خانواده برتر

منم یکیو میشناسم ۳۰ سالشه کارم کرده با وجود کارش دکترا قبول شد امسال دمش هم گرم.

من به شخصه برا دختر هم اینطوری نمی پسندم چه برسه به پسر

بستگی داره رشته ش چی باشه، چه دانشگاهی باشه، چون اگه ارزششو نداشته، میشه یه آدم سی ساله بدون مهارت. دیگه م حوصله نداره دنبال کار دیگه ای بره. 

بستگی داره رشته ش چی باشه.  تهش کار پیدا میکنه یا نه

کار رو شما فقط بیل زدن میدونید؟!!

حالا نه اینکه اون پسر مثل خیلیایه دکترای فکسنی بگیره و یه زبان و ورزشیم کنه

فکر کنه شاخ گول رو شکونده

کسی که تامینه و میدونه برا چی درس خونده

و پر تلاش درس بخونه

و به بشریت کمک کنه خیلیم عالیه

اثرگذاری کار و تلاش خیلی مهم تر از خودشه

یکی زجر میکشه پزشک میشه تا به مراتب بالا برسه 

قوانین تبعیض آمیزه جامعه پزشکی رو بشکنه

یکی درس میخونه و زجر میکشه و احساس مسئولیت میکنه و موشک میسازه و میزنه تو قلب هیبت آمریکا

یکی هم تلق تلوق مفت میخوره میخابه و حالا یه باشگاه و کلاس زبانی هم تفریحی میره

و یه رشته هم خورد خورد دکترا میگیره و میچپه یه دانشگاه و هیئت علمی و همونا ک خونده رو میده ب خورد بقیه و پول بیت المالم میزنه بر بدن

این از یه کارگر زحمت کش شهرداری خیلی پایین تره

سلام

به نظر من نَه درست نیست.

استقلال مالی خیلی مهمه.

اون درس رو که میخونه ولی نمیشه که تا 30سالگی همش تو خونه بشینه هیچی بلد نباشه هیچ کاری نکرده باشه!

الان من که دخترم از تک بُعدی بودن بدم میاد!

دوست دارم تو اکثر موضوعات مهارت پیدا کنم

نَه فقط درس!درس! درس!

کنار اون درس مهارت های دیگه هم آدم یاد بگیره.

مدرک هم خیلی مهمه نمیگم مهم نیست.

اهمیتش رو هیچکس انکار نمیکنه اما کنارش شغل و کار هم مهمه

حالا یه پسر خداییش به خاطر فقط درس تو جامعه نباشه که نمیشه😐

چی بلده؟ چی یاد گرفته؟ اصلا بلده کار کنه؟

صرفاً به خاطر مدرکش نشسته خونه اگه یه روزی شغل مرتبط با مدرکش نبود چیکار میخواد کنه؟!

دوباره خانواده باید کمکش کنه؟!

بحث اینه که دکترا خوبه خیلیَم خوبه این رو همه میدونن.

ولی با اون دکترا میشه چیکار کرد؟!

آیا با اون دکترا میتونه از همون جوان هایی که کار غیر مرتبط کردن موفق تر بشه؟!

میتونه شغل و کار پیدا کنه؟!

پدر و مادر ایشالله 120سال عمر کنن اما تا ابد که با ما نیستن

کنار اون دکترا کارای دیگه مهارت های دیگه هم یاد بگیره

تو جامعه رفته باشه اخه😂

اینجوری خیلی بهتره به نظرم.

اولا چیکار به زندگی مردم دارید؟ اگه خودتون همچین موقعیتی داشتید و شک میکردید کار درست چیه منطقی بود سوال کنید. ولی این زندگی خصوصی مردمه.

دوما چه اشکالی داره؟ مگه حتما باید زجر بکشی تو زندگی؟ فرض میخواست درس نخونه کار کنه. اگه با سرمایه پدرش کار میکرد شما باز به نظرت غلط بود؟ یعنی حتما باید پوستش کنده بشه تا ارزش داشته باشه؟ خودت فرض کن پدرت پولش از پارو بالا میرفت. استفاده نمیکردی؟ 

الان هم این بنده خدا کاری رو انجام میده که دوست داره. چون مجبور نیست خلاف میلش وقتش رو صرف کار دیگه ای بکنه. فرض که به قول شما فایده مالی هم نداشته باشه. خب نداشته باشه. 

خطاب به خانم ANNA

ببخشید میشه بگید خودتون دارید تو چه رشته ای تحصیل می کنیدوچطور خودتون رو از تک بعدی بودن بیرون میارید

اخه نظراتون رو من همیشه دنبال میکنم و به نظرم فرد پخته ای هستین

موفق باشین

الان مشکل کجاست؟اومده خواستگاریت مگه؟

خوب و بد این موضوع رو خود شخص تعیین میکنه.

اما سرک کشیدن تو کار بقیه همواره کار بدیه.

من که خوشم نمیاد به نظرم ادم وقتی دانشگاه میره و مستقل میشه از نظر مالی هم باید مستقل باشه اصلا مستقل و دست تو جیب خود بودن خیلی حس خوبی به ادم میده اما ممکنه بعضیا در رشته خوبی تحصیل کنن که وقت اضافی برای کار نداشته باشن اینا بعدا جبران میکنن انشاالله😁 

من که خوشم نمیاد به نظرم ادم وقتی دانشگاه میره و مستقل میشه از نظر مالی هم باید مستقل باشه اصلا مستقل و دست تو جیب خود بودن خیلی حس خوبی به ادم میده اما ممکنه بعضیا در رشته خوبی تحصیل کنن که وقت اضافی برای کار نداشته باشن اینا بعدا جبران میکنن انشاالله😁 

خب مقصر خانواده اش بودن باید ببینین جنم. کار کردن داره نه اما حداقل چیزی که نشون میده ایشون علاقه ای به استقلال نداره

بستگی داره اگر وضع مالیشون خیلیییی خوبه خب اشکال نداره،دوست داره و علاقه داره درس بخونه.

ولی به نظرم آدم هرچقدرم خانوادش پولدار باشن و تامین کنن ولی بهتره آدم خودشم یه شغل داشته باشه(البته در صورتی که بتونه و باشه،نباشه هم که هیچی دیگه..)

سلام

سرمون تو زندگی خودمون باشه.

سلام

هر کی زندگیش یه جوره 

خوب اون چون تو این زمینه هدف داشته و عالی بوده 

خوبه که اول به هدفش برسه بعد بره دنبال اهداف دیگه

اما خوبه وقتی تایم آزاد داره، کسب درآمد کنه که یاد بگیره

واقعا برای بعضی طرز فکرها باید متاسف بود😥

سلام

من نمی فهمم چرا شما ها سرتون به کار خودتون نیست؟ یعنی اینکه فلان پسر مجرد همسایه تون چرا تا 30 سالگی نرفته کار کنه برای شما دغدغه ذهنی شده؟

چرا در مورد فلان پسر مجرد همسایه تون که رفته معتاد شده سوال نمی پرسی؟ یا فلان پسر همسایه ایکه با دیپلم رفته سرکار و الان داره کارگری یا شاگردی یه نفر رو تو یه مغازه میکنه؟؟

یعنی شما اینقد دلسوز مردم هستید که دیگه از مشکلات خودتون غافل شدید و دارید به مشکلات پسرای مجرد همسایه که از قضا مجرد هستن و دکترا هم دارن میپردازید؟

بعد یه سوالی ذهن منو درگیرکرده اینکه اگه به جواب دلخواهتون تو این پست رسیدید ، دوان دوان میرید سراغ پسر مجرد دکتر همسایه و بهش میگید که من از طرف شما یه پست تو یه وبلاگ گزاشته بودم و شرح حال زندگی شما رو براشون فرستاده بودم و کاربران اونجا این راهنمایی ها رو کردن.. به نظرم حتی میتونید کل جوابهای این پست رو پرینت بگیرید و داخل یه کادوی قرمز با روبان صورتی بپیچید و در روز ولنتاین به دست ایشون برسونید و روش بنویسید از طرف کسی که شما رو حتی از خودتون و پدر مادرتون بیشتر دوست داره و اینده شما براش از همه مهمتره...

بابا کمی بزرگ شید لطفا...این اقا هم اگه اومد خواستگاریتون اون موقع بیایید پست بزارید پسری با مدرک دکترا اومده خواستگاریم اما کار نداره من الان چیکار کنم...

عزیزم اگه اون ادم تو یه دانشگاه خوب مثل دانشگاه شریف درس بخونه و رشتش هم سخت باشه... مطمین باش وقت هیچ کار دیگه ای به جز درس خوندن و تحقیق نداره. درس خوندن کار راحتیه ولی اگه بخوای عمیق و درست بخونی به شدت زمان بره. مثل دوران مدرسه که بچه هازیاد وقت تفریح ندارند..حالا دانشگاه چندین برابر مطالب گسترده تر و عمیق تره.در ضمن این آقا از طرف دانشگاه هم ممکنه حقوق بگیره. مثلا مرکز تحقیقات IPM هر ماه ۳ تومن به دانشجوهای دکتراش پرداخت میکنه. یا اون کسانی که جزو بنیاد نخبگان هستند میتونند حقوق دریافت کنند از موسسه.

اینجا مثل خارج نیست که شما اگه یه کار پاره وقت هم داشته باشی، به راحتی بتونی از پس مخارجت بربیای. کارهای پاره وقتی که به صورت دور کار باشه...نوعی بیگاری محسوب میشه. کاری مثل تدریس، تمام مزایاش متعلق به صاحب اموزشگاه...و کارهای تمام وقت هم معمولا دانشجو نمیگیرند یا اگر بگیرند اون دانشجو در صورتی که بخواد واقعا درس بخونه و تحقیق کنه...فرصت نمیکنه.

حالا درستی یا نادرستی کار اون آقام کاملا بستگی داره به اهدافشون در زندگی.

اگه قصدشون اپلای کردن و خروج از ایرانه... کارشون کاملا درسته... و میتونند خارج از کشور هم به عنوان یک محقق مشغول به کار بشن. یعنی کار کردن یا نکردن در ایران براشون هیچ مزیتی نداره.

ولی اگه قصدشون موندن در داخل هست... با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم، بعدا با مشکل مواجه خواهند شد. به نظر من در این صورت تصمیمشون غلطه. و  بعد از فارغ التحصیلی یک دوره افسردگی رو در پیش خواهند داشت! چرا که در استخدام تفاوت چندانی بین دکترا، ارشد، کارشناسی و حتی دیپلم نیست!  و حقوق و مزایا و مهارت برای انجام کار یکسانه.

سلام.

"با عرض معذرت"،چند تا سوال و نکته پیش میاد:

1-مسئولیت زندگی دیگران بر عهده ما نیست. ما باید سعی کنیم خودمون بهترین باشیم.

2-فکر کردن روی زندگی دیگران کاری ست ناشایست.

3-اینکه دارین روی زندگی ایشون بحث میکنید، دلیلش رو نمی فهمم.

حالا اینکه ایشون سر کار نمیرن، به خودشون مربوطه. نمونه اش دوست خود من چون پدرش تصادف کرده بود، به پسرش وابسته شده بود و اجازه هم نمیداد که دانشگاه شهر دیگه بره و میگفت بیا همین شهر خودمون و برو دانشگاه فلان و سرکار هم حتی نمیذاشت بره. پس دلایل گوناگونی داره. سعی کنیم سرمون رو از زندگی دیگرون بکشیم بیرون.

شاد باشین

نه اصلا درست نیست مخصوصا پسریکه وقت ازدواجشه حداقل یه مهارتی تا الان در کنار درس خوندنش باید بلد باشه هیچ تضمینی وجود نداره حتی با دکترا کسی بتونه تو این دوره زمونه حتی کارمناسبی پیدا کنه تاکی پدر مادرش باید حمایتش کنن ؟تا آخر عمر که نمیشه مثلا قراره زندگی تشکیل بده یه سری مهارتهای زندگی را تا الان باید یاد گرفته باشه مثلا همین کارکردن و مستقل شدن .نظر من اینه که تا لیسانس کافیه کسی بیشتر می خواد بخونه بره خودش کاروتلاش کنه مستقل بشه تافوق دکتراهم بخونه چه اشکالی داره خیلیم خوبه .خیلیا میشناسم بعد از ازدواجشون ادامه تحصیلات دادن اونم با خرج خودشون دلیل نمیشه اگر پدر مادری وضعش خوب بود یه جوون تا آخر عمرش سواستفاده کنه همینطوریه که دادگاههای ما پر شده از همیناییکه یه مدرکی گرفتن دستشون با حمایت پدر مادرشون رفتن زن گرفتن ولی هیچ جربزه ای برای ادامه زندگی نداشتن بعد چند ماه با مهریه های زیاد کارشون به طلاق کشیده دوباره اون پدر مادر باید بیان خونه زندگیشونو بفروشن برای مهریه و طلاق شازده پسرشون

سلام

اولا یاد بگیرید زندگی هرکسی به خودش ربط داره و تا ازتون راجب کاراش و سبک زندگیش و هدفاش نظر نخواسته پس بهتره حرفی نزنید و قضاوت درست یا غلط بودن کارش برعهده خودشه،دوما بستگی به رشته و غیره داره یکی از بچگی کار میکنه بدون سواد یکی تا سن بالا هم تحصیلو دوس داره هرکسی علایقی داره بقیه چیکارن که نظر بدن؟

شایدم اون پسر خود سوال کننده ست و میخواد نظر بقیه رو بدونه، چقدر قضاوت میکنید.

شایدم اون پسر خود سوال کننده ست و میخواد نظر بقیه رو بدونه، چقدر قضاوت میکنید.

با نظر anna کاملا موافقم آفرینننننننن

سلام 

من خودم این روش رو دوس ندارم

البته نظر شخصیمه

از بعد دیپلم میرفتم سر کار. 

دانشگاه سراسری قبول شدم و رفتم کاردانی گرفتم

بعد دانشگاه رفتم خدمت

از خدمت اومدم خودمو یه جایی مشغول کردم بعدشم رفتم برای کارشناسی الحمدلله اونم سراسری قبول شدم

الآن هم مشغول تحصیلم و الحمدلله از بقل شغل اول شغل دوومم هم راه اندازی کردم

و اگه خدا بخواد تو سن 26 سالگی دارم شغل سومم هم راه اندازی میکنم(هیچ جای دولتی و استخدامی هم کار نکردم و نخواهم کرد) از نظر من نه تنها استقلال مالی مهمه بلکه هوش مالی هم خیلی مهمه

اینجا کسی منو نمیشناسه که از خودم تعریف کنم و پز بدم ولی هرچی دیرتر دستت بره تو جیبت تجربه مدریت مالیت هم کمتر میشه

درستیشو نادرستیشو نمیدونم ولی منم بودم همین کارو میکردم