خانواده برتر

سلام خیلی دوست داشتم اعتمادبنفسم رو بالامیبردم  من وقتی یه کسی سرم داد میزنه یالحنش بده حتی اگر حق هم باهام باشه نمیتونم جوابشو بدم . احساس میکنم انقد حساس شدم تبدیل به یه ادم کینه ای شدم دائم تو ذهنم رفتارهای بد دیگران رو مرور میکنم از خیلیها دیگه بدم میاد . احساس میکنم همه خودشون رو بهتر ازمن میبینن . هرجا میرم حس امینت ندارم دائم استرس دارم ونگرانم . ازخود شیفته ها  متنفرم چون اتونها حالمو بدتر میکنن . کلا از اونایی که خیلی دیگه ازخودشون تعریف میکنن بدم میاد . نمیدونم باخودم چکار کنم مثلا من جلوی خود شیفته هام اعتمادبنفسم کمتر میشه . هرکسی بهم طعنه بزنه من نمیتونم جوابشو بدم . یه جا رفتم کار اموزی  کلا عذاب کشیدم محیط دخترانه ولی من با جمع نمیتونستم ارتباط برقرار کنم . استرس زیاد

البته عواملی هم دارن مثل خانودم متعصب سختگیر  بی پول فقیر هیچ وقت پول برای لباس خوب ندارم . رفت وامد صفر اصلا نمیدنم  چرا زنده هستم .

شاید بهتر باشه بگیم چگونه خودر ا  قوی تر کنیم   که حتی تو شرایط سخت هم بتونیم گلیم خودمون رو از اب بکشیم بیرون  .

بعضی از ادمها حتی توی بدترین شرایط بازهم قوی هستن  اعتمادبنفس دارن . ای کاش میشد کمی جسارت به زندگی تزریق کرد تا کمتر عذاب کشید .

آقای نجفی سلام 

این پست و بروز می کنید 

نمی دونم از کی شروع شد چه جوری شروع شد اما وقتی تازه به صورت رسمی یه نوجوون شده بودم تصمیم گرفتم اعتماد بنفسمو بسازم(شاید هم واقعا اعتماد به نفس نهفته ای تو درونم بود اما هیچوقت شکوفا نشده بود درونم..بخاطر مسائل خانوادگی)

بعد از اون تصمیم ،اگه جایی دعوت می شدم واسه اجرای برنامه چه سرصف چه تو یه سالن بزرگ ، به خودم مهلت فکر کردن نمی دادم که من الان اگه برم روی سن برنامه اجرا کنم ممکنه خراب کنم، یادم بره ،توپوق بزنم! روشم اینجوری بود که یهوو خودمو مینداختم وسط😂خود شُکه شدمم مجبور بود مثل یه دختر عاقل و خانوم برای حضار برنامه اجرا کنه😂 ( این کار نیاز به جسارت نداره کافیه خودت رو وادار کنی و بعد از اون واقعی شجاع می شی)

دیگه تو کلاسای درسی هرچی بلد بودم رو می گفتم ،
تو کاغذ واسه خودم نوشتم : اصلا خراب بگی خوب که چی؟!
این خانوم معلم مگه می خواد چیکارت کنه؟ مگه قراره با یه کلمه غلط اعدام بشی ؟ مگه یه کلمه ناقابل قراره وسیله سنجش شخصیت تو هوش تو فکر تو باشه؟
جواب بده حتی به غلط😂(البته اینو همین الان به خودم گفتم)
اولین مبارزه کردنم با این ویژگی بر میگرده به یه بار پای صف. یه آقای دکتری و خانوم پرستار اومده بودن و سخنرانی کردن و بعد چندتا سوالم پرسیدن
مکالمم با خودم : الان وقتشههه باید بگی ! زود باش بگو دیگه! (اگه خراب با...) هیسس بگو میگم بگوو!!
دیگه ما گفتیم و آقای دکتر گفت براش دست بزنین فامیلیمو پرسید گفت یادم باشه شنبه جایزتو بدم دست مدیرتون پ.ن: هیچوقتم جایزه رو ندادن😂
البته همیشه اوضاع اینجوری نبود. راهنمایی که بودگ یه بار موقع بحث و گفتگو کلاسی معلم علوممون بهم گفت : آنشرلی(اسمم...) دنیای علومو بهم زدی😂
یا معلم ریاضیمون داشت یه چیزی توضیح می داد یه ضربی پرسید منم زود جواب دادم البته چون یهویی بود حواسم نبود اشتباه گفتم بعد معلممون گفت یه جوری گفتی خودمم یه لحظه باور کردم😂و همه می خندیدن به علاوه خودم
با همه اینا باید بگم همین معلما با وجود زدن اون حرفا واسه مسابقه ها یا کنفرانسا همیشه منو انتخاب می کردن👀


درباره ارتباطم با آدما هم..در مرحله اول برای آرامش روح خودم تا می تونستم برای مدتی با این افراد که از درون دچار کمبودن و اگه بخوام درباره ویژگی هاشون بگم باید یه طومار دیگه هم بنویسم ،فاصله گرفتم!!
و بعد هم برای شخصیت خودم ارزش قائل شدم
حتی با وجود تمایل اونا نسبت به برقراری ارتباط، من ظرفیتشون رو شناخته بودم و تا یه حدی باهاشون همکلام می شدم و عین یه خط قرمز بود که ازش جلوتر می رفتن سریع تمومش می کردم (چون شناخته بودمشون!) *البته فکر می کنم این بیشتر به عزت نفس مربوطه تا اعتماد به نفس*
ولی در کل خواستم بدونین وقتی برای خودتون و شخصیتتون ارزش قائل باشین چه نتایج خوبی در پیش داره و چطور همون آدما واسه داشتن شما پیش قدم می شن
الان همه ی اون آدما رفیقای منن و آدمای خوبین (ولی فقط با من اینجورین و ممکنه با بقیه همون رفتاری که در گذشته با من داشتن رو داشته باشن ،اینا همون آدمایین که برای شناختشون باید رفتارشون رو با بقیه*افرادی غیر از نزدیکانشون* سنجید)
چون آدمی که ادعای شعور داره با همه رفتار مناسب و انسان پسندانه ای داره.

و در آخر یاد بیو واتساپ یه آدمی افتادم که نوشته بود(دوست داشتن خودت تقریبا همه ی مشکلات رو حل می کنه) خییلی جملشو دوست داشتم!
البته باید بگم وقتی با اون آدم حرف زدم متوجه شدم چقدر خودشو دوست نداره..
اما به هر حال ازش ممنونم جملش خیلی روی من تاثیر داشت.