجه علت فوت شدیم، گفتن مورد دیابت داشته، مسن بوده، ضعف ایمنی داشته، به این فک نمی کنن، ما که داریم اونجا کار می‌کنیم، بین اعضای خونواده مون همچین افرادی داریم، ممکنه ویروس از طریق ما بهشون منتقل بشه، 

دوهفته قبل هم یه مورد مشکوک فوت کرد، هر دفعه میپرسیم، میگن جواب آزمایش نیومده! 

این اطلاع رسانی نکردن و پنهان کاری در مورد مردم هم وجود داره، شاید به تصور اینکه مردم دچار ترس کاذب و بی دلیل نشن، داره اتفاق می افته،

درصورتی که همین هم ممکنه باعث بشه مردم این موضوع رو خیلی جدی نگیرن، و هنوز هم خیلیا رو تو خیابون می‌بینیم که مراقبت های اولیه رو انجام نمی دن، 

چن روز پیش یه وانتی که میوه میفروخت، با همون دستای نشسته،  داشت سیب پوست می‌گرفت، دوستش هم منتظر بود تا باهم بخورن سیب رو! 

یه مورد دیگه،  اظهار نظر افراد غیر کارشناس هست و متاسفانه چون اطلاع رسانی کم بوده،  مردم اون صحبت ها رو می‌پذیرن، 

این روزا شاهد هجوم مردم واسه خرید بعضی اقلام غذایی هستیم، که باعث شده قیمت بعضی میوه ها هم افزایش پیدا کنه، وقتی ازشون دلیل رو میپرسیم، میگن، گفتن واسه کرونا خوبه، و معلوم نیست اونی گفته علم کافی داشته یا نه. 

اما رفتار مردم، 

متاسفانه یه عده از مردممون که همیشه، نونشون رو تو خون هموطناشون تلیت میکنن، باز هم وارد صحنه شدن و با انبار کردن و گرون فروشی اقلام مورد نیاز، سود های کلان میکنن. 

یه عده از هم وطنان هم، به خیال اینکه، کرونا 2 درصد کشندگی داره، متوجه وخامت اوضاع نیستن، 

اولا، 2درصد،تو کشورهایی مثل چینه، که تونست یه ایالت 60 میلیون نفری رو قرنطینه کنه،و کاملا سختگیرانه دارن اقدامات لازم رو انجام میدن، نه کشور ما، 

ثانیا، سرعت شیوع این ویروس نسبت به بقیه ویروسا بسیار بالاست، و جمعیت زیادی رو درگیر میکنه، بنابراین 2 درصد تو این جمعیت زیاد عدد کوچیکی هم،نیست. 

یه عده هم وطنان تو این اوضاع، با تعطیلی مدارس، دید و بازدیدها و مسافرت ها رو شروع کردن، 

همون طور که میدونین، بعد قم، رشت دومین شهر درگیره، اونوقت، مردم شال و کلاه کردن سمت شمال، 

اصلا متوجه نیستن، شهرای شمالی، تراکم جمعیتشون زیاده، بیمارستاناش مال قبل انقلابه اکثرا، واسه اهالی بومی با کمبود امکانات مواجه، اگه مسافرا هم برن و مبتلا بشن، با فاجعه رو برو خواهیم بود، 

اگه تو فامیل و درو همسایه کسی رو میشناسین که میخواد مسافرت شمال بره، لطفا واسه منصرف کردنشون،  تلاش کنین. 

آقای نجفی، اگه لطف کردین و تایید فرمودین، لطفا عنوانش این باشه:

عملکرد مسئولین و رفتار مردم رو در بحرانها به طور کلی و به طور خاص در مواجهه با ویروس کرونا،  چطور ارزیابی می کنید؟ 

ان شاء الله، این روزای سخت رو همگی به سلامتی سپری کنیم، به امید اتفاقات خوب،

شستن دست یادتون نره، البته با روش صحیحش، 

مهمونیا و مسافرت رو کم کنین،

مسجد رفتین با مهر خودتون نماز بخونین، کلا اماکن عمومی نریم بهتره. 

ماسک بزنین، چون نمیدونیم شاید ناقل باشیم، یا بیماری به شکل خفیف گرفته باشیم، 

بازم خواهش میکنم، شمال نرین لطفا. 

ممنون از توجهتون. 

سلام. خسته شدیم از بس از طلاق و مشکلات زندگی و... حرف زدیم. برای تنوع و محض سرگرمی هرکس خاطره عجیب و شاید ترسناکی داره تعریف کنه...

سلام. میخاستم بدونم چجوری میشه که در ازدواج زن و شوهر به هم تعهد دایم میدن ولی بعد از چند وقت خیانت صورت میگیره. یعنی چطور میشه که کسانی کا هم رو خیلی دوست داشتن یه روزی به هم خیانت میکنن؟ 

سلام اقای نجفی.

پس پست من کجاست؟میدونم تایید شده ولی داخل این صفحه نیست!!

ممنون از اینکه تایید کردین.

سلام 
من یه پسر نوجوان دارم ایشون 15 ساله هستن از بچگی بسیار شلوغ و شدیدا ناسازگار بود شیطنت به حدی بود که من حتی جدا شک کرده بودم بچم بیش فعالی چیزیه به خدا. همش دنبال دعوا و کتک کاری تو مهد بود چندباری حتی چونه اش شکسته بردیم بخیه زده همه اینا باعث افسوس بنده هست که هیچ، اینکه تو تست هوش نمره بالایی اورد و ضریب هوشی 134 داشت افسوس من رو بیشتر از همیشه میکنه اینکه میتونست الان شاگرد اول باشه یا میتونستم انتظار اینده درخشان براش داشته باشم تو ابتدایی حتی زودتر از همکلاسی ها درس هارو متوجه میشد اما عمدا درس نمیخوند جواب های چرت و پرت برای معلم مینوشت همش میگفت تو مدرسه خسته میشم همشو بلدم برام تکراریه حالم از مدرسه بهم میخوره و این حرفا در حالیکه مثلا من مطمئن بودم جدول ضرب رو یاد گرفته حتی قبل از تدریس معلم خودش یادگرفته بود یا برای همکلاسی هاش توضیح میداد اما عمدا برای معلم جواب های خنده دار مینوشت!  جدیدا هم با ورود به دوران بلوغش حدود شیطنت داره از دعوا و کتک کاری بیشتر میشه جدیدا خشن شده متوجه شدم تو سایت های مستهجن میگرده و از همه بدتر فهمیدم دنبال ساخت یک سایت تقلبی برای کلاهبرداری یا حتی هک سایت های بانکی بوده و مثل اینکه موفق هم شده یه پولی به جیب زده! البته خداروشکر زود فهمیدیم و با پدرش قضیه رو جمع کردیم و تنبیهش کردیم این دست گل اخریش منو خیلی ترسوند تروخدا بگید با این بچه چیکار باید بکنم؟ هم شروره و هم مدام داره منو و پدرش رو گول میزنه همه رو گول میزنه گاهی پیش خدا شکایت میکنم میگم کاش یه بچه کودن بود ولی حداقل قابل کنترل بود منو و پدرش سر این کاراش پیر شدیم😔

تفاوت حقوق های دریافتی در بخش خصوصی؟

سوالم این است که تو جاهای خصوصی حقوق مشاغل تخصصی تا چقدر می‌تونه فرق داشته باشه؟ مثلاً یه شرکت اگه به حسابدار ؛پشتیبان سایت ؛ منشی؛ یا طراح گرافیک ; ماهی ۲ میلیون حقوق بده احتمال داره شرکت های همکار یا رقیب مثلاً ماهی ۴ میلیون حقوق بدند؟ یا همه شرکت ها حدودا یه حقوق می‌دهند؟
مثلاً اگه کارخونه ای به تکنسین فنی یا کارشناس آزمایشگاه ماهی ۲ میلیون بده احتمال داره کارخونه دیگه به همین شغل ماهی ۵ میلیون حقوق بده؟
چون که من شنیدم هر چی شرکت و کارخانه پولدار تر باشند و گردش مالی و سود بیشتری داشته باشند حقوق بیشتری به پرسنل خودشان میدند.
اگه تو جاهای خصوصی کار میکنید نظر خودتان درباره تفاوت حقوق را بگویید.

سلام دوستان وقتتون بخیر

نمیخوام خیلی وقتتون را بگیرم

فقط یک درخواست ازتون دارم

میدونم شاید خیلی کلیشه ای باشه اما باور کنید همین کلیشه هر روز داره جون هزارن نفر از پیر و جوون را میگیره و خانواده هارو داغدار میکنه

متاسفانه هفته گذشته پدر من به خاطر یک حمله قلبی که میشه گفت سکته وسیعی بود مجبور به آنژیو شدن

اون روزی که ایشون انژیو شدن به حدی تعداد بیماران اورژانسی زیاد بود که پزشک از ساعت 10 و نیم صبح تا حدود 9 شب بیمار داشت و به بیمار های خودش که قبلا به واسطه اکو و تست ورزش و... متوجه گرفتگی عروق شده بودن نمیرسید

تعداد به اندازه ای بالا بود که برای پدر من که باید به ccuمنتقل میشدن نه  توی ccu تخت خالی باقی مونده بود و نه توی بخش ها برای همین همه بیماران اون شب توی قسمت ریکاوری تا صبح نگه داشته شدن.

فکر میکنید عامل این همه سکته های قلبی چیه؟

بدون شک استرس هست، ناراحتی هست و در کنار اینا که طبیعتا قابل کنترل نیست توی وضعیت حاضر

سیگار هم هست

اما سیگار قابل کنترله

دست خودمونه چرا باید با دست خودمون، خودمون را گرفتار بیمارستان ها و اتاق های عمل کنیم تازه اگر شانس داشته باشیم و به اینجا برسیم؟

خدا شاهده پشت در اتاق آنژیو توی محوطه بیرون پسر های خیلی خیلی جوون سیگار میکشیدن دلم میخواست برم سیگارو ازشون بگیرم و یه داد سرشون بزنم بگم پدر من به خاطر سیگار الان اینجا خوابیده

اخه جلوی چشمت کسایی که این اشتباهو کردن دارن آنژیو میشن اونوقت پشت در اتاق انژیو سیگار میکشی؟

علاوه بر اون قیلون که هزار برابر شده مصرفش برای جوون ها و بهش به چشم تفریح نگاه میکنن

ببینید میدونم مشکلات هست میدونم ناراحتی و گرفتاری هست میدونم تفریح نیست اما باور کنید عاقبت این کار چیزی جز مرگ یا یه زندگی با رگ گرفته که هر آن ممکنه باعث سکته بشه نیست..

به فکر خودتون و خانوادتون باشید

من توی چند دقیقه داشتم پدرمو از دست میدادم

پدر من از 15 سالگی تا 5 سال پیش سیگار میکشید

از وقتی عقلم رسید دیگه اجازه ندادم سیگار بکشه

شما هم به خانوادتون این اجازه را ندید

به خودتون این اجازه را ندید

اگر دخترید و میخواین ازدواج کنید شرط کنید که همسرتون نباید سیگار بکشه

انقدر به این موضوع سطحی و کلیشه ای نگاه نکنید

باور کنید همین کلیشه روزانه هزار نفرو توی اتاق عمل میبره

همین الان که اینو مینویسم گریم گرفت از ته قلبم از همتون خواهش میکنم سیگار و قلیون نکشید و خانوادتون را داغدار نکنید.

حتی اگه جیبتون خالیه وجودتون برای خانوادتون یه دنیا ارزش داره. 

وجودتون را از خانوادتون دریغ نکنید.

اقای نجفی.

من میخوام پست ختم سوره یس،یه پست ثابت باشه وپایین دیگر سوالات نره.حانمیگم اولین پست صفحه باشه ولی توچشم باشه که کاربران ببینند تا استقبال کنن.خیلیا از طریق های مختلفی که درسایت برای دیدن پست ها قراردادین استقبال نمیکنن.

میخوام تا اخرماه رجب باشه.ولی نمیخوام جوری باشه که حق الناس بشه(منظورم اینه که نویسنده ی دیگر پست ها شایدراضی نباشن).

به نطرتون باید چه کارکرد؟

آیا پیشرفت و تجرد در جامعه ما تبدیل به یک پرستیژ شده است؟

ما ایرانی ها در فرهنگی بزرگ شدیم که بیشتر جمع گرا هستش (برعکس بعضی فرهنگ ها که فرد محور هستن). در یک جامعه جمعگرا مثل ما تشکیل خانواده و داشتن فرزند یک ارزش مهم محسوب میشه. اما من چیزهای متناقضی هم دارم در اطرافم میبینم. مثال میزنم. در نزدیکان من یک پسر ۴۰ ساله هستش که پزشک متخصص هستن. تا ۳۸ سالگی درگیر تمام کردن تخصص بود‌. و الان هم داره طرح رو میگذرونه. با وجود این که به عنوان پزشک عمومی میتونست صاحب شغل بشه ولی ۵ سال مشغول درس خوندن برای قبولی در آزمون تخصص بود. و البته از طرف خانواده هم کاملا تامین هستن ایشون و خانواده بسیار خوبی دارن ولی حتی با وجود تامین ۱۰۰ درصد باز هم تن به ازدواج نمیدن و احتمالا تمام فکر و ذکرش درگیر تاسیس مطب هستش. در واقع ایشون سالهای زیادی رو صرف رسیدن به جایگاه بالای اجتماعی کردن و یه جورایی اگه باهاش صحبت کنید میگه من خودم رو درگیر زن و بچه نکردم و فقط به پیشرفت خودم فکر کردم. مورد مثل این زیاد دارم میبینم که پیشرفت خیلی مهم شده و ازدواج و بچه و تن دادن به یک زندگی معمولی اصلا جایگاه خوبی نداره. در مورد خودم هم من پسری ۲۸ ساله و مجرد و دانشجوی دکتری هستم. این قضیه دست و پا گیر بودن خانواده و ترجیح به تجرد و پیشرفت کردن چیزیه که خانواده به خانواده و فرد به فرد و فرهنگ به فرهنگ تفاوت داره اما به بطور کلی آیا پیشرفت و تجرد در جامعه ما تبدیل به یک پرستیژ شده است؟

سلام به همه ی کاربرای محترم خانواده برتر

امیدوارم حالتون خوب باشه

من برای درس ادبیات فارسی دانشگاه استادمون خواستن یه کتابی رو که مطالعه کردیم و از نظرمون  پربار و آموزنده باشه به همراه پاورپوینتش ارائه بدیم

از اونجایی که توی کلاسمون فضای بحث و تبادل نظر زیادی جریان داره

خواستم کتابی انتخاب کنم که ارزش معرفی و اختصاص دادن وقت داشته باشه و در انتها یه نتیجه گیری مفیدی داشته باشه.

لطفا اگه کتابی خوندید که احساس میکنید مفید هستش رو نام ببرید و اگر براتون زحمتی نیست خلاصه یا موضوع اصلی و یا نتیجه گیری که ازش داشتید رو بگید.

خیلی ممنونم [گل]

سلام آقای نجفی یه پستی بذارین کاربران عجیب ترین و واقعی ترین خاطره ترسناک که تا حالا براشون اتفاق افتاده رو بگن مثلا  جن دیده باشن یا خواب عجیب و ترسناک دیدن یا شبانه قبرستان رفته باشن و اتفاق ترسناکی افتاده باشه رو تعریف کنند  ، خواهرم از این پست ها و خاطرات دوست داره ، آقای محمدم گفتن در موردش پست بذارین ، توضیح اضافی لازم نیست هر کی خاطره ترسناک داره بگه  

سلام؛ در مورد این عزیز بالا که پیشنهاد اون موضوع متفاوت دادن بگم برا شما که اتفاقا آقای مدیر توی این شرایط شما باید یک جو متفاوت رو برای کاربران ایجاد کنیدچون به اندازه کافی همه استرس و نگرانی دارن و وقتی به اینجا میان دوست دارن انرژی بگیرن نه بدتر افسرده بشن

اینکه اینجا نباید هر مطلبی تایید بشه رو قبول داریم اما واقعا وبلاگ خیلی خسته کننده و بی روح شده چون شما مطالب متفاوت رو تایید نمی‌کنید و نتیجه اش این میشه که اینجا یک کمی غم گین و افسرده شده ست. و دیگر کسی رغبتی نداره و در این شرایط اتفاقا مردم باید به جای استرس و افسردگی و نگرانی یکم روحیهشون رو تغیر بدن حداقل اگر به همه ی مردم دسترسی نداریم به همین تعدادی که اینجا هستند تاثیر خوب بگزاریم و تنوع براشون ایجاد کنیم. چون الان همه به هم دارند نگرانی میدن و است رس میدن. 

ممنون آقای مدیر.

_

به اقای نجفی:

بله درست می فرمایید.درصفحه اول بمونه ولی پایین نره.ممنون از لطفتون.شماهم اگه مایل هستین شرکت کنین.

سلام دوستان 

من یه دختر مجردم و خب پیشنهادایی از سمت پسرا بهم میشه.منم به عنوان یه گزینه بررسیشون میکنم. اخیرا با پسری آشنا شدم و به اصرار اون مدتی رو باهم در ارتباط بودیم به مرور حس کردم که این پسر قصدش بازی دادن من بوده و البته اینو وقتی فهمیدم که خیلی دیر شده بود و من کاملا وابسته ی این فرد شده بودم(من اهل دوستی با پسری نبودم و شاید به خاطر کم تجربه بودنم ابنطوری شد) به مرور رفتار این پسر تغییر کرد و تا دید بهش وابسته شدم خیلی منو اذیت کرد و برای مسائلی تحت فشار گذاشت.. این پسر اینقدر ظریف و زیرکانه رابطه رو جلو برد که من واقعا متوجه نبودم داره چه بلایی سرم میاره. خلاصه که ازش جدا شدم ولی به شدت روح و روانم تو این رابطه آسیب دید.. میخواستم این پست رو اختصاص بدیم به ترفندایی که پسرا و خصوصا پسرای دختر باز و حرفه ای به کار میگیرن تو رابطه واسه استفاده کردن از دخترا تا حداقل دخترای کم تجربه یا صاف و ساده ای مثل من بفهمنو  تا خیلی درگیر نشدن تشخیص بدن با چه کسی طرف هستن.

من خودم در مورد این پسر بخوام بگم اولش فوق العاده خوب بود باهام ولی به مرور که دید درگیرش شدم عقب کشید و کم کم خواسته های نامشروعش رو مطرح کرد برای موندن تو رابطه و در نهایت که دید من تن به خواسته هاش نمیدم سعی میکرد حسادت من رو برنگیخته کنه و آخرا کاملا اذیتم میکرد. 

حالا تو کامنتا با ذکر جزییات در مورد بازی های روانی ای که راه مینداخت صحبت میکنم. ولی دوست داشتم هم دخترا از تجربه های این چنینیشون بگن هم پسرا بیان بگن اگه تو دوستاشون پسر دختربازی هست چیکار میکنه و چی جوری دخترا رو درگیر میکنن. (در مورد بازی های روانی ای که راه میندازن)

مدرس زبان انگلیسی بصورت مجازی هستم کسی مایل به یادگیری هست؟هرماه 20.000هزار تومان

آقای نجفی سلام من نفهمیدم تو این شرایط پست ترسناک خوبه یا بده ، شما از انتقاد سعید خان تشکر کردین ، من زیاد پست گذاشتم به خاطر این ارسال نمی کنید ؟ ، آقا محمد این پست و پیشنهاد دادن ، من بلد نیستم بیشتر توضیح بدم ، هر جور شما صلاح می دونید بهتره ما اصراری نداریم 

سلام

پیشاپیش از این که وقت میذارید ممنونم.

من با خواستگارم حدودا چندماهی هست که بصورت تلفنی با اطلاع خانواده هامون رای شناخت بیشتر در ارتباطیم.

من یه چیزی رو هنوز به ایشون نگفتم اونم اینه که من روی شست دست چپم یه لکه عروقی یا همون ماه گرفتگی دارم که کسایی که دارن میدونن نه درد داره نه حتی علت ایجادش پیدا شده و نه ارثی بودنش اثبات شده!

و چون فقط روی شستم هست میتونم(به لحاظ شرعی)به خودشون نشون بدم منتها خجالت میکشم .

از این که چه واکنشی نشون میده نگران نیستم ولی عذاب وجدان دارم اگه حتی مشکلی که واقعا مثل بیماری های دیگه نیست رو به ایشون نگم.

حالا نظر شما چیه؟حضوری نشون بدم یا بین صحبتام بگم؟

چطور بگم؟ 

ممنون

سلام دوستان.درباره استارت آپ هاچقدراطلاعات دارید؟توایران پتانسیل های زیادی تواین زمینه هست .شمامیدونیدچطورمیشه یه استارتاپ راه اندازی کرد و به چه مهارت هاواطلاعاتی نیازداره؟باتوجه به اینکه لزومانیازی نیست درابتدای راه به فکر اجاره دفترکارو...بودومیشه یه استارتاپ روبصورت آزمایشی باکمک نرم افزارهای مختلف و..ایجادکرد.بنظرشما الان توایران باتوجه به فرهنگ وشرایط اقتصادی مردم ونیازها چه زمینه هایی مستعدتره برای فعالیت تواین زمینه؟وچه میزان سرمایه ونیرونیازه وبازدهی ودرامداون چقدرخواهدبودباتوجه به زمینه پیشنهادیتون.

فکرمیکنم این حرفه جاییه که پتانسیل زیادی برای اشتغال زایی وکسب درآمدداره.اما خیلی راه وروشش رواطلاعی ندارم.اگراطرافتون کسانی رومیشناسیدکه فعالن چجورشروع کردن؟