تاثیر متقابل عشق و علاقه بر افسردگی

سلام به همه

بارها شنیدم یا دیدم که گفتند فلان آقا یا خانمی که شرایط روحی خوبی نداشته با به تعبیری افسرده بوده با وارد شدن یه آدم جدید تو زندگیش از لحاظ عاطفی مورد حمایت قرار گرفته و حال روحی بهتری پیدا کرده و به زندگی امیدوار تر شده که خیلی ها بهش میگن معجزه عشق.

ولی از نظر من عشق و علاقه رابطه مستقیمی بر افسردگی نخواهد داشت و تو این زمینه اغراق شده. شاید تاثیری مقطعی داشته باشه ولی هرگز نمی تونه افسردگی رو بر طرف کنه. چه بسا اون شخص وارد رابطه با شخص افسرده شده به علت اینکه علم این کار و نداره و از طرفی خودش هم انسانه و با نیازهای انسانی راه به جایی نبره و خودش گرفتار افسردگی بشه. 

و همچنین دیگه تو جایگاه به عنوان کسی که یک طرفه رابطه عاطفی است رو نخواهد داشت، بلکه تبدیل میشه به ناجی یا پرستار عاطفی. و عملا لذتی از یک رابطه که هر دو طرف باید برای ارضای نیازهای هم تلاش کنند نخواهد داشت. در واقع فقط نفش دهندگی خواهد داشت. از طرفی فرد افسرده هم بعد از مدتی اون شخص نه به عنوان پارتنر بلکه به عنوان یه فرد همیشه راضی و خوشحال خواهید دید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

راهکار برای رفع حسادت

سلام

پسری هستم 26 ساله، به ظاهر مذهبی، دانشجوی پزشکی هستم در حال حاضر.

نمونه‌ای از حسادتم مثلاً به پسر عمو هامه که رفتن دنبال کار آزاد (سوپر مارکتی) و الآن خونه و ماشین خریدن اون وقت من باید جونم در بیاد تا پزشکی رو تموم کنم تازه شروع کنم به پول در آوردن از صفر، یا حسادتم به دوستانی که خانواده مرفهی دارند و ...

دوستان به نظرتون برای رفع حسادت مخصوصاً نسبت به دوستان و فامیل‌ها چه کار کنم؟ دعا و ترفند مناسبی هست یا اگه کتابی در این زمینه می شناسید ممنون میشم معرفی کنید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

افکار سمج

لطفاً به من کمک کنید و با مثال راهنمایی ام کنید خیلی خسته شدم از دست افکارم. 

من پسری هستم در شهر کوچکی ساکن هستم تا حالا با دختری حرف نزدم. هیچ عباداتم هم ترک نکردم الآن در آستانه ازدواجم، امّا حساسم به اینکه اگر خانمی را برای آینده ام انتخاب کنم که مثلاً قبلاً با خواستگارهاش حرف زده من این قضیه رو بدونم من بدم میاد از این موضوع. 

به هر حال خواستگارها حرف های احساسی تو جلسات آشنایی می زنن بالاخره خودم مردم می دونم مثلاً میگم تو آشنایی‌ها اگه چهار تا خواستگار و تلفنی بررسی کرده باشه حتماً 4 تا حرف عاشقانه هم بهش زدن بعد به همین چیزها که فکر می‌کنم خیلی بدم میاد. 

لطفاً بهم راهکار بدید با مثال برام توضیح بدید می خوام امروزی فکر کنم امّا این فکرها ولم نمی کنن. صادقانه از شما درخواست می‌کنم راهنمایی کنید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۵۳ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

غبطه خوردن نسبت به ازدواج دوستان و آشنایان

سلام دوستان

من برام سؤالی پیش اومده که می خوام مطرح کنم؛

همه ی ما وقتی یه سنی رو رد کردیم یواش یواش دوستان مون که تقریباً هم رده‌ی سنی ما بودن و شرایطی نزدیک به شرایط ما داشتن؛ ازدواج کردن و رفتن سر خونه زندگی شون، ما هم از ته دل براشون خوشحال بودیم براشون آرزوی خوشبختی کردیم، ولی ته دل مون، حس غبطه داشتیم، حس اینکه کی قراره برای خودمون پیش بیاد، کی قراره ازدواج کنیم، کی قراره شرایط مون برای ازدواج فراهم بشه. 

این حس وقتی بدتر میشه که می‌فهمی حالاها شرایطش برات جور نیست و فعلاً هم آدم مناسب سر راهت قرار نگرفته و  آینده‌ای که پیش روت هست برات مبهمه، این حس بدتر و بدتر هم میشه وقتی که می‌بینی بقیه دوستات هم کم دارن ازدواج می کنن و انگار تو توی جمع اون ها حالا حالاها مجردی، انگار کلی فکر و خیال هجوم میاره به آدم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

همدردی با آدم هایی که حس تنهایی دارند

سلام

درسته الآن زندگی ها سخت شده و هر کس به نوعی گرفتاره. به قول مامانم هر کسی از عهده زندگیش بیاد هنر کرده. ولی هستند آدم های که واقعا تنهان . نه اینکه بی کس باشند بلکه تنهان. 

یعنی احساس تنهایی دارن . علاوه بر اینکه تنهان، خیلی ها رو می شناسم تو حسرت یه آغوشن تو حسرت یه گوش شنوا هستند . تو حسرت یه نگاه گرم. 

می خواستم بدونم هر کس به عنوان یه انسان چه کار می تونه بکنه. تا این حس تنهایی کمتر بشه. درسته شاید عده ای نظر بدن ما مسئول زندگی هم نیستیم، و وظیفه ای نداریم. ولی به نظر من چه اشکالی داره. 

گه گاهی بدون هیچ چشم داشتنی بهم کمک کنیم. مثلا یه زنگی بزنیم به دوست، به فامیل  به یه آشنایی که می دونیم حس تنهایی داره. باهاش حرف بزنیم گوش شنوایی باشیم. مگه چقدر وقت می گیره. من نمی گم حتما گره گشایی کنیم، خیلی ها مون این توان رو نداریم. حداقل می تونیم که گوش بدیم. تسکین بدیم . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

با افرادی که بی دلیل از ما بدشون میاد چه برخوردی بکنیم ؟

سلام

در مقابل افرادی که با رفتارهاشون دارند نشون میدن که از شما بدشون میاد چیکار باید کرد ؟

لزوما هم بدی در حق شون نکردی و اینو 100% مطمئنی، ولی اونا حالا یا از خودت و یا از رفتارت و یا از هر دو بدشون میاد و اینو تا میتونند بهتون نشون میدند.

مثلا توی خیابون که از کنارتون رد میشن، رو شون رو میکنند یه طرف دیگه (به عمد) و یا قیافه هاشون رو واسه ت میگیرن و یا اخم میکنند. اگه لازم هم ببیننند، به زبون هم میارند. یا تو مجلسی به تو یا سلام نمیکنند و خلاصه انواع کرم ریزی ها رو دارند. جالب اینه که تا حالا نه توهینی بهشون کردی و نه حق شون رو خوردی.

بهترین عکس العمل در مقابل این افراد چیه ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۸۱ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

از کار کردن زیر دست دیگران متنفرم، شخصیتم خورد میشه

سلام دوستان خانواده برتری

راستش می خواستم درباره خودم بگم؛

پسرم و 20 سالمه، یه بیماری هست به اسم اگروفوبیا،  بیماری ترس از جمع، ولی من اون رو ندارم، درباره ش تحقیق کردم، بقیه میگن داری، ولی من میگم نه، چون بخوام برم بیرون از خونه راحت میرم و کارهام رو انجام میدم و مشکلی ندارم، ولی ولی نمی تونم پیش کسی کار کنم و از کار کردن پیش دیگران متنفرم.

خواهش می کنم کمکم کنید، خیلی عذاب وجدان دارم این جوری، واقعاً نمی تونم پیش کسی کار کنم،  اذیت میشم خداییش، ولی به پول هم نیاز دارم، وضع مالیم هم خوب نیست، ولی به خدا سخته بیرون پیش کسی کار کردن، شخصیتم خورد میشه و داغون میشم، نمی تونم واقعاً .

نظرتون رو بگید                        

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۴۵ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

چرا بعضی روزها خوشگلیم، بعضی روزها زشت؟!

سلام

من یه سوال از شما دارم و فکر می کنم برای همه تون پیش اومده. چرا ما بعضی روزها خوشگلیم بعضی روزها هم زشت؟

واقعاً برام سوال شده مگه همون آدم نیستیم، چرا قیافه مون عوض میشه؟ از هر کی هم پرسیدم که آیا این جوری هستند،گفتن آره. بعضی روزها آدم دوست داره برای خودش اسپند دود کنه، بعضی روزها هم دلم می خواد برم غارنشین شم کسی منو نبینه. 

واقعاً چیزه جالبیه اگه تجربه ش رو دارید و می دونید علتش رو بگین لطفاً. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

خودم هم نمی دونم چه اتفاقی برام افتاده

سلام و درود به همگی . نیاز دارم که این مساله رو بیان کنم

امیدوارم اگه طولانی شد بشه که بخونین و مورد بعد اینکه بتونین درک کنید چون بعضی هاش یه جوریه  نمی شه با کلمه یا مفهوم تعریفش کرد.

خیلی کلی بخوام بگم مربوط میشه به افسردگی یا افسردگی ها. یعنی خودم هم نمی دونم افسردگیه یا یه جور چه می دونم خلاء یا شایدم ترکیبی از افسردگی ها.

مثلا یه موردش اینه که چند وقتیه اگه بوی گلی چیزی به مشامم برسه یاد قبلاً میافتم چه می دونم یاد گذشته ها

مهد کودک شاید بخشایی از دبستان و ...

یا خیلی به گذشته و آینده و گذر زمان فکر می کنم.اینکه میگم فکر می کنم نمی شه گفت اختیاریه. خود به خود میاد. ذهنم رو تشبیه می کنم به یک خیابون ترافیک دار که پر ماشینه.

گذر زمان حس ناخوشایندی برام داره چه گذشته چه آینده و در کنار این ها خیلی سعی می کنم از کوچکترین مسائل لذّت ببرم همون طوری که خیلی ها میگن . مثلا میگن طعم غذا رو با تمام وجودت بچش از الآن لذّت ببر . ولی یه وسواس ریزی راجع بهش پیدا کردم که احساس می کنم نمی شه .خیلی سریع می گذره الآن همین عید به چشم بر هم زدنی گذشت. گذشته هم خوب داره و هم بد داره ولی لحظات خوب و خوشش میاد تو ذهنم و دوست دارم دوباره با جزعیات تجربه کنم و داشته باشمش.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۸۴ مطلب مشابه)

چطور ذهنم رو کنترل کنم؟

سلام

می خواستم مشکل آزار دهنده‌ای که فکرم رو مشغول کرده بگم؛ درگیری دائمی من با ذهنم!

داستان از این قراره که به نظر میاد به جای این که من کنترل ذهنم رو داشته باشم، کاملا در اختیار و تحت سلطه ذهنم هستم و اون کل زندگی منو گرفته دستش و داره بدبختم می کنه.

مثال می زنم؛

اگر من یه سوالی تو ذهنم پیش بیاد و این سوال برام نسبتا مهم باشه (هر چند به نظر اکثر افراد بی اهمیته چون تاثیری تو زندگیم نداره) در هر شرایطی باشم تا جوابش رو نگیرم آروم نمی شم و نمی تونم به زندگیم برسم. 

مثلا سال کنکور وقتی یکی دو هفته به روز کنکور مونده بود و همه اون زمان رو حسابی می خونن من یه سوال روانشناسی (رشته‌م ربطی به روانشناسی نداره ریاضیم) برام پیش اومد و ۳،۴ روز بی وقفه روش فکر و تحقیق می کردم در حدی که تا یکی دو شب به زور می خوابیدم، تازه وقتی به جواب قابل قبولی می رسم باز شک به جونم میفته. دینی رو که به شدت سختم بود بخونم.

کلا این مدل سوالات اگه برام پیش بیان اولش میرم تو یه حالت دیوانه وار بعدم اگر چند ماه و سال هم روش تحقیق کنم باز شک دارم؛ یه جور رفتار وسواسی.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

روزی که تونستم مثل یک سنگ بی احساس باشم

سلام

یه پستی رو دیدم که چنین مضمونی داشت : چطور احساساتم رو خفه کنم ، احساس کردم همه آدم ها با احساسات سر و کار دارند و ممکنه چه قدر براشون اذیت کننده باشه ، پس تصمیم گرفتم که سرگذشت تقریبا مفصلی از خودم رو به اشتراک بذارم.

توی سن 17 سالگی بود که متوجه شدم دانشگاه قرار نیست شغل آینده من رو بسازه و انتظارات زیادی که از دانشگاه داشتم رو دور ریختم ، به طور حرفه ای ورزش می کردم ، در طول زندگیم هزاران علاقه متفاوت داشتم و توی همه شون هم خوب بودم ، ولی خدا کمک کرد و تونستم بفهمم که بیشترین علاقه و استعداد من و هدف زندگی من در چه رشته آیه ، و به لطف خدا دانشگاه خوبی قبول شدم که تاثیرهای اساسی روی من داشت و بابتش تا آخر عمر از خدا ممنونم.

در واقع قبل از رفتن به دانشگاه اولین درآمدم رو کسب کردم و هنوزم سال خمسی من همون روزه ، سال اول دانشگاه خیلی خوب درس می خوندم و توی کل دانشجوهای رشته نفر اول بودم ، آدم خیلی معنوی بودم که ممکن بود تا روزها و هفته ها گناهی ازم سر نزنه ، هنوز ورزش رو به طور حرفه ای ادامه می دادم ، روی مهارت های متفرقه ام کار می کردم ، مسیر و آینده شغلیم رو امتحان و انتخاب و ترسیم می کردم ، و مهم تر از این ها این بود که کار می کردم و سعی می کردم دائم با یاد گرفتن بهتر باشم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

از قضاوت مردم خسته شدی؟

سلام دوستان وقت تون بخیر 

امکان داره خیلی هاتون این مشکل رو داشته باشید که مردم زندگی تون رو قضاوت می کنن در صورتی که نه در جریان ماجرا هستن نه می دونن چه اتفاقی افتاده. خیلی راحت پشت سرتون حرف میزنن یا این حرف هارو یک کلاغ چهل کلاغ می کنن.

می خوام بهتون یه راه کار ساده یاد بدم که از حجم عظیمی از این قضیه خلاص بشید! راه حل سادست اطلاعات زندگی تون رو بروز ندید. لازم نیست مردم بدونن شما به چی علاقه دارید لازم نیست دوستاتون بدونن برای آینده می خواید چه کار کنید یا اینکه چه کسی رو انتخاب کردید که همسر آیندتون بشه هر چقدر که آدم ها نسبت به زندگی شما اطلاعات داشته باشن بیشتر می تونن در موردش حرف بزنن و خب بخشی از این اطلاعات توسط خود ما بروز پیدا می کنه پس هر چقدر کمتر ازت بدونن بهتره

قدیمی ها به این کار ((حفظ آبرو)) می گفتند کار به اسمش ندارم ولی ماهیتش چی بود؟ راز های زندگی شون رو به کسی نمیگفتن خیلی چیزها رو برای مردم مطرح نمیکردن چیزی که مربوط به خودشون بود و مربوط به خونه بود رو توی خونه نگه میداشتن و بیرون نمی بردن حتی شما معماری زمان گذشته رو که نگاه کنید متوجه همین مقوله میشید برای توی خونه های قدیمی مثل در ورودی خونه مستقیم به خود حیاط وصل نمی شد از یک راه رو می گذشت و بعد به حیاط می رسید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

آیا حق انتخاب بین ماندن و رفتن، فقط مربوط به چیزایی هست که خودمون انتخاب کردیم؟

تو ازدواج، طلاق ممکنه پیش بیاد. چون ممکنه دو طرف به اشتباه هم دیگه رو انتخاب کرده باشن. امّا چرا تو چیزی که دست خودمون نیست و جبر روزگار بوده، جدا شدن زشته؟

منظورم خانواده در دوران تجرد هست. این انتخاب من نبوده که فرزند این پدر و مادر باشم. این انتخاب من نبوده که توسط این دو به دنیا بیام.

خانواده ای دارم که درکم نمی کنن. از لحاظ اقتصادی تأمینم نمی کنن. هر چی میشه به من سرکوفت می زنن و... . در یک کلام بد سرپرست هستن و تنها تفاوت شون با بد سرپرست واقعی اینه که کتکم نمی زنن.

همون طور که یه زوج وقتی از وضع موجود به ستوه میان تصمیم به جدایی  می گیرن، منم از این وضع به ستوه اومدم. احترام پدر و مادر و خواهر و برادر واجبه. امّا آدم باید حالشم خوب باشه. از قدیم هم گفتن دوری و دوستی.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

احساس میکنم ی آدم تهی ام

سلام

راستش الآن داشتم یه مطلبی رو می خوندم راجع به فرق بین اعتماد به نفس و عزت نفس... و واقعاً نفهمیدم من الآن چجویم؟! کدومش رو دارم و کدومش رو نه.

یه کم در مورد خودم میگم واقعاً ممنون میشم راهنماییم کنید خودم رو بشناسم تا بتونم بدی هام و از بین ببرم...

18 سالمه و تیب شخصیتیم entp ، مطمئنم یه جورایی از پس تموم کارهای دنیا بر میام، و اگه خدا بخواد یکی از چهار نفری هستم که قراره دنیا رو تکون بده، و یه جورایی نسبت به آینده ام واقعاً خوش بینم و می دونم قراره به بهترین شک بسازمش، ولی مشکل اینجاست!

نسبت به الآن خودم حس خیلی بدی دارم... فقط می خوام خودم رو عوض کنم، هی رفتار های بقیه رو مقایسه می کنم با خودم ...، روبروی بقیه آدم شجاعم، حرفم رو راحت می زنم ولی از درون نه ...، همه ش تو فکر این هم وای! الآن از این حرفی که من زدم بقیه چه برداشتی دارن؟

با اینک می دونم حقیقت از همه چی مهم تره و باید حرف درست رو زد (البته آدمی هستم که براحتی اشتباهات خودش رو قبول می کنه و می پذیره نه این که یه دنده باشه و حرف حرف خودش باشه ها) ولی همه ش فکر می کنم بقیه از من متنفرن... 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)

چرا آدم ها نمی خوان با خودشون مهربون تر باشن؟

خدمت تون عارض بشم می خواستم نظر و راهنمایی تون در مورد رفتار آدم هایی بدونم که فقط روی نکات منفی زندگی و وجودشون تمرکز دارن. این آدم ها که روز به روز داره بر تعدادشون در جامعه افزوده میشه و تمام تلاش شون صرف پیدا کردن ضعف ها و عیب ها ی مختلف خودشونه. 

با خود خوری و تکرار این ضعف ها بزرگش می کنن جوری که خودشون هم نمی تونن در مقابلش مقاومت کنن. اگر راهی برای درمانش پیدا می کردن خوب بود نه تنها حلش نمی کنن حتی حاضر نیستند ولش کنن به بقیه زندگی شون برسن. سال های سال اون عیب (حتی ظاهری) با خودشون یدک میکشن غصه می خورن و خودشون باهاش آزار میدن به خودشون سرکوفت میزنن. گاهی لازمه برای حل اون ها فقط ولش کنید

چرا این آدم ها نمی خوان خودشون ببخشن و با خودشون آشتی کنن و با خودشون مهربون تر باشن، چرا مدام دنبال آزار خویشن با چیزهایی که اگه بهش واقعاً فکر کنن ممکنه این قدر مهم نباشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۸۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه)