خانواده برتر

سلام 

شما اگه بخوای الان دوباره بری کنکور بدی در بهترین حالت تو سن 36-37 سالگی فارغ التحصیل میشی .. به نظر خودت برای یه دختر 36-37 ساله بدون سابقه کار تو اون رشته جدیدت چقد بازار کار وجود داره؟؟؟ 

چرا کارفرما به جای استخدام یه دختر 26-27 ساله یا 30 ساله که چند سالم تجربه کار تو رشته شون رو دارن بیاد شما رو بدون سابقه کار تو اون سن انتخاب کنه؟؟

اگه از سر بیکاری و مشغول شدن میخوای دوباره تو این سن درس بخونی بحثش یه چیز دیگه است اما اگه از من میشنوی الکی عمر و پولت رو حروم نکن .. برو تو همون زمینه ای که تا حالا اشتغال داشتی کار کن یا اصلا اگه امکان اون هم نیست برو دنبال یه کار کارمندی تو یه شرکت خصوصی..

اگه الان نتونی کار پیدا کنی خیلی بعید میدونم 5-6 سال دیگه بتونی...

سلام

اگه به پرستاری علاقه داری بخون شغل خوبیه 

لذت کمک به هم نوع هم حس لذت بخشیه

پدرجان چقدر واستون تعیین تکلیف میکنن 

ببین خودت چی میخوای اینقدر با ساز این و اون نرقص

از الان به بعد کاری که خودت دوس داری بکن اگه دوس داری درس بخانی بخان اگرم دوس نداری نکن.دیگه سنت کم نیست که دیگران به خودشون اجازه دخالت بدن.یکمم قاطع باش

سلام

حتما با پدرت برو مشاوره

تو این سن هنوز اختیار و استقلال نداری

خودت هم مقصر بودی که انقدر اختیار زندگیتو دست ایشون دادی 

وگرنه از این دخالت‌ها خیلی از پدر مادرها دارند، ولی بچه‌ها کار خودشون رو می‌کنند

جدی باش

وقتی در رو برای دخالت باز گذاشتی همین می‌شه 

بعدا برای ازدواج و بچه و ... تصیمیم می‌گیره.

مادرت در قید حیاته؟

دانشگاه رو نمیدونم اما زودتر از دست این پدر خل و چل فرار کن.

دختر خوب 30 سالته هنوز از پدرت شاکی هستی ؟ شما همین الان هم نمیتونی تصمیم بگیری اون موقع تو 18 سالگی انتظاری نمیرفت خب. اشاره کردین تو هر کاری شکست خوردین خب دلیلش اینه که به همه اجازه دادین تو زندگیتون دخالت کنن. همین الانشم دارین اجازه میدین. با این سبک رفتار شما تو هیچکار ازادی موفق نمیشی چون مدام بقیه براتون تصمیم میگیرن و لازمه کار ازاد داشتن برنامه هست. برای شما یه سیستم روتین مثل کار اداری خوبه نه کار ازاد. اینکه میگم مشکل از خودتون هست دلیلش اینه پدرتون پیشنهاد دادن ولی شما نمیری با بقیه صحبت کنی که خوبه یا نه؟ با دوتا مشاور.. دو نفر که اون رشته ها رو خوندن و الان صاحب نظر هستن. ذهن خودتو محدود کردی به اینکه به حرف پدرم گوش بدم یا ندم  خب بجای اینکه با خودتون درگیر باشین برین از دیگرانی که تو این مسیر هستن کمک بگیرین

موفق باشی

بخونی اخرشم بیکاری هست،مگه هزاران فارغ التحصیل حقوق و حسابداری را نمی بینید که همه بیکارن،مهم اینه که یه لیسانس داشته باشی حالا کدوم رشته خیلی مهم نیست،شماهم که لیسانس معماری دارین.

حقیقتش کسی از آینده نمی دونه و این مملکت هم که به دلیل حاکمیت و مسولین بی کفایت و بی سواد و فاسد از همه بدتر اوضاعش

شما هم دیگه بچه نیستی این مسخره است که خودت تصمیم نگیری و بعد هر چی شد بندازید تقصیر پدرتون...پدرتون و نسل قبلی ما همین قدر حالیشون بود که دست به دست هم این مملکت رو وارد جنگ و خرافات و بدبختی کردند اکثرشون متعصب و مغرور هستند

اگر نفت تو این مملکت نبود نمی تونستند شکم خودشون رو سیر کنند چه برسه آینده رو پیش بینی کنند شما امروز که نفت شده زیر 20 دلار و تحریمها میزان فروش رو کم کرده می فهمید که نسل قبلی تو این سال ها فقط حرف مفت و پرهزینه تحویل داده و عده ای هم مشغول پارس کردن و پاچه گرفتن مملکت های مختلف از شرق تا غرب بودند به جای اینکه فکر توسعه کشور و اقتصاد باشند 

بنابراین نه پدر شما و نه اکثر نسل قبل نه تنها صلاحیت تصمیم گیری ندارند بلکه اگر دادگاهی هم بود باید محاکمه بشند که این چه منجلابی که کشور رو درش انداختند اینطور نیست که ما فقط بگیم حکومت مقصره همه ی اون نسل ها مقصرند 

سطح زبانت چطوره ؟ 

در سطح B  هستی ؟ میتونی توی دوره های بین المللی ACCA  ثبت نام کنی . 

مدرکش معتبره و اگه تلاش کنی بعد ۲ سال میتونی توی شرکت های خوب کار پیدا کنی . البته باید تلاش کنی 

اول اینکه سطح زبانت رو در طول دوره آموزشی بالا ببری 

دوم اینکه در کنار آموزش  حتما  دوره کارآموزی هم برو 

سوم اینکه سعی کنی مباحث حسابداری رو خوب یاد بگیری .

این دوره توی تهران برگزار میشه و آموزش هاش آنلاینه و مدرک معتبری داره که توی همه کشور ها پذیرفته شدس . 

و یه چیزی رو هیچ وقت فراموش نکن اونم اینه که برای پیشرفت هیچ وقت دیر نیس . تو اگه الان تلاش نکنی وقتی چهل سالت شد میگی ای کاش توی همون ۳۱ سالگی تلاش خودمو برای پیشرفت میکردم لااقل الان سرکار بودم و ۷ یا ۸ سال سابقه داشتم . 

هیچوقت دیر نیست تو میتونی اصلا می‌دونی ونگوگ از کی شروع کرد 

مارکز میگه راه را از اونجایی شروع کن که بقیه ناامیدن به خدا توکل کن انشاا... که میشه

 میتونی هم کار ازادی که الان رو ادامه بدی و گسترشش بدی که چندسال طول میکشه جا بیوفتی در کنارش میتونی درستم بخونی

میتونی با بابات یه معامله هم انحام بدی ،اینکه بگی باشه من درس میخونم ولی تو هم باید تو کار ازاد به من کمک کنی

پدر من هم همین بلا رو سرم آورد. با اینکه رشته زبان دولتی قبول می شدم همش تحقیرم می کرد که چرا فنی قبول نشدی. همش می گفت خجالت می کشم بگم هیچ جا قبول نشدی. تازه فنی هم فقط عمران و مکانیک و برق رو قبول داشت. آخرشم مجبور شدم برم آزاد مکانیک بخونم تا غرغراش تموم شه. کاری که هیچ آدم عاقلی انجام نمی داد. بعد چند سال دنبال کار گشتن هیچ کاری گیرم نیومد آخرشم رفتم معلم زبان شدم. درامد زیادی ندارم اما حداقل کارم رو دوست دارم و بیکار نیستم. اون زمان پدم منو با یه عده از بچه های دیگه مقایسه می کرد که اینا فنی دولتی می خونن و تو دولتی قبول نشدی. الان بعضی از همونا بیکارن و تو خونه نشستن. حالا هم اگه به پدرم بگم یادته چقدر منو با اینا مقایسه می کردی قبول نمی کنه که اشتباه می کرده چون بزرگترا به نحو نفرت انگیزی فکر می کنن تو همه زمینه ها حق با اوناست و ذره ای ارزش برای نظرات فرزندانشون قایل نیستن. من از پدرم نمی گذرم که چند سال عمرم رو تباه کرد و مانع پیشرفتم شد. شما هم برو دنبال هر کاری که دوست داری. اگه علاقه داشته باشی شاید بتونی با درآمد کمش کنار بیای اما اگه علاقه نداشته باشی و حقوقت هم کم باشه معلوم نیست بتونی تحمل کنی. موفق باشی

با سلام

ببین خواهر من من یک توصیه دارم براتون. در هر سنی که بودید همیشه با دیگران مشورت کنید ولی تصمیم نهایی رو خودتون بگیرید.

به نظر من الان و هر زمان دیگه ای بروید دنبال عشق و علاقه تون. اگه به معماری علاقه دارید در همین رشته ادامه بدهید(لطفا نگید کار نیست که باور نمی کنم) اگه به شغل آزاد و بیزینس علاقه دارید برید تو اون رشته و اگه به حسابداری یا حقوق علاقه مندید، برید و کنکور بدهید و ناراحت هیچی نباشید. خود من الان در سن ۳۷ سالگی می خواهم دکتری بخونم و اصلا هم هدفم از خوندنش اضافه درآمد یا وجهه اجتماعی نیست بلکه عاشق رشتم هستم و دوست دارم بیشتر بدونم ازش ...

خلاصه که با عشق زندگی کنید.

و یک چیز دیگه لطفا در این سن و سال به ازدواج هم فکر کنید. داره دیر میشه ....

خواهرجان درسته سنت زیاد نیس خیلی ها از همین سن شروع کردن و پزشکی خوندن و...

اما از نوشتت اینطور برداشت کردم خودت علاقه نداری اگه نداری بیخیال شو بابا ... ی کاری برا خودت دست وپا کن و زیاد تابع نظرات این و اون نباش ، با رعایت احترام پدر بنظرم اینبار باهاش موافقت نکنی بهتره، انشالله بهترین راهو انتخاب کنی

سلام...

ازین جور آدما همه جا هست...حالا واسه شما تو نقش پدر تجلی کرده...اگر اعتماد به نفس و عزت نفست رو ارتقا ندی تا ابد گیر آدمای خودخواه و سلطه جو خواهی بود...

اول رو اعتماد به نفس و استقلال فکریت تمرکز کن...

اگر تو کارت موفق نیسی برو و سیستم کارِت رو با یه کار موفق مشابه مقایسه کن ببین مشکل کارت کجاس...سعی کن برطرفش کنی...اگر نفهمیدی مشکلو، بدون که عاشق کارت نیسی...پس رهاش کن...برو دنبال کاری که لذت میبری...برو دنبال کارایی که روحت رو جلا میده...

ضمنا...سی و یک سالگی سنی نیس که بخوای بکشی عقب و بگی دیگه وقتم تمومه...صاحب هتل های زنجیره ای هیلتون تو 84 سالگی صاحب اونا شد...

سی و یک سالگی دقیقا وسط جوونی و انرژی و حال خوبه...اگه الان اینا رو از خودت دریغ کنی کی قراره بهشون برسی؟ تو هفتاد سالگی؟؟

بشین و رویاهاتو مرور کن...بنویس شون...واسه خودت تجسم کن که بهشون رسیدی...اگه قلبت شروع کرد به تند زدن بدون اون رویا واقعا بهترین رویاته...برو دنبالش...حتی اگه نیاز به دوباره دانشگاه رفتن باشه...حتی اگه نیاز به ریسک باشه...توکل کن به خدا...ازش بخواه بهت توان استقلال فکری و عمل کردن بده...

رفیق جان...

اینو از من داشته باش...غیر از خدا از هیچ کس حساب نبر...

اگه اونا بلد بودن کسی رو موفق کنن خودشونو موفق میکردن

❤

عزیزم خوب حسابداری رو ارشدش رو بخون

از لیسانس که بخوای بخونی وقتت گرفته میشه

اگه هزینه اش رو داری تو این آموزشگاه ارشدها ثبت نام کن و برا کنکور ارشد آماده شو و درکنارش شغلت رو هم ترک نکن اگه میتونی ساعت کاری ات رو کمتر کن که درس بخونی

اگه هم سخته برات آموزشگاه، خودت منابع رو بگیر بخون البته اگه سختت نیست

اینطوری هم کارت رو ول نکردی هم مدرکت رو ارتقا دادی

دوستم 40سالش بود کنکور پرستاری قبول شد ، 44 سالگی پرستار قابلی بود تو بیمارستان کار ثابت داشت. امیدوارم شما هم موفق باشی.

منم مثل توام ۳۰سالمه منم پرستاری قبول شدم مادرم نذاشت ۲سال کار کردم اما الان بیکارم نمیدونم چیکار کنم الانم اینقدر نیرو زیاده دختر سی ساله هم نمیخوان ازدواجم نکردم

خیلی دوست دارم مستقل باشم

نمیدونم دوست دارم از ایران بدم نمیدونم چیکار کنم

نه تو کار نه ازدواج نه ...موفق نیستم

اولش بابام گفت پزشکی 

دوسال پای پزشکی موندم نشد رفتم یه رشته دیگه بعدشم هیچی

خدا به دادمون برسه

یکی از مهمترین لطفی که به خودت میتونی بکنی... نزاری تصمیمهای مهم زندگیت رو یه نفر دیگه برات بگیره... حتی والدین

 منم به حقوق علاقه داشتم برادرم 4 سال از من بزرگتره اون موقع که من  دبیرستان بودم برادرم رتبه 800 کنکور سراسری شد و در دانشگاه گیلان رشت مشغول به تحصیل شد الان خیلی سال میشه وکیل پایه یک دادگستریه  ولی شرایط برای من جور دیگه رقم خورد یعنی تحمیل شد منم دوست داشتم برم دانشگاه و رشته حقوق بخونم  شرایطم طوری بود که نمیتونستم درس بخونم پدر مادرم فوت شده بودن حامی هم نداشتم رفتم سربازی و آمدم مشغول کارآزاد شدم تا اینکه الان 38 سالمه وشغل آزادم دارم  پیام نور ترم 5 حقوق هم درس می خونم وسنم 35 هست ومجردم قصد دارم برای آزمون وکالت و قضاوت وسردفتری شرکت کنم. طبق قانون شما میتونید تا 50 برای آزمون وکالت شرکت کنیدیا بعد از لیسانس آزمونهای استخدامی مختلفی وجود داره از  کارمندان دادگستری بگیر تا مشاوران حقوقی قوه قضاییه و سردفتری اسناد رسمی .کانون وکلای دادگستری و ... که نسبت به رشته های دیگه خیلی گسترده تره دیگه بستگی به استعداد وتلاش و علاقه شما داره  اتفاقا سن شما برای خوندن حقوق خیلی خوبه اصلا منفی فکر نکنید بازارکارشم نسبت به رشته های دیگه خیلی گسترده تره چون کلا عالم حقوق بعد از لیسانس خیلی گسترده هست دیگه بستگی به استعداد و تلاش شما داره  شما قرارنیست از صفر شروع کنید شما میتونی واحدهای عمومی را معادلسازی کنید کلا برای لیسانس حقوق پیام نور شما باید 137 واحد پاس کنید که 22 واحد اون عمومیه که شما معادلسازی میکنید یعنی اینطوری یک ترم جلو میفتید .تابستونها هم میتونید 8واحد بردارید .هر ترم هم میتونید تا 20 واحد بردارید شما برای خوندن رشته حقوق تازه اول راهید به نظر من. اصلا فکر نکنید ازشما گذشته و این حرفها افراد همسن شما و من الان بعد ازگرفتن لیسانسها و فوق لیسانهای مختلف تازه آمدن مشغول رشته حقوق شدن چندتاشون همکلاسیهای خودم هستن به عنوان مثال بخوام بگم یکیشون حسابداری خونده یکیشون لیسانس شیمی داره یکیشون هوش بری خونده یکیشون جغرافی و اقلیم شناسی و... یکی میشناسم  الان کارآموز  وکالته الان مشغول کارآموزیه تودفتر وکالت برادرمه از همین پیام نور پارسال قبول شده بود قبلا متالوژی خونده بوده بعد آمده رشته حقوق بعد از گرفتن لیسانس حقوق با اینکه متاهل هم بود بچه هم داشت وکالت پایه یک دادگستری قبول شده بود البته دبیر آموزش و پرورش هم بود وکلا خیلی آدم با تلاشی بود هم سن من بود اینارو خواستم بگم که اصلا نگران نباشید مگه چند سالتونه

انگار این پدرا فقط بلدن خراب کنن زندگی ادمو

عزیزم منم مثل توام.

عاشق معلمی بودم براش پرپر میزدم.رتبه م 222 جزو نخبه ها بودم. بابام اجازه نداد معلم بشم گفت مجبوری بری اولش روستا درس بخونی.

تا الان که ازدواج کردم هزاربار میگم چرا با اون رتبه ی تاب و عشق و علاقه به حرف پدرم گوش کردم و الکی ایندم خراب شد.خودشم فقیربود الانم به جایی نرسیده.میتونستم خرج خاهربرادرامو بدم عاشق معلمی بودم.

دلم کباب و چشمام خون شد دوباره یادم افتاد.

دیرنیست برات برو دنبال علاقت از زیر یوغ پدرت دربیا.برای خودت زندگی کن که حسرت نخوری

پدرست دیگر احترامش واجب است اما شایدعقلش کافی نباشد 

اگرشماخیلی مصمم هستین که حتماکارآزادوشغلتون روادامه بدیدومخالفت شدیدشمابرای درس خوندن میتونه منجربه اختلافات زیادی بشه پس درس تون روتودانشگاه پیام نوربخونیدکه وقت بیشتری داشته باشید برای کار.

درکل ناامیدنباشیدکه چون به این سن رسیدید دیگه نمیتونیدفردموفقی بشید.اصلا اینطورنیست.سعی کنیدمستقل بشیدوروی پای خودتون بایستیدودنبال فراگیری مهارت های خاص وترجیحادرآمدزاباشید وهم چنین به زمینه هاومهارت های هنری هم فکرکنید.

تلاش کنیدوتلاش کنید وصبوری کنید.

درستون روهم بخونیدشاید پدرتون اشتباه باشه نظرشون ولی شما بخاطراحترام به پدرنظرشون روقبول کنیدانشالله خداوندهم شماروکمک میکنه وتوکل کنید

پس روی مهارت های مختلف سرمایه گذاری کنید

درس هم بخونید

به پدرتون هم هرچندسخته واشتباه میکننداحترام بذارید

تلاش کنیدوصبرداشته باشیدوتوکل کنید

درنهایت انشالله فردموفق ومستقلی بشید🌷

هرجور خودت راحتی درزندگیت تصمیم بگیر،حرف کسی راگوش نکن باشه پدرت،اگرپدربود خوبیتو میخواست نه که بافکرمریضش بخواد اختیارت راازت بگیره باشه بزرگترت،یه بارباحترام،دوبار،سه بار،دفعه بعد نترس، ،بهش بگو دوست ندارم برم دانشگاه مگه زوره،بزارناراحت بشه ، جوابشو بدی دیگه باهاتبکاری نداره برادلت زندگی کن ،ادم ازبزرگترش ضربه بخوره خیلی حرفه،فکرهای قدیمی ومریضشان دست ازسرادم برنمیدارن،فقط بیمحلی

عزیزم من هم سی سالمه و سال اول لیسانسم. پارسال کنکور شرکت کردم. خیلی حس خوبی داره. من هم اولش مثل شما دو به شک بودم. از واکنش اطرافیان می ترسیدم. ولی الان به نظرات منفی دیگران اصلا اهمیت نمیدم. در جوابت باید بگم: خیر دیر نیست. حتما با قدرت شروع به برنامه ریزی کن و جلو برو.

من ۱۹ سالگی بچه دار شدم و نتونستم ادامه تحصیل بدم. توی۹ ۲۸ سالگی به این فکر افتادم که برم دانشگاه. دو سال برا کنکور خوندم و رفتم دانشگاه رشته ی تربیت معلم. الانم که ۳۵ سالمه دو ساله معلم ام و خیییلی شغلمو دوست دارم.

شمام سنت فرقی نداره زیاد با اون موقع من. میتونی هر کاریو خواستی شروع کنی

به زینب 

سلام

مگه ۲۸-۲۹ سالگی هم میشه تربیت معلم قبول شد؟ 

شرایط سنی داره فکر کنم. 

چطوری این شرایط رو رد کردین؟

اگه بقیه دوستان هم میدونن ممنون میشم جواب بدن.

اشتباه تایپی شده 35 درسته با عجله نوشتم ببخشید