سلام به همه اعضای سایت.
امیدوارم حال تون خوب باشه. من خیلی زود رنجم. مثلا یه خطایی کردم، حالا یه آدم غریبه اومده یه چیزی گفته یا یه تیکه ای انداخته. کار اصلاً بی ارزشی هم بوده.
شاید فردای اون روز، خود اون شخصی که به من تیکه انداخته یا مسخرم کرده یا اطرافیانم یادشون نباشه چه اتفاقی افتاده ولی من به خاطر حرف هاشون تا چند روز تمرکز ندارم.
ممنون میشم کمکم کنید یا اگر تجربه ای دارید بیان کنید.
با تشکر
سلام وقت تون بخیر
من یه پسرم که چندین ساله که دارم بد شانسی میارم، حالا نمی دونم می گم بد شانسی درسته یا اینکه بگم قسمتم اینجوریه یا هم ...
و این قضیه چندین ساله که داره برام اتفاق میفته استارتش از زمانی خورد که من به خاطر مریضی که داشتم می تونستم معافیت بگیرم و نرم سربازی ولی چند ماه قبل اون قانون تغییر کرده بود و من محبور شدم برم سربازی کلی تلاش کردم که بیفتم
شهر خودم ولی هی نمیشد و انگار هر چی من تلاش میکردم باعث میشد که شرایط برای من سخت تر بشه و جای سخت تری بیفتم، با سختی و مشکلات سربازیم تموم شد.
لطفا هم خانم ها هم آقایان بگن که چگونه و با انجام چه کارهایی به خودشون میرسن؟
از لحاظ تغذیه و اندام و تفکر و مراقبت زیبایی، روحیه، زبان و ... اطلاعات و هر چیزی که می دونید.
لطفا حتما با جزئیات بگین ...
متشکرم.
سلام
مشکل من بدبختی و بیچارگی هست مشکل من اینه که افسردگی گرفتم تا حد زیادی دیوونه شدم اون قدر که با خودم حرف می زنم. من مثلا وقتی با گوشی که کار می کنم توی همین تایپ و چت کردن ساده با کسی وقتی می خوام یه جمله سلام چطوری؟ رو بنویسم پنج شش بار یا حتی بیشتر پاک می کنم و دوباره تایپ می کنم حتی اگه این جمله رو برای طرف مقابلم ارسال کرده باشم و حتی اون سین زده باشه دو طرفه پاک می کنم و دوباره می فرستم.
سلام
آقا هستم ۲۰ سالمه.
پارسال یکی از رشته های خوب تجربی واسه دانشگاه قبول شدم و به اصرار خانواده م رفتم وگرنه خودم خیلی تلاش کردم که باز پشت کنکور بمونم ولی نذاشتن.
مشکل من به خاطر ظاهرمه که جمجمه بزرگی دارم و هر جا میرم نگاه سنگین مردم رو حس می کنم که روی سرم زوم می کنن.
گاهی شرایط زندگی آنقدر مرا زیر منگنه می‌گذارد که از توان و تحمل من خارج است. متأسفانه راه چاره ای نیز وجود ندارد.
به دلیل ایده آلیست بودن پدرم و خانواده اش، مادرم در تمامی سال های زندگی زناشویی خود تحت تحقیر و تمسخر و توهین پدرم قرار می گرفت و محدودیت های سنگین مالی نیز برایش در نظر گرفته شد.
خلاصه میکنم شرایط نابهنجار منجر به مشکلات روانی در مادرم گردیده و در حال حاضر مادرم آنقدر غیرطبیعی رفتار می‌کند که ناخواسته و ناخودآگاه به ما آسیب می‌رساند، مشکلات شدید حافظه، بدبینی های افراطی، از دست دادن فهم و درک موارد عادی روزمره و خلاصه نمی‌توان به زندگی با او ادامه داد.
سلام
۴۲ سالمه و مجردم، از سن ۲۰ سالگی دچار افسردگی شدم، البته خ. ا. زیاد داشتم، فکر و خیال اذیتم می کنه.
خ. ا. دیگه نمی‌کنم، ولی یه مشکلی خیلی اذیتم می کنه، فکر میکنم شیطان همنشینم شده، همه ش فکرهای عجیب و حس شیطان تو وجودمه، حس میکنم منو تسخیر کرده، خیلی حس بدیه، حس میکنم روی دیگران حس منفی ایجاد میکنم، خواب و خوراک رو ازم گرفته، نمازم رو می خونم ولی کمکم نمی کنه.
سلام خدمت کاربران
چه طوری اخلاق ها و عادت های بدتون رو اصلاح کردید ، مثلا کدوم اخلاق ها ورفتارهای ناپسندتون که خیلی رو مخ بود. این طوری بگم راحت تر یادتون بیاد. اصلاح کردین.
یعنی قبلا اون رفتار و عادت های بد مثل عصبانیت و غیبت و دروغ دل شکستن بوده به هم زنی و هر چی که تو ابن حیطه هست با چه شیوه ای و راه حلی اصلاح کردید.
پسری ۳۶ ساله هستم که به شدت دچار عقده شدم اوایل کتمان میکردم اما توان دیدن شادی دیگران از هر نوعش ندارم مثل اکثراً مردم زندگی سختی را سپری کردم هیچ وقت اتفاق خوبه برای من نمی‌افتاد.
همیشه شاهد خوشبختی دیگران بودم به قدری بد طینت شدم که شادی دیگران عذابم می دهد متن شادی هایشان را نمی‌خوانم، وقتی ۲۷ ساله بودم عاشق یک دختر خانم شدم به خاطر شرایطم پیش نرفتم بعد از مدتی مرتب با نامزدش می دیدم شون، همکار بودیم قلب من و لرزش دست هام عادی نبود.
سلام
می دونم متن طولانیه امّا نمی تونم برم مشاوره و خب جایی جز اینجا نمی شناسم مشکلم رو مطرح کنم.
19 ساله هستم اهل تهرانم
سال اول مهندسی رایانه یه دانشگاه دولتی تهران هستم
وضعیت مالی هم معمولی
مشکلم اینه که نمی دونم مشکلم چیه
همیشه اعتماد به نفسم پایین بود، منفی باف و خود تحقیر بودم ، از بچگی
یه جوری بهش عادت کرده بودم و اذیتم نمی‌کرد
امّا چند تا اتفاق افتاد
سلام
من میخوام که زمان وقت گذروندنم در اینترنت رو به حداقل کاهش بدم و به جاش کتاب بخونم و مطالعه کنم ولی کامل نمی تونم به این هدف برسم.
دلیلی که می تونم داشته باشم اینه که در خارج از اینترنت هیچ دوستی ندارم و اینکه از بحث کردن راجع به موضوعات مختلف خوشم میاد . دانشگاه فعلی ام جو اش طوریه که فعالیت های اجتماعی اش صفر هست و تعریفی نداره.
سلام، من خانم بیست و خورده ای ساله هستم
چندین وقته عمیقاً دارم به "رشد" وجودی فکر می کنم، شماها تا حالا فکر کردید باید در زندگی چه رسالاتی رو به پایان برسونید؟، تا حالا فکر کردید برای رشد شخصیت تون کجاها برید؟ با چه کسانی همنشین بشید؟، من خیلی دارم به این رشد شخصیت فکر می کنم
رشد وجود.
اینکه من انسان و جودم خیلی با ارزشه و باید براش عین دوست داشتنی ترین آدم های زندگی مون وقت بذاریم و رشدش بدیم
ولی نمی دونم دقیقاً چه کارهایی، چه موقعیت ها، چه مکان ها، و حضور کنار چه انسان هایی من رو به این روند صعودی، این حال درونی بی نظیر حاصل از رشد وجود میرسونه؟
سلام خدمت همگی
دختری ۲۷ ساله هستم که بنا بر دلایلی شرایط ازدواج کردن ندارم و در مورد آینده خودم نگران هستم فعلاً یک کار نیمه وقت با حقوق قانون کار دارم که به شدت کمه چون خرج مادر و پدر هم می‌دهم و الباقی روز را نمی دونم چه کنم.
هر جا رفتم کار بهم ندادن نمی دونم چرا؟ خودم هم سرمایه ندارم برای شروع کاری. نمی خوام ده سال بعد باز هم شرایطم این باشه، خسته شدم از زندگی و نداری.
لطفاً بهم بگید چطور باید خودم را بالا بکشم، زندگی ام شده لجن زار و راهنمایی هم ندارم، واقعاً سر در گم هستم حسرت خونه و ماشین و ... دارم، ولی نمی دونم چه کنم بهشون برسم. چه کنم؟
ممنونم
سلام
من خیلی وقته بعد چندین شکستی که خوردم از جنس زن متنفر شدم و حالم از هر دختری که شما بگید چه خوش اخلاق چه بد اخلاق چه زیبا چه غیر زیبا چه با دین چه بی دین از همه به هم می خوره و بدم میاد.
بیشتر همکلاسی هام وقتی ازم کمک می خوان ردشون میکنم و هر وقت بهم زنگ می زنن که کی دانشگاه میری و وایسا در دانشگاه با هم بریم تو کلاس و ... من به دروغ میگم جایی ام دیر می‌رسم چون از جنس دختر زده شدم واقع برای آینده ام میترسم.
اون همه احساس دل رحمی و ... رو دیگه ندارم و سیاه سیاه عین یخچال سردم بهم نگید سنت بالاتر بره بهتر میشی من الآن ۲۵ ساله هستم و قطعاً تو سن ۳۰ سالگی رمق الآن رو ندارم این رو خوب می دونید.
بیشتر کارها با موقعیت و امنیت شغلی خوب رو از دست دادم چون که دختر اون جا کار می‌کرد نرفتم چون تحمل نداشتم.
تلگرام واتس اپ اینستاگرام و غیره رو کمتر برو. کمتر با دوستات بیرون برو. بیشتر وقت برای خودت بذار. حرف زدن هات رو کمتر کن. بیشتر به خودت فکر کن. فضای مجازی و وبلاگ ها و گروه های مجازی رو کمتر کن. در عوض در طی روز برو نیم ساعت پیاده روی تنهایی. یا جمعه یه نصف روز برو کنار دریاچه، یا پارک، یه منطقه خوش آب و هوا. سعی کن صبح زود بری مثلاً ۶، ۷ صبح جمعه از خونه بزن بیرون. تنهایی برو اون منطقه خوش آب و هوا. با خودت باش.
من این کارها رو کردم و تمرکز و انرژی بالایی پیدا کردم. آرامشم بیشتر شده و تو کار و شغلم تاثیر مثبت گذاشته. هر وقت زیاد تو فضای مجازی وقت می ذارم یا بین دوستان زیاد حرف می زنم یا زیاد وقت می گذرونم، حس بدی پیدا میکنم. برای خودم این دعا رو میکنم: " خدایا کمکم کن، می خوام خودم باشم و خودم رو گم نکنم"