خانواده برتر

دلیلش تنها و اتنها کمبود هزینه ساخته وگرنه باور کنید فیلم های ایرانی ها از خارجی ها چیزی کم نداره ایرانی ها با یک میلیارد یه فیلم که روی پرده میره رو میسازن به طور میانگین ولی یه فیلم هالیوودی این رغم بیشتر از صد میلیارد تومن هستش...



البته خوب سودشم کم نیست...برای هالیوودی ها....

دلایل زیادی میتونه داشته باشه! یکی اینکه دستشون واسه ساختن انواع و اقسام فیلم ها بازه (نه از نظر صحنه دار بودن )از خیلی نظرا دستشون واسه فیلم ساختن بازه بعدم خلاقیت و تخیل زیادی دارن و اصراری هم ندارن که فیلمی که میسازن یه واقعیت و یه زندگیه روتین مردمشون باشه از تخیلشون استفاده میکنن وفیلم های متنوع میسازن اکشن میسازن جنایی میسازن پلیسی میسازن رمانس میسازن ترسناک میسازن تخیلی میسازن و..........اصلا خودشون رو محدود نمیکنن!بعدم دستشون واسه نمایش دادن فساد پلیسای مملکتشون بازه و خیلی راحت تو بعضی از فیلماشون نشون میدن که یه پلیسم میتونه عوضی باشه ولی تو ایران چی؟یه فیلم که میخوان بسازن پزشک مملکت اعتراض میکنه جانباز مملکت اعتراض میکنه و از هر قشری انتقاد بشه همه اعتراض میکنن تا حالا دیدید ایران فیلمی بسازه و خلافکار و قاچاقچی رو نشون بده    ولی پلیسا نتونن این خلافکارا رو دستگیر کنن؟تو همه ی فیلماشون اخرش به خوبی و خوشی همه میرن س ر زندگیشون و پلیسا همیشه همه رو دستگیر میکنن و.......حالا باز دم سینما گرم که مثل تلویزیون خالی بندی نمیکنه و واقع گرا تره!بعدم محیطی که فیلما توش ساخته میشن هم مهمه مثلا امریکا یه کشور ازاده که هر ایالتش یه رمز و راز واسه خودش داره و از هر کدوم از این ایالتا میشه هزاران داستان تخیلی و حتی واقعی ساخت اما ایران چی؟مثلا فیلم لاست تو یه جریزه ی فوق زیبا ساخته شده بود و محیطش ادمو برای دیدن فیلم جذب میکرد اما فیلمای ایرانی چی؟لوکیشنی که توش فیلما ساخته میشن هم رو مخاطب تاثیر داره و کشورای دیگه خودشونو نه به لوکیشن خاصی محدود میکنن نه به فیلم نامه ی خاصی و نه به موضوع خاصی ولی فیلمای ایرانی به زندگیه شهری و روتین ادمای عادی محدود شدن که برخی ها خوب میتونن از این روتینن چیز خوبی در بیارن و بعضی ها نمیتونن! بعدم شخصیت پردازیه قوی دارن تو فیلمای ایرانی معمولا زن داستان تا به یه مشکلی بر میخوره عکس العمل مفیدی که نشون میده گریه کردنه ولی تو فیلم های خارجی این طور نیست مثلا من یه فیلم دیدم اسمشو یادم نیست ولی زنه دخترشو تو هواپیما گم کرده بود و به هر کی میگفت دخترم تو هواپیما گم شده باور نمیکرد تا جایی که خیلی ها بهش میگفتن تو دیوونه شدی و هیچ کس کمکش نمیکرد زن داستان درمونده شده بود و داشت باور میکرد که خیالاتی شده اما به همه ی این خیالات غلبه کرد جو فیلم طوری بود که حتی مخاطبم فکر میکرد این زن دیوونه شده ولی زنه با همشون جنگید و اخرش دخترشو پیدا کرد به یه نفر تو هواپیما گفت من دخترمو پیدا میکنم و شما مجبور میشید به خاطر اینکه حرفمو باور نکردید ازم عذرخواهی کنید و اخر فیلم هم همین طور شد و اون مرد اومد ازش عذرخواهی کرد! تو کل فیلم زن تلاش کرد و جنگید و دخترشو بدست اورد اونوقت تو فیلمای ایرانی زنا همش در حال زرزر کردنن! خلاصه اینکه دلیل زیاده که مهم تریناش تخیل و خلاقیت بالاتر فیلم ساز های کشورای دیگه عدم محدودیت تو لوکیشن و موارد دیگه و شخصیت سازی زیباست.

تجملاتی هستند
فیلم هایی که تجملاتی نیستند هم کیفیتشون بهتره و هم پر بیننده تر

دلایل زیادی میتونه داشته :

تقصیر خودمونه به فیلماى بد عادت کردیم.مثلا یه بار رفته بودم فیلم بگیرم یه اقایى اومد گفت یه فیلم از الناز شاکردوست و گلزار بده ببینیم.دوتا خوشگل تو فیلم هست حتما فیلم خوبیه!!!.دقیقا همینو گفت و من خیلى تاسف خوردم که ملاک فیلم خوب تو کشور ما اینه.شما فیلم تلقین(همون سرآغاز) از کریستوفر نولان که حتى از شبکه سه سیما هم پخش شد(چون هیچ صحنه ى بدى نداره)ببینید.اصلا ادم دلش نمیخواد تموم بشه.یا پدرخوانده و...

چند سالی میشه کلا فیلم ایرانی نمیبینم بنظرم وقت طلف کردنه

باهات صد در صد موافقم

فقط و فقط سیاست های غلط . متاسفانه کشور ما داره مثل یک نظام کمونیستی مثل شوروی سابق و چین هدایت میشه نه تنها در حوضه سینما بلکه در همه حوضه ها دارن همه چی رو به طرف نظام حاکم بر کشور هدایت میکنند سینمای ما هم به این دلیل خوب نیست چون کارگردان ها مجبورن در کار هایشان محدودیت های حکومت رو داشته باشند در ضمن من خودم دانشجوی رشه کارگردانی سینما هستم.

اصلأ درد ما هم همینه. دریغ از یه فیلم خوب!!!!!!!!! تو یه سال فکر کنم حدود 50، 60 تا سریال تو ترکیه ساخته میشه که دارن لایف استایل خاصی رو تبلیغ میکنن. ولی ما چی؟؟؟ با اینکه تو تز دادن درباره جنگ نرم مهارت خاصی داریم، هیچ علاقه و استعداد و خلاقیتی واسه ساخت فیلم و سریال خرج نمی کنیم. تأثیر فرهنگ بر افکار انسانها کاملأ امر طبیعی هست. وقتی ما نمیتونیم شخصیتی تو فیلم بسازیم که مثلأ دختره چادری هست و روابطش با دوستاش، جنس های مخالفش و مردم به نحو مطلوبی تنظیم میکنه و در عین حال یه دختر موفق و باایمانی تو زندگیش هست، خلاصه کنم: وقتی نمیتونیم اون لایف استایل ایرانی اسلامی رو که بهش اعتقاد داریم رو روی تصویر بیاریم دلیلش دو چیز میتونه باشه: 1. یا درک درستی از موفق بودن لایف استایل خودمون نداریم 2. استعداد و خلاقیت و علاقه به ساخت چنین فیلم ها و سریالهایی نداریم. نهایتش میشه سریال هفت سنگ کپی شده از مدرن فامیلی و قلب یخی لایف استایل ایرانی مبلغ فرهنگ غربی!!!
خداییش به خودمون بیایم. اگه حرف داریم واسه گفتن بیایم تو میدون، یا هم اگه نداریم بذاریم ملت جم تی وی شونو نگاه کنن و انقدر غر نزنیم.

نبود copyright

دلیلش اینه ایرانی ها پول خرج فیلم هاشون نمی کنند
بازیگر میارن هفت قلم ارایش می کنن و یه دعوا عشقی راه میندازن و ته بعضی فیلماشونم معلوم نیست چی میشه ...

بها نمیدن به فیلم ها ...

بعد خارجیا زودتر پیشرفت می کنن ... الان لین انیمیشن هاشونو نگاه کنید چقدر تمیز و با کیفیت می سازن ...

بعد ماهم می سازیم یه داداش سیا ساختن با حسن خطرناکه ... عقب مونده استیل اینا رو در اوردن ...

اونا هم بیشتر وقت میذارن هم خوب پول خرج می کنن
هم ایده های فیلم نامه نویسیشون واقا فکر روش گذاشته شده

نود در صد فیلم های ایرانی فقط هدر دادن وقته از یه حرف یک کارگردان تو یکی از مناظرات راجب سینما خیلی حال میگفت من فیلم نامه گرفته بودم بعد خوندنش گفتم تو هفت قسمت میسازمش طرف قشنگ گفت مدیر برنامه اعتراض داشت میگفت همینو پونزده قسمت کن.

من فکر میکنم هدف فیلمساز تو موفقیت فیلمش اثر زیادی داره. تو فیلم های هالیوود همیشه یه قهرمان هست با تمام شرایط مبارزه میکنه تا پیروز بشه و حس قدرت و شجاعت رو به مخاطب القا میکنه. یه پیشرفت ها و تکنولوژی هایی رو نشون میدن که شما فکر میکنی که از آمریکا قدرتمند تر تو دنیا وجود نداره اصلا!!! تخیل شما رو شکل میده و رقابت بین بهتر شدن این عناصره

خداییش فیلمایی که کره ای ها میسازن(مثل:جومونگ،یانگوم و...)خیلی قشنگتر از فیلمای خودمون هستن،من و داداشم فیلم جومونگ بعد از اینکه تموم شد دو یا سه سال بعدش هر شبکه ی ماهواره ای و استانی میزاشت  نگاه میکردیم که فکر کنم رو هم رفته بخوام حسابش کنم یه شیش باری میشه که نگاه کردیم تا اوندفعه که شبکه زاهدان میزاشت گاهی اوقات موقع بیکاری خونه که بودم نگاه میکردم تا اینکه داداشم دید جومونگ میزاره بعد از شیش بار دیدن بازم نشست نگاه میکرد تا اونجایی که مامانم و خواهرم میخواستند یه شبکه ی دیگه رو نگاه کنن سرش دعوا بود و داداشم نمیزاشت مامانم و خواهرم فیلم ببینن یا کار به قایم کردن کنترل و چیز های دیگه کشیده میشد.
وقتی فهمید اینطوری نمیشه اومد(حالا اینجاش جالب هست) بعد شیش بار که از شبکه های مختلف دید دوباره از اینترنت دانلود کرد و برای هفتمین بار نگاه کرد،به این میگن یه فیلم خوب که بعد از هفت بار بازم دوست داری نگاه کنی اونوقت فیلمای ایرانی همون بار اول دل آدم رو میزنه."خداییش فیلمای که کره ای ها میسازن تکه تک"

مافیلمهایی داریم مثل یوسف پیامبر و مختارنامه که نوع ساختش بابزرگترین فیلمهای روز دنیا برابری میکنه اما باید توجه کنیم بودجه سینمای ایران خیلی پایینه و همچنین به خاطر اعتقاداتمون یه سری محدودیتها درساخت فیلمهامون وجودداره که البته باید به فال نیک گرفتش یه نکته دیگه که توفیلمهای خارجی وجودداره بلف و بزرگنمایی هستش که فیلمهاشونو زیبا جلوه میده درکل بودجه هالیوود برابری میکنه بایک سال بودجه کل ایران مابادست خالی خیلی حرف واسه گفتن داریم

بله . فیلمنامه های اون زمان یا حتی فیلمنامه های هالیوودی این زمان خیلی با ارزش بودن و هستن . 

فکر میکنم اونها خیلی خوب هزینه میکنن و امکاناتشون هم زیاده و البته مخاطبانشون هم با مخاطبای ما متفاوت هستند.

به اناهید

کاملا باهاتون موافقم

اون فیلمی هم که میگید دیدم .اسمشو نمیرم چون احتمال داره اقای نجفی تایید نکنه

ممنون

سلام

تک تک نظراتتونو خوندم .خیلی عالی بودند . میخواستم ببینم کسی طرز فکر منو داره یا نه یا اینکه فقط من دارم حرص الکی میخورم .دیدم نه هیشکی از وضعیت فیلم سازی ایران راضی نیست

خوشحالم که  میبینم خیلی ها به طرز فکرم نزدیک هستند

به مجتبی

سلام

یک ایده داشتم که فکز میکنم بدرد یک فیلم سینمایی بخوره

میخواستم بدونم اگر بخوام فیلمنامش کنم صدا وسیما ازم میخرند یا نه

 فیلمنامه ای چقدر پول میدند (میخوام بدونم ارزش نوشتنشو داره یا نه )

ممنون

با مجتبی کاملا موافقم

واقعا فیلم و سریالامون داغونه 

ما تو همه زمینه ها ضعیفیم.
ما فقط ادای فیلم سازی رو در میاریم
فوتبالمون هم همینه
تدریس سر کلاسمون هم همینه فقط رنگ و لعاب
دانشگاه رفتنمون هم الکیه، فقط مدرکشو گرفتیم
.
.
.
فک کنم فقط تو والیبال پیشرفت داشتیم و در کشتی هم تونستیم جایگاه خودمونو حفظ کنیم

به سوال کننده 

دلایل زیادی داره ولی به نظرم این جوری که شما می گید هم نیست که همه ی فیلم های ایرانی بد باشه , بعضی ها کلا فکر می کنند چون فیلم ایرانیه یعنی اشغاله و اصلا این زحمت رو به خودشون نمی دن که برن نگاه کنند و یک پیش قضاوت منفی نسبت به این فیلم ها دارند , من خودم فیلم چه ایرانی چه خارجی زیاد دیدم و شاید سالی 15-20 بار هم سینما برم با دوستام , سالی 3-4 تا فیلم ایرانی خیلی خوب هست ولی خوب متاسفانه سانسور و عوامل غیر سینمایی و سیاسی دست کارگردانا رو بسته و ممیزی و ... یعنی هم دچار خود سانسوری می شند هم بعدا فیلمشون توقیف می شه یا ... 

تو فیلمای ایرانی از تصادف فقط صداش میاد

تا دلتون بخواد میتونم فیلم خارجی براتون مثال بزنم اما فیلم های ایرانی که دیدم قشنگشون همون
مارمولک
ابی (با بازی  هدیه تهرانی )
من مادر هستم
شام اخر (خیلی دوستش دارم )
( اخر خلاف ) هم خوب بود

چندتا فیلم دیگه هم دیدم که خوب بودند و باشون خاطره دارم