خانواده برتر

سلام. خداروشکر یکی اینارو با زبانی عالی بیان کرد. دستتون درد نکنه از متنی که نوشتید.

ببینید من مامانم معلمه. بااینکه خیلی دوسش دارم اما اون صحنه هایی که میخواست بره سرکار و منو پیش مادربزرگم میذاشت و التماسش میکردم که نره، یادم نمیره😓

الان که من ۲۶ سالمه خیلی سعی میکنه بهم توجه بیشتری داشته باشه اما من بخاطر تنهایی هایی که تو بچگی کشیدم اصصصلا دوس ندارم بعد از بچه دار شدنم سرکار برم. هر پسری هم بیاد بگه شاغل بودن زن برام مهمه، بهش میگم:هر وقت شما تونستنی بچه بزایی زن هم موظفه بره سرکار.

نمیدونم چرا فقط آقایون فکر خونه تمیز کردن و غذا پختن هستند!!! بقیه مسائل رو غول چراغ جادو انجام میده نکنه!

این حرف شما درست. نظرتون هم محترم. بله کاملا درسته. رسالت زن در همینه. اما

واقعیتش زنایی که گیر مرد بی درک میفتن که برای یه قرون دو زار هی باید التماس کنن چی؟

یه فکریم برای اونا باید بکنیم.

من اگه مرد بادرکی گیرم بیاد خونه رو و آرامشی رو که با بچه هامو زندگیم دارم به بیرون نمیفروشم. حتی اگه شغل میلیاردی بهم بدن بیان بگن برو وزیر شو هم نمیرم ولی اون زنهای بینوایی که بیوه میشن چه میدونم مطلقه میشن یا نه سایه شوهر بالاسرشونه ولی فرقیبا بیوه و مطلقه ندارن برای اونام فکری کردین؟ از کجا شکم بچه شونو سیر کنن؟ از کجا خرج تحصیلشو بدن؟ کرایه صاحبخونه رو از کجا بیارن بدن؟

در نتیجه

بازم برمیگردیم به نقطه اول. یعنی همون بی رونقی اقتصاد کشورهای ضعیف و تقسیم نادرست عدالت و به هم خوردن تعادل جامعه های این چنینی

تا جامعه درست نشه این مساله ی خانواده و جایگاه زن و مرد در خانواده درست نمیشه و هیچکدومشون به نقش اصلی و اولیه خودشون برنمیگردن

با نظر فاطمه و محیا موافقم.

ای کاش دختران و زنان ایرانی همه شون مثل شما فکر میکردن فاطمه جان. خداوکیلی هر چیزی رو که لازم بود گفته بودی. منم نظرم همین بود که از اولم گفتم برمیگرده به تقسیم نامساوی عدالت و شرایط ناهنجار جامعه‌های جهان سومی و اینا. منظورم همین بود. بله دقیقا

این مشکل اقتصادی و دستم توی جیبم باشه و این حرفها همش توجیهه. خانم فاطمه کامل توضیح دادن. توصیه میکنم با دقت و حتی چندبار بخونید و روی تک تک جمله هاشم فکر کنید. این فقط حرف ایشون نیست ها. خیلی از روشنفکران هم نظرشون راجب جامعه ی ایران و زنانش همینه. مطالعه کنید تا به حقایقی که ایشون توی نظرشون گفتن برسید.

اگر بدونید زن چه نقشی در پیشرفت جامعه داره و همون نقش مادر بودنش چقدر مهمه هیچوقت چنین افکاری به سرتون نمیزنه.

ضمنا من آدم متحجریم نیستم که این حرف رو بزنم. کلی دید منطقی و استدلال پشتش دارم.

به قول محیا و فاطمه

این آتیشی که روشن کردید دودش توی چشم خودتون اگه نره توی چشم همجنسهای خانواده و خودتون و حتی دخترتون در آینده میره.

من اصلا با مردی که انقدر شریف نباشه که در حد توان و هر موقع تونست نیازای اولیه زنشو تأمین بکنه ازدواج نمیکنم. زن باید اونقدری برای مردش ارزش داشته باشه که تکریمش کنه و ازش بپرسه نیازت چیه و اگه یه کادو برای خواهر یا مادرش بخواد مورد طعنه و تحقیر مرد قرار نگیره.

پی نوشت:

یه سری شغلها هستن مثل معلمی و کودکیاری و پزشکی و این حرفها که از هر دو جنسش باید در جامعه باشه و اگه زنانی به خاطر استعدادشون یا نیاز جامعه و این حرفها وارد این شغلها بشن و خدمت کنن خیلیم خوبه و ما منکر این نیستیم. یه سری هنرها هم هستن مثل خیاطی و آرایشگری و بالاخره خیلی هنرهای دیگه که اینهام زنانی هستن که انجام میدن و دوست دارن و یه پس اندازیم برای خودشون هست و کمکیم به خانواده شون.ما با اینا هم مخالفتی نداریم اما اینکه مردهای جامعه بخوان زنان رو مجبور کنن یا این کارها رو الگو قرار بدن و زن رو از نقش اصلیش در خانه و خانواده دور کنن این اصلا قابل توجیه نیست یا اینکه همه زنها مجبور باشن مثلا برن توی فلان شرکت و فلان بازار و اینها به هوای اینکه دستم توی جیب خودم باشه این اصلا طرز فکر درستی نیست. به قول فاطمه برای زنهای بیوه و مطلقه هم دولت باید شغل ایجاد کنه و اونها رو در راهی که کرامت زنانه شون ایجاب میکنه مشغول کنه.

ضمنا زن و مرد باید یاد بگیرن نه هیچ مردی چشمش به زنهای دیگه غیر از زن خودش باشه و بیوفایی کنه و نه هیچ زنی دنبال شوهر همجنس خودش باشه.

آخه برادر عزیز

کی گفته هر زنی توی خونه بود اجتماعی نیست که میگین خانمم در آینده میخواد کار کنه و همین جنبه اجتماعی بودنش برام مهم بوده؟؟؟؟؟ شما اجتماعی بودن رو در شاغل بودن زن میبینی صرفا؟

واللا من زن میشناسم شاغل نیست خونه داره ولی فعالیتهای اجتماعیشم خیلی بالاست. دوستایی دارم فعالان مدنین. کارم نمیکنن. شاغلم نیستن. از جاییم حقوق نمیگیرن فعال مدنی هستن از اون دسته ای که کارشون به نیت پول نیست. خیلیای دیگه هم هستن طرف ورزشکاره اهل موسیقیه تفریحی و علمی یه هنری چیزی مثل همین موسیقی رو دنبال میکنه. خیلیم شاد و سرزنده ست. خیلیام هستن انقدر هنرمندن شاگرد میپذیرن میاد خونه شون درس میدن. هفته ایم یکی دو شاگرد بیشتر نمیگیرن. هم به هنرشون میرسن هم ورزششون هم سرزندگیشون هم شادابیشون هم بچه و شوهرشون هم منصب اجتماعی دارن واسه خودشون اینجوری و از جنبه روحی و اجتماعی هم همین براشون ارضا کننده ست.

اتفاقا زنی که بار کار بیرون رو هم علاوه بر خونه بدوش بکشه فرسوده میشه.

من آرزو میکنم یعنی به آرزو نیست قطعا اگه بخوام ازدواج کنم شوهری انتخاب میکنم که اینجوری فکر نکنه. خودش صرفا برای زندگیمون و جنبه ی اقتصادیش زحمت بکشه. منم به خودش و بچه ها برسم و کانون خاناوده ی خوبی تشکیل بدم و بتونم به ورزش و تفریح و سرگرمیای خودمم برسم و هنرم رو هم دنبال کنم و در کنارش فعالیت مدنیم هر وقت تونستم بکنم. تا جایی که در توانمه به زندگیم و بچه هام میرسم و خودمم شاد و سرزنده نگه میدارم. اگه بخوام برم کارم بکنم پس بچه و خونه و زندگیم و هنرم و ورزشم و سلامت روح و شادابی و جوونی پوستم و انرژیم و اینا چی میشن؟؟؟؟

طراوت و تازگیم از دست میره. حیفه.

تازه از راه هنرمم هر وقت بخوام پول درمیارم. نخوامم یا وقت نشه پولشو نمیخوام. شوهرم هست بابای بچه هامه. شوهرمه. وظیفشم هست. دوستمم داره و قطعا به خاطر من و بچه هامون هر کاری میکنه مثل من که از جونم و انرژیم براشون مایه میذارم.

کی گفته زنانی که شاغل نیستن اجتماعی نیستن؟ یا سرزنده نیستن. اون دسته از زنانی که شماها دیدین که شاغل نبودن و سرزنده نموندن و مشکلاتی دارن قطعا دلیلش این نبوده. خیلی دلیلای دیگه داشته. مثلا ارزش زن در خانواده و تیره و طایفه شون دونسته نشده یا خیلی بهشون بهایی داده نشده یا زنان قدیمی یی بودن که اکثرا در قید و بندهایی بودن و خودشونو از ورزش از هنر از هزار و یک کار مهم مثل فعالیتهای مدنی از مطالعه محروم کردن. ملاک شما اونهاست. شماها تجربه ی بد از دیدن چنین زنانی در اون دوره ها دارید. امروزه دیگه اینطور نیست. هزار و یک فعالیت ارزشمند و شاد و مهم هست که من خودم ارزو میکنم میلیونر بودم و هیچوقت کار نکنم تا بتونم به اونا برسم و هم اجتماعی بودنم حفظ بشه و هم خونه و زندگیم رو بهتر اداره کنم.

این که نشد که بیایم از خودمون و زندگیامون بگیم که حرفامونو توجیه کنیم؟ این الان شد استدلال؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

منم واللا کار نمیکنم. تا ارشد درس خوندم. ارشد یه رشته ی خوب. کلی هم فعالیت اجتماعی دارم که دهها از زنان شاغل و خونه دار و غیره هم به پای من نمیرسن توی این فعالیتها. علاوه بر اون هنرمندم و هنر خاصی دارم که هر جا هم میرم مورد احترامم ولی شاغل ساعتی و یکسره نیستم که از صبح تا شب برم سر کار که مثلا حوصله م سر نره. اصلا هم احساس کسالت نمیکنم که سر کار نمیرم. این کارا اصلا ارزش نداره خیلیهاش. کار باید درست و حسابی باشه. نه اینکه واسه ی دومیلیون از صبح تا شب بری شبم کوفته بیای خونه. من عوضش به هنرم میرسم به روحیه م میرسم یه سری فعالیتهای اجتماعی مهم میکنم و روز بروز شناخته تر میشم توی اجتماع  و رومم بیشتر حساب میشه. هرموقعم ازدواج کردم به زندگیم میرسم و این کارارم در کنارش دنبال میکنم. شوهرمم دندش نرم وظیفشه. چرا نباید بار اقتصادی خونه و تفریحات من و بچه هارو به دوش بکشه. البته زن پرتوقعی نیستم تا بتونمم به خلق خدا کمک میکنم اصلا هم دنبال چشم و هم چشمی نیستم. به شوهرمم فشار نمیارم و هر درآمدیم از راه هنرم به دست بیارم هر بار مالیی که برام داشته باشه خرج مردمش میکنم.

حالا میبینین خونه دار بودن اونجوریام نیست که فکر کنین دیگه زنه اجتماعی نیست یا حالیش نیست یا مثلا درس نخونده. این حرفای بیهوده چیه میگین.

شماها هم که با کار و حتی کارهای بی ارزشم که باشه موافقین اجباری نیست بهتون از طرف ما. ما هم نظر خودمونو داریم که البته گفتم پشتش کلی استدلاله و الکی نیست. با همون کارتون خوش باشید و صبح تا شب برید برای چندرغاز کار بی ارزش عمرتونو تلف کنید و وقت ورزش و یه عمر هنر سالم و زندگی سالم رو از خودتون بگیرین که چیه مثلا خواستم یه کرم ضدآفتاب یک میلیونی بخرم شوهرم نخرید خودم داشته باشم. خخخ و از طرفیم اینجوری به یه مشت کارفرمایی که دارن ازتون کار بیهوده میکشن تا جیب خودشون رو انباشته کنن کمک کنین و کاری کنین که مردهای ایرانی که به این کمترین حقوقها کار نمیکنن کلا از کار بیکار شن و کارفرماها به خاطر قانع بودن شماها به سنار و سه شی بیان شماهارو استخدام کنن.

واللا من از زندگی خودم اینجوری راضیم و لذت هم میبرم. وقتم کم میارم واللا

حرفای خانم فاطمه خیلی پخته و در کمال تجربه ست به خدا. یه روزی به حرفهای ایشون خواهید رسید. اینو مطمئن باشید.

فاطمه جان روزگار حقیقت رو به ادمها میفهمونه عزیزم.

حرفات کاملا منطقیه اما تا این خانما خودشون به حقیقت نرسن فایده ای نداره تکرار دوباره ش.

متاسفانه اینها فکر میکنن زنی که شاغل نیست صرفا باید ته خونه بشینه و از اجتماع منزوی باشه.

و در عوض فکر میکنن تن دادن به کارهایی امثال خیلی از کارهایی که دخترای امروز با حقوق کم برای کارفرماها انجام میدن خوبه. نمیدونن که سرویس دادن ناعادلانه به کارفرماهای پشت و پهلوداره. اونایی که با پول خون مردم ایجاد شغلهایی کردن و حتی حاضر نیستن بابتش آقایون رو هم با حقوق شایسته استخدام کنن میان از خانما که بعضا توقعشون از حقوق عادلاننه و شایسته شون کمتره و صرفا مثل همین خانمای این وبلاگ به خاطر یک چهارم حقوق شوهر هم حاضرن برن سر کار به عنوان کارگر استفاده میکنن  و اینام خوشحالن که صرفا توی خونه نباشن .

جامعه ی ما گرفتار همچین تفکراتیه که به جایی نمیرسه

زن به خاطر اینکه توی خونه نباشه که شوهرش نگه کجا میری و نمیدونم دستش توی جیبش باشه و نمیدونم آزاد باشه و فکر کنه این یعنی اجتماعی بودن و تن بده به کارایی که شایسته ی اون نیست حقوقش

زنی که حاضره با ماهی پونصد تومن بره توی فلان شرکت شهر صبح تا شب تایپ کنه که فقط بگه شاغلم

زنی که بخاطر یک میلیون یا دو تومن در ماه حاضره زیر دست فلان کارفرما کار کنه که فقط بگه حوصلم سر نره و زیر دست مرد نباشم

اینجور زنا هستن که جامعه ی ما گرفتارشونه

اینا به حقوق خودشونم ظلم دارن میکنن

اینا باعث شدن فلان کارفرما خون مردم رو بمکه و درآمد میلیاردی داشته باشه

اینا غیر مستقیم به گسترش ناعدالتی اجتماعی دارن کمک میکنن

حالا احتیاجی هم باشه بهرحال حرفی نیست ولی متاسفانه خیلیاشون من همه جا دیم نمونه شونو میان میگن فقط نمیتونم خونه بمونم باید بیرون باشم کار داشته باشم. اینه که آدمو به تعجب وامیداره. یعنی حاضرن به این کارهای وقتگیر و ناکافی حقوق تن بدن که فقط خونه نباشن

خوب منم شاغل نیستم ولی خونه هم نیستم. برای پرروبازی و توی خیابون رو متراژ کردن هم نمیرم واللا. ولی یه کار خاص دارم که نه کمک به گسترش ناعدالتی اجتماعیه نه وقتگیره و وقت من دختر رو زیاد میگیره و خارج از توانمه و نه به زندگیم و جوونیم و لطافت روحیم توی این جامعه ی پرترافیک هر صبح و عصر آسیب میزنه

میشه شاغل نبود ولی فعالیت اجتماعی هم داشت البته از نوع ارزشمندش

خانما

خواهش میکنم حداقل اگه کار میکنید کارهای بی ارزش نکنید برای کارفرماهای بی انصاف. به خدا ضربه زدین به پسرا و مردای جامعه هم

طرف پزشکه 6 تا دستیار میخواد پسر نمیاره میره دختر ورمیداره میاره. چون هم راحت حقوق  کم بهش میده هم مخالفتی باهاش نمیشه و هم ...

طرف کارخونه داره میره زنها و دخترها رو بیشتر استخدام میکنه که کمتر دررفت داشته باشه در مقابل ماحصلش

طرف رستوران داره آشپز زن 8 تا داره مرد دو تا به زور

طرف پست بانک راه انداخته همه رو زن استخدام کرده یکی رو به زور مرد

تازه میپرسی دخترجان حقوقت چنده توی پست بانکی

به ولله کسی رو میشناسم برای ماهی 1 تومن صبح تا شب هر روز پست بانکه. خوب چرا باید اینطور باشه؟ اینم شد شغل. این که مفتکاری برای کارفرماست.

به نظر خودتون چرا مرد استخدام نمیکنن به اندازه ی زن؟ چرا مردها تعدادشون توی این کارا کمتر شده و چر اتعادل جامعه انقدر به هم خورده از نظر اقتصادی

وقتی شماها تن به این کارا ندید دولتهای حاکم مجبور میشن یه فکر دیگه ای بکنن. تا وقتی که شماها اینجوری همکاری میکنید ناعدالتی اجتماعی هم ادامه داره. شماها هم با این کاراتون به اندازه ی خودتون سهیم هستید درش

به من بگین ببینم فلان بازیگر اندازه ی شما کار میکنه؟؟ خانم فلانی سلبریتی معروف از صبح تا شب اندازه شما میره بشینه توی فلان شرکت تایپ کنه؟؟؟؟؟ میره توی فلان پست بانک از صبح تا ظهر از ظهر تا شب؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نه

ولی درآمدش میلیاردیه. چرا؟

تازه وقتیم بچه دار میشن میگن تا چندسال بخاطر بچه مون نمیخوایم حتی فیلمم بازی کنیم.

خوب یه مقایسه ای بین زندگی خودتون با اینجور افراد بکنید ببینید شماها مثلا دلتون خوشه به این حقوق ناکافی و کار زیاد؟؟؟؟؟؟

اون هم توی اجتماعه هم منزوی نیست هم خانه داری و بچه داریشو میکنه به نحو احسن هم شوهرش نمیگه هر ماه حقوق نداری پس بی ارزشی. هم وقتی بخواد کار کنه با بازی کردن یه فیلم دلارها به جیب میزنه. چرا؟

به این کارا که امثال شما میکنید و اسمشم میذارید شاغل بودن شغل نمیگن.

واللا من خانوادم معلمن ولی دیگه معلمی هم ارزششو نداره. صبح تا شب کله میزنن بخاطر دومیلیون در ماه با بچه های مردم دیگه وای به حال کارای شماها

چرا یه آدم زحمتکش از بوق *** تا سر شب کار کنه دومیلیون بذارن کف دستش. من توی خونه میپوسیدمم تن به همچین کارایی نمیدادم

مرد حسابی یه اسمی واسه خودت بذار. الان من چجوری جواب بدم به کامنتت؟؟؟

اون مورد دقیقا خودش میگه من دوست ندارم توی خونه بمونم چون اگه توی خونه باشم پدرم و برادرم میگن کجا میری و کلا حبس میشم و بخاطر همین موضوع باید کار پونصدی هم شده برم. نه خیر اصلا مشکل مالی ندارن خدا رو شکر.

خیلیای دیگه هم به همین ترتیب.

ضمنا اونهایی هم که بله خانم هستن و خرج و بار خونه ای رو به دوش میکشن عرض کردم خدمتتون وظیفه ی دولته باید ناعدالتیهای اجتماعی رو کم کنه و برای اینها شغلهای باارزش و مناسب ایجاد کنه ولی متاسفانه تا ادمهایی هستن که به خاطر زورگویی پدر و برادر و شوهر و محدودیت( که کلا یه موضوع نابرابر دیگه حساب میشه توی اجتماع ایران) حاضرن برن زیر دست کارفرماهای مال مردم خورد به خاطر پونصد تومن

همونها باعث میشن که ناعدالتی اجتماعی و نابرابری اجتماعی بیداد بکنه و به حق همین خانمها هم ظلم میکنن. ما نمیگیم کسی که محتاجه نره سر کارو ما میگیم اونجور افراد نباید همکاری بکنن که به قصد حبس شدن و محدودیت میان سر کار و اگه اونا همکاری نکنن انقدر تعدادشون زیاد نمیشه و سوء استفاده ی کارفرماها و دولتهای ناعادل رو هم موجب نمیشه و در نتیجه التماس میکنن به همون خانمهای محتاج و در بهترین شرایط و با متناسبترین حقوق کار میکنن اون خانمهای بینوا و معصوم.

ولی تا یه عده ای هستن که مثل اون خانما که گفتم بخاطر اینکه فقط توی خونه نباشم میان سر کار بی ارزش ما به جایی نمیرسیم .نه خودمون و نه جامعه مون.

ضمنا همه نمیتونن سلبریتی بشن اما وقتی ناعدالتی اجتماعی از بین بره سلبریتیها هم چیزی از مردم بیشتر نخواهند بود و انقدر فاصله ی طبقاتی زیاد نمیشه بین مردم عادی با اونها. حداقل یه سر و گردن بالاتر میشن نه دیگه انقدر و متاسفانه ما خودمونیم که به این ناعدالتیها داریم وسعت میدیم.

شوهرت نمیذاره بری بیرون منطقی محکم وایسا جلوش بهش بفهمون که اشتباه میکنه دیگه چرا به خاطر زورگویی اون حاضری خودو بکشی بری توی اجتماع به خاطر سه شی کار کنی که فقط خونه نباشی. واللا

برادر عزیز

ما نمیگیم کار جرمه. نظرات رو به دقت نمیخونن دوستان و الکی برداشت میشه.

ما میگیم برخی کارها در شأن زن هست مثلا معلمی مهد کودک کودکیاری پرستاری اینها شغلهای زنانه هستن و خیاطیم هست آرایشگریم هست پزشکی هم هست بله اینها رو همه میتونه زن انجام بده حتی مهندسی

اما اینکه مد شده زنان میرن کف بازار یا توی فلان شرکت یا فلان پست بانک یا فلان مطب منشی گری اون هم به خاطر یه مبلغ ناچیز خودشون رو فرسوده میکنن اینها کمک به گسترش ناعدالتی اجتماعیه

الان زن دستفروش هم زیاد شده. آخه چرا؟

غیر از اینه که دلیلش ناعدالتیه فقر جامعه ست ؟ یا فاصله طبقاتیه؟ و اینجور مسائل؟ خوب چرا باید به گسترشش کمک کنیم؟آیا جای زن کف بازاره؟ آیا جای زن منشی گریه با یه حقوق ناچیز؟؟؟ آیا جای زن بازاریابیه و در خونه ی این و اون گشتن؟ آیا اینها اصلا شغل حساب میشن؟ اینا مشغولیت هستن ولی شغل نیستن.

ضمنا من یکطرفه نمیگم مرد عرق بریزه زن خودشو توی تفریحات خفه کنه. کجای حرف من این بود؟

از اول به دقت بخونن همه چی مشخصه نظرات من.

یه خانمی اینجا اومد گفت زنان خانه دار منزوی میشن گفتم نه اصلا اینطوری نیست و به خاطر رهایی از خانه داری که نباید به هر کاری تن داد. وگرنه من همون اول گفتم  اصلا مگه میشه مثلا معلم زن نداشته باشیم. پزشک زن نداشته باشیم. خیاط زن نباشه. نمیدونم ارایشگر زن نباشه. حتی مهندس زن نباشه. خبرنگار زن نباشه. کی گفته برین بشینین ته خونه هاتون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نه اصلا من اینو نمیگم. من دارم میگم این جوی که راه افتاده که من فقط به خاطر اینکه زن هستم نباید حبس بشم و مطلقا خانه داری کنم پس بیام بیرون به بهانه ار حالا هر کاری این اصلا کار خوبی نیست و کمک به گسترش ناعدالتی اجتماعیه. نباید اینطور باشه و زنان ما باید اگر علاقه ای به فعالیهای بیرون از خانه داری هم دارن این علاقه رو به صورت دیگه ای ارضا کنن که البته متاسفانه بسترشم در جامعه ی ما فراهم نیست.

ضمنا متاسفانه انقدر به زنها زور گفته شده و انقدر به عنوان جنس دوم بهشون نگاه شده و حبس و محدودیت و فشار خانه داری روشون بوده که الان از جای دیگه ای داره میزنه بیرون. طرف دیگه زده به سیم اخر. فکرمیکنه باید به هر کاری تن بده که فقط سربار نباشه. یعنی انقدر زن رو کرامت نکردن و به عنوان سربار و خانه دار بهش نگاه شده. این مشکل قدیمترها و جامعه ی سنتی ماست نه مشکل نظرات یکی مثل من و خانم فاطمه.

در مورد همکاری مرد و زن در اقتصاد زندگی هم اینو خدمتتون بگم جامعه ای که فاسد نباشه و بیمار نباشه کار خوب به مرد میدن با حقوق مکفی و امکانات اولیه زندگی رو مثل مه کشورهای دیگه با قیمت مناسب در دسترس مردم قرار بدن خیلی از مشکلات حل میشه و زن هم نیاز نیست بار زندگی رو به دوش بکشه به لحاظ اقتصادی. زن به وظیفه خودش میرسه و مرد هم مسوولیت چرخه زندگی رو با خودش داره. حالا این وسط زنانی هم هستن که دوست دارن کار بکنن میکنن مشکلی نداره. شاید یکی اصلا تواناییهاش اونقدر باشه که چند کار رو با هم مدیریت کنه. مشکلی نیست. خواست کمک میکنه به وشهر نخواست نمیکنه. اما کار شریف کار خوب کار متناسب نه از این کارهای دوهزاری. وقتی جامعه و اقتصاد و دولت و مملکتی خوب بشن این چیزها هم خودبخود درست میشه.

سلام

از خوندن نظر شما خیلی لذت بردم. شاید به ندرت چنین نظری به این باارزشی دیده باشم توی این وبلاگ که انقدر به دلم نشسته باشه.

گلناز عزیز

هر دو نظرت عالی بود.

سلام دوست عزیز

دخترک کبریت فروش

ببین عزیزم شما متوجه صحبت من نشدی. سوء تفاهم پیش اومده واست خواهر.

ببین گل من. من اینو نگفتم عزیز. من دارم میگم اگر مردم به درجه ای از آگاهی برسن و جمیعا در جهت اون آگاهیشون متحد باشن منظورم اینه که یکدست به آگاهی برسن جامعه به جایی میرسه که انقدر اختلاف طبقاتی درش نباشه و اصلا سلبریتی مفتخور وجود نداشته باشه و اصلا وجود نداشته باشن کسانی که از راه فروش ظاهرشون به درجه و مقام برسن. من دارم اینو میگم خواهر خوبم.

امیدوارم متوجه شده باشی گلم. این چندروز خیلی خسته هستم و واقعا الان حوصله توضیحات بیشتر دادن ندارم و خیلی هم سرم شلوغه اما با این حال بازم بی جواب نذاشتمتون.

من میگم در جامعه ها نباید اختلاف طبقاتی انقدر زیاد باشه که دخترهای نازنین و نجیب ما مجبور باشن به هر کاری تن بدن و حیف هست که دختران ما و زنان ما برن زیر دست هر کارفرمای مفتخور مال مردم خور و هفت پشت و پهلوداری به خاطر تنها یک میلیون تومن و کلی از اون لطافت زنانه شون کار بکشن و تن به هر حقارتی بدن و تازه بعضیهاشون از چشم هیز و نیت سوء بعضی مردهای پست و کثیف در امان نباشن. من میگم چرا باید در یک جامعه ای انقدر اختلاف طبقاتی انقدر فساد اداری انقدر ناعدالتی طبقاتی وجود داشته باشه که اصلا سلبریتی مفتخور به وجود بیاد؟؟؟؟؟؟؟

سلام خانم دخترک کبریت فروش عزیز

در جواب شما نظری نوشتم که متأسفانه آقای نجفی تأیید نکردن. ولی فقط این رو بدونید که دچار سوء تفاهم شدید در حرفهای بنده.

منظور من اصلا چنین چیزی نبود. منظور من اجتماعیه ولی متأسفانه تأیید نمیشه. وقتی تأیید نمیشه دیگه کاری از دستم برنمیاد فقط مطمئن باشید که سوء تفاهم پیش اومده برای شما عزیزم

آقای حافظ رندانه

دیگه واقعا وقت و حوصله و توان بحث کردن توی این پست رو ندارم. هر چی هم بگم تأیید نمیشه و شماها چطور میخواید با کسی که حرفهاش تأیید نمیشه صحبت بکنید.

اصلا مسأله ای نیست. بگذاریم به حساب عیسی به دینش و موسی به دینش. اینجا هرخانمی که دوست داره کار بکنه هر کاری هم که دوست داره بکنه. من هم زندگی خودم رو همینطوری که هست شکر خدا دوست دارم و روی نظرهای خودم که بعضا تایید هم نمیشن باقی هستم. ممنون که وقت گذاشتید و خوندید.

توی این یکی پست خدانگهدارهمگی

«آقای نجفی» 

لطفاً این پست و بروزرسانی کنید!

منتظر نظرات جدید دوستان هستم   ×در مورد اشتغال بانوان×!؟

سلام

این وبلاگ قراره همینجوری بمونه یا برای چند روزه؟

نه پست جدید گذاشته میشه نه نظراتو تایید میکنین. کامل متروکه شده

لطفا بگین برنامتون برا این وبلاگ چیه اگه قراره یه مدت طولانی همینطوری بمونه ما هم دیگه سر نزنیم 

قدیما یه زن سر زمین کار میکرد شخم میزد زحمت میکشید این چه راحت طلبی هست که یه کار پشت میزی این همه مینالین؟ 

مگه کارگر ساختمونین؟ 

مگه گچ کارین ابزار کارین که اخرش دیسک گردن میگیرن و ... ؟

بی خیال عمو 

حالم به هم خورد 

زنه میگه دوست دارم کار کنم برا هرکسی عشقم کشید خرج کنم بخرم بپوشم! 

مگه ما دلمون نمیخواد؟ من یکی که سادیسم ندارم یه عمر سگ دو بزنم خودمو مثل پدرم فراموش کنم! 

اولویت اول با خودمه بتونم با پولم عشق کنم بعد زن و بچه ! برا این کار هم مطمئنن لازمه زنه هم کار کنه چون دیگه کار یه نفر نیس! و تصمیم ندارم با شیفت دوبل خودمو واس یکی دیگه پاره کنم اخرش بگن وظیفت بوده!! 

میفهمین که چی میگم؟ 

وظیفه پدری و مادری رو هم بعد از ظهر به جا میارن والا بچه رو این همه راحت طلب نونور بار نیارین که پدر مادر باید ۲۴ ساعته خبردار باشن! 

به چنگیز

من کلا موافق اشتغال خانمهام به دلایلی که اینجا هم نوشتم

ولی در بحث بین قدیم و جدید باید به این نکته هم توجه کرد که اون زمان خانمها سر زمین یا باغ خودشون یا آشنا کار میکردن یا اگه قالی بافی و غیره هم انجام میدادن تو خونه خودشون بوده. به نوعی کارفرما و ساعت کاری ثابت که ملزم به پر کردنش باشن نبوده

از طرفی میتونستن بچه کوچیک رو با خودشون سر زمین ببرن ولی الان محیط اداره و شرکت جوری نیست که کسی بتونه بچه همراه خودش ببره

همینها کار کردن به همراه نگهداری از فرزند رو چالش برانگیز میکنه

کلا هر دوره ای رو باید با خودش سنجید مقایسه زن الان با زن قدیم از پایه غلطه. هر دوره ای اقتضای خودش رو داره

مثلا الان تربیت بچه ها کار بسیار حساسی شده ولی قدیم به نسبت الان بسیار راحت تر بوده. یه تفاوت کوچیکش نبود امنیته. اونموقع میشد بچه رو ساعتها بفرستی بره تو کوچه بازی کنه و سرگرم بشه ولی الان به خاطر اتفاقات پیش اومده توصیه میکنن بچه رو تا حد امکان جلوی چشمت نگه داری

شاید بگین بچه رو بذارن مهد ولی اینم خیلی راحت نیست.  هزینه مهدهای خوب واقعا بالاست و تازه در مقابل این هزینه باز هم تضمینی نیست که مراقبت عالی ای از بچه صورت بگیره

و اینکه کار سخت لزوما فقط کار یدی و بدنی نیست. این کار ذهنی و دغدغه و استرسی که تربیت فرزند داره، کم از کار جسمی نداره

اگر ما از اشتغال خانمها حمایت میکنیم دلیل نمیشه که چشممون رو به روی زحمات مادرهای خانه دار ببندیم و کار با ارزش اونها رو کم ارزش جلوه بدیم، در واقع خانم شاغل داره یه کار اضافه ای انجام میده نه اینکه خانم خانه دار هیچ کاری انجام نمیده!