خانواده برتر

اکه بشه اون تفاوت مذهبیتون رو هم حل کرد مشکل دیگه حرف نزدن ایشون با شما هست چقدر زود بچه دار شدین میذاشتین همدیگر رو بیشتر میشناختین یه چند سال

یه مشاور برین حداقل

خب دین تعریف و شاخص های خودش رو داره

پیامبر دین رو اخلاق معرفی میکنن

اخلاق از تقابل قوه عقل در جنگ با قوای شهوتیه و غضبیه و وهمیه منتج میشه

با ابتها 8صفت 

و در آتی تا صدها صفت اکمل و افراط و تفریط

شما تا حدودی مقصر بودید که خوب ایشون رو بررسی نکردید و تحقیق و ...

دوم شما رفته رو مختون

و فقط بدیهاشو گفتید

هرکسی رو با خودش مقایسه کنید

خوبیاشو بدونید

آیا از دیدگاه ایشون شما چقدر ضربه زدید ب این رابطه

واقعا از روز اول دو کلام نمیتونستید حرف بزنید یا الان اینطور شده؟

شما هنوز علت اینکه خونه شما معذبن میدونید؟؟؟

متاسفانه هنر باهم زیستن و گفتگو و .. جایی آموزش داده نمیشه به ما

وقتی شما رو خوبیا و اشتراکاتون تمرکز کنید 

بقیه مسائل حل میشه

ولی وقتی مستقیم فقط ایراد و تفاوتها رو ببینید و برید که اونا رو حل کنید

و به اشتراکات توجه نکنید

نه تنها اونا رو نمیتونید حل کنید 

بلکه بقیه تفاهم هارو هم به هم میزنید

مثلا شما انتقادی دارید از همسرتون 

یهو برید بیستاشو بگید

هر روز هم سرزنش کنید

روزهای بعد طرف شما رو ک میبینه همه سرزنشها یادش میاد

شما واقعا میخاید محترمانه انتقاد کنید 

ولی اون از کوره در میره

خب مقصر کیه

نه اون نه شما

شما فقط نقد دارید

و ایشونم داره اذیت میشه

شما باید انقدر رو مسائل دیگه بگید بخندید

تحسینش کرده باشید

که وقتی شمارو ببینه مشتاق حرف زدن با شما باشه و نقدتونم براش شیرین باشه

ولی وقتی راهشو نمیرید

و همیشه یکسانید

بود و نبود و ناراحتیتون و نظرتون ارزشی نخواهد داشت

خونه پدرتونم

چون مربوط ب شماست کسل کنندست

بچه هم چون از شماست کسل کنندست

کلا با این فرض ک ایشون یه سری مشکلات داره

آیا شما بعنوان همسر چه کردید برا بهبود؟

یا شماهم تخریبش کردید

هرکسی خوبیهایی داره بدیهایی

تو انتخاب باید دقت میکردید

حالام دیر نیس

زندگی همینه دیگه

باید کاری کنید عیبهاشون پوشیده بشه

خانم شما هم خیلی سختگیرید اینایی که گفتین بیش تر برمیگرده به اخلاقیات تا مذهب

معمولا همه پسرا برا اینکه دختره رو بدست بیارن ممکنه اول خودشونو نماز خون و با دین و ایمان نشون بدن و برای اینکه ضایع نباشه هم یه مدت اول ازدواج همه چی رو رعایت کنن ولی خب تا اخر عمر که نمیشه فیلم بازی کرد...

یسری ادمها هم با گذشت زمان اعتقاداتشون عوض میشه مثلا طرف بی دین و نماز بوده تصمیم میگیره نماز خون بشه و به دین پایبند بشه و برعکس هم ممکنه اعتقادات نفر با گذشت زمان ضعیف بشه!

بنظر من شما هم سرت به زندگی خودت باشه,اون با بچه صحبت نمیکنه شما برا بچه وقت بزار...

اون نماز نخونه،شما اعتقادات خودتو داشته باش.

به مجلسی شما رو میبره اگه ممکنه همونجا نمازتو بخون اگه نمیشه و قضا شد به گردن شما نیست،ناراحت هم نشو.

خلاصه من رفتار شوهر شما رو تایید نمیکنم و غلط میدونم ولی خوب بعضی ادما رو نمیشه عوض کرد فقط باید طوری رفتار کرد که کمتر مشکل بوجود بیاد و کمتر ادم اذیت بشه

اینکه یه جا گفتی با شوهرم دوس ندارم برم مراسم و تشریفات چون نمازم قضا میشه خب خانم محترم یکم با شوهرت راه بیا چقدر خشک و مذهبی

حالا برو مراسم خوش بگذرون نمازتم میخونی نگران نباش

شاید تو خیلی سختگیری نمیشه همه چیو یه طرفه دید همین پاراگراف معلومه خیلی مذهبی هستی

به نظرم فقط اخوندها اون طورین که تو میخوای و با اون طور مراسمها مخالفن بقیه مردا معمولی ان .راستی منم شوهرم از خانوادم خوشش نمیاد جدیدا بهم گفته که حق نداری پاتو بذاری خونه بابات که البته مامانم  هنوز اینو نمیدونه که اگه بدونه دق میکنه عید رو هم تلفنی بهشون تبریک نگفت حالا تو فامیل همه میگن شوهرت مذهبیه والا نمیدونم این چه طور مذهبیه

حرف حرف خودشونه 

سلام

عجب

خوب باید یه چیزایی تو تحقیقات یا مشاوره قبل ازدواج متوجه میشدید

حالا تنها کاری که به ذهنم می رسه توصیه و ریش سفیدی یه بزرگ تره که ایشون راضی بشن بیان باهم برید مشاور خانواده

البته با چیزی که شما توصیف کردین فک نکنم اصلا راضی به مشاور اومدن بشن

سلام خواهر عزیز

شما باید قبل از ازدواج با رفت و امدی که در زمان نامزدی و عقد میداشتید متوجه این موارد میشدید.. این مواردی که گفتید خیلی هم ربطی به دین و مذهب نداره .. همه میدونن که وقتی خونه کسی مهمون هستی اگه سرت همه اش تو گوشی باشه میزبان ناراحت میشه این یه عمل غیراجتماعیه یا اینکه فرمودید نسبت به بچه خیلی همراه نیستن نشون دهنده غیرمسول بودن ایشون که اینم ربطی به دین و مذهب نداره ...

به هرحال همانطور که گفتم دیگه بعید میدونم خیلی بتونید کاری انجام بدین از طرفی هم این رفتار به گونه ای نیست که بخاطرشون بیخیال ازدواج بشید و درخواست طلاق بدید ... 

بنابراین تنها راهکار سوختن و ساختنه و اینکه سعی کنید کم کم روشون اثر مثبت بزارید و بتونید کمی رفتار ایشون رو بهتر کنید...

به هرحال امیدوارم خدا بتونه کمکتون کنه و در نهایت ایشون هم تو رفتارشون تجدید نظر کنن......

چقدر شبیه یکی از خواستگارا من هستن، البته با تفاوت هایی. 

ایشون هم خیلی یکدنده بود گاهی دیکتاتوری رو بعضیا دوست دارن و بعضیا شخصیتشونه.

حالا نماز و روزه که بماند. 

آدم خیلی مغرور مطمئن باشین نماز هم بخواد بخونه به این راحتیا نیست. چون دینداری اخلاص و افتادگی می خواد.  

بحث ایشون که اصلا جداست بیشتر بحث اخلاقی و شخصیت مطرحه. 

منم دوست دارم خونه شایسته سالاری باشه یعنی با نظر همگی و موافقت کلی خانواده، تصمیمات گرفته بشه. 

بنظرم شما باید براشون مشخص کنی و تعیین تکلیف کنی چون ایشون مدیر بودن خودشو بدست گرفته و اوضاع همینی که هست می ماند و فقط شما رو پیر میکنه. آخرشم تو پیری معلوم نیست قدر شما رو بدونه تازه.

بنظرم الان اگر اول زندگیتون هست با کمک بزرگترا یا مشاگر برین تنهایی و راهنمایی بگیرین تا بتونین یکم زندگی رو به سمت مشترک و خانوادگی پیش ببرین تا یکنفره. 

اگرایشون موافق نیستن که دوتایی پیش مشاوربرید

ترجیحاخودتون تنهایی ازیک مشاورخوب کمک بخواهیدوسعی کنیدباحفظ آرامش ونه بحث وجدل یکسری روش هاوراهکارهایی که مشاوربهتون ارائه میده روتوخونه انجام بدید

گفت وگو های آرام ومحبت آمیز وصبوری دراین روند دریک مدت زمان نه خیلی کوتاه بالاخره یه تغییرات مثبتی روایجادمیکنه

البته شمانبایدانتظارتغییرات بسیاراساسی وبزرگ وعظیم بخصوص درمدت زمان کوتاه داشته باشید

به خودتون هم توجه کنید ببینیداشکالات خودتون هم چیه؟

اگرهم قصدانتقادازایشون روداریددرموقعیت های حساس عصبی که برای هردوی شماپیش میاداین کاروانجام ندیدکه نتیجه عکس میده

انشالله که زندگی شادی داشته باشید

فقط یه سوال میپرسم اگرمایل بودین پاسخ بدین 

به دردخودم هم میخوره خیلی

چه مدت برای آشنایی ورفت وآمدهاو...وقت گذاشتین؟

مثلایک ماه؟۶ماه؟یکسال؟

به نظرم شما خودتون تو معاریتون برای ازدواج مشکل دارین.شما یه عنوان کلی به نام مذهب رو درنظر گرفتین و بعد این اقا هم برای رسیدن به شما احتمالا دروغ گفته یا هرچی که با شما ازدواج کنه.

شما از اول باید رو رفتار ایشون با خانواده یا هرچیزی که الان بهش ایراد میگیرید دقت میکردین که نکردین.

⚠️بیشتر نسبت به بچه مون کم توجه و بی دقت هستن. انگار نه انگار که خدا این بچه رو به ما داده.  در طول روز شاید یک بار هم سمتش نره، خیلی خیلی اخلاقیات شون هم که تند هست و سریع موضع میگیرن و متاسفانه چند باری هم دست شون رو من بلند شده. این کجاش به مذهب میخوره؟⚠️

میخاید  ادم بی دین به قول شما بیارم همه ی عشقش زن وبچه و خانواده شه؟

ادم اگه بچه ای که از خون خودش رو دوس داشته باشه و وقت براش بزاره به دین ربط داره؟؟!! اگه جواب شما بله س من دیگه کاری ندارم 

ولی مشکل اصلی زندگی شما جهل و تصور اشتباه شما راجب ادم ها است

البته به نظر من. امیدوارم مشکلتون حل شه

به اقای علی۱۳۶۹

اگه من تو این پست راجع ب مشکلاتی که دارم باهاتون حرف زدم دلیل بر این نیست که خوبی نداشته باشه. داره، منتهی من چندسال اول زندگی یه اشتباهی که داشتم خوبیاشو زیاد پررنگ جلوه دادم به خودش و این باعث شد که یدفعه با اشکارشدن بعضی رفتارها و اخلاقیاتشون شوکه بشم و این احساس به من دست داده که یه دورویی تو این رفتارش هست. بین من و همسرم معمولا اگه سوتفاهمی ایجاد شه گفتگو صورت نمیگیره و این بزرگترین مشکل ماست.چون عصبانی میشه معمولا و منم سکوت میکنم

اخلاق یه مرد نسبت به زنش و زن نسبت به مردش باید چطور باشه ؟ هنر این نیست که بعضی از اقایون جلوی دوست و اشنا خودشونو مومن جلوه بدن و بعد تو خانواده با همسر خودشون تندخو، نسبت به بچه های بقیه مهربون و خوش اخلاق ولی نسبت به بچه خودشون بی اهمیت و بی رمق.‌.

جالبتر اینکه من حداقل جلوی خانواده هامون خیلی خیلی تودار بودم و هیچ چیزی از جزییات زندگی مون هیچوقت بروز ندادم حتی به مادرم. درصورتی که تو بین خانواده خودشون این موضوع (یعنی گفتن ایرادت مردها توسط زن ها یک تفریح محسوب میشه. حتی خواهرهاشون مدام بی احترامی دارن جلوی جمع به همسرهاشون)

به بعضی دوستان

من خشک مذهب اصلا نیستم اتفاقا. فقط چون چیزی که الان هستم رو سخت بدست اوردم نمیخام راحت از دستش بدم. شاید قضا شدن نماز برای خییلیا ساده باشه، اما برای من عذاب اوره. مگه گوش و چشمم رو الکی بدست آوردم آخه که بخام سر هر مراسمی ناراحت شم؟

اشنایی ما کاملا سنتی بوده و یکی از ایرادات ازدواج سنتی شناخت محدود هستش گرچه من غیر سنتی ازدواج کردن یعنی دوستی و اینجور مسائل رو صحیح نمیدونم.

عزیزم شما باید قبل از ازدواج به این  موارد پی میبردید، در هر حال گذشته که دیگه بر نمیگرده و سرزنش کردنم کار درستی نیست چه بسا برای هر کدوم از ما این موضوع اتفاق بی افته و بعد چند سال به شناخت جدیدی از همسرمون برسیم. چیزهایی که به ذهن من میرسه بهتون بگم اینه که گذشت کنید، صبور باشید، نا امید نشید.ی دوستی به من میگفت مهم نیست چقدر از لحاظ اعتقادی با همسرتون متفاوت باشید مهم اینه که چقدر بتونید با منطق با هم صحبت کنید.حالا من از شما اینو میپرسم، چقدر میتونید باهاش منطقی صحبت کنید؟ اصلا تا حالا سر این مسائل باهم صحبت کردید؟ مثلا همین مراسمی که گفتید، با همسرتون به یک نقطه مشترک برسید ازش بخواید نمازتون رو بخونید بعد به اون مراسم برید یا وضو بگیرید و برید تو مراسم ی گوشه کناری بخونید یا شما تو اینجور مراسم با همسرتون همراهی کنید به شرطی که ایشونم رفتار مناسبی با خانواده شما داشته باشن. نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه!؟ نه اینکه بخواید از هم گرو کشی کنید که اصلا کار قشنگی نیست بلکه با عقاید و علایق هم کنار بیاید مثل دو تا رفیقی که باهم اختلاف نظر دارن ولی همدیگر رو همراهی میکنن. 

چی باعث میشه صداشون رو بالا ببرن! شاید مردانگی ایشون نادیده گرفته شده، شاید کمبود اعتماد به نفسش رو اینطور جبران میکنه، شاید شما خیلی مقابلش گارد میگیرید، شاید  ناراحتی های دیگه ش رو اینطور خالی میکنه و شاید های دیگه که ما نمیدونیم چون تو زندگی شما نیستیم، ولی خودتون میتونید کشف کنید،موقع عصبانیت باهاش کل کل نکنید و بگید باشه هر چی تو بگی، و وقتی اروم شد باهاش صحبت کنید، خیلی از آقایون همون لحظه دنبال چشم شنیدن هستن و بعدا منطقی تر برخورد میکنن. 

چی باعث میشه با خانواده تون خوب ارتباط نگیرن! اینارو ما تا علتشون رو ندونیم نمیتونیم قضاوت و حتی کمکی بکنیم.

گذشت کنید و به خدا توکل کنید و با مهربونی و صبوری جلو برید.محبت کردن خیلی مشکلات رو حل میکنه. محبتتون رو بیشتر کنید

و ی چیز دیگه که یادم رفت بگم، خطاب به جوانتر ها

نیاید بگید طرف ادم مذهبی و خوبی هست نیاید بگید من ملاکم مذهبی بودنه، والا بلا مذهبی بودن طیف های مختلفی داره. باید ریز به ریزدر مورد همه مسائل صحبت کنید باهم نه اینکه کلی به این موضوع نگاه کنید

 به س

اون بخش مذهبی بودن که گفتم شاید بیشتر متوجه اخلاقیاتشون بود گرچه این نوع بی توجهی نسبت به همسر و فرزند توی دین خدا هم پسندیده نیست. حالا در خارج از چهارچوب های دینی که بماااند...

بعدشم مگه قراره قبل ازدواج همه چی دست آدم بیاد؟ باور کنید اینجور ریزه کاری ها فقط زمانی بر انسان واضح میشه که زیر یک سقف باشن.

من قبل ازدواجم کار میکردم اما خب بنا به دلایلی گذاشتم کنار و بچه داری و خانه داری رو به نحو احسنت دنبال کردم و پشیمونم نیستم به هیچوجه. شاید هم این مساله باعث شده که من حساستر شم نسبت به مسائل اخلاقیشون. دلم میخاد هردو درکنار بچه مون براش پدر و مادر خوبی بشیم نه اینکه یکی کاامل خودشو بکشه کناار و بگه این دیگه جزو مسائل داخل خونس  و به من مربوط نیست.

بماند که رانندگی و خیلی از چیزای دیگه رو که من قبلا راحت دنبال میکردمو کامل ازم سلب کرده. 

به قول یکی از کاربرا باید سوخت و ساخت..‌‌

ا

یعنی از روز اول ایجوری بوده یا جدیدا اینطوری شده ؟بعضیا ظرفیت ندارن تا به دوقرون پول میرسن همه چیزشون عوض میشه حتی اعتقادات و اخلاق اینکه با شما که آدم مذهبی هستید چنین رفتارهایی میکنه و چنین چیزهایی که در شان یه آدم مذهبی نیست از شما می خواد معلومه رو شما غیرتی نداره یا کلا غیرتشو از دست داده شایدم تحت تاثیر دوستان ناباب قرار گرفته سعی کنید از یه آدم معتمد که میدونید حرفاش رو شوهرتون تاثیر میذاره کمک بگیرید درضمن شوهر حق نداره همسرشو به زور به جایی ببره که بیم فساد وجود داره این حق شماست که پیروی نکنید اگه روتون دست بلند میکنه میتونید ازش شکایت کنید تا حساب کار دستش بیاد نمیدونم خانوادتون چقدر حمایت گرن ولی اگه صلاح میدونید با خانواده خودتونم مطرح کنید خلاصه منفعل نباشید در این زمینه از وکیل پایه یک دادگستری و مشاوران خانواده کمک بگیریدو مشکلات خودتونو مطرح کنید موفق باشید

به rezvan haghgo

چقدر نظرتون به دلم نشست....

محبت رو خوب گفتین...همسرمن متاسفانه مادرشون قدری خشک و کم احساس هستن. شاید بخشی از این کمبود محبت به خانوادشون برگرده و من اینو درک میکنم و محبت بین ما تقریبا یکطرفه اس☺

من فقط میگم فرزندم اسیب نبینه از این بی توجهی ها. همین فقط

به صداقتmonn

ما یکماه اشناییمون طول کشید متاسفانه و خیلی کم بود مدتش. دلیلش هم پشت سر هم شدن چند خاستگار بود و یه جورایی متاسفانه تو موقعیتی قرار گرفتم که از طرف خانواده خودم محکوم به انتخاب کردن بودم. خداروشکر میکنم البته. این عین ناشکریه اگه بخام خوبیاشو نبینم. چشم و دل پاک بودن، تلاش برای برطرف کردن نیازهای زندگی و اینکه از نظر مالی کم نزاشته و همیشه تو کارهای خیری که ازش میخام برای هرجایی شرکت کنه و واقعا خیر بودنشو نمیتونم انکار کنم. 

میخوای رفتارش درست بشه خوبیاشو ببین صد برابر میشه. اینو براساس قانون جذب گفتم

چون نمیتونی کسیو عوض کنی فقط باید دیدگاه خودت اصلاح بشه جز این چاره ای نیست تا صبح بشین بگو همسرم چرا اینجوریه مخالف این رفتارا باشی ناخوداگاه مقاومت میکنه زیادتر میشه 

بعد شما اعتماد به نفستم ببربالا ایشون اصلا متوجه ارزش شما نیستن قبل ازدواج یه ادم دیگه ای بوده شاید شمارو یجور خاص میدیده تا بدستتون بیاره الان یه رفتاری کردین که میگه برو بابا تاکی براش نقش بازی کنم. دست روت بلند میکنه یا صداش بلنده یعنی برات ارزش قایل نیست

این ارزش رو کی تعیین میکنه خود شما

هرنگاهی به خودت داشته باشی همسرتم همون نگاهو بهت داره

عزیزروی خودت کااار کن 

به " naznaziasal "

سلام ، امیدوارم حالتون خوب باشه

چرا ایشون خشک و مذهبین؟

نگفتن نمازِ اول وقت که ... گفتن نمازشون قضا میشه

انصافاً این که نمازشون قضا نشه توقعِ زیادی نیس ، کجاش میشه خشکِ مذهبی؟

دلتون شاد

به سوال کننده

سلام خواهرم
امیدوارم حالتون خوب باشه

الان وقتِ سرزنش نیس، کاریه که گذشته ولی خب حداقل خوبه مجردا این مسائلو ببینن که توی انتخاب دقت کنن ، لازمه زن و شوهر از نظرِ اعتقادی همسو و هم درجه باشن یا حداقل هدفِ واحد داشته باشن

طبیعتاً همسرِ شما هم گاهی ازینکه شما توی یه سری مسائل باهاش مخالفین، راضی نیس

وقتی زن و شوهر از نظر اعتقادی مثه هم باشن جفتشون لذت میبرن

اول اینو بگم که شاید حرفای من نسبت به زندگیتون وارد نباشه چون ما فقط داریم حرفِ یه طرفو میشنویم ولی خب طبقِ همین متن ، انتظاراتتون اصلاً زیاد نیس

* اینکه زیاد به بچتون توجه نمیکنه ، به مذهبی بودن نمیخوره
پیامبر و امام علی با اون عظمتشون کلی با بچه ها بازی میکردن، میذاشتن بچه ها سوارشون شن و...

میخوام بگم با بچه به اقتضای سنش بازی و رفتار میکردن

* اینکه شما رو زده اصلاً به مذهبی بودن نمیخوره

پیامبر( ص) :
« هر کس به صورت زنش سیلی بزند، خداوند به آتشبان جهنم دستور می دهد تا در آتش جهنم هفتاد سیلی بر صورت او بزند .»

(به قولِ " جمیل " تو سریالِ " دیوار " :
موش زنشو نمیزنه
سگ زنشو نمیزنه
مردی که دست رو زنش بلند کنه از سگ و موش کمتره )

* اینکه رفتارِ درستی با خونوادتون ندارن و دوس دارن رابطتون قطع شه اصلاً به مذهبی بودن نمیخوره

درباره صله رحم کم توصیه و حدیث نداریم

* اینکه باعث میشه نمازتون قضا شه اصلاً به مذهبی بودن نمیخوره

* اینکه غد و یه دندس اصلاً به مذهبی بودن نمیخوره

کم درباره ی مشورت و هم فکری ، توصیه ی دینی نداریم ،مخصوصا بینِ زن و شوهر

* اینکه صداش بلنده اصلاً به مذهبی بودن نمیخوره

نمیدونم شاید صرفِ نماز و روزه شده ملاک و معیارِ مذهبی بودن 😐

درباره هر کدوم ازین ستاره هایی که زدم میتونم ۵۰ خط توضیح بدم و ارجاع بدم به حدیث و روایت منتها نمیخوام کامنتم طولانی شه

با اجازتون چنتا حدیث کپی میکنم صرفاً جهتِ اطلاع !

✅ پیامبر( ص ) می فرمایند:

«هر چه ایمان بنده زیاد شود، محبت [وی] به زن ها نیز زیاد می شود .»

✅ امام صادق ( ع ) می فرمایند:

«هر کس بیشتر دوستدار ما (خاندان عصمت و طهارت) باشد، به زن ها (همسرش) نیز بیشتر دوستی می کند .»

✅حضرت امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند:

«همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود .»

✅ پیامبر( ص )می فرمایند:

« بهترین مردان امت من، آن کسانی هستند که نسبت به خانواده خود خشن و متکبر نباشند و بر آنان ترحم و نوازش کنند و به آنان آزار نرسانند .

✅ پیامبر عزیز اسلام صلی الله علیه و آله می فرمایند:

" نشستن مرد در کنار خانواده اش، نزد خدای بزرگ دوست داشتنی تر از اعتکاف [و نشستن] در این مسجد من است .»

این چنتا حدیثو صرفاً از بابتِ اطمینانِ شما آوردم که بدونین رفتارای همسرتون با اسلام در تضاده

حالا راهکارم :

پیشنهاد میدم حساسیتتونو نسبت به واجب و حرام حفظ کنید، ولی نسبت به مکروه و مستحب کوتاه بیاین

فرضاً نماز

روی اینکه نمازتون قضا نشه حساس باشید، ولی روی اول وقت بودنش نه

فرضاً با هم میرید عروسی یا مهمونی یا ...

یجوری نمازتونو بخونید، بالاخره یه گوشه کناری میشه ۴ رکعت نمازو خوند ، اصلاً روی جماعت بودنش و اول وقت بودنش حساس نباشین ، همین که قضا نشه کافیه

واسه خودِ مجلسم زیاد حساس نباشین ، پوششتون کاملاً شرعی باشه ، اگه جایی میرین که آهنگای ناجور داره و شما خوشتون نمیاد ، هندزفری بذارین یه فیلم ببینین یا هر صدا و صوتی که دوس دارین گوش بدین

سرتونو گرمِ موبایل کنین اگه میشد

اگه جمع کوچیک بود و بی ادبی حساب میشد، با آدمایی که از نظر فکری شبیهتون هستن بیشتر باشین ،
ذکر بگین
نسبت به شوهرتون خوش اخلاق تر باشین
میدونم هستین ، بیشتر خوش اخلاق باشین

باهاش لج نکنید به هیچ وجه مگر جایی که یه ضررِ بزرگ وسط باشه

بیشتر ازش تعریف کنین، خامِش کنین اصطلاحاً

با محبت نرمش کنین
از نظر جنسی بیشتر بهش برسین ، بهش نشون بدین نیازاش واستون مهمه ، واسش متنوع تر و خواستنی تر باشین ، فانتزیاشو بشنوین، به نظرم از نظر جنسی اگه بیشتر بهش برسین، بیشتر واسش عزیز میشین
بالاخره مرد وقتی ببینه زنش واسش کم نمیذاره و دلخواهشه، خودشم سعی میکنه دلخواهتر بشه واسه زنش

پیشِ دیگران قربون صدقش برین

به خونوادش بیشتر محبت کنین

مرد با محبت خام میشه ، نرم میشه

حالا ممکنه شما همه ی اینا رو انجام داده باشین و الانم در حالِ انجامش باشین ولی بازم ایشون اونی نشه که باید باشه ، اینجا اگه وضعیت جوری بود که به هیچ وجه نمیشد کنارش زندگی کرد، طلاقو پیشنهاد میدادم ولی الان با توجه به شرایطتون میگم به هیچ وجه به طلاق فک نکنید
سعی کنید مواردِ بالا رو امتحان کنید ، شما به دینداریِ خودتون بمونین ، ایمان و اعتقاداتِ خودتونو حفظ کنین، بچتونم با اعتقاداتِ خودتون بزرگ کنید

هم اینکه بچه دارین، هم اینکه ایشون غیر قابل تحمل نیس ، درسته کامل مطابقِ میلتون نیس ولی بالاخره میتونه بهتر شه ، به همین جهت میگم طلاق اصلاً راهِ درستی نیس

این حدیثو داشته باشید

پیامبر ( ص ) :
 «خداوند عذاب قبر را از سه دسته از زنان برمی دارد و در روز قیامت با فاطمه دخترم - سلام الله علیها - محشورشان خواهد کرد. زنی که بر غیرت شوهرش شکیبایی کند؛ زنی که در برابر بداخلاقی شوهرش صبوری کند و زنی که مهریه اش را به همسرش ببخشد، خدا به هریک از آنها ثواب هزار شهید می دهد.»

واسه زنِ معتقدی مثه شما ، این حدیث باید دلگرم کننده باشه

شما در حدِ توانتون به اعتقادات و دینتون برسین، با شوهرتونم همیشه خوب و خوشرو باشین
اینکه رفتاراش مطابقِ دین نیس باعث نشه باهاش بدرفتار شین ...
اتفاقاً الان وقتشه شما مذهبیِ واقعی باشین ، شما واسش بهترین باشین
درباره ی وظایف زن و شوهر طبق شرع بیشتر بخونین
متوجه میشین همین که شوهرتون ازتون راضی باشه خیلی باارزشه ( من به هیچ وجه رفتارِ همسرتونو تائید نمیکنم ، برعکس... کاملاً بدم اومد از رفتاراش ولی خب شما معتقد و مذهبی هستین، پس به حرفِ خودِ خدا گوش بدین )

این چیزایی که گفتمو حتماً امتحان کنین
شما در حدِ توانتون به وظیفتون عمل کنین ، بقیش با خدا

" لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ "

" خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمی‌کند "
۲۸۶ بقره

خدا حکیم و عادله، از شرایط و نیتِ درونی و اعتقاداتِ واقعیتون خبر داره، نمیذاره حق و ناحق بشه

خیره ان شاءالله

امیدوارم عاقبت بخیر بشین و شوهرتون روز به روز باهاتون بهتر بشه

عزیزم درکت میکنم چی میگی چون یکی از آشناهای خودم با همین ملاک اخلاق و ایمان ازدواج کرد ولی چیزی که بعد ازدواج دید خیلی متفاوت بود با قبل ازدواج.

به نظرم اخلاق و ایمان خیلی درونی هستند و هرکس برداشت متفاوتی ازشون داره و کلی هستند و به راحتی هم قابل تشخیص در افراد نیست، پس بهتره ملاکهای دیگه کنارش درنظر گرفته بشه یا اینکه اخلاق رو ریز بررسی کرد.

و درمورد شما هم فکر میکنم مشاوره براتون خوب باشه. این آشنای من هم مثلا همسرش الان هم نمازش اول وقته ولی یه توهین هایی بهش میکرد که بنده خدا جلو غریبه و آشنا میزد زیر گریه. البته ایمان خیلی خوبه ولی مشکل از آدماست که خودشون رو باایمان کامل جا می زنند.

حالا در مقابلش یکی رو میشناسم که نماز نمیخونه ولی اعتقاد داره کارش اشتباهه ولی اخلاق داره

من همیشه بین این دوگانگی می مونم

امیدوارم که زندگی شما هم رو روال بیفته

به چارسو

واقعا انسان بزرگی هستین شما

ممنون از وقتتون و فکرتون و نکاتتون و احادیث زیباتون.

اینا رو همه رو در کنار هم تو دفترچه ام یادداشت میکنم و تلاش میکنم که بیشتر توجه کنم و بیشتر تلاش میکنم که مثل قبل خوبیهاشو بیشتر ببینم.

خدایا حکمتتو شکر این خانومای پاک و مومنه رو قسمت کیا می‌کنی......که مجبورش کنه باهاش مراسم مختلط بره.....هییییییی..........خدایا نصیب ما هم بکن قول میدم قدرشو بدونم.

سلام

دورت بگردم خواهری

چقدر متین نوشتی

با هم مشاوره برید

زوج درمانگر

اول خودت تنها برو صحبت کن

بعد ببین چه طور می‌تونی ببریش مشاوره

وانمود هم کن قبلا با مشاوره صحبت نکردی

دعای معراج رو هم هرروز بخون 

منم برات دعا میکنم

سلام

دوستان نکات خوبی رو گفتن. اما به نظر من این دست بلند کردن روی همسر به هیچ وجه قابل توجیه نیست. البته من شرایط شما و ایشون رو موقع اختلاف نظر و بحث نمیدونم. 

اما به هیچ وجه نباید به زد و خورد منجر بشه. حتما باید هنگامی که دو طرف اروم هستن با گفتگوی منطقی مشکلات رو بررسی و سعی کنن حل و فصل کنن.

ان شاا...با توکل به خدا و صبر و سیاست مشکلتون حل بشه

منم قبل ازدواج همین تصوری از شوهرم نداشتم بعد کلی فرق میکرد تنها راه حلی که فکر میکنم بی خیالی ادم خودشو بیخیال بگیره وگرنه زندگی سخت میشه برا خود ادم چون شوهر که تغییر نمیکنه نمیشه هم که ادم جدا شه فقط اگر میخوای راحت زندگی کنی بهتر وضع موجود رو بپذیری و بیخیال باشی وگرنه داغون میشی

بنظرم حق دارید که از بایت رفتار شوهرتون ناراحت بشین

شما خشکه مذهب نیستید و یه خانم مذهبی که سعی میکنه واجبات رو انجام بده و حدود رو نگه داره

بعضی مردا اخلاقشون شبیه شوهر شماست و بنظر بنده اصلا این رفتار جالب نیست و اگه بتونید یجورایی همسرتون رو همراه کنید خیلی خوب میشه

می تونید بگید شغل همسرتون چی هست؟

همانطور که rezvan haghgoo گفتن طیف انسانهای مذهبی زیاده، بعضیا از زوی عادت مذهبین، بعضیا بخاطر محیط مذهبین، یه عده بخاطر موقعیت شغلی و ...

دوستان جوان هیچوقت ساده به ازدواج نگاه نکنین شاید روی کاغذ همه ی درست باشه اما در عمل خیلی مشکل وجود داشته باشه

سلام

خیلی مورادی که گفتین ارتباطی با مذهب نداره - دوستان اشاره کردن ولی لازم دیدم تکرارش کنم

نکته ی مهم اینکه اصلن فرض کنید زن و مردی دقیقا از نظر اعتقادی مشابه هم باشن موقع ازدواج

آدما تغییر می کنن !!! چند سال بعد چند دهه بعد حتی ! ممکنه تفاوت بروز کنه 

چاره چیه !؟ بزنن تو سر و مغز هم و به زور بخوان طرف مقابل رو مثل خودشون کنن !؟

یکی از مهم ترین چیزایی که زن و شوهر باید بلد باشن "سازگاری" هستش . چون به هر حال دو تا شخصیت مستقل و متفاوت هستن که کنار هم قرار می گیرن بنابر هر چقدرم شبیه باشن بازم یه جاهایی تعارض و تضاد پیش میاد که باید بلد باشن مدیریتش کنن

پرخاش و بی توجهی های ایشون شاید ریشه تو یه سری مسائل بینتون داشته باشه  و قابل حل باشه

از اول ازدواج همین رفتارارو داشتن ؟ یا بعدا اینطور شدن ؟
یه زوج درمانگر خیلی میتونه به شما کمک کنه 

حتی اگر ایشون هم راضی نشد بیاد شما به تنهایی 50 درصد اون رابطه اید - تغییر رویه ی شما تاثیر خودشو خواهد گذاشت 

ضمنن گفتید کارتونو کنار گذاشتین منجر به پرتوقع شدنتون از ایشون در زمینه نقش والد بودنشون شده - تحلیل درستی کردید خودتون

تو روانشناسی بهش می گن اصل جبران 

الان بچه ها چند سالشونه ؟

شاید بتونید دوباره شاغل بشید - مثلا به صورت پاره وقت

برای خودتون به عنوان یک زن چقدر وقت صرف می کنید ؟ برای سلامتی و شادابی جسم و روح و ذهنتون ؟ برای تفریح و آرامشتون ؟ آیا کلا وقف بچه ها شدین ؟ یه مادری که به نیاز های خودش توجه می کنه و برای بچه ها هم به حد "کافی" مادری می کنه به مراتب مادر بهتریه تا مادری که خودشو فراموش کرده و یکسره هلاک بچه ها می کنه خودشو - نه فقط از شوهر که بعد ها از بچه هاتون هم میزان توقعتون بالا میره و احساس سرخوردگی و بازنده بودن در مقابلشون پیدا می کنید

حالا فک کردی شوهرای دیگرون امام زادن 

شوهر من با خواهرام وشوهر خواهرام مشکل داره بهشون حسودی میکنه درآمد وتحصیلات اونا بالاتره وبه شدت شوهرم باهاشون مشکل داره 

برای هر رفت وآمدی باید عزا بگیریم 

منطق هم که اصلا نمیدکنه چی هست

تنها کاری که تونستم بکنم اینه که رفت وآمد مون روبه حداقل رسوندم باهاشون اینطوری حداقل خودم وبچه هام آرامش داریم 

هر وقت حرفی حدیثی بحثی چیزی میشه ساکت میشم تا به وقتش حرفم رو بزنم که اونم بیشتر اوقات اخم وتخم وبعد میزاره میره 

بیخیال بابا تا اینجا رو تحمل کردیم مابقیش رو هم میگذرونیم تا ببینیم این زندگی کی به آخرش میرسه تا راحت شیم 

مشکل از خودتونه!!! چون فکر می‌کنید هرکس نماز میخونه یا هیت امام حسین میره حتما آدم خوبیه!!!! از اول معیارتون ظاهر بوده و ایشون هم ظاهرو رعایت کرده و فریبتون داده!!

خانم گل شما اینقدر که بهش تو ظاهر و باطن گیر میدی معلومه روز به روز فاصله تون از هم بیشتر میشه و بحث و جدلتون بالا میگیره و اعصاب براتون  نمیمونه 

اینقدر با هم لج بازی کردین که کارتون به کتک خوردن رسیده در مجموع شما حرمت بین خودتون رو از بین بردین و درست کردنش کار زمان بریه

این مشکلات رو قبلا باید بهش فکر میکردین و درست میشناختینش با چند جلسه حرف زدن که شخصیت طرف مشخص نمیشه 

ایشون از نظر خودش آدم مذهبیه از نظر شما نیست

شما از نظر خودت مذهبی هستی از نظر ایشون خشک مذهبی

به همین سادگی

اگر میخوای زندگیتو حفظ کنی دست از تلاش برای تغییر دادن ایشون بردار

تفاوت های مذهبی رو بذار کنار و بهش گیر نده چون به جای بهتر شدن شرایط بدتر میشه 

شما میتونی با پذیرش تفاوت ها بهترین زندگی رو برا خودت بسازی

اینجوری که معلومه شما به خاطر یه عروسی رفتن و آهنگ و نماز قضا شدنت زندگیتو برا خودت و شوهرت جهنم کردی!!!!  چه توقعی از اون داری 

سعی کنید تفاوت های همو درک کنید متاسفانه شما در انتخابتون ملاکهاتون رو درست در نظر نگرفتی و چشم بسته وارد زندگی شدی 

دو تا راه داری یا جدا شی یا زندگیتو بسازی و ادامه بدی

اگر میخوای جدا شی که بحثش جداست 

ولی اگر میخوای زندگی کنی دست از درست کردن جهنم برا زندگیت بردار و شوهرتو همون طور که هست قبول کن 

سخته ولی برای خوب زندگی کردن در کنار ایشون لازمه 

شما دست از ایراد گرفتن و نق زدن بردار احترامشو حفظ کن بهش محبت کن و احترام گذاشتن و محبت کردن رو با روی باز بهش یاد بده 

به مرور همه چی درست میشه 

زن و شوهر باید اولویت اول زندگی هم باشن باید هر کاری که باعث رنجش ظرف مقابل میشه و متوجهش میشن رو بذارن کنار تا زندگی خوبی داشته باشن عشق داشته باشن آرامش داشته باشن و پیشرفت کنن

غیر از این باشه تاهل فقط یه زحمت و دردسر و اعصاب خوردی جدید به زندگیت اضافه میکنه!!!!

اگه اینطوری که شما گفتید باشه. باید با همسرتان درست حرف بزنید. خواسته هایتان را واضح و با لحن درست بگوئید. متاسفانه کمی دیر شده ولی نباید زیر بار بروید و این شرایط را بپذیرید. اگر با مخالفت های شما در زندگی کار به پیشرفتی نکرد. پای فامیل و مشاور را وسط بکشید.احتمالا هوش اجتماعی پایینی دارند و شما باید با هوش خودتان در وی نفوذ کنید‌. خیلی از زنان تو این دوروزمونه  زیاده روی میکنند ولی شما کم روی کرده اید.

به خانم سبا

لجبازی؟ نه عزیزم از طرف من لجبازی در کار نیست. ایشون یکم غد و عصبانی هستن 

مرسی که وقت گذاشتین

به الی خانوم

ممنون عزیزم با کلام قشنگت و سوالهای بجات شاید منو متوجه بعضی اشتباهات و زیاده روی هام کردی

بچه من ۴ سالشه. بله.امکان شاغل شدن رو دارم و خیلی خیلی به کارم علاقمند بودم .انشالله ک بتونم دوباره سرکار برم. گرچه تو فکر کارافرینی هستم بیشتر تا اینکه زیرمجموعه جایی باشم.

اون بعد جسمی و روانی که ذکر کردید بجا گفتین.همیشه تلاش کردم فضای خونه آروم و ب دور از تنش باشه. روابطمون با بقیه رو در سطح عالی نگه داشتیم .همیشه تلاش کردم خوش پوش باشم تو خونه و البته بیرون هم که متناسب با فضای بیرون.و دراین باره متاسفانه شاید یکم تجملاتی هم باشم که البته دارم رو خودم کارمیکنم که کمتر بشه این بعد منفی ظاهریم.

 متنوع ترین غذاها رو همیشه برای همسرم دارم و همیشه حواسم بهش بوده. حتی به واکس کفشش 

من بیشتر وقتم رو با بچه میگذرونم و مدام تلاش میکنم که خلایی تو زندگیش احساس نکنه ولی بقول شما شاید روح خودمو این وسط گم کردم. گرچه تلاش کردم با ذکر و دعا و قران خوانی برای خودم و بچه ام کمی دردهامو تسکین بدم...اما..بگذریم...

به همت شرق

ایشون مهندس هستن و توی شرکتی کار میکنن

گرچه محیط کاریشون اصلا محیط جالبی نیس ولی خب همسر من شاید تو بین همکاراش آیت الله حساب بشه☺

همینطور که به ما گفتی به خودش بگو.... بهش بگو اون موقه که اومدی خواستگاریم اینجوری نبودی....

اگه گفت حالا که اینجوریم و...... که باید جدا بشی

چه جالب سه  اقای اولی که کامنت گذاشتن سوال کننده رو مقصر... یا  کوبوندن یا گفتن بسوز بساز.. میخواستی از اول بشناسیش..چهارمی هم گفته "بعضی" پسرا فیلم بازی میکنن که شدیدا باهاش موافقم...

کامنت خانم "کامنت " خیلی ناراحتم کرد.یاد اون پسرای سایت افتادم که میگفتند به مرد ایرانی ظلم میشه و من در جواب گفته بودم چیزی جز ظلم در حق زن ایرانی ندیدم تو این 33 سال عمرم..

آقای فامیل دور هم گفتن بسوز و بساز..

کامنت رضوان حق گو کمی اب خنک ریخت روم..

خب سوای همه این ها،

سوال کننده عزیز

هرچه در گذشته بوده گذشته

الان چیکارا میشه کرد؟

یه مدت سیاست رو پیشه بگیر یعنی چی؟

مهربان باشه..از بحث و دعوا دوری کن..و کنارش حواست رو بسیار جمع کن.. بسیار به رفتارهاش دقت کن.. علت رفتارهاش و تحلیل کن.. با خودت فکر کن آیا رفتار من علته رفتارشه؟ یا سوای از من اون از بعد رفتاری اخلاقیات نداره..؟

قشنگ بسنج... بعد به این سوالات پاسخ بده برای خودت:

آیا رفتارهاش با تغییر رفتار من تغییر میکنه؟ کدوم رفتارها و تاچه حد تاثیر داره؟

حالا کدوم رفتاراش سوای از رفتار من قابل تغییر نیست و شخصیت خودشه؟ آیا من میتونم هضمش کنم؟و یه عمر با این رفتارش زندگی کنم و بپذیرمش؟

اگه میتونید برید مشاوره حضوری یا اگر نه تلفنی توهمین نت بگردید مشاور پیدا کنید

خودتون به تنهایی مشاوره بگیرید.. واقدام کنید

با همراهی مشاور سعی کنید به گفتگو با اون بپردازید.. و ناراحتی هاتون ابراز کنید

این حق شماست که ناراحتی و دلخوری هاتون و ابراز کنید... حتی اگه منجر به تغییر در اون نشه..

سکوت همیشه راه حل خوبی نیست.. متاسفانه من خانمی رو دیدم که به خاطر سالها سکوت دربرابر رفتارهای ظالمانه شوهرش نمیتونست درست حرف بزنه و میگفت همش دلم میخواد برم وسط بیابان فریاد بزنم.. یه روز با بهورز هماهنگ کردن دوستم بردنش جایی تو جنگل و ازش خواستند فریاد بزنه...خیلی سخت و زجر اور بود.. در نهایت نه من نه دوستم نه روان شناسی که بهش معرفی کردیم نتونستن درمانش کنند....

همه اینها بستگی داره شما شرایط ت چه طور باشه..جوانب و بسنج.

سعی کن بدون دعوا نظرت و اعلام کنی...همیشه سکوت خوب نیست جمع میشه رو دلت میمونه..

متاسفانه خیلی از زن های ایرانی توان مالی ندارن که جدا شن و بهتره برای ادامه زندگی با مشاوره.. با همراهی بزرگتری در خانواده خوده اقا... کار رو اصلاح کنن و پیش ببرن..

رفتار ایشون در حدی نیست که من بگم سازش کن.. چون مردی که دست روی زنش بلند کرده یا میکنه اسیب های بدی به زن و بچه و ایندشون وارد میکنه..

امیدوارم منسجم و دقیق به مشکلات فکرکنی.. و مشکلت رو از طریق مشاور خوب حل کنی.. 

آیاموندن در این زندگی به نفعمه یا جدایی؟

به نظرم با یه روانشناس مجرب در این مورد صحبت کنین . این بی توجهی به شما و فرزندان و دست بلند کردنشون روی شما میتونه علایمی از افسردگی باشه و با توجه به چیزهایی که گفتین بعید میدونم فقط مذهبی نبودنشون مشکل باشه . باید مشکل اصلی موشکافی بشه که فقط از دست یه روانشناس حاذق برمیاد . والسلام

با عرض سلام خدمت شما سوال کننده گرامی 

ازدواج شما هرچی بوده دیگه شده ودیگه به گذشته فکر نکنید 

تمرکزتون رومشکل الانتون باشه 

از لحاظ شرعی اینکه نمازتون بخاطر ایشون قضا میشه اصلا دلیل خوبی نیست وتو واجبات اطاعت از شوهر شرط نیست 

اینجوری که من فهمیدم برای شوهر شما یه اتفاقی افتاده که اینجوری شده آخه آدم هر چقدر هم بد باشه بچه خودشو دوست داره . شاید ناخواسته به ایشون بی مهری کرده باشید یا اونو با کسی مقایسه کردید یا بی احترامی بهشون کردید   نمیدونم ریشه یابیش با خودتون  اما مشکل شما قابل حله .با یه مشاور خوب در تماس باشید

اینو میدونم که یه زن با سیاست میتونه یه مرد رو برده خودش کنه 

التماس دعا