خانواده برتر

هیچی صبر کن هر موقع قسمت شد ازدواج می کنی. 

منم مثل تو ام 26 سالمه. 

خدا خواست جور میشه. 

منم خواستگار ندارم. 

با سلام.سره کار رفتن برا شما بهترین روشه.هم سرتون گرم میشه هم دیده میشین و احتمال اینکه کسی از شما خوشش بیاد میره بالا

خوب بهتون تبریک میگم تا 26سالگی نیاز غریضیتون رو سرکوب کردین ولی حالا دیگ زورت بهش نمیرسه چند سال دیگه هم بگذره سردی میاره اینقدر سخت نگیر واس خودت

ی سوالی ازتون دارم دوست عزیز

البته اگر دوست داشتید جواب بدید

میشه یکم از ملاک هاتون بگید؟! 

چرا فکر میکنی باید از فکر ازدواج بیرون بیای؟

اتفاقا تو سن مناسبی هستی برای ازدواج و بهتره به فکر باشی. هیچ اتفاقی هم به صورت خلق الصاعه نمی افته. این همه دختر بالای ۳۵-۴۰ سال که علی رغم میلشون مجرد موندن مگه خدا نداشتن؟ یا خدا مگه با این بندگانش مشکل داشته که به قول شما همسر مناسب سر راهشون قرار نداده؟ پس این طرز فکر شما هیچ کمکی به حل مساله نمیکنه. حالا من اگه بگم شما باید ارتباط بیشتری با جنس مخالف داشته باشی ممکنه با اعتقاداتت جور در نیاد، اینو خود دانی. ولی یه راهکار زمینی برای مشکلت پیدا کن و از آسمان ها توقع همسر شایسته نداشته باش. (مظمون این حرفم چیزی بود که آرزو داشتم کسی ۱۰ سال پیش بهم گفته بود. خواهش میکنم درست فکر کن به اعتقاداتی که داری، و ببین آیا راه رو واقعا درست رفتی یا صرفا راهی که بقیه گفتن درسته رو تقلید کردی؟)

اگه هم کسی مثل این خواستگارت رفت و برنگشت مساله رو شخصی نبین. تو آشنایی سنتی شما صرفا یه گزینه ای. دلبستگی یا تعهدی وجود نداره. پس توقع وفاداری هم نداشته باش.

و دیگه اینکه اگه این مساله برات مهمه که ظاهرا هست، اولویت بالاتری براش قائل شو، و اگه تداخلی با بقیه امور داشت، این قضیه رو در اولویت قرار بده. 

و در آخر بگم همونطور که خودت هم گفتی، وضعیت اقتصادی خیلی بدتر شده نسبت به قبل، ولی فرهنگ زندگی مردم به تناسب شرایط تغییر نکرده. بنابراین طبیعیه که تعداد زیادی از پسرهای در سن ازدواج توان تامین هزینه های این خرده فرهنگ های دست و پاگیر و پرهزینه رو نداشته باشن. ربطی هم به سطح توقع شما نداره. وقتی عموم جامعه اینطور باشن، اون پسر اصلا دیگه به فکر ازدواج نمی افته که شما بخوای باهاش راه بیای یا نیای. پس اگه میبینی خواستگار کمه و ... به خودت نگیر و ناراحت نشو.

موفق باشی

دقیقا منم مثه تو هستم 35 سال هستم . حالا خدا را شکر کم و زیاد شرایط ازدواج را دارم اما فکر نکنید برای پسرا فقط مشکلات مالی هست نه اینطوری نیست . با ازدواج سنتی مخالفمهمیشه دوس داشتم خودم همسرم را ببینم و خودم  انتخاب کنم اما نمیشه . هرکسی را که خودم انتخاب کردم یا خودش جواب رد داد یا خونوادش. متاسفانه شهر ما شهر کوچیک هست به کوچکترین مشکل پسر ایراد می گیرن . اینجا همه دخترا و خانوادهاشون دنبال شاهزاده سوار براسب سفید می گردن. ارزو می کردم ای کاش تووی یه شهر بزرگ مثلا تهرون زندگی می کردیم . بخاطر اینکه اونا روشنفکرتر هستن می فهمن جامعه ما چه خبر ه . شهرستانیهای ساده دل را رد نمی کنن. ای کاش من و شما با این دلهای پاک و ساده مون تنها نبودیم. از دست این روزگار!

سلام عزیزم

خودت میگی بعد از دفاعت این فکر افتاده تو سرت درسته؟خب ادم بیکار که میشه زیاد فکر میکنه و واسه خودش مشغله میسازه; خودتو مشغول کن حالا اگه دکتزی نمیخوای بدی برو کلاسای هنری یا هر چی دوست داری خلاصه خودتو مشغول کن، (کلا هنر به ادم حس زندگی میده خیلی خوبه). و خب یه خوبی ای که داره اینه که تو اجتماع بودن مساویه با دیده شدن و این خودش راه رو برای خواستگارای بیشتر باز میکنه( هر چی هم پرفکت باشی اگه تو خونه بشینی و معاشرت نداشته باشی دیده نمیشی) ضمنا سنی نداری ک بخوای نگران این چیزا باشی فقط ب زندگیت و برنامه هات ادامه بده و صبور باش همه چی به وقتش اتفاق میوفته😉❤

منم مثل شما اما با این تفاوت که شما بهتر از من تفریح دارید حداقل و اولش که پیامتون رو خوندم حس کردم ذهن منه که داره اینا رو میگه و نوشته و خودم و افکار خودمو حس کردم . منم 26 سالمه و تازه دارم برای پایان نامه تلاش می کنم . راستش منم زیاد به این قضیه فکر می کنم اما فقط باید مقاوم باشی و از خدا کمک بگیری و اگه فکرم بکنی به ازدواج که بد نیست . نگران نباش اقتضای سنته . همه جوونا به ازدواج فکر میکنن 

خواهر گرامی ازدواج کردن نیاز همه جووناست راه حل خیلی کارسازی نمیشه ارائه داد،

به صورت مقطعی و کوتاه مدت میشه از فکرش اومد بیرون ولی دائما نه

هر موقع میاد تو ذهنتون خودتونو به کاری مشغول کنید

حکمت خداوند برای ما انسانها قابل درک نیست

بعضی دخترا که از نجابت و خانومی چیزی کم ندارن و میخوان ازدواج کنن تو مقطعی خواستگار ندارن

ولی بعضی دخترا خواستگار زیاد و مدام ناز و ادا

واقعیت اینه که تو یه زمانی دخترا خواستگار زیاد دارن ولی بعد از اون خیلی کم میشه، بحث سن و این حرفا هم نیست، نمیدونم چه حسابیه، شاید به خاطر ناسپاسی ما آدماست

درس و شغل و پول و این چیزا باید در سایه ازدواج باشه نه اینکه بگیم همه چیز تکمیل بشه بعدش ازدواج

باید به نیازهامون به موقع و با کمترین امکانات پاسخ بدیم و باید به خدا اعتماد داشته باشیم غیر از این باشه پس خدا تو زندگیمون چه نقشی داره

انشاالله شاد و خوشبخت باشید.

هیچ جوری نمی تونی از فکر ازدواج بیای بیرون، شرمنده ولی حقیقت همینه

بابا برو عشق و حالتو بکن

خوشت میاد یکی باشه صب تا شب گیر بده بهت 

از ازادیت استفاده کن 

دخترایی که کمبود محبت دارن خود کم بینن و اعتماد به نفس پایین دارن و خانواده های خوبی ندارن همش درگیرن

هیچی با ازدواج خوب نمیشه 

اه اه اه 

حالم بهم میخوره از ازدواج

اول اینکه کاملا کاملا درکت میکنم ...

اما یه مسئله ای که هست اینه که ممکنه خیلی تحت فشار جو روانی اطرافت باشی مثلا دخترای اطرافت همسناتو میبینی که ازدواج کردن یا با جنس مخالف ارتباط دارن بعد میان هی برای تو تعریف میکنن ...یا خودت میشینی فیلمای عاشقانه میبینی ... یه جوری دائم این جور چیزا دور و برته ...واقعیتش اینه اگر می خوای همه چی رو بسپری دست خدا دو تا کار باید بکنی یکی اینکه خودتو با کسی مقایسه نکنی چون قراره هرچی به صلاحته پیش بیاد برات پس باید زندگی عادیتو داشته باشی و برای زندگیت تحصیلی ، مالی و معنوی هدف گذاری کنی

ازدواج هدف نیست قسمتی از مسیره که توی زندگی هرکس انشالله پیش میاد ... 

نکته دوم اینه که خوب برای ازدواج و داشتن خواستگار باید تلاش کرد مثلا بسته به شخصیتتون توی انجمن های فرهنگی عضو شید یا اگر مذهبی هستید اون هم به نوع خودش ... 

دست از تلاش برندارید ولی براش عجله نکنید اصلا 

قراره بسپرید دست خدا 

امیدوارم همسر خوبی در زمان خوبی سرراهتون قرار بگیره 

لازم نیست از فکرش بیرون بیای

اگه به فکر ازدواجی اما از ازدواج هم خوشت میاد خب دختر خوب نشین منتظر خواستگار که برات مرد زندگی نمیشن خودت برو جاهایی که مرد ها بتونن ببیننت و چراغ سبز نشون بدی دیگه زمان خونه نشستن برای انتخاب شدن نیست باید خودتب ری انتخاب کنی با دلبری زنونه  و البته غیر زنانه طرفت جذب کنی

اگه هم تو فکر ازدواجی به خاطر فشار های اطرافیان اما کلا از ازدواج بدت میاد به نظر من برو پیش روانشناس تا شخصیتت قوی تر کنه و بهت مدیریت این احساس هایی که داری یاد بده

شماتوسن ازدواج هستیدوطبیعیه که نتونیدازفکرش بیایدبیرون تازمانیکه نیازهاتون برطرف نشده این حس باشماهست وتقویتم میشه .فقط سعی کن زیادصحبتشوبادوستات پیش نکشی هرچقدربیشتردرموردش بادیگران صحبت کنی این حس قویترمیشه .منم مجردم سن بالا30ولی زمانیکه مشغول کارم یامشغول تحصیل خیلی این فکراآزارم نمیده ولی کافیه یه ساعت بیکارباشم یابادوستم دراین باره صحبت کنم فوراقاطی میکنم یعنی یه فشارخاصی تومغزم ایجادمیشه .دلم می خوادازدواج کنم ولی تادرسم تموم نشه وکارم تغییرنکنه نمیتونم بایدصبرکنم واقعاسخته مجردی اونم تواین سن ومجبورباشی خودتم کنترل کنی ودرقیدوبندباشی به هرحال بایدصبروتحمل بیشتری داشته باشیم تابه هدفمون برسیم میگن میوه صبرشیرین ترین میوه هست.وخداباصابران است.

تنها راهش اینه خودتو سرگرم نگهداری تا به وقتش.

بزرگوار...  همه کسانی که باهاشون در ارتباط هستم بسیار به ازدواج کردن علاقه دارند و به معنای  واقعی کلمه احساس میکنند یک نفر باید در کنارشون باشه ولی خب در حال حال حاضر تنها کاری که میشه کرد صبرکردن هست همه ما شبیه هم هستیم و از این وضعیت خسته شدیم ...فقط خواستم بدونی که شما تنها نیستی که این دغدغه رو داری ...طبق گفته خودت تو اجتماع هم که هستید ولی باز هم خواستگاری برات نیومده پس صبر کن داشته باش و توکل کن...

عزیزم به خدا توکل داشته باش ،ایمان قلبی ! و بدون هر چیزی در زمان خودش به وقوع میپیونده...

نیازی نیست از فکرش بیاید بیرون یا اینکه زیادی بهش فکر کنید! زندگی عادی تونو داشته باشید با انگیزه و انرڗی زیاد و در کنارش بیاید در مورد خودشناسی و زندگی مشترک و ...مطالعه کنین که انشالله بعد ازدواج زندگی خوبی رو مدیریت کنین .

مهم نیس که هر چه زودتر مزدوج بشین مهم کیفیت ازدواج و ارتباطه اینکه شما ب ارامش برسید انشالله.

سلام.

بله الان وضعیت جامعه خیلی وخیمه.الان فقط نمیدونیم کرونارو کجای دلمون بزاریم.

منم یکی مثله برادرت بدون.تو شرایطی هستم که عاشق دختری هستم ولی پول کافی ندارم و شرایط جامعه هم همه بر ضد من جوونه که بخوام استین بالا بزنم.

شما که حالا میگی به کسی اون طور دل نبستی نمیتونی از فکر ازدواج و نیاز به جنس مخالف بیای بیرون.اوضاعت باز بهتر از منه.

این نیاز جنسی و عاطفی تو همه انسان ها هست و نمیشه کاریش کرد.نمیشه انکارش کرد.همیشه با ادم هست.کار خاصی نمیشه کرد.میشه با سرگرمی های مورد علاقت خودت رو سرگرم کنی یا با خانواده و دوستان تا فکر ازدواج ازارت نده.

آی خدااااااااااااااا 

یعنی به خاطر این پستت نمیدونم چطوری ازت تشکر کنم ... حرف دلمو زدی ... گل خانم

انقد به ازدواج فکر میکنم ...‌ دارم از ریل خارج میشم ... اکثربرنامه روزانه ام  میمونه .... تصور کن ... 

خواستگارام اصلا بهم نمیخورن ... مجبورم بگم نه ... 

نمیدونم چجوری توکل کنم به خدا ... بسپرم به خودش 

شد شد .... نشد نشد 

اما نمیتونم ... 

بچه ها خواهش میکنم کمک کنید... ‌ 

بنظرم اینقد به ذهنت فشار نیار فراموش کنی اصلا به ازدواج فکر کن ولی به خودت بگو مثلا فلان ساعت به مدات دوساعت.وگرنه خیلی بهت فشار میاد و عصبی تر میشی دلت اتفاقا درگیرتر میشه.تو فکرت هرچی گذشت به خدا تعریف کن بعد ی روزی میبینی خدا همه رو دقیق گوش داده.وضعیت جامعه هم ربطی به ازدواج پسرا نداره اونم صددرصد.خیلی عوامل هست که اکثرا فرهنگی و تربیتیه

کاش چند تا از این پست های ازدواج رو مسئولین میخوند

بابا بخدا جوون ها دارن تباه میشن.

سلام طبیعیه و نمیشه مهارش کرد.

اول اینکه مثلا این حس بد و اذیت شدن همیشگی؟ یا وقت هایی از ماه هست؟ اگه اولی باشه خب واقعا احتیاج به همدم داری اگه دومی فشارهورمون هاس که مجبوری خودت یجورایی مدیریت کنی

درمورد حالت اول با در نظرگرفتن این که هیچ راهکاری نباشه میتونی خودت رو از نظر عاطفی ارضا کنی مثلا چون که میگی احساساتی هستی میتونی تو مراکز نگه داری کودکان بی سرپرست یا بیمار کمک کنی و حس مثبت و ارزشمند بودن پیدا کنی. یا محبت بی قیدوشرط متقابل رو با داشتن یک حیوان خانگی تجربه کنی البته اینا اصلا جایگزین  همسر نیست ولی حس عاطفیت تا حدی تامین میشه .  اینکه جمع دوستات رو هم عوض کنی خیلی موثره یا حداقل به دوستات بگی که در مورد موضوعات دیگه حرف بزنید این که فاز دوستات چطوری باشه خیلی تاثیر داره مثلا با اونایی بگرد که درگیری های فکریشون فرق داشته باشه و با تفریح و ورزش های هیجان انگیز مشغول بشیدکه ذهنت کمتر درگیر بشه. 

این که درمورد ازدواج و قوانین ایران هم مطالعه کنی و کیس های ناموفق که تعدادشون بیشتره هم مطالعه کنی اثر داره گرچه فقط انکار کردن صورت مساله است چون نیاز به همدم و جنس مخالف این چیزا حالیش نمیشه.

در کل اطرافیان خیلی مهم هستن مثلا دوستا و همکارای متاهل و یا اقوام هم سن که متاهلن و شاید باعث بشن دلت بخواد یا حس کنی تو جمعشون متفاوتی کمتر رفت و آمد کن. فیلم و آهنگ هایی که گوش میدی عاشقانه نباشه و... همین که نادیده بگیری کمتر بهش فکرمیکنی این که هی خودت رو سرزنش کنی که به کارهات نمیرسی یا درموردش با دوستات حرف بزنی یا بخوای سرکوبش کنی بدتر میشی

سلام،خیلی ذهنتون رودرگیرنکنین وبه خداوندبسپارین قطعا صلاح ماروبهترمیدونه وتوکل کنین به خداوندبزرگ مطمئنا خودتون آرامش پیدامیکنین!من سنم ازشماکوچیکتره ومشغولپایان نامه بااین تفاوت که نه خیلی بهش فکرمیکنم نه اینکه فکرنکنم، تاحدودی  این شرایط برای اکثردختراپیش میاد  خودتون رومشغول کارویااینکه باشگاه برین و...کنین،وبه این فکرکنین که همه ی خوشبختی یک فرد باازدواج کردن نیست.همه چیوبسپارین به خداوند.الان که وقتتون ازادتره کتاب بخونین یه رشته ورزشی ویاهنری روشروع کنین،به خانواده ودوستانتون نزدیکتربشین وصبورباشین.موفق وسربلندباشید

ازش نپرسیدی چرا پشیمون شد و نیومد؟

سلام دوستای عزیزم

شبتون بخیر

خیلی ممنونم که برای خواهر کوچکتون وقت گذاشتید و سعی کردید با راهنمایی هاتون آرومم کنید

از ته قلبم از خدا میخوام که خودش به حال دل ما جوون هایی که داریم سعی میکنیم راه غلط را پیش نگیریم برسه

من ارزومه داماد شدن برادرم را ببینم.. ازدواج خودم.. همه کسایی که به یک همدم نیاز دارن...ای کاش ساده ترین نیازمون انقدر سخت نمیشد...

مسببش هرکس میخواد باشه.. دیگه مهم نیست.. واقعا مهم نیست.. خود مردم، پدر مادر ها، گرونی و وضع اقتصادی، بی اعتمادی دختر پسرها به هم، حالام کرونا که نور علی نور شده..

ولی این حق ما نبود...امیدوارم سال جدید همه چی بهتر بشه برامون.. قبل از اینکه این شور و هیجان جوانیمون را از دست بدیم.

در پاسخ به رضوان حقگوی عزیز

اول از همه اخلاق و احترام (متعهد بودن، صادق بودن)

خانواده هم کفو به لحاظ فرهنگی، مذهبی، اقتصادی

تحصیلات هم سطح یا بالاتر و درامدی که بتونیم "به کمک هم" یه زندگی ساده را بچرخونیم

ملاک عجیب و غریبی ندارم اما گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود..

در پاسخ به پوکوهاتس 

میدونم دوره امثال ما خیلی وقته سر اومده.

دوره دختر هایی که نخواستن قلب کسی را به بازی بگیرن و حالا خودشون تنها موندن و دنیا داده به بازی میگرتشون..

انقدر بی تجربم که نمیدونم چراغ سبز نشون دادن چجوری هست؟!

هیچوقت دختر بداخلاقی نبودم.. از هرکس بپرسید اصلی ترین ویژگیم را میگن خوش خنده و مهربون بودن اما حالا این دختر خوش خنده مهربدن توی تنهایی خودش داره اشک میریزه و کسی از دلش خبر نداره

امادیگه نمیخوام بهش فکر میکنم میخوام یکبار برای همیشه این فکرارو توی ذهنم خاموش کنم و مثل قبل زندگیمو بکنم

من دختر ضعیفی نبودم.. این حس الان داره ازارم میده

از فردا به امید خدا میشینم سر درسا و کارام و دیکه به هیچی فکر نمیکنم 

به پسر مجرد

برادر عزیزم فکر کردید من از ازدواج سنتی و انتخاب شدن خوشم میاد؟

معلومه که نه اما چکار میشه کرد وقتی نه از دوست شدن و آشنایی های به این شکل خوشت میاد و قبول داری و نه از ازدواج سنتی چیزی غیر از تنهایی قسمتت نمیشه ): برای همین ازدواج سنتی را به تنهایی ترجیح میدی امیدوارم شما لااقل اون کسی که خودتون دوست دارید را پیدا کنید و بهش برسید..

بارهم از تک تک شما تشکر میکنم.امیدوارم روزی برسه که هممون به حاجت دلمون و انچه به صلاحمون هست برسیم..

دکتری بخونی شانست بیشتر میشه

سلام 

این سن اوج نیازه 

توصیه‌های متیو هوسی رو ببین و بخون 

کتاب آیین زندگی از دیل کارنگی

انقدر خودت رو تحت فشار درس نذار

چرا فکر میکنی باید دکترا بگیری؟! 

چون باید تا آخرین مرحله رفت؟! 

آخه آدم به خاطر پایان نامه خواستگار رد میکنه؟

اون هیچ خللی به وقت تو وارد نمیکرد.

مادرت هم نباید به حرف تو گوش میکرد.

الان ورزش کن و شاد باش و موج مثبت بفرست 

روابطت رو با همه قوی کن 

ارتباطت رو با همه وسعت بده 

حتی با کسی که یه بار می‌بینیش، مثل منشی دکتر

دختر و پسر نداره 

تو قراره با احترام و خوشرو باشی

پس با همه باش

لبخند و لباس زیبا یادت نره

حواست باشه ناخودآگاه اخمو نباشی

معجزه‌اش رو می‌بینی 

راهش اینه که یه کاری هر چند با حقوق کم و در سطح بیگاری پیدا کنید و خودتون رو مشغول کنید.

چیز دیگه ای به ذهنم نمی رسه

اینی که گفتی خیلی کلی هست عزیز

مثلا تحصیلاتش چقدر باشه؟ فوق باشه؟ درامدش چی؟ نوع شغلش؟ خونه؟ ماشین؟ هزینه عروسی؟ اینکه کدوم محله شهر برات مهمه؟ مهریه؟ 

ببین حالا مهم نیست که ملاک شما چیه! چون شاید نخوای به جزء بگی ولی من فقط هدفم ازین سوال این بود که شما و همه دوستانی که میگن ما دلمون میخواد ازدواج کنیم ،( که واقعا مطالبه به حقی هم هست و نباید به خاطر تامین یک نیاز ضروری انقدر جوانهای ما دلشکسته و نا امید باشن )بشینید و به ریز جزئیات خواسته تون رو بنویسید و بعد با واقعیت جامعه تطبیق بدید. 

واقعیت جامعه اینه که پسران ما توان اجرای خیلی از خواسته های ما و خانواده ها رو ندارن و متاسفانه دختران ما هم کوتاه بیا نیستن، چون سخته ببینیم که ازدواج ما کمتر از دیگرانه و اونها با شرایط بهتر ازدواج کردن و حالا ما باید به شرایط پایین تر رضایت بدیم.

یا ما ها خودمون باید به داد هم برسیم یا باید روز به روز شاهد تعداد بیشتر جوان مجرد دلسوخته باشیم. (((بیاید یکم راحت تر بگیریم ))) میدونم همه تون اینا رو میدونید ولی ما کم پست تووبلاگ نداشتیم که وقتی یکی میاد و ملاک هاشو میگه میبینیم که بر خلاف اونچه که خودش فکر میکنه خیلی راحت گرفته ، ی آدم همه چی تمام میخواد.

برای یه دختر هیچی مثل ازدواج با مرد خوب نمیتونه خوشبختی بیاره حتی اگه بهترین مدک تحصیلی و شغلم داشته باشه.

هم درس خوندی هم کار میکنی هم phd اپلای مینی، کلاس و تفریحاتو هم دادی.

شاید بهتر باشه دخترا برن خاستگاری، پسرا منتظر بمونن خاستگار براشون بیاد. 

فک کنم اینجوری بهتر به نتیجه میرسیم.

البته اینجوری مشکلی که پیش میاد اینه که پسرا راحت تر دختر سطح پایین تر از خودشون قبول میکنن اما دخترا نه!. نتیجه ش این میشه که دخترا مدام خواهند گفت: پسر خوب گیر نمیاد بریم خاستگاریش!. البته فکر کنم بعد مدتی این فرهنگ هم تغییر کنه چون دخترا عملگراتر هستند. 

سلام خواهر گرامی

به نظر من هر کاری میکنی بکن اما سراغ دکترا نرو.. هم الکی وقت و هزینه رو تلف می کنی هم توقعت میره بالاتر و هم اینکه اون چند نفریم که میومدن خواستکاریت وقتی بفهمن دکترا داری بیخیال میشن..

مگه اینکه دکترا خوندنت در راستای شغلت باشه و باعث پیشرفت کاریت بشه که بازم به نظر من ازدواج کردن مهم تر از شغل و کاره

به هرحال امیدوارم هرچی که به صلاحتونه براتون رقم بخوره

با نظر میلاد2030 خیلی موافقم.ان شاءالله تو خوشبختی غرق بشی و نجاتی برات نباشه

به rezvan haghgoo

ممنون نظرتون خیلی خوب بود

خیلی از توقعات دختران وقتی فکر کنیم می‌بینیم که واقعاً بالا نیست

« ولی خب توقعات رو باید با وضع موجود جامعه مقایسه کنیم »

وضع جامعه خیلی خرابه مسلما تا چند سال آینده هم بهتر که نمیشه هیچ بدتر هم میشه

اگه دخترا واقعیت جامعه رو قبول نکنن و باهاش کنار نیان باید از زندگی مجردی لذت ببرن

وضعیت ۹۰ درصد پسرا که قصد ازدواج دارن به این شکله: 

خونه ندارن، ماشین ندارن، شغل ثابتی که بشه چند سال روش حساب کرد ندارن، درآمد ماهانه هم در حد ۲ تومن نه بیشتر

دخترا باید هرچیزی که میخوان با همسرشون بسازن نه اینکه همه چیز براشون آماده باشه

خود من مدت دوسه سالی که سربازیم تموم شده تونستم در حد ۱۰۰ تومن پس انداز کنم برا شروع زندگیم، و شغل ثابت هم ندارم به صورت پروژه ای کار میکنم یه ماه کار دارم یه ماه بیکار

ولی از نظر خیلی از دخترایی که به نظر خودشون توقعاتشون پایینه وضعیت من مناسب ازدواج نیست

دو سه بار به صورت سنتی اقدام کردم ولی حتی حاضر نشدن باهام صحبت کنن وضعیتشون هم از من پایین تر بودن

به حدی ناراحت و سر خورده شدم که دیگه جرأت نمیکنم مادرمو بفرستم جایی.

باید تحمل و صبر کنید چون جز این دو راه حل راهی نیست که بشه پیشنهاد داد 

مسائل ازدواج و نداشتن خواستگار یک مشکل نسبتا همگانیه چون هم آقایون این مشکلو دارن هم خانمها.

وقتی آدم گرسنه بتونه از فکر غذا در بیاد آدم مجرد هم میتونه از فکر ازدواج دربیاد.

چاره ای نیست باید بسوزیم و بسازیم.

@دخی به سوال کننده.

نکته خوبی رو گفتی. 

درواقع پیک (peak) میل جنسی (******) در مردان بین 20 تا 30 سالگی (به طور متوسط ) و در خانم ها بین 30 تا 40 سالگیست.

مطالعه مکانیک کوانتوم رو شروع کن

سلام.

به پیشنهاد الی خانوم بعد از چند سال تونستم نسخه الکترونیک  کتاب "اگر خواستگار نیاید"رو بخرم. 

کتاب خوبیه. 

برعکس توصیه های عامیانه میگه لازم نیست که نیازتونو برای ازدواج سرکوب کنید،نیاز نیست از فکرش دربیاد،بلکه باید براش برنامه ریزی کنید. 

برنامه ریزی سه ماهه . 

،مثلا اگه قرار باشه سه ماه دیگه برات خواستگار بیاد،چه کارهای عقب افتاده ای داری؟ چه آمادگی هایی باید کسب کنی؟ 

و اینکه میگه تک بعدی نباشید. اینکه فقط درس یا ... 

ویژگیهای دختر توانگر رو میگه. 

اتفاقا به نظر من شما تا حد خوبی دختر توانگری هستید. البته خودتون بهتر شناخت دارید. 

میگه هدف داشته باشید و براش حرکت کنید،در مسیر هدف دیده میشید و  ان شاءالله با خواستگار مناسب مواجه میشید.

سلام عزیزم

منم 26 سالگی و رد کردم الان دم دمایی 33 ام...

تمام حالاتت طبیعیه.. و کاری دیگه نمیشه کرد..

سعی کن شرایط ازدواج پیش اومد اگه مناسبه ازدواج کنی اگه نه که هیچی..ما چیکار میکنیم؟ میریم سرکار..میایم و .. بقیه زندگی.

اما من هنوزم معتقدم ازدواج نکردن بهتر از ازدواج با شخصیه که دوست نداری یا قبولش نداری..

موفق باشی

یه چیزی بگم شاید خیلیا بم حمله کنن که چی میگی. من فکر میکنم اینکه همش ادم بشینه و ارزو کنه و دعا کنه و تهش هم دلش برای خودش بسوزه که من بیچاره چه گناهی کردم که کلی دختر ازدواج کردن و خوشبخت شدن و .. من تنهام اصلا راه به جایی نمیبره. حالا شاید یکی خواستگار نداشته باشه و همین چیزا رو بگه و کاری ام نکنه و  بشینه تا ۴۰ سالگی  اخرم ازدواج توپی کنه ولی شایدم نشه. بیشتر شرط بندی روی احتمال ضعیفه که یک در هزار برای یکی شاید پیش بیاد. مثل لاتاری. ولی من خودم ترجیح میدم واقعیت رو قبول کنم که فعلا خبری از ازدواج نیست. نمیشه تا ۵۰ سالگی همش در ارزوش بود و خودتو محروم کنی و اخرشم شاید هیچ وقت ازدواج نکنی. یه نیاز طبیعیه .نمیگم هرزگی کنی. ولی وقتی شرایط همینه برای چی منتظر معجزه باشی. خب نمیشه شرایط رو عوض کرد پس من باشم خودمو عوض میکنم.اگه بتونم قید جنس مخالفو بزنم خب بهتر. اگر نشد من میرم تو رابطه با یکی .