خانواده برتر

سلام
کل متنتون رو خوندم. بیشتر از همه مهم ترین چیزی که توجهم رو جلب کرد اینه که میدونین چی میخواین، هدفتون و مسیرتون معلومه. فقط یکم همت و توکل لازمه.

خیلیا هستن که همین مسیر و هدف مطمئن رو هم ندارن هنوز

موفق باشید

نظر کاربر virgo جالبه،منم وسطای متن متوجه همت تون شدم

وقتی متنت رو خوندم نقاط مشترکی دیدم البته با یه سری تفاوتا من لیسانسم از یه دانشگاه معمولی گرفتم و ابدا رشتم رو دوست ندارم در صورتی که واقعا رشته تاپی هستش و جز رشته های هنر اما رشته ی تاپ هنر از رشته هایی که اراده کنم دو تا ایده توپ بدم برای دکتری اونور رو هوا میبره حقوق هم میدن رشته ی سختی هم هست بین مهندسی و هنر به مهندسی مکانیک نزدیکه اما ارشد قبول شدم با تمام بی علاقگیم حتی چند وقت بعد از شروع کلاسا رفتم ثبت نام دانشگاه  دو دل بودم البته منم استخاره کردم میانه خوب اومد تا اینکه رفتم از دانشگاه راضی بودم اما راستش یه اتفاق بین من و یکی از اعضای خانوادم افتاد و منم که رشته رو دوسش نداشتم ، تنها بودم تو دانشگاه با اون اتفاق منم منتظر بهانه توی دانشگاه گریه کردم وقتی با پدرم حرف میزدم و گفتم انصراف میدم و ددادم حالا حدودا دو ماه از ارشدم گذشته بود اومدم خوابگاه تصمیم گرفتم یه رشته ی دیگه بخونم که در برابر رشته ی خودم هیچه و هیچ ربطی هم به رشتم نداره نمی دونم کار اشتباهو کردم یا نه منم مثل تو به اون استخاره بعضی اوقات فکر میکنم ولی میگم خدایا اگر اشتباه رفتم تو توی همین اشتباه بازم یه راه خیر باز کن تا اینکه الان ماه بعد جواب ارشد میاد و من آمدگی لازم برای رشته ی جدید رو ندارم و گیر کردم راستش از  اول به رشته ای که میخواستم  و دوسش داشتم نرسیدم مقصرم خودم بودم و بعدشم که دو سه سال گذشت خواستم برگردم برای رسیدن بهش شروع کنم اما دیگه براش تلاشی نکردم هیچ انگیزه ای برای تحصیل تو هیچ رشته ای دیگه ندارم با خودم میگم هر چی شد شد به این رشته ها علاقه انچنانی ندارم تنبلی میکنم تلاشی براشون نمیکنم و بی انگیزه هم میشم 

این که چی برامون خوبه و چی نه بعضی وقتا نمیدونیم 

خیلیا خیلی وقتا اینجوری میشن ؛ من دیشب فهمیدم حتی پرنده ها هم اینجورین بهش میگن تو لک رفتن مرداد میرن تو لک پر و بالشون میریزه نمیخونن تخم نمیذارن و... کلا افسردگی و بی انگیزگی و خستگی از دنیا دارن فک کنم منم رفتم تو لک تازه ریزش مو هم گرفتم یوخده اصن نمیخونم چون واسه زن حرومه تخم هم نمیذارم چونننن دیگه دلیل اینم باید بگم واقعا ک! 

سلام دو تاسخن هست اینجا کاربردداره الان هدفتو میدونی چیه یا نه اگه میدونی پس براش تلاش کن و توکل به خدا اگه به صلاحت باشه بدست میاری دوم اینکه شما الان برای چه ناراحتی باید داشته باشید کسی که توانایی و وسیله واسباب رسیدن به هدف داره مثل پشتکار و کوشش ودرس خواندن و امثال این ها اگه به هدفش نرسه مقصر خودشه معجزه ای وجود نداره معجزه خودتی باور کن فقط خودتی کارگردان زندگی خداست اگه لایق نبودی واسه بازیگری انتخابت نمیکرد پس خودتو به خدا ثابت کن تا نقش های مهمتری هم بهت بده اونایی که توکل به خدا و توسل به معصومین فراموش کردن یه یاعلی بگن و شروع کنن خدا گفته یه قدم به سمتم بیا من ده دقدم میام سمتت مگه نماز نمیخونی مگه روزه نمیگیری پس اگه خدا را قبول داری حرفشم قبول کن تو تلاشت کن با آخرین توانت بقیه اش خدا درست میکنه خدانگهدار

رابطتو با خدا بیشتر کن مخصوصا نماز شب...افسردگی ناشی  از دوری خداس

السلام علیکم

سلام.

گذشته ها گذشته به فکر آینده باش دلشاد و سرزنده باش :) یه همچین چیزی...

ببین، گذشته رو رها کن! رها! درس عبرتا رو ازش جدا کن بقیش که رو اعصابته بذار کنار.
یه واقعیت تلخ یا شیرینی وجود داره و اونم اینه که مسیر طبیعی رسیدن به هدف با تلاش و همت خودت ممکن میشه.
واضح نگفتی اگر مشکلت درسی و انتخاب رشته تحصیلی و مشابه این هست خب از کسی که اگاهه کمک و مشورت بگیر.
اگر هم مطمئنی به نظر من تلاش کن که بهش برسی فقط حواست باشه که معقول تصمیم گرفته باشی یعنی تواناییشو داشته باشی.

و اما کمک به اطرافیان خوبه و پسندیده اما وقتی که بخواد زندگی آینده، سرنوشت و حتی ارامش اعصاب تو رو تحت الشعاع قرار بده بنظر من هیچ ارزشی نداره و ضمنا اینکه گاهی سعی کن نه گفتن رو یاد بگیری. دیگران مشکلات مقطعیشون حل میشه، زندگیشون روبراه میشه و میرن سرزندگیشون بعد میبینی تو موندی و یه دنیا مشکلات و غم که از برنامه های اصلی زندگیت عقب موندی! بنظر من این کار درستی نیست.

با افسرده بودن و غصه خوردن فقط فرصتهات رو از دست میدی. بنشین روی کاغذ بنویس میخوای به کجا و به چه چیزایی برسی و کدوماش ارتباط مستقیم با برنامه ریزی و تلاش خودت داره و اون وقت یه یا علی بگو و محکم پاش وایسا و تلاش کن.

اینقدرم فلسفه بافی نکن و دنبال آیه و تفسیر نباش! این نظر منه! بهتره معقول پیش بری تا که بخوای درگیر امور ماورایی و چیزایی که نمیدونی بشی.

موفق باشی.

سلام
ببین دختر خوب
متاسفانه در تربیت افراد والدین مانند گیاهان خودرو با بچه هاشون برخورد می کنند و اونا را با واقعیت های زندگی آشنا نمی کنند احترام بیش از حدبه بچه ها از اونا دختر و پسران لوس و ننری بار میاره

شکست تو زندگی یک مساله کاملا طبیعی و واقعی هست این چیزی که به تو یاد ندادند
ازطرفی نحوه برخورد با شکست هم به تو یاد ندادند

از اونجایی که ما ایرانی ها آدم های آرمانگرای رویایی هستیم یا انتظار شکست نداریم یا به خاطر ترس از موفقیت اصلا حاضر به ریسک و ... نیستیم

یا همش نگاهمون به دیگران و نظر اوناست.

طبق متن
در دوران کارشناسی رشته خوب و دانشگاه خوب بودی کلی هم خوش میگذشت و شاد بودی
اینقدر که جوگیر شده بودی خدا را هم بنده نبودی وبه قول خودت خیلی دست به بالا گرفته بودی اینجا والدین تو باید تو رو با واقعیت های زندگی آشنا می کردند
و اینکه باید بدونی که در همیشه روی یک لنگه نمیچرخه

بعد رفتی ارشد تازه با یک سری از مشکلات آشنا شدی که اه چه جالب زندگی همیشه گل و بلبل نیست و چون تو آموزش ندیده بودی سریع خودت باختی

بعد تصمیم گرفتی که انصراف بدی
خب وقتی ادم تصمیم میگیره باید پاش وایسه
تو اگر تصمیم گرفتی که انصراف بدی باید پی همه چیزش به خودت می مالوندی
خب همه میگفتن تصمیمت علط تو می گفتی نیست استخاره هم زدی گفت راه سختی پیش پا داری

خب تو آیا برای راه سخت خودت آماده کرده بودی؟
این راه سخت میتونه همون بیماری اطرافیان و.. باشه

ضمن اینکه جنابعالی نشستی برای تفسیر دینی میکنی یکی میگه حکمت تو خودت به مرحله خودخوری رسیدی که من گناه کردم و دارم تاوانش پس میدم

اگر تفسیر دینی نکنی خیلی راحت می تونی با این مسائل کنار بیای

دوستم از مهندسی مکانیکی اومد نشست برای پزشکی بخونه دو سه سالی امتحان داد کارش نشد اخرشم پرستاری قبول شد
خب ببین میگن ما انسان ها در اینده حسرت کارهای انجام نداده را میخوریم نه کارهای انجام داده
ادم وقتی میخواد تو زندگیش یک تصمیم بگیره تلاشش میکنه برنامش میریزه اگر نتیجه داد چه خوب نتیجه نداد به برنامه شماره دوش ادامه میده و به خودش میگه من تلاشم کردم نشد بعدها حسرت نمیخوری که چرا تلاش نکردی

حالا شما اگر میتونی بازم برای رسیدن به اون هدفت تلاش کن اگر هم نشد برو به رشته قبلی خودت وادامه تحصیل بده ولی در عوض به خودت رضایت می دی که من تلاشم کردم

ضمن اینکه گرو کشی نکن که نذر کنم تا مثلا موفق بشم
شما ببین راه رسیدن به این هدف چیه و انتظار نداشته باش حالا که تو فرد به اصطلاح خودت مومنی حتما موفق تر بشی چون راه رسیدن به یک هدف مشخص هست

مثلا شما باید برای رسیدن به رتبه پزشکی درصدات مثلا بالای 70باشه حالا انتظار نداشته باش چون تو فرد مومنی با 50درصد به اون پزشکی برسی

حالا یک دختر دوست پسر دار اهل سکس و مشروب خور حرفه ای اصلا هرزه به تمام معنا با برنامه ریزی تونسته باشه 70درصد بزنه پزشکی قبول میشه

پس برو بررسی کن که کسانی که به اون هدفی که تو میخواستی رسیدن چطوری بوده نیازی به تفسیر دینی و حکمت و افسردگی و... نیست

چون خداوند به انسان ها نتیجه تلاششون میده حالا چه اونی که تلاش کنه ادم مومنی باشه یا فاسق

یک دختر خوب هست همه چیشم تموم پسر مذهبی میشینه دعا می کنه که خداوند همسری خوب نصیبش کن پسر غیر مذهبی هم میره مخ اون دختر میزنه دو روز بعد این پسر مذهبی میبینه اون پسر غیر مذهبی زن به این خوبی گیرش اومده اینم زورش میاد یقه خدا را میگیره
درصورتی که میخواستی تو هم بری مخ اون دختر بزنی اون تلاش کرده تو دعا کردی


جامعه ما هم به این علت که از حوامع غربی عقبند سر همین موضوع هست ما دعا می کنیم اونا تلاش می کنند پس خداوند به اونا چون تلاش می کنند بیشتر کمک می کنه چون ایمان در عمل هست نه در اندیشه و حرف بعد می بینی اونا مسلمان تر از ما هستند

الان شما بررسی  کن ببین چرا به هدفت نرسیدی نقاط ضعفت کجاست اونایی که به این هدف رسیدن چیکار کردن و... بدون اینکه بخواهی هی به گذشته بنگری هی تفسیر دینی کنی هی حکمت و گناه اینا کنی تلاش کردی موفق شدی خداروشکر نشدی برگرد به برنامه شماره دو که همون ادامه تحصیلت باشه

یادت باشه که موفقیت بر اساس تجربه بدست میاد و تجربه بر اساس شکست و پیروزی ها

اگر هم مثل من هستی که تمامی تلاشش میکنه و کلی برنامه ریزی می کنه و همه احتمالات پیش بینی میکنه ولی از آسمون سنگ میباره اونجا دیگه فقط باید بخندی خخخخ

یک نکته در تکمیل دعا و تلاش
ببین دوست عزیز یک مثال برات بزنم
شاید بارها برات پیش اومده باشه که چرا فلان دختر که اپن مایند بوده زود ازدواج کرده اما اون دختر چادی و مومن و.. نه
یکی از دلایلش اینکه که وقتی من پسر میرم سراغ اون دختری که خوب ولی موهاش بیرون میذاره اون دختر با این پسر راه میاد پدر و مادرش کمک می کنند خود و دختر پسر تلاش می کنند با کم و کاستی ها میسازند تا زندگیشون برپا کنند یعنی سازگاری و تلاش دو روز دیگه هم می بینی که اون دختر  بچه بغلش

بعد میری سراغ دختر دینی باباش محلت نمیذاره مادرش میگه دختر ما قرب و قیمت داره خود دختر میگه وظیفه زن طبق قانون اسلام فقط تمکین و این پسر فراری میدن بعد شاکی هم میشن که خدا ما را دوست نداره و نماز و روزهام تمیاد تو راهم

به هرحال خیلی ار رفتارهای ما به خاطر تفسیر غلطی که از دین داریم هست باید با شرایط واقعی و امکانات موجود زندگی کرد با چله گرفتن مشکلات حل نمیشه دعا باید در کنار تلاش باشه و از تو حرکت از من برکت باشه خداوند به کسی که حرکت نمیکنه برکت نمیده

اینم که به خاطر مسائل دینی با اون اساتید کار نکردی یک انتخاب بوده که خودت کردی منتش سر خدا نذار یا از خداوند توقع نداشته باش در برابر این کار به تو علم تعبیر خواب بده

من به خاطر اینکه کار رانت و پارتی درست نمیدونستم رانت و پارتی هایی که بهم پیشنهاد شد را استفاده نکردم منتی هم روی سر خدا نیست و انتظار اینم ندارم فردا جبرئیل بیاد به جای اون رانت و پارتی مدیر عامل شرکت نفت بده به من من خودم به خاطر اعتقاداتم و اختیارم این حرکت انجام دادم
پشیمونم نیستم چون از انسانیت به دور بود که بخوام حق کسی دیگه را بخورم هرچند میدونم لایق بودم و کسی بهتر از من نبود

به هرحال شما تلاش کن و از این تلاش لذت ببر
موفق باشید

سلام من خودم خیلی به استخاره معتقدم و برای بیشتر کارام استخاره میکنم و جوابم میگیرم خوب دختر خوب تو که میگی استخاره گفته مسیر سختی در پیش داری ، من فکر میکنم این همون مسیره بعدشم تو چطور میتونی با آدمای کافر کار کنی؟ وقتی استادات به خدا اعتقاد ندارن مگه تو بی عقلی که میخوای با کفار کار کنی میخوای خودتا بدبخت کنی؟؟ من یه دوست داشتم که بی حجاب شده بود خیلیم باهاش رفیق بودم ولی داشت منو از راه به در میکرد منم از امام رضا کمک گرفتم و باهاش قطع رابطه کردم الان خیلی خداروشکر میکنم که دیگه باهاش دوست نیستم وگرنه بدبختم میکرد..

منم بعد از لیسانس مثل شما شدم

سلام دوست عزیز.تا حدودی درکت می کنم.
ی زمانی دبیرستان نمونه درس میخوندم و بچه های اونجا عده ی زیادی شون بی عاطفه و بسیار مادی بودن +تعداد زیادی از معلم ها.
هیچ وقت دوست نداشتم پزشکی بخونم که مبادا دوباره با اینا همکلاس شم.
ولی اشتباهه.چون آدم بد و خوب همه جا هست.
اینو بخون
""یک موضوع را همینجا بپذیرید .هر وقت تصمیم به تغییر می گیریم با مقاومت روبه رو می شویم.همیشه مورد چالش قرار می گیریم که ببینیم جدی هستیم یا نه.
فرض کنیم که عزمتان را جزم می کنید تا رژیم غذایی بگیرید.در همین هفته به این مهمی است که ...صندوق پستی شما لبریز از دعوت های شام و مهمانی و سالگردهای گوناگون میشود.هر تغییری مخصوصا در آغاز به چالش کشیده میشود...
ما هرگز گرفتار الگوها نیستیم.الگوهای قدیمی شاید سرسخت باشند اما شکست پذیر هستند. همواره درباره ی خود و شرایط خودتان به طور مثبت فکر کنید...و به طور مداوم مجسم کنید که زندگیتان به دلخواه پیش می رود."رازشاد زیستن اندرومتیوز"

خواهش :-) 

به کابوی تنها:

famo5
یک نصیحت بهت میکنم که وقتی عصبانی هستی مطلب ننویس و هر وقت خواستی مطلبی بنویسی مطلب نقد کن نه گوینده اینکه چند بار تو صحبت هات به شخصیت من حمله کردی جالب نیست
حالا من نظراتم خیلی اشتباه هست یا اصلا بنویسی تو کی هستی بابا زیبنده نیست
بگذریم
در مورد صحبت های من وقتی متوجه نشدی من چی نوشتم دلیلی نداره یک جواب بدی که اصلا هیچ ربطی به صحبت های من نداشته باشد

این نوشته های تو نشون میده که اصلا مفهوم سخنان من متوجه نشدی فقط یک بند نوشتی که جواب من بدی آخرشم بنویسی تو کی هستی اصلا خخخخ

من برای خانم سوال کننده نوشتم که تفسیر دینی اشتباهی داشتی
بعد ذکر کردم که دعا باید حکایت از تو حرکت از من برکت باشه یعنی معادل کل صحبت های تو
حالا هی نشستی تفسیر می کنی

تو صحبت های من در مورد خوب یا بد بودن استخاره چیزی ننوشتم که تو  اومدی میگی استخاره خوب هست


چرا برای خودت الکی تفسیر می کنی و ردیف میکنی که من یک دعایی کردم تلاش کردم ونتیجه نداده و حالام خدا را مقصر دونستم و خودم تلاش نکردم خخخخخ اینا را از کجات میاری

به هرحال میخواهی از چیزی دفاع کنی شخصیت طرف مقابل قهوه ای نکن

زندگیت رو از هر جایی که هستی ادامه بده من احساس میکنم شما در گذشته موندید گذشته رو رها کن به الان وآینده فکر کن حالا اگر دوسال از هدفت عقب افتادی خیلی مهم نیست من سالهاست که از اهدافم عقب افتادم تا جایی که دیگه به اهدافم خیلی فکر نمیکنم

به سوال کننده
متاسفانه در تربیت افراد والدین مانند گیاهان خودرو با بچه هاشون برخورد می کنند و اونا را با واقعیت های زندگی آشنا نمی کنند احترام بیش از حدبه بچه ها از اونا دختر و پسران لوس و ننری بار میاره

ببین متن بالا را من نوشتم
که متسافانه در تربیت افراد والدین مانند گیاهان خودرو با بچه هاشون برخورد می کنند اما
گیاهان خودرو چیست
گیاهی که بدون کشت و زرع خود روید، چون گیاهی کوهی و صحرایی .

این هیچ به معنی توهین نیست
اینکه مانندگیاهان خودرو پشت بندش نوشتم یعنی اونا را با واقعیت های زندگی آشنا نمی کنند و ممکن احترام بیش از خد اونا را لوس و ننر کنه
آیا والدین تو جنابعالی برای پذیرش مشکلات و سختی ها ونحوه مدیریت سختی ها آموزش داده بودند

آیا مشکلات و واقعیت ها زندگی و چگونگی برخورد با آنها را برات مرتب توضیح داده بودند آیا از بچگی مشکلاتی بوده که خودت حل کنی مسلما اگر اینجور بوده باشه تحمل سختی ها بعد از لیسانست باید براختی و قابل پیش بینی برات می بود نه اینکه یکباره شاد باشی یکباره دچار افسردگی بشی خوب چطوری تو برای سختی ها آموزشت دادن بعد یکباره از هم پاشیدی
اینجور که تو افسرده شدی نشون میده آمادگی برای پذیرش سختی ها را نداشتی

اشک حسرت افسوس دعوا غصه این موارد نشون میده که تو اصلا سختی نکشیده و یکباره سختی و مشکلات بهت تحمیل شده و به جای مدیریت از هم پاشیدی وافسرده شدی

شما انتظار داشتی یک زندگی یکنواخت و گل و بلبل داشته باشی
اصلا هم چین چیزی وجود ندارد طرف پدرش میمیره مادرش میمیره مادرش ممکن مریض بشه این بشه پرستارش باباش ورشکست کنه و وضع مالیشون بد بشه تو ازدواج شکست بخوره یا پسر یا دختر مورد علاقش جوابش منفی باشه و....

این مشکلات برای همه هست منتهی بقیه مدیریت می کنند یک عده ای از هم می پاشند
وقتی این مسائل برات پیش میاد شما باید در ابتدا واقعیت ها را بپذیری و با توجه به شرایط واقعی و امکانات موجود برنامه بریزی

والدین جنابعالی باید بهت یاد میدادن که زندگی گل و بلبل نیست
الان جنابعالی از دانشگاه خوب خودت رفتی ارشد یک جای دیگه نتونستی خودت با شرایط وفق بی و بهترین تصمیم بگیری بعد که خوب فکر کردی و تصمیم به انصراف کردی باید تلاش کنی دوسال تلاش کردی نشده بشین تجلیل کنه چرا نشده اشتباهات چیه نقاط ضعف و قوتت برسی کن و با برطرف کردن یا تقویت اونا برای سال بعد اقدام کن
مشکلات از دید ما یعنی تجربه، یعنی پخته شدن یعنی فرصت  ولی از نظر شما یعنی از هم پاشیدن و افسردگی و اشک و غصه

از طرفی من که گفتم خدا را بنده نیستی این جمله در ادبیات فارسی کنایه از مغرور بودن و غره شدن هست که جنابعالی خودت  گفتی خودم میگرفتم و چه موقعیت هایی از دست دادم  منظورم از خدا را بنده نبودن به معنی ترک و نماز و روزه نیست ادبیات چند شدی خخخ

به هرحال ببین خواهر مانیز مثل تو با مشکلات دست و پنجه نرم می کنیم من اینقدر مشکلات بهم فشار آورد که شدم یک مدیر بحران عادی ترین مسائل میشد برای من پیچیده ترین مشکل اما خوبی این بود که پخته و با تجربه شدیم به گونه ای که الان اگر به من بگن تمامی اعضای خانواده در انفجاری کشته شدند من آمادگیش دارم

شما باید دیدت نسبت به مشکلا عوض کنی مثبت اندیشی به این معنی نیست که شش دونگ زندگیت تموم باشه بگی من مثبت اندیشم مثبت اندیشی یعنی همیشه جنبه های خوب ببینی حدیث داریم که خداوند در هر سختی نعمتی قرار داده نعمت شما در این سختی ها میتونه تجربه های اندوختت باشه خب فردا ازدواج می کنی اگر مشکلی برات پیش اومده چون این تجربه داشتی بهتر میتونی حلش کنی
پس سختی و شکست ها پل موفقیت و پیروزی هستند به شرطی که از اونا درس بگیری

یک پسری اینجا تو ارسال سوالات
از خداوند گلایه داشت چون 18سالش بود پدرش مرده بود اینم وابسته به پدرش از هم پاشیده بود نماز و روزه را ترک سیگاری خواهرش با پسر دوست شده بود اینم میره با خواهر دوست پسر خواهرش دوست میشه کارش به رابطه جنسی میکشه و...
ببین عدم امادگی چه بلایی میتونه سر آدم بیاره ولی اگر پدرش تربیتش کرده بود که اگر من مردم تو نون آور خونه باشی و همزمان بهش مسئولیت میداد تا پخته بشه دچار این همه اشتباه نمیشد

اینکه رهبری به ما میگه جنگ ما گنج بود علتش تجربه هایی بود که ما تو جنگ کسب کردیم اگر امروز حرفی از نظر نظامی تو دنیا داریم مدیون همون دفاع مقدسیم ولی داریم می بینیم کشور ترکیه چون ارتشش فانتزی هست توانایی تامین امنیتش نداره خب ما این توانایی را چطوری به دست آوردیم همون سختی های که تو زندگی کشیدیم پس سختی ها شیرین هستند نباید ازشون ترسید

شما از مادر و خواهرت میخوای پرستاری کن دیگه نشین بگو وای من مردم دیگه زندگی برای من معنی نداره ببین میتونی با این شرایط خودت وفق بدی یانه چون همیشه یک راه حل وجود دارد
شما دوسال خوندی
الان آماده تری پس میتونی هم از خانواده پرستاری کنی هم درس بخونی منتهی این تایمش باید خودت بررسی کنی اگر می بینی موفق نمیشی چون از نظر روحیه آماده نیستی و علتش همین افکار افسوس و اشک و حسرت که می طلبه روخیت بالا ببری روحیه خوب رمز موفقیت در کار هست

موفق باشید

به کابوی تنها:

به famo5
.چیه حالا فکر کردی دوزار درس خوندی پرفسور اخلاق شدی؟؟؟؟
نوشته های خودمحور و مغرورانتون
فکر میکنم اعصاب خودتون خیلی خورد بوده چون خیلی به نویسنده تپیدی
انگار خودت حواست نیست که با حرفای متکبرانت چقدر به بقیه توهین میکنی
اگه بیل زنی یکی به باغچه ی خودت بزن

جملاتی که بکار بردی
ببین بازم بالا بهت تذکر دادم بازهم نصیحت میکنم بهت که نوشته را نقد کن نه گوینده
اما تو صحبت های تو اصلا نوشته ها را نقد نکردی و فقط گوینده را نقد کردی
از حالا یاد بگیر وقتی خواستی متنی نقد کنی بدون پیش داوری و ذهنیت مطالب نقد کنی نه گوینده را

مثل این میمونه من به جای نقد کردن مطالب و نوشته هات
بگم تو چه می فهمی
تو بچه ای
تو مگه تا حالا دانشگاه رفتی
اصلا میدونی بحث و مناظره چیه
تو اصلا میدونی تجربه چیه

ولی من اینکار نمیکنم تو هم باید یاد بگیری که نوشته و گفته را نقد کنی نه نویسنده و گوینده را

حتی امام علی هم حدیث اره که میگه انظر الی ماقال و لاتنظر الی من قال
تو ببین چی گفته شده نبین کی گفته

این شیوه را تو زندگیت اجرا کنی موفقیتت چشم گیر و تعصب نداری و اینم یک خصوصیت بارز برای خیلی از ما ایرانی ها هست و تو تنها نیستی

طرف میاد میگه رشتت خوبی نیست به جای اینکه بگی دلیلت چیه میگی مال خسودیت خخخخ

دوست عزیز, خیلی خوشحال شدم از این که انقدر انسان توانمند و موفقی  بودین و مطمینم 

به کابوی تنها: خیلی ممنونم از حس کمکی که دارید. اگه من تو یه فضایی بودم که توجه عاطفی به اطرافیانم نداشتم و خودم بودم و خودم..مطمئنم که تا به هدفم نمیرسیدم دست بردار نبودم..من میدونم که توان ادامه دادن و انگیزه رو دارم.. عمده دلیل من برای ناراحتی و افسرده شدن اینه که قبلا فردی بودم که داشتم تلاش میکردم و این تلاشم در مسیری بود که همه قبول داشتن و پدر و مادرم هم آسوده بودن...اما الان دارم برای چیزی تلاش میکنم که پدر و مادرم در موردش نگران هستن و وقتی بهش نرسیدم واقعا حس میکنم مادرم چقدر ناراحت میشه..از اینکه نتونستم تا الان به ثباتی برسم که اونا خیالشون راحت باشه ناراحتم..از اینکه مدام نگران وضعیت من هستن ناراحتم...من دیگه مهمونی هم نمیرم چون همه کارشون رو ول میکنن میچسبن به من که چطور شد کارت..الان مشغول به کاری؟ چه کردی؟؟ و من نمیدونم چی بگم به طعنه کنایه های اونا.. واقعا از اینکه نتونستم فعلا کمکی برای پدر و مادرم باشم خیلی ناراحتم و دو سالی که از دست دادم رو خیلی بد  از دست دادم.. گاهی دلم میخواد خانه جدا داشتم و میرفتم و بدون دغدغه های عاطفی کارام رو اونجا دنبال میکردم و وقتی به هدفم رسیدم برمیگشتم.. وقتی خوب نگاه میکنم میبینم مسائل خانوادگی منو خیلی درگیر کردن..خیلی...اگه این درگیری ها رو بتونم از ذهنم جدا کنم..میدونم کجا وایسادم و چطوری باید ادامه بدم..ولی خیلی از پیشامدها دست خودم نیست...