من یه دختر ۴۳ ساله هستم، لیسانسه، کارمند و مجرد.
یه خواستگار دارم که از من شش سال کوچکتره و مدرکش فوق لیسانسه اما قبلا یه بار ازدواج کرده و زنش رو طلاق داده. من چون سن و تحصیلاتش خوبه قبولش کردم. اما خانواده م میگن این مرد به دردت نمیخوره چون مطلقه ست.
هر وقت ازش میپرسم دلیل طلاق تون چی بود آسمون و ریسمون به هم میبافه و دلیلش رو نمیگه، یا چیزهایی میگه که با هیچ عقلی جور در نمیاد. بهش گفتم بیا بریم پیش مشاور ولی نمیاد. خانوادم گفتن شماره زن قبلیش رو ازش بگیر و باهاش حرف بزن، اما شماره ش رو نمیده و میگه دوست ندارم تو با اون حرف بزنی چون از من بد میگه و دلت چرکین میشه.
هر ماه یه نیم سکه به زن سابقش مهریه میده. من دنبال پول و مادیات نیستم اما به هر حال هر ماه یه قسمتی از درآمدش صرف مهریه ایشون میشه و خانواده م میگن این یه مسئله منفیه. از زن قبلیش بچه نداره.
من دلم میخواد بچه دار بشم. دکترها میگن چون بالای چهل هستی ممکنه یه کم سخت باردار بشی و ممکنه یه کم درمان بخواد که باردار بشی، ولی این آقا میگه ایراد نداره. میگه اگه لازم باشه درمان میکنیم که بچه دار بشیم. البته ایشون که خودش میگه مشکل نازایی نداشته ولی برای من شاید لازم بشه چون ما تا آشنا بشیم و نامزدی و عقد و عروسی کنیم من میرسم به ۴۵ سالگی.
حالا من چون ازم کوچکتره و مدرکش ازم بهتره میخوام جواب مثبت بدم، اما خانوادم مخالفن. به نظرتون دختر مجرد بالای چهل سال مجبوره هر خواستگاری رو قبول کنه؟، حتی خواستگار مطلقه که داره مهریه میده؟
مرتبط:
فکرش رو هم نمیکردم یه خواستگار برام بیاد که سابقه طلاق داشته باشه
می خوام با مردی که قبلا ازدواج کرده ، ازدواج کنم
خواستگاری دارم که قبلا در دوران عقد جدا شده
← ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۳۳ مطلب مشابه)
- ۵۹۰۶ بازدید توسط ۳۹۳۷ نفر
- سه شنبه ۸ بهمن ۹۸ - ۲۰:۴۳