خانواده برتر

بیخیال افسردگی شو. مهاجرت کن از ایران. حتی اگه تونستی برو سلیمانیه عراق. **** ** *** **** ***

"""با این پول چیکار میتونم بکنم؟ """

پول که مسأله ی ثانویه هست ،،، از طرفی با همونم لااقل واسه خورد و خوراک دستت تو جیبِ خودته ،،،

ولی اصل اینه ،،،

با شروعِ یه کاری (هر چند ساده و مقدماتی) میتونی برای خودت رزومه بسازی ،،، تجربه ی میدانی و عملی کسب کنی ،،، کار یاد بگیری و بعد با این چیزایی که گفتم پول دربیاری !!!!

اگه تصور میکنی تو دنیای واقعی ، یه جوونِ صفر کیلومتر رو حلواحلوا میکنن باید بهت بگم دیدگاهت صددرصد اشتباهه ،،، این خودتی که باید خودت رو نشون بدی !!!

بگردُ ببین استعدادهات چیاست و اونا رو شکوفا کن ،،،

ان شاءالله موفق خواهی شد ،،،🌺🌺🌺

سلام

جمله ی انگیزشی و میانبری برای رد شدن از این همه مصیبت که تو جامعه ی ما  چش کور هم داره می بینه وجود نداره 

مهاجرت یه گزینه است - اگر نمی خوای یا نمی تونی بری خب اینجا بیشتر بجنگ ! بهتر ازینه که کلا قافیه رو ببازی

به قول سعدی

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/ اگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم 

روحیه دادنای روانشناسی واسه کسیه که شکمش پره و ابتدایی ترین چیزای زندگی رو داره

تو اوضاع ما پوست کلفت بدردت میخوره داداش ن کتابهای روانشناسی😆

سخته والله شرایط همه... هممون داریم  میگذرونیم به امید روزای خوب...خدا به هممون صبر بده

تصورات خیلی از دوستان نسبت به روانشناسی دارند مثل تصورات مردم ایران نسبت به دین در سال ۵۷ .مذهب فقط میتونه پاسخی باشه بر سوالات انسان درباره هستی و نیستی ،مامن تنهایی ها و ترس های انسان. قرار نیست مذهب ایران رو به ژاپن تبدیل کنه یا ما رو به عزت برسونه.
روانشناسی هم قرار خودآگاه ما رو نسبت به عملکرد مخرب ناخداگاه آگاه کنه.قرار عقده ها ما رو به ما نشان بده ،قرار ما رو با خاطرات تلخی که ازش فرار می کنیم روبه رو کنه ،قرار شیطان لانه کرده در ذهنمون رو ظاهر  کنه تا ما بپزیریمش.
اصلا رسالت روانشناسی چیزی دیگری است خیلی از اختلالات روانشناسی ریشه در رویکرد های ذهنی ما داره روانشناس با تبدیل رویکردهای ما به عینی ما رو با واقعیت های تلخ وجودیمون روبه رو می کنه .
اگر امروز کارل مارکس زنده بود روانشناسی رو هم به عنوان افیون توده ها معرفی می کرد .شما هرچی فرمودید واقعیت های عینی و درست جامعه ماست افسردگی نگرفتن غیر طبیعی و غیر قابل قبول و خطرناکه.
خوندن کتاب های مثبت اندیشی هیچ فرقی با مصرف مواد مخدر نداره .
البته خود بنده هم تافته جدابافته نیستم و بارها در همین خانواده برتر دچار روانشناسی زدگی شدم. .

یه هنری حرفه ای چیزی یادبگیرید وتواین برنامه های کارآفرینی وسرمایه گذاری ک شبکه یک ورادیو ایران پخش میکنن شرکت کنید

برنامه"باسلام"رونصب کنید توش پراز ایده های کسب وکاره ک حتی تو خونتون میتونید انجام بدید وکالا یا وسیله رو به دورترین نقاط بفرستید

سلام داداش

افسرده نشو

رسالتِ شما توی این دنیا اینه که روز به روز بهتر بشی ، روز به روز به معبودت نزدیکتر بشی، روز به روز پیشرفت کنی( نه لزوماً مالی)

باید سعی کنی از چیزی که هستی بهتر شی

پس مقایسه رو کنار بذا

بخوای مقایسه کنی،هیچوقت از چیزی که هستی راضی نمیشی

الانم دنبالِ کار و پول باش
اگه از طریقِ رشتت میتونی کار پیدا کنی که واردش شو

اگرم نیست یا حقوقش کمه یا علاقه نداری، بزن تو یه کارِ بی ربط
توی کاری که هم پول داره هم علاقه و استعدادشو داری

مثال میزنم،آرایشگری( هرچند مغازه و وسیله مسیله میخواد ولی خب میتونی یجوری جور کنی، مغازه هم که اجاره میکنی )

آرایشگری صرفاً یه مثالِ ساده بود که گفتم، خودت ببین چیکار کنی باید

حرف اینه که درجا نزن
تلاش نکنی قطعاً پشیمون میشی
و
تلاش کنی قطعاً پشیمون نمیشی

بخوای غصه بخوری و بیکار بخونی، به همون پرایدم نمیرسی

پس تلاش کن ، پول پس انداز کن و ماشین بگیر

از کم شروع کن ، قرار نیس توی ۲۵ سالگی هم خونه داشته باشی هم ماشین

الان برنامتو بذا واسه پرایدِ دسته دو ، فرضاً ۲ سال دیگه
توی دو سال باید تلاش کنی مثلاً ۱۵ تومن کنار بذاری ... بعدش پراید میگیری

باز دوباره واسه سه سال بعدش برنامه میریزی که مثلاً پرایدو تبدیل کنی به سمند

پلکانی باید خودتو بکشی بالا

این برنامه ی زندگی واسه من و تویی جریان داره که بابای پولدار نداریم... اتفاقاً برنامه ی قشنگی هم هس

حالا فرض کن الان بابات واست یه سانتافه میگرفت ... جذابه ولی ارزشش چقده؟

ماشینی که خودت با تلاش و زحمتِ خودت بگیری واست ارزشمند تره یا اون سانتافه؟

اصن فرض کن الان بابات بهت خونه و ماشین و کار میداد ... انصافاً انگیزه ای داشتی واسه تلاش ؟

پس باید با برنامه ریزی و زحمت جلو بری

ماهی فلان قدر بذا کنار که مثلا دو سه سال دیگه پرایدِ دست دوم بگیری

نگو نمیشه، میشه.. خودتو مجبور کن ماهی مثلاً ۸۰۰ کنار بذاری واسه ماشین

واسه ازدواج و آیندتم نگران نباش

توکلت به خدا باشه

پاک و سالم زندگی کن، خدا یه دخترِ پاک و سالم میاره تو زندگیت

از طلاق و روابطِ نامشروع نترس

تا دلت بخواد دخترایی میشناسم که دوس پسر داشتن و دارن ، رابطه داشتن و دارن
دخترِ ۱۸ ساله رابطه جنسی داره 😑

تا دلت بخواد پسرایی میشناسم که سیگار که هیچ، مواد میزنن

منم اطرافم زندگیای سرد و بی روح و طلاق( عاطفی / قانونی ) زیاد دیدم و میبینم

اینا همه دردای جامعس

ولی خب ترس بَرِت نداره

خدا بزرگه

تو باید زندگیتو خودت بسازی

هستن زن و شوهرایی که دارن خوب زندگی میکنن،عاشقِ همن

برادرِ من
با گله و غصه چیزی درست نمیشه

حتماً ارتباطتو با خدا تقویت کن، نزدیک شو به خدا ، نمازاتو اول وقت بخون ، پاک و درست زندگی کن

اولین کارت این باشه که پول در بیاری ، دنبالِ شغل باش

بیکار نمون
کم کم سعی کن کاری کنی که درآمدت بیشتر باشه

بعدم که شرایطت جور شد، دنبالِ ازدواج باش

البته با یه دخترِ هم کفو و قانع و خوب
وگرنه به سرنوشتِ همونایی که ازشون میترسی دچار میشی

قشنگیِ زندگی به همینه داداش

به اینکه تلاش کنی و کم کم به چیزایی که میخوای برسی

به اینکه تلاش کنی ماشین بگیری
تلاش کنی خونه بگیری
تلاش کنی سالم زندگی کنی
تلاش کنی پولِ حلال در بیاری
تلاش کنی واسه زن و بچت زندگیِ خوب بسازی
تلاش کنی جوری زندگی کنی که وقتی توی ۶۰ سالگی به گذشتت نگاه میکنی ، خوشحال باشی که زحمت کشیدی

قرار باشه همین الان پول و ماشین و کار و خونه داشته باشی که دیگه تلاش نمیکنی😶
همین تلاش و زحمته که بهمون ارزش و حال میده

خیره ان شاءالله

سر میزنم به پستت
امیدوارم عاقبت بخیر شی

به نظرم باید مهاجرت کرد با این شرایط

*** **** **** ** مسعوله و دزدی میکنه یا کارش رو بلد نیست و ادامش میده به ماها فکر هم نمیکنه

سلام

ممنون از کامنت هاتون

من تو زندگی کاملا سالم زندگی کردم . کوچکترین خلافی نکردم

و نمیکنم . چون ارزش نداره واسه من این چیزا 

نمیخوام خودمو ببازم . نمیخوام تسلیم بشم. ولی ترسم از اینده ی تاریکه که پیشرفتی توش نباشه. دوستان گفتن کار کن پول کنار بزار ولی با وجود تورم وحشتناک هرچقدرم کنار بزاریم تا بیایم جمع کنیم قیمت همه چی چند برابر شده . هیچ ثبات اقتصادی وجود نداره 

مگه ما چند بار عمر میکنیم

جوونی ما کلا با بدبختی و حسرت میگذره 

ولی باز تسلیم نمیشم 

ما هم خدایی داریم

بهتره حتی شده بری کارگر ساختمون بشی(دیگ نهایت بیکاربودن با داشتن لیسانس وفوق گفتم)اما بیکارنمونی

بدیش اینه میگین من بالیسانس وفوق نمیرن این کار

خب وقتی کاربهترنیست همینو برو وکنارش دنبال کاربهتر باش

با حقوق۲تومنم میشه زندگی کرد میشه ازدواجم کرد اما اگر مورد مناسب پیداکنید وخودتون بلند پرواز نباشین

سلام دوست گرامی، وقت به خیر.

حرف های شما به کرات در روز به گوش می رسد.

مانند یک تراژدی تکراری که جزئی اجباری از زندگی افراد شده.

تنها کاری که می توان کرد همین است؛ سازش!

زندگی کردن باری ست اجباری بر دوش انسان!

حال نیاز های متفاوت زیستن، وزنه ای مازاد روی این بار شده. تنفس به شرط اجبار!

در میان دودسته گی اقتصادی، بخش عمده ای از گروه اول در حال دویدن و بخش عمده ای از گروه دوم در حال مشاهده ی دویدن گروه اول می باشند. در این میان عده ی کمی به تماشای هر دو گروه نشسته اند زیرا به هر دو دسته تعلق دارند.

چه بخواهیم و چه نخواهیم، عضوی از جامعه ی مرز بندی شده هستیم و در آن زندگی می کنیم. همان شرط اجباری!

حال چاره چیست؟ بسوزیم و بسازیم؟ بجنگیم و مقابله کنیم یا تسلیم شویم؟

 فرمودید روان شناسی؛ واژه ای که در ذهن عموم به قشر مرفه و به قولی شکم های سیر تعلق دارد.

اما مسئله این جاست؛ روان شناسی با معنای حقیقی؟!

آن چه که از اصول صحیح زندگی در ذهن ما جای داده اند، یک تصویر واهی روی یک بوم سفید است.

در اصل سفید اما در ظاهر رنگ شده. خیالی و به دور از واقعیت!

پس تز های عدید و به ظاهر علمی را دور بریزید زیرا روان شناسی این روزها نیز مانند چیز های دیگری که به خوردمان می دهند، حقیقی نیست.

بیایید واژه ی دیگری را جایگزین کنیم؛ مثلا اصول و قواعد زیستن.

حال فرض کنید در یک جزیره ی متروکه گرفتار شده اید. چه می کنید؟ در گوشه ای انتظار مرگ را می کشید یا برای زنده ماندن تلاش می کنید؟

اصل سازش، اصل زندگی در لحظه، اصل تداوم همگام با حیات، اصل دوری از شکوه و شکایت و مهم ترین اصل، اصل پذیرش اتفاقات لحظه.

ذهن ما دارای لایه های عدیدی ست. من تنها من نیستم، بلکه من از دو من به وجود آمدا ام؛ من ذهنی و من حقیقی یا هوشیاری.

اصول زیستن می گویند من ذهنی دائم به دنبال شکار جزئیات منفی ست. در گذشته زندگی می کند، تسلیم لحظه نیست، به دنبال شکوه و شکایت است، خشمگین می شود، و با تقویت ضعف ها قصد زمین زدن ما، تا نهایت سقوط را دارد.

در مقابل من حقیقی، با بهره گیری از اصول حیات، ما را به سمت کمال هدایت می کند.

حال بیایید به زندگی با من ها بنگیریم.

همان جزیره را تصور کنید،

چه می کنید؟

در کلام می گوییم سازش، پذیرش اتفاقات این لحظه و تلاش برای زنده ماندن.

اما زمانی که در موقعیت قرار گیریم، حرف های امروزمان می شود شعار های دیروز.

حرف های حسابی با بیرق شعار خودنمایی می کنند. ضعف ها روی نشان می دهند و من ذهنی حاکم می شود.

حال دوست عزیز، شرایط اطراف را مشابه سازی کنید.

چاره چیست؟

تسلیم جزیره شویم یا برای حق حیات سازش کنیم و بجنگیم؟

این لحظه را دریابید. نگذارید لحظه های تان با زندگی در گذشته و آینده از چنگ تان برود. 

سخت است اما به جای رسیدن به حرمان، منطقی ست درمان را پیشه سازیم.

شرایط سخت است، قبول دارم، هیچ شکی نیست. اما با ناامیدی چاره ای حاصل می شود؟ تا سال ها نیز گله کنیم، باز همین آش است و همین کاسه!

تمام راه ها را، البته که در مسیر مثبت، برای جنگیدن طی کنید.

در حوزه ی تحصیلات شغلی پیدا نمی کنید؟ به دنبال شغلی در حوزه ی دیگر باشید.

نگویید این کار را الان انجام دادم، بعد چه؟

در روزگاری زندگی می کنیم که زندگی در امروز، آسان تر از فرداست.

پس امروز را دریابید.

نگذارید با افکار منفی، همین اندک امید نیز از کف تان برود.

امیدوارم شرایط برای شما هموار شود.

برقرار و موید باشید.

سلام

اگه خواستی افسرده بشی هم دیگه خودت میدونی

ولی چه فایده

اول بگم که اگه نشستی که با حرف ماها انگیزه بگیری داری اشتباه میکنی

اگه هم فکر میکنی الان یه درجه ای از افسردگی نداری بازم اشتباه میکنی

هرچقدر هم ناراحت باشی وضعیت همینه که هست..

اگه زار بزنی هم فکر نکن خدا یه کاری برات جور میکنه با حقوق ۱۰تومن

از این خبرا نیست

اینا واقعیته.

خودتم میدونی

نمیخوام بگم پاشو وایسا و یه کاری کن. چون اگر میخواستی میکردی..

ببین من کار دارم

ماهی ۷تومن حقوقمه

خونه دارم

ماشین دارم

همشم با تلاش خودم بدست آوردم

حلال حلالم هست

ولی زندگیم کوفته چون تو ازدواجم موفق نبودم.

همیشه دوست داشتم فوق لیسانس میگرفتم و میچسبیدم به کار آزاد.

برات سواله چه کاری

من عاشق آشپزیم

بهترین فست فودا رو درست میکنم

مطمانم اگه تو این کار بودم خیلی خیلی موفق میشدم. 

الان یه ساندویچی خوب همسایمونه که راحت روزی ۱ میلیون سودشه

کارای اینجوری زیاده

ساندویچی هایی هم هستند که روزی ۱۰تا نمیفروشن.

نمیخوام بگم همشون خوبن..

ولی تو همین کار ساده اگه پشتکار و علاقه و فکر و روانشناسی داشته باشی بعد چند سال بهترین درآمد داری..

این مثالم برا این بود که باور کنی بیخیال رشته دانشگاهیت بشی که واقعا اگه کار خوبم پیدا کنی تهش حقوقت ۴تومنه

پس ولش کن..

بشین ببین به چی علاقه داری و میتونی انجام بدی.

نگی من درس خوندما..

یه راهنمایی مهم

هر کاری رو خواستی اول برو توش شاگردی کن.. تا فوت و فن کار رو یاد بگیری 

بعدش اگه جنم داشته باشی میتونی پیشرفت کنی..

بشین قشنگ فکر کن.. ببین چه کاری دوست داری. برو یه جایی شاگردی کن. کار رو یاد بگیر و بعد از مدتی خودت ادامه بده.

این روش کاره

اگه بخای فکر کنی که وای مردم چه فکری میکنن در موردم به هیچ جا نمیرسی

موفق باشی

به نظر من فعلا یه کار با حقوق متوسط پیدا کن تا زندگیتو بگذرونی اما هرگز و هرگز به اون اکتفا نکن تو هنوز ۲۵ سالته خیلی جوونی قشنگ تحقیق کن ببین توی کدوم حرفه ها و کارها پول هست برو تو اون حرفه پیش افراد با تجربه اموزش ببین اصلا بیخیال نشو قشنگ گیر بده ول نکن تا همه ریزه کاری های اون حرفه رو یاد بگیری مثلا من شنیدم برنامه نویسی پول خیلی خوبی توشه یا مثلا عینک سازی یا پرورش ماهی تزیینی رو همون خونه شروع کن تا وقتی پیشرفت  کنی و بتونی به چیزایی که میخوای برسی یا خیلی حرفه های پسرونه دیگه که من زیاد اطلاع ندارم ولی اینو بدون که برای ناامیدی تو این سن خیلییییی زوده الان سن ناامید شدنت نیست 

باید با یه کار کوچیک شروع کنی پله پله بری جلو

یه شبه هیچ کجای دنیا به چیزی نمیرسی

هرکاری زحمت میطلبه

مگه شما شمال زندگی نمیکنی؟

خوب اونجا محیط گردشگری وتوریستی هست کافیه یکروز تعطیل باشه کل تهران وایران میریزن شمال. میتونی حتی دستفروشی کنی و چیزایکه گردشگران لازم دلرن رو تو کمپ ها وساحل بفروشی هیچ اشکالی نداره  .من خودم ذرت مکزیکی دوست دارم همیشه ام از این دکه های خیابونی وه بساطشون پهنه میخرم

اگر خونه تون بزرگه میتونی  یک تیکه از حیاط یا مهمانخانه رو هاستل کنی  و مسافران وگردشگران اسکان بدی با قیمت ارزان .اونجا انواع غذاها شمالیی وترشیجات واینارم بفروش درکنارش چه اشکال داره؟

میتونی پست اینستا گرام بذاری و اونجا تبلیغ کنی . اگر خوب پذیرایی کنی و وقیمتت مناسب باشه اونقد مشتری هات زیاد میشن که وقت سرخاروندنم نداری

اگز دوستی همکلاسی چیزی تو تهران یا شهرای دیگه داری میتونی از طریق اون  توشهرشون تبلیغ کنی ومسافرای اونجا رو بکشونی به محل خودت

 باورکن یک درصد مردم پولدارن و میتونن ویلا اجاره کنن یا ویللا بخرن بقیه قشر متوسط ومعمولی هستندد که با کمتربن هزینه میان شمال . شمام اگر همون خونه نقلی یا حیاط روبا امکانات اسکان در اختیازشون بذاری  قطعا  میان اونجا 

البته این درحد پیشنهاد بود راهکاری کسب وکار اسان زیاده

شرایط کشور ایران طوری هست که برای جمعیت حداکثر چهل میلیون نفری شرایط مسکن و اشتغال و آب و...به اندازه یک رفاه نسبی(نسبی نه کامل) هست یعنی زندگی که نیازهای اولیه و طبیعی فرد تامین بشه(خوراک پوشاک مسکن اشتغال ازدواج) حالا جمعیت هشتادوسه میلیون پس افراد زیادی از تامین نیازهای اولیه شون محروم میشن هر چقدرم جمعیت زیاد بشه به تعداد افراد این گروه اضافه میشه یعنی افرادی که حتی از تامین پایین ترین طبقه نیاز(بر اساس هرم نیاز مازلو) ناتوانن.

دعا کردن راه خوبیه. یه جمله بساز با این فرمت:  «خدایا، من....... رو دوست دارم» یا  «خدایا، من..... رو می خواهم» یا   «..... می خواهم»  یا «..... دوست دارم». جمله ای که توش  «دوست دارم» یا  «می خواهم» باشه. بعد که جمله تو ساختی اونو تکرار کن. بگو.

البته جمله های زیادی میشه ساخت. 

حدیثی از امام زمان (عج) هست که می فرمایند:  «اکثروا الدعا بتعجیل الفرج، فان ذلک فرجکم» 

با سلام. دوست سوال کننده بعضی مشکل ها تو زندگی خودشون میتونن فرصت باشن. بهتره جای کتابی حرف زدن برات مثال بزنم. من کارمند بانکم .یه حقوق معمولی بهم میدن (بانکام دیگه اون مزایای عالیشون رو یا کم کردن یا قطع کردن)،یه خونه هم دارم،من وقتی به خانوادم میگم میخوام برم خارج همش پشیمونم میکنن که اره شغل تو خوبه خونه داری تو شهری مثل تهران و... ،ولی الان تو خودت رو ببین ،میتونی بره شش ماه تا یکسال با همون حقوق وزارت کاری ،کار کنی و یه فن یاد بگیری ،تو اون مدت پولات رو جمع کنی بری همین ترکیه.اره ترکیه مالی نیست ولی از ایران موندن بهتره،بعدا میتونی از ترکیه بری جای بهتر.تو میتونی این کار رو بکنی چون چیری برای از دست دادن نداری ولی منو انقدر میترسونن که جرئت همین کار رو ندارم.

من به این نتیجه رسیدم دنیا جای مزخرفیه وقتی به این باور برسی که قرار نیست تو دنیا بهت خوش بگذره راحت تر می تونی تحمل کنی یعنی سطح توقعاتت رو بیار پایین تا افسرده نشی 

من که خودم امروز احتیاج دارم به گرفتن روحیه

ازبس امروز به زمین وزمان بدگفتم.چهارساعت اشک ریختم

ازوضعیت موجود

نمیدونم

جواب دل شکستم رو ازخود خدامیگیرم

سلام ،تلاش کنید روز و شب بلاخره نتیجه میده اینقد تلاش کنید که حتی فکر افسردگی هم به ذهنتون نرسه...اگه از طریق درس پیشرفت در حال حاضر ممکن نیس بهتره یه هنر و... یاد بگیرید اصلانم دیر نیس... به خدا توکل کنید البته بعداز کوشش/یاعلی

ببین یه چیزی بهت بگم تو این سایت یه مشکلی هست.. ادمایی که میان اینجا جواب میدن از تجربه و گذشته و شرایطشون نمیگن.. هر کی بر اساس درکی که از زندگی داشته و سنش  و خانوادش و ... جامعه ای که در اطراف خودش میبینه میاد نظر میده..

اون وقت تو شرایطت با اون جواب دهنده شاید خیلی فرق داشته باشه و اصلا ج.ابش به دردت نخوره و گمراهم بشی بعضا.

با این حساب من از خودم میگم و بعد چیزی که فهمیدم و ممیگم شاید بدردت خورد..

من یه دختر 30 و چند ساله از خانواده متوسط و مجرد هستم که حتی یک ماه اززندگیش رو بیکار نبوده.. بدون گپ تحصیلی  فوق لیسانس گرفته و 6 سال سابقه کار در جای دولتی و خصوصی داره.. چند بار تنها اروپا رفته و تجارب دیگه..

چیزی که شما میگی فقط بیان وضع بد اقتصادی جامعه است که همه میدونن..

دیدتون محدود شده..چون فقط منفی ها رو بدون راه حل میبینید.. حتی دنبال راه حل نیستید و لین شما رو به فرد منفعل نالان تبدیل میکنه..

افراد زیادی تو شرایط شما هستن.. تصمیم با شماست چه کار کنید؟

گزینه اول تلاش برای کسب تجربه و یادگیری یک مهارت..

هیچ جای دنیا به کسی پول مفت نمیدهند.. من تو سفرهام با ادم هایی صحبت کردم که دیدم رو به زندگی خیلی تغییر داد.. مثلا ادم هایی که هرگز به دنبال دانشگاه رفتن نبودن و از اون سر کره زمین رفتن اون یکی دیگه سر کره زمین و دارن با شغلی مثل نگهداری از سالمندان زندگی میکنند.. هر شب و روز رو با شادی میگذرونن.. حتی دختری دیدم که مثل من ارشد همین رشته رو داشت اما از من بزرگتر بود میگفت قبلا تو شیرینی فروشی کارگری میکرده.. آیا من حاضر بودم در هیچ برهه ای از زندگیم مثل اون کار کنم؟نه!

ما دنبال کار خوب راحت با درامد بالا هستیم.. که خب در این جامعه اسون نیست برای همه که بهش برسن..

پس: برو یه کاری کن.. هیچ وقت بیکار نباش... تو هر شغلی رفتی مهارتی یادبگیر.. تخصصی کسب کن.. در کنارش به ادم ها نگاه کن.. به طرز زندگی..حرف زدن.. دیدگاه اونها به دنیا.. خیلی چیزها یاد میگیری.. که در اینده بدردت میخورن.. هر چه ادم های بیشتری دیده باشی.. متنوع تر و کارهای متنوع تجربه های بهتری هم بدست میاری.. هیچ وقت نگو کار با حقوق کم یا فلان بدرد نمیخوره.. با سه تومن فقط شکم خودمو میتونم سیر کنم...

فکر کن داری روی خودت سرمایه گذاری میکنی..

هر روز همین که هزینه های خودت رو در بیاری یک گام بزرگ برداشتی .. که اگه نتونی این کار و کنی وابسته به خانوادت میشی.. و در دراز مدت نه تنها از نظر مالی عقب میوفتی از نظر فکری و رشد اجتماعی هم باز میمونی..

پس کارها رو برای کسب تجربه و مهارت انجام بده..

تو مسیر شغلت رو پیدا میکنی...درها برات باز میشن..

اگر هم میتونید مهاجرت کنید

بعضی ها فکر میکنند مهاجرت پول زیاد میخواد اما نه! من کسی و میشناسم تو ایران 10 سال برق کار بود..مجرد بود.. بچه ای بود یتیم که تو بهزیستی بزرگ شده بود و از 17 سالگی برق کاری میکرد تو 28 سالگی رفت ترکیه..اینجا هم بود کارش خوب بود.. الان چند ساله اونجاست و همون برق کاری انجام میده خیلی هم راضیه.. الان داره انگلیسی شو بهتر میکنه که بره کانادا..

وضعیت شما بدتر از این ادم نیست.. این ادم مهارت و تخصصی داشت که با تلاش و فکر راه ها براش باز شد..

بی گدار به اب نزن..

تجربه کسب کن.. حتی یک ماه بیکار نباش.. حتی یک روز!

خوندن زیاد کتاب های روان شناسی و انگیزشی بیشتر از کار و زندگی میندازتت..

هر شب قبل خواب و صبح که چشم باز کردی یه کلیپ انگیزشی یا متنی رو بخون و بعد برو دنبال کارت..

چون بیشتر خوندن و دیدنش برات نون و آب و مهارت و تجربه نمیشه..

افکار منفی و از خودت وقتی میتونی دور کنی که از خونه بری بیرون و کار کنی..

با افراد مثبت معاشرت کنی..

حتی اگه کسی نیست یه اهنگ خوب گوش بدی تو مسیر رفتن به سر کار..

همه عمر ناله بزنی کسی از مسولین کمکت نمیکنه.. از بچه های سایت کسی بت کار نمیده.. فقط عمرت تلف میشه..

کار و کار و کار

هر کاری که بهت تخصصی یاد بده خوبه!

موفق باشی..

اتفاقا یکی از خواستگارام که بانکی بود تو 34 سالگی بعد سالها سابقه کار و خونه و ماشین و مغازه تو شهرستان با خانواده خوبیم که داشت اینقدر خواستگاری رفت هیچکی و نپسندید بعدش همه رو یه جا ول کرد استعفا داد الان رفته یکی از کشورهای اروپایی دکترا داره میخونه با هزینه خودش..

شما هم میتونی برو ...

ممنون از توصیه هاتون 

حتما سعی میکنم بکار بگیرمشون

در حال یادگیری برنامه نویسی هستم از این به بعد جدی تر دنبالش میکنم

راه نجات از این وضعیت همین سرمایه گذاری رو خودمه

کلا تنها راه نجاتم همینه. 

ممنون از همه

سلام.بزرگواراین کتابها زیادهم بدنیست.همین کتابها گاهی باعث میشخ زاویه دید ادم تغییرکنه گاهی نگرشتون روکلا تغییرمیده گاهی قدرت  خلاقیت روافزایش میده گاهی درک عمیق تر ب مسائل ومشکلات میده وباعث میشه ذهن رو بحرکت دربیاره برای راه حل مشکل.گاهی ایده میده.اون طورنیست ک باب شده ک میشنن کتاب میخونن وفقط ذهنی ودرونی کاری کنید.گاهی همون درون درست شه بیرون هم ب تبعیت درون درست میشه 

گاهی هردو باهم وباید نیم کردار باشه.ب نظرم باتوجه ب شرایط وامکاناتتون وشرایط روحی وجسمی هرتخصصی ومهارتی ک فکرمیکنید ب درتون میخوره وعلاقه داریدیادبگیرید وکسب وکاری راه بیندازید.

نه خیلی منطقی ونه خیلی احساسی.اون وقته ک عقل وننطق دریک راستا باشن شما میلیاررمیشبد.هرکی درمقام طلب باشه وازخدا بخواد خداجان میده.ازخدا بخواین ایده وخلاقیتهای عالی رو بر ذهن ودلتون جاری کنه وراهی جلوی پاتون بذاره.وقتی هدفی پیدا کردید وایده ناب ب ذهنتون رسید اون وقت براش برنامه بچینید وب عمل برسونید.

من بافرناز موافقم اما بامهاجرت نه..

نمیشه میدون روخالی کرد دیدیم همه چیز سخته بزاریم بریم اون ور.کسی که میره اونور موفق میشه یاخیلی شانس داره حالا خدابداش خواسته یاهرچی..

با اینکه یه ادم باتجربه دستش روگرفته کجابره اونور کارکنه موفقه

نه منو بعضی دیگه که بریم وبمونیم حالابایدازکجاشروع کنیم

امابااینکه بایدکارکردموافقم البت الان مدتیه بیکارم

اماچندتاپبشنهاد دارم برای شروع

خرید یه دستگاه پرینتر ساده واسکنر یاحتی فکس

کاردرمنزل تایپ وتحقیق پروژه وتکثیر وچاپ.یایری یه دوره فشرده فتوشاپ بعد طراحی پوستروکارت ویزیت و بک وفون برای اتلیه ها.

بایه مودم میتونی انواع ثبت ناماروانجام بدین درمنزل پول دربیارین.

ثبت نام دانشگاه محل ما ۳۰تومن میگیره..

یادگیری یه دوره امپول زنی وسِرُم

هم کارتومطب هم کارتومنزل

چهارتاهمسایه مریض میشن که..

تواپارتمانای اطراف تبلییغ بندازین.باورکنین خیلیا داخل خونه دنبال امپول زن وسرم زن هستن.

من خودم پنج سال انواع هنراکه دوست داشتم یادگرفتم

چرم ونمد و معرق وشبه قالی و...

برنامه کامپیوتری هم همینطور تدوین وفتوشاپ

فقط برای علاقه

ولی یه روز نشستم برنامه ریختم ازشون درامد کسب کنم.موسسه زدم وبه مدت دوسال اموزش راه انداختم.تجربه خوبی بود.

الان دلم برای کارتنگ شده

برای پول.خخ

اما مشغول چیز دیگه ایم وفرصت کار روندارم

اگربه هنرعلاقه داری ازاون راه کسب درامدکن.علاقه مهمه وگرنه خسته میشی

به دختر نخلستان

اتفاقا من هم شمالم..پیشنهادات خوبه نه به عنوان شغل.. به عنوان سرگرمی بعد کار اصلی.. (خیلی ها شغل دوم یا سومش اینه غروب بساط دست فروشی کنار ساحل میارن یا اینایی که گفتی....)

ما هم خونه اجاره میدیم به توریست.

ولی چند سال پیش بازار خوب بود.. قشر متوسط تا سال 95 ام میومدن شمال .. اجاره خونه ام میدادن خوب بود.. الان مردم زیاد نمیان شمال

اگه بیان دو دسته اند:

یک فقیر با عرض معذرت: منظورم توان اجاره ندارن تو چادر میخوابن.. برای اینکه یه هوا تازه کنن اومدن شمال..

دو: پولدار ..که ویلا دارن..یا اگه ندارن باید ویلات بزرگ و خوب باشه با امکانات تا اجاره بره...

قشر متوسط سقوط کرده به سمت پایین متاسفانه در نتیجه سفر کمتر میره اگه بره نمیتونه خونه رو اجاره کنه در حالی که چند سال قبل میتونست... مثلا ما فرض کن خونمون شبی پونصدتومن سال 96 میدادیم الان میشه شبی یک و پونصد..ایا قشرر متوسط حقوقش سه برابر شده ؟ نه ..پس اجاره دهنده باید 700 بده تا اجاره بده.. (اعداد فرضی هست).. با یه حساب سر انگشتی میبینی خونه رو اجاره ندی خالی بمونه بهتره..چرا؟ چون هزینه های خرابی و استهلاک و ...رو بزرای کنار چیزی نمیونه برات...(مثلا سه تا خانواده باهم میخوان یه خونه بگیرن 15 نفرن یا 20 نفرن) ترجیح میدی اجاره ندی خونه خالی باشه  ولی زیر قیمت ندی..

 به دختر خانم 29 ساله

من اصلا با شانس موافق نیستم

آدم های موفق سه دسته اند

یک.تلاش کردند

دو.پول داشتن

سه.پارتی داشتن

کلمه "شانس" برای ادم هایی که به خدا اعتقاد دارن شاید معنی ای نداشته باشه. وقتی پول و پارتی نداری باید تلاش کنی.. راهی دیگه نداری..تلاش زیاد نتیجه میده ..دیر اما میده.. تلاش باید حساب شده باشه.. من ده سال بشینم مدرک بقیه رو کپی کنم اسکن کنم تهش هیچی نیست فقط یه زندگی معمولیه.. میشه چند ماه تو یه فتوکپی کار کرد.. بعد رفت دنبال یه کار دیگه.. فقط برای اینکه بیکار نباشه.. تحت هیچ شرایطی نباید بیکار موند!! برنامه نویسی..کارای تخصصی تلاش و سرمایه گذاری روش بهتر جواب میده ..البته قطعی نمیشه بگم..چیزی که به نظرم میاد الان اینه..

خیلی ها میشنوم میگن درس خوندن فایده نداشته یا نداره.. ولی من واقعا  باهاش مخالفم..... بعد دیدم چرا اینو میگن؟ چون ملت دو دسته اند یا رشته خوب خوندن خوب درس خوندن ممتاز بودن سریع و به موقع بودن... یا دسته دو بودن یعنی یه مدرک گرفتن یه مدرک حتی دکترا! بعد میگن بدرد نمیخوره بیکاره.. چرا؟ طرف دکترا گرفته چهارتا مقاله بدرد بخور نداره.. رزومه نداره.. تدریس نداره.. حتی نمیتونه انگلیسی حرف بزنه.. بعد میگه دکترا گرفته بیکاره! کسی که از امیر کبیر ارشد مهندسی گرفته بیکاره برای اینه که به موقع تصمیم مهاجرت نگرفته! باید میرفته تا حاصل زحماتش و بگیره.. نه که بمونه ناله کنه..

یه اقایی بود تو این سایت چند سال پیش  طرفدار زیاد داشت... "کابوی تنها"

تو شبکه های اجتماعی دیگه ام بود.. همش پیام میداد..همه رو راهنمایی میکرد ارشد مهندسی تهران خب کار خصوصی با حقوق کم راضیش نمیکرد بهش میگفتم برو میگفت نه! میگفت من نمیرم..ولی شما تغییر کنید ملت اینجور باشید.. هی گف هی گف.. اخر نمیدونم چیکار کرد....آقا وقتی زحمت کشیدی میتونی بری نتیجه شو ببینی برو دیگه..  وایسادی چیکار؟؟؟ 

الان دیگه نمیاد آقای نجفی میدونید کابوی تنها ازدواج کرد یا نه؟ :)

راجع به این جمله " نمیشه میدون روخالی کرد دیدیم همه چیز سخته بزاریم بریم اون ور " به شدت الرژی دارم..

تمام افرادی که این حرف و ازشون شنیدم تو دو دسته بودن:

یک: نمیتونستن برن که اینومیگفتن

دو: بچه هاشون اونور بودن اینور خودشون پست و جایگاهی داشتن

بنابراین با شنیدن این جمله عصبانی میشم...برای رفتن دو چیز لازمه: ".مهارت" مهارت تحصیلی تخصصی یا کاری برای موندن و مهارت زبان اون کشور!  و دوم " یه سرمایه اولیه".. کسی که نتونه حرف بزنه یا بنویسه اونجا یعنی ایلتس زیر 6 ونیم داشته باشه و یا سرمایه اولیه نداشته باشه نمیتونه بره.. بره باید سریع پشیمون برگرده یا بره کار خدماتی پیدا کنه تازه اگه ویزا رو تمدید کنن باهاش که بعید میبینم..

اما موافقم که بی گدار نباید به آب زد..

برای همین گفتم تخصص و مهارت ..یادگرفتن مهمه!

پیشنهادایی که دادی برای ادمی که میخواد اینجا زندگی کنه و یه زندگی خیلی معمولی داشته باشه خوبه!االان من مدرک کامیپوتر یک و دو فنی حرفه ای حتی نرم افزار کرل برای طراحی آرم و خیاطی و گل چینی و توپ دوزی و ... هر چی فکرشو میکردم اومده اونزمان رفتم گرفتم از فنی حرفه ای (منظورم سال 78 ایناست تا 81) امپول و سرمم و اینام که بلدم..من هیچ تابستونی بیکار نبودم نه تو راهنمایی نه دبیرستان.. پرینتر اسکنر و... هم سالهاست تو خونه دارم..آیا این کارایی که گفتی بدرد من میخوره؟ نه!!! به درد سوال کننده که مرده میخوره؟؟ آیا میتونه بره خواستگاری بگه تو خونه کار پست بانک یا کافی نت و انجام میدم؟ درامدش چه قدره؟ نمیدونم والا.. برای من یا خیلی های دیگه این گزینه رده.. گزینه مهاجرت خیلی نزدیک تره.. البته اینایی که گفتی خوبه ولی برای یه عده خیلی کم شاید..مهارت تخصصی محسوب نمیشه برای کسی..من فکر میکنم کارای فنی و تخصصی برای اقایون چه اینور چه اونور بهتر جواب میده.. یه نقشه کش ماهر..یه سیم کشی برق کاری..یه مکانیکی.. یه طراحی.. یه چیز تخصصی ...حتی شاگردی کنی تا یاد بگیری بهتره...ممکنه اشتباهم فکر کنما ولی فعلا نظرم اینه...

موفق باشید

بببینین سوال کننده زانوی غم بغل گرفته میگه کارنیست
بایدچهارتاکارساده بهش پیشنهاد دادمزه پول روبفهمه حتی کم تا قدمای بزرگ برداره.
مهاجرت شایدبرای شما نتیجه بده
کسی که زبانش قوی نیست و یا هنوز پولی نداره اونجابره که چی بشه.
دوتا ازفامیلمون رفتن اتریش
انگار خدمات فنی داشتن و الان پشیمونن.میگن اونور سرابه.
دوست خودم ارشد شریف داشت رفت سوئد.برادکترا و...
خودش میگه موفقه.پس برای یکی مهاجرت میسازه برای یکی نه.
تو محل ما یه کافی نتی هست نزدیک ده تومن ماهی درامدشه.یه شیفت گیم نت.یه شیفت چاپ وتکثیرو..
اون به همون راضیه.حالاشما ده تومن برات کمه برومهاجرت کن.یکیومیشناسم ارشد داره.باوانت داره موز واناناس فقط میفروشه ماهی سی تومن سوده خالصه.تازه فقط کنارجاره وایمیسه.

منظورمو ازشانس نتونستم خوب بیان کنم
خودم میگم هیچ چیزی تواین دنیا اتفاقی نیست 
اماخب بعضی چیزاهم که تومخیله مانیست وبراش جواب نداریم میزاریم اسمشوشانس.
وگرنه ادم سراغ دارم بی مهارت.بی استعداد.هیچ تلاشی هم نکرده.اماخب فرصتای عالی براش پیش اومده و الان نسبت به اطرافیانش ازلحاظ مالی وجایگاه اجتماعی بالاتره.
شما اگرعصبانی میشی ازجمله ی اینکه"میدون رونباید خالی کرد"یا الرژی داری مشکل خودتونه...
شمانسخه خودت برای خودت جواب میده.شایدبامهاجرت والبته توکامنتی خوندم چندبار اروپا رفتین موفق بشین امابرا پسری که نمیدونه توکشورخودش چطوریاعلی بگه وبلندبشه بره دنبال کار نسخه مهاجرت نمیپیچن بایدپیشنهاد ساده داد تابره جلو..
شماهمین برنامه میدون که پخش میشه ببینین چه جوونایی که توهمین کشور ازصفرشروع کردن والان تولید وصادرات دارن.هم خودشون موفق شدن هم دست چهارتاجوون روگرفتن.کشور ماروزبه روز به سمت میان سالی وپیری میره.چهارتاجوون هم 

که داریم شماپیشنهادمهاجرت میدین!!!!
بایدبدونیم چیزی که اینجامیگیم شایدسرنوشت یک نفر روعوض کنه

کابوی تنها هم طرز فکرش رویادمه
خودم ازقدیمیای اینجام...

به چارسو ( شکست خورده ):

داداش با نظرات خیلی حال میکنم بی زحمت ای دی تلگرامتو میدی دوس دارم بهت پیام بدم برادرانه صحبتی کنیم 

جناب مدیر بی زحمت اینو قرار بده 

" "میدون رونباید خالی کرد" "

این فقط یه شعاره! بله خودم آگاهانه گفتم عصبانیم میکنه دلیلشم گفتم!

بگذریم..

منم نگفتم مهاجرت کن حتما گفتم بنا به شرایطت یه کاری کم. اصلا از همون کارای پیشنهادی شما شروع کنه.. ولی اول شرایط خودش و بسنجه.. چونما نمیدونیم شرایطش چیه..

با اوضاع موجود در کشور من که هر کی اینجا کار داره هم دارم میبینم نیم نگاهی به انور داره.. برای اینده نه الان..برا همین گفتم کار تخصصی یادبگیر.. که بعدا این شانس و داشته باشی هر جای دنیا باشی از پس خودت بربیای.. و الا اینجا فتوکپی ام بزنی زندگی میگذره..

البته بگم فتوکپی داریم تا فتوکپی... یکی و  میشناختم باباش معلم بود پسره فتوکپی زد ..کلی شاگردای کلاس خصوصی باباشم میومدن پیشش ولی بع چن سال جمع کرد چرا؟ میگفت اجاره مغازم خیلی زیاده..

دیگه وقتی میری تو کار ازاد باید همه چی و بسنجی.. اصلا این کار اونجا جواب میده یا نه؟

خلاصه موفق باشید همگی..

ضمنا من اصلا تو خونم تلویزیون ندارم..سالهاست به ندرت تلویزیون ببینم.

"برنامه میدون " هم نمیدونم چیه.. ولی هر چی که صدا و سیما پخش کنه از نظر من چرته.. امکان واقعی بودنش زیر 20 درصده!

تمام این برنامه ها برای امید دادن به جوون ها ساخته میشه.. و الا خواهر من خودش مهندسه 7 ساله داره کار میکنه تو کارخونه و شرکت و... مدیر خط تولید و مدیر داخلی هم بوده... والا همش دارن تعطیل میشن یا ورشکست..اونایی که سرپان صاحبش پولداره..مثلا یه پاساژ داره تو شهر کل مغازه هاشو اجاره میده کلی سرمایه دیگم داره کارخونشم داره.. میگه واسه اسمش و اینا کارخونه رو داره و الا خیلی سودی نمیده..

اصلا چرا راه دور بریم تو همین دانشکده پزشکی خودمون کم دکتر نداریم رفتن موسسه غیرانتفاعی زدن همون دانشگاه منظورمه یا بساز بفروش دارن.. حتی دکتر میشناسم سیمان تولید میکنه ..اسفالت سازی.. چمیدونم... کارگاه بسته بندی ادویه حتی... خلاصه اینا همه سرمایه اولیه دارن که این کارا رو شروع کنن. و قطعا بند پ برای کار راه اندازی .... اینا همون هایی هستن که تو جلسات یا سرکلاس درس میگن "میدون رو نباید خالی کرد" بچه هاشونم اونور هستند اکثرا..

قصدم ناامید کردن نیست.. ادم باید واقع بین باشه!

ببینه کجاست بعد دست به یه کار بزنه.. ولی بیکارم نباشه..

خواهر من نمیخواد مهاجرت کنه ...هنوزم کار مهندسی شو داره عصرا میره کلاس هنری .. در واقع شغل دوم یا علاقه دومم پیگیره.. چون ادم دلش و با این چیزها نباید گول بزنه که فلان و اینا...تقریبا روزی دوازده ساعت بیرونه.. یعنی چی؟ یعنی آقا برو کار کن.. وقتی یه دختر 50 کیلویی میتونه 12 ساعت کار کنه تو که مردی به قول خودت برو  کار میکن...

موفق باشی

یادم اومد یکی از کاربرهای همین سایت الان خودش کارافرینی داره میکنه..

یاسمین زهرا ... اگه قدیمی سای باشی باید بشناسی..همون زمان کابوی تنها بودیم اینجا..

این خانم  الان تو اینستا محصولاتشون میفروشه... اگه منظور شما همچین شغل هایی هست بله! خوبه..ولی برای ایشون که خانم هستن هم در حد شغل دوم هست و خیلی سودی نداره...

نمیدونم..

دارم زیاد حرف میزنم..ولش کنیم..

بحث تمام.

به محمد

سلام آقا محمد ، نظرِ لطفته

ممنون از تعریفت برادر

آیدی تلگرام که نه ولی اگه موردِ خاصی هس، آدرسِ ایمیل یا وبلاگ بده، پیام میدم بهت
( اونم بخاطرِ اینکه بیانِ یه موضوعی از طرفِ شما ، میتونه دوباره یه نتیجه ی درست ازش بهت بده ... منم هرچی به ذهنم برسه خدمتت میگم )

داشتم فک میکردم چی بنویسم که بی ادبی تلقی نشه
دیدم بهترین راه اینه که خودمونی جواب بدم

واقعیتش نمیخوام دنیای مجازی و واقعیم یکی باشه، تلگرام خواه ناخواه به دنیای واقعیم ربط داره

ولی ایمیل و وبلاگ نه

اینجا هم ممکنه آشنا باشه، دوس ندارم هیچ ربطی بینِ اینجا و دنیای واقعیم باشه
حاشیه امنِ مجازیم اینجاس ، میخوام همینجوری بمونه واسم

توی یه صفحه ی دیگه هم دیدم که بهم محبت داشتی، همینجوریشم رفیقمی و جات اینجاس 👈 💙

امیدوارم حرفامو بی ادبی تعبیر نکنی ✌

بازم ممنون از لطفت 🙏