سخت گیر‌ی خانواده دختران به خواستگار

سلام و وقت بخیر

من پست‌ها زیادی خوندم از اینجا. متوجه شدم که دخترها زیاد درباره بدی‌های خواستگارشون گفتند یا توهین‌هایی که از خانواده خواستگار دیدند...که نتیجه میده در واقع یعنی افرادی می‌روند خواستگاری دخترها امّا توهین آمیز رفتار می‌کنند.

امّا

واقعاً خیلی کم دیدم که آقا پسرها از توهینی که در جلسه خواستگاری بهشون شده باشه گفته باشند یا مثالی از تضاد فرهنگی شون با آن خانواده زده باشند. که باعث شده باشد که جلسات آشنایی ادامه پیدا نکند.

[اینجا متأسفانه بیشتر ناله‌های پسرانی به چشم می‌خورد که حتی یک بار هم جایی خواستگاری نرفتند امّا به اندازه یه طومار از توقعات دخترها می‌نویسند!!! که واقعاً جای تعجب داره. بعد اگر دختری هم خلافشون صحبت کند متهم به دروغ گویی است. البته من الآن اصلاً بحثم این موضوع نیست. فقط خواستم بگم که؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

اصرارهای زیاد خانواده م برای ازدواج ناراحتم می کنه

سلام

من ۲۲ سالمه و آخرین فرزند خانواده هستم.

همه خواهرها و برادرهام ازدواج کردن و فقط من مجردم.

مشکلی که من دارم اصرار زیاد خانواده ام برای ازدواج کردنه. راستش من مشکل پوستی ای دارم که درمان نمی شه و به همین دلیل نمی خوام ازدواج کنم. مادرم می دونه ولی میگه که قرار نیست همه بی نقص باشن و برای مردان اخلاق طرف مهمه نه بدنش!!!!

آخه مگه ممکنه برای یه مرد پوست بدن همسرش مهم نباشه؟ اگه مشکل کوچکی بود شاید ولی این تقریباً یک سوم بدنمو درگیر کرده.

چند وقته که اون قدر زیاد اصرار می کنن که دیوونم کردن. شب و روزم شده فکر کردن به این مشکل دیگه حتی انگیزه برای زندگی کردن ندارم...همه ش می خوام بشینم یه گوشه و گریه کنم.

با اینکه می دونم نیت بدی ندارن و نگران تنها موندن منن ولی دارن کاری می کنن که از خدا مرگم رو طلب کنم.آخه من چی بهشون بگم که دست از سرم بردارن؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

در مورد ازدواجم دیگران به خودشون اجازه هر اظهار نظری رو میدن

سلام 

من دختر ۲۵ ساله و پرستار هستم. تحصیلاتم تا مقطع لیسانس هست. از نظر سطح خانوادگی و وضعیت مالی و ظاهری هم خدا رو شکر بد نیستم. خواستگار هم موردهایی بوده تا الآن. 

از سن ۱۶ سالگی که خواستگارم یکی از پسرهای فامیل بود اطرافیان پاشون رو کرده بودن تو یه کفش حیفه رد کنی و با همین پسر ازدواج کن و دخالت هاشون درباره ازدواج من ادامه داشته تا الآن. 

پدر و مادرم بسیار ملاحظه کار و مراعاتی هستند و هر اتفاقی که بیافته جواب بی احترامی و دخالت‌های دیگران رو نمیدن و به ما هم اجازه این کار رو نمیدن. به همین سبب دیگران به خودشون اجازه هر اظهار نظری رو میدن. 

همون فامیلی که برای من میبرن و میدوزن دخترهای خودشون الآن ۱۸ و ۲۰ ساله ان و اگه من در این مورد صحبتی کنم (که از شخصیت من به دوره) مطمئناً میگن دخترمون هنوز سنش برای این صحبت‌ها خیلی کمه در حالی که سن ۱۶ منو مناسب ازدواج می دیدند. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۰۲ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

چرا بعضی از پدر مادرها به جای پسرشون انتخاب می کنن؟

سلام،  از شما یه سوال دارم

به نظرتون چرا بعضی از پسرها انتخاب کیس ازدواج شون رو به عهده پدر مادرشون می ذارن؟ 

چون خیلی جاها دیدم که پدر یا مادر پسری از یه دختری خوش شون میاد بعدش میرن خواستگاریش، یعنی خودشون عروس شون رو انتخاب می کنن.

مگه اصلش این نیست که باید اول دختر و پسر همدیگه رو دیده باشن و مورد پسند هم واقع شده باشن؟!  

به نظرتون این جور پسرها  رضایت پدر مادرشون در اولویت هست؟! یا نه،  بلکه به انتخاب پدر مادرشون اعتماد کامل دارن؟  و یا اینکه اصلاً موضوع چیز دیگه ای هست؟!

خواهشاً به هر چهار تا سوالم جواب بدین خیلی سردرگم موندم 

ممنونم از شما منتظر تونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

مخالفت شدید خانواده ام با ازدواج مون فقط به خاطر تفاوت مذهبی

سلام

من دختری 23 ساله و معلّم هستم. شرق کشور زندگی می‌کنم. خانواده مذهبی دارم امّا خودم آدم خیلی مذهبی نیستم. 8 ماه پیش با آقایی آشنا شدم که از لحاظ‌های مختلف خیلی به ملاک‌های من نزدیک بودن، از نظر اخلاقی فوق العاده هستند، محترم و با شخصیت، دانشجوی دکتری و 30 سال شونه و شغل شون هم رئیس بانک هستن، آدم خیلی مذهبی نیستن امّا خدا ترس و دل پاک هستند، تنها مشکل اینه که مذهب‌های متفاوتی داریم من شیعه ام و ایشون اهل سنت هستند. 

اوایل به خاطر مذهب به ایشون جواب رد دادم خودم مشکلی نداشتم نه من مذهبیم نه اون آقا، ولی می دونستم خانواده ام به خاطر اینکه خیلی مذهبی ان شدیداً مخالفت می کنن. خیلی در این مورد با هم صحبت کردیم و به توافق رسیدیم و گفتن که فقط می خوان بدونن من ازشون خوشم اومده یا نه و مشکل مذهبو با خانواده حل می کنن. 

ولی قضیه شاید سخت‌تر از اون چیزی بود که فکر می‌کردیم. از اولین باری که اومدن خواستگاری 5 ماه می گذره و از اون موقع تا حالا چندین و چندین بار اومدن، و خانواده من شدیداً مخالفت می کنن، حتی با  اینکه کلی حرف از خانواده من به خاطر مذهب شون شنیدن، از خونه بیرونشون کردن، ولی همچنان پافشاری می کنن، هر روز واسطه می فرستند و سعی می کنن خانواده منو راضی کنن، به خانواده م چندین بار گفته که من فقط دختر شما رو می خوام و اگه نشه هیچ وقت ازدواج نمی‌کنم، هر چند سال بگین منتظر می مونم و صبر می‌کنم تا رضایت بدین. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

انگار والدینم از اینکه برای دختر خودشون خواستگار بیارن میترسن

سلام به همه خانواده برتری های محترم

خوشحالم از اینکه وبلاگ مجددا به حالت سابق پرسش و پاسخش برگشت. مدت زیادی هست که سوالی ذهنم رو درگیر کرده، و از شما می خوام که لطفا به شیوه درست راهنماییم کنید و راه حل هایی بهم بدید تا من از این بلاتکلیفی در بیام.

دختری هستم 24 ساله و فارغ از هرگونه روابط پنهانی با نامحرم (قیافه ام خدا رو شکر خوبه و پیشنهادات دوستی هم داشتم ولی کاملا بی اعتنا بودم بهشون، چون خواستم پاک بمونم و یک شوهر پاک و آراسته به فضایل اخلاقی نصیبم بشه).  

تا به امروز فقط یک خواستگار داشتم که اون هم در مراحل اولیه اش نشد که بشه، با وجود اینکه خصال نیک اخلاقیم هم زمزمه فامیله امّا در عمل فک می کنم هیچ کس حتی منو به کسی پیشنهادم نداده؛ خانواده ام ( بیشتر منظورم پدر و مادرم هست) با این که این شرایط  بی خواستگاری بنده رو میبینن و با وجود اینکه دوستان مجرد و خواهان ازدواج هم دور و برشون دارن در سکوت محض هستند در واقع بارها از خودشون شنیدم که دوستان شون یا افرادی که باهاشون در ارتباط بودن ازشون خواستن که یه دختر خوب برای ازدواج معرفی کنن و والدین منم یا یکی دیگه رو پیشنهاد دادن یا کلا پیشنهادی ندادن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

حساسیت داشتن نسبت به کلمه مجرد

با سلام خدمت تمام دوستان عزیزم

مدتی است به خاطر کرونا و در خانه بودن باعث شده که نسبت به مجرد بودن خودم بسیار حساس بشم و به شدت با اعضای خانواده به خصوص مادرم بدرفتاری می کنم و دلیل مجرد بودن خودم رو از چشم مادرم می بینم چرا که نسبت به من بی توجه بود و حتی همیشه مرا تشویق به مجرد بودن می کرد و می گفت مجردی بهتر از ازدواج ناموفق هست... و این باعث می شد که به ازدواج به صورت جدی فکر نکنم و به خدا بسپارم و همیشه سرگرم پیشرفت خودم باشم برخلاف سایر دوستانم که همه جوره فعال بودن و همه شون متاهل شدن، من با این سن 33 ساله هنوز موفق به ازدواج نشدم.

البته دیدگاهم این بود که ازدواج قسمت هست و به وقتش سر راهم قرار می گیرد امّا گاهی افکار شیطانی به سراغم می آید و با کوچکترین صحبت مادرم واکنش بسیار بدی نشان می دهم و یک کینه ای عجیب نسبت به مادرم پیدا کردم...

دوستان عزیزم خواهش می کنم به من کمک کنید که از این گناه بی احترامی به مادرم و عذاب وجدان همیشگی که به سراغم می آید نجات پیدا کنم. من همچنان معتقدم که ازدواج قسمت است و دوست دارم اگر خدا صلاح می داند سر راهم قرار دهد و به حکمتش راضیم امّا با این رفتار دوگانه ای که پیدا کردم باعث شده که از خودم بیزار شدم و حتی کتاب های به من معرفی کنید که بتونم به حکمت خدا راضی باشم و اینگونه شیطان به من مسلط نشود چون این نقطه ضعف من روی این مسئله رو تمام کارهای من اثر منفی گذاشته.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه) مسائل دختران دهه شصتی (۴۸ مطلب مشابه)

آیا دامادهای یک خانواده از لحاظ مالی باید در یک سطح باشند؟

با سلام.

سوالی داشتم می خواستم واسطه گری ازدواج انجام بدم امّا دو دلم ...

نظر شما چیه؟

آیا واسطه ازدواج بودن یک پسر با طبقه اجتماعی متوسط با دختری که در خانواده ای با طبقه اجتماعی متوسط و معمولی قرار داره، « امّا خواهر های بزرگتر دختر خانم  با افراد ثروتمند ازدواج کردن باشند»،  کار درستیه؟!

می‌خوام به آقا پسری که وضعیت معمولی داره این دختر خانم رو « که شرایطش رو گفتم بهتون » پیشنهاد بدم برای ازدواج... امّا دو دل هستم از این جهت که نکنه فردا روز با مشکل بربخورند و ناله و نفرینش برای من باشه.

و کدورتی بین باجناق ها از جهت فاصله طبقاتی پیش بیاد و یا این که فردا روز بچه این آقا و خانم خواسته ای  داشته باشه و برآورده نشه درصورتی که برای پسر/دختر خاله اش با توجه به رفاهی که دارند برآورده بشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
واسطه گری برای ازدواج (۴۸ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

من زن میخوام ، اینو برای اولین بار چطوری گفتید ؟

سلام  به دوستان

من همیشه تو ذهنم این سؤاله که پسرا چجوری وقتی از کسی خوششون میاد برای ازدواج این موضوع رو توی خونواده شون مطرح میکنن.

دلم میخواد آقا پسرای عزیز تجربه هاشونو در این مورد بنویسن .ضمنا اگه خانما هم این تجربه رو از برادرهاشون دارن از شنیدن نظراتشون خوشحال میشم.به طور کلی چطوری برای اولین بار میگن زن میخوام؟یا مثلا فلانیو میخوام؟

سؤال دوممم این که ؛

واقعا مادرها و خواهرهای ایرانی چرا تا این حد با پسرشون در مورد انتخابش اختلاف سلیقه دارن ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۶۸ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

با توجه به خانواده ی مذهبیم چطور فاصله ی دوران آشنایی تا ازدواج مون رو بگذرونم؟

سلام به همه

من یه دخترم که 21 سال و 4 ماهم هست، در خانواده ی مذهبی بزرگ شدم که به شدت روی روابط دختر و پسر حساس هستن حتی پدرم در حد سوال پرسیدن از همکلاسی پسر هم مشکل دارن، مادرم مشکلی ندارن امّا به خاطر نظر پدرم ایشون هم سخت می گیرن. و برادری دارم که 26 سالشه به شدت ریزبین و حساسه که حتی کلا از بچگی یه حس حسادتی هم به من داشته و تا الآن چند بار سعی کرده مچ منو بگیره از 13 14 سالگی تا الآن در حالی که من  اصلا تا 19 سالگیم با هیچ پسری حتی حرفم نمی زدم و خودم علاقه ای نداشتم. ولی این رفتار ها و چک کردن های یواشکیش آزارم می داد.

خلاصه الآن 2 سال هست که عاشق شدم و 1 سال و نیمه که وارد رابطه عاطفی شدیم از لحاظ اعتقادی و مذهبی دقیقا مثل هم هستیم و این هم بگم که هم سن هستیم،

ولی از لحاظ مالی خب تقریبا تفاوت زیادی داریم و وضع مالی شون از ما پایین تر هست با توجه به اینکه در کودکی پدرشون رو از دست دادن پشتیبان خیلی محکمی هم ندارن، برای همین به این زودی ها امکان اینکه بیان خواستگاری رو ندارن. من می خواستم ببینم نظر شما چیه من باید چه کار کنم؟ نمی تونیم یا هم قطع ارتباط کنیم تا 3 4 سال دیگه.. از طرفی هم این قدر خانواده م سختگیر هستن من واقعاً هر روز استرس دارم نکنه یه جوری متوجه ارتباط ما بشن، و واقعاً دارم اذیت میشم

الآن که به خاطر شرایط کرونا همه ی فعالیت های خارج منزل کنسل شده و بیرون رفتنم حتی با دوستان خودم که خانواده می‌شناسن ام خیلی خیلی سخت شده و به سختی با کلی داستان باید اجازه ش رو بگیرم، دیگه ایشون هم بخوام ببینم یه استرس فضایی می گیرم که اصلا نمی دونم باید چه کار کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه) شناخت قبل از ازدواج (۱۴۵ مطلب مشابه)

چگونه به پدر و مادر بگیم آمادگی برای ازدواج رو داریم؟

سلام به همگی امیدوارم طاعات و عبادات تون قبول باشه .

این سوال من بیش تر مربوط به دختر خانم ها میشه اگر راهنمایی کنند ممنون میشم .

من یه دختر ۲۱ ساله هستم از نظر ظاهری و تحصیلات و دانشگاه و این ها یک دختر معمولی هستم ولی خدا رو شکر خانواده خیلی خوبی دارم .ولی از بزرگ ترین مشکلاتم از نظرم خودم اخلاقمه که بعضی اوقات واقعاً از کوره در میرم ولی در کل آدم آرومی هستم.

مشکل من از اون جایی شروع میشه که من هر چی خواستگار داشتم تا حالا (البته خیلی خیلی زیادم نبوده ها )مادرم رد می کنن و میگن هنوز بزرگ نشدی و دهنت بوی شیر میده و به بلوغ عقلی نرسیدی .خب من چه جوری به مامانم بفهمونم که مادرجان من یه آمادگی نسبی رو دارم .البته هول ازدواج نیستم فقط می ترسم مادرم همین جوری مورد های خوب رو رد کنند چه کار کنم واقعاً؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

رفتم خواستگاری، نه جواب مثبت دادن نه منفی

سلام

دوستان میخواستم نظرتون رو راجب یه موضوعی بدونم .

حدود 3 هفته پیش از یه خانومی خواستگاری کردم و خواهرم به مادر ایشون زنگ زده و صحبت هایی رو انجام دادن و مادرش گفت من به شما اطلاع میدم که بیشتر همدیگه رو بشناسیم ، ولی از اون تاریخ به بعد مادرشون گوشی شون رو از دسترس خارج کردن و خودم به اون دختر خانوم زنگ زدم گفت من فردا به شما زنگ میزنم و خبر رو میدم که بازم زنگ نزدن .

به نظر شما قضیه از چه قراره و آیا بازم پیگیری کنم یا نه؟  به ما نه جواب نه میدن نه جواب مثبت کلا هیچی نمیگن

مرتبط :

دختران گرامی، لطفا موقع جواب "نه" دادن به پسر، ادب رو رعایت کنید!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۲۸ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۵۸۰ مطلب مشابه)

دخترم، چه جوری به پدرم بفهمونم از دوستش خوشم اومده؟

سلام

سوالی که پرسیدم شاید به نظر طنز بیاد امّا واقعاً درگیرم کرده و درپی راه چاره ام و از شما هم می خوام که لطفا خواهرانه/برادرانه راهنماییم کنید و نظرات خوب تون رو دریغ نکنید و همچنین بعضی هاتون هم لطفااا علیه من جبهه نگیرید که این چه سوالی بود.

خببب، راستش بابام یه دوستی داره که چند سالی ازمن بزرگتره و اگه اشتباه نکنم 28 یا 29 سالشه،بنا بر تعاریف پدرم، پسر صاف و ساده و خوبیه و برخلاف بعضی از پسرهای این دوره زمونه پسر سربه راهیه و شرایط زندگیشم نسبت به بقیه خوبتره.منم عکسش رو دیدم، از نظر ظاهر هم فیس ساده ای داره و آنچنان برد پیت هم نیست که بگم به خاطر ظاهرشه نه...

بلکه ویژگی های اخلاقی که بابام ازش گفته بیشتر تحت تاثیرم قرار داده. امّا مشکلی که این وسط وجود اینه که ایشون اصلا تمیدونه منی وجود دارم و اصلا روحشم خبردار نیست از وجود من چه برسه به دیدن من ، باهمه یه این حرف ها فکر هم نمی کنم کسی تو زندگیش باشه اینکه گفتم ازش خوشم اومده هم ابدا بدین معنی نیست که دوستدارشم و این ها...بلکه منظورم اینه که مشتاقم بیشتر با هم آشنا بشیم؛ تو این دوره زمونه که پسرهای خوب کمن یا حداقل اینجاها سخت پیدا میشن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

چطور بین خواستگارم و پدرم صلح برقرار کنم که ازدواج انجام شود؟

سلام

خواستگاری دارم که انسان متدین و مذهبی و باتقوایی هستن. سنتی خواستگاری کردن. از هر نظر هم‌کفو هستیم. ایشان را بسیار پسندیدم. خیلی به این وصلت متمایل هستم. ولی وسواس خاصی در مورد حقوق و وظایف زن و مرد در زندگی زناشویی دارن. 

در مورد مهریه گفتن باید در حد استطاعت باشه و ۱۴ سکه باشه. ما پذیرفتیم. با من شرط کردن که ادامه تحصیل ندم و خانه‌دار بشم. این رو هم پذیرفتم. گفتن استطاعت شون در حد اجاره یک خانه ۵۰ متری در جنوب شهر تهرانه. پذیرفتم. گفتن توان مالی ندارن برای جشن عروسی و طلا خریدن. ما قبول کردیم. با من شرط کردن که اگر کوچکترین قصوری در مورد تمکین عام و خاص داشته باشم نفقه رو قطع می کنن و کسی رو برای خودشون صیغه می کنن. 

شرط کردن که اگر کوچکترین قصوری در کارهای خانه داشته باشم اجرت‌المثل رو قطع می کنن. شرط کردن که بدون اجازه ایشون حق سفر و حق مهمانی رفتن به خانه اقوام و حتی حق سر زدن به والدینم رو ندارم. گفتن تنصیف رو در عقدنامه امضا نمیکنن و ما پذیرفتیم. گفتن شیربها رسم ندارن و ما پذیرفتیم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل رفتاری دوران عقد (۴۶۷ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)

خانواده م به دلیل اختلاف قومیتی رضایت نمیدن با پسر مورد علاقه م ازدواج کنم

سلام 

من دختر ۳۱ ساله و پزشک عمومی هستم که حدود ۳ ساله با آقایی آشنا شدم و توی این ۳ سال واقعاً به این نتیجه رسیدیم که از نظر شخصیتی و دیدگاهی شبیه هستیم و همدیگه رو دوست داریم، فقط مشکل اینجاست که خانواده من به دلیل اختلاف قومیتی به هیچ وجه رضایت نمیدن، هر دو یک شهر زندگی می‌کنیم ولی اصالتاً اختلاف قومیتی داریم، این رفتار نژادپرستانه خانواده خودم رو چه جوری می تونم حل کنم؟ 

حتی حاضر نیستن طرف رو ببینن و بشناسن. و من رو متهم می کنن که گول خوردی و کور و کر شدی. من فکر می‌کنم دیگه سنم سنی نیست که مثل دختر ۱۸ ساله احساسات گذرا و هوا و هوس داشته باشم و نتونم برای خودم تصمیم بگیرم. خانواده من هیچ احترامی به انتخابم نمی ذارن و بدون دلیل قانع کننده فقط به خاطر اینکه اصالتاً قومیت متفاوتی دارن مخالفت می کنن. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۷۴ مطلب مشابه)