خانواده برتر

دختر جان ببخشید ولی یکم عقلتون تسلا بده

بنده خدا تو تا چند سال دیگه ازدواج میکنی چیکار مادرت داری بذار زندگیشو بکنه مگه دست خودشه که بره شوهر گیر بیاره بعدشم فکر کردی یه مرد بیاد هم به تو محبت پدری میکنه؟

اولا به دیگران بگو که پدرت فوت شده

دوما کاری به مادرت نداشته باش

سوما به پیشرفت خودت برس اگر به مردی نیاز داری اون همسره وگرنه کسی تو ابن سن برات پدری نمیکنه 

سلام. منم یه دختر 18 سالم که در یکسالگی پدرم رو از دست دادم. مادرم من و برادرم رو به تنهایی تاحالا بزرگ کرده و هیچ وقت ازدواج نکرده. 

خوب میفهمم وقتی دیگران از باباهاشون حرف میزنن چه حسی پیدا میکنی. 

منم مثل تو کمبود محبت یه مرد محرم به خودم رو تو زندگیم حس میکنم واسه همین تصمیم گرفتم زود یعنی تو سن21.22سالگی ازدواج کنم. 

پیشنهادم به توهم اینکه اگه شرایطش داری ازدواج کن ولی نه با هر مردی. مردی که عاطفی باشه و بتونه جای پدر رو هم برات بگیره. شاید بعضی ها بگن این سن برا ازدواج زوده ولی به حرفشون گوش نکن چون برای کسایی مثل من و تو شرایط فرق داره.

سلام

خدا رحمت کنه پدرتونو، ان شاءالله جاش خوب باشه

اینکه پدرتون فوت کرده،اصلاً مساله ی عجیبی نیس که بابتش خجالت زده باشین

پس از کسی قایمش نکنید، با اعتماد به نفسِ کامل اگه لازم شد بگین باباتون فوت شده

واسه خودتون جا بندازین که مساله ی خجالت آوری نیس

کسی که به شما نگاهِ بدی نداره، هیچ آدمی حق نداره به شما و همه ی آدمایی که پدر مادرشون فوت شده،نگاهِ خاصی داشته باشه

نیازتون به یه مرد طبیعیه

شما ۱۳ سال با پدرتون زندگی کردین، طبیعیه که محبتشو دریافت کردین به روشای مختلف

وقتی هم که از دستش دادین،مشخصه که خلاءِ نبودش اذیتتون کرده و میکنه

سنتونم خیلی خیلی حساسه،مامانتونم اگه ازدواج کنه باید متوجهِ حساسیتای خاصِ رابطه ی خودتون و شوهرشون باشین

جنسِ محبتِ پدر، یه جنسِ خاصه
همونجوری که محبتِ مادر یه نوعِ خاصیه

اما درباره ی ازدواجِ خودتون

ازدواج خیلی هم خوبه
با ازدواج رابطه ی احساسی و عاطفیتون با شوهرتون خیلی میتونه حالتونو خوب کنه منتها بازم نباید تکیه و دلیلتون واسه ازدواج، دریافتِ محبتِ پدرشوهر باشه

از کجا معلوم پسری که پسندتون میشه، باباش زنده باشه؟

از کجا معلوم باباش فهمیده و عاقل باشه و بهتون سخت نگیره؟

همین حسِ حمایت طلبیتون ممکنه پای پدرشوهرتونو به زندگیتون بیش از حد باز کنه و باعث شه دخالت کنه توی زندگیِ خصوصیتون

" به شدت نیاز به یک مرد دارم که بالا سرم باشه "

این جمله یعنی چی؟
میشه بیشتر توضیح بدین؟

خواهر برادر دارین؟
دوستِ صمیمی دارین؟

مامانتونم که شاغله و تا دیر وقت سرِ کاره

شاید اطرافیاتون به اندازه ی کافی به شما توجه و محبت نمیکنن

اگه خواهر برادرم نداشته باشین دیگه خیلی بد میشه
مامانتونم تا دیروقت سرِکاره

همینا باعث شده کم مهری اذیتتون کنه

طبیعی هم هس که نیاز داشته باشین به محبت و توجه، بالاخره آدمیزاد نیاز داره

اگرم خواستین ازدواج کنین، نباید تک هدفتون دریافتِ محبتِ پدرشوهر باشه که اون خلا پر شه

یه موردِ دیگه

خیلی خیلییی خیلیییییی مواظب باشین این حستون نسبت به محبتِ پدری، عاملِ سوءاستفاده ازتون نشه

نامحرمتون عمراً نمیتونه محبتِ پدری و شبیهِ اون داشته باشه بهتون ، شاید محبتش واستون جذاب باشه ولی باید مواظب باشین قصدش انحراف نباشه

حالا چه راننده تاکسیِ ۷۰ ساله

چه پیرمردِ مغازه دارِ ۸۰ ساله

چه همسایه ی ۹۰ ساله

چه استاد دانشگاهِ ۱۰۰ ساله

رک و روراست گفتم بهتون

پسرای هم سن و سال که جای خود

حتی مردای سن بالایی که بهتون محبت میکننو باید مراقب باشین

کم نبودن استاد دانشگاهایی که با مهر و محبت به دانشجوی دخترشون نزدیک شدن و تهش ختم به تجاوز و رابطه ی نامشروع و آبروریزی و تهدید و ... شد

جالبه اون دخترا هم فک میکردن این استاد دانشگاهه و سنش زیاده ... پس محبتش مثه باباهاس

پس خیلی مواظب باشین

اون سوالایی که پرسیدمو اگه دوس داشتین جواب بدین

امیدوارم خدا به دلتون آرامشی بده که جبرانِ همه ی نداشته هاتون باشه

دایی ای عمویی پدربزرگی نداری که بتونی بهشون حس پدرانه داشته باشی؟

سلام 

متاسفم  خدا رحمتشون کنه.

اینو بگم که هیچ کسو جای پدر نمیگیره.

ناپدری تو فیلماهس که خوبه واقعیتو بعید میدونم...

 این روحیه حساستون میتونه ضربه بزرگی به شما بزنه!!!

سعی کنید حتما حتما وقت مشاوره  خوب بگیرید مطمعا میتونن شمارو بهتر راهنمایی کنن.

منم عین خودخودتم هرچی بگی حق داری من که همش آرزوی مرگ دارم 

سلام دوست گرامی، وقت به خیر.

خدا پدرتون رو رحمت کنه، ان شاء الله که قرین رحمت حق تعالی قرار گرفته اند.

احساسات نیاز شما به محبت پدری کاملا طبیعی ست. 

در خانم ها با توجه به عمیق تر بودن احساسات، این نیاز بیشتر احساس می شه.

بالاخص که در سن حساسی نیز به سر می برید و در اجتماعی مشغول هستید که نیاز به داشتن پشتوانه و تکیه گاهی، قابل اطمینان و امن از جنسی مردانه، بیش از هر زمانی احساس می شود.

 دوست عزیز، فرمودید از عدم حضور پدر تان احساس خجالت می کنید.

تمام این تفکرات را دور بریزید.

به شخصیت خود افتخار کنید که بدون پشتوانه ای از جنس پدر، در حال رشد و ترقی می باشید.

شخصیت محکم خود را پرورش دهید و با احساسات منفی، خود را ضعیف جلوه ندهید.

تفکرات و احساسات شما طبیعی ست اما این به معنای القای اجباری آن به زندگی اطرافیان نیست.

مادر شما قصد ازدواج ندارد. همچون پدر در حال تلاش برای رفاه شماست.

اما این که چه تصمیمی برای آینده ی خود خواهد گرفت شخصی ست!

شما با دخالت در زندگی ایشان، نه تنها موجب تکدر خاطر خود و ایشان که کی توانید با اصرار بی جا موجب شکستی دیگر شوید.

آیا اطمینان دارید فردی که وارد زندگی شما خواهد شد، محبت بی آلایش و صادقانه پدری همراه خود خواهد آورد.

یا مادر شما آماده ی تمام و کمال پذیرش ایشان می باشد؟

احساس ضعف را در وجود خود سرکوب کنید چرا که شما از آینده ی خود بی خبرید.

شما در آینده ازدواج خواهید کرد، اگر همسر خود را از روی ضعف و نیاز انتخاب کنید، رابطه ی مشترک شما محکم و استوار پیش نخواهد رفت.

ضعف های شما می توانند موجب شکست شما حتی در زندگی مشترک شوند.

جدا از این مسئله آیا اطمینان دارید پدر فرد مورد پسند شما در قید حیات باشد؟ یا محبتی صادقانه نسبت به شما دارد؟

با کوچک ترین سوء رفتاری دچار تزلزل خواهید شد پس چنین تفکراتی را رها کنید.

ضمنا برای ارضای نیاز احساسی خود وارد رابطه نشوید. رابطه را با احساس شروع نکنید بلکه تمام ابعاد آن را بسنجید و با منطق پیش ببرید.

می توانید بعد ها با استیبل شدن شرایط خود، به شروع رابطه فکر کنید.

دوست عزیز حرف آخر من به شما این است، ضعف را از خود دور کرده و مرد خود باشید.

شما را درک می کنم، احساس نیاز عاطفی شما طبیعی ست اما احساس ضعف شدید شما، تنها آسیب و ضربه را برای شما به همراه خواهد داشت.

پس ضعیف نباشید

به خود و مادر خود افتخار کنید.

فقدان پدر را ضعف ندانید

و ضعف های خود را با اعتلا و پیشرفت اجتماعی خود جبران کنید.

امیدوارم موفق و موید باشید

متاسفم عزیزم وتسلیت میگم.

خوب چرا نمیگی پدرت فوت شده  دوستات هم نمیدونن برای همین درمورد پدراشون جلو تو میگن. 

اگر میکفتی واقعیت رو بهشون اونام مراعات میکردن

من خودم  ا زهمونام سعی میکنم رعایت کنم

روز پدر  استور ی ها یا  دلنوشته های خودم نسبت به پدرم رو  از دوستا و اقوامی که پدر ندارن مخفی میکنم و صحبت نمیکنم درمورد بابام.

سعی کن بپذیری واقعیت رو مخفی نکنی این مووضع رو . کمکم برات هضم میشه

سعی کن ازدواج موفقی داشته باشی تا اون نیاز به یک حامی و پشتیبان برات برطرف بشه

هرچند که هیچی جای پدرو نمیگیره  ولی خوب این نیاز به پشتیبان و حمایت کننده به ظور غریزی تو زنها هست.

واقعا نعمتهای خدا چقدر زیاد و بزرگه که وقتی یکیشو از دست میدیم تازه میفهمیم چقدر محبت عظیمی داشتیم از سمت خدا

محکم باش و بدون 

نعمتهای زیادی داده خدا

از باقیش استفاده کن

امتحان شما هم این شکلی بوده دیگه

ما رو که خدا چندماهیه mp3همه امتحاناشو داره رومون تست میکنه😂

سلام خواهرعزیزم، 

خدا بیامرزه پدرتونو. 

درکتون میکنم، واقعا سخته، مخصوصا واسه دختر، سخت تر از اون اینه که ذره ذره آب شدنش رو ببینی،

سخته حمایت و مهربونیش رو نداشته باشی، اما سخت از اون اینه که تو یه شرایط باشی که جاتون عوض بشه و فرزند نقش حمایت کننده رو پیدا کنه، 

کاریش نمیشه کرد، گاهی  بعضی شرایط وسختیهای زندگی خیلی سنگین‌تر از شونه های ماست،اما با خالی کردن میدون به جایی نمیرسیم، باید شرایط رو بپذیریم و خودمونو قوی تر کنیم. 

باید بگم هیچ وقت، هیچ کس نمیتونه جای پدرو مادر رو بگیره،

اگه پدرشوهر خوبی هم قسمتتون بشه،  نوع محبت و رابطه ش با پدر واقعی،فرق داره،

رابطه با پدرشوهر باید از نوع احترام ونسبتا رسمی و صمیمیتِ کمتر باشه،  اصلا درست نیست نقش ها رو باهم قاتی کنیم، 

در مورد همسر هم همین طوره، پدر و همسر هردوتا عزیزن، اما هیچ کدوم نمیتونن جایگزین هم بشن، 

توصیه میکنم اگه میخوایین ازدواج کنین، این کار رو تا بهتر شدن روحیه تون، به تعویق بندازین. 

اینم درست نیست به دوستاتون نمیگین پدرتونو ازدست دادین، 

در این مورد با نظر دخترک موافقم، من یه دوستی دارم پدرشون خیلی ناگهانی از دنیا رفت، 6 سال از اون موقع میگذره، با این که دوستم متاهله، بچه هاش مدرسه میرن،به ندرت از پدرم جلوشون حرف میزنم، چون میدونم حساسه و هنوز نتونسته با موضوع کنار بیاد. 

درمورد مادرتون که به خاطر شما داره فدا کاری میکنه و نمیخواد کسی رو جای پدرتون بیاد تو زندگیتون، قدرشو بدونین،  

البته بعضی خانما هم انقد همسرشونو دوست دارن، هیچ وقت نمیتونن فراموشش کنن، بچه هم نداشته باشن باز ازدواج نمیکنن، نمونه این جور خانما رو دیدم چن مورد. 

پس بهشون  این پیشنهادا رو ندین ممکنه ناراحت هم بشه. 

خواهر عزیزم، اگه به خدا اطمینان دارین، بدونین، خدا کسیه که اگه چیز با ارزشی رو ازمون بگیره، یه چیز بهتر بهمون میده، حتما جبران میکنه، شک نکنین،   

به این فک کنین که پدرتون شما رو میبینه و از حالتون خبر داره، دوست داره شما رو خوشحال ببینه. 

ان شاء الله بتونین ازاین فضا بیاین بیرون و زندگی روی قشنگشو هم بهتون نشون بده. 

به دوستان عزیزی که سوال کردن

برادر همسن و بزرگتر دارم

برادر بزرگترم شهر دیگست و دیر به دیر میبینمش محبت پدرانه نداره

برادر همسنمم ک مثل رفیقه گاهی هم جنگ و دعوای دوقلو ها رو داریم و دوسش دارم

... به بهلول

جای من نیستی من به مادرم کاری نداررم اجباری ندارم که یگم ازدواج کنه تو لفافه بهش گفتم که بسه کار میکنی اخه برای خودش هم کافیه یه زن چقدر میتونه نقش پدررو ایفا کنه

به اذر جان

تسلیت میگم

به خدا قسم که هیچ کی نخواهد فهمید تا اینکه ی روزی پدرش فوت کنه

بله اماده ازدواجم هم جسمی هم روحی روانی عقلی

خودت میدونی ک چ قد ماها زود بزرگ و مستقل میشیم

ان شالله حرفش شده تا پایان ۹۹ ازدواج کنم موردهای خوبی هست..

//////

به چهارسو نمیدونم چطوری توضیح بدم .. نیاز دارم یکی منو برسونه نگرانم باشه از جنس مرد نه زن

امیخته ای از پدری و حس همسری

چیزیی که نداشتم

ی ذره توضیحش پیچیدس

به بهار

اگه بگم دایی ها و عموهام وقتی نیاز مالی دارن پیداشون میشه باورت میشه؟شانس من رابطه فامیلی مون خییلی کمرنگخ

قبل بودن بابام خیلی صمیمی بود و ارتباط داشتیم

از طرفی خیلی سن دار هستن

//////

 Lapetus واقعا ازت ممنونم ک با دستات این چنین روحیه بخش برام نوشتی سعی میکنم بپذیرم پذیرش نبودش نمبتونم چرارنمیتونم

هنوز زندس کنارم حسش میکنم...

اینطور نبودم یکی از دوستام هررروز از پدرش میگه اگ بدونه ک من چ اوضاعیم از خجالت میمیره چون ادمیه که مواظب ناراحتیه بقیس باید کم کم بهش بگم فقط ب اون

خواهر گرامی چقدر از پستت ناراحت شدم.ان شاالله که بهترین ازدواج رو داشته باشید تا تمام نیاز عاطفیتون به بهترین شکل برطرف بشه.

اما خب پدر شمارو خدا افرید خودشم روحشو گرفت خب بهتره بری در خونه خودش به خودش بگو برام پدر باش خدا خیلی مهربونه بهترین امیدو تو دلت میزاره.اگه میتونی روزی یه دور تسبیح استغفار داشته باش هم از جانب خودت و هم بقیه فوق العادست باید امتحان کنی تا بفهمی

به بهلول دیوانه :

خیلی عذر میخوام ولی الحق که دیوانه ای... این چه وضع تسلی دادنه!!!

به سوال کننده :

سلام آبجی. خدا ان شاء الله پدر تون رو غریق رحمت خودش قرار بده

بهترین مونس و همدم مخصوصا زمانی که احساس تنهایی و غم میکنیم کسی نیست جز خداوند 

کارا رو خود خدا ردیف میکنه فقط باید باهاش ارتباط بگیرید 

موفق و شاد و پیروز باشید 

سلام عزیز دلم 

بذار وقتی در خودت حس کردی بلوغ زندگی مشترک و درک متقابل رو داری ازدواج کن

مواظب باش که با فرد سطح پایین ازدواج نکنی

با مردی حامی زندگی کنی 

و به خاطر پر کردن خلا، دنبال رفتار پدرانه به جای همسرانه نباشی

کتابهای باربارا دی‌انجلس رو بخون، آیا تو آن گمشده‌ام هستی

وقتی خواستگار برات میاد وقت بذار حقایق رو ببینی 

دل و قلوه نده

در مورد دوستات هم حساس شدی

اونا در مورد همه چی صحبت میکنند اما تو به کلمه پدر حساس شدی

میدونم واقعا درکت می‌کنم چی میگی

اما بدون این بین خالی‌بندی هست، با سیلی سرخ نگه داشتن هست و ...

و اگه کسی شعور داشته پیش کسی که پدر نداره، از این حرفا نمی‌زنه 

یه سری پدرها هستند عزیزم دست بزن دارند، اعتیاد دارند و ... 

پس فکر نکن الان همه راحتند و تو ناراحتی 

عزیزم در مورد مادرت هم بذار اگه خودش خواست ازدواج کنه 

اون هم با مردی خوب

چون مادرت قراره همسر باشه نه تو 

مثل این می‌مونه که مادرت به تو بگه حتما باید با فلانی ازدواج کنی چون من میگم.

سلام دختر خوب

از دست دادن عزیزا خیلی سخته، خیلی. خدا صبرت بده واسه همه دل تنگیایی که کشیدی و خواهی کشید...

هیچ کسی برای آدم پدر و مادر نمیشه، هیچ کسی... اصلا جنس محبت این دو نفر فرق داره ولی همون کسی که این دو تا فرشته و محبتشون رو به من و تو هدیه داده، محبت خودشو هم به ما داده...

کی میتونه بیشتر و بهتر از خدا ما رو دوست داشته باشه و کی میتونه بهتر از خدا سایه بالا سر ما باشه...

پیشنهاد میکنم توی خودت نریزی و گاهی یه دل سیر گریه کنی، برای پدرت عزاداری کنی تا تسکین پیدا کنی.

پیش مشاور هم اگه تونستی برو هرچند که طبیعی هست که یه دختر با احساسی مثه تو دلش برا باباش تنگ بشه.

سعی کن ارتباطت رو با مادرت و داداشات بیشتر کنی. با خانواده ی خودت نه کس دیگه ای. فقط خود پدر و مادر هستن که ما رو به خاطر خودمون دوست دارن و بدون هیچ چشم داشتی مارو قبول میکنن، بقیه آدما حتما یه منفعتی باید براشون داشته باشیم که روی خوش بهمون نشون بدن مگر یه عده ی خاص.

حالا که به هر دلیلی از نعمت پدر محروم شدی، سعی کن قدر بقیه چیزایی که داری مثه مادرت و برادرت رو بهتر بدونی و تو بهشون محبت کنی. مادرت و برادراتم مثه خودت دلتنگن و فقط شما همو دارید و میتونید توی این قضیه بهم کمک کنید نه کسی از بیرون از خانوادتون.

سعی کن قوی باشی و مهارتای مختلف رو یادبگیری و بتونی روی پای خودت وایسی تا بعدا هم حال دل خودت خوب باشه، هم پدرت که خدا رحمتش کنه بهت افتخار کنه و هم دل مادر و برادرات رو شاد کنی.

اگه احیانا این وسط کسی هم از تو خوشش بیاد عاشق یه آدم قوی و خودساخته میشه و دیگه نمیتونه به تو به چشم ترحم نگاه کنه یا بعدا بخواد سرکوفتی چیزی بهت بزنه.

امیدوارم خوشبخت و خوشحال و موفق باشی تو زندگیت.

:)

به منتظر

میدونی چرت ترین کار رو تو کردی که یه محبت و نیاز انسانی رو ربط دادی به خدا

فکر کردی اینکه برا همه نسخه عبادت بپیچی خیلی مفیدی؟

چی گفتی تو پیامد که بدرد سوال کننده بخوره

ارتباط با خدا ارتباط با خدا

اون خدا بزنه تو کمرت که با این نسخه پیچیدناتون همه رو از خدا بیشتر دور میکنید

محبت انسانی و پدرانه چه ربطی به خدا داره

بهترین کار برای سوال کننده اینه که بدونن تا چند سال دیگه ازدواج میکنه و میتونه ازین راه ازین نظر تامین بشه پس بهتره فعلا تمرکز کنه رو پیشرفت خودش

متاسفانه این قضیه راه کلی نداره چون ازدواج یه زن دست خودش نیست و خدا به مادرش صبر بده 

ازدواجی هم بخواد باشه زیاد به درد سوال کننده نمیخوره چون در شرف ازدواج

بنابراین بحث کردن رو ازدواج مادر ایشون یه بحث بیخوده چون ن درش تاثیری میتونیم بذاریم و ن محتمل 

بهترین کار همینه که خودشو مشغول کنه و پیشرفت کنه

بازم به منتظر:

جانماز تو اب بکش بابا ارتباط با خدا ارتباط با خدا کاش یکم بجای ایمان منطق داشتی بدرد کسی میخوردی

به خانم سوال کننده

کسی شمارو بخاطر احساسات تون شماتت نکرده

خدا پدرتون رو بیامرزه و به مادر تون و شما صبر بده غم سنگین یه

ولی

منطقی فکر کنید

ازدواج مادرتون محتمل نیست و دست خودش هم نیست اینکه روش حساب باز کنید منطقی نیست

ولی اینکه به پیشرفت و استقلال خودتون فکر کنید منطقیه

اینکه فکر کردن به ازدواج خودتون محتمل تره تا مادر تون منطقه

اینکه به زودی از جو خانواده جدا میشید منطقه

اینکه باید صبر داشته باشید و بی تابی مشکلی رو خل نمیکنه منطقه

دوست منم پدرشو از دست داده تا حدودی میدونم چقدر سخته و البته برای دختر سخت تره

کاری جز اینکه شمارو به صبر و استقامت و قوی شدن دعوت کنیم نیست

سعی کنید گلیم خودتون رو از این اوضاع و زمانه وحشی بکشید بیرون

انشاالله که به زودی به ارامش برسید

بازم به منتظر:

افرین عاقل

حداقل میذاشتی یه نفر که مخش بیشتر زبونش کار میکنه نصیحتم کنه 

جماعت خوارج

سلام .حتما حتما کتاب آیا تو گمشده ام هستی از باربارا دی آنجلس رو بخونین. درباره موضوع شما بحث کرده و خیلی مهمه..حتما بخونین. اگه همینجوری بخواین فک کنین توی ازدواج به مشکل برمیخورین.کتاب رو حتما بخونین. دقیقا مرتبطه با مساله شما

سلام عزیزم خداپدرتورحمت کنه ومادرتوحفظ کنه ان شاء الله. باتموم وجودم درکت میکنم من 22سالمه نه سال پیش مادرموازدست دادم وواقعانتونستم بامرگش کناربیام وروزبه روز احساس نیازم بهش بیشترمیشد به جای این که کمرنگتربشه ،حتی قبلش شخصیت آرومی داشتم ولی بعدش به شدت عصبی وپرخاشگرشدم .این اواخرتازه داشتم بهترمیشدم وبااین موضوع کنارمی اومدم تااینکه 54روزپیش پدرموازدست دادم  به شدت احساس خلاء عاطفی دارم بعدازپدرم هیچ مردحمایت کننده ای دراطرافم ندارم هیچ علاقه ای هم به ازدواج کردن ندارم ودوست دارم خودم به اهدافم برسم حتی اگه هم بخوام به ازدواج فکرکنم دوست دارم بامردسن بالا باشه بلکه بتونهکمبودمحبت پدرومادرروبرام جبران کنه هرچندکه میدونم این راه اشتباهیه  .

ان شاء الله که خدابهترین راه روبرای تو قراربده تاذره ای ازدردنبودن پدرت جبران بشه.

موفق وشادباشی عزیزم.

ب غزال.‌.

تسلیت میگم

من ک میمیرم با شرایط مشابه شما:(

اقای نجفی

میشه این پستو ب روز کنید

نیاز ب نظر جدید دارم

سلام

فوت پدر آدمو خیلی زود بزرگ میکنه ولی دوست عزیز بیشتر مطالعه کن بیشتر یاد بگیر ........ هیچ کس جای پدر را نمیگیره نمیتونه بگیره هیچ وقت انتظار اینکه مادرت ازدواج کنه و شما حس پدر داشتن را حس کنید نداشته باش چون از بیخ و بن غلطه .... ممکنه ماه آینده مادرتون ازدواج کنه یا اینکه چند سال دیگه ........ ممکنه با انسان خیلی محترمی ازدواج کنه ولی باز هم پدر شما نخواهد بود شما فقط باید با احترام با ایشون رفتار کنید همین حس پدرانه بین شما جاری نخواهد شد من خودم پدرم را در اوج سالهای نشاط و جوونی از دست دادم پس میتونم چند تا کتاب در مورد دوران پس از فوت پدر بنویسم ......... ولی در نهایت بهت میگم زندگی کن منهای فکر کردن به پدر جدید ... و تا وقتی که به خاطر اینکه حس پدر داشتن را به دست بیاری تصمیم به ازدواج داری ازدواج نکن که اشتباه محضه.

عزیزدلم خیلی پستت برام دردناک بود نتونستم نظرات رو بخونم

خودت شرایط ازدواج نداری که بتونی با یه پسر خوب ازدواج کنی

توکل و امیدت فقط به خدا باشه

تو آشناهام یه دختری بود که پدرشون رو تو کودکی از دست میدند ولی تو همین حول و حوش سن شما ازدواج کرد با یه آقایی که جای پدرشون رو براش پر کرد.

ولی خوب حواست خیلی جمع باشه که چه کسی رو انتخاب میکنی

یه همسر پرمحبت برات آرزو میکنم

خدا پدرتون رو هم بیامرزه

گاهی زندگی شرایطی رو برامون به وجود میاره که نمیتونیم به هیچ کس غم و دردمون رو بگیم اگرهم بگیم درکمون نمیکنند یا نمیتونند برامون کاری کنند تو این جور موقع ها یاد خدا و حرف زدن از دلتنگی هامون باهاش خیلی آرامش بخشه

منم 11سالم بود پدرم از دنیا رفت.قبل اونم خیلی نمیدیدمش.

هیچ تصوری از پدر و رابطه پدرودختری ندارم.

مطلقا عیچ تصوری 

سلام

مشخصه دختر خوب و فهمیده ای هستی که به مادرت حق انتخاب و ازدواج میدی و تونستی تا حدودی با نبودن پدر کنار بیای فقط دوتا نکته برادرانه بگم خدمتتون 

لزوما با ازدواج مادرت جای خالیه پدرت پر نمیشه شایدم تا حدودی بهتر از الان بشه ولی اون طرف قضیه رو هم ببین شاید بدتر از الان بشه. تفاوت سلیقه، اون مردی که وارد زندگی مادرت میشه تا بخواد اخلاقش با شما سازگار بشه شما ازدواج کردی رفتی.

دوستانت هم که در مورد پدراشون حرف میزنن منظوری ندارن چون نمیدونن قضیه رو در ضمن نگفتن به دوستات واسم جالبه آخه مگه چیه!!نبودن هر یک از والدین سخته کاملا درسته ولی غیرطبیعی نیست که پنهونش میکنی

یه چیزی خیلییی مهم به نظرم هیچچچ وقت به این فکر نکن همسر آیندت جای خالیه پدر رو برات پر کنه آخه نقش همسر با پدر خیلی فرق داره با این هدف ازدواج نکن چون خدایی نکرده تویه زندگی آیندت مشکل پیش میاد محبت بین زن و شوهر مشخصه که فرق داره با پدر فرزندی ولی با تشکیل زندگی و بچه دار شدن و مشکلات زندگی کمتر به این چیزا فکر میکنی 

میتونی هر موقع وقت داشتی یه سر بری پیش پدر و فاتحه بخونی و کمی باهاش حرف بزنی یا تویه خونه براش قرآن بخونی 

قدر مادرت رو هم بیشتر بدون که اینقد براتون زحمت میکشه و از خودش گذشته معلومه که برای مادرت خیلی باارزش هستید که یه تنه داره شختی های زندگی رو به دوش میکشه بیشتر درکش کنید

به فکر ازدواج زود هم نباش سعی کن که بهترین انتخاب رو کنی که بعدا خدایی نکرده پشیمون نشی بگی همون مجرد بودم بهتر از الان بود ازدواج به موقع با فرد مناسب خوبه نه برای فرار از یه مشکل وارد مشکل و چاه بزرگ بشی

الان خواهر خودم ازدواج کرده و سرگرم زندگیشه خیلی کم هم سراغ ما و پدرش رو میگیره مگه اینکه خودمون یه زنگی بهش بزنیم شما بعد ازدواج مادرت رو فراموش نکنی بهش سربزن. در پناه حق

با سلام.

خدا رحمت کنه پدرتون رو.

من راستش یکم زیادی منطقیم ، و منطقم درباره شما میگه که بهتره تمرکز کنی روی درس و دانشگاه .با یه مدرک و کار خوب گزینه های خیلی بهتری پیدا میشه.بنده هم متوجه که شما از لحاظ عاطفی و احساسی شدیدا تحت فشار هستی ولی من توی زندگیم اگه به یه نتیجه رسیده باشم اونم اینکه باید برای به دست اوردن چیزی از بعضی چیزها صرف نظر کنه ادم(باور کن میفهمم الان نیاز داری). اگه چن سال دیگه صبر کنی با موقعیت های بهتری مواجه میشی .4-5 سال صبر کن .موفق باشی:-)