سلام
من متولد دهه شصت نیستم و حقیقتا نمیدونم چرا، یعنی چون در شرایط شون نیستم، چون در اون زمان نبودم، نمیدونم چرا لقب نسل سوخته رو گرفتن، البته قطعا نسلی جنگ زده، اکثرا در خانواده های پر جمعیت و قطعا سختی های خودشون رو کشیدن، در کنارش، دهه هفتادی ها هم سوختند.
ببینید الان یه پسر متولد ۷۵ رو، که الان دیگه ۲۴ سالش شده، در نظر بگیرید، تحصیلاتش تموم شده ، احتمالا در شرف سربازی هست، اگه سیستم عادلانه ای داشتیم، باید یه جا - حالا دولتی یا خصوصی - استخدام میشد، ولی متاسفانه نه کار براش هست و نه بازار کار این اجازه رو میده که بتونه شغلی راه بندازه، تازه اگه کاری پیدا کنه باید کلی نذر کنه که بیمه اش کنند.
تصور کنید، اکثر جوانان دهه هفتاد متاسفانه بیمه نمیشن، یعنی در کنار مسئله کمبود کار و تورم، باید غصه ایام کهنسالی شون رو هم بخورن، با این خرج ها هم، که حالا حالا ها نمیشه ازدواج کرد و خونه خرید.
یعنی در این دو سال اخیر (۹۷ و ۹۸) جوری قیمت ها کشید بالا که تو ۳۰۰ سال اصحاب کهف نکشید، جوونی هم بره دیگه قابل برگشت نیست. با اوضاع امروز، حقیقت اینکه نمیشه امید چندانی هم به آینده داشت، یعنی میتونم به جرات بگم همه جوانان دهه هفتاد، چه متولد ۷۰ و چه متولد ۷۹ ، به نوعی ۷ - ۸ سال زندگی شون عقب افتادن (حداقل)
حالا پیامبر خدا یوسف نبی، یه سختی و دو سختی رو تحمل کرد، به مقام وزارت رسید و صاحب زن و زندگی شد و احترام کسب کرد، ما چی؟، مسئولین از یه طرف ما رو رها کردن که انگار وظیفه ماست مشکلات رو برطرف کنیم، خدا هم انگار هر جا شکایت بهش برده شده، با وعده بهشت ما رو به سکوت وادار کرده.
واقعا آینده ما قراره چی بشه؟، با وجود تحصیلات، سربازی، پاکدامنی و نیروی جوانی، به هیچ کدوم از خواسته هامون نرسیدیم، سن مون هم که بگذره دیگه بر نمیگرده، نسل جنگ زده نبودیم، انقلاب هم ندیدیم، ولی به قدری فشار بهمون - مخصوصا این دو - سه سال اومد که انگار ۱۰ سال از سن مون پیر تریم.
مرتبط:
اعتماد به نفس فوق العاده بالای دهه هفتادی ها واسم گیج کننده شده
لطفا دهه هفتادی ها رو بد جلوه ندید
ما دهه هفتادی ها نسل جزغاله ایم
← مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)
- ۵۸۵۰ بازدید توسط ۴۰۰۷ نفر
- يكشنبه ۱۰ فروردين ۹۹ - ۱۸:۵۶
