دوستان خوبم سلام سال نو را خدمت همه ی اعضای محترم تبریک میگم
مستقیم میرم سر اصل مطلب؛ اول بگم خدا رو شکر پسری هستم با شرایط اجتماعی، خانوادگی و مالی مناسب.
ماجرا از این قراره که بنده به عنوان فردی که نمیگم معصوم و عاری از هرگونه عیب اما کسی که تو این بیست و چند سال سن خودش را حفظ کرده تا از هر لحاظ به خطا نره هستم. آدم سخت گیر یا فوق مذهبی هم نیستم و اعتقادات معمولی خودم را دارم.
با چنین اوصافی به خواستگاری دختری رفتم که سطح شون از خانواده بنده به لحاظ اجتماعی و اقتصادی پایین تر بود اما به دلیل شنیدن توصیفات خوب از این خانواده تصمیم به رفتن به خواستگاری گرفتیم.
اوایل کار همه چیز خوب بود و احساس مثبتی به هم داشتیم. اما در خلل صحبت هامون چند باری ازم پرسید اگر بفهمی همسرت در گذشته با کسی رابطه داشته تا چه حد این موضوع را می پذیری؟، که منم در جواب گفتم چون قبل از ازدواج در مورد این قضیه می پرسم و برام مهمه که بدونم پس دوست دارم که واقعیت را بشنوم تا بتونم تصمیم بگیرم. اما اگر پنهان کاری صورت بگیره و بعد از ازدواج بفهمم خب مشخصا شرایط فرق خواهد داشت و رفتارم یکسان نخواهد بود.
با این که این خواستگاری به نتیجه نرسید چون با رفتارهای ضد و نقیض متعدد از طرف اون دختر همراه شد و در آخر گفت احساس میکنم به هم نمیخوریم در صورتی که صمیمی بودیم و در ظاهر همه چیز خوب بود و تفاهم داشتیم حتی خانواده دختر هم کاملا از من خوش شون اومده بود و به اصطلاح از خداشون بود، اما خود من احساس میکنم دلیل این به سرانجام نرسیدن، چیزی جز این نبود که ایشون فهمید من برام داشتن یا نداشتن رابطه طرف مقابلم قبل از ازدواج مهم هست برای همین ترسید که ادامه بده.
چون چند بار این سوال را به طرق مختلف ازم پرسید. به هر حال هر چی که بود تموم شد و من هم برای مورد دیگری در حال اقدام هستم.
حالا اصل حرفم این هست که با وضعیت فعلی جامعه که بعضی دخترها و پسرها روابط دوستی هر چند غیر جدی را تجربه کردن دیگه برای افرادی مثل من شانسی هست که بتونم یکی مثل خودم را پیدا کنم؟، کم کم دارم به این فکر می افتم در خواستگاری بعدی که قراره برم دیگه پیگیر چنین موضوعاتی در گذشته افراد نباشم. دوست ندارم از موضع به این مهمی کوتاه بیام اما احساس میکنم دیگه جامعه مثل قبل نیست و امثال من هم که در دوره حاضر شبیه نسل های قبلی زندگی کردیم جز متضرر شدن چیزی عایدمون نشده تا الان!
نظر شما چیه؟ من همیشه داشتن رابطه قبل از ازدواج را به دلایلی مثل ایجاد مشکل در کیفیت زندگی زناشویی به دلیل خاطرات احتمالی قبلی، مقایسه کردن ها و کم شدن اشتیاق و... نامناسب میدونستم.
حالا نمیدونم آیا باید سر این عقیدم باشم یا نه؟
من که راه ازدواج را پیش گرفتم و نهایتا ازدواج اولین و آخرین رابطه من خواهد بود اما حالا دوست دارم بدونم آیا توقع چنین چیزی را باید از همسر آیندم هم داشته باشم یا نه؟، میدونید چیه؟، اینطوری هم برام سخته که خودم هیچ کاری در مجردی نکرده باشم به امید این که با همسرم تجربه کنم اما کسی تو زندگیم بیاد که من اولین تجربه ش نباشم. حتی اگه تجربه قبلیش را به نوعی فراموش کرده باشه.
شما جای من بودید چه می کردید؟
پیشاپیش از نظرات سازندتون کمال تشکر را دارم.
مرتبط:
به خواستگارم بگم که قبلا رابطه ی نامشروع داشتم؟
آیا باید به یه پسر پاک راستش رو گفت؟
می ترسم خواستگارم بعدا با سابقه دوستی من مشکل پیدا کنه
اگه بعد از ازدواج فهمیدید همسرتون سابقه دوستی داره، چه می کنید؟
دختر مورد علاقه م 5 سال سابقه دوستی داره
آیا مشکل از منه که نمی تونم گذشته ی ناپاک دختری رو ببخشم ؟
نمیخوایم با یه تواب ازدواج کنیم، مگه زوره ؟
گذشته هر کس به خودش مربوط نیست، من واسم مهمه
علت دروغ گفتن دختری که به خواستگاریش رفتم چی بود؟
نمی دونم از گذشته ی خودم در خواستگاری بگم یا نه ؟
در خواستگاری، گناهان گذشته رو باید فاش کنیم ؟
چقدر باید برا ازدواج گذشته ی دختر رو بررسی کرد؟
بالاخره گذشته ی طرف مهمه یا نه ؟
وقتی به گذشته ی همسرم فکر می کنم به هم میریزم
آیا خانم ها روی گذشته شوهرشون حساسند ؟
گذشته خانم تون چقدر برای شما مهمه ؟
اگه در گذشته دوست پسر داشتی زن من نشو ...
با دختری که قبلا دوست پسر داشته ازدواج نمی کنم
← اعتراف در جلسه خواستگاری ! (۲۳ مطلب مشابه) ← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه) ← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه) ← ازدواج با پسر مذهبی (۲۸ مطلب مشابه)
- ۵۴۷۰ بازدید توسط ۴۰۷۵ نفر
- شنبه ۲ فروردين ۹۹ - ۱۸:۳۴
