قبلا خیلی شاد و شیطون بودم، شاید افسردگی گرفتم
حس می کنم افسرده ام در حالی که قبلا خیلی شاد بودم
من چه بلایی سرم اومده ؟ واقع بین شدم یا افسرده ؟
می خوام خودم رو از افسرده شدن نجات بدم
برای حل مشکل افسردگی دقیقا باید چه کرد؟
چند نفر بهم گفتند که افسردگی دارم
بچه های گلم سلام
نیاز به راهنمایی شما دارم. آیا در افسردگی شدید خانم ها دچار حالت های هذیانی و توهمی چه رفتارهایی بروز میدن؟
اینها چرا این جور میشن واقعاً؟ یعنی اون لحظه ای که این نوع تفکرات و دارن اصلا متوجه واقعیت نیستن ؟ مثلا دخترم 30 سالشه متاهل هستن افسردگی بسیار شدید داشتن، پدرشون که فوت شدن بدتر شدن، بعد چند سال قبول کردن برن مشاوره و روانشناس گفته برو تمام دوران زندگیت و روی برگه بنویس.
ایشون رفته در قسمتی از اون برگه ها از یکی از خواستگارهاشون نوشتن که چه داستان های عاشقانه ای با هم داشتن در صورتی که اصلا ایشون اجازه ندادن اون آقا خواستگاری کنه حتی متنفرم بودن ازش، اصلا تو واقعیت کوچکترین داستانی با اون خواستگار نداشتن کاملا در کنارش بودم و خودش هم بسیار عاقل بودن.
سوال اینجاست این داستان ها رو از کجا در آورده در صورتی که وجود نداشته. دخترم بسیار زن با شخصیت و پاکیه و شدیدا شیفته شوهرش و زندگیشه، خودش عاشق شوهرش شد با اینکه کلی خواستگار داشته الآن عاشقشه.
سلام
من ۲۳ سالمه و پسرم، الان دارم با گریه این مطالبو می‌نویسم و اصلاً حالم خوب نیست، یه مشکلی دارم که واقعاً اذیتم می کنه من متنفرم از اینکه کسی از من ناراحت بشه به خصوص وقتی جواب سوالم رو نمیدن و یا با من صحبت نمی کنن.
در هیچ حالتی حتی اگر حق با من باشه دوست ندارم کسی از من دلخور بشه حتی شده که کسانی با من قهر کردن که اصلاً دلیلش رو حتی نمی دونستم که چرا با من حرف نمی زنن یا جواب سوالم رو نمیدن, اولین نفری که میره و عذر خواهی می کنه من هستم, اولین نفری که میره منت کشی می کنه من هستم, اولین نفری که میره غرورش رو خورد می کنه من هستم، واقعاً من چرا این جوری هستم؟
وای به حال اون روزی که اگر کسی با من داد و بیداد کنه یا با من قهر باشه به خصوص که اگر آشنا یا همسایه و یا توی محله کارم باشه؛ اون روز اصلاً خواب ندارم؛ همه ش خودم رو سرزنش میکنم میگم ای کاش اون کار رو نکرده بودم؛ ای کاش اون حروف ذو نمی‌زدم که ناراحت بشه؛ حتی حاضرم برای اینکه کسی رو از خودم راضی نگه دارم هر کاری که بگن انجام بدم خیلی از درون داغونم.
سلام خسته نباشید
من یه پسر ۱۹ ساله اهل ارومیه ام، از بچگی لکنت داشتم و این همیشه باعث می‌شد زیاد با بقیه گرم نگیرم و یه منزوی باشم، از بچگی هم مودب بودم و همه به من به چشم یه آقا نگاه می‌کردند من با این لکنتم مدرسه تیز هوشان خوندم در حتی دوران مدرسه هم چون به خاطر لکنتم منزوی بودم دوست‌هایی که دور و برم بودند خودشون واسه دوستی پیش قدم شده بودند و بیشترشون هم به این خاطر بود که درسم خوب بود.
حتی لکنت باعث شده بود من درس‌های حفظی که بعداً نیاز به حرف زدن داشتن رو خوب یاد نگیرم. بالأخره من پزشکی شیراز قبول شدم و کم لکنتم داشت بهتر می‌شد چون به زبان فارسی مسلط‌تر از زبان ترکی بودم ولی فهمیدم این منزوی بودن جز شخصیتم شده و زیاد نمی تونستم با بقیه گرم بگیرم و این باعث شده بود که بخوام انتقالی بگیرم برم تبریز، جایی که دوستام هستند ولی نرفتم.
من الآن به شدت احساس افسردگی میکنم هیچ چیز برام جذابیت نداره در حالی که یه زمانی به شدت می‌خواستم شون. الان همه چیز واسه م بی معنیه و همه چیز با یه جمله که چی؟ برام تموم میشن باعث عدم اعتماد به نفس شده. البته محیط خونه مون هم خوب نیست چون مادرم یه کم اخلاقش بده و زود عصبی می شه
سلام دوستان نماز و روزه ها و عبادات تون قبول درگاه حق ...
سوالی در مورد خودم و شاید خیلی ها داشتم و اون اینکه؛
هر چقدر سن مون بالاتر میره به جا اینکه اجتماعی تر بشیم بیشتر تو خودمون فرو میریم، افسرده تر میشیم و بی حوصله تر ... چرا واقعا؟!
انگار اون شوق و شور کمتر میشه، افتاده تر میشیم، هیجانات نوجوانی و جوانی کمتر میشه، مخصوصا اگه بدی های روزگار نصیب مون بشه که دیگه یه آدم دیگه میشیم، یا چون بخاطر بی مهری هایی که به ما میشه و ما رو از درون خورد میکنه؟
یا چون فهمیدیم که دوستی ها واقعی نیستن و آدم ها به جای حقیقت دنبال توهمات و قضاوت های خودشونن، برای بدست آوردن دل یکی، دل آدم دیگه ای رو میشکونن، و یا شاید دیگران نمیتونن زیبایی های ذهن و زندگی ما رو بفهمن؟
و یا بخاطر اینه که دیگه مثل بچگی ها نمیتونیم اون جوری که واقعا هستیم رفتار کنیم و دیگه نمیتونیم خودمون باشیم و وقتی چاره ای نداریم جز اینکه خودمون نباشیم و ادا در بیاریم برای همین منزوی میشیم؟
یا اصلا بخاطر حال و هوای وضعیت اجتماعی و اقتصادی مملکته؟
سوال کننده: سمیرا🖤
قبلا خیلی شاد و شیطون بودم، شاید افسردگی گرفتم
حس می کنم افسرده ام در حالی که قبلا خیلی شاد بودم
من چه بلایی سرم اومده ؟ واقع بین شدم یا افسرده ؟
می خوام خودم رو از افسرده شدن نجات بدم
برای حل مشکل افسردگی دقیقا باید چه کرد؟
چند نفر بهم گفتند که افسردگی دارم
دچار افسردگی شدم ، هیچ چیزی برام مفهومی نداره
احساس افسردگی میکنم وقتی سرعت گذر عمر رو میبینم
افسردگی به خاطر تنهایی و رفت و آمد نکردن با دیگران
من یه مشکلی دارم، دوست ندارم اصلاً کار کنم، هیچ انگیزه ای برای آینده ندارم، یعنی اصلاً اهمیتی نداره چه اتفاقی میخواد بیافته، فقط دوست دارم یه گوشه ای بگیرم بخوابم، همه به من میگن چرا اینقدر بی حالی، ولی من واقعاً نمیفهمم چرا اینو میگن؟
پیش روانشناس رفتم میگه هرمون های مردانه ضعیف کار میکنه، ولی به نظرم حرفش بی ربطه، راستش یه حسی هم همیشه دارم، میگم من که لیاقت بهترین ها رو ندارم هر چقدر هم تلاش کنم موقعیت خوب برای دیگرانه، اصلاً دوست ندارم با کسی حرف بزنم چون یا حرف زدن عصبی می کنه منو یا سبک حرف زدن منو مسخره می کنند (میگن خیلی شل حرف میزنم).
وقتی منو نگاه می کنند حس می کنم تو ذهن شون دارند منو مسخره می کنند، خیلی مضطرب هستم با اینکه باید پایان نامه بنویسیم هر روز دارم با فکر کردن به اینکه نمی تونم انجامش بدم وقت میکشم، باور کنید هیچ انگیزه ای برای دیدن روز بعد ندارم.
منم یکه و تنها، منم که چون اشکی به خاک افتاده ام، منم اون پیرمرد تنهایی که یاد خاطرات مادرش افتاده، منم اون بازمانده از کاروان، منم اون بچه ای که بعد از فهمیدن یتیم شدنش بغض گلوش رو فشار میده، آره منم یکه و تنها، منم اون که هیچ کس رو نداره حتی خودش رو، منم اون که همه دردهای عالم تو چشماشه، منم که به خاک افتادم، اشک، اشکی ام که به خاکی سرد و آفتاب ندیده افتاده.
سلام، من یه پسرم 21، 22 ساله ام، آدم خیلی بیخیال، پر هیجان، ماجراجو و سرزنده بودم، آدمی بودم که همیشه مشغول کاری بود که ازش لذت میبرد، قوی و محکم، طوری که از رو به رو شدن با مرگ نمیترسیدم، نه از روی خسته بودن از زندگی، این حس از اعتماد به نفس و سر زندگی من می اومد.
همه کار میکردم، ساز میزدم، میخوندم، ترانه مینوشتم، آهنگ سازی میکردم، هر چی که دلم میخواست رو یاد میگرفتم. اما این روزهای قدرت درونی من با همه شادی و غم هاش زیاد دووم نیاورد.
سلام
راستش نمیدونم از کجا شروع کنم و یادم نیست که واقعا از کی شروع شد ولی حقیقتا همین چند روز پیش بود که حس عجیب در من به وجود اومد، نسبت به همه ی آدم های دور برم سرد شدم به طوری که در طول روز تنها چند کلمه باهاشون هم کلام میشم، بیشتر دوست دارم تنها باشم و بشینم یه گوشه، حسابی گوشه گیر شدم.
احساس دلتنگی دارم، اونم به صورت غیر ارادی و بی دلیل، احساس تنهایی می کنم، نمیدونم واقعا مشکل از کجاست ولی هر چی که هست مثل یه بغض تو گلوم گیر کرده، حس بدیه اصلا قضیه بحث داشتن دوست و دوستی با جنس مخالف نیست، یه سری علائم داشتم که تو اینترنت که دیدم شبیه افسردگی بود هر چند خودم فکر نمیکنم که افسردگی باشه، آخرین باری که از خونه بیرون رفتم دو هفته پیش بود.
از نظر روحی و روانی تو یه فشارم که واقعا کسی نمیتونه منو درک کنه یا اینکه آروم کنه، راهای زیادی رو امتحان کردم مثل ورزش، ولی جواب عکس دادن واسه م، الان حتی خودم هم نمیدونم دقیقا مشکل چیه، فقط اگه افسردگی باشه راه درمان داره؟، علائم افسردگی چیه؟
سلام دوستان
کسی کتابی که صد درصد تضمینی باشه برای درمان افسردگی میشناسه. پست قبلیم برای ۱۹ دی ماه هست تحت عنوان همه چیز دارم ولی آرامش ندارم. ممنون میشم کمکم کنید خودم شاد نشون میدم بعدش یادم میاد اذیت هایی که شدم میزنم زیر گریه.
پدر مادرم عذاب میکشن، خیلی دوسشون دارم، یه کتابی که راه حل نشون بده. یا خودتون اگه میدونید بگید من یه شیفتم سر کار میرم. ورزشم دوست ندارم .
سلام
من قراره با آقایی که تم افسردگی داره ازدواج کنم ، فعلا نامزدیم هر دو بالای ۳۰ سال هستیم ، سالها عاشق هم بودیم ، ایشون به دلیل مشکلاتی افسرده و منزوی شده، امکان مالی برای مراجعه به مشاور نداریم . من ایشون رو فوق العاده دوست دارم و اصلا نمیخوام از دستش بدم ، خانواده ش وضع مالی خوبی دارن ولی نمیخواد از خانواده کمک بگیره .
ضمنا اونم منو خیلی دوست داره و بهم وابسته شده ، از آقایون خواهش میکنم بهم بگین همسر یه مرد افسرده چه کارهایی میتونه برای ایجاد حال خوش و آرامش براش انجام بده . ممنون میشم هر ایده ای دارین کوتاهی نکنید شاید برام راهگشا باشه .
افسردگی؛ حالت روحی و روانی است که براثر یک اتفاق ناخوشایند، ناراحتی، عدم وجود هدف و ... در افراد بوجود می‌آید که حتی برخی را تا مرز خودکشی میبرد.
این حالت روانی در اکثر افراد متفاوت است و اگر بخواهیم از جهت دیگر به آن نگاه کنیم می‌توانیم بگوییم که افسردگی در بین زنان و مردان نیز کاملا متفاوت است و ویژگی‌ها و علائم متفاوتی دارد
افسردگی چیست؟
افسردگی یک حالت خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی‌میلی است و می‌تواند بر روی افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد.
به نام خدا
سلام
متاسفانه امروزه ، جمعیت قابل توجهی از نوجوانان ، جوانان و بزرگ سالان کشور ، دچار افسردگی شده اند ، علت اصلی بیماری افسردگی ، استرس بالاست ، و علت استرس ، فشار های بی خود یا با دلیل به روی خود است ، گاهی با زخم زبان یک فرد ، و گاهی با شکست در زندگی ما دچار استرس می شویم ، آیا خبر دارید که استرس چه اثرات وحشتناکی به روی شما داره ؟ آیا می دانید استرس باعث آلزایمر میشه ؟ استرس باعث افزایش کورتیزول های مغز میشه که میتونه منجر به کوچک شدن مغز بشه !
سلام
پسری هستم ۱۸ ساله و مبتلا به افسردگی شدید و اضطراب شدید . بخاطر اتفاقاتی که برام افتاد و البته مشکل ارثی از طرف پدرم ، کاری به این موارد ندارم.
چون دکتر رفتم و دکتر باهام صحبت کرد ، و بهم وقت روانپزشکی در کنار روانشناسی داد ، تنها سوالم از شما عزیزان اینه که من خیالم راحت باشه که درمان میشم ؟ راستش استرس دارم که درمان نشم. میخوام یک سال دیگر پشت کنکور بمونم تا بعد از درمان با قدرت امتحان بدم . چه رفتار هایی بعد هنگام درمان داشته باشم ؟
ممنون
بیشتر بخوانید ...
آیا افراد تنبل، بی انگیزه و افسرده قابل تغییر هستند ؟
تجربیات شما در مورد مصرف داروهای افسردگی
من تونستم افسردگیم رو خودم به تنهایی درمان کنم
کسی هست که با مراجعه به روانشناس افسردگیش خوب شده ؟
سلام به همه
بی مقدمه میرم سر اصل مطلب ، همون طور که میدونین یکی از مهم ترین چیزایی که توسط خودارضایی تخریب میشه اعتماد به نفسه و درست کردنش یک کوچولو ( البته بدون برنامه ریزیا! )روی اعصابه ، اعتماد به نفس وسیله ایه که توی زندگی به شدت مورد نیازه و همه جا هم به کار میره! از صحبت کردن با یک غریبه تا انتخاب همسر اینده! بریم ادامه مطلب ببینیم قضیه کی به کیه اصلا چی به چیه؟
خب عرضم به حضورتون که اعتماد به نفس 2 نوع داره اعتماد به نفس درونی و بیرونی (کاذب!) .
1- اعتماد به نفس درونی (بلند مدت)
چیزیه که از درون میاد بهش خودباوری هم میگن یا اعتقاد به خود ، مثلا اعتقاد به اینکه من این توانایی هارو دارم ، اعتقاد به اینکه من با وجود ایراداتی توی چهرم زیبا هستم و نیازی به آرایش ندارم و ... .
این نوع اعتماد به نفس بلند مدت و نوع صحیحه چون خود به خود باعث میشه آدم هم درونش رو قبول کنه هم بیرونش رو