ناتوانی در جویای کار بودن و عدم درآمد

سلام وقت تون بخیر
من یه پسر ۱۸ ساله ام که سال آخر دبیرستان هستم از اول دبیرستان هدفم رو درس و کنکور قرار داده بودم و می‌خواستم در راستای علاقه‌ام وارد دانشگاه بشم و رشته مورد علاقم رو بخونم و همه چیز رو فقط در درس و دانشگاه می‌دیدم ولا غیر...
از اون سن تا به حالا اصلاً به کار کردن توی بیرون فکر نکرده بودم ولی حالا که رسیدم به سال آخر دبیرستان به فکرش افتادم شدید.
متاسفانه امتحانات ترم اول و دوم که حالا هم در حال برگزاری هستن رو به فجیع‌ترین حالت ممکن دارم شرکت می‌کنم جوری ک اصلاً امیدی به قبول شدن و اخذ دیپلم ندارم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

یک جوان برای ازدواج و آغاز زندگی مشترک چقدر باید درآمد داشته باشه؟

الآن با این شرایط اقتصادی به نظر شما یک مرد یا حتی زن برای اینکه بتوانند ازدواج کنند چقدر باید درآمد ماهانه داشته باشن؟ 

این سوال چند بار توی سایت خانواده برتر مطرح شده امّا برای سال‌های قبل هست نه الآن و این شرایط. 

گفتیم کرونا بره شرایط اقتصادی بهتر میشه، امّا الآن یک سال هست که مردم واکسن کرونا دریافت کردن و کرونا دیگه نیست، امّا اوضاع اقتصادی بهتر نشد. گفتیم دلار گرون نشه و ثابت بمونه اوضاع اقتصادی بهتر میشه امّا دلار الآن نسبت به پارسال خیلی تغییر نکرده امّا قیمت مواد غذایی ۳ برابر شده، چلوکباب پرسی ۲۵ هزار تومن شده ۷۰ هزار تومن، فیله استرپیس ۵ تکه پارسال ۵۰ هزار تومن بود الآن ۱۵۰ هزار تومن هست با اینکه دلار ثابت مانده. 

قیمت اجاره خانه حتی مغازه برای کسب و کار هم رفته بالا، الآن به نطر شما حداقل درآمد ماهیانه لازم برای شروع زندگی مشترک چقدره؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

با این تورم، واقعا به چه امیدی باید زندگی کرد؟

من یک کارمندم کنم که ۴ ساله سر کار میرم، البته مستاجر هستم، همه ش میرم تو فکر با این حقوق‌ها کی خونه دار میشیم، چه ماشین می‌گیریم، به نظرم دیگه کارمندی جواب نمی ده فایده نداره.

البته اگر مستاجر نبودم شاید وضع من بهتر بود، می تونستم یه خونه نقلی بخرم امّا الآن به شدت نا امید هستم.

چرا تورم این قدر زیاده، تکلیف جوون های ایرانی چی میشه، تا حالا فکر کردین چرا  خونه متری ۶۰ الی ۷۰ تومن باشه، حتی  محله های پرت شهر حداقل ۷ الی ۸ تومن، این نشد زندگی.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

تورم، آسایش روزهام رو گرفته

من یک جوانم که کمرم زیر بار این تورم خورد می‌شود هر روز. شب که سرم رو چند دقیقه به زمین می‌گذارم از تمام شدن سال می‌ترسم، از پول پیش خانه می‌ترسم، خدایا دوباره به من توان و امید بده.

مدتی است زندگی مفهوم خود رو برای من از دست داده وقتی اندک زمانی چشم‌هایم را می بندم تا خستگی در کنم، اولین تصویری که به ذهنم می‌آید خودکشی است. به خودم میام و می‌ترسم به خودم می گم شرایط تغییر می کنه

خدایا من از ازدواجش گذشتم ولی به من صبر بیشتر بیشتر بیشتر عطا کن...، خدایا من تحمل این حجم از فشار های مالی رو ندارم به من رحم کن، خواهشاً اینجا توصیه نکنید که برو کار کن چون سالیان سال تمام تلاشم رو کردم، جز خوراک و کمی پوشاک و ترس از اجاره و کرایه چیزی نصیب من نشده است.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

بیکاری مطلق به خاطر نداشتن کارت پایان خدمت

با سلام خدمت خانواده برتری ها

سوالی داشتم مبنی بر اینکه فارغ التحصیل شدم من و نیاز شدید مالی دارم. خیلی گرفتارم باور کنید 300 هزار تومان تو کارتمه و خانه پدر سکونت دارم و با سختی از پدر و مادرم پول می گیرم ولی خجالت می کشم واقعاً.

کار هم بهم نمی ده هیج جا.  چون کارت پایان خدمت ندارم.  و امریه هم ندادن بهم از خدا بی خبرا. تمام امیدم به امریه بود. چون وقتم رو با ارزش می دونم و نمی خوام زندگیم رو از دست بدم، نمی رم ولی کار هم نمیدن بهم.

واقعاً از نظر کاری و پولی و مهارت هم صفر صفرم. به کارهای فنی علاقه ندارم. گفتن برو فنی حرفه ای رفتم چند تا دوره هاش رو شرکت کردم ولی دیدم نه واقعاً آدمش نیستم.

 چه کنم خب علاقه ای ندارم دیگه یاد هم نمی گیرم. جالب نبود. ول کردم. الآن نیاید نگید بیا سرمایه بذار و این ها. دوست عزیز من اصلاً پول ندارم که سرمایه گذاری کنم. واقعاً نمی دونم چه کنم تحت فشارم نه شغل نه خونه نه ماشین. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

برای ازدواج خانواده م این قدر سنگ انداختن جلوم که سنم رسید به سی سال

احساس می‌کنم برای هیچکدام از اعضای خانواده ام ذره‌ای مهم نیستم

هر کسی فکر جیب خودشه و هر کسی فقط غم خودش رو می خوره بچه طلاق هستم بابا که ازدواج کرد با زنش رفت

منم الآن تنها زندگی می‌کنم دوست دارم ازدواج کنم تا حالا گناه نکردم ولی هیچ کسی حاضر نیست که زندگی رو با هم بسازیم اصولاً ساخت زندگی با هم در ایران معنی نداره و یک سمت و یک طرف فقط باید خرج بده.

بعضی دخترانی هم که شاغل هستن به همسر میگن بعد از ازدواج ما نمی خوایم کار بکنیم یا درآمدمون برای خودمونه! 

من واقعاً دارم حقیقت رو میگم خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی اوضاع اقتصادی و کار جامعه خرابه، چند سالی هست از کار در رستوران تا کارواش و کار ساختمانی و هر حمالی ای شده انجام دادم با مدرک لیسانس بدون غرور ولی هیچ جا ماندگار نشدم چون حقوق‌های کم در حد یک تومن میمونه در ماه و با کار سخت تا ۲ شب و...

واقعاً یک جوون سالم و مجرد در این جامعه اصلاً ارزشی هم داره؟ نمی دونم خسته شدم از زندگی واقعاً خسته شدم، وقتی به خواهر یا برادر و پدرم میگم دختری بهم معرفی کنید برای ازدواج میگن تو وضعیت کارت  خوب نیست باید درآمدت بیشتر باشه! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۸۰ مطلب مشابه) جهت اطلاع پدران و مادران (۱۵۸ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

افسرده بشوم یا نشوم؟ مسئله این است

سلام

۲۵ سالمه، از شمال کشور و تقریبا هیچ سرمایه ای ندارم، خانواده هم توان ساپورت منو نداره، درس خوندم به هوای اینکه کار پیدا میکنم، زندگیم رو میسازم و هوای خانواده م رو داشته باشم، اما روز ها دارن میگذرن با بیکاری و نا امیدی.

اصلا گیریم یه کار پیدا کردم با حقوق ۲ ، ۳ تومن که نمیدن، (تو آگهی ها که اکثرا زدن حقوق وزارت کار میدن!)، با این پول چیکار میتونم بکنم؟، نهایت بتونم شکم خودم رو سیر کنم و زنده بمونم.

چه امیدی به آینده داشته باشم؟، با چه انگیره‌ای ادامه بدم؟‌، با هر فرمول و منطقی فکر میکنم ازدواج واسه من دست نیافتنی هستش.

ازدواج یه هدف نیست تو زندگی، اصلا گیریم ازدواج هم به کنار چی قراره بشه آینده؟، من هیچ پیشرفتی تصور نمیکنم تو زندگی. آدم این همه بدبختی مردم رو میبینه و این همه طلاق رو میبینه این همه سختی کشیدن ازدواج کردن آخرش چی شد‌؟، بدبختی کشیدن و جدایی؟، این ها رو آدم میبینه هیچ روحیه‌ ای نمی مونه که حتی بخواد به ازدواج فکر کنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

به خاطر شرایط اقتصادی در توان خودم نمی بینم بتونم ازدواج کنم

سلام به همگی دوستان

یه مساله ای رو میخوام مطرح کنم که شاید خیلی از همسن های خودم درگیرش باشن. حداقل بین دوستان خودم میبینم که خیلی هاشون به همین وضعیت دچار هستن، و واقعا برای خودم راه فراری نمیبینم. خواستم از فکر بقیه هم استفاده کنم.

از خودم بخوام بگم، پسری هستم در آستانه 30 سالگی. تو یه خانواده خیلی معمولی بزرگ شدم. از اول کودکی راهی که به ما معرفی شد به عنوان راه سعادت، درس خوندن بود. تو این راه هم تلاش کردم تا جایی که در توانم بود. دانشگاه به اصطلاح طراز اول مهندسی خوندم تا ارشد. بعدش هم سربازی و پیدا کردن کار که خب شد 27-28 سالم. 

هیچ وقت دلم به کار دولتی راضی نبود با اینکه (طبیعتا با پارتی) امکانش بود، و وارد بخش خصوصی شدم. به نسبت بقیه که بدون رانت وارد کار شدن، حقوقی که میگیرم بد نیست. ماهی حدود 3-4 تومن میشه. طبیعتا ثبات کار دولتی رو نداره، ولی پولی که میگیرم دلم راضیه که حلاله. از دانشگاه رفتن پشیمون نیستم، بهره ای که باید رو بردم از درس خوندن. کار آزاد هم برای منی که سرمایه و حمایت مالی نداشتم، چیزی بیشتر از این عایدی نداشت. خلاصه پشیمون از چیزی نیستم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

20 میلیون وام با نرخ سود زیر 10 درصد می خوام

سلام

دوستان من به یک وام فوری نیاز دارم، به مبلغ بیست میلیون تومان، نرخ سودش زیر ده درصد باشه، مدت زمان دریافت وام هم حداکثر تا پایان بهمن ماه، مبلغ اولیه که ازم بخوان حداکثر 5 میلیون.

اگر که میشه دوستانی که وام با این شرایط گرفتند راهنمایی بفرماین از چه طریقی و از چه بانکی میتونم بهش دست پیدا کنم؟

خسته شدم بس که سرج کردم و شرایط خاص و سود زیاد دیدم. خدا خیرتون بده گره از مشکل چند تا جوان باز میشه.

مرتبط:

وام با سود کم رو در چه بانک هایی می تونم بگیرم؟

بهترین بانک برای وام گرفتن کدام بانک است؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
اقتصاد خانواده (۱۱۵ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

می خوام برای کار و پیشرفت به یه شهر بزرگ مهاجرت کنم

من 30 سال در شهرستان مون موندم و درس خوندم و کار کردم و هر کاری کردم انگار هیچ دست آوردی نداشتم. شاید به خاطر این بوده که همیشه یک احساس حمایت و پشت گرمی به خانواده بوده که چندان باعث میشد پس انداز خاصی نکنم و شاید اصلا درآمدم اون قدری کم بوده که نمیشد این کار رو کرد و هزار دلیل دیگه.

ولی میخوام این بار دل رو به دریا بزنم برم به یک شهر بزرگ دیگه برای کار، هر چند هیچ فامیل و آشنا و دوستی اون جا ندارم، اما رفتارهای بد و خانواده بدی که دارم هم داره منو اذیت میکنه.

دوست دارم برم یک شهر دیگه با هر بدبختی ای شده کار بکنم و ماشین و خونه بخرم، یک دختر با یک زبون و فرهنگ دیگه پیدا کنم و بعد فقط برای ازدواج و یک سری مراحل دیگه بیام پیش خانواده ام.

میخوام به خداوند اعتماد کنم، به کارهایی که پیامبران میکردن اعتماد بکنم، هر چند میدونم اگه برم یک شهر دیگه حتی جای خواب ندارم تا کار پیدا بکنم یک جا بخوابم، ولی این ها ایمان نداشتنه، این ها همون دلایلی هست که منو اینجا نگه داشت و این همه سال باعث پسرفت من شد و باعث شد که نتیجه ای نگیرم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۲ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۲ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

معرفی چند شغل دلالی

سلام

دوستان لطفا چند مورد شغل دلالی معرفی کنید، مثل دلالی میوه یا هر دلالی دیگه، میدونم الان ته دل تون نسبت به من گارد می گیرید، ولی از سر ناچاریه، من سرمایه زیاد ندارم که باهاش شرکت بزنم، مجبورم این کار رو بکنم، البته من دلالی حروم انجام نمیدم، و اینم بگم دلال ها، به اقتصاد جریان می بخشند.

لطفا چند شغل با محوریت دلالی همراه با ارائه مختصر توضیح پیشنهاد بدید، نمیخوام خیلی دیر بشه واسه اهدافم. 

ممنونم از شما

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

چرا خدا فقط هوای پولدارها رو داره؟

سلام دوستان

بدون مقدمه میرم سر موضوعی که ذهنم رو درگیر کرده، چند سالی هست زندگیم دچار مشکلات زیادی شده که هر کاری میکنیم بدتر میشه و کم کم به وجود خدا دارم شک پیدا میکنم، مشکلاتی هم که به وجود اومده از سر اشتباهات مون نیست و یک سری اتفاقات فورس ماژور افتاد تو زندگی مون که شرایط مون رو سخت کرده.

من پسری ورزشکار هستم که برای موفقیت تو ورزش خودم دارم تلاش میکنم، پدرم فوت شد چند سال پیش و آغاز مشکلات مون بود، حتی یه دوره انقدر بی پول شدیم که مجبور شدم تو تهران کارتن خواب بشم، در حال حاضر یه خونه اجاره ای داریم که اونم تا ۲-۳ ماه بیشتر پول کرایه ش رو نداریم و دوباره باید بیافتیم تو خیابون، به این عقیده رسیدم که خدا نیست که بخواد کمکم کنه، اطرافیانم رو میبینم، نیاز های اولیه زندگی شون رو دارن و هیچ کاری برای آینده شون نمیکنن و کلا روزشون به بطالت میگذره، من دارم برای آینده م هر روز تمرین و تلاش میکنم و حتی از کمترین امکانات هم عاجزم، چه عدالتیه؟

یعنی لیاقت اینو ندارم که کمترین ها رو داشته باشم و بدون دغدغه به فکر آینده م باشم؟، بعد اونا که خونه و ماشین دارن و بیست و چهار ساعت تو خیابون ها و کافه ها هستند لیاقت شون بیشتر از منه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

انقدر پسرها رو برای ازدواج تحت فشار قرار ندید

جوک درست میشه که شوهر کم شده، و شاید فکر می کنن که با این جوک، پسرها حس غرور بهشون دست میده، نه هیچ حس غروری دست نمیده، از هر طرف هم برای ازدواج فشار میارن، بعد که جلو میریم بعضی ها مانع تراشی می کنن، بعضی از والدین خود پسران (اصلا نه مادر و پدر دختر)، حرف از ازدواج میزنن، بعد خودشون اعتقاد دارن حتما تحصیلات خوب یا شغل با کلاس و رسمی باید داشت و از هر طرف فشار ایجاد میشه.

دولت فکر میکنه با ارائه تسهیلات وام ازدواج لطف بزرگی کرده و انتظار داره آمار بالا بره، پسر ها رو تحت فشار قرار ندید، خودتون می بینید شرایط رو دیگه، تا وقتی وضعیت اقتصادی خوب نشه نمیشه ازدواج کرد، تعارف نداریم، حالا یه عده به ما میگن بی غیرت و بی مسئولیت.

خوب الان نگاه کنید، ماشین یه وسیله مهم در زندگی هست، حتی از نظر من از خونه مهم تره، ولی قیمت هاش رو نگاه کنید : ۵۵ میلیون، ۸۳ میلیون، ۱۲۰ میلیون برای ماشین های درجه ۲ داخلی، شاید بگید خوب ماشین که واجب نیست، چرا باید همه ش با قناعت و کمبود زندگی رو شروع کرد؟

ماشین که واجب نیست، عروسی که واجب نیست، طلا که واجب نیست، هیچی واجب نیست ... !، قبول کنیم همه با ایمان نیستن که با کاستی ها و ضعف ها زندگی رو شروع کنن، در چنین حالتی مسئله ازدواج به صورت خودکار کنسل میشه، شاید حتی درس عبرت و تنبیهی برای مسئولان باشه بلکه زودتر دست به کار بشن، از طرفی یه عده با تنهایی خودشون خوش میگذرونن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) عدم تمایل به ازدواج در پسران (۱۹ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

تا کی باید دست مون در جیب پدر و مادر باشه؟!

سلام و عرض ادب امیدوارم که حال همه خوب باشه

دوستان عزیز بنده پسری هستم ۲۷ ساله، ولی شور و شوق اشتیاقی تو جوونی خودم ندیدم که بخوام از این جوونی استفاده کنم و خوش بگذرونم، چون واقعا فکر کردن به مشکلات این اجازه رو بهم نمیده.

بنده ۵ یا ۶ سال پیش از یکی از همکلاسی هام خوشم اومد ولی بهش نگفتم حتی خودش هم نفهمید و متوجه نشد، چون من آدمی نبودم برخلاف بعضی از پسرهای همسن و سال خودم دنبال دوستی و ... بودن باشم، من این کارها رو تو شخصیت خودم ندیدم  و معتقدم  کسی که مهر یکی به دلش افتاد باید اونو انتخاب کنه و انتخاب اول و آخرش باشه. 

علت اینکه هم نرفتم جلو این بود که شرایط لازم رو برای این کار نداشتم، الآن هم شرایط که تغییر نکرد هیچ، تازه بدتر هم شد، شرایط اقتصادی و اشتغال رو میگم. واقعا سخته، خیلی هم سخته، بنده الان بیکارم چون کاری نیست و تو شهری هم زندگی میکنم که واقعا شغل خوبی به اون صورت گیر نمیاد که بخوای زندگی ساده ای باهاش تشکیل بدی و پس اندازی هم داشته باشی.

شغل هست، مثلا حقوقی ماهیانه ۵۰۰ و ۶۰۰ که به نظرم بیکار بمونی بهتره که خودت رو اینقدر گرفتار کسی کنی که فردا پس فردا هم ممنونت هم نشه، چون این مبلغ الان پولی نیست حتی کرایه ماشین رفت و آمد سر کار رفتنت هم نمیشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
جهت اطلاع مسئولین (۱۵ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

نمی دونم به چه شغلی علاقه دارم

سلام دوستان 

پسری هستم بین ۲۵ _۳۰ و مدارک تحصیلی بالایی هم ندارم، مشکل من اینه که نمیتونم تصمیم گیری کنم وارد چه تخصصی بشم تا اون رو یاد بگیرم، هر سال هم عمرم بیهوده میگذره و من همون آدم پارسال هستم بدون هیچ شغل و تخصصی.

همه میگن علاقه ت چیه، خب سردرگم شدم، نمیدونم علاقه م چیه؟ شاید بخاطر اینه که زیادی درباره شغل ها فکر میکنم که ببینم کدومش خوبه، آینده ش رو پیش بینی میکنم و هزار فکر دیگه و این باعث میشه بین شغل ها سردرگم بشم، آخرش هم به نتیجه نمیرسم.

خودم که پی بردم مشکل روانی دارم، اگه وارد تخصصی بشم حسرت یه کار دیگه رو میخورم، تا حالا چند تا شغل فنی رو عوض کردم، هی از این شاخه به اون شاخه و الان هیچ کاری بلد نیستم و افسرگی گرفتم از بس فکر میکنم، روانی شدم.

حافظه م ضعیف شده، اصلا قدرت تصمیم گیری ندارم، هر کاری رو بخوام شروع کنم آیندش رو فقط میبینم، میبینم همه مشغول یادگیری هستند، چه فنی چه هنری چه دانشگاهی، اون ها هر سال یه چیزی یاد میگیرن و من هنوز مشغول فکر کردنم، اگه بخوام کاری رو هم یاد بگیرم میگم ای کاش میرفتم سراغ اون فن و این باعث میشه تمرکزم از بین بره و نتونم دوام بیارم تو اون کار، وسط کار هم جا میزنم دوباره سردرگمی و افسرگی شروع میشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)