خانواده برتر

جناب نجفی لطفا پست بروز بشه ممنون

بیست سالگیم داره تموم میشه

امسال همش کتاب خونه بودم

برمیگشتم عقب جایی که صبح تا عصر برم نصف روز میرفتم فشرده میخوندم اضافش باشگاه میرفتم

بعدم من وسط سال تغییر رشته دادم از تجربی رفتم انسانی

اگر میدونستم از اول سال میرفتم انسانی تا دی هم عربی و ریاضی و اقتصادم رو قوی می کردم

دی به بعد خوندنی ها رو میخوندم

آنقدر به خودم استرس نمیدم

خودمو به خیلیا نزدیک نمیکردم

ملی و راه نرفته اشم نگاه نمیکردم

بچه مهندسم دیگه

خخخ

1. آدم های بی ارزش رو که فقط به خاطر نفع خودشون با من در ارتباطن و رفیق واقعی نیستن از زندگیم حذف میکردم.

2. تصمیمات شتاب زده و بدون مشورت نمی گرفتم. درمورد موضوعات مهم زندگی با دقت و مشورت زیاد تصمیم میگرفتم. که در این صورت الان خیلی از نظر روانی آرامش بیشتری داشتم.

3. به خودم احترام میگذاشتم. برای خودم ارزش قائل بودم و به برخورد و رفتار آدم ها کمتر اهمیت میدادم.

4. وقتمو کمتر هدر میدادم.

5. بیشتر به دنبال مطالعه و افزایش علمم بودم. نه حفظ دروسی که به هیچ کارم نیومدند. 

ازدواج نمی کردم ودانشگاه نمیرفتم.کارپیدا میکردم و کار میکردم و مستقل میشدم.

سلام لطفا کسی اطلاع داره بیاد به اون پست راهنمایی کنه .ممنون

بیشتر به سلامتیم اهمیت میدادم‌. 

18 سالم بود با این هدف که برم استرالیا وارد رشته الانم شدم اون موقع که برای انتخاب رشته تخقیق میکردم همه میگفتن بازار کار رشته ماتو استرالیا خوبه و خیلی ها میرن استرالیا واسه ادامه تحصیل..

اما وقتی وارد دانشگاه شدم یه نفر و من و هل داد به یه سمتی که از این ارزوم دور شدم..

اگر باز 20 ساله بشم که نمیشه .. حتما هدفم دنبال میکنم و زبانمو بیشتر تقویت میکردم و الان استرالیا بودم..

هرچند الانم برگشتم به همون مسیر قبلی و دارم برای ازمون ایلتس اماده میشم که برم..

اگه باز برگردم به 20 سالگی بیشتر از لحظه هام لذت میبرم..از بودن با کسایی که دوستم داشتند..

اگه باز بشه برگشت به 20 سالگی پول هامو جای خرج کردن برا خودم برای کسایی که دوست داشتم خرج میکردم..و بیشتر کیف میکردم.

همین!

سعی میکردم اینقدر جذاب و دختر کش نمی بودم ... کمتر باشگاه میرفتم ، شاید اصلا چاق میشدم کمتر پکل در میاوردم ...اخه تو این ۴ ساله خیلی واسم خاطرخواه پیدا شده همش مزاحم میشن ... خانم ها هی ننه هاشون زنگ میزنن میگن میخوایم بیایم واسه پسرتون خواستگاری ننه ما هم ساده اینا رو راه میده ... منم سخته هر سری چایی ببره ... به دختر مردم هم بگم خانم محترم شما در حد ادم باشخصیت و پولدار و ورزشکار و خوشتیپی مثل من نیستید...

سخته خو واسه همین به ۲۰ برگردم چاق میشم ، پولدار نمیشم، ماشین خارجی نمیخرم به همون موتور یاماها اکتفا میکنم خلاص دیگه اینقدر جذاب نمیشم لعنت به جذابیت اسایش نذاشته واسم...

اه متوهم خودتونید.

الان 25سال دارم اکثر کارهام درست بوده و برگردم عقب بازهمون کارها انجام میدم چون الان دارم ثمرش مبینم.

ولی برگردم به عقب هرگز فاز عشق و عاشقی و وابستگی به ادم ها برنمیداشتم و اجازه نمیدادم هرکس و ناکس بیاد و به روحیم گند بزنه و با خودم فکر میکردم یه پسر بیست ساله چی داره که تریپ ازدواج برداره و باید به ادم ها با نگاه پر کردن اوقات بیکاری نگاه میکردم و نه بیشتر البته اینا برام تجربه شد که چشم هام خوب باز کنم و بعضی اوقات این موضوع رو هم به فال نیک میگیرم.

به قول پرفسور سمیعی:اگه تجربه ی الانم رو داشتم ، اشتبه نمیکردم و اگه اشتباه نمیکردم ، تجربه ی الانم رو نداشتم!!

اگه بر میگشتم بیست سالگی؟؟؟؟

هیچی ، همونطور ادامه میدادم.

ولی زبانت رو قوی کن و مسلط باش ، تا میتونی قدرت جمع کن.

** *

**** **** * ******** **** ****** ******* ******** **** ***** **** **** ** ***** **** **** * ** ****** **** ****** ** ******* **** * ******** *** * ******** **** *** ******* * ***** ******* **** ******** ** ***** *** ***** * *** ******** *********

***** ** *** ***** ***** ***** *** *** **** *** ***** **** ** **** **** ***** ** **** **** **** ** ******* * **** **** ** ******

**** ** *** *** ***** ***

***** * *** *** ***** ****

*******

به عنوان مثال کره شمالی هم ب رهبرشون سجده میکنن!! چون تحت سانسور شدید قرار داره اموزششون و رفتار انسان برایند محیطه

نجفی جان

دقت کردی نود درصد کامنت های سیاسیم رو سانسور میکنی و یا حتی کلا انتشار نمیدی؟!!!!

کار خولی نیست ، نکن برادر من!

یارو اومده حرف سیاسی میزنه و منم جوابش رو دادم و سانسور کردی به بهانه ی«غیر مرتبط» با بحث!احتمالا!!

پس چرا کامنت اوون شخص رو سانسور نکردی؟! شتر سوااری دولا دولا نمیشه دوست عزیز

نکن برادر من!shame on u

با سلام. دانشگاه نمیرفتم.میرفتم دنبال یاد گرفتن یه فن.خیلی پشیمونم.

رشته دانشگاهی مو تغییر میدادم

بیشتر قدر وقتمو میدونستم

سعی می کردم خودمو برای اتفاق سوریه آماده کنم، شاید خدا می خواست ... شهید می شدم

برای کارها حرص وجوش کمتری میخوردم- 

بیشتر خوش میگذروندم-

رابطه ام با جنس مخالف رو تعدیل میکردم!

مهارتهای ارتباطی با جنس مخالف رو یاد میگرفتم تا از اونی که خوشم میاد فرار نکنم!

اگر میدونستم دراینده تحصیلات بی ارزش میشه  پی اش نمیرفتم . میرفتم سراغ هنر وعلایقم

(البته در اینمورد حسرت نمیخورم چون مقصرنبودیم - ما دهه شصتی بودیم و نسل قبل ما موش ازمایشگاهی وامتحان شده نبودن که بدونیم سرانجام چی میشهه! ولی خوشحالم که ما موش ازمایشگاهی شدیم تا نسلای بعد ما متفاوت تر عمل کنن)

 دیگه اینکه  پی شغل وکسب درامد  میرفتم تا مستقل شم نه اینکه تازه بعد دانش اموختگی یادم بیاد دستم باید تو جیب خودم باشه!

اول از همه با هر کسی دوست نمیشدم و بجای گشتن با دوست کتاب میخوندم.

درددل با کسی نمیکردم.ناشکری نمیکردم چون الان به هر چیزی ناشکری کردم دیوم حکمت و خیری داشته برام.اگر برمیگشتم بیشتر اوقاتم بجای دوست و تنهایی و گوشی بازی کنار مادرم میشستم خدا روشکر مادرم هست و میتونم الان این یه موردو جبران کنم

خدا خودت برام خانوادمو حفظ کن

کلا برگردم برترین ترجیحم و بیشترین وقتمو برای خانوادم میذاشتم

اول از همه با هر کسی دوست نمیشدم و بجای گشتن با دوست کتاب میخوندم.

درددل با کسی نمیکردم.ناشکری نمیکردم چون الان به هر چیزی ناشکری کردم دیدم حکمت و خیری داشته برام.اگر برمیگشتم بیشتر اوقاتم بجای دوست و تنهایی و گوشی بازی کنار مادرم میشستم خدا روشکر مادرم هست و میتونم الان این یه موردو جبران کنم

خدا خودت برام خانوادمو حفظ کن

کلا برگردم برترین ترجیحم و بیشترین وقتمو برای خانوادم میذاشتم

من رشته ریاضی رفتم از روی علاقه محض و بهترین دانشگاه ایران مهندسی مکانیکم رو گرفتم

ولی خب انصراف دادم و کنکور تجربی امسال دادم

و ان شالله یه رشته اینده دار رو ادامه خواهم داد.

اگه برگردم به اون موقع

رشتمو تغییر میدادم.

بقیه موارد به نظرم خوب پیش رفته .

حتما میرفتم پزشکی میخوندم.

گذشته من پر است از تصمیمات اشتباه

چون دنبال علاقم رفتم‌نه پول

ولی فهمیدم پول خودش علاقه میاره

من خیلی پسر بااستعداد و باضریب هوشی بالاییم.

همیشه هرجا تو هرکاری بودم بهترین بودم

الان توی صنعت کار میکنم و مجبورم جواب یه مشت مدیر کودن که به زور مدرک گرفتن و از لحاظ هوشی به اندازه تربچه میفهمن رو بدم..

واقعا سخته.. دیوانه کننده..

راحت پزشکی قبول میشوم ولی رفتم رشته ریاضی با یه رتبه خوب.

الان با یه حقوق کم با یه مشت ابله کار میکنم. اون وقت پزشکا دارن برا خودشون حال میکنن..

گذشته برنمیگرده.. 

حرف های والدینم رو گوش نمیدادم تا مثل الان به یک مرده ی متحرک تبدیل نشوم و  اون چیزی که خودم تشخیص میدادم درسته رو انتخاب میکردم والدینم یزرگترین دشمنی رو در حق من کردم( واقعا دشمن یا خانواده) من تا حدی بدبخت شدم که فاصله ای تا مرگ ندارم

سلام

1.درسمو جدی میگرفتم و یه دانشگاه خوب قبول میشدم

2.همزمان به فکر کار و کسب تجربه تو رشته خودم بودم

3.به خودم خیلی بیشتر میرسیدم

4.با دقت و وسواس خیلی بیشتری همسر آیندمو انتخاب میکردم

من بزودی ۲۱ سالم میشه

ولی اگر برمیگشتم به ۳ ۴ سال پیش،بیشتر وقتم رو روی مطالعه آزاد میذاشتم و اطلاعات عمومی مو بیشتر میکردم، به طوری که الآن جلوی رفیقام کم نیارم،

زبانم رو رو بیشتر تقویت میکردم...

سعی میکردم تو وقت های خالیم یه مهارتی رو یاد میگرفتم

ولی میدونم ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است

پس هنوز واسه بهتر شدن دیر نیست...

اول اینکه اصلا اصلا این رشته رو نمیرفتم چون ازش متنفربودم ولی گفتن کار داره برو ک رفتم والان سخت پشیمونم اگه به گذشته برمیگشتم تلاش بیشترمیکردم تا رشته موردعلاقمو برم ک اون رشته هم شغلش بود

دوم به سر و وضعم میرسیدم  و پوشش مدنظر خودمو انتخاب میکردم نه پوشش تحمیلی خاانواده ام رو. مگه آدم چندسال جوون؟؟

سوم به حرف مردم اهمیت نمیدادم و اون طوری ک دوست داشتیم زندگی میکردم 

دانشگاه نمیرفتم. بدترین و مهلک ترین اشتباه زندگیم بود.تباهم کرد.

انصراف میدادم. دوباره کنکور میدادم. 

اینقدر مطیع خونواده نمیشدم سر همه ی مسائل مثل رنگ لباس و چادر و ... 

تسلیم بابام نمیشدم که نذاشت برم کنار دانشگاهم کار کنم. 

سعی میکردم از اون ضعف در بیام.

کاش میشد برگشت. افسوس. 

بسم الله

سلام  :))

الحمدلله چیزای اصولی رو تغییر نمیدادم. همه چیز عالین شکر خدا. آها ! البته بگم ! الان 20 سالمه!

ولی خب ترجیحم بیشتر این بود که مطالعه ی زیاد داشته باشم چون به درد رشته ی الانم میخوره.

و روی اعتقاداتم کار کنم. اطلاعات دینی م رو زیاد میکردم.

سعی میکردم کارهام خالصانه برای خدا باشه. روی نفسم زیاد کار میکردم. خیلیییییی زیااااااد. شاید اینطوری مثل عموم به درجه ای میرسیدم که تو 20 سالگی شهید شم.  نماز شب میخوندم. و....

به سلامتی م میرسیدم و روی خوراکم کار میکردم.

خداروشکر ! الانم میتونم تمام اینا رو انجام بدم. همه میتونیم پس انجام بدیم و تنبلی نکنیم.

لطفاٌ پست بروز بشه جناب نجفی

تغییر خاصی یادم نمیاد ، هرچی جلوتر میرم میفهمم چه پایه‌های خوبی داشته زندگیم! کاش بیشتر و بیشتر عمل میکردم! یعنی اگرم مشکلی پیش اومده یا کمبودی بوده ، به خاطر رعایت نکردن اصل بوده.

دوباره همون کارایی رو می کردم که ظرف 10 سال گذشته کردم !!!

گفتنش  گمون نمی کنم سودی به حال 20 ساله های الان داشته باشه 

ازون جهت که خودمم 2سالم بود بهم یه سریاشو بزرگترا م بهم گفتن ولی تا خودم تجربه نکردم معنی و اهمیتشو درک نکردم

هر فرد مسیر زندگی شخصی خاص خودشو داره که با بقیه متفاوته - هر کسی اشتباهات خاص خودشو داره - آگاهی های منحصر به خودشو داره  - برای هر آگاهی هم زمانی هست . زمانش که برسه به آکاهی مربوطه هم می رسیم

برای آگاهی باید رنج کشید و هزینه داد - اون موقع قدر و ارزششم می دونیم 

ما نمیتونیم برگردیم به 20 سالگی ولی میتونیم جوری برنامه بریزیم که 10 سال دیگه کجاباشیم راضی هستیم و بهش عمل کنیم مثلا من الان 30 سالمه و مجردم باید ی برنامه 10 ساله برای خودم داشته باشم و هر ماه وهر سال چک کنم و بالا پایین کنم کارآمد که اهدافم فراموش نشه و هر روز زندگی بهتری داشته باشیم نسبت به دیروزم ن موفق باشین

سلام 

قطعا وقتمو با ارتباط غلط دوستی با جنس مخالف هدر نمیدادم 

شنا یاد میگرفتم و مرتب ورزش میکردم 

درس بیشتر میخوندم 

به تغذیه م بیشتر اهمیت میدادم.غذاهای ناسالم و هله هوله رو از رژیمم حذف میکردم 

قرآن حفظ کردن رو شروع میکردم.سعی میکردم با قرآن بیشتر مانوس باشم

سخنرانی های راهگشا و مفید بیشتر گوش می دادم 

سعی میکردم خودسازی کنم و بیام سمت خدا 

آرایش نمیکردم و حجابمو کامل نگه میداشتم 

نمازامو اول وقت میخوندم

اینستاگراماو تلگرامترو حدف میکردم

سریال ها و فیلم های الکی و وقت تلف کن نگاه نمیکردم

کتاب بیشتر میخوندم 

و...

از الان دارم سعی میکنم این کارا رو انجام بدم که بعدا کمتر حسرت عمری ک گذشت رو بخورم

قرآن حفظ میکنم آرایش نمیکنم حجابم کامله بیشتر وقتا نمازام اول وقته ارتباطات غلطم رو قطع کردم

اینستا و تلگراممو حذف کردم 

سس مایونز و نوشابه و قند و شکر و کیک و کلوچه و آبمیوه صنعتی رو حذف کردم 

سخنرانی گوش میدم.کتابای مفید و کاربردی میخونم.تفسیر قرآن گوش میدم 

درس هم میخونم البته هنوز اون مقدار ک باید نرسیده متاسفانه 

ورزش هم که فعلا به خاطر کرونا نمیکنم ولی قصد دارم ان شاالله توی برنامم سعی کنم بگنجونمش 

من اگه برمیگشتم اولا که دیگه کنکور نمیدادم اونم رشته ای که اصلا دوست ندارم...

دوما وقتی کنکور قبول نشدم و رفتم دانشگاه آزاد همون ترم اول که پشیمون شدن دیگه نمیرفتم....

سوما دنبال علاقم میرفتم(الان دارم دنبال میکنم علاقمو ولی دیره یکم)...

چهارما همش تو فکر عشق و عاشقی نمیشدم(بدنبال اون میبودم که دنبال من باشه:) )...

پنجما کتاب های بیشتری می‌خوندم درباره زندگی

شیشما اینکه بیست سالگی بازم دیر بود از هیفده هیجده اگه وقت داشتم خیلی چیزا رو عوض میکردم،

هر چند الانم میتونم خیلی چیزا رو عوض کنم که سه سال دیگه افسوس نخورم :)

اگر برمیگشتم ب ۱۸ سالکی بقینن موقع انتخاب رشته رشته ای ک دوست داشنم انتخاب میکردم 

برگردم ب بیست سالگی بازم رشتمو عوض میکردم و خیلی محکمتر جدیتر میکرفتم تا برسم MIT 

ای کاش توی بیست سالگی به حرف بابام گوش میکردم ای کاااش

سلام اگه منظورت دین اعتقاد مزخرفه سخت در اشتباهی 

رشته ای رو میخوندم که استعدادشو دارم .خیلی خیلی درس میخوندم تا شغل داشته باشم .کنار درسمم یه مهارت دیگه یاد میگرفتم تا اگه از درسم نتونستم شاغل بشم با اون مهارتم یه شغلی داشته باشم .با یکی از هم دانشگاهی هام ازدواج میکردم

مسیر زندگیمو بهتر میچیدم

عادت به نماز اول وقت رو تو خودم ایجاد میکردم

کمتر بهانه میگرفتم و سر خدا نق میزدم که چرا اینو اونو فلانو بهمانو شهمانو به من ندادی

وقتمو با افکار مزخرف و تل و وات و اینستا و فیلم و گناه پر نمیکردم

بجای عادت به فیلم و غضه خوردن عادت خوشگل کتاب غیر درسی خوندن رو تو خودم ایجاد میکردم

ورزش یا نرمش روزانه میرفتم

سخنرانی و مطالعه مطالب مفید رو هیچوقت به خاطر چن تا فیلم چرت از دست نمیدادم

ایمانم به خدا رو افزایش میدادم تا اینقدر تنها و ضعیف نباشم الان

که برا فرار از تنهایی به زمین و زمان متوسل بشم

خدا یاور همیشگی منه، خودمو تو دلش جا میکردم تا کنارم داشته باشمش

خودسازی میکردم یعنی مثلا عادات بدمو چه روحی و جسمی ترک میکردم و عادت خوب ایجاد میکردم کم کم

خوابمم کمتر میکردم🏃🏻‍♀️ همش خواب و خواب و خواب و فرار از زندگی

ا ز الان جوری زندگی کنیم که ده سال بعد بگیم ایول به خودم و حسرت نخوریم

کارای کم ولی مداوم(:

الان ۳۷ سالمه اگه ۱۷ سال برگردم عقب اول از دست خانوادم فرار میکردم هیچوقت ازدواج نمیکردم هیچوقت بچه دار نمیشدم هنرهایی که دوست داشتم و دارم رو یاد میگرفتم پولدار میشدم تمام دنیا رو میگشتم زبان یاد میگرفتم هیچوقت وارد مجازی به این صورت نمیشدم خیلی گناهارو انجام نمیدادم رو شخصیتم خیلی کار میکردم تا قوی و جذاب میشد تنها زندگی میکردم و همیشه تنها میموندم که عاشق تنهایی ام هیچوقت ورزش رو رها نمیکردم  ...وووووو .....لیست طولانیه

الان که ۲۷ساله هستم اگه بخا م به۷سال قبل برگردم هیچوقت بابا و مامانمو اذیت نمی کردم خییییییلی شیطنت داشتم حسابی با شیطنتام اونا رو تو دردسر مینداختم نمیدونم کودک درونم خیلی فعال بود الانم هست ولی خیلی کمتر نسبت به قبل. مامانم همیشه دعا میکرد ازدواج کردی بچه ات مثل خودت بشه تا بفهمی خون به جیگر کردن یعنی چی. 😀ولی خدانکنه بچه ام کپی من بشه رسما" خل میشم شک ندارم😂😂

اینکه خوشحالم واقعا دانشگاه نرفتم و وقتمو هدر ندادم و به علاقه ایی که داشتم پرداختم  هدف بزرگی دارم و دوس دارم در اولین فرصت بهش بپردازم  فعلا با بچه داری نمیشه  منتظرم پسرم از آب و گل در بیاد و شروع کنم

بازم به ۷سال قبل برگردم همسرم رو انتخاب میکنم بدون ذره ایی تردید هیچوقت از انتخابم تابه حال پشیمون نشدم و نیستم و ازخدا میخام هیچوقت تا ابد پشیمون نشم🙏و اینکه خدا منو براهمسرم حفظ کنه دختر ب این خوبی نصیبش شده😀😀😀🙏

پشت کنکور نمیموندم 

از هر لحاظ بهم ضربه زد😞

پیام قبلی که فرستادم رو پاک کنید 

من 18سالمه و الان دارم برای کنکور میخونم  

یعنی  با این تفاسیر  بیخیال کنکور بشم؟😐😐😐

عشق الکی و دروغین رو باور نمیکردم... همین... 

سلام

لطفا این پست رو آپدیت کنید. 

میرفتم یه رشته تاپ مثل پزشکی اونم به صورت بورسیه که بتونم زودتر ازدواج کنم و به زندگیم زودتر سرو سامون بدم،تا مجبور نشم تو 25 سالگی بعد خوندن یه رشته مهندسی دوباره کنکور بدم ، هرچند الان پزشکی قبول شدم و خدا رو شکر راضیم ولی خب سن خیلی مهمه

به راحتی با هیچ کسی صمیمی نمیشدم 

یه ورزش رو درکنار درس به صورت جدی دنبال میکردم

زبانم رو تقویت میکردم

ازدواج میکردم (هرچند الانم مجردم، ولی شرایط مالی اوکی شه در اولین فرصت ازدواج میکنم) 

از خانواده ام بیشتر و بیشتر حمایت میکردم

به هیچ عنوان رشته های بدون تضمین شغلی نمیخوندم 

اراده ام رو قوی تر میکردم

البته که خدا به ادما فرصت جبران میده اگه توفیق داشته باشه ولی باید عاقلانه تصمیم گرفت

اگه برمیگشتم هیچ موقع حسرت چیزایی رو که داشتنشون دست خودم نبوده نمیخوردم  مثل قد بلندی و قد کوتاهی .اگه قدرت پذیرش شرایط رو اون موقع داشتم .به جای حسرتها الکی الان آین همه افت نکرده بودم

من ۳۲ سالمه و تو این مدت تمام فکرم درسو دانشگاه بود و چون هدف خوبی برای این مسیرم داشتم خدارو شاکرم 

اما شاید بزرگترین اشتباهی که داشتم این بود که در انتخاب همسر عاجز بودم و ملاک درستو اصولی برای انتخابش نداشتم و گاهی حسرت موقعیت هایی که از دست میدادم میخوردم ... اما باز به جای اینکه مشکل رو ریشه ای حل کنم و دلیل اینهمه سرگردانی و تشویش فکری رو پیدا کنم باز سره خودمو سرگرم میکردم تا اینکه تو موقعیت هایی تکراری قرار میگرفتم و غمی بر غم های خودم اضافه میکردم...

اوایل که فکر میکردم فقط  وجود عشق کافیه  واما کم کم متوجه شدم که عشق تنها نمیتونه منو راضی کنه و مسائل اعتقادی هم باید در کنارش باشه ... اما اونقدرا هم مسر نبودم فکر میکردم همینکه که من خوب باشم کافیه... اما همچنان منتظر بودمو و همه از مجرد بودن من تعجب میکردن و فکر میکردن من سختگیری میکنم و حتی خیلی از دخترای فامیل منو الگو خودشون قرار میدادن و مجرد میموندن . 

در حالی که من  سختگیبر نبودم فقط مشکلم این بود که پسری از نظر  اعتقادی شبیه هم خودم پیدا نمیکردم . گفتم شاید پسر خوب کمه ... و هی از خدا گله میکردم تا اینکه

 با خوندن کتابی زندگی خودم عین فیلم جلو چشمام مرور کردم و دیدم من تو این سالها همیشه درجستجوی پسر خوب بودم اما پیدا نمیشد درحالی که اگر من خوب باشم همه ارزوی رسیدن به من را خواهند کرد

شهدا مسیر زندگیمو تغییر دادن و فهمیدم هدف ما رسیدن به خداست و باید روی خودسازی خودمون تلاش کنیم . الان دیگه حسرت گذشته رو نمیخورم چون مطمنم  هیچ کدام از خاستگاری های قبلیم منو به عشق اصلم که خدا بود نمیرسوندن ... و الان به جای اینکه تمرکزمو روی آدما بزارم روی خودسازی خودم گذاشتم و این مسیر دیگه با پشیمونی همراه نیست... اگر ازدواج نکنم که به عشق خودم یعنی خدا نزدیک و نزدیک تر شدم و اگر ازدواج کنم مطمنن مردی وارد زندگیم شده که هردو برای رسیدن به هدف اصلیمون که خداست تلاش میکنیم ...

بزرگترین حسرت من این بود که کاش زودتر در مسیر خودسازی خودم قدم گذاشته بودم ازین بابت که زمان هایی زیادی برای با خدا بودن از دست دادم ....

خدارو شاکرم که الان تو مسیری قرار گرفتم که دو سال پیش اینجا نوشتم و حسرت خوردم اگه برمیگشتم به عقب دنبالش میرفتم

ولی‌ یادم باشه هنوز اول راهم!

چرا با هیچ کس صمیمی نمی شدی؟

به یه نفر به علی

چون ضربه خوردم از صمیمیت زیاد، بظرم ادم باید طرف مقابلشو خوب و کامل بشناسه بعد طرح دوستی بریزه و حتی اگر با یک نفر هم صمیمی شد اسرار شخصیش رو بهش نگه 

سرسنگین رفتار کردن بهتر از صمیمت جواب میده تو جامعه ما

خداروشکر از بیشتر مسیر راضیم فقط کمتر به خاطر مسائل کم اهمیت خودمو ناراحت میکردم و با اعتماد به نفس بیشتری رفتار میکردم

حسرت هام که زیاده و با اینکه 19 سالمه ولی خیلی پشیمونم از زندگیم.

خیلی مسیرهای اشتباه .خیلی ادمای اشتباه.

کاش یکی دست منو میگرفت و از این لجن زاری که خودم درست کردم میکشیدم بیرون.

کاش همه چی یه جور دیگه میشد.

هی خدا.......

18سالمه از 20کم کنه که میشه2-

:-)

اگر برگردم به نه سال قبل بیشتر وقتمو روی غلاقم میزاشتم یعنی نرم افزار، لیسانس مهندسی نرم افزار میخوندم بجای رشته ی الانم 

رشته الانت چیه ؟

من بیست و سه سالمه اگه برمیگشم شانزده پانزده ساگیم ایمان و رابطم و با خدا قوی تر میکردم انقدر حرص و جوش آینده رو نمیخورم چون تو آینده به همه چیزهای که میخوای میرسی و راه هارو خدا جلوپات میذاره و تو زمان حال زندگی میکردم مثلا من خیلی اون موقع ها غصه این رو میخورم چطور برم آمریکا الان موقعیتم به داره جوری درست میشه که برم تو اونجا که خودم بکرسم نمیکردم