امیدم رو برای تشکیل خانواده از دست دادم

سلام روز همگی به خیر

می خواستم در مورد یک موضوعی صحبت کنم شاید تکراری باشه ولی واقعاً موردی که برای من پیش اومده راه بهانه و توجیه رو بسته.

من الآن 28 سالمه و طبق معمول برای تشکیل خانواده و ازدواج دارم اقدام می کنم. متأسفانه در این راه من امیدم رو از دست دادم. علتش هم اینه که واقعاً از دخترها و خانواده هاشون گلایه دارم. من در حال حاضر و خدا رو شکر شغل خوب با درآمد خوبی دارم. دارم ماشین هم می خرم و از اول کلا اهل تلاش و کار بودم و زندگیم رو به بطالت نگذروندم. معیارهایی هم که دارم واقعاً اخلاق و رفتار طرفه و کسی که واقعاً اهل زندگی باشه ولی متأسفانه هر جا رفتم متأسفانه طرف مقابل معیارهای بسیار سختی داره. حتی اونی هم که ادعای مذهبی بودن داره دنبال آدم همه چی تمامه.

خدا هم شاهده که دنبال دختر پولدارو قشر مرفه نرفتم یا هم محله ای خودمون بودن یا حتی سطح زندگی شون پایین تر از ما بوده

خانم ها 

دخترها

قبول کنید آدم همه چی تمام فقط معصومین هستند. یه جورایی دلم شکسته از این آدم ها که فقط ظاهر رو میبینن و فقط چهره و خونه و ماشین و دارایی رو میبینن، الآن من که نه دنبال پولدار بودم نه آدم سطح بالا، چرا باید هر دفعه برم منو رد کنن؟

جالبه تمام شرایط و حتی مشخصات مثل عکس رو خانواده دختر قبلش می گیرن و با وجود این ما میریم خونه شون و جالبه سر مسائلی رد می کنن که از قبل می دونستند! خب این کار ظلمه دل شکستن تاوان داره، خودشون به خدا نه چهره دارن و نه سطح بالا، فقط آرزو های دور و دراز دارن، واقعاً بریدم چی بگم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

چرا جامعه باید منه پسر رو به طرف روابط آزاد در آینده سوق بده؟

سلام خدمت دوستان

سوالی ذهن منو به خودش مشغول کرده می خواستم نظرات دوستان رو بپرسم. 

پسری 26 ساله هستم. خب خودتون وضعیت اقتصاد و ازدواج رو در این کشور می دونید. من الآن یه پسری هستم که شاغلم ماهی 7 تومن هم درآمد دارم، کار آزاد هم دارم. خونه ندارم، فعلا ماشین هم ندارم. یعنی در کل فقط درآمدم هستش. من دو جا خواستگاری کردم هر دو جواب شون منفی بود صرفا به خاطر شرایط مالیم!

غیر مستقیم حرف شون این بود که نمی تونی دختر ما رو خوشبخت کنی. خودش هم که نه خونه داری نه ماشین نه حمایت والدین.

حالا سوال من از شما عزیزان اینه گیریم که من چند سال دیگه هم کار کنم و زندگیم رو بسازم اون وقت سنم شده 32 الی 33 سال.

من تو این سن چرا باید ازدواج کنم؟، خب این همه سال سرکوب بوده، از اون سن به بعد هم ازدواج رو می خوام چه کار؟، مخصوصاً سنم هم که داره میره بالا شخصیتم داره باثبات تر میشه و حس می کنم از این به بعد هم خیلی سخت بتونم با یه دختر زیر یه سقف کنار بیام.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
موانع ازدواج (۴۵ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۱ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

مقایسه کردن فرزندان با سایرین یا چشم و هم چشمی؟

سلام

چند ماه هست که سوالی ذهن منو مشغول کرده و آزار میده و اون اینکه از چند نفر از اقوام ما که با کلی کتاب کمک درسی و مدرسه غیر انتفاعی و موسسه کنکوری و ... از طریق تکمیل ظرفیت بهمن ماه رفتند پردیس های فرهنگیان (دانشکده)، اون هم آموزش ابتدایی، جامعه شناسی، اظهار می کنند با اینکه ۳ ترم بیشتر نگذشته ولی بیان می کنند که از سمت آموزش و پرورش، خدمت سربازی رو قراره توی تهران بگذرونیم، جهیزیه و موبایل به ما میده، ماهی ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار هم حقوق دانشجویی میده و قراره بصورت رسمی استخدام بشیم.

حالا سوال من اینه که چرا جوانان شکایت می کنن که کار نیست یا داوطلب کنکور چرا چند سال پشت کنکور میشینه؟ می دونم این رقم پولی نیست و یه عده هم رشته خاصی مد نظرشان هست ولی وقتی به دانشجو معلّم آموزش ابتدایی این همه امکانات داده میشه چرا سمت این انتخاب نمیرن؟ از طرفی هم می دونیم که خیلی از پسرها از سربازی به صورت عادی بیزارند.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

توبه کردن ،به آسانی حذف اینستاگرام

سلام

بالاخره اومدم که بخشی از گذشته م رو بنویسم 

علت این که دیر نوشتم این بود که فکر می کردم آدم مؤمنی بشم بعد بنویسم امّا خب نشد و فکر می کنم به مرور زمان آدم مؤمنی بشم

خب حالا برم سراغ نوشته اصلی:

حدود بیست سال پیش تو یه خانواده از قشر مرفه و غیر مذهبی (فقط مادرم آدم مؤمنی هست) به دنیا اومدم (من برای واضح شدن میگن تا چه اندازه از قشر مرفه بودم نه فخر فروشی زمانی که اکثر مردم خودرو نداشتند ما خودرو داشتیم زمانی که اکثر مردم موبایل نداشتند اعضای خانواده ما موبایل داشتند و درآمد جمع خانوادگی ما بیشتر از چندین پزشک بود)

من فقط یک برادر داشتم که اختلاف سنی زیادی داریم با هم مدت خیلی کمی با هم بودیم و هنوز اون خاطرات خوش برام لذّت بخش هست من چون اختلاف سنی زیادی با برادرم داشتم به حالت تک فرزندی بزرگ شدم و به گویی شاه خونه من بودم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۰۲ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

خودم هم نمی دونم چه اتفاقی برام افتاده

سلام و درود به همگی . نیاز دارم که این مساله رو بیان کنم

امیدوارم اگه طولانی شد بشه که بخونین و مورد بعد اینکه بتونین درک کنید چون بعضی هاش یه جوریه  نمی شه با کلمه یا مفهوم تعریفش کرد.

خیلی کلی بخوام بگم مربوط میشه به افسردگی یا افسردگی ها. یعنی خودم هم نمی دونم افسردگیه یا یه جور چه می دونم خلاء یا شایدم ترکیبی از افسردگی ها.

مثلا یه موردش اینه که چند وقتیه اگه بوی گلی چیزی به مشامم برسه یاد قبلاً میافتم چه می دونم یاد گذشته ها

مهد کودک شاید بخشایی از دبستان و ...

یا خیلی به گذشته و آینده و گذر زمان فکر می کنم.اینکه میگم فکر می کنم نمی شه گفت اختیاریه. خود به خود میاد. ذهنم رو تشبیه می کنم به یک خیابون ترافیک دار که پر ماشینه.

گذر زمان حس ناخوشایندی برام داره چه گذشته چه آینده و در کنار این ها خیلی سعی می کنم از کوچکترین مسائل لذّت ببرم همون طوری که خیلی ها میگن . مثلا میگن طعم غذا رو با تمام وجودت بچش از الآن لذّت ببر . ولی یه وسواس ریزی راجع بهش پیدا کردم که احساس می کنم نمی شه .خیلی سریع می گذره الآن همین عید به چشم بر هم زدنی گذشت. گذشته هم خوب داره و هم بد داره ولی لحظات خوب و خوشش میاد تو ذهنم و دوست دارم دوباره با جزعیات تجربه کنم و داشته باشمش.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۰۲ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

درد دلی مشترک از طرف همه ی پسران ایران زمین

سلام

سوالی رو از افراد زیادی پرسیدم، از اساتید دانشگاه، از مشاوران، حتی از یک نابغه علمی مطرح که با بزرگترین دانشمندان دنیا در یک زمینه پژوهش کرده، و جواب همه شون این بود که: درس بخون و مدرکت رو بگیر فقط همین. و الآن اومدم تا با خرد  جمعی به نتیجه ای برسم و یه نفر بیاد یه دلیل منطقی و یه انگیزه ای ایجاد کنه تا من این مسیر رو ادامه بدم.

در ادامه متن به درد و دل های جوانی که دیگر نمی کشد گوش می کنیم:

واقعاً دیگه نمی کشم ، همه به خاطر پیدا کردن شغل میرن به دانشگاه و بعد میرن سربازی. و حالا یه بدبختی هم مثل من اومده و روپای خودش وایساده، من هزاران هدف و ایده دارم برای پیشرفت کارم که الآن می تونم فقط وقت عملی کردن برخی از اون هارو دارم، دانشگاه لعنتی و پشت بندش خدمت مذخرف سربازی مانع زندگی من و همه مردان این سرزمین هستن.

من رشته م رو دوست دارم و مرتب ترین رشته ممکن به کارمه و همچنین واقعاً دانشگاه خوبیه و خیلی اساتیدی بودند که درس های بزرگی ازشون گرفتم، ترم های اول خیلی خوب درس می خوندم،  خب تا اینجا اوکیه و خیلی هم باعث پیشرفت من بوده ولی ...

الآن واقعاً ادامه دادن این رشته به من کمک زیادی نمی کنه، یه سری دروس واقعاً به درد من نمی خورن و کاربردی برای من نخواهند داشت، یه سری دروس هم که ممکنه کاربردی داشته باشند که این قدر تئوری و بی کاربرد تدریس میشن که فایده ای ندارن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

پسری 18 ساله ام، دیگه نمی تونم مجرد بودن رو تحمل کنم

سلام

آقا تو رو خدا یه فکری به حال من بکنید. 

پسر هستم در آستانه ۱۸ سالگی، دیگه نمی تونم مجرد بودن رو تحمل کنم، شاید الآن فکر کنید به خاطر فشار جنسی میگم ولی موضوع فقط این نیست بلکه این فشار روحیه که داره عذابم میده، در حقیقت من نیاز به کسی دارم که بهش محبت کنم و ازش محبت ببینم و بتونم در کنارش آرامش داشته باشم.

از اخلاق خانواده م هم خوشم نمیاد (همه ش تو خونه بین همه دعواست). آخه این چه وضعشه الآن پسری که بخواد ازدواج کنه حداقل باید بیست و خورده ای سالش باشه و سربازی رفته باشه و یه کار درست حسابی هم داشته باشه. اصلاً دیگه انگیزه درس خوندن ندارم آرامش ندارم شیطونه میگه اصلاً درس رو ول کنم برم سر یه کاری که بتونم ازدواج کنم. 

من آدم احساساتی هستم عاشق بچه کوچولوهام مخصوصاً دخترها (چرا که احساساتی ترن) دوست داشتم یه خواهر کوچیکتر داشتم. نمی دونم چرا تو یه سال اخیر این‌جوری شدم اصلاً (هر چی می گذره بدتر میشه.) دیگه نه از رفیق بازی خوشم میاد نه از بازی‌های کامپیوتری (که واقعاً خیلی باهاش حال می‌کردم قبلاً.) 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

دخترها، هیچ شغل راحتی برای پسرها نیست که ازدواج کنن

توی این وبلاگ نظرات زیادی رو می بینم وقتی که یکی میگه مثلاً یک تومن یا یک و نیم حقوق دارم بهش میگن که حداقل حقوق وزارت کار ۱ و هشتصده و ...

خب مشکل خیلی از ازدواج‌ها همینه اینکه خیلی از دخترها بدون هیچ احساسی و خیلی مکانیکی و بی احساس نسبت به حقوق پسرها نظر میدن و بدون اینکه درکی از واقعیت داشته باشن.

بله حقوقی که وزارت کار اعلام کرده ۱ و هشتصد برای سال ۹۹ هست. ولی آیا کارفرماها موظف به پرداخت این حقوق هستن؟ خیر. آیا پرداخت می کنن؟ خیر. آیا افراد همگی شغلی پیدا می کنن که حقوق مطابق وزارت کار پرداخت بشه و کارفرما هم این رو پرداخت بکنه؟ خیر اصلاً کار پیدا نیست.

کارهایی مثل رستوران و کارواش و... حقوقش دور و بر همین یک و خرده هست و صبح تا غروب کاره و عموماً بیمه هم ندارن و اگه بیمه بکنن از حقوق کسر میشه

یک کرایه ماشینی هم هست برای رفت و آمد آخرش خیلی شیرین همین یک تا یک و دویست شاید بمونه. برای شخص من که فقط نهصد تومن میمونه و توی یک رستوران معروف کار می‌کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۳۷ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

من نمی خوام برم سربازی

سلام دوستان اومدم کلاسه و شکوه کنم

من حدود ۲۰ سالمه دانشجو ام ولی آروم و قرار ندارم به خاطر این سربازی، تمام ذهنم رو درگیر کرده. خواهشاً نیاید نگید که فعلا دانشجویی و این ها، چیزی آخرش رو می دونی سخته، خب سخته که از ذهن بیرون بره.

نمی خوام برم سربازی، به پیر به پیغمبر خسته شدیم، بسه دیگه، چرا دست از سر کچل ما بر نمی دارن آخه، چرا دو سال باید وقتم به باد فنا بره، وقتی کلی کار می تونم بکنم، کلی دستاورد، کلی جلو افتادن، این خدمت آدم رو هم پیر می کنه هم عقب افتاده و بدور از تکنولوژی.

واقعاً نمی فهمم تو این کشور مشکل حاکمیت و ا.پ و قانون خدمت با موبایل و تکنولوژی چیه آخه، تمام زندگیم و دستاوردهام رو نابود می کنه، منم می دونم که بعد این دو سال واقعاً نمی تونم از جام بلند شم و دوباره شروع کنم آخه به چه قیمتی برای این دولت کارگری کنیم برای چی آخه؟

خسته شدیم، تا کی بیگاری، بسه دیگه، همه چیزمون رو دارن ازمون می گیرن، تحقیر، توهین، بیگاری و حمالی ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

کمک به یک جوان دهه هشتادی

سلام 

من یک جوان ۱۷ ساله هستم، سال بعد کنکور دارم رشته انسانی وضع درسیم خوبه احتمالا بتونم زیر ۱۰۰ بیارم ... 

خوب این پست https://khbartar.blog.ir/post/10753 خیلی منو نگران کرد! چکار کنم عاقبتم مثل نویسنده های این پست نشه؟

چند تا علاقه دارم برای انتخاب رشته؛

حقوق، علوم قضایی و دانشگاه اطلاعات (این آخری بورسیه می کنه و از همون اول استخدامی) 

حتی اگه درس بدرد نخوره میرم سراغ یه مهارت فقط کمک کنید. 

مرتبط با مشکلات روحی و اقتصادی پسران:

به خاطر شرایط اقتصادی در توان خودم نمی بینم بتونم ازدواج کنم

یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه

تا کی باید دست مون در جیب پدر و مادر باشه؟!

برای اینکه روحم آروم باشه میرم کارگری، تا به خودم بگم رفتم سر کار

برادرم به خاطر بی توجهی های گذشته، عقده ای شده

پسری 26 ساله ام، برام سخته که از خانواده پول بگیرم

بیکاری یا مشکل مالی مرد رو عصبی می کنه ؟

بیایید علل بیکاری رو به چالش بکشیم

در مورد حل مشکل بیکاری چه کارهایی میشه کرد ؟

یه پسر وقتی ناراحته، چطور باید آرومش کرد ؟

شما چه می کنید با این وضع بی پولی ؟

درد شرمندگی مردان در این اوضاع اقتصادی

اشکالی داره پسر و دختر ازدواج کنن ولی هر کدوم سر سفره پدرشون باشن؟

تکلیف پسرانی که به خاطر شرایط اقتصادی نمی تونن ازدواج کنن چیه؟

پول که نداری دیگه کسی سمتت نمیاد

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

اون، یکی از دلایل حال خوب منه

سلام دوستان

الآن ساعت 10 شبه و من یه موزیک ملایم گوش میدم و این متن رو مینویسم ، حالم یه کم خراب بود ، از دست آدم های اطرافم از دست اکثرشون و یا حتی همه شون.

گاهی شاید همه مون اینطوری میشیم ، تو این اوقات ممکنه برای چند ساعت یا یه روز یه کم تو حال خودمون باشیم و تو تنهاییمون خلوت کنیم ، اوقاتی که مشکلی برامون پیش میاد هم همین طور ، یا وقتی که تو زندگی خودمون سر درگم شدیم ، کسی رو نداریم که بهمون کمک کنه ، یا بتونه درست راهنماییمون کنه، فقط و فقط خودمون هستیم.

یا اصلا گاهی که حال خوبی نداریم کسی رو نداریم که دوستش داشته باشیم ، کسی رو نداریم که همیشه هوای همدیگه رو داشته باشیم ، شاید بهتره که بگم با کسی اون قدر صمیمی نیستیم که با هم درباره خیلی چیزها صحبت کنیم.

امّا چه کار میشه کرد آخه...

 یه سری دوست صمیمی دارم که واقعاً خوب هستن ولی هیچ وقت این حس تنهایی رو برام پر نکردن ، ناراحت بودم ، از این که هیچ کس نیست که با من باشه تو لحظات سخت زندگیم ، از این که ما آدم ها تنها به دنیا میایم و تنها هم می میریم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

خانواده‌ام هم به فکر من نیستن

یه درد و دل که چند وقتی هست به خدا میگم، گفتم اینجا هم بنویسم که شاید شما در حق من و همه جوون ها دعا کنید. آخه میگن دعای دیگران در حق آدم بهتر مستجاب میشه تا دعا و زجه زدن هر روز خودم. من یک پسر 29 ساله‌‌ام که چندین ماه دیگه 30 ساله میشم. تا الآن درس خوندم، کارشناسی ارشد برق گرفتم، به امید اینکه بتونم یه کار خوب و آبرومند پیدا کنم تا باهاش زندگیم رو درست کنم. چند ماه دیگه به مدت 2 سال سربازم که امریه معلوم نیست بهتر شد یا نه.

برای کار کردن وقتی آگهی‌های استخدام رو می بینم، دولتی‌ها شرایط سنی دارند، همه میگن تو با این سن دیگه بدرد کار دولتی نمی‌خوری! شرکت‌های خصوصی هم که این قدر تخصص از یک فرد می‌خوان که من بخوام اون تخصص رو در حد معمولی یاد بگیرم باید 2-3 سال زمان بذارم. از لحاظ مالی هم چیزی ندارم، در حین تحصیل کار می‌کردم امّا در حد پول تو جیبی، چیزی برای پس انداز نمی‌شد کنار گذاشت.

من تو این سن، 14 ساله نیاز جنسی خودم رو سرکوب کردم. الآن دیگه از لحاظ نیاز جنسی فشارها رو می‌تونم تحمل کنم امّا به جز اون جدیدا دچار فشار عاطفی و روحی هم شدم، شاید برای بعضی پسر‌ها خنده دار باشه امّا اگر دختر بازی نکنی و کل 30 سال زندگیت داخل یه اتاق 12 متری باشی، حتما به این نقطه می‌رسید. به شدت نیاز دارم یکی رو کنار خودم داشته باشم که بدونم همراه زندگیمه. آدم تنبلی نیستم هر کاری که پول بتونم در بیارم انجام میدم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

اتاق اعتراف به شیطنت ها و اشتباهات

سلام خانواده برتری های عزیز

این روزها همه مون با یه کم اضطراب و استرس و دلهره درگیریم، حالا یه سری زیاد، یه سری  کم. مجبورا ساعات بیکاری مون زیاد شده و اکثرمون بیشتر وقت مون رو با فضای مجازی پر میکنیم. یه چند ساعتی تو فکر و خیال بودم گفتم این پست رو ارسال کنم دور هم اعتراف کنیم!!!

بله اعتراف به شیطنت ها و کارهایی که از روی ندونم کاری، جو گیری، حسودی، عصبانیت و ... کردیم و دوست نداریم کسی بفهمه. یه جور بازیه، یه جور خود تخلیه کردنه، یه جور  دور همی که هر چی آزارمون میده بریزیم بیرون تا بلکه یه کم از اون عذاب وجدانه کم بشه. راستی من کاربر عذرا ****هستم .

علت اینکه اسمم رو گفتم هم اینه که دور هم راحت باشیم یه کم با خودمون رو راست باشیم. اسم پستم بذاریم اتاق اعتراف.

از خودم شروع میکنم؛

قبلش هم اعتراف میکنم که خیلی کارها کردم که باید اعتراف کنم ولی فاکتور میگیرم و معمولی ها رو میگم و از خداوند طلب بخشش دارم!!!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
صفحات خاص (۲۸ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۸۶ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)

رسم غلط خونه و ماشین داشتن پسر در ابتدای ازدواج رو کی گذاشته؟

سلام

من ۲۳ سالگی مدرک کارشناسی گرفتم و از ۲۲ سالگی تا امروز که ۲۸ سالمه مثل خیلی از جوون های دیگه صبح تا شب کار کردم (یعنی ۷۲ ماه) و از همه یه تفریحاتی که هم سن‌های من دارن دور موندم و برای ساختن آینده (حداقل داشتن خونه و ماشین) تلاش کردم ولی امروز با توجه به این وضعیت خراب اقتصادی هنوز نتونستم ماشین و خونه بخرم، البته توانایی خرید یک پراید دست دوم رو دارم ولی این به خاطر بالا رفتن هر روزه قیمت خونه و ماشینه که همیشه دستم دور مونده ازش، اگر تو این ۷۲ ماه هر ماه هم ۲ میلیون پس انداز می‌کردم الآن در حد خرید یک پراید نو پس انداز داشتم چه برسه به خونه.

 جالب اینجاست که وقتی به خواستگاری می رم توقع ماشین و خونه دارند و منی که همه این سال ها تلاش و کار کردم توسط خانواده دختر رد میشم ولی پسر جوونی که پدر پولدار داره و عرضه و جربزه کار هم نداره مورد قبول واقع میشه و راحت ازدواج می کنه ولی ما به سختی.

خوب چاره به نظر شما چیه؟ کی این رسم غلط رو گذاشت که پسر برای ازدواج باید خونه و ماشین داشته باشه؟، یعنی وضعیت اقتصادی رو نمی بینن؟، جالبه که برخی از دخترهایی که خواستگاری شون میرم اگر شاغل هم باشن، ۱۰ میلیون هم پس انداز ندارن با اینکه اون ها هم کار کردن ولی از پسر توقع دارند یک میلیارد برای خرید خونه و ماشین پس انداز داشته باشه و همه چیز داشته باشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه) رسم و رسومات (۵ مطلب مشابه)

30 سالم شده ولی نمی تونم کاری رو انجام بدم یا شروعش کنم

سلام

مشکلی دارم شاید عجیب باشه و نمی دونم چه جوری درمان کنم، من زیاد فکر می‌کنم و خیلی کم حرفم، نمی تونم کاری رو شروع کنم و همیشه دنبال شرایط ایده آلم. 

نمی دونم شاید همه همین جوری هستند، توی سرم کلی ایده و فکر و برنامه ریزی می‌کنم و می خوام همه چی خوب و منظم پیش بره تا الآن که سی سالم شده نتونستم دیپلم بگیرم، نتوستم کاری یاد بگیرم (پسر هستم) و فقط روز هام با برنامه ریزی و فکر می گذره، درباره همه کس و همه چی فکر می‌کنم نگران خانواده م هستم، نمی تونم کاری رو انجام بدم یا شروعش کنم و از طرفی سنم بالا رفته و وقتی هم سن و سال های خودم رو می بینم کلاً بی انگیزه میشم.

با خودم میگم خب تو چهل سالگی مثلاً دیپلم گرفتم یا تخصصی خب بعدش؟ دیگه تو چهل سالگی ارزشی نداره پیر شدم، موقعی که باید پول و تخصص و سواد رو داشتم، نداشتم و...

کلاً بی انگیزه شدم احساس می‌کنم روح و روانم مشکل داشته و داره که نتونستم مثل بقیه باشم، نمی دونم چه کار کنم از همه عقب موندم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
موفقیت در زندگی (۱۰۸ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۷۵ مطلب مشابه)