خانواده برتر

سر دو راهی گیر کردم من یه دختر فوق العاده احساساتی هستم وهمش دلم به حال اعضای خونوادم میسوزه وتا الان از خودم وزندگی ام زدم برای اونا وخیلی از مشکلاتشون رو حل کردم واین کارام باعث شده خودم از زندگی عقب بیفتم در ضمن کسی هم قدر زحماتم رو نمدونه واگه من یه رفتاری انجام بدم اونا نیت خوب من رونمی بینن و فکر میکنن من منظور دیگه ای دارم و من تصمیم گرفتم دیگه دلم به حال خودم بسوزه ولی نمی دونم چطور رفتار کنم میخوام زمان هایی که تو خونه هستم از اتاق بیرون نیام وارتباط رو تا میتونم کم کنم تا ندونم که چیکار میکنن ودلم نسوزه آیا درسته اگه کسی تجربه داره لطفا راهنماییم کنه

سلام من دو ماهی میشه باهمسرم ازدواج کردیم و هنوز عقد هستیم ولی یه سری مسایل هست ک خیلی اذیتم میکنه من توی مجردی خیلی طرفدار داشتم حتی توی شهرمون به تعریف بهم لقب چشم گاوی رو داده بودن و همه از زیبایی تعریف میکردن . بعد از عقد چند هفته ای خونه خانواده همسرم بودم که نسبت به یه سری مسائل حساس شدم مادر همسرمو خیلی دوستدارم و رابطه خوبی باهم داریم ، مادر همسرم با وجود چند تا بچه جوون موندن و تو خونه به خودشون خیلی میرسن ، هرموقع ارایش میکنه پدر شوهرم کلی ذوق میکنه و وقتی پیش همسرم میاد همسرم کلی دست و سوت میکشه واسه مادرش و کلی تعریف که چقدر خوشگل شدی البته خوشگل بودی خوشگل تر شدی ولی اگر من ارایشی کنم و لباس خوبی بپوشم اصلا اهمیت نمیده و دریغ از یک کلمه تعریف هیچی نمیگه و این خیلی منو اذیت میکنه حتی اکثر اوقات به قول خودش به شوخی همش بهم میگه زشت یا صدام میزنه خانوم زشت من شاید بخندین ولی خب این مسائل واسه منی که همش دو ماهه که ازدواج کردم و اول زندگیمه خیلی سخته ممنون میشم بهم راه کار بدین 

سلام وقت بخیر 

خواهر من از وقتی ازدواج کرده مدام پشت سر هم مورد هجوم و حمله چه به طور مستقیم و چه غیر مستقیم  از جانب خانواده شوهرش و باجناغ هاش قرار گرفته و متاسفانه خونه ها همگی نزدیک همه و همگی همسایه ی دیوار به دیوار هم هستن چندین بار تخم مرغ دعانویسی شده داخل حیاط و خونه پیدا شده مدام بدبیاری میارنسوالم اینه چطور میشه این دعا ها و سحر و جادو رو باطل کرد 

آقای نجفی سلام 

پست خاطرات شما از اولین ابراز علاقه به همسر     این پست و بروز می کنید خیلی جذاب بود 

سلام من دختر جوانی هستم در اواسط دهه سوم زندگی که زیبایی ندارم در این سن تمام دندون هم خراب بود و عصب کشی کردم موهام کم پشته صورتم پر از جوش ضعیف و لاغرم و زود مریض میشم افسردگی دارم هیچ کاری رو نمیتونم تا تهش برم شدید خلا و نیاز عاطفی دارم پدر و مادرم از هم طلاق عاطفی گرفتن در حاضر فقط حضور یک جنس مخالف میتونه منو خوشحال کنه که نیست و کسیم نمیپسنده منو از خدا هم دور شدم و دیگه نمیتونم نماز بخونم چون احساس میکنم دوسم نداره هیچ دوستی ندارم همه بعد از یه مدت سریع از من زده میشن مادرم اصلا توجهی نداره به من دارم زجر میکشم تمام فامیل از ما متنفرم خدا نگذره از دخترای فامیل چقد مسخرم کردن سطح هوشیمم پایینه تنها چیری که دارم یه قلب خیلی ساده و مهربونه که اونم جدیدا حسود شدم به هرکس که زیباست و ازدواج میکنه و کسی عاشقانه دوستش،داره من تنهام بینهایت تنها و افسرده تو رو خدا اگه دختر داربن جوری دیگه هواش رو داشته باشین.من چجوری به زندگی ادامه بدم با چه دلخوشی.......

می‌خوام تجربه خودم رو از رفتن به چند خواستگاری و چند مورد صحبت و آشنایی به قصد ازدواج در اختیارتون قرار بدم

من یک پسر بین بیست و هشت تا سی و شش ساله هستم و میخواستم تجربه ام رو از به سرانجام نرسیدن هیچکدام از مواردی که تاکنون باهاشون صحبت کردم رو در اختیارتون قرار بدم

برای دختران که از قبل انتخاب میشن این مورد صادق نیست ولی مواردی که میگم باید مورد استفاده پسرها قرار بگیره

من خیلی بچه صادقی بودم و هستم و فکر میکردم اگه کاملا صادق باشم و همه چیز رو همون اول کاملا بگم این خوبه و شخص مقابلم از صداقتم خوشش میاد

در صورتی که اصلا اینطور نیست یعنی خود انسان ها می طلبند که بهشون حقیقت گفته نشه، یا اینجوری بگم که دیرتر گفته بشه که آقای نجفی ایراد نگیرن 

در ضمن اینها فقط و فقط برداشت و تجربیات شخصی من هستن و تعمیم نمیدم و فقط برداشت و نتیجه گیری شخصیمه

در واقع نمیگم که دروغ بگیم. اما همه حقیقت رو هم اول نباید گفت. چه درباره مشکلات درون خانواده مون، چه درباره روابط قبلی اگه باشه چه هر چیز دیگه

البته باید قبل از عقد کردن و ازدواج گفت. منظورم توی دوستی یا مراحل اول خواستگاری و قبل از ایجاد علاقه ست. چون وقتی علاقه ایجاد بشه از یکسری موارد میشه چشم پوشی کرد و چشم پوشی میکنن.

شاید ترفند ناعادلانه و بدی به نظر برسه ولی قرار نیست حقیقت گفته نشه بلکه کمی دیرتر گفته بشه 

متاسفانه در برخوردهای که من داشتم به این نتیجه رسیدم که حقیقت و راستگویی چیز خوبی نیست یعنی اگه همشو اول یکجا بخوای بگی و شخص مورد نظر فورا از آدم زده میشه (البته منظورم به همه نیست و صرفا برداشت من از این ماجراست) و خود اشخاصی که دست کم من باهاشون روبرو شدم حقیقت رو نمی‌خواستن و باید طور دیگری عمل میکردم

بنابراین بعد از کمی استراحت دادن به خودم اینبار با سیاست بیشتری روبرو میشم و اول اینکه بعضی چیزا رو اصلا نمیگم یعنی تا زمانی که ازم سوالی نشده لزومی نداره بخوام بگم و هروقت سوال بپرسه میگم 

و مورد بعدی اینه که همه چیزو اول نگم و بذارم کمی بگذره بعد

بعد از کلی دل شکسته شدن و نه شنیدن به این نتایج رسیدم

متاسفانه فکر میکنم برای شخص بنده دست کم این نتیجه گیری درسته و باید با سیاست رفتار کرد و کمی از شفافیت کاست و شخص مقابل هم این رو بیشتر میطلبه

بعد کلا یک روشی هم هست برای تست میزان کنجکاوی شخص مقابل

اگه آدم خودش هی تندتند همه چیزو بگه هرگز فرصتی پیدا نمیکنه که اشتیاق دختر رو هم بفهمه پلی اگه شمرده شمرده و آهسته تر پیش بره می‌تونه بفهمه آیا دختر هم سوال می‌کنه یا مشتاق هست و اگر حتی من پیگیر نباشم اون می‌پرسه و ارتباطی ایجاد می‌کنه یا نه

خب تمام شد. موفق باشی.

پیشاپیش از نظراتتون ممنون هستم چون عضو نیستم نمیتونم به نظراتتون پاسخ بدم. نظر بدید استفاده میکنم و اگه برداشت یا اشتباهی در کارم هست اصطلاح میکنم... مرسی از شما و آقای نجفی...

سلام یه سوال داشتم با نامزدم که عادت داره ناسزا بگه باید چی کار کنم!

نامزدم عادت داره حرفای نامربوط بزنه مثلا وسط ابراز علاقه یهو میگه خر منی  یا به شوخی میگه چشات شبی چشم خره می خنده و میگه مگه نمی دونی خر چه چشای خوشگلی داره واقعا دیوانه ام کرده 

خودشم هی میگه دوست دارم و تو عملشم نشون میده 

نمی دونم این شوخیای بی مورد که البته به نظر من اصلا هم شوخی نیست انجام میده  

خودش میگه شوخیه بابا جدی نگیر 

باهاش جدی صحبت کردم قهر کردم ولی اصلا حتی متوجه اشتباهش نمیشه میگه چیزی نگفتم به شوخی گفتم خاک تو سرت 

در ضمن بگم این عادت متاسفانه تو خانوادشون نهادینه اس 

من نشنیدم تا به حال ولی خودشون می گن مادرشون اهل فحش دادن و ناسزا هستن و گویا همش به بچه هاشون فحش میدن🤦🏻‍♀️

فک کنم برا همینه این قدر براشون عادیه 

با خواهرشونم اینجوری حرف میزنن اصلا انگار جز لاینفک زندگیشونه 

با هر بار حرف بی موردش یه قدم ازش دور میشم طوری که الان کاملا سرد شدم ازش و سه روزه در حد چند جمله با هم چت کردیم 

که حتی اونم نمی خواستم جواب بدم با اکراه جوابشونو دادم هی میاد میگه سنگدلی دلتنگتم‌ حالمو نمی پرسی 

انگار اصلا تو باغ نیست اصلا متوجه زشتی کارش نیس.

 دیگه دست و دلم نمیاد با همچین ادمی حرف بزنم یا دوسش داشته باشم

از نظرای دیگه خوبه پدرشون فرهنگی هستن خودشون تحصیل کرده تو زندگی اجتماعی هم اینجوری نیستن خیلی متشخص ان  ولی با خانواده و دوستان اینجوری صحبت می کنن 

به منم همش میگن چرا نمیزاری صمیمی شیم انگار صمیمی شدن تو گفتن خاک تو سرته!

واقعا به جدایی فک می کنم چون از ازدواج با همچین ادمی می ترسم نمی دونم بعد ازدواج قراره چیا بگن بهم 

از طرفی حیفم میاد از کسی که این قدر از لحاظ روحی به هم نزدیکیم این قدر به هم میایم جدا بشم 

البته هنوز عقد نکردیم رسمی اخه کسی که قبل عقد اینجوری رفتار می کنه من چجوری دل ببندم 

من خودم  تو خانواده ای بزرگ شدم بحث شده دعوا شده ولی کسی به کسی فش نداده 

آقای نجفی سلام 

پستی که گفتم بروز نکردین سالش رو بروز نکردین 

به م.ه :

مشکل اصلی تو نه زشت بودنه نه دندونات نه هیچی، حرفامو تا آخر بخون بعد قضاوت کن. مشکل اصلی تو اینه که روی شخصیتت کار نمیکنی و به خودت اهمیت نمیدی. یعنی چی که فقط یه پسر میتونه تو رو از این حال نجات بده؟ پسر برا تو زیبایی میاره ؟ پسر برا تو سلامتی میاره ؟ پسر باعث میشه موهات پرپشت بشه ؟ پسر باعث میشه نماز بخونی ؟ حتی بالاتر از اون میخوام بهت بگم پسرا باعث نمیشن حتی تو از تنهایی و افسردگی بیرون بیای. یه آدمی که حس تنهایی و افسردگی داره، شریک زندگیشم افسرده میکنه . خوب گوش کن ببین چی میگم:

ببین از وضعیت مالیت چیزی ننوشتی، اگه پولداری که هیچی، اگه پولدار نیستی مهم ترین کاری که باید بکنی اینه که بری دنبال کار، هرجوری شده کار پیدا کنی و خودتو سر و سامون بدی. اول از همه اینستا نصب کن برو تو پیجای مشهور عروس و دومادی ببین چند تا ازین دخترایی که مراسمای میلیاردی میگیرن خشگلن. فیلمای بدون آرایششون هست 90 درصدشون واقعا جزو زشتای جامعه حساب میشن. ولی این دخترا چیزای دیگه دارن که تونستن زندگیشون رو بسازن. اوکی ؟ شما اول از همه برو سر کار. یه دکتر پوست برو و برو ورزشگاه ، لوازم آرایش برند و طبیعی هم بخر به خودت برس برو باشگاه بانشاط باشی. وقتی به خودت اهمیت نمیدی چرا انتظار داری بقیه بهت اهمیت بدن ؟؟؟ تو تقریبا 25 سالته نباید بیکار باشی باید حتما شاغل باشی. حتی شده از حقوق کم شروع کن ..... من خیلیارو دیدم بدتر از تو بودن ، دختری دیدم که حتی پدر  و مادر نداشته و تو حاشیه شهر زندگی میکرده و ظاهرش داغون بوده، اینقد کار کرد و به خودش رسید ، الان بهترین زندگی رو داره. خیلی از کارا اصلا نیاز به بهره هوشی خاصی نداره . فقط نیاز به زمان و وقت داره. باید وقت بذاری و کار کنی. مثلا فروشندگی، یا جاهایی که سبزی پاک میکنن و محصولات گیاهی رو بسته بندی میکنن میدن مغازه ها... روزنامه ها که آگهی کار میدن برو از دکه روزنامه فروشی بگیر..... اگه میخوای نجات پیدا کنی راهش همینه. راهش یه جا نشستن و قر زدن و لعنت کردن به دیگران نیست. خودت باید دست به کار بشی.

سلام عرض میکنم خدمت همه شما خانواده برتری های عزیز.

چند تا سوال در رابطه با دانشگاه امام باقر(ع) داشتم. مطالب مرتبط با این موضوع رو توی همین سایت مطالعه کرده بودم ولی متاسفانه جواب های مورد نظرم رو پیدا نکردم

من دانشجوی ترم آخر مقطع کارشناسی در یکی از رشته های فنی هستم. میخواستم برای مقطع کارشناسی ارشد، در دانشگاه اطلاعات و امنیت ملی تحصیل کنم. حقیقتش تا حدودی در شبکه های اجتماعی و سایت ها در این رابطه و نحوه پذیرش در دانشگاه تحقیق کردم. یه چیزی که واقعاً برام سوال شده، اینه که خیلی هایی که از مرحله آزمون با موفقیت بیرون اومده بودن میگفتن که توی مرحله مصاحبه امتیاز لازم رو کسب نکردن. تنها چیزی که در رابطه با مصاحبه میدونم‌ فقط اینه که در رابطه با مسائل فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور هستش. ولی خب من به شخصه در بعضی از این حوزه ها سررشته ای ندارم. میخواستم بدونم دانشجویان یا عزیزانی که تجربه حضور در مصاحبه ها رو داشتن، تا جایی که براشون امکان داره من رو راهنمایی کنن.

یه سوال دیگه هم داشتم. میخواستم ببینم اگر معرف داشته باشیم، این فرد معرف چقدر میتونه در پذیرش دانشجو در این دانشگاه تاثیر داشته باشه؟

سوال آخرم هم اینه که آیا این دانشگاه فقط در تهران هست یا مثل برخی دانشگاه ها (آزاد، پیام نور و ...) ممکنه در جاهای دیگه هم شعبه داشته باشه؟

با تشکر از شما عزیزان

سلام من یک دختر****** **** ****** **** ****** ***** ***** *** ***** *** **** ***** **** *** *** *** *********** **** *** *********** ** *** ****** *************** **** **** ******* ** ***** ***** **** ** *** **** **** ***** *** ** **** **** *** ** *** ***** ****** پیش هیچ گونه ارتباطی باهم نداشتیم این برای هیچ کس قابل درک نیست من خواهر بزرگم باید هوای برادرمو داشته وتو این ۹ماه همیشه تو هرشرایطی سعی کردم کمکش کنم سعی کردم درکش کنم چون برادرم افسرده اس خودکشی هم کرده وترک تحصیل کرده ومن از۹ماه پیش که این چیزارو فهمیدم خودمم افسرده شدم وداشتم برای فوق لیسانس میخوندم که اونقدر بهم فشارروحی وارد شده بودکه دیگه نمیتونستم بخونم وحالا اینا برام مهم نیست مهم اینه که بااینکه همیشه هررفتار بدی برادرم داشت به خاطراینکه میدونستم افسرده اس وکوچیکتره به دل نمیگرفتم وبامهربونی وآرامش باهاش برخورد کردم اما هیچکس نمیدونه چقدر ارتباط باکسی که افسرده اس چقدر سخته چون یک وقتایی خوبن ویک وقتایی به شدت بدبین وناامید وبدخلق سخته که یک خواهر برادرشو توهمچین شرایطی ببینه دلم نمیخواست ببینم برادرم ترک تحصیل کرده واینکه افسرده اس کارم شده گریه فقط اما بازم چیزی که خیلیییی بیشتر برام سخته اینه که برادرم فکر میکنه برای من مهم نیست مثلا اگه بره رفیق بازی یا مشروب بخوره من بی اهمیتم درصورتی که فقط میخوام‌باهاش منطقی برخوردکنم سرزنشش نکنم ولی برادرم اینکه من بهش سخت نمیگرم به اصطلاح بهش گیرنمیدم یعنی برام اهمیت نداره که کجا میره وچکارمیکنه چون ماباهم بزرگ نشدیم وازاخلاقیات هم شناخت نداریم این مسئله باعث شده رابطه منو برادرم خیلی باهم بدتره شده یعنی برادرم رفتاراش اونقدر دلمو میشکونه حتی وقتی سعی میکنم بهش نزدیک بشم ناامید میشم و دیگه تلاشی نمیکنم ورابطش باخواهرم بهتر ازمنه چون من آدمیم خیلی کم حرف میرنم شوخی نمیکنم حتی گفتم وقتی میبینم کاراشتباهی انجام داده سعی میکنم بهش سخت نگیرم اما شاید راه اشتباهی رو رفتم وخودم فکرمیکنم درست رفتار کردم من تو خلوت خودم گریه میکنم ولی خواهرم جلوی برادرم راحت گریه میکنه به خاطراینکه ۱۹سال باهم نبودیم ومثل بقیه کلی باهم خاطره نساختیم وبزرگ نشدیم من اینا حسرتای زندگیمه اما برادرم بازم فکر میکنه اصلا برام مهم نیست درصورتی که اول ارتباطمون همچین فکری نداشت نمیدونم چه رفتاری درسته بایدچطور باهاش ارتباط برقرارکنم وچون بهش گفتم چرا رابطتت با خواهرمون بهتره فکر کرده من حسادت به خواهرمون میکنم خیلی پشیمونم همچین چیزی روچندباربهش گفتم هرچند فکرمیکنم من حساس شده بودم وهمچین چیزی نبود وبامنم همونقدر خوب بود اما منم افسرده وحساس شدم والان چون میدونه من خیلی ناراحت میشم بین منو خواهرم فرق باشه چون تو این ۹ماه همش باخواهرم ارتباط برقرار کردومنوخیلی نادیده گرفت بعضی وقتا که دوباره خلقش بد میشه شروع میکنه به این رفتار که باخواهرمون ارتباطش بهتر ازمنه  وهمش فکرمیکنه براش نقش باز میکنم ودلم نمیخواد اصلا باخواهرمون ارتباطش خوب باشه درصورتی که من دلم میخواست فقط ۳تامون باهم ارتباطمون خوب باشه اما رفتارمنم اشتباه بود واون بیشتر باهم لجبازی میکنه وخیلی رفتاراش آزارم میده وخیلی باهاش صحبت کردم که فکرش اشتباه بود ومنظورم این بود که ۳تایی باهم ارتباطمون خوب باشه اما خب من مقصرم خودم میدونم چون من خواهر بزرگترم واین حرفاشاید بچگانه باشه اما خب چون ماباهم بزرگ نشدیم شاید اگه باهم بزرگ میشدیم برامهم نبود که ارتباطش بامن چطور باشه حالا نمیدونم چطور بهس بفهمونم که چقدر دوستش دارم وچقدر برام مهمه چون میدونم خیلی ازنظر عاطفی به من احتیاج داره چون همیشه بهم گفته تو خواهربزرگمی وازهمه بیشتر برام مهمی اما بازم رفتارش چیز دیگه نشون میده ودست خودم نیست خیلی سعی میکنم منطقی وعاقلانه فکرکنم اما من یه آدمم ممکنه یه وقتایی بی منطق بشم ولی الان خیلی سعی میکنم باهاش ارتباطمو خوب کنم اما نمیشه چون من یک مشکلی دارم وقتی برادرمو میبینم اصلا نمیتونم باهاش حرف بزنم نه اینکه نخوام اصلا هیچی به ذهنم نمیاد البته به خاطراینکه چندماه تمام من ازدستش ناراحت بودم اما فقط سعی میکردم باهاش ارتباط برقرارکنم ونمیتونستم بیشتر باعث شده خودمنم نتونم خوب باهاش ارتباط برقرارکنم وحتی احساس واقعیمو بهش بگم  وبگم برام مهمه حتی رک نمیتونم بگم چون احساس میکنه تظاهر میکنم ونقش بازی میکنم

هرچند هنوزم به خاطرِ اون نظرِ کذایی از جانبِ شما دلِ خوشی ندارم و اعتراضِ خودم رو به شما و مدیریتِ وبلاگ اعلام کردم و البته شاهدِ نقدِ سایرِ کاربران در نظراتِ پست‌ها به نقطه‌نظراتِ شما بودم ولی 

ولی اقدامِ انسان‌دوستانه‌یِ شما در تخصیص دادنِ تمامِ پول‌تو‌جیبیِ خود به دو خانواده‌یِ نیازمند و احتمالا آبرومند رو تحسین میکنم. 👏 

و اگر ناراحت نمیشید به نظرِ من به جایِ اینکه ده میلیون تومان رو به صورتِ مستقیم به دو خانواده بدید؛ این مبلغ رو که مقدارِ قابلِ توجهی هم هست (برابر با حقوقِ ماهانه‌یِ پنج کارگر طبقِ قانونِ وزراتِ کار) بینِ ده خانواده‌یِ نیازمند و صددرصد آبرومند تقسیم کنید. 

من فکر میکنم بهتره که شما کمک‌خرجِ این دو خانواده‌یِ گرامی باشید و نه اینکه تمامِ مخارجِ اونها رو متقبل بشید! 

شاید بهتر باشه که به قولِ معروف ماهیگیری رو به اونها یاد بدید نه اینکه اونها رو مطمئن از ماهانه پنج میلیون تومان بدونِ دغدغه و سختی کنید! 

احتمالا شما هم مثلِ من ساکنِ پایتخت هستید و میدونید که خطِ فقر هشت‌رقمی شده و شاید این ماهانه پنج میلیون تومانِ شما به این دو خانواده کم هم باشه و کفافِ زندگیشون رو نده ولی 

ولی این رو هم در نظر بگیرید که خانواده‌هایی هم هستند که به سختی و با حقوقی که شاید به یک میلیون تومان هم نرسه زندگی میکنند و چه بهتر که شما این اقدامِ خداپسندانتون رو گسترش بدید (مخصوصا خانواده‌هایِ بی‌بضاعت و باز هم تاکید میکنم آبرومندِ جنوبِ شهر نه متکدیانی که وضعشون از من و شما هم بهتره!) و محبتتون رو تقسیم بر ده کنید ❤ 

و چه بهتر که این ده خانواده از همه‌جایِ شهر (مخصوصا جنوبِ شهر و مناطقِ حاشیه‌یِ شهر) باشن و صدالبته شما بهتر از من میدونید که شایسته است این عملِ صالحِ شما مخفیانه و با حفظِ کرامتِ این ده خانواده‌یِ نیازمند انجام بشه. 🌼 

ببخشید که پرحرفی کردم! 👀 

امیدوارم در این راه ثابت‌قدم باشید و خداوند در این کارِ خیر به شما توفیقی روزافزون عنایت کند. 🌹 

یاعلی ✋ 

سلام   پست   دیدن خواب های صادقانه ارتباطی با پاکی یا نا پاکی بیننده خواب داره ؟      این پست و بروز می کنید 

بدبختی‌

ممنون مهرسا جان من چند جا دنبال کار بودم اما خوب کار مناسب پیدا نکردم اما نظرت حالمو بهتر کرد من راهو گم کردم اقای نجفی ای کاش پست من رو میزاشتید من از مشاور ناامید شدم که اینجا اومدم شاید نظر بعضی ها میتونست کمکم کنه ممنونم مهرسا جان.

راستش من یه مساله ای رو میخوام مطرح کنم ببینم بهم حق میدین یا نه و اصلا تا چه حد بهم حق میدین؟ ببینید محله ما و بیشتر محله های شهر توی این یکی دو سال اخیر نسبت به گذشته ها خلوت و کم رفت و آمد شده ( حالا با به دلیل تعطیلی مدارس یا کرونا یا کم رونق شدن شغل و کاسبی ها یا هر چی) و تا جایی که بررسی کردم و پرسیدم دوستانم که ساکن شهرهای دیگه هم هستن تأیید میکنن که همینطوره. 

حالا بریم سر اصل مطلب. من یه خانم متأهلم که چه قبل ازدواجم و چه حالا کلا یه شخصیت خیلی قاطع و نترس دارم و مرد و زن برام فرقی ندارن و اصولا آدم وابسته ایم نیستم. حتی به شوهرم با اینکه خیلی صمیمی هستیم و دوست داریم همو وابسته نیستم اصلا و کاملا روی پای خودم هستم و بودم. بوده بدون این و اون همه جا میرفتم. از اون سر شهر تا این سر شهر. سالهای پیش رو منظورمه. اون گذشته ترها. همین یه سال اول ازدواجمم خیلی جاها تنها رفتم ولی حالا مدتیه که از تنهایی بیرون رفتن حس خوبی ندارم. خوشم نمیاد. یه جور ترس دارم از تنهایی بیرون رفتن. همش دوست دارم با کسی برم. حالا یا شوهرم یا یکی که پایه باشه بتونه باهام بیاد. با هم بریم و کارامونو انجام بدیم و بعدشم برگردم خونه هامون. البته نه اینکه تنهایی هیچ جا نرم. اتفاقا بازم میرم و خیلی از کارمو خودم انجام میدم هنوزم ولی راستش این خلوت بودن محیط نسبت به گذشته یه جورایی یه واهمه ذهنی برام ایجاد کرده و باعث شده خیالم راحت نباشه. خبرایی که میشنوم یا میخونم و اتفاقاتی که دور و برمون میفته و اینکه حس میکنم مردم گرگ شدن و حتی توی ساعتهایی خاص از روز بعضیها مثل گرگ گرسنه دنبال قاپیدن خودم آدم یا چیزایی که همراه آدمه هستن. اینا باعث شده برای خودم ساعتهای مشخصی رو در نظر بگیرم و زودتر یا دیرتر از اون ساعتها جایی نرم یا برنگردم. تا حد امکان با کسی برم و تا حد امکان ساعت و مسیر رفت و آمدهام رو به شوهرم گزارش بدم و حتی اگه در دسترس نباشه به یکی از خانواده ام گزارش بدم. اینا رو که به شوهرم میگم میگه اتفاقا خیلی هم نرمال هستی و من هیچ ضعفی توی این احساس الانت نسبت به گذشته نمی بینم. خوب جامعه امروز مشکلاتش زیاده و دخترا و خانمای عاقلم باید همین طور مثل تو رفتار کنن. حتی منم که مرد هستم احساس امنیت کامل نمی کنم و بهت کاملا حق میدم. اما به دوستام یا همکارام که میگم و گاهی توصیه ای نصیحتی لازم میدونم بهشون میکنم بهم میگن به نظرمون تو زیادی سخت می گیری. بابا طوری نیست که. مثلا من ساعت قبل از هشت و نیم صبح به هیچ وجه تنها نمی رم بیرون و ساعت برگشتنم به خونه رو حتما بین یازده تا دوازده تنظیم میکنم حالا یه ربع زیاد یا کمش مشکلی نیست ولی خوب این محدوده های زمانی رو رعایت میکنم یا مثلا تنهایی مطب هیچ دکتری نمی رم حتما با یک همراه میرم. اگه کسی نباشه هم کلی سبک و سنگین میکنم و بعد پامو توی مطب مورد نظر میذارم. ولی دوستام و همکارام از این رفتارای من خنده شون میگیره ولی این کار اونا از نظر من سهل انگاریه. من نمیدونم تا چه حد کار من درسته و تا چه حد غلط. ولی اینو بهتون بگم که من اصلا آدم ترسو و بزدلی هم نیستم. برعکس هر کسی منو از نزدیک میشناسه روی من به عنوان یک آدم قاطع حساب میکنه و همه مثالم میزنن اما این روزا و سالای اخیر اینطوری رفتار میکنم راستش. به نظرتون افکار من حول این موضوع تا چه حد اشتباه و تا چه حد درسته؟ خانما و آقایون عزیز. شما چطور؟ شما هم مثل من برای خودتون اینطوری برنامه ریزی  میکنین یا کمتر اهمیت میدین؟ با تشکر از نظراتی که ارائه میدید.

سلام خدمت کاربران گرامی من دارم اماده میشم برای کنکور زبان ۱۴۰۰ میخواستم بدونم از این ازمونای ازمایشی قلمچی هزینه یه بار شرکت در اون چقد میشه .کسایی که رفتن وازمون ازمایشی رفتن لطفا بهم بگن  تا چقد باید پول اماده کنم .ویه سوال دیگه بهترین منابع برای کنکور زبان چیه چه درسای عمومی و چه زبان تخصصی .هدفم اینه سال بعد بین نفرات اول تا سوم کنکور زبان بشم.عمو نجفی لطفا پست کن شاید کسی از کاربرا ازمونای قلمچی رو داده باشه و بدونه هزینه هاش چقد میشه برای همینه اصرار میکنم حتما پست کنی چون ندیدم تا حالا کسی اینو بپرسه اینجا.

سلام 

یه چند روز مونده به کنکور و میخوام بدونم ایا برای شما یا اطرافیانتون پیش اومده که سر جلسه ی کنکور اتفاقی افتاده باشه و زحمات یکسال تلاشتون نابود شه ؟؟ مریض شده باشین یا بی دقتی یا بدشانسی؟ 

لطفا بگین تا از تجربیاتتون استفاده کنیم و کنکور بهتری داشته باشیم 

ممنون میشم 

سلام آقای نجفی

لطفا اشتراک من و توی این سایت پاک کنید دیگه نمیخام باشم اینجا به دلایل شخصی. نمیخام دیگه پستی بزارم ترجیح میدم کاملا ایمیل وپاک کنید و

کاربری من و مسدود کنید. و دیگه عضویت نداشته باشم

سپاس بیکران از شما و سایت عالیتان. خداوند و حضرت صاحب زمان همیشه پشت و پناهتان باشه

سلام دوستان من دختری هستم۳۰ ساله و به خاطر یه سری مشکلات خانوادگی وشرایط مناسبی نداشتم این عوامل باعث شد از نظر علمی جایگاه خوبی نداشته باشم و همیشه ازاین موضوع ناراحت بودم چون من واقعا عاشق درس بودم تا اینکه دوسال پیش تصمیم گرفتم کنکور تجربی شرکت کنم وپارسال خدارو شکر پزشکی دانشگاه دولتی قبول شدم وبه آرزوم رسیدم . 

من تا سن ۲۹ سالگی دخترا یا زن های فامیل وهمسایه در مورد ازدواج نظرم رو میخواست بهش میگفتم من فقط یه آرزو دارم اون اینکه تو درس موفق بشم وچون خودم رو کاملمیشناسم ومیخواستم هرگز حسرتش روی دلم نمونه والان قصد ازدواج ندارم اما حالاچند نفر بهم پیشنهاد دادن ومن سردرگمم نمی تونم درست تصمیم بگیرم نمی دونم آیا خودم وشخصیتم (البته به قول اطرافیان مذهبی ام و اهل ارتباط با جنس مخالف نیستم وسرم تو کار خودمه) براشون مهمه یا رشتم از آقایون میخوام نظر تون راجع یه همچین دختری چیه؟

بعد اطرافیان مدام بهم میگن سنت بالا رفته و زیاد خوب وبد نکن .اگه شما جای من بودین ملاکتون برای انتخاب همسر آیندتون چی بود ؟چون من خیلی سخت گیرم.

ممنون میشم اگه راهنماییم کنین.

سلام    پست    لطف کنید از معجزه های تو زندگی تون بگین    رو بروز کنید    ممنون 

سلام

سلام من داوطلب کنکور 1400 هستم

مادر،پدر و مشاور تحصیلیم بهم فشار وارد میکنن

مثلا تلفن همراهم رو ازم گرفتن و تفریحاتمو خیلی محدود کردن فکر میکنن اینجوری کمک میکنن

ازم انتظار دارند یکی از دانشگاه های تهران قبول شم  و هر ساعت یکبار بهم میگن که اینجوری که درس میخونم هیج جا نمیتونم قبول شم چه برسه به تهران

و اگر تهران قبول نشم در آینده بیکار میشم

تمام مدت بداخلاقند و دعوا میگیرند

تمرکزم رو بهم میریزن

هرموقع میخوام درس بخونم حرفاشون یادم میاد و به کل انگیزم و از دست میدم و نمیتونم درس بخونم

چندبار سعی کردم بهشون بگم که این روش جواب نمیده و فقط بهم اضطراب میده اما گوش نکردند

وقتی همش میگن برو بخون منم لج میکنم و اصلا نمیتونم بخونم

از طرفی این اولین تابستون عمرمه که مجبورم توش درس بخونم

وقتی مدرسه میرفتم به زور شش ساعت درس میخوندم و حالا اونا ازم توقع دارند که روزی دوازده ساعت درس بخونم و بدتر از اون باور دارن که میتونن این کار رو با زورگویی به ثمر برسونن

فکر میکنن تهران قبول شدم و دوازده ساعت درس خوندن چیزیه که میشه تو دو روز و با حرف زور بهش رسید

اینارو که میگم فکر میکنن دارم بهونه میارم

اصلا نمیدونم چیکار کنم

سلام.

پسری ۲۳ ساله هستم.

یک برادر دارم.

پدرم چند سال پیش فوت شد و درحال حاضر مادرم سرپرست من و برادرم هست.

من شمه اقتصادی خوبی دارم و دوست دارم اموالی که به من رسیده از این پس خودم مدیریت کنم.

نظر شما دراین قضیه چی هست و اگر موافق هستید چطور این مطلب رو به مادرم عنوان کنم ؟

ممنون

سلام؛ من یه پسر ۱۷ سالم جدیداً دوباره برای هدفی که انتخاب کردم تصمیم به درس خوندن گرفتم؛ بعد از اینکه افسردگی و وسواس فکری گریبانم و کامل گرفته بود و همچنین از جهت هایی که خانواده حمایت نکردن؛ منی‌ که معدلم تا سال اول دبیرستان جزو بهترین ها بود و تیزهوشان درس می‌خوندم تصمیم به ترک تحصیل کردم از همین جهت یه نیمسال ترک تحصیلی بودم و بعد یه ترم پدرم منو یه مدرسه شبانه روزی ثبت نام کرد با اینکه نظرم در مورد درس و فضای مدرسه و سیستم از این رو به اون رو شده بود به خودم گفتم میرم کار میکنم و تا دِینم گردن کسی نباشه و این نوع طرز فکرم هم بدلیل منت هایی بود که خانواده در قبال وظایفی که انجام نمیدادن بود خلاصه چند جایی کار کردم و بی حالی نمیزاشت و انگیزه ای دیگه نبود هر جایی که رفتم سر کار بعد یه هفته اومدم بیرون علایقم خیلی برام مهم بود و مسیرش توی این یکسال عوض شد طوری که خواستم بخاطر رشته‌ی مورد علاقم برم هنر بخونم و ولی به دلیل یه نیمسال ترک تحصیلی بودنم  و شبانه بودن مدرسم(و همچنین دلایل دیگه مثل کرونا ) نتونستم برم و کتابهای هنر رو گرفتم که بخونم ولی بخاطر اینکه پیش زمینه ای ندارم و فرصتم کمه انگیزه ندارم و می‌دونم اگه اراده کنم میتونم به خواستم که رشته ی سینمای دانشگاه تهرانه برسم ولی افسردگیم زندگیم و جهنم کرده و انگیزه ای برام نمونده شاید این هدفمم یه راه فرار توجیه کننده باشه که از خانوادم دور باشم پدرم مشکل اعصاب داره و تو گذشته زندگی می‌کنه و خسیس و مادرم نسبتا پیره و انگار نه انگار ما زندگی ای داریم  و برادرمم هم طی سرکوب های خانواده منفعل و بی اراده شده گاهی اوقات فرار عاقلانه ترین کار ممکنه هر روز به خودم میگم خدا چرا من باید یه همچین زندگی ای داشته باشم و روز به روز گوشه گیریم بیشتر میشه منی که خیلی اجتماعی بودم الان شاید یه دوست نداشته باشم چون خودم خواستم که نباشن و الان میفهمم چه اشتباهی کردم ؛روزی ۶تا ۷ نخ سیگار کفاف نمیده واسم،قرصهایی که میخورم سنگینن طوری که امشبو که بخوابم فردا انگاری واسم دیروزی نبوده و هیچ حسی ندارم اگه بخوام ادامه بدم خیلی میشه الان فقط می‌خوام به اون هدفی که می‌خوام برسم و درس بخونم، اگه کسی تو رشته ی هنر درس میخونه و مطلب مفیدی هست که می‌تونه بهم کمک کنه لطف کنه بگه🙏

سلام آقای نجفی 

پست    نوع برخورد شما با شوخی های مردان در زمینه ازدواج مجدد      این پست و بروز می کنید 

آقای نجفی من و تو سایت خانواده برتر مسدود کنید که دیگه نتونم پیام بدم . من همونم که دیروز بهتون پیام دادم . اون سایت بیانم وارد نیستم خودتون زحمت بکشید اونجا هم مسدودم کنید

ممنون میشم این کار وبکنید

سلام 

من دختری مذهبی و محجبه و چادری هستم. واسه ازدواج هم ایمان طرف مقابل در اولویت اصلیم هست.

اخیرا از طریق یه واسطه، با یه نفر آشنا شدم که خارج از کشور (اروپا) دکترا میخونه و هنوز درسش تموم نشده ولی قصد ازدواج داره و به کسی سپرده و اون شخص ما دوتا رو برای هم در نظر گرفتن و مناسب دونستن.

اون آقا بسیار مذهبی بنظر میرسن و مومن و محجبه بودن دختر، ملاک اصلی‌شون هست و به اون خانم واسطه هم بر این امر تاکید کردن. البته هنوز نیومدن خواستگاری که حضوری صحبت کنیم و هنوز خارج هستن و منتظر مقدمات آشنایی هستیم. 

ضمنا ما فقط مشخصات همدیگه رو میدونیم که کلیاتمون با هم شباهت و نزدیکی دارن ولی نه من عکس ایشونو دیدم و نه ایشون عکس منو.

من سوالم اینه که بنظرتون ازدواج با یه فردی که خودشو مذهبی معرفی کرده و ظاهرا فعلا مشخصاتمون به هم میخوره ولی خارج داره زندگی میکنه یا درس میخونه، چطوریه؟

یعنی تا چه حد میشه به حفظ ایمان یک شخص توی یکی از فاسدترین کشورهای دنیا اعتماد کرد؟

اینکه ایشون بر ایمان طرف مقابل تاکید دارن، نشونه خوبیه یا جبرانِ نداشته هاست و...!؟

یه آدم مومن میتونه حتی با وجود زندگی توی خارج، خودشو از گناه حفظ کنه؟ یا نه، خواه ناخواه، چشم و گوشش به اصطلاح بازتر میشه؟ 

بنظرتون فانتزی های یه آدم وقتی میره خارج، چقدر تغییر میکنه؟ 

من موندم برای آشنایی عکسمو بدم به اون خانم که به اون آقا پسر نشون بدن یا نه. چون هنوز شک دارم که نکنه آقاپسر بخاطر خارج رفتنشون، خیلی اهل تدیّن نباشن...نمیخوام یه وقت عکسم دست به دست بشه، چه برسه به جلسات حضوری...

ممنون میشم راهنماییم کنید.

التماس دعا.

سلام 

سوالی دارم که خواهش مندم هم خانمای خانواده برتر راهنمایی کنند هم آقایون

مشکل من مربوط به مزاحتماییه که برام ایجاد میشه و من نمیدونم که چیکارکنم 

اول ازهمه ازخودم بگم که اهل آرایش نیستم که اگه بخوام خیلی آرایش کنم تهش ی رژ و ی ریمل و مانتوهامم که قبلا هم جلوبازبود هم تنگ که باتوجه به شرایط الان دیگه گشاد میپوشم و در مورد اخلاق باید بگم بیرون از خونه مثل برج زهرمارم 

واما مشکل چیزیه که اغلب اوقات برای من پیش میاد چه تو محیط دانشگاه چه سرکار چه فامیل وخانواده و واقعا عذاب آورشده 

من دو جا مشغول به کار شدم که اولین جا یک شرکت بود بااین که اون شرکت دوتا منشی داشت که هم خیلی با رعیسشون اوکی بودن و خیلی هم به خودشون میرسیدن و کلی هم بگو بخند میکردن توجه رعیس معطوف من شده بود که اوایل فکر میکردم لابد توهم زدم ولی یکی از منشی ها که به روم آورد متوجه شدم درست فهمیدم خلاصه مجبورشدم بیام بیرون ....جای دومی که رفتم سرکار ی آقای متاهل رعیس اونجا بود و اتفاقا خانم خیلی زیبایی داشتن و این که محیط اونجا یک محیط کاملا زنونه بود وفقط رعیس آقا بود اونجا هم همین مشکل به وجود اومد که من واقعااا نمیدونم چرا از لحاظ رفتاری من کسیم اغلب اوقات ساکتم وبه کسیم کاری ندارم و وقتی حس کردم حتی داره مشکلی ایجاد میشه سعی میکردم موقعی که سرکارم تو دیدرسش نباشم یا انقد کاربرای خودم جورکنم که صدام نکنه موقع استراحت که بقیه دخترا میرفتن پیششو به شوخی وخنده و ....من به کارم میرسیدم اولش با چقدچشات خوشگله وعروسک خریدن و قرص ودارو شروع شد که ازاونجام اومدم بیرون جالب این بود ک حتی دخترام هنگ کرده بودن....

تو فامیل یک بنده خدایی که از نزدیکان هم بودن بارها به من گفتن که حاضرن همسرشون رو طلاق بدن و....این توسط خیلی از آقایون فامیل اتفاق افتاده 

تو دوستان بااین که من تودانشگا صندلی ردیف جلو رو وچسبیده به دیوار همیشه انتخاب میکنم و هروقت هرکدوم ازدوستانم بخوان با پسری حرف بزنن چه دوس پسرشون باشه چه کسی که میخواد جزوه بگیره من بعد یک سلام خشک چندقدم اونور تر وایمیستم وسعی میکنم کلا اون طرف رو نگاه نکنم که بارها متوجه شدم که بعضی ازدوستان من بابت من میترسن طوری که شنیدم بارها به دوس پسراشون درمورد من دروغ گفتن و تهمتی نبوده که پیش اونها در مورد من نگفته باشن 

از اون موقع من حتی گوشه گیرترم شدم طوری که خونه فامیل هیچ رفت وآمدی ندارم با دوستا که اصلا سرکارم که چشمم ترسیده

اینم بگم من درمورد همه اینها باپدرم حرف زدم و تنها راه حلی که از آخر بهش رسیدن اینه که ازدواج کنی

سوالم اینه که باتوجه به چیزهایی که گفتم من تقصیری دارم؟واین که چیکار دراین موارد من تنها کاری که میکنم این که محیطو ترک میکنم که نمیشه واقعا آدم به ارتباط نیاز داره

سلام خدمت کاربران گرامی میخواستم درباره نحوه شرایط استخدامی سنجش بدونم

منم خودم دیپلم دارم متولد 76 هستم از دیپلم تا دکتری که میگیرن شرایطش سنی چطوره هسته از کجا به نظرتون باید درموردش تحقیق کنم .وتا جایی که فهمیدم برای دیپلم حداکثر تا 25 سال پس خدا رو شکر سنم مناسبه

مثلا کی باید ثبت نام کرد کی امتحانش هسته یا منابع ش چی برای ازمون استخدامی

دوستان من هیچی نمیدونم از یه طرف کلا از بیکاریی خسته شدم واین تنها امیدم هسته کسی میدونه بگه

دوستان اگه کسی میدونه موشکافانه تر توضیح بده چون کلا نمیدونم در این باره یا مدارک ثبت نام چیه تو چه جاهایی باید ثبت نام کرد

تو خود سایت سنجش چی باید سرچ کنم تا بیاره دراین باره .چون خودم نتونستم چیزیی پیدا کنم

کاربر پسرم دیگه اگه شما هم تو پست من بیاین خیلی ممنون میشم لطفا

من عضو بیان نیستم برای همین نمیتونم جوابتون رو بدم دوستان عزیز

خطاب ب سوال کننده راجب سن استخدامی

برای استخدام در چه ازمونی سوال میفرمایید؟ 

ببینید بزرگوار استخدامی توایران الان دوجوره：1, خود دستگاه بیانیه میده،بطورمثال：بانک رفاه،تامین اجتماعی

۲،استخدامی از طریق ازمون های جامع فراگیر،ک تاحالا هفتاش برگزارشده. وهشتمین هم درشهریوردفترچش میاد.

حالا این مورداول خودش معلوم میکنه سن رو.یه رای هم امروز بدستم رسیدازدیوان ک مبنی براین بود ک این کارمشکلی نداره.

مورد دوم رو دولت تعیین میکنه.توفراگیرطیگچن تا دستگاه هستن ک همشون یکسان میشن.اگه تبصره ای باشه هم البته اعمال میشه.

من نمیدونم ک شرایط سن چطوره وحقیقتا یادم رفته اما میتونی دفترچه هفتمین ازمون فراگیر رو دان کنی وببینی چی نوشته.

الان شما کانال تلگرام  ایران استخدام رو توتلگرام سرچ کن واونی ک ممبر بیشتری داره رو عضوشو. هرصبح هم چک کن.شهریور فراگیرهشت میادواستفاده کن. 

اگه میخوای فراگیرهشت شرکت کنی خبربده ک تخصصی راهنماییت کنم، 

درکل من دقیق هم متوجه نشدم اخرش برای چه ازمونی میخواین ثبت نام کنین. اون رای هم اگ پیداکردم میفرستم

سلام من دفترچه فراگیر۷رواز تلگرام پیداکردم ودیدم ک اره حداکثرسن دیپلم روزده۲۵،.توتلگرام هم ک سرچ کردید ایران استخدام اون کانالی عضوشو ک ممبرش ۶رقمیه وسه رقم اولش۳۲۱ هس.فک کنم.

ببینید بالاخره یه چنتا دیپلم دیگ میخوان.ازفردا شروع کنیدبرای ازمون بخونیدودروس عمومی رو مسلط بشید.چون عمومی ها مشخصن. دیگ میمونه اختصاصی،اونم زمان انتشاردفترچه معلوم میشه وازهمون موقع بخونیدشون  ولی اگه ازفرداشروع کنیدعمومی ها ک مشخص هستن روبخونید شما از رقبا خیلی جلومیفتیدوقطعا قبول میشید. 

اگه سوالی داشتیدبازم بپرسیدجواب میدم اگ بلدباشم

سلام دوست عزیز منظورم خود سازمان سنجش هسته .تو اینترنت نوشته دربارش اما اصلا متوجه نشدم خوب دربارش فقط میدونم برای شرایط سنی سنم مناسبه.حالا شما فراگیر هم یه توضیحی بدین بالاخره یکیشون  رو امتحان میکنم بازم خداخیرت بده برام وقت میزاریی.

سلام من دختر ۳۱ ساله پزشک عمومی هستم که حدود ۳ ساله با آقایی آشنا شدم و توی این ۳ سال واقعا به این نتیجه رسیدیم که از نظر شخصیتی و دیدگاهی شبیه هستیم و همدیگه رو دوست داریم، فقط مشکل اینجاست که خانواده من به دلیل اختلاف قومیتی به هیچ وجه رضایت نمیدن، هردو یک شهر زندگی میکنیم ولی اصالتا اختلاف قومیتی داریم، این رفتار نژادپرستانه خانواده خودم رو چجوری میتونم حل کنم؟ حتی حاضر نیستن طرف رو ببینن و بشناسن. و من رو متهم میکنن که گول خوردی و کور و کر شدی. من فکر میکنم دیگه سنم سنی نیس که مثل دختر ۱۸ ساله احساسات گذرا و هوا و هوس داشته باشم و نتونم برای خودم تصمیم بگیرم. خانواده من هیچ احترامی به انتخابم نمیذارن و بدون دلیل قانع کننده فقط بخاطر اینکه اصالتا قومیت متفاوتی دارن مخالفت میکنن. امیدوارم با نظراتتون به من کمک کنید. 

سلام بازم ببخشید مزاحمتون شدم اینو میشه لطفا نگاه کنید خودم اصلا خوب متوجه نشدم منظور از صحبتهاشو خیلی پیچیده نوشته بود .تواینترنت بزنید شرایط استخدام سازمان سنجش اموزش کشور .اسم سایتش اینه www.e_estekhdam.com.خدا کنه ازمون استخدامی قبول بشم دیگه کلافه شدم بابام معتاده همش عصبانی میشه یه بار مخلوط کن رو زد به بینی من و کلی زخمی شدم..این فراگیر مصاحبه هم داره ایا .امتحان کتبی هم داره ایا یعنی از چه منابعی سوال میاد؟،پس این فرا گیر هشت بگید لطفا من دیپلم انسانی هستم اگه بتونید هردوشو توضیح بدین خیلی خوبه در اخر بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم

سلام 

ی سوالی داشتم که شاید به نظرتون مسخره بیاد ولی فکرمو درگیر کرده بود

راستش من خیلی  پوشش چادر رو دوست دارم اولین بار وقتی رفتم حرم پوشیدم یک حس امنیت خوبی بهم میداد که دیگه کسی نگاه نمیکنه و راحتی و....

ولی خب هیچ وقت بهش به عنوان یک پوشش نگاه نکردم تااینکه اومدم دانشگا یک دختری که چادری هم بودو خیلی هم زیبا بود نظرمو جلب کرد واینکه برخلاف اکثریت دانشگاه ما هیچ گونه حاشیه ای نداشت آروم میرفت ومیومد وخیلیم شوخ و بامحبت بود هرچقد بیشترباهاش آشناشدم بیشتر ازش خوشم اومد واین که دقیقا همین خانم و دوتا دوست دیگم که اون ها هم چادری شدن باعث شدن دوباره تو فکر برم و الان چهارماهه که دارم بهش فکر میکنم

سوالی که دارم این که چجوری در برابر وسوسه مقاومت میکنید که مثلا توی زمستون تیپای خوشگل نزنین؟یا مثلا آرایشتون ی رژ قرمز نداشته باشه که مثلا به فصل بخوره

و سوال دوم که اینو واقعا نمیدونم چه فکری بعدش راجع بهم میکنین اما میپرسم اونم این که من اعتماد به نفسم نسبت به چهرم پایینه و باخودم میگفتم اگه منم به اندازه اون دختر خوشگل بودم مطمعنن دیگه نیازی به آرایش وتیپ زدن نداشتم و همین منو میکشه عقب....

میشه لطفا دوستان راهنمایی کنن

سلام من روخوانی قرانم خوب نیست ، البته تو کلاس درس یا جاهای شلوغ ، نمی‌خوام با صوت یا عربی و اینجور چیزا بخونم ، فقط روخوانی من خیلی روان نیست و خیلی گیر میکنم ، گرمم میشه و استرس دارم و نفسم بعضی جاها بند میاد ، تو جاهای شلوغ وقتی می‌خوام با صدای بلند بخونم اینجوری میشم. و چند ساله که اینجوری‌ام. ولی تو خلوت و تنهایی خودم خیلی خوب و روون میخونم اگه تمرین کرده باشم. اما کلا تو جمع یا کلاس درس با صدای بلند خیلی خیلی بد میخونم ، همش گیر دارم و انگار به لکنت و تته پته میوفتم ، الآنم که کرونا هست و تو قرنطینه ایم ، قبل کرونا تصمیم داشتم برم کلاس ولی خب بخاطر این بیماری نشد. خیلی دوست دارم بتونم قرآن رو روان و ساده با همون لحن و صوت ساده و فارسی بخونم و تو جمع استرس نگیرم و نفسم تنگ نشه و بعد خجالت بکشم ، بنظرتون چیکار کنم روخوانی قرانم خوب و روان بشه؟راه حلی پیشنهاد بدین بتونم خودم این مشکل لکنت تو قرآن خوندن رو حل کنم چون بزرگ ترین مشکل من تو قرآن همین لکنت هست که میاد سراغم و باعث میشه کلا همه چی بهم بریزه و نتونم روان بخونم. چند سال هست که همین مشکل رو دارم لطفاً کمک کنید

سلام به همه راستش نمیدونستم چجوری بگم اما دوست داشتم در این مورد صحبت کنم و حرفم در رابطه با گاهی کتک کاری هایی هست که در خانه ها اتفاق میوفته و من طی این چند روز بارها شاهد کتک خوردن یک خانم توسط شوهرش بودم 

1_سوالم از برخی خانم ها که مورد ضرب وشتم قرار میگیرن اینه که واقعاچجوری تحمل میکنین؟چرا سکوت میکنید وتوی خودتون میریزید تا هزاران بیماری بگیرید؟چی باعث شده که انقدر صبور شین؟چی باعث شده که نزارین برین؟واقعا حستون به فرد مقابلتون مثل اوله؟

و خواهش مندم از آقایون خانم شما هرچقدر بد اما از موقعی که از خونه پدریش آوردینش امانته 

دوم این که درسته زورش کمتر از شماست که به همین دلیل هم شما باید سرپناه باشین ن که چون زورش کمتره آوار شین رو سرش بخاطر هر کار کوچیک و بزرگی جلوی چشم بچه هاش،تو خلوت،جلو مردم ....اون کاری که نباید رو بکنید هرچقدم عصبانی هستید سعی کنید از محیط دورشین تا آروم شین بزارین حرمتای بینتون باقی بمونه...

سلام اون دفترچه که گفتین رو دیدم پارسال تو ابان برگزار شد یعنی امسال هم ابان برگزار میشه؟دوماوقته به نظرتون میشه قبول شد‌ بعد چه منابعی بخرم چون وقت کمه باید زیاد بخونم.وزود کتابا رو بخرم.

سلام اگه دختری شدیدا احساس تنهایی کنه و توی خونشون زجر بکشه از اخلاق خانوادش باید چکار کنه

من پدر مادرم باهم خوب نیستن یه برادر دارم از من بزرگتر مادرم فقط و فقط به اون توجه میکنه یجوری خلاش رو با اون پر میکنه طرفدار اونه من واقعا حسودیم میشه نمیتونم تحمل کنم حتی من حرف میزنم نگاه میکنه ببینه اون تایید میکنه یا نه حاام از این علاقه عجیبش بهم میخوره و باعث پرخاش من شده فامیل به اون حرفی بزنن سریع دفاع میکنه اما کسی به من حرف بزنه هیچی نمیگه و تازه با اون ادم بهنترم میشه چکار کنم.

من یه پسر سی ساله هستم و می‌خوام از تصمیمات جدیدم بگم و نظر شما رو هم بپرسم

دقیقا آمادگی و نیاز جدی من به ازدواج تواما شد با اواخر سال نود و شش که تازه شروع گرونی های انفجاری بود

از اون موقع تا حالا خیلی تقلا کردم نه اون دختری که مد نظرم بود رو تونستم پیدا کنم و هم اینکه احساس میکنم من توانایی برآورده کردن توقعات دختران رو ندارم هر نوع دختری که باشه

خیلی هم ناراحت شده بودم و اولش میگفتم اصلا می‌خوام برم گناه بکنم و سمت دوست دختر و اینا ولی کلا الان دیگه بعد از کلی دلشکستگی و هم دیدن واقعیت های بیشتر و وضعیت بازار و کارو... دیگه زدم به بی خیالی

اتفاقا نمازم رو شروع کردم ولی دیگه تصمیم به ازدواج و جستجو هم ندارم چون سراغ هر کی و هر سطحی رفتم دیدم انگار من از کم سطح ترین هم کم سطح تر هستم

خب این به خاطر اینه که وضعیت اقتصاد انقدر داغونه که شما فقط خوراک و پوشاک و مسکن رو بتونی تهیه کنی یعنی دیگه خیلی داری شاهکار می‌کنی

و ضعیف ترین دختر هم این توقع رو ازت داره من نمیتونم منتظر تغییر فرهنگ کشور بمونم یا خودم رو به خاطر این شرایط ناراحت کنم بیش از این و دیگه اشتیاقمم می‌خوام بکشم و نادیده بگیرم و اخیرا سرد شدم

بنابراین تصمیم گرفتم که از مجردی خودم با همون تفریحات سالم خودم بهترین استفاده رو ببرم

شاهکارهای ادبیات و کتابهای معروف رو بیشتر از قبل بخونم

شاهکارهای سینما رو ببینم و شاهکارهای موسیقی رو گوش کنم

بهترین بازی های دنیا رو با کامپیوتر و پلی استیشن و ایکس باکس انجام بدم

چون اینها دیگه بعد از متاهلی قابل انجام نیست با زن و بچه که همش از آدم توقع دارم و باید تلاش کنی برای بقا و سیر کردن شکم اونها پس سعی میکنم به خاطر اینکه یه جنس مخالف کنارم نیست دیگه خودمو ناراحت نکنم و مثل قبل از مجردی و تفریحات سالم خودم لذت ببرم

در کنارش هر چند وقت یکبار مسافرت میرم و کمی هم پس انداز میکنم که اگر شد شاید پنج ده سال دیگه به فکر ازدواج افتادم یه خرده مرده ای باشه

فهمیدم هیچکسی جز خودم ارزش اهمیت دادن رو نداره و از الان نمیتونم ماتم بزنم و در غم نداشتن یکی کل جوانیمو بذارم و از تفریحاتم دریغ کنم که پول جمع بشه برای یکی دیگه

بلکه پولامو برای خودم و مجردی سالمم در زیر سایه الله خرج میکنم

اخیرا وقتی میرم بیرون دیگه وقتی دخترای خوشگل رو میبینم دیگه دست و دلم نمیلرزه و جدی نمیگیرم باور کنید یا نه تکنیک موثریه توی دلم میگم ایشه... و رو بر میگردونم. توی دلم میگم ایشه، همتون لنگه هم هستید... خیلی حس خوبی بهم میده...

خب هیچ چیزی ارزش اینو ندارن که سلامتی و پاکیمو خراب کنم و می‌خوام مغرورانه و بی نیاز از هر کسی با خدای خود پادشاهی کنم و کارهایی که گفتمو انجام بدم

ممنون آقای نجفی چقدر سایت خوبی دارید. پیشاپیش از نظرات شما هم ممنونم ببخشید عضو نیستم نمیتونم پاسخ بدم. مرسی.

سلام دوستان عزیز من یه دختر 24 ساله هستم. شایدم پستم کمی شکل در و دل باشه

مشکلم اینه مامانم ازم توقع داره خیلی زود و راحت و بدون زحمت زیاد بتونم به پول و درآمد خوب برسم تا بتونم مستقل بشم. تاکید میکنم که من بدبخت دخترم.

من از وقتی رفتم دانشگاه خیلی دنبال کار بودم و خیلی هم توی دانشگاه فعال بودم و حتی به شکل کار دانشجویی تدریس هم میکردم. سالهای آخر دانشگاه هم به شکل قرار دادی معلم بودم توی مدرسه دبستان که خوب میدونین که حقوق قراردادی و کار دانشجویی خیلیی کمه . الانم دارم با چند تا از همکارام توی دانشگاه بروی یک طرح که ثبت اختراعش کردیم شرکت میزنیم که خوب اولن تا چند سال ممکنه درامدی نداشته باشه و یا ممکنه خیلی اتفاقهای دیگه بیوفته . ولی همه این کارها به چشم مامانم مسخره و وقت تلف کنی میاد. بهم میگه اگه شرکتتون به جایی نمیرسه ولش کن برو دنبال یه کار دیگه. فکر میکنه کار مثل علف ریخته و من بی عرضه ام. به خدا همه این کارهایی هم که داشتم با کلی زحمت بدست آوردم.  ولی هیچ کدوم از تلاشهامو نمیبینه من حتی رتبه مسابقات علمی هم دارم. ولی اینچیزها به چشمش نمیاد تازه من برای کارهام و چیزایی که میخوام خیلی دوندگی میکنم. همش غر میزنه که من خر کارم و باید کاری پیدا کنم که انقدر دردسر نداشته باشه و راحت بتونم پول دربیارم. همچین کاری وجود داره؟ اگه واقعا راهی برای همچین کاری به ذهنتون میرسه بگین

اضافه کنم مامانم خانه داره و خودش شاغل نیست. فقط توی بورس فعالیت میکنه

سلام

تقریبا یکسال هست با آقایی که از سالها پیش به من علاقه مند بودند برای شناخت بیشتر نامزد هستم البته نامزدی بدون محرمیت در حد یک نشان و بله بران .از نظر فرهنگ خانوادگی و تحصیلاتی مثل هم هستیم و از نظر مالی هم خانواده ها در یک سطح هستند.ایشون چندماه بعد از جواب مثبت بنده و نامزدی،جایی استخدام شدند با حقوق سه برابر نسبت به شغل سابقشون.در حالت کلی ایشون وقتی که حالش خوبه طوری رفتار میکنه که من فکر میکنم عاشق تر از این شخص روی زمین نیست اما وقتی که عصبانی میشه بجای حل مشکل و صحبت پیرامون اون مشکل بشدت به خانوادم توهین میکنه و شخصیت من رو زیر سوال میبره و خصوصا از زمانی که در شغل جدید استخدام شده بارها موقع عصبانیت گفته که "تو در حد من نیستی" اگرچه بعدش پشیمون میشه و عذر خواهی میکنه و برام هدیه میخره و... اما خب چه فایده.در حال حاضر اونقدر درگیر احساسات هستم و احساس سردرگمی دارم که نمیدونم چه تصمیمی برای آینده بگیرم .میشه لطفا راهنماییم کنید؟

به بهنام

وقتی که میخواهید برای ازدواج کسی رو انتخاب کنید واقع بین باشید کسی رو انتخاب کنید که شرایطش باشما متناسب باشه.خب احتمالا برای ازدواج سراغ دختر ها یا خانواده هایی میرید که به قولی از شما بالاتر هستند و خب توقعات معقولشون هم به نظر شما زیاده خواهی جلوه میکنه!!!!! شما اگه دوست نداری ازدواج کنی یا توانایی اینو نداری که شخص مناسب خودت رو پیدا کنی دلیلی نداره اینو به بقیه هم تعمیم بدید.موفق باشید

ایا خواستم برای سالم بودن خیلی زیاده ؟؟

سلام  به همتووون

من یه جونه 18 سالمه 5 سالی میشه قوز گرفتم و بعد از اوو افسردگی شدید گرفتم در حد که نمیتونستم خوب حرف بزنم . ساله بعدش  تیروئید شدید گرفتم و  چنان بهم فشار اورد که تقریبا 20 یا 30 کیلووو کمبوده وزن پیدا کردم اونقدر جلو باد وایسم . این داستان ادامه پیدا کرد به  ستون فقراات؛ ستون فقراتم خیلی درد میکنه  استخونام از پشت زده بیرون،شونه هام کلا خم شده سینه هام رفته تو در حدی که خودم سختم میشه نگاش کنم . از این بدتر دستام بالا نمیاااد ن چپ ن راست ؛ ن میتونم راه برم ن بدووام.این خیلی بهم فشار میاره در حدی که قبلا تو تابستون با کاپشن میرفتم بیرون که کسی نبینه  بدنمو. پیگیر شدم رفتم بیمارستان امام خمینی اونجام نگام کردن گفتن مشکل ژنتیکیه باید بری  ازمایش . رفتم ازمایشگااه بهم گفتن که قیمتش 30 میلیونه معادل با 810 یورو .الان داغون تر از قبل شدم ن میتونم فکر کنم ن میتونم  سریع حرکت کنم یه جورایی اختلالات مغزی که هیج جوره نمیزاره کار کنم .انگار  از بالا مشمبا کشیدن رووش اصلا نابود شدم 

بعضی از عوامل خطرناک هم دارم ولی میترسم پوله ازمایشش زیاد باشه

الانم کلا خونه ام روزی 17 19 ساعت پشته کامپیوترم؛چون اعتماد به نفسشو ندارم برم بیروون

اگه کسی تو این مورد مشکل داره رفته درست شده به منم بگین من جز دفترچه بیمه هیچی ندارم

باور کنین اینی که میگم شاید خنده دار باشه ولی  ( جز سلامتی هیچ نمیخووام فقط میخوام سالم باشم همین )

اگر کسی میتونه مشکلمووو حل کنه  بهم بگه :((

سلام امیدوارم به این صفحه سربزنید  .این سوالات سالهای گذشته ازمون فراگیر چطوریی میشه از کدوم سایت دانلودش کنم میخوام با تیپ سوالا اشنا بشم .اصلا نمیدونم چطور طرح میکنن .مثلا تو مدرسه زبان لغات و گرامر کلوز تست درک مطلب داشت .یا دینی متن و پیام ایات یا ادبیات املا لغت قرابت معنایی  ارایه زبان فارسی .یعنی اینحوری به نظرتون یا فرق میکنه.این هوش واستعداد جز سوالات هست چه منبعی پیشنهاد میکنید بگیرم.کلا به این صفحه سربزنین بتونم سوالامو بکنم .تو دنیای واقعی کسی رو ندارم راهنمایی کنه منو.من عمومی ها خدا رو شکر خوبه اگه در حد دبیرستان باشه .این مصاحبه چه منابعی میخواد یا به نظرتون درباره چیا باید بلد باشم تا قبولم بکنن.راستی کانال ایران استخدام پیدا کردم ولی اونی که شما گفتین پیدا کنم توش عضو بشم هرچی گشتم نتونستم پیدا کنم چیکار کنم به نظرتون.اون سه رقم اولش۳۲۱ و ممبرش ۶ رقمیه هرچی گشتم واقعا نشد لطفا یه راهکاریی بدید لطفا

سلام آقای نجفی  میخواستم بپرسم قبلا نظر دادن به شیوه قبلی چه مشکلی داشت که الان باید حتما عضوبیان باشیم تا بتونیم نظر بدیم؟و در کل این بیان یعنی چی و چرا شما ازش استفاده میکنید؟ ممنون از زحماتتون.

با سلام خدمت تمامی کاربران وبلاگ خانواده برتر . بنده یک سوال کوتاه و بظاهر ساده و البته اساسی دارم و اون اینکه چگونه به عنوان یک مرد بفهمیم عاشق شدیم یا دچار هوی و هوس شده ایم؟ ( جدا از سن و ...) 

سلام من رشتم انسانیه و پس فردا کنکور دارم ترازم تا آذر ۹۸ ک دوازدهم بودم ترازم تو قلم چی ۷۰۰۰ بود و معدل ترم اولم تو مدرسه نمونه شد 19/74 هم خودم و هم اطرافیان مطمئن بودن ک من رتبه دو رقمی و حقوق دانشگاه تهرانو میارم ینی شک درش نبود
ولی متاسفانه به دلیل بیماری مادرم  دو ماه رو از دس دادم و چون انتظار بالایی از خودم داشتم و یک ساعتم برام یه ساعت بود کلا ناامید شدم
الان ک میخوام برای کنکور ۱۴۰۰ اماده بشم مطمئنم ک رتبه دو رقمی رو میارم ولی فکر این ک سال بعد باید با دانشجو های یک سال از خودم کوچیکتر تو یه کلاس بشینم و این که یک سال از عمرم رو پشت کنکور از دس بدم داره دیوونم میکنه و نمیزاره درس بخونم😔
پیشاپیش مرسی بابت پاسخگوییتون

سلام به همه خواهر و برادرای گلم

حقیقتا مدتی هست که برام سوالی پیش اومده. بذارید داستانم رو اینطور براتون تعریف کنم. من یه دختر ٢٨ ساله ام که لیسانس و فوق لیسانسم از دانشگاهای تهران گرفتم و بعد از کلی مانع و مشکل یه جایی مشغول به کار شدم ( که البته از شرایطش و درامدش اصلا راضی نیستم). تنها زندگی میکنم و تمام مسئولیت زندگیم هم طبیعتا باخودم هست. تقریبا همه دوستان نزدیکم ازدواج کردن و ارتباطمون قطع شد و با همکارام هم صمیمی نیستم. با خانوادم خوبم ولی خب ازشون دورم. 

اما نکته اصلی داستان من بر میگرده به شروع شیوع کرونا. خلاصه بگم که تو این مدت ٦ ماهه من دچار حالات عجیب غریبی شدم. توهمات مختلف، اضطراب های فوق العاده وحشتناک، احساس تنهایی و درماندگی سنگین، بی انگیزگی، وحشت از مرگ و خلاصه این که هرروزم بدتر از دیروز بود. 

سوال من اینه که ایا بین دوستان کسی هست که حالات روحی متفاوت از قبل رو توی این دوران تجربه کرده باشه؟ و اگه اره راه حلش چی بوده؟؟ راستی اینم بگم که خانوادم میگن به دلیل مجرد موندنت تو این سن هست. میگن تو تنهایی و همین باعث افسردگی و اضطرابت شده. ایا به نظر شما مجردی تا این سن میتونه همچین تبعاتی داشته باشه یا به واقع با این شرایط مملکت و ادمهای اطرافمون، ازدواج نه تنها راه حل نیست بلکه ممکنه مشکل رو بدتر کنه؟ فقط خواهشا نگید ازدواج خوب! لطفا فقط در مورد صرفا ازدواج نظرتون رو بگید. چون تا قبل ازدواج حتی با در نظر گرفتن همه شرایط بازم نمیتونیم بگیم ازدواجمون خوب خواهد بود یا نه

اقای نجفی خواهشا با این عنوان پست بشه: حالات روحی بد، تحت تاثیر کرونا یا مجردی؟!

سلام، دخترا بخونن
 اینجا زیاد خوندم این جمله رو که دخترا میگن :«کسی که دوست داره برات میجنگه و صد بار هم نه بشنوه دوباره میاد»
اولا مشکل اینه که آره قطعا اون ادم، تو رو زیاد دوست داره ولی توِ واقعیو نه! اون در واقع بتی که از تو تو ذهنش ساخته رو دوست داره و با دیدن خود واقعیت قطعا نا امید میشه! 
چون هیچ آدمی ارزش چند بار زیر پا گذاشتن غرور رو نداره!
و اگه کسی چند بار این کارو کرده واسه اینه طرف رو انسان ندیده! یه فرشته دیده که تو ذهنش ساخته و قطعا انتظارات و توقعات غیر واقعی و زیادی داره.

دوما، دخترا فک میکنن این نشونه قدرته که پسر چند بار خاستگاری میکنه و نشون دهنده اینه که جدیه نظرش ولی در واقع این کار نشان دهنده ضعف طرف مقابله! یه مرد تکلیفش مشخصه و دنبال این بچه بازیا نیست!  (باور کن هم جنسامو خوب میشناسم و هرچی آدم ضعیف دیدم این کار هارو کرده!)

سوما چرا باید برا کسی جنگید هیچ شناختی ازش نداری؟!
جنگیدن وقتی میگن چند سال طرفو میشناسی و از حسی که بهت داره اطمینان داری 
بعدشم این اصلا انصاف نیست که تو هی تلاش کنی و سگ دو بزنی برا کسی که بهت جواب منفی داده!!!!
همونطور که شما دخترا نیاز به اطمینان دارین برا هر کاری، ما هم نیاز داریم!

چهارما اینجا دنیای واقعیه! جم تی وی نیست!

پنجما چون کسیو رد کردین و دیگه نیومد دلیل نمیشه که طرف دوست نداشته یا جدی نبوده! باور کنین! حداقل من یکی جدی بودم!

بعدشم شما لازم نیست به ما بگین یه مرد واقعی کیه و چیکار میکنه! شما خودتون باشین! کارتون به بقیه نباشه!
شما مرد نیستین؛ نمیفهمین!

سلام.

من پسری ۲۳ ساله هستم.

یک برادر دارم که از من خیلی کوچکتره.

پدرم چند سال پیش فوت شد و درحال حاضر مادرم سرپرست من و برادرم هست.

من شمه اقتصادی خوبی دارم و دوست دارم اموالی که از پدرم به ارث رسیده  از این پس خودم مدیریت کنم.

الان از این اموال بصورت مشترک استفاده می کنیم و تفکیک نشده.

نظر شما دراین قضیه چی هست ؟ کلا اینکه من دوست دارم اموالی که مالک اون هستم رو خودم مدیزیت کنم قابل قبول هست یا خیر ؟

این رو درنظر بگیرید که هنوز مجرد هستم و مادرم هم تا الان بخوبی این اموال رو نگه داشته.

موضوع بعد اینه که مادرم مخالفتی با این موضوع نداره ولی شاید از گفتن اینکه دوست دارم ارث رو تقسیم کنه ناراحت بشه. 

چطور این مطلب رو به مادرم عنوان کنم ؟

ممنون

امشب نمیدونم بگم بهترین یا بدترین شبه برام. همین روزا منتظر خبر عقد و نامزدی بودم و امشب که این اتفاق افتاد . اون پسری که یک سال و نیم بهش علاقه داشتم و احساسم رو درگیر کرد به راحتی زن گرفت . اینو از استوری واتساپ فهمیدم .

چرا باید پسرا راحت فراموش کنن به زودی با کسی رابطه داشتن (احساسی نه چیز دیگه) و الان راحت تونستن باهاش کنار بیان . 

خدا میدونه چه شبهایی که گریه نکردم و چه روزایی که به یادش نبودم .

حالم بده چون بیشتر برا خودم ناراحتم . حتی وقتی استوریاشو دیدم بهش پیام تبریک نفرستادم . نمیدونم کارم درست بود یا نه اما خیلی دلم شکست و گرفت . خیلی نامردی کرد که بدون در نظر گرفتن من ، استوری دو حلقه با یه گل رز گذاشت . 

حالا هم میخوام از شما بپرسم که کارم درست بوده یا نه که بهش پیام تبریک نفرستادم ؟ شما چی در نظر میگیرین؟ اگه سکوت میکنم بهتره یا حرف دلمو بهش میگفتم؟

آقایون لطفا شما اگه دختری اینجور درگیرتون بود و با این تعاریف و پیغام تبریک ندادن اون دختری که دوستون داشت . چی در نظر می گرفتید ؟

حرفاتون خیلی بهم کمک میکنه .ممنون از همگی

سلام خیلی ممنون برای این که برام وقت گذاشتین خدا خیرتون بده وبه آرزویی که دارید برسید

سلام آقای نجفی من دیروز نظری برای پست "سال اول پزشکی هستم میتونم خواستگاری کنم ؟ " گذاشتم میشه لطفا پیگیری کنین ایمیلشون رو به بنده ارسال کنین 

تو روقران راهنماییم کنید مدتیه نامزدم ناس مصرف میکنه مدت 3 ماهه هر روز بعد غذا الان میکه دوروزه نذاشتم ایا کسی ک 3 ماهه ناس میذاره ترکش سخته؟

سلام دوستان 

من دختر 2* ساله تا حدودی مقید هستم و در دوران عقد هستم و با همسرم 7 سال اختلاف سنی داریم. 

وقتی زندگی زوج های اینستاگرام رو میبینم.. خصوصا زوج های محجبه، خیلی تحت تاثیر قرار میگیرم. اینکه هم همسرشون ظاهر نسبتا خوبی داره و هم عاشق شوهرشون هستن.

حس میکنم دیگه اون لذت رو در زندگی مشترک خودم نمیبرم چون یکسری مشکلات داریم.. مهم ترینش اینه که چهره همسرم سن بالا میزنه  و هنوز نمیدونم دوسش دارم یا نه..

من بشدت حسرت زندگی های دیگه رو میخورم.. حتی زوج هایی که تو تلوزیون و بیرون میبینم و میگم کاش چهره همسرم جوون تر بود و مثل زوجای جوون بودیم.. خودمم دارم دل مرده میشم

سلام

مشکلی که من دارم در واقع مسئله ایه که خیلی ها مشکلی باهاش ندارن و به راحتی باهاش کنار اومدن و زندگی میکنن و خیلی هم راضی هستن!

سبک زندگی مدرن و پیشرفت روز افزون تکنولوژی تغییرات خیلی زیادی تو زندگی بشر به وجود آورده و یکی از این تغییرات هم کمتر شدن فعالیت های فیزیکی افراد ،تغییر ساعت خواب ،تغییر تغذیه و به طور کلی ویران شدن سبک زندگی شده!!! سبک زندگی که الان برای خیلی از ما عادی شده اصلا طبیعی نیست!

من مخالف استفاده از تکنولوژی نیستم کما این کسب و کار خودم هم واقعا به همین امکانات وابسته است ، به طوری که به طور متوسط حداقل 8 ساعت از روزم رو برای کار پشت کامپیوتر یا لپ تاپ یا موبایل هستم.

و خب ممکنه استفاده های دیگه ای هم داشته باشم مثلا دیدن فیلم ، پیام دادن به دیگران ، خرید کردن یا...

و تقریبا تمام زندگی من درگیر با تکنولوژیه، در حدی که قبلا اگر موبایلم نبود حتی نمیتونستم بدون برنامه ی ورزشی که توی موبایلمه ، ورزش کنم!

خب من این حقیقت رو که زندگی بشر تغییر کرده رو به قبول میکنم و اینو نمیگم که بریم از کبوتر نامه بر استفاده کنیم اما...

این که حتی تفریحاتمون رو هم ویدیوگیم ها یا فیلم دیدن یا موسیقی گوش کردن قرار دادیم ، یا این که تو مهمونی ها پدربزرگ و مادر بزرگ بیچاره باید زل بزنن به دیوار و ما تو گوشیمون باهم جک بخونیم یا بهم پیام بدیم، به نظرم این صحنه ها واقعا رقت انگیز و تامل برانگیزه! با تکنولوژی مخالف نیستم اما وقتی تکنولوژی و تنبلی بشر رو به خدمت خودشون درمیارن این مشکلات به وجود میاد.

از بین این همه دوستی که دارم شاید فقط تا الان 3 نفر رو تونستم قانع کنم تا بتونیم با هم یه تفریحی که مورد علاقه من باشه مثل : فریزبی ، بدمنیتون ، فوتسال ، فوتبال ، کوه نوردی ، شنا و... داشته باشیم ، اما در عوض همه ی دوستام منو دعوت به بازیای آنلاین میکنن!

وقتی فکر میکنم که چرا یه دانشجوی دکتری باید به یه بازی آنلاین اعتیاد داشته باشه هم خندم میگیره و هم متاسف میشم.

به جز از بین رفتن نشاط و انگیزه به خاطر این نوع سبک زندگی هزاران بیماری جسمی و روانی هم در انتظار ماست ، فرقی هم نداره در هر فرهنگی و در هر طیفی این افراد استعمار شده توسط تکنولوژی وجود دارن ، افرادی که همیشه توی دنیای مجازی زندگی میکنن ، افرادی که روابطشون و نقش هاشون رو در زندگی فراموش کردن ، افرادی که اصلا هدفشون از زنده بودن رو گم کردن ، تقریبا تمام افرادی که تو دور و برم میشناسم این مدلی زندگی میکنن.

یه زمانی فکر میکردم افرادی وجود دارن که به این شکل زندگی نکنن اما هرچه قدر بیشتر گشتم ناامیدتر شدم ، در واقع منی که آدم خیلی برونگرا و اجتماعی هستم اگه بخوام به نحوه ای که دوست دارم زندگی کنم باید دیگران رو بیخیال شم ، و باید سعی کنم که از تنهایی لذت ببرم اما تقریبا این موضوع با توجه به شخصیتیم برام غیرممکنه ، دیگه راه حلی به فکرم نمیرسه.

باسلام

من یه منشی داشتم که دخترهارو نمیزاشت بامن حرف بزنه و بهم فقط نگاه میکرد مثلا سیم تلفن را با دهنم میبریدم ناراحت میشد چندبار گریه کرده بود کلا نمیزاشت من کاری انجام بدم خودش انجام میداد.برای دفترم باپول من خودش میرفت ازجای دور با مادرش میگرفت.میگفت من دایمی اینجاهستم حتی خانواده اش اجازه دادند عکش تو کتاب فنوشاپ من چاپ بشه بامن رفت بیرون کتاب پخش کنیم   وقتی منو میدید خوشحال میشد دوباراخراج کردم باز اومد.مادرش بامن دست داد و اینکه مادرش میگفت به خانواده ان بگو بیاد باغمون و میگقت بگو پرده و... آماده کنه و اینکه میگفت وقتی ازدواج کنی بامن مشورت کن.واینکه بعددختره ناراحت شد رفت منم کاری نکردم .بعد زنگ زدم گفت مثل خونه خودم میدونستم حتی نزاشتم خانواده ام ازشما بگند .بعد گفت ناراحتم ایشالله درست بشه میام.بعد من پیام دادم شماره کارت رو بفرست پولتو بریزم .بعد فرستاد.بعد گفتم دیگه منو نمیشناسی.خداحافظ.فردای اون روز توپیام نوشتم بهت علاقه دارم.گفت من نیتی ندارم ازاول.گفت بیهوده است نیتتون.بعد یه بارهم نوشنم گفت نیتی ندارم.منم نوشتم همه میدونند علاقه دارین.و من بزرگتون کردم.بعد نوشتم مقابلم چیزی نیستین.بعداون روز دادم یه خانم به مادرش زنگ زد خواستگاری کرد گفت خواهرش هستم.مادرش هم گفته بود خانم محترم نه.بعد فهمید مادرش خواهرم نیست.بعد به استاد همکارم گفتم اونم گفت زنگ زدم گفتند خبر میدیم.بعد به خواهرم گفتم اون زنگ زد.مادرش به خواهرم گفته قدم تون روچشم مون.بعد گفته بود برای خواستگاری نه.گفته به خاطر برادرتون گریه نکرده بود. توعرف مانیست زیر۲۵ سال شوهربدیم.بعد خواهرم گفته به استاد گفته بودین خبرمیدیم.مادرش گفته اون قلابیه.به ما زنگ نزده.ومادرش اخرش گفته مثل دخترمنید اگه خواستین چیزی رو مطرح کنین به خودم بگین.بعد من به مامانش پیام دادم دخنرتونو دوست دارم.مادرش هم نوشت خواهش میکنم مزاحم نشین و قصد ازدواج نداره.بعد مادرش دوبار بهم زنگ زد جواب ندادم.راهنمایی کنین؟

سلام لطفا نظرخواهی منو ثبت کنین و بهم بگین چجور پیگیر نظرات مطلبم  باشم از بین اینقدر سوالات وبلاگ

از اینکه جنسم زنه از خودم متنفرم😭

دختر 25 ساله ای هستم که با تحقیق بسیار با یه آقایی که  معیارم اخلاق و ایمان بود ازدواج کردم متاسفانه فقط چند ماه بعد ازدواج باهام خوب بود که بعدش متوجه خیانتاش شدم چه زجری نکشیدم تو یک سال خیانت چقد فحش های بد بهم نداد سر کثافت کاریاش

تا بالخره بعد یکسال و اندی ترک کرد اما هیچوقت دلم باهاش صاف نشد در ظاهر خوبم اما باطنم داغونه 

ما یه خانواده بسته ایم طلاق بگیرم یجورایی دشمن شاد میشم اما همسرم چی میره با یه دختر مجرد ترگل ورگل ازدواج میکنه من مجبور میشم با یه  یا طلاق گرفته ازدواج که اگه خوب بودبا زنش می‌ساخت از نظر من در طلاق 90 درصد اوقات مرد مقصره و زنا تا جونشون به لبشون نیومده طلاق نمیگیرن پس زن مطلقه بد نیست معمولا ولی مرد مطلقه بده تا خلافش ثابت شه بامجردم بدم میاد ازدواج کنم منت بزاره سرم خودش و ننش

مجردم تا آخر عمر نمیتونم بمونم 

به حدی از شوهرم کینه دارم که حاضر نیستم ازش بچه دار شم از بچه ای که یه نیمش اون باشه بدم میاد

این شوهر چقد خرج اون خیابونیا کرد اون یسالو من در مضیقه بودم 

حالا سوالم اینه من یه دختر تحصیلکرده و شاغلم که مستقلم ولی خوشبخت نشدم تکلیف من چیه؟ اگه مرد بودم تیپا میزدم زیر زن خائن و ابروشو می‌بردم و طلاق ولی الان من زنم حتی وقتی خیانتش فاش شد آبروش زیاد نرفت انگش به من چسبونده شد و بدبختیش به من

کاش دخترای مجرد اینقدر راحت به مرد طلاق گرفته بله نگن بخاطر موفقیتش یا هر چی 

نمیدونم وقتی دختر باشی هرچقدر باکمالات و مستقلم باشی خوشبختیت با یه مرد گره خورده

درود بر همه عزیزان

من یک خانم هستم که به تازگی به واسطه کارم با خانمی آشنا شدم.

هم سن هستیم و این رابطه دوستی از حدود یک و نیم ماه پیش شروع شده.

البته‌ نمیتونم بگم رابطه دوستی... بهتره بگم هم صحبتی و همراهی.

در واقع ارتباط عاطفی صمیمانه‌ای نداریم و فقط به دلیل اینکه قسمتی از راه رفت و برگشتمون هم مسیر هست، حین راه با هم صحبت های متفرقه داریم. اینها هم مقدمه‌ای بود که بر روابط من و این خانم اشراف کامل داشته باشید.

در روز های اول هم صحبتی ما، من به ایشون گفتم که شوخی هات بامزه‌ست. تقریبا از اون روز به بعد سعی کرد به زور همه رو بخندونه و شوخی هاش هرز و هرز تر شد و از بامزگی به سمت مسخرگی رفت و شوخی هاشون بیشتر جنبه‌ی خودنمایی و جلب توجه داره.

و من از این شوخی های مسخره‌ی بیجا متنفرم.

حدودا دو هفته ای میشه که داره به من و بقیه [جلوی خودم] توهین میکنه و چیزهایی که ما با تلاش به دست آوردیم و ایشون بهش نرسیدن رو به تمسخر و بی ارزشی میگیرن و توی مرحله آخر، یه لایه‌ی نازک از طنز های بی‌مزه‌شون رو هم روی این توهین ها میمالن و میگن: شوخی کردم بابا!

و من از این که خواسته یا ناخواسته دارن حس حسودی‌شون رو به من القا میکنن متنفرم. 

این خانم بارها و بارها تاکید داشته که: چیزی که من میگم درسته، و حتی حاضر نیست به دلایل من برای مخالفت باهاش گوش کنه.

و من از این حس خودرأی بودن و خودبزرگ‌بینی متنفرم.

حالا سوالم اینه که چجوری میتونم مودبانه و محترمانه این رابطه‌ام رو تمام کنم؟

در واقع میخوام بهش بگم: من دیگه نمیخوام مسیر رفت و برگشت رو باهات بیام و میخوام خودم تنها برم و بیام / اما به صورت مؤدبانه.

ازهمه مهمتر، اگه ازم دلیل خواست، چی بگم؟ لطفا نگید راستشو بگو و...

نمیخوام کسی از من کینه به دل بگیره... برای همین نمیتونم دلیل واقعیش رو بگم. در واقع یه بهونه میخوام که بتونم راهم رو ازش جدا کنم. (اگه کلا هیچ دلیلی نیارم براش، بارها و بارها و بارها ازم میپرسه.)

حالا بفرمائید که اگر شما جای من بودید، دقیقاً چی می‌گفتید؟ 

اگر جای اون خانم بودید، ترجیح می‌دادید برای اتمام این رابطه سطحی، چی بشنوید؟

(لازم به ذکره که بگم این خانم احساساتی و هیجانی نیست) 

نظرات همگی برام مهم و ارزشمنده، حتی اگر پیشنهاد چند جمله کوتاه هم به ذهنتون میاد، لطفاً دریغ نکنید

پیشاپیش از اینکه عضو بیان نیستم و نمیتونم به نظرات پاسخی بدم، عذرخواهی می‌کنم. 

_________________________

ادمین محترم، آقای نجفی ضمن عرض خسته نباشید، سعی کردم تا حد امکان نگارش و علائم و کلمات و همچنین نیم‌فاصله رو به‌درستی رعایت کنم. اگر خطایی در متن مشاهده کردید، عذرخواهی می‌کنم. 

عنوان پیشنهادی من به این صورت هست: قطع یک ارتباط سطحی با دوست غیرصمیمی به‌صورت مودبانه

سعی کردم عنوان کاملی انتخاب کنم، و البته که شما بهتر صلاح می‌دونید

از وقتی که می‌گذارید سپاسگزار و متشکرم. 

سلام  این پست و بروز می کنید 

آیا سختی های زندگی رو امتحان خدا می دونید ؟

چرا ما ایرانی ها اینقدر قد کوتاه شدیم ؟ 

هر کدوم خوبه بروز کنید 

آقای نجفی سلام 

پست   ممکنه تقدیر یک نفر این باشه که برای همیشه مجرد بمونه ؟    این پست و بروز می کنید     

مگه نمی گن خدا برای هر کی یه جفتی قرار داده ، چرا بعضی دختر و پسر ها به خاطر مشکلی که دارن  باید مجرد بمونند   من بلد نیستم در مورد این سوالم توضیح بدم  

پست های قبلی که گفتم  خوب نبودن  بروز نکنید 

سلام میخوام در بیان ثبت نام کنم ولی ایمیلم رو میگه معتبر نیست. چیکار باید بکنم؟؟ 

سلام پسری حدود ۲۰ ساله و مجرد هستم

من چند وقت پیش توی یکی از ربات های دوست یابی و چت ناشناس تلگرام با دختری آشنا شدم اینم بگم خودم آدم به ظاهر مذهبی هستم و اون لحظه که با ایشون چت کردم متاسفانه متوجه کار زشتم نبودم یه بار باهم در حد یکی دو ساعت توی ربات چت کردیم چون دید من صحبت های بد و نا جور باهاش نمی کنم خیلی به من اعتماد کرد و حتی عکس بدون حجابش رو بدون اینکه من ازش بخوام واسم فرستاد

بعد آیدیشو به من داد منم مجبور شدم آیدی مو بهش بدم دیگه آخرش نتش قطع شد و رفت منم خداحافظی کردم

یه چند ساعت بعد بهم پیام داد و عذر خواهی کرد به خاطر اینکه یهو رفت

اینم بگم این دختر خانم خیلی تنهاست و پدر و مادرش رو از دست داده و ۴ ساله تنها زندگی می کنه و فامیل هم نداره

من اصلا آدم خوبی نیستم ولی دلم نمیخواد این رابطه بین دو تا نامحرم ادامه داشته باشه و میدونم چقدر اشتباه کردم

حالا سوالم اینه اگه من اکانتم رو حذف کنم یا به طریقی این رابطه رو قطع کنم کارم اشتباهه؟ یعنی دل اون دختر میشکنه یا ناراحت میشه؟ چی کار کنم در حد معمول ادامه بدم یا قطع کنم؟

اینم بگم نه من به ایشون ابراز علاقه کردم نه اون به من فقط صحبت های عادی درباره زندگی کردیم اونم فقط یکی دو ساعت

دوستان خواهشا سرزنش نکنید خودم میدونم کارم خیلی اشتباه بوده و واقعا پشیمانم

خوشحال میشم از نظرات شما استفاده کنم

این پستم بروز می کنید 

باید در اجتماع باشم تا خواستگار خوب پیدا شه ؟ 

سلام بچه ها . دلم خیلی گرفته امشب. نمیدونم ازکجا شروع کنم فقط بگم هدفم از نوشتن این مطلب علاوه بردرددل اینه که،خواهش میکنم ازتون واسه سرگرمی و فان با احساسات دیگران بازی نکنینمخصوصا ادمای خوش قلب، واسه شما سرگرمیه ولی نمیدونین چی به روز اون ادم میارین. و همچنین میخوام این ماجرای من درس عبرتی بشه واسه اون دسته از ادمایی که زیادی خوش قلب و سادن (چه دخترچه پسر) سریع از روی ظاهر اعتماد نکنین. راستش من بخاطر مسائل حیثیتی نمیتونم با جزییات بگم در همین حد بگم من یه جا رفت وامد داشتم یه آقاپسری بظاهر جاافتاده و متشخص بهم یه توجه های خاصی میکرد من سرم تو لاک خودمه همیشه. اجتماعی هستم ولی سنگینم و تو نخ پسرا نیستم ادم جوگیری هم نیستم که با یه سلام علیک و  اینچیزا هواایی شم واقعا رفتار و حرفش معنی داربود البته یه وقتایی هم کاملا سردرفتار میکرد منم حدس میزدم شاید بخواد بازی دربیاره ولی بظاهر متشخص بود بهش نمیومد راستش تو اون برهه از زمان یه مقدار اعتماد بنفسم پایین بود و از درون احساس خوبی داشتم نسبت به رفتاراین اقا ولی سعی میکردم با متانت منم یه توجه هایی نشون بدم .خلاصه نمیخوام وقتتونو بگیرم گذشت و گذشت من بارها شاهد این رفتارای عجیب غریب بودم و حتی اواخر بی اعتنایی و سردی عجیبی دیدم بعدش دیگه اونجا نرفتم اما فکرش از ذهنم بیرون نمیرفت همش میگفتم با خودم چرا این کارا میکرد و خلاصه دیگه داشتم به این نتیجه میرسیدم که اره شاید واقعا بدون منظور بوده و از این حرفا تا اینکه یه بار به سرم زد و سپردم یکی تو مجازی امتحانش کنه مخم سوت کشید وقتی اسکرین شات حرفاشونو دیدم😢 دوستم الکی بهش گفته متاهلم این باز ول کن نبوده گفته اشکال نداره شمارشو داده گفته باهم باشیم و....حالا اینا به کنار بعدش دوستم  بحثو باهاش کشونده به اینکه تو به کسی علاقه داری یا دخترا تو نخت هستن و اینا... . اونم گفته بود اره دخترا میان منم قهوه ایشون میکنم (البته من مودبانشو گفتم) 😳 در حالی که اولش خودش نخ میداد من سرم تو کار خودم بود اصلا اهل جلف بازی و اینچیزا نبودم.   خلاصه بعد این ماجرای امتحان کردن فهمیدم که رفتارش بدون منظور نبوده و هدفش فقط بازی دادن و دست انداختن من بود😭شاید منم سادگی کردم ولی این توجیه کار زشتش نمیشه. اون از رو شیطنت و سرگرمی اینکارو کرد ولی من باورش کرده بودم . الانم دیگه علاقه ای ندارم بهش ولی دارم میسوزم از سواستفاده ای که از خوش قلبی  من کرد آخه چرا 😢 منکه کاریش نداشتم سرم تو کار خودم بود. بچه ها چه دختر چه پسر تورو خدا با آدما از این کارا نکنین اونم آدمای مهربون و بی ازار بقران نمی ارزه نمی ارزه واسه یه لحظه سرگرمی و خندیدن تو دلتون ،  آه و نفرین دیگرانوو به جون بخرین. منکه هرگز نمی بخشمش میدونم الان در نظر شما شاید چیز مهمی نباشه ولی بخدا بازی با ذهن و روان ادما کار بیرحمانه ایه . خیلی بیرحمانه. 

سلام .اقای نجفی میشه یه زحمت بکشید دوباره یه پست بذارین .مال سه سال پیش هس  من سوال کردم خیلی حیاتی هس دوباره میخام نظرات بیشتری بدونم .سوالم این بود که  از موقعی که اسباب کشی کردیم به خونه جدید روز خوش ندیدیم تو این خونه .ایا جابجایی خونه اومد نیومد داره .ممنونم اگر بذارید 

سلام ،یه آقایی بود که اطلاعات زیادی درمورد کهن الگوها و اینا داشت ،اگه اشتباه نکنم آقایی به نام جلیل احمدی بودن ، ایشون هنوز تو این سایتن اگه هستن اعلام حضور کنن لطفا که من سوالمو بپرسم . مرسی

سلام 

ممنون میشم وقت بزارید و مطلب وسوالمو تا آخر بخونید

من دختری هستم 22 ساله که قصد ازدواج دارم و خواستگاری دارم که ایشون ترک هستند (ترک اردبیل و تبریز یعنی توی هردو شهر زندگی کردن مادرشون اردبیلی و پدرشون تبریزی)

و راستش من از بچگی ترک هارو دوست داشتم هم بخاطر یکی از همسایه ها که ترک بودن وبسیار مهربان که چندسال پیش فوت کردن هم بخاطر برخی ویژگی ها اما هیچ وقت نه تبریز رفتم نه اردبیل و اتفاقا همیشه هم دوست داشتم همسرم یا ترک باشه یا لر خودم فارس هستم اما جای دیگه ای زندگی میکنم

سوالم اینه که مطمعنن تا حالا خودتون متوجه برخی حرفای مردم وقتی به شهری سفر میکنن شدین که مثلا وقتی برمیگردن میگن آدمای اون شهر اینجوری واونجوری بودن....بعد از این که این خواستگار من اومدن یکی از همسایه ها به دیدن مامانم اومدن وگفتن یک وقت خام نشین...چون به شدت خسیس،چشم چرون هستند و دست بزن دارن و تا قبل عقد خودشون رو خوب نشون میدنو محبت نمیکنن....خلاصه کلی حرف زدن که از نظر مادرم برای حسادتشون بوده که ما قبلا پسرشونو رد کرده بودیم...ولی من یک زره نگران شدم میشه از دوستان خواهش کنم کسانی که به اونجا سفر کردن یا وصلتی داشتن یکم توضیح بدن راجع به اخلاقای کلی واین که این خصوصیات رو اکثریت دارند یا ن؟!(خیلی ممنون میشم)

آقای نجفی لطفا این رو پست کنید من سرچ کردم توی سایت سوال های مشابه ای هم بود ولی جوابی که من میخواستم نبود خیلی لطف میکنید

سلام اقای نجفی نویسنده پست شوهرم سن بالا میزنه هستم. لطف میکنین این پست رو پاک کنین. اقای نجفی لطفا برام دعا هم بکنین 

سلام 

من ی دانشجو ام میخواستم شروع کنم برای کنکور ۱۴۰۰ واسه علاقم ، پزشکی 

ولی با دیدن سختی کنکور ۹۹ خیلی نا امید شدم نمیدونم چیکار کنم اینم بگم که من دانشجوی روزانه نیستم که نیاز به انصراف داشته باشه برای کنکور

به نظر شما چیکار کنم تا به مشکل نخورم و به هدفم برسم ان شالله

می خواستم بدونم مجرد ها خلا رابطه جنسی رو چجوری تو زندگیشون پر می کنند فکر می کنم فشار جنسی خیلی اذیتم می کنه طوری که شب ها با زحمت به خواب میرم و واقعا هیچ جایگزینی براش ندارم

خودم دختر هستم ولی نظر اقایون و خانوما هر دو برام مهمه 

ممنون میشم راهنمایی ام کنید

کتاب خوندم فیلم دیدم این چیزا  چاره دردم نیست 

سنم زیر ۲۵ نگین زودی ازدواج کن امکانش رو ندارم مرسی

نعمت بزرگ دوستان خوب رو با حسادتم از دست میدم.

من خودنو آدم حسودی می دونم ولی تا به حال آرزوی بدی برا کسی نکردم یعنی سطح خیلی بالا هم نیست

ولی تو آشنا ها و دوستان نمی تونم با آدمایی که بهتر از خودم هستن ارتباط موثر برقرار کنم  یه جورایی تحمل حضورشون رو ندارم دیدن آدمایی که  حتی یک پله از من بالاتر هستن باعث کاهش اعتماد به نفسم میشه حس کمبود نمی دونم

بعضی دوستام هم بعد یه کم پیشرفت نمی تونم تحمل کنم و حس بدی میگیرم یه جور گارد یه حس نامرئی یه دافعه 

حتی اگه بخوام هم نمی تونم چون بخل یا حسودی یا یه انرژی منفی از خودم ساطع می کنم  

ولی این وسط یه موهبت بزرگ رو از خودم دور می کنم اونم نعمت وجودی دوستان فرهیخته باسواد موفق زیبا خانواده دار و ... هست 

این مثل رو شنیدین میگن با دوست انسان باید به باید تا تو را عقل و فهم بیافزاید

الانم همون شده  من خودم که چیزایی که تو همنشینی با ادمای بهتر از خودم یاد گرفتم خیلی ارزشمند بوده برام دریغ که حسادت و احساس بد نسبت به خودم مانع صمیمیت میشه 

شما چجوری اعتماد به نفستون رو پیش کسی که از خودتون بهتره حفظ می کنید یا سعی می کنید که حسادت نکنید یا حس بدی نداشته باشید

سلام    پست تحریک پذیری آقایون به نوع نگاه شون بستگی داره ؟ 

این پست و بروز می کنید ؟

آقای نجفی سلام 

فکر می کنم  کاربر س .د  میخواد شما این پست بروز کنید،  حقیقت داره که خونه جا بجا بشه اومد و نیومد داره ؟ 

اگه میشه اول پست ایشان و بروز رسانی کنید  هر وقت فرصت شد پست بعدی رو  پیشنهاد  کردم بروز کنید  ممنون 

اینم تایید نکنید 

سلام نمیدونم از چی و ازکجا بگم ولی الان هم به دردودل نیاز دارم هم به راهنمایی

راستش مشکلم اینه که بیش از حد به عقلم متکیم بیش از حد به منطق بها میدم وبیش از حد تلاش میکنم انسان درستی باشم

تا قبل از این مدت راضی بودم اما الان به جایی رسیدم که دیگ مطمعن نیستم

من همیشه برعکس همه بودم (از الان بگم مذهبی نیستمونبودم)

اما همیشه سعی میکردم کاری که درستو انسانی ومنطقی هست رو انجام بدم همین باعث شد تنها تر از همیشه شم 

زمانی که دبیرستان میرفتم هیچ وقت به هیچ پسری اجازه ندادم بهم نزدیک شه چون رنج سنی اون پسرهام 17تا 20 سال بود دلیل اجازه ندادنم این بود که درک نمیکردم پسری که پول تو جیبیشو از پدرش میگیره که اون پدر با هزار زحمت بدست آورده چرا باید حاصل اون زحمتو اینجوری بده به یک نفر دیگ من رد میکردمو باخودم حس میکردم به نوبه خودم کار درستی در حق اون پدر و یاحتی اون پسرکردم که شاید باعث شه اون پسر به جای این کارا بره دنبال زندگیشو سعی کنه برا آیندش سرمایه جمع کنه 

من نرفتم سرکار بااین که خیلی علاقه داشتم ولی وقتی وضعیت رکود و اقتصادو میدیدم و میدیدم برخی پدرها برای بدست آوردن ی لقمه نون برا خانواده چقد اذیت میشن با خودم گفتم رفتن من دردی رو دوا نمیکنه من که نیازی ندارم فوقش بخوام برم و پول در بیارم خرج قاب گوشی و مانتو و...پس بهتره جامو بدم به کسی که حداقل با رفتنش آینده ای میسازه یا خانواده ای رو سیرمیکنه 

وقتی اومدم دانشگا بازم هیچ پسری رو قبول نکردم چون به واسطه مطالعه و چیزهایی که دیده بودمو پدرم راهنمایی کرده بود ترجیح میدادم فقط ی نفر بیاد تو زندگیم که بمونه...یک زمانی پدرم میگفت هرچیزی زیادیش بده قوانین زیاد محدودیت زیاد بی قانونی زیاد آزادی زیاد و یا حتی روابط زیاد میگفت هرچیزی زیادیش دل آدمو میزنه اینجوری میشه که دیگ نمیتونی بااون چیزی که داری خوشحال باشی و چون دیگ اشباح شدی دنبال یک چیز بهتری و روحت همیشه دنبال اون حس خوب اولیستو ناآرومه....من زندگیمو براین اساس بنا کردم حتی روشی که پیش گرفتم برای زندگیم و نوع زندگی کردنم براساس تربیت پدرم بود واس همین همیشه به خوبی شناخته میشدم 

اما فقط شناخته میشدم همین....کم کم تفاوتم با آدمای اطرافم باعث میشد گوشه گیر شم من لب به مشروبات الکی نمیزدم چون میدونستم رو سیستم بدن تاثیر میزاره دخانیات که اصلا مهمونایی که اونا میرفتن برای من کسرشان بود که مثلا عین معذرت میخوام بدبختا خانوادمو بپیجونم که بخوام برم بین چندتا پسر برقصم 

اما اما هیچ کس از هیچ کاری دریغ نکرد از زیرآب زنی ها تا دروغ ها تا....اینم بگم هم خیلی ساده ام هم بیش از حد احساساتی طوری که یکی از استادای دانشگا همیشه برای من میترسید منو میکشید کنار میگفت اجازه ندی اینا سرتو کلاه بزارنا تو ساده ای ....اما من معنی بدی برداشت نمیکردم از حرفاش مگ ساده بودن چه عیبی داشت 

اما الان به جایی رسیدم که حس میکنم راهمو اشتباه رفتم شاید اگه مثل بقیه میبودم تنها نمیبودم یااین که گاهی خودمو سرزنش میکنم که چرا دل میسوزونم یا که چرا همش به فکر بقیه هستم

میشه خواهش کنم با توجه به چیزایی که گفتم راهنماییم کنین آیا من واقعا راه اشتباهی رفتم؟کارایی که کردم اشتباه بوده؟

سلام امیدوارم حال همگی خوب باشه

من ۲۱ سالمه و دو سال پیش برای گرفتن گواهینامه اقدام کردم همه کلاس ها رو گذروندم اما امتحان فرمون چند باری که دادم رد شدم 

چیزی که برای من مشکل پیدا کرده اینه که از رانندگی استرس زیادی میگیرم 

‌من برای کنکور و خیلی موارد دیگه اینقدر استرس نداشتم حتی . یا ادم ترسویی تو رد شدن از خیابون و نشستن تو ماشینی که تند میره نیستم اما خودم اصلا رانندگی کردن رو دوست ندارم و حال بدی و استرسم به حدیه که شبایی که فرداش میخواستم برم فقط تمرین ساده با مربی کنم خوابم نمیبرد . روانشناس هم قرص و چیزایی اینطوری دادن که برای من جوابگو نبود از انواع دمنوش ارامش بخش تا قرص ارامش بخش. اما چیزی که منو بهم میریزه اینه که از اطرافیان یا خانوادم این فشار هست که مدام میگن گرفتی گواهینامه یا نه حس میکنم همش اعتماد به نفسم پایین میاد این در حالیه که من پیاده روی دوست دارم یا اکثر مواقع دوست دارم با اتوبوس و تاکسی میرم یا اونقدر بارون دوست دارم که شده تو بارون شدید پیاده بدون چتر رفتم دانشگاه و از نظر مالی هم مشکلی ندارم هر ماه مبلغی برای رفت و امد هام میزاشتم  اما این توقع و فکر که حالا که من گواهی نامه ندارم نکنه سرکوفت بعدا ار سمت همسرم بخورم یا نکنه فلان مشکل پیش بیاد بیشتر منو درگیر کرده .از طرفی اینکه هر بار میرم امتحان فرمون میدم این استرس حتی حال جسمی منو بد میکنه خسته شدم خواستم ببینم واقعا اگه به رانندگی علاقه نداشته باشیم و ازش استرس بگیرم واقعا مجبوریم اونو یاد بگیرم؟این فکر توقع اطرافیان یا بعدا مثلا عکس العمل شوهرم منو همش نگران تر میکنه و واقعا چه قدر مهمه؟گواهینامه نداشتن ممکنه مشکلات زیادی رو پیش بیاره؟

اقای نحفی شاید موضوع ساده ای باشه اما  فکر منو بهم ریخته چون استرسم براش خیلی زیاد شده حس میکنم نطرات دوستان خیلی میتونه کمکم کنع اگر میشه انتشار داده بشه ممنونم 

سلام اقای نجفی من دیشب سوال پرسیدم که ۲۱ سالمه و از گرفتن گواهینامه میترسم امروز اما دیگه با دلگرمی خانوادم رفتم و امتحان دادم و به یاری خدا قبول شدم واقعا بعد قبول شدن فهمیدم که همه نگرانی هام یه انکار برای ترسم بود و شاید علاقه به رانندگی هم اگه گاهی بود و گاهی نبود برای همین ترس بود گفتم بهتون اطلاع بدم که اگه میشه اون پستم رو حدف کنید که وقت دوستان دبگه گرفته نشه و مدیونشون نشم اینم فقط نوشتم شما بخونید و اطلاع بدم بهتون یک دنیا ممنونم و عذر خواهی میکنم 

سلام

موضوع سوالم در مورد بی فکری پدر و مادرم برای خرید جهیزیه و تدارکات عروسی است، البته من اینجور فکر میکنم نمی‌دونم اسمش رو چی بگذارم، اصلا خود من هم برام که پدر و مادرم اینجوری هستند و فکر میکنم هیچ پدر و مادری در دنیا اینجوری نباشن! 

من عقد هستم و در حال خرید جهیزیه، ولی حس میکنم تنهاترین دختری هستم که پدر و مادرش زنده آن ولی اینجوری  میرم خرید جهیزیه!

پدرم درآمد آنچنانی ندارد که انتظار داشته باشم ، هرچند همین الان می بینم مثلا یه تومن برای فلان خرج میده ولی تا حالا هزارتومان برای جهیزیه من خرج نکرده که با این حال با این قضیه کنار میام.

مشکلی که دارم اینه که این چند وقتی که عقد بودم، هیییییچ وقت نگفتن چه جوری وام میگیری برای جهیزیه یا مثلاً بیا بریم بازار خرید و ....، اصلا انگار نه انگار که یه دختر عقد کرده دارن. حالا توی این اوضاع گرونی های روزانه و کرونا، خسته از سرکار میام و ازشون می‌خوام بریم بازار، فکر میکنین چی میگن، مامانم بلااستثنا میگه امروز خسته یه روز دیگه بریم، کلی باید باهاش حرف بزنم که راضیش کنم که من امروز میرسم و توی این هفته دیگه وقت نمیکنم تا راضی بشه. بعد که نوبت بابام میرسه، حاضر نیست ما رو با ماشین ببره، ماشین هم به ما نمیده، میگه با اتوبوس برین، آخه چه جوری دلش میاد من که از سرکار اومدم و خسته هستم با اتوبوس برم توی بازار؟ خیلی وقت‌ها با اسنپ میریم و میایم ولی خب پولش زیاد میشه، هروقت بابام اومده همه ش غر میزده که بسه دیگه چقدر خرید می‌کنی یا خسته شدیم بریم!!!

خیلی وقت ها شده وسط بازار اشکم رو در آورده، یعنی قشنگ یادم هست که برای خرید مبل ها چی گفت که گریه ام انداخت، یا مثلاً برای خرید لوازم آشپزخانه یه جور دیگه وسط خیابون اشکم رو درآورد یا مثلاً لوازم برقی ....،

مثلاً هفته ی پیش میخواستم برم جاکفشی بخرم، مادرم که گفت من حالش رو ندارم بیام، گفتم خب با بابا میرم، اونم گفت خودت برو، یعنی من اینقدر بی کس و کارم که هیچ کدوم نمیاین با من برین، باز گفتم خب ماشین رو بده ببرم که شروع کرد رانندگی من رو مسخره کردن، و در نهایت هم مثل سری های قبل اشکم رو درآورد تا باهام اومد برم چندتا تیکه چیزهام رو بخرم، به خدا دوست شون ندارم فقط تحمل میکنم تا عروسی کنم!

بخدا خسته شدم، یه سری لوازم رو با شوهرم رفتم خریدم ولی خب همیشه که نمیشه! اصلا راهمون دوره، هرروز هم همدیگه رو نمی بینیم چه برسه بشه باهاش برم خرید!!

خییییلی خسته ام، به نظرتون چیکار کنم با پدر و مادرم؟

همه ش دعا میکنم زود عروسی کنیم تا راحت بشم از دست شون!

این پست و بروز می کنید 

یک ایده خوب برای چند هدف خوب 

با سلام 

به مدت چند سال از یک آقایی یک طرفه خوشم می‌آمد تا اینکه جرأت به خرج دادم و بهش پیام دادم رفتار بدی از خودش نشون نداد و خواست اول آشنا بشیم ولی قبلش گفت کسی رو دوست داشته و هنوز نتونسته فراموشش کنه پس به زمان احتیاج داره و پرسید که اگه نتونست فراموش کنه و این رابطه به جایی نرسید من میتونم کنار بیام یا نه ... من هم خواستم اول آشنا بشیم تا بعد...

میخواستم بدونم که ممکنه یک آقایی که شکست عشقی خورده بتونه دوباره از کسی خوشش بیاد ؟ یا همیشه تو فکر نفر اول میمونه ؟ براش صبر کنم یا وقتم رو هدر ندم چون فایده نداره؟ 

عزیزم فکر نمی‌کنم سوالت تایید بشه، چون عملا کاری از دست ما برنمیاد و نمیتونیم پدر و مادرتو عوض کنیم،

ولی خب اگه میتونی پولشو جور کنی، چرا خودت تنهایی نمیری برای جهیزیه؟ 

برای لوازم برقی خونگی اول یکم توی نت بگرد تحقیق کن، بعد که از یه جنس مطمئن شدی، خودت اقدام کن برای خریدش

لوازم دیگه و خورده ریزها رو که دیگه باید خودت تشخیص بدی و بیشتر هم سلیقه‌ایه. مثل قاشق و چنگال و...  که اینها هم فرقی به حالت نمیکنه که بابات هم باهات باشه یانه.

در ضمن یه ذره خودتو محکم کن که اینقدر گریه‌ت نگیره، اینو میگم، چون درکت میکنم و توی شرایط تو بودم

بابات چه رانندگی‌ت رو مسخره کنه چه تحسین کنه یا هر چیز دیگه ای، آسمون به زمین نمیاد. سعی کن به این چیزا اهمیت ندی. بلاخره عروسی میکنی و توی یه خونه جدا زندگی میکنی و راهت از پدر و مادرت جدا میشه،پس خودتو برای این حرفا و رفتاراشون ناراحت نکن. میگذره بلاخره. 

آقای نجفی پست و برای یه ماه قبل بروز کردین دیده نمیشه

سلام 

من تازه عضو این سایت شدم و نمیدونم الان دارم قسمت درستی سوالمو طرح میکنم یا نه 

میخاستم منو از تجربه هاتون بهره مند کنید 

من دانشجوی رشته فلسفه و حکمت یه دانشگاه دولتی خوب هستم اما شنیدم ک این رشته بازار کار نداره از اول میدونستم ولی بخاطر شرایط مالی و اینکه دیگه حوصله کنکور دوباره نداشتم همین رشته رو تو شهر خودم انتخاب کردم 

اما الان هیچ انگیزه ای واس من نمونده اصلا نمیتونم واحدامو پاس کنم چون هیچ اینده ای نمیبینم برای خودم 

بخاطر خانوادمم نمییتونم ترک تحصیل کنم و اینکه خودمم دوس دارم دانشگاه برم .

خانوادمم اجازه نمیدن که برم سر کار .من هیچ هنری و ...بلد نیستم ک برم مرتبط بااون کار کنم و از یک طرفم خانوادم اجازه نمیدن برم برای مدت کوتاهی فروشندگی یا بازاریابی و ....

در واقع همش منو محدود کردن که فقط باید شغلی داشته باشی ک کلاس کاری بالایی داشته باشه در واقع یه هنری و ...

میخاستم ازتون کمک بگیرم ک چه فن و هنری یاد بگیرم که بتونم درامد زایی کنم ازش 

اصلا علاقه ای به خیاطی  ارایشگری ندارم چون متاسفانه وسواسم و اصلا نمیتونم ناخنو کسی رو سوهان بکشم یا یا دست بزنم مو و صورت کسی بزنم یا ....

علاقه زیادی به ورزش دارم ورزش های رزمی چون روحیه خشنی ندارم نمیتونم شرکت کنم ولی رقص زومبا و ایروبیک و ..دوس دارم یاد بگیرم برم فدراسیون مدرک بگیرم اما با یک مربی صحبت کردم گفت بازار خوبی نداره تابستون یکم خوبه و اینکه میگفت باید خودت سالن بزنی که من سرمایشو ندارم بعدم گفت جاهای دیگ درصدی بهت پول میدن ک زیاد ارزش نداره .و اینم بگم تونایی جسمانی ام خوب نیست اصلا نتونستم تو عمرم یک بار دراز نشست برم 

یه مدتم فکر برنامه نویسی و رشته های مربوط به کامپیوتر بودم ولی هیچ سررشته و اشنایی ندارم برای برنامه ندیسی باید زبان و ریاضیت خوب باشه ک من متاسفانه ضعیفم 

واقعا الان سردرگممم نمیدونم چی کار کنم .اصلا پیشرفتی نمیکنم دوس ندارم تو اینده با یه مدرک خونه نشین باشم خاهشا راهنمایی کنید

سلام بر همگی

وقت بخیر. من 36 سالمه و متاهل و  از خوانندگان قدیمی خانواده برتر هستم. یه سوالی داشتم که از دوستان درخواست راهنمایی دارم.

من لیسانس یه رشته مهندسی رو دارم و الان کارم غیرمرتبطه با رشته تحصیلیم. حقیقتش من از جراحی قلبم خوشم میاد ولی نمی دونم برم دنبالش یا نه.با توجه به اینکه لازمش کنکوره ولی با این سنم و متاهل بودن می ترسم. خواستم دوستان منو راهنمایی کنند که بنظرتون در کنار کارم برم دنبالش یا نه؟ ممنون

سلام سوال من شاید ربطی به شایت نداشته باشه ولی مجبورم من یه سایت تبادل نظر در مورد برنامه نویسی اندروید میخوام اگه کسی میدونه معرفی کنه مرسی 🙏

سلام.

واقعا برام جای سواله چرا اینجا میام همه دوست دارن ازدواج کنند؟! ( از مشکلاتش خبر دارند؟)

آخه این همه علاقه از چی نشأت میگیره؟!

چند سالی هست که نامزدیم( عقدیم) و من دیگه خسته شدم. دیگه نمیکشم. هر کی از جاش بلند میشه برامون تصمیم میگیره. تعیین تکلیف میکنه. شوهرمم که انگار نه انگار ، نه تلاشی میکنه که بریم زیر یه سقف  نه ادای تلاش کردن رو در میاره.آروم یه جا نشسته.اصلا به فکر آینده مون نیست.

وقتی که نگاه میکنم میبینم هم سن و سالام ، کمه کمش الان یه دونه بچه رو دارند. افسرده تر میشم، شکسته تر میشم. با خودم میگم مگه من چیم از بقیه کمتر بود؟! من که با همه چیش ساختم. آیاحقم این بود؟ دیگه بس نیست خدایا این همه عقد بستگی؟؟

این روزا خیلی اعصابم خورده چون هیچیم معلوم نیست. تکلیف زندگیم ، حال و آینده ام معلوم نیست.

عقد بستگی طولانی پدرم رو در اورده ، خونواده ها رو از هم رنجونده ، بین منو شوهرمم که خیلی فاصله انداخته.

 لطفا برامون دعا کنید تو این شب ها. دعا کنید مشکل مون حل بشه.

فقط یه خواهش،  به زندگی مشترک ، رویایی فکر نکنید ، عاقلانه فکر کنید.

با خودتون ببینید می تونید اگر امروز دست یکی رو گرفتید و عقد کردید ، سال بعدش ( یا حداکثر  2 سال بعد از عقد) برید سر خونه زندگی تون یا نه ؟ یا میخواید مثل ما این همه بمونید؟

این حرفا رو نزدم که نا راحت تون کنم ولی میخواستم بگم همه  زندگی شمع و گل و پروانه نیست . فراز و نشیب زیاد داره ولی متاسفانه برای مافعلا روی نشیبش قرار داره.

برامون دعا کنید.

ممنونم ازتون که  به حرفم گوش دادید.

سلام به همه

من یک پستی رو یکم پایین تردیدم که یک جوون گفته بودن تحریک میشن و....

من یک دختر بدحجابم و خب دوست داشتم یک سری حرفارو بزنم ایناروهم نمیگم که از کاری که میکنم دفاع کنم

بله من بدحجابم تو دوره هیفده تا نوزده سالگی همیشه آرایش کردن رو دوست داشتم مانتوهایی انتخاب میکردم که اندامم رو قشنگ تر نشون بده و قشنگ توچشم باشه مخصوصا که اطرافیان از اندامم تعریف میکردن همیشه شلوار قد نود میپوشیدم ....ولی اون موقع واقعا فقط برای این بود که بین دوستام خودی نشون بدم 

اما بزرگ تر که شدمو وارد اجتماع شدم غضیه یکم دستخوش تغییرات شد من وارد دانشگا شدم وارد بازار کارشدم و به هرجا که میرفتم تازه میفهمیدم جامعه به چه سمتیه در نتیجه منم برای پیش بردن کار خودم به همون سمت میرفتم 

به جرعت میتونم بگم بدحجابی (نمیگم بی حجابی چون باهم فرق دارن ) اکثریت خانم ها به برخی رفتار های مردان جامعه هم بستگی داره 

من به عنوان یک خانم وقتی تو دانشگاه به مشکل میخوردم و میرفتم اتاق اساتید اونجا با جون ودل مشکل منو حل میکردن حتی برام پارتی بازی میکردن این درحالیه که وقتی یک دختر باحجاب یاچادری میومدحتی به حرفش گوش نمیدادن یا اگرم میدادن از سر وا میکردن.. یادمه یک بار با خودم برای امتحانات کارت ورود به جلسه نبرده بودم و دانشگاه ماهم برای این مورد خیلی سخت میگرفت مجبور شدم برم پیش یکی از اساتید اون آقا سرش پایین بود و جواب منو سربالا داد اما همین که سرشو آورد بالا گفت جانم چه مشکلی پیش اومده و گفت یک برگه آ4 بگیر دستت برو تو من نمیزارم کسی برگه رو ببینه ....همون موقع یک خانم چادری هم اونجا بود که بااون واقعا بد برخورد کردن وحاضر نشدن براش کاری کنن.واس نمره گرفتن که نگم یک استادی داشتیم که از قصد گاهی نمره نمیداد به بعضی ها ...

توی بازار کار اگه به خودت رسیده باشی و خوشگل باشی وبتونی مشتری جذب کنی باهات خوبن خیلیم خوبن اولین جایی که برای کار رفتم یک خانه کودک توی یک پاساژ بزرگ بود که مردم وقتی برای خرید میومدن بچه هاشون رو میسپردن دست ما آقایی که اونجا بود سعی کرده بود خوشگل ترینارو استخدام کنه و همیشه به ما میگفت جیغ و داد کنین با آهنگ برقصین و در واقع بااین کار خیلی هم مشتری جذب میکرد یادمه یک دختری بود یکم مذهبی بود کلی اذیتش کرد تا حدی که دختره بدون گرفتن حقوقو با اشک اونجارو ترک کرد و این روزا بیشتر جاها اینطوریه ازت میخوان با ناز صحبت کنی و...

تو خرید که نگم آقایونی که تو مغازه های مانتو فروشی هستن اگه یک دختر چادری بره تو یک جوری از بالا تا پایین با تحقیر نگاه میکنن که یعنی تو مانتو میخوای چیکار (بی ادبی نباشه نمیگم همه )

ولی کافیه یک دختر مانتویی بره تو جلو پاش خم و راست میشن کلی هم تخفیف میدن 

تو ادارات تو مراکز و خیلی جاها میتونم بگم اگه دختری چادری هم باشه وقتی همچین چیزایی ببینه واقعا زورش میاد و یک جایی خسته میشه 

جامعه ما هنوزم بیشترش دست آقایونه و یک خانم مجبوره بااونا سروکله بزنه اما وقتی همون آقایون برای یک کسی مثل من ارزش و احترام قاعلن چه انتظاری میشه داشت؟! حتی اگر اون ارزش واحترام سوری باشه یا با هدف خاصی باشه به هرحال احترامه 

نمیشه گفت نوع برخورد جنس مخالف اصلا مهم نیس مهمه برای بعضی ها خیلیم مهمه و همین جنس مخالف با رفتارشون برخی زنان رو به همین سمت هل میدن 

(ببخشید که زیاده گویی کردم سعی کردم چیزی که تو جامعه هست رو بگم )

سلام این پستم بروز می کنید 

شما هم به جن و روح اعتقاد دارید؟ 

به عشق اعتقاد دارین؟

یادمه قبلا ها خیلی زیاد رمان میخوندم نه ازاین رمان های آبدوغکی الان از اون رمانا که عشقو یک جوری بهت نشون میداد که فکر میکردی اگر اونجوری عاشق نشی اگر یک بار تو طول عمرت حس نکنی بدون یک نفر نمیتونی ..زندگی نکردی اما هرچی بزرگ تر شدم هرچی بیشتر از دنیای قصه ها اومدم بیرون دیدم اونا فقط قصه بوده 

امشب داشتم یک تیکه هایی توی اینستا از سریال های *** * ***** رو میدیدم اونقد عشق بینشون قشنگ بود که نفهمیدم یک ساعته زل زدم به صفحه گوشی پسری که توی فیلم انقدر قشنگ زنش رو دوست داشت و بهش محبت میکرد که آدم از اون احساس محبت وشوق گریش میگرفت ولی وقتی سرمو بالا آوردم تازه متوجه دورواطرافم شدم تازه متوجه صدای بحث شدم تازه متوجه شدم بی روحی دوروبرم شدم و دلم گرفت واقعا گرفت

خیلیا از دنیا رفتن خیلیا زوری و بدون هیچ حسی ازدواج کردنو و هیچ وقت نتونستن عاشق باشن و وقتی به آدمای الان و شاخه به شاخه پریدنشون نگاه میکنم که این آدم تموم میشه میرن سراغ بعدی خیلی دوست دارم برم بهشون بگم وایسا بزار یک چیز شیرین تر به اسم عشقو تجربه کنی این حسای دیگ همه هیجان زود گذره اما همون موقع یادم میوفته اینجا دنیای آدم آهنیاست 

راستی شما دلتون نمیخواد عاشق شین؟ از اون عشقای قدیمی 

آقای نجفی سلام 

اگه میشه  اول این پست و بروز کنید  بعد اون یکی پست ها رو که پیشنهاد کردم بروز کنید ممنون 

خدا شما رو نمیخواد که نمی تونید برید کربلا !

به بیان： سرکارخانم شماواقعا صادقانه ورک وراست حقیقت هایی رو راجب کاروجامعه عرض کردیدو من واقعا کارشمارو تحسین میکنم،ازاین جهت که شمایک دخترچادری نبودید که این متن روبرای نقدنوشته باشی،بلکه دقیقا هم راجب خودت توضیح دادی وهم صداقت داشتی.صداقت نیزچیزی گرانبهاست.

لکن اگر به نظراقایون باشه یابخوایم نظرات اونا رو مدنظربگیریم که درصدخاصی ازاون ها_دقت بفرماییدکه همشون نه،فقط درصدی ازاونها_ بسیارمتواضع هستن واصلا راضی ب زحمت خانمانیستن وکلاهیچی هم نپوشی اون بنده خداها اعتراض نمیکنن!!!بدحجابی ک سهله،شماهیچم نپوشی اونا_همون درصدخاص_براشونتازه بهترم هست وکلا راضی ب زحمت افتادن خانما نیستن،البته اگه به اوناباشه.

امامن به عنوان یه باحجاب که خیلی جاها له شدم فهمیدم که احترام دیگران رومن نیستم که کسب میکنم،بلکه اصالت وشخصیت اونهاست که  انتخاب میکنه بمن احترام بزارن یاخیر....واون درصدخاص واقعا درهمه مشاغل هستندولکن درکناراونها مردانی محترم وشیرپاک خورده وبااصالت هم هستن،واحترام هم میزارن.کمااینکه اونها برای صدقه احترامشون ازما چیزی طلب نمیکنند،بلکه احترام از منش ومردانگی اونهاست.

بله،بی احترامی های زیادی هم نصیب ماهامیشه،اما چیزی که باعث میشه منه نوعی برام اون بی احترامی هامهم نباشه تنها موقتی بودن این دنیا وجاوید بودن سرای اخرت هس. وچون این دنیا کیفیت زندگی دراون دنیای جاوید رو مشخص میکنه منه نوعی حس زیان بهم دست میده اگه بخوام جاویدم رو با چیز موقتی ب باد بدم. 

متوفی شدن وانتقال پیداکردن به اون طرف هرلحظه ممکنه اتفاق بیفته ومن خودم ب شخصه بی پولی میکشم ویازحمت زیاد درکاردیگری میکشم اماحداقل خیالم راحته که اگه تواین دنیاخدابهم اجرش رونده،بی شک در دنیای بعدی حتما میده.

مدتیه حس می کنم بدنم خوب کار نمی کنه یه جورایی زود تر از سنم بدنم داره تخریب میشه خودم زیر ۲۵ سال و دختر هستم

دندونام هی پوسیده میشه و با وجود مراقبت باز خراب میشه، مشکل سندرم روده تحریک پذیر دارم و مجبورم روزی دو تا دارو برا اون بخورم و این که پیش روانشناس رفتم و مشکل افسردگی و اضطرابم داره متاسفانه و در روند درمانم می خوام بدونم این چیزا طبیعیه برا یه فرد بین ۲۰ تا ۲۵ سال یا نه؟

فکر می کردم تو این سن خیلی باید با نشاط باشم ولی از لحاظ روحی و جسمی بیماری حاد نه ولی به هر حال بیماری مزمن دارم 

شما که تو این سن هستین حال عمومی تون چجوریه؟یا تو سن من بودین چجوری بود؟

عادیه واقعا ؟من الکی بزرگش کردم یا زود دارم پیر میشم ؟

لطفا همه بخونن و جواب بدن.مخصوصا خانوما.خیلی مهمه برام

سلام به کاربرهای خوب سایت خانواده برتر
لطفا همه بخونن و جواب بدن.خیلی مهمه برام
من چندین ساله مخاطب سایت هستم و اکثر پست ها رو خوندم
حرفایی که میزنم عمدتا درد و دله ولی خوشحال میشم نظرات شما دوستانو بشنوم
من پسری هستم حدودا 27 ساله
همیشه سعی کردم زندگی خوب و سالمی داشته باشم و پاک بمونم برای همسر آیندم
همیشه نماز خوندم و از خود خدا کمک خواستم واسه حل همه مشکلاتم
همیشه تلاش کردم توی درس و زندگی ولی متاسفانه موفقیتی برام حاصل نشد
کلی آرزو داشتم واسه آیندم واسه ازدواج و عشق بینهایت به همسر آیندم
به شدت مهربون و وفادارم و دلم میخواد تا جایی که میتونم به همه کمک کنم
متاسفانه با وضع اقتصادی این دوره و زمونه باید برای همیشه آرزوهامو فراموش کنم
چون نه پدر پولداری دارم که بتونه حمایتم کنه و نه خودم درآمد بالایی دارم
توی یکی از استان های شمالی ساکنم و هر چقدر تلاش کردم موفق نشدم
کار رسمی و با درآمد خوب در رابطه با تحصیلم پیدا کنم با اینکه بیسواد هم نیستم و لیسانس دارم
اکثر شغل هام شغل های آزاد بوده و در حال حاضر بیکارم بعد موضوع کرونا تعدیل نیرو کردن
بعضی وقتها که پستها رو میخونم بعضی از دخترای پولدار میگن ما فقط عشق و وفاداری و محبت میخوایم و
اصلا مسائل مالی واسمون مهم نیست ولی سخته باور کردنش چون من تا امروز هر کسی رو دیدم
اول از همه به پول و ثروت پسر نگاه کرده و اونو اولویت انتخابش قرار داده
من نمیگم پول مهم نیست ولی هرگز واسه من اولویت نبوده
دلم میخواست خیلی پولدار باشم ولی نه واسه خودم
واسه اینکه بتونم به همه نیازمندا کمک کنم و واسه خانوم و فرزندهای آیندم زندگی خوب و راحتی فراهم کنم
خدا شاهده که هیچ چشم داشتی به مال و ثروت کسی نداشتم و ندارم
متاسفانه اوضاع اقتصادی اکثر جامعه روز به روز بدتر میشه با گرونی های روزافزون و هر روز بیشتر از آرزوهام دور میشم
یعنی من باید تا آخر عمرم  مجرد و تنها بمونم و بخاطر مسائل مالی از زندگی عاشقانه و داشتن عشق محروم باشم؟
خیلی ناراحتم بابت این موضوع چون خیلی هم احساسی و عاطفی هستم بر خلاف اکثر پسرها
من شاعرم البته نه به صورت جدی بیشتر دلی ولی چندین کار رو هم منشتر کردم تا امروز با بعضی خواننده ها
تا امروز دوست دختر نگرفتم به امید اینکه همه چی رو با تنها و اولین و آخرین عشق زندگیم یعنی همسرم تجربه کنم
کاش یکی منو درک میکرد کاش واقعا کسی پیدا میشد تا منو باور کنه با اینکه دستم خیلی خالیه ولی وفادار و صادقم
چیزایی که این روزا کمرنگ شده متاسفانه و ارزش زیادی نداره دیگه
ببخشید پرحرفی کردم دوستان
امیدوارم همه بخونین و لطفا نظراتونو بگین
به خصوص خانوم های سایت که اگه پسری مثل من خواستگارتون بود چیکار میکردن و نظرتون چی بود در موردش؟
اگه کسی مایل به ارتباط و آشنایی بیشتر و خصوصی تر بود لطفا بگه تا آدرس جیمیلیم رو بدم یا آدرس بلاگم رو
مرسی خدانگهدارتون

سلام

دختری هستم که خیلی به فضای مجازی حساس شدم. کسانی که تلگرام و اینستا دارن رو رد میکنم. یا طی آشنایی بفهمم تازه نصب کرده بهش بدبین میشم حتی اگه خیلی مطمئن باشه.خیلی شکاک شدم. میگم باید طرف و کنترل کنم مثلا هر روز گوشی شو چک کنم تا خیالم راحت بشه

اینقدر خیانت و طلاق زیاد شده نمیتونم به کسی بدون کنترل کردنش اعتماد کنم.

1.شما راهی دارین برای زود اعتماد کردن؟

2.برای حساس نبودنم چه پیشنهادی دارین؟ نمیشه گفت با یه پیام زندگی دو نفر نابود میشه، ولی اون لحظه دنیای من کاملا نابود میشه(اگه اینقدر حساس باشم)

ممنون

سلام

اینکه میگن دو نفر باید تو ازدواج تفاهم داشته باشن یعنی چی؟

خب تو اینترنت مثلا 40 مورد گفته بود من نگاه کردم اونا هم کافی نبود.

طبق اون 40 مورد که همش اوکی بود با یه نفر آشنا شدم ولی فهمیدم باز تفاهم نداریم. خونه ماشین شغل ثابت و خوب داشت واجبات رو انجام میداد و ..ظاهرش، اخلاقش خیلی خوب بود ارزش زن رو میدونست خیلی مودب بود، ولی من نفهمیدم زیر یه سقف که رفتیم باید در مورد چی حرف بزنیم؟

من خودم از کارهای بیهوده خوشم نمیاد دوست ندارم تی وی نگاه کنم. فکر اینکه اون بخواد تی وی نگاه کنه از چشم من میندازتش

تفاهم مگه همین نیست؟ ولی من فردی با این عقیده پیدا نکردم

راستش تو یه سایت همسریابی چندصدهزارنفری چنین موردی سرچ کردم نبود، بعد یه لحظه مغزم استپ کرد.با خودم گفتم شاید چنین آدمی اصلا نیست، من دلمو به چی خوش کردم

به نظرتون تفاهم و بذارم کنار؟

یا کلا دیدگاهم نسبت به بعد ازدواج اشتباهه؟

تفاهم دقیقا یعنی چی؟

سلام به همه کار برای خانواده برتر من یه دخترم که تقریبا ۳۳ سالمه میدونین من از دنیا دیگه خسته شدم   که نیازهای اصلی آدمها براشون بشه دغدغه.  من دلم میخواست بموقع خودم ازدواج میکردم سرکار میرفتم وتحصلات هم داشتم  چون درس خون بودم حالا کار رو بیخیال . باور کنین خیلی وقتها بوده که اگر کسی منظورم جنس مخالفه بهم محبت کرده خیلی احساس خوبی بهم داده اما متاسفانه اون احساس سرابه فقط تشنه رو تشنه تر میکنه همکارم بهم ابراز علاقه میکنه اما من میدونم که با یه دختر دیگه که از من سنش کمتره قرار ومدار ازدواج داره من تازه یه سال رفتم سرکار این مهم نیست . مهم احساسی که بوجود میاد ولی تو میدونی که سرابی بیش نیست . با خودم میگم ازدواج پر . بچه پر .  احساسات خوب هم نمیخوام چون سرابه . دلم فقط مرگ میخواد نه اینکه  تحمل بهتر و نداشته باشم نه میدونم که دیگه خوشی در انتظارم نیست . و هر روز تشنه وتشنا تر میشم تو این سن  و سال دیگه کسی منو نمیخواد. تازه دارم میفهمم زندگی چیه ولی  نمیخوام

سلام به همه دوستان

من در شرایط سختی هستم و ازتون کمک میخواهم 

دختر مجرد ۲۷ساله هستم یک سری مشکلاتی دارم و نمیدونم چکار کنم . از پدرم شروع میکنم ؛  پدرم هوامو داره تا حدودی ولی متاسفانه روابطش با مادرم از بچگی م خوب نبوده خیلی حرمت شکنی میکرد نسبت به مادرم ، و من همیشه با اینکه تا بحال پدرم دست روم بلند نکرده و دختراش واسش عزیز بودن ولی از همان کودکی یک ترس ازش دارم و هیچ وقت نتونستم باهاش صمیمی باشم و حرفامو راحت باهاش بزنم . حسرت صمیمیتی که بعضیا میگن بین دختر و پدر هست رو دارم ، با اینکه ابراز علاقه بهم داره ولی این اختلافات و بددهنی که نسبت به مادرم داره منو ازش دور میکنه چون مادرمو خیلی دوست دارم. من فکر میکنم امثال مادرم خیلی کم باشند تو این دوره زمونه، اگر از سختیهایی که کشیده بگم شاید باورتون نشه.۱۳سالگی ازدواج کرده و باتموم کم و زیاد پدرم ساخته ، از زندگیش برای خدمت به مادرشوهرش میزد ولی از اخرم متهم به عامل همه بدبختی هاشون میشد.یک کوزت به تمام معنا برای خانواده شوهرش بود باشکم حامله نظافت خونشون میکرده ؛ پختن غذای عروسی خواهرشوهرش رو برعهده داشته . پدرم از نظر اقتصادی مرفه هست و متاسفانه اهل صیغه و خوشگذرانی با زنهای متعددی هست و اینو مادرم میدونه ولی اوایل که اعتراض میکرد با پرخاشگری پدرم و اینکه کار حلالی هست روبرو میشد ولی الان مادرم کاملا خنثی به این قضیه نگاه میکنه و میگوید اصلا براش مهم نیست. من نمیدونم به چی این زندگی دلشو خوش کرده ؛ همیشه هم  احترام پدرمو حفظ میکنه و رو حرفش حرف نمیزنه.  دیگه کم سختی نکشیده حالا هم زن برادرم جدیدم کم نذاشته ؛ ایشون هم میدونند پدرم خیلی ببخشید هول هستن و برای خودشیرینی امار زنهای بیوه فامیلشون رو به پدرم میگه و از پدرم میخواهد که از دوستاشون همسری برای این خانم ها پیدا کنه و پدرمم که ماشالا .....

یک مرتبه مادرم بصورت دوستانه به زن داداشم گفت اینکار خوبیت نداره و از قدیم گفتن چاه مکن بهر کسی اول خودت بعد کسی و اینکه بازگو کردن صفات نامحرم صحیح نیست و ایشون هم قول دادن دیگه تکرار نکنند ،،؛ حالا که مادرم بخاطر یک کاری رفتند به شهر دیگری ولی پدرم تنها خانه هست باز این عروس خانم شروع کردند به بازگو کردن خانم های بیوه فامیلشون و من هم داشتم مثل کوره منفجر میشدم

بخدا طاقتم تمام شده ، جالبه هروقت برادرم از تجدید فراش حرف بزنه بسرعت پیش مادرم شکابت میکنه و مادرم کلی بهش دلداری میده و با برادرم برخورد میکنه ولی نمیدونم چرا اینکارو میکنه!!!

من نمیتونم تو این خونه زندگی کنم ، به مادرم میگم بیا طلاق بگیر باهم بریم ،، قبول نمیکنه عاشق همچین شوهری با اخلاق بسیار خشن هست و میگه من اصلا برام مهم نیست که با چند نفر هست. اخه چطور میشه یک زن همچین حرفی رو بزنه!! 

من خیلی جدی رفتم پیش عروس و پدرم نشستم و طوری برخورد کردم که خجالت کشیدن ادامه بدهند در غیاب مادرم از این حرفا  بزنند ،،، ولی اصلا صحبتی نکردم تا حرمتی ریخته بشه فقط سکوت و کظم غیظ !!!

اگر بخام خونه مجردی بگیرم نمیتونم تنها زندگی کنم دلم میترکه از تنهایی ولی این خونه هم جای من نیست ؛؛ 

همه این حرفا به کنار ولی بالا برم و پایین بیام باز پدرم هست و من مطمئنم اگر خدای نکرده یک روز از دستش بدم ؛می میرم!

نه میتونم باهاش کنار بیام و نه میتونم قیدشو بزنم

الان از شما دوستان کمک می خواهم برخورد منطقی و عاقلانه با این عروس و پدر چگونه باید باشد؟ ایا از من بدبخترم هست

من خودم خداروشکر از نظر مالی مستقلم و ادمی نیستم که بهر قیمتی شوهر کنم و این عروسمون هم دائم رخم زبون میزنه که درس و پول و تحصیلات مهم نیست، زندگی فقط به شوهر کردنه!! حالا این حرفاشو که سعی میکنم اصلا به دل نگیرم شاید از روی بچگیش باشه ( ۱۰ سال ازم کوچکتره) ولی از این بی حرمتی که نسبت به مادرم میکنه نمیتونم بگذرم.

واقعا افرادی که خانواده گرم وصمیمی دارند باید هرروز سجده شکر بجا بیاورند خوش به حالشون 

من یک تناقضی در وجود دارم جنگ بین دوست داشتن پدرم چون پدرمه و تنفر همزمان بهش چون به مادرم خیانت میکنه و ههیچ ابایی نداره

باسلام خدمت دوستان گرامی

سوالم‌ خیلی کوتاهه ولی منتظر نظرات ارزشمندتان هستم.

شما پسرا وقتی از دختری خوشتون میاد و خواستگاری میکنید ، دختر میگه “ قصد ازدواج ندارم” 

از این جمله «قصد ازدواج ندارم»چ برداشتی میکنید ؟ 

همون «نه» به حساب میارید؟ یا ب حساب (های) دیگه میزارین؟

پیشاپیش ممنونم از پاسخ هاتون و شرمنده ک نمیتونم جواب بدم چون عضو بیان نیستم

سلام

من یه موضوعی همیشه برام سوال بود اینکه چطوری میشه که بعضی ادما(بخصوص خیلی از دخترا) خودشون رو لایق عشق شخص دیگری میدونن یعنی با خودشون فکر میکنن که حتما باید یه نفر عاشقشون بشه واقعا مگه کی هستن و چه ویژگی‌ای دارن که اونا رو مستحق عشق میکنه؟ بنظر من نهایت خودشیفتگیه که یکنفر حتی انتظار داشته باشه کسی بهش علاقه مند بشه یا عاشقش بشه نمیدونم این افراد که جز افراد معمولی جامعه هستن چطور میتونن همچین انتظاری داشته باشن؟

البته من عاشق شدن رو نفی نمیکنم چون کسی که عاشق میشه خب به هر دلیلی میتونه عاشق بشه حتی دلیل احمقانه  اما کسی که انتظار داشته باشه کسی بهش علاقه مند بشه  تازه  کسی که براش هیچ تلاشی نکرده و هیچ لطفی در حقش نکرده که بخواد عاشقش بشه واقعا غیر منطقی و ناشی از خودشیفتگیه.

نظر شما چیه؟ آیا شما هم موافقید یا خودتون رو لایق عشق میدونید؟

سلام 

راستش سوالی که برام پیش اومده این که چه تفاوتی بین غیرت مرد و حسادت زن وجود داره چرا اون حس توی خانم ها به اسم حسادت شناخته میشه وچرا خیلیا میگن نباید باشه؟

من یک دخترم وباید بگم بله حسود هم هستم در رابطه با کسی که دوستش دارم وقتی کسی بهش نزدیک میشه مخصوصا که متوجه میشم اونی که بهش نزدیک شده قصدی داره واقعا خونم به جوش میاد یا این که میبینم گه گداری کسی بهش زل زده یا مثلا طرف خیلی سعی میکنه باهاش خوش وبش کنه 

آیا داشتن این حس مشکلی داره؟!

سلام دوستان.من واقعا نمیدونستم سوالم رو کجا بپرسم خیلی تو اینترنت و حتی همین وبلاگ سرچ کردم ولی اونی که من میخوام پیدا نشد.من یه دختر 32 ساله ام که از 15 سالگی آمادگی ازدواج رو داشتم و17 ساله دارم با خودم میجنگم تا زمان ازدواجم فرا برسه و پاک بمونم.منتها ترسی که من دارم این هست این همه سال صبر کردم تا با کسی ازدواج کنم که  رابطم از نظر جنسی اونطور باشه که میخوام چون برام اولویت داره و نیازهای عاطفی  و حس مادر شدن و...اونقدر طولانی شد و سختی کشیدم که همه رو در درونم کشتم و جزو اولویت های بعدیم هستند اما واقعا نمیدونم چطور باید بفهمم در این مورد با طرفم توافق دارم ؟ با سوال پرسیدن نمیتونم اعتماد کنم چون شاید اون از نظر خودش خوب باشه اما از نظر من که خیلی گرمم معمولی باشه و به مشکل بخورم و برام واقعا یه دغدغه شده،تا حالا هیچکدوم از خواستگارهام رو از ته دلم نپسندیدم بنابراین انتخاب نکردم ولی حاضر نشدم به هر قیمیت ازدواج کنم حتی پول و ثروت و..که برام اصلا اولویت نیست چطور باید خواستگارم رو از نظر جنسی محک بزنم که خیلی خوب باشه ؟!!!یعنی ممکنه بالاخره از کسی خوشم بیاد ولی باز از ترس اینکه آدم سردی باشه مردد بشم یا ردش کنم،خیلی برام معضل بزرگی شده من ازدواج نکنم هم گناه نمیکنم اما نمیخوام با این تفکر که ممکنه براش راه حلی وجود داشته باشه اشتباه کنم.دوستان عزیز لطفا راجع به اینکه من چند سالمه و آیا برام خواستگار میاد تو این سن و ...سایر شرایط بحث نکنید.اگر جناب نجفی عزیز نظرتون رو حذف کرد برام ایملی کنید حتما استفاده میکنم

*****************@gmail.com

دلیل کم خواستگار بودن دخترا و خواستگاری نرفتن پسرا چیه؟

سلام دوستان

امسال شرایط ازدواج از قبل ضعیف تر شده  و زیاد میشنویم دختران خواستگار ندارن  بیشتر به ذهن متبادر میشه که از نظر ظاهر مورد قبول واقع نشدن و در نتیجه خواستگار براشون نیامده و یا دلایل دیگه وجود داشته

همچنین زیاد شنیدم دختری که زیبا باشه همون اوایل دهه سوم زندگی ازدواج میکنه و به قولی پرطرفدار هست

 یا پسران برای خواستگاری تلاشی نمی کنن دلیلش اینه که علاوه بر ظاهر، کار، پول، تحصیلات و ... مناسب ندارن

ازدواج موضوع مهمی برای انسان هست و میل به جنس مخالف رو نمیشه کتمان کرد و باید صحیح به آن پاسخ داد 

واقعا این سوال مهمی هست و خانمها و آقایان دلایلشون رو بابت نداشتن خواستگار و خواستگاری نرفتن رو با صداقت بگن

ممنون

آقای نجفی ممنون میشم تایید بفرمایید

اقای نجفی لطفا این تیترو برام بزارید (در بدترین نقطه ی زندگیمم!)

سلام به همه خانواده برتریا . اهل اینجا نیستم ولی انقد تحت فشار روحیم که گفتم کامنت بزارم بلکه یه راهنمایی نصیبم بشه. دختر ۲۱ سال و خورده ای ساله هستم ولی به اندازه دو برابر سنم ترس و هراس چشیدم در ۱۲ سالگی پدر خودمو از دست دادم جلوی خودم سکته قلبی کرد و این اولین اتفاق بد زندگیم بود بعدش تلاش کردم به رشته ای ک لایقش بودم و بابام دوس داشت برسم بلکه اروم شم که اونم نشد و کنکورش تجربیشوخراب کردم و الان غیر انتفاعی دانشجو هستم و رشته انسانی! این دومین اتفاق ناگوار برای من بود که از کودکی اهل تفریح نبودم و ۰ تا ۱۰۰ درس میخوندم‌ درس خونا میفهمن فقط!!. تا اینکه سالیان گذشت بزرگتر شدم اماده ازدواج شدم و علاقه مند و موردهای خوب ولی به دلیل باخبر شدن از مشکل قلبی یا ریوی مادرم (بین این دو بین پزشکان نظر متفاوته)  کلا بهم ریختم کرونام که هراس بیمار شدن و فوتشو به جونم انداخته. در افسرده ترین حالت ممکنم ! ازدواج کنم با روحیه نداشتم؟ با انرژی منفیم؟ چهرمم معمولیه و خانواده معمولی هستیم چیزی نیست بهش ببالم‌. من امیدی برای زندگی ندارم چون مبتلا به اضطرابم هستم این فشارو چندبرابر کنید قرصم جواب نمیده. دکترم کار خاصی نکرد. شما بگید من امیدی به ادامه تحصیل :شاغل شدن و حتی ازدواج ندارم و پر از خلا های روحیم. نمیتونم خودمو خلاص کنم چون بحث خدا و قیامت حالیمه.. نمیدونم چرا زیارت عاشورا و ‌... جواب نمیده بریدم به خدا. چرا زنده بمونم بیماری مادرم و ببینم و دلتنگی پدرم رو بچشم؟ طبیعتا هیچ کسی نمیخواس زنش انقد به مادرش وابسته باشه و ...

واقعا پیر شدم تودوران کرونا.هیچ شادابی در چهرم نیست. شاید افسردگیه

شما برام چ تجویزی دارید؟اصلا امیدی هست؟ خستم خسته....

لطفا نظز همه رو هم براش باز بزارید 

سلام 

خواننده خاموش هستم قبلنا نظر میگذاشتم ولی حالا فقط متن و نظرات رو میخونم

دختر هستم سنم زیر۲۰سال. مشکلی که دارم هروقت تو گپ های تلگرامی (درسی) عضو میشم فقط با پسر ها چت میکنم البته شوخی و... اصلا. فقط بحث درسی میکنیم و سمت دخترا اصلا نمیرم و دومین مورد اینکه حالا که تو سایت بیان هستم فقط نظر آقایون رو میخونم یا فقط صفحه شخصی آقایون رو بررسی میکنم واقعا دلیلشو نمیدونم چیه اسم این بیماری تو روانشناسی چی هست.   فقط مجازی اینطوریم در واقعیت اصلا به پسرا محل نمیذارم محل نذاشتنم هم به خاطر دینداری نیست بخاطر اینکه پسرا فکر نکن قشنگن یا هوابرشون داره تا حالا هم با پسری دوست نبودم از عشق و.... هم تو فازش نیستم ولی نمیدونم چرا خیلی دوست دارم با پسرا چت کنم یا حتی دعوا های چتی راه بندازم وانتقادهای بیجا. خواهشا بهم توهین نکنید از این دختر سوسول و .... نیستم محجبه هستم اما چادر نمیپوشم و واجبات دینی مثل نماز و روزه و... انجام میدم.

خیلی ممنونم ازهمه که متنو خوندین. من عضو بیان نیستم نمیتونم از تک تک شما تشکر کنم. اما حتما نظراتتون رو میخونم.

 آقای نجفی از شما هم ممنونم

سلام 

من دختری ۱۹ ساله هستم ، چادری و مذهبی

می دونم باتوجه به بالارفتن سن ازدواج تو این سن زوده که از ازدواج و خواستگاری حرف بزنم اما یه سوالی برام پیش اومده . من توی اینستاگرام صفحه دارم و خیلی هم پر مخاطب نیست اما صفحه شخصیه و گاهی روزمره نویسی می کنم و مطالب دیگه و نظراتم در مورد بعضی مسائل هم می نویسم .

شاید خنده دار باشه براتون اما می خوام نظرتون رو درباره این روش بدونم 

دونفر پیام ناشناس دادن و آدرس خواستن برای خواستگاری !!! گفتن که هم عقیده ایم و این ها و بیان که بیشتر آشنا بشیم !!!

منم گفتم تازه کنکور دادم و تا مشخص شدن تکلیفم کاری نمی کنم

شما بودید برای یه پسر تو مجازی آدرس خونه می دادید که بیان خواستگاری‌تون ؟! 😂

از نظر من فرقی با معرفی یه واسطه نداره ... چون یه واسطه هم آدرس آدم و به یه ناشناس می ده ! اما هنوز فقط با مادر این روش و درمیون گذاشتم و نظرش و پرسیدم که اول گفت مخالفم و بعد گفت بیشتر فکر می کنم

ممنون از توجهتون 

آقای نجفی سلام 

چرا پست خاطرات خواستگاری و حذف کردین ؟    

سلام خدمت همه دوستان

یه سوال دارم از آقایون 

درسته که میگن تو یه رابطه تا مرد نخاد هیچ اتفاقی نمیوفته؟ مثلا تو دانشگاه میبینم دخترای زیادی برای اساتید دلبری می‌کنند، خودشیرینی نهههه ها دلبری (انگار شوهرشون هست) ویا خیلی راحت لاس میزنن و به قول معروف انگاری میخان خرشون کنند و کلی ناز و عشوه و دلبری می‌کنند و بعضی از همجنس های خودم رو میشناسم ک آروم آروم خیلی موجه عمل می‌کنند و در حالی ک خونه خراب کن هستن و زندگی ها بهم میریزن و اساتید هم به خیال اینکه وظیفش ن هست جواب میدن و راحت میشن و دخترا هم خودشون رو لوس می‌کنند(جبهه نگیرید لطفا خودم دیدم چطوری ناز و عشوه میان و دلبری می‌کنند ک پسرا هم حالشون بد میشه و خونه خراب کن هستن، نقشه دارن برای اساتید جوون و.....) و بعضی از اساتید به قول معروف میخان این قشر رو جذب کنند، آیا درسته ک تا استاد نخاد اون دختر نمیتونه این حرکات رو انجام بده؟ یا استاد متوجه نمیشه؟ ممنونم

سلام جناب نجفی خواهشا سوالمو سانسور نکنید و در صفحه اصلی پست کنید خیلی مهمه واسم
مخصوصا قسمتی که نوشتم خانم های بالای 20 سال جواب بدن رو حذف نکنید چون جواب این گروه خیلی مهمتره واسم
ممنون ازتون جناب نجفی

سلام دوستان خوبین
موضوعی ذهنمو درگیر کرده لطفا راهنماییم کنید
با توجه به توضیحاتی که میدم جسارتا خانم های 20 سال به بالا بیشتر جواب بدن چون  جواب این گروه بیشتر مهمه واسم
من یه پسر 22 ساله هستم و لیسانس دارم
یک ماهه با یه دختر دبیرستانی آشنا شدم
هرگز دوست دختر نداشتم و قصد دوستی و خوشگذرونی ندارم
قصدم آشنایی منجر به ازدواجه
اول شیفته زیبایی این دختر شدم ولی چون قصدم ازدواج بود دنبال شناخت کامل و کافی بودم تا ببینم به درد هم میخوریم یا نه
حدودا 7 سال با هم اختلاف سنی داریم
مشکلی با هم نداریم و خدا رو شکر همه چی خوبه فعلا
اونم اخلاقش شبیه منه و اهل دوستی نبوده و عشق اولشم و فقط چون گفتم دوستی به قصد ازدواج قبول کرد آشنا بشیم
درسته سنش کمه ولی دختر خوب و فهمیده ایه
موضوعی که ذهنمو درگیر کرده اینه که الان مثلا من خودم از زمانی که دبیرستانی بودم تا الان خیلی دیدگاهم به زندگی و ازدواج
تغییر کرده و کلا عمیق تر فکر میکنم
اون موقع احساسی تر بودم و بیشتر غریزی بود حسم شاید
حتی قصدم این بود که فعلا عاشق نشم و خودمو درگیر رابطه احساسی نکنم و اگه هم کردم دختری باشه که سنش نزدیک تر
باشه بهم و بیشتر همو درک کنیم
میترسم که این دختر وقتی بزرگتر شد و رفت دانشگاه مثلا و.... کلا عوض بشه
چون متاسفانه اینجور چیزا زیاد دیدم
حتی داداش خودم با دختری دوست بود حدود 6 سال
حالا داداشم و دوست دخترش همسن هم بودن و زمانی که 19 ساله بودن آشنا شدن و 
عمیقا عاشق هم بودن و قصد ازدواج ولی وقتی چندترم از دانشگاهشون گذشت چون همکلاسی بودن و بعدش دختره ارشد قبول شد
کلا رفتارش عوض شد و گفت احساسی انتخاب کرده داداشمو  و ایده آلش نیست واسه ازدواج و کات کرد با داداشم
منم از همین میترسم درسته دختره الان عاشقمه و ادعا میکنه هرگز ترکم نمیکنه و بهم خیانت نمیکنه
حتی ازم قول میگیره که ولش نکنم و نرم با دیگری
ولی اینو میدونم که حس الانشه و ممکنه تغییر کنه در آینده
درسته توی دنیا هیچ چیز تضیمینی وجود نداره ولی باز میترسم نمیدونم چیکار کنم
از طرفی نمیخوام از دستش بدم دختر خوب و مهربون و پاکیه و از طرفی نمیخوام مثل داداشم چند سال دیگه شکست بخورم و افسرده بشم
اون موقع سنمم بالاتر رفته و همه چی سخت تر میشه برام
الان هم سن اون دختر کمه و هم من آمادگی ازدواج ندارم
درسم تموم شده و سربازی هم معافم ولی از لحاظ مالی در حال حاضر صفر صفرم شبیه اکثر پسرای همسن و سال خودم
پدر پولداری هم ندارم که بتونه یک درصد هم ساپورتم کنه از نظر مالی
خودم باید تلاش کنم و کار کنم و پول جمع کنم
در حال حاضر قصدم اینه که چند سالی پول جمع کنم واسه آینده و دختر مورد علاقم هم درسشو بخونه و زودتر بزرگ بشه خخخخ
با هم توافق داریم در حال حاضر سر برنامه ریزی که کردیم ولی آینده رو نمیدونم چی پیش میاد
وسواسم واسه اینه که نمیخوام جوونمیمو بذارم پای کسی و بعد ترکم کنه و بره از طرفی هم واسه آینده تضیمنی وجود نداره خیلی سردرگمم
من عشقی میخوام که منجر به ازدواج و عشق ابدی بشه
دعا میکنم همینجوری بشه و دختر مورد علاقم هم این اطمینان رو بهم داده ولی خب کسی از آینده خبر نداره که
میدونم که اتفاقی که واسه داداشم افتاد هم بی تاثیر نیست توی این بدبینی و نگرانی بیش از حدم چون میدونم اونا بدجوری عاشق هم بودن
و وقتی دختره عوض شد یا نظرش تغییر کرد و رفت نه داداشم بلکه من و کل خانوادمون شوک شدیم واسه همین آرامش ذهنی ندارم سر این موضوع میترسم واسه منم پیش بیاد
من در حال حاضر جایی مشغول به کارم با حقوق حدودا 2 تومن درماه و پدرم هم یه خونه و ماشین معمولی داره و حقوق بازنشستگی فقط
وضع مالی ما در این حده ولی باز خدا رو شکر محتاج کسی نیستم
اینا رو گفتم که بدونید نمیتونم از نظر مالی توقعی از خانوادم داشته باشم
نکته مهم اینکه دختر مورد علاقم وضع مالیشون حداقل از ما خیلی بهتره
تقریبا بالای شهر هستن و ماشین مدل بالا دارن و میدونم پدرش درآمد بالایی داره نسبتا
شاید میلیاردر نباشن ولی حداقل 2 یا 3 درجه بالاتر از ما هستن
البته اینا رو بعدا فهمیدم و ربطی به انتخابم نداشت و اون موقع هیچ اطلاعی از وضع مالی دختر و خانوادش نداشتم
خود دختر بهم میگه با هم میسازیم زندگی رو و درکم میکنه و پرتوقع نیست و افاده نداره
البته توی این سن شاید اگه غیر این میگفت عجیب بود
من ترسم از 5 یا 6 سال دیگست که شاید از نظر ذهنی پخته تر بشه و مثل خودم دیدش به ازدواج و کل زندگی خیلی عوض بشه مخصوصا بعد دانشگاه
لطفا راهنماییم کنید و اگه تجربه خاصی دارین بفرمایید
لطفا خانومایی که بالای 20 سنشون هست و دانشجو هم هستن یا بودن بیشتر برام توضیح بدن که آیا به نظر خودشون از نظر ذهنی و 
دیدشون به ازدواج و زندگی خیلی تغییر کردن با زمانی که مثلا دبیرستانی بودن یا دیدگاه کلیشون همون چیزیه که اون موقع فکر میکردن
تا جایی که من در این مورد تحقیق کردم جواب درست و قاطعی پیدا نکردم
نمیدونم میشه رو حرف دختر دبیرستانی حساب کرد یعنی کلیات وجودی و عقیده ای و عقلیش از این سن برای آینده شکل گرفته یا بعد 20 سالگی کلا عوض میشه و آدم دیگه ای میشه؟
سوال اصلیم همینه چون هر دو گروه رو دیدم بین دوستام و آشناها بعضیا همون آدم بودن و بعضیا به کل یه آدم دیگه شدن
ببخشید پرحرفی کردم
امیدوارم راهنماییم کنید
ممنون از همه

سلام خدمت دوستان. 

در یکی از کامنتا خوندم که آقایی می گفت که چرا ما پسرا باید دختری رو بگیریم که تو خونه باباش می خوره و می خوابه و هیچ کاری نمی کنه. 

اولم خواستم یک انتقادی کنم از این طرز فکر. دوما هم اینکه چرا شما اقایون زود قضاوت می کنید.

من خودم 27 سالمه و در شهر کوچیک زندگی می کنم. اینجا اصلا کار نیست. یا اگه باشه همه اشناشونو می برن.

دوما هم اینکه بنده دانشجوی ارشد هستم و تو خونه کار ترجمه انجام می دم. و اندازه ی پول تو جیبی خودم در میارم. تازه قسط هم دارم. از دیوار و شیپور پروژه می گیرم انجام میدم. 

چند جا هم کاریابی رفتم و کار معرفی کردن. ولی محیط کاری واقعا ناسالم بود. 

یکجا رفتم رئیس کارخونه خیلی هیز بود. و کارشناش فروش به زبان انگلیسی می خواستن. می گفت باید با ما بیای خارج. من هنگ کردم.

یکجا رفتم یارو زیرو زبر زندگی منو دراورد. بدم اومد اصن.

یکجا رفتم یارو اصن بلد نبود حرف بزنه.

تو یک خیریه رفتم سرکار. بعد 4 ماه با دعوا پول گرفتم. کلی منو یارو فحش داد.

کارهای فروشندگی هم ظاهر اراسته میخوان. ولی من با حجابم. تو هر جایی منو قبول نمی کنن. خیلی ها مثل من این شرایط رو دارن.

دو تا از دوستای خودمم همین مشکل رو دارن. گناه ما چیه؟ خب ما ادمیم دوست داریم امنیت داشته باشیم. محیط کاری سالم می خوایم. نبود موندیم تو خونه. ولی اگه پسری بخواد بگه دختره بخور و بخواب می کنه واقعا توهین و فحش به شعور و شخصیت دختره. اصن چرا زن باید کار کنه. من اگه پول در بیارم یا در نیارم روز قیامت مواخذه نمی شم. 

شما اقایون می تونید سر هر شغلی برید. هر کاری انجام بدین. تا نصفه شب بیرون باشید ایرادی نداره. بلاخره مرد باید کار کنه خرج زندگی بده. اینکه برخی اقایون توقع دارن زن کار کنه خرج زندگی بده علنا فحش به خانم هاست. 

اگه مردی بخواد راجع به من اینطور قضاوت کنه اصلا نمی بخشمش. خطاب به اقایونی که همچین استدلالی دارن دعا می کنم که به یکروزی بیفتین تو زندگی که روزی صد بار ارزوی مرگ کنید. 

عنوان: درباره رشته خودم چیکار کنم؟

سلام

من 20 سالمه و سربازی معافم. امسال واسه بار سوم کنکور تجربی دادم.پارسال 6 هزار اوردم ولی چون به پیراپزشکی علاقه نداشتم نرفتم. امسال چند ماه اخر هیچ درسی نخوندم و زیست صفر زدم پس اصلا مجاز نمیشم.هیچ علاقه ای به پزشکی ندارم فقط بخاطر حرفای پدرم و ترس از بیکاری میخواستم برم این رشته که خب نشد

الان موندم چیکار کنم چون هیچ هنر و فن خاصی بلد نیستم ولی از بچگی عاشق کامپیوتر  و رباتیک و برنامه نویسی و این چیزا بودم

تو مهارت های اجتماعی هم خیلی ضعیفم چون 3 سال اخیر کلا خونه بودم

تو فکرم هست کامپیوتر بخونم و برنامه نویسی یاد بگیرم ولی میترسم اخرش بیکار بمونم چون بازار کار الان هم خرابه چه برسه 5 سال دیگه

پدرمم میگه برم ترکیه پزشکی بخونم ولی از نظر مالی اونقدر قوی نیستیم که خیالم کاملا از هزینه ها راحت باشه( بماند که ازمون سختی هم داره)

پشت کنکور هم اصلا نمیخوام بمونم

به نظرتون باید چیکار کنم؟کسی بره سراغ کارهای کامپیوتری میشه امید داشت بعدش علاف نباشه؟ چون خیلی ها رو دیدم   5 6 سال انواع مهندسی خوندن دیدن خبری نیست برگشتن کنکور تجربی. یا براشون کار نیست یا خیلی کم حقوق میگیرن

سلام آقای نجفی من همون نویسنده پست دختری که دوست دارم با پسرها چت کنم هستم چون عضو بیان نیستم قبلنا بودم حالا رمز کاربری میخواد یادم نمیاد چی بود و ایمیل دیگه ندارم که دوباره بیام 

اگه لطف کنید اینو برام تو پستم بذارید

به حافظ رندانه

تو مهمونی ها که معمولا همه اش فراریم هروقت میرن مهمونی(خونواده)به بهونه درس میمونم خونه درونگرام خیلی و اما پسرای فامیل حالا منو ببین یا بیان خونمون اصلا خیلی برام عادین از عادی هم عادی تر خودشون بام حرف میزنن منم باشون سردم بعد ی مدت خودشون حساب کار دسشون میاد سرد میشن ظاهرم رو پرسیدن که پیش پسرا فامیل چجوریم اصلا آرایش نمیکنم و آرایشی پیششون ندارم تا حالا هیچکس منو با آرایش ندیده .این از واقعیت

تو مجازی.  من همیشه فکر اینه که میگم چون خودم دخترم نظر دخترا رو هم میدونم پس بیام نظر پسرا(جنس مخالف) که نمیدونم آشنا

از نظر راحتی پرسیدین راستش من با همه راحتم اصلا از کسی خجالت نمیکشم نه اینکه بی حیا نه مثل بعضی دخترا یه پسر ببین دست وپاشونو گم کنن نیستم اما اهل حرف زدن پسرا نیستم ولی تو مجازی هستم به شدت🤦‍♀️🤦‍♀️تو گروه درسی بیشتر واسه رقیب شدن با پسره اینکارو میکنم همیشه تو فکرم اینه باید نمرش ازم کمتر شه  (نه عشق و...)  ی جورایی میخوام از درس بندازمش😁 و چت با یک پسر بعد ۵روز برام خسته کننده میشه میرم سراغ پسر بعدی وهمینطور (البته فقط بحث درسی و شوخی و... اصلا در کار نیست خونوادمم میدونن من با پسرا حرف میزنم حتی حالا که سایت بیان هستم اینم میدونن )

میتونید کمکم کنید از شر این بیماری😞راحت شم.

حالا دیدین چون نوشتم پست دخترارو نمیخونم دخترا نظر نگذاشتن دلخور شدن فقط ۲ یا ۳تا از دخترا نظر گذاشتن😣😥 

بابا با شمام(دخترهاااااا) من تو پستای ملت نظرتونو نمیخونم دلیلشم اون بالا گفتم اما تو پست خودم که میخونمممممم 😒 

ب پسر روانشناس

من تو وبلاگتون پیامم رو نوشتم حالا هم مینویسم

چرا باید تو تاپیکم دروغ بگم من ب کمک کاربرا نیاز دارم دروغ بگم مشکلی ازم حل نمیکنه .شما از عشق یک دختر شناختی ندارید یک دختر اگه عاشق بشه نمیاد که پیامای پسرارو بخونه همه تمرکزش روی عشقشه

من ۱۱ماه پیش عاشق کارمند بانک خصوصی شدم فک کنم ۳۸سالشه اونم به خاطر جایگاه و پرستیژ اجتماعیش عاشقش شدم نه قیافه و ... یعنی همون آقای کارمند بانک مثلا حالا بگیم مغازه داربود این حس عاشقی اصلا برانگیخته نمیشد واسه من. حالا حتی قیافشم یادم رفته یهویی فراموشش کردم ۶ماه کمتر ذهنم درگیر این آقا بودحالا از کسی خوشم نمیاد بیشتر به فکر درس و حرفه و... هستم

ازهمه کسانی که نظر دادن ممنونم از اینکه گفتین طبیعیه و بیشتریا درگیرشن و من تنها نیستم تشکر میکنم که تجربتونو گذاشتین🌺

سلام یه باور کلیشه ای و رایج اینه که علت کم شدن تمایل پسرها به ازدواج مسائل مالی هست اما به نظر من قضیه بسیار پیچیده تر ازین چیزاست به طوری که اگه همین فردا دولت بگه به هر پسر نفری یدونه خونه میده و ماهانه هم مثلا ده میلیون تومن پول میده و قانون مهریه رو هم برمیداره در این صورت شما خیال میکنید موج ازدواج تو ایران راه میفته و پسرها تند تند میرن خواستگاری؟! به نظر من خیر. دوستان مسائل مالی تا حدی نقش دارن ولی نه اینقدر که پسرها تاکید میکنند مگر در نسل پدران ما و قبل تر از اون مهریه و نفقه و شیربها و .... نبوده؟ پس چرا تمایل مردان به ازدواج در نسل های گذشته بسیار بیشتر از الان و بیشتر از زنان بوده ولی الان کاملا قضیه برعکسه؟ یه عده ممکنه بگن قدیم مشکل تورم و بیکاری به شدت امروز نبود قبول دارم ولی میشه یه نفر توضیح بده پس چرا در کشورهای غربی که تورم و بیکاری شون مثل ما نیست مهریه هم ندارن زنهاشون هم اکثرا شاغلن ولی بازم مردان تمایل چندانی به ازدواج ندارن؟ اکه باور ندارید برید نظرسنجی های موسساتشون رو بررسی کنید . ممکنه بگید پسرای خارجی با پسرای ایرانی فرق میکنن پسرای ایرانی دوست دارن ازدواج کنن ولی بی پولی دستشونو بسته که بازم من میگم خیر چنین چیزی نیست البته قطعا بیشتر پسرهای ایرانی مشکل بی پولی رو دارن ولی علت اصلی کاهش تمایلشون به ازدواج مسئله مالی نیست پولدارم بشن به سختی ازدواج میکنن 

به طور خلاصه بخوام بگم علت چیه علت اینه که بشر امروز عوض شده نسبت به نسل های پیشین دنیا داره پوست میندازه و ساختارهای خانوادگی داره دچار دگردیسی میشه خانواده از بین میره و در نهایت ساختار مادرتباری و کلان به وجود میاد چند قرن دیگه یا شاید حتی زودتر. شما ببینید در یک قرن اخیر در سراسر دنیا خونواده روز به روز کوچیک و کوچیکتر شده از دورانی که بشر با ایل و طایفه زندگی میکرد و چندین زن اختیار میکرد و کلی بچه به دنیا میاورد رسیدیم به الان، تعداد محدودی فامیل درجه یک و یه خونواده کوچیک شامل زن و شوهر و یدونه بچه. تو غرب که همینم خیلی وقته در حال محو شدنه و به نظر من در آینده کلا شیوه زندگی با همسر منسوخ میشه و برمیگردیم به دوران مادرتباری. قضیه عدم تمایل پسرها به ازدواج رو ساده انگارانه ست اگر بخوایم صرفا پیوند بزنیم به مسائل مالی وگرنه نسل پدرها و پدربزرگ های ما هم میبایست مثل پسران امروزی میبودن. ممکنه شما ساکن استانی مانند سیستان و بلوچستان باشید که مردمش نسبت به جاهای دیگه سنتی ترن و جزو بالاترین آمار ازدواج و کمترین آمار طلاق در کشوره و نسل جوانش بیشتر از سایر مناطق درگرو ازدواجن خوب در این استان ما میتونیم بگیم علت اصلی ازدواج نکردن میتونه مشکلات مالی و محرومیت باشه ولی در اکثر نقاط کشور اینجوری نیست آمار ازدواج مناطق توسعه یافته تر با نرخ بیکاری کمتر پایینتره. با چند تا از این خانم های واسطه ازدواج صحبت کردم ناله شون به آسمون بلند بود از دست پسرها و توقعات عجیب خودشون و خانواده هاشون یکی ازین واسطه ها میگفت طی چهار سال اخیر فقط ده تا ازدواج داشته! به نظر شما این معنای خاصی نداره؟ پسران دچار سختگیری عجیبی در ازدواج شدن در حدی که پسرانی وجود دارن که نوع لهجه پدر و مادر دختر جزو معیارهاشونه!

و چیزهایی که من شنیدم از واسطه ها و میبینم در جامعه حاکی ازینه که قضیه ازدواج خیلی پیچیدست دوستان یعنی خلاصه بخوام بگم پسران ازدواج بکن نیستن مگر با دختری بسیار خاص و آپشن های ویژه و کمیاب. 

اولش صحبتای واسطه ها برام عجیب بود چون من دور و برم دیدم کسانی رو که ازدواج کردن و اینقدر هم سخت نگرفتن اما نکته اینجاست که اونا اکثرا ازدواجشون حاصل دوستی بوده یعنی به خاطر علاقه ازدواج کردن و سخت نگرفتن اما نکته مهمتر اینکه از بین تمام روابط دوستی و رل و غیره که دور و برم دیدم شاید دو سه درصدشون به ازدواج ختم شده! به نظرتون معنادار نیست؟ و اتفاقا من هم ساکن تهرانم و هم ساکن مراکز یکی از استانهای تقریبا سنتی.

 به گفته واسطه ها دختران هم معیارهای خودشون رو دارن ولی به مراتب آسونگیرتر از پسران هستن. به گفته اون واسطه های ازدواج علت سختگیری عجیب پسران این هست که یک چیزی در مغز پسران تثبیت شده و اون هم اینه که دختر براشون به وفور هست به همین دلیله که ملاک و معیارهاشون سخت گیرانه هست و بعد وقتی چند جا میرن خواستگاری و رد میشن گلایه میکنن که دخترها سخت گیر و پرتوقع هستن. 

به نظر من جامعه ما دچار وضعیتی شده که من اسمشو گذاشتم زنه زیادی. 

در اقتصاد وقتی کالا فراوون باشه ارزونی اتفاق میفته و وقتی کالا از یه حدی زیادتر بشه رکود اتفاق میفته چون مشتری میبینه قیمتها مدام داره پایین میاد و کیفیت مدام داره بالا میره و به همین نسبت توقع مشتری بالاتر میره تمایل و عجله ش برای خرید کاهش پیدا میکنه و در اینجا رکود شکل میگیره و کالاها رو دست فروشنده ها باد میکنه و با شیوه های مختلف سعی میکنن مشتری رو ترغیب به خرید بکنن مثلا کیفیت رو افزایش و قیمت رو کاهش میدن 

امیدوارم دوستان گیر بیخود ندن که چرا دختران رو به کالا و ازدواج رو به معامله تشبیه کردم 

از قدیم گفتن در مثل مناقشه نیست و خوب ازدواج هم نوعی معامله و بده بستانه

اتفاقی که در جامعه ما افتاده رکود ازدواجه. پسرانی که شرایط مالی ندارن که خوب ندارن و عمدتا سرشون با دوست دختر گرمه و خواستگاری نمیرن وقتی هم شرایط شون محیا شد با فراوونی دختر مواجه میشن و همون قضیه رکود و بالا رفتن توقعات براشون پیش میاد.

علت فراوونی دختر زیاد بودن تعداد دختران نیست بلکه علتش عرضه غیرمنطقیه

در این کشور روزانه هزاران و میلیونها دختر دارن در فضای مجازی و حقیقی با پسران وارد روابط دوستی میشن و نیازهای پسران رو تامین میکنن حالا ممکنه ایراد بگیرید که تامین شدن نیازها دو طرفه ست بله قبول دارم ولی مسئله اینجاست که در این روابط پسران تمایلشون به ازدواج کاهش پیدا میکنه ولی دختران خیر. از طرفی برعکس زمان قدیم که خونواده های دختران هر کسی رو خواستگاری راه نمیدادن الان بسیاری از خونواده ها برای بالا رفتن شانس ازدواج دخترشون همه کس رو راه میدن مجموع رفتارهای دختران و خانواده هاشون این پالس رو به ذهن پسران میفرسته که چیزی که زیاده دختر و دست رو هر کس که بخوایم میتونیم بذاریم و تا هر سنی که بخوایم فرصت داریم 

شما همین وبلاگ رو ببینید تا به حال چندین و چند پست تکراری از جانب دختران داشتیم که گله از بی شوهری و بی خواستگاری کردن و هیچ کدوم این پست ها هم نتیجه مفیدی برای صاحبش نداشته اما باز دست برنمیدارن از گذاشتن اینجور پست ها 

هر کس یه جو اقتصاد و سیاست بدونه میفهمه که در هیچ معامله و بده بستانی نباید یک طرف معامله بیاد ادعای عجز کنه و خودشو خیلی محتاج و مشتاق نشون بده هر کس یه جو اقتصاد و سیاست بدونه میفهمه که اشتباه محضه اگر کسی پیش از معامله رسمی کالای خودش رو در اختیار طرف مقابل بذاره 

اما متاسفانه دختران ما بسیار بی سیاست و احساسی عمل میکنن اگر بگی اینقدر عجز و لابه بی شوهری نکن یقه ما رو میگیرن میچسبونن به دیوار که به چه حقی همچین حرفی زدی چرا باید من احساسات خودمو بروز ندم مگر من انسان نیستم و .... یکی هم نیست بگه آیا ازین عجز و لابه ها به نتیجه مثبتی هم رسیدی آیا؟ آیا میدونی همین عجز و لابه ها بیشتر پالس زنه زیادی میفرسته به محیط پیرامون و بیشتر موجب رکود و بالا رفتن توقعات خریداران و کاهش تمایلشون میشه؟

احتمالا همه تون میدونید که ارزش ذاتی با ارزش بازاری فرق میکنه دختران ما حتی اگر ارزش ذاتیشون خیلی بالا هم باشه ولی ارزش بازاری شون بسیار بسیار پایین اومده به خاطر رفتارهای اشتباه خودشون

اتفاقی که به شکل شدیدتر در کشورای غربی رخ داده و پسران غربی با وجود نبود بیکاری و تورم و مهریه و نفقه بازم تن به ازدواج نمیدن 

تنها راهکاری که میتونه وضعیت رو تغییر بده اینه که دختران تغییر رفتار بدن دوست پسر نگیرن سنگین رفتار کنن هر خواستگاری رو راه ندن کم کم متوجه تغییر رفتار پسران و افزایش تمایلشون به ازدواج خواهید شد و خواهید دید که با تغییر رفتار دختران این ذهنیت پسران که دختر به وفور براشون هست کم رنگ میشه و شاهد افزایش احترام پسران خواهید بود 

البته من مطمئنم که دختران امروزی هرگز تغییر رفتار نمیدن و  گوششون به این حرفها بدهکار نیست 

و رکود ازدواج هم حل نخواهد شد به همین خاطره که گفتم دنیا داره پوست میندازه و ساختار خانواده کلا از بین میره هر نسل هی تعداد و عمر ازدواجها کاهش پیدا میکنه و بر طلاق افزوده میشه تا اینکه کلا دیگه شیوه زندگی با همسر منسوخ میشه و برمیگردیم به سبک مادرتباری یعنی شوهر و پدری در کار نخواهد بود و فرزندان که حاصل رابطه مادرشون با مرد یا مردانی هستن تا ابد با مادرشون زندگی میکنن و ازدواج نمیکنن در این ساختار که از ابتدای سکونت بشر بر روی کره زمین تا قبل از شکل گیری تمدن وجود داشته تنها مردانی که در کنار زنان و کودکان زندگی میکردن دایی ها بودند و چیزی به نام پدر و شوهر وجود نداشت هر فردی با هر کس که میخواست رابطه جنسی برقرار میکرد و فرزندان متعلق به زن بودند

به نظر من خیلی هم خوبه و دردسرهای مادرتباری از ازدواج و تشکیل خانواده به مراتب کمتره و بیشتر هم به نفع زنان هستش

زنان امروز کماکان خواهان ازدواجن و از نابودی بنیان خانواده واهمه دارن اما این احساس ناشی از ناآگاهیه قطعا بازگشت به مادرتباری بیش از هر کسی به نفع زنان هست چرا که که در ابتدای شکل گیری تمدن زنان در برابر از بین رفتن ساختار مادرتباری مقاومت کردن پس حتما باهاش مشکلی نداشتن پس نسبت به از بین رفتن بنیان خانواده بدبین نباشید 

سلام به دوستان بزرگوار خانواده برتر 

یه سوال داشتم، ممنون میشم لطف کنید و راهنمایی کنید. 

سوالم اینه که شما برای گرفتن حقتون تا کجا پیش میرین؟ 

منظورم بیشتر مسائل روزمره ست تا مسائل سیاسی و اجتماعی. 

مثلا اگه شما در یک محیطی باشین که گرفتن حق قانونیتون در تضاد با زیاده خواهی یک عده باشه و اون افراد قبل مطرح کردن این موضوع از طرف شما، روابط دوستانه و ادعای دوستی با شما داشتن اما بعدش با اینکه حقتونه، کاملا، رفتارشون با شما تغییر می کنه و با رفتارشون شما رو تحت فشار میذارن و آرامش فکریتون رو به هم میزنن، در این موقعیت شما چیکار می کنید؟ 

باز در همون محیط، یک نفر که ادعای دوستی با شما داشته، یک موقعیت کاری که به شما پیشنهاد شده رو با دروغ ازتون مخفی می کنه ، جوری که شاید بعدا دوباره این موقعیت براتون پیش نیاد، چون به دلیل اینکه ایشون، به تازگی ارتقا پیدا کرده، باز قبل از شما در جریان قرار میگیره و ممکنه باز کارش رو تکرار کنه، در این موقعیت شما چیکار می کنید؟ 

پیشاپیش از مشارکتتون تشکر میکنم. 

آقای نجفی، اگه خودتون هم فرصت داشتین و زحمتی نبود، ممنون میشم نظرتون رو بگین. 

آقای نجفی! خسته نباشید واقعا 

واسه چی پاراگراف آخر متنمو به میل خودتون حذف کردین؟ 

رعایت امانتم خوب چیزیه

این کارا رو نکند آقای نجفی پاراگراف آخرم بذارید

بعدش پوست نگهمیداره دیگه چیه؟

یعنی واژه پوست میندازه بدآموزی داشته؟ 

سلام

ببخشید یه سوالی داشتم

اینی کهدمیگن اگر در یک مسئله ای بسیار دعا کردی و چله و نذر و...

ولی حواب نگرفتی

دیگه نباید هرگز در اون زمینه دعا کنی

وفقط باید در جهت فرج امام زمان عج دعا کنی

میخواستم ببینم این درست؟؟؟؟؟

نویسنده پست دسترسی آسان به دختران هستم 

چون عضو بیان نیستم نمیتونم جواب کامنتا رو بدم و تو بحث شرکت کنم میخوام عضو بشم نمیشه یه گیری داره منم حوصلم سر رفت ولش کردم 

به همین خاطر اینجا نظرمو درباره کامنتایی که کاربرا گذاشتن میگم 

من مطمئن بودم که آقایون با پستم مخالفت میکنن و رو بحث مالی تاکید میکنن منم اگه پست رو با دقت خونده باشید گفتم مشکل مالی موثره ولی نه اینقدر که آقایون تاکید دارن الان ما در کشور آقایونی رو میبینیم که سرایط دارن ولی میل ازدواج ندارن چه در رده زیر سی سال چه بالای سی سال آقایون به کل منکر هر علتی جز مسائل مالی میشن که رک بگم خدمتتون آقایون عمدتا صداقت ندارن

وگرنه من ندیدم یه نفر ازین آقایونی که معتقدن فقط مشکلات مالی باعث عدم تمایلشون به ازدواجه پاسخ بدن که چرا در غرب که تنگنای اقتصادی به مراتب کمتره مردان غربی تمایل بسیار پایینی به ازدواج دارن 

حتی در کشور خودمون هم همینطوره طبق آمار ثبت احوال کمترین آمار ازدواج مربوط به ساکنین شمال تهرانه که کمترین میزان مشکلات اقتصادی رو دارن 

سه تا واسطه ازدواج که سالهاست تو این کارن و یکیشونم خودش آقاست از تنوع طلبی و سخت گیری بیش از حد پسران صحبت میکنه ولی پسرها به کل منکر میشن و میگن قضیه فقط مالیه 

یه واسطه ای که با 600 پسر در ارتباطه و همه شونم شرایط مالیشون اوکی هست که به واسطه رجوع میکنن و نیت ازدواج دارن طی چهار سال فقط 10 ازدواج داشته! از 600 پسر ده تا شون ازدواج کردن

یکی از کاربران خانم هم گفتن این تمایل پایین فقط مخصوص آقایون نیست و خود خانمها هم مشکلی با این وضعیت ندارن در جواب این خانم هم باید بگم در کشوری مثل امریکا بالای هشتاد درصد خانمها خواهان ازدواجن 

پس اینجوری نیست که دوستمون میفرمایند خانمها خودشون خواهان این وضعیتند 

شما برید کتاب زنان زیرک که یکی از پرفروش ترین کتاب های امریکا هست رو بخونید میبینید نویسنده در سراسر کتاب داره میگه خانمها اگر میخوان آقایون باهاشون بمونن باید خودشونو در اختیار پارتنر نذارن و یه جوری رفتار کنن که پسر حس نکنه دخترو به دست آورده 

در اروپا جنبش هایی راه افتاده که به دختران می آموزه اگر میخواید دوست پسرتون نره تا قبل از ازدواج رابطه جنسی برقرار نکنید همه اینها نشون میده خانمها تمایل ازدواج و روابط بلند مدت دارن و صحبت دوستمون که گفتن خانمها خودشون این وضعیت رو دوست دارن و تن به ازدواج نمیدن درست نیست و با نظرسنجی ها هم نمیخونه 

سلام آقای نجفی 

ممنونم از پاسختون

یعنی واقعا ممکنه اساتید فریب بخورن؟؟؟؟ مگه میشه؟ یعنی نمیفهمن؟، ممنون میشم اگه جواب بدید 

قبول دارید تنهایی حس لذت بخشیه؟!

سلام . من کاربر "پاسخ کوتاه" هستم . تمایل داشتم در مورد موضوعی صحبت کنم تا از شدت درد و رنج دوستان بکاهم .           زمانی که نوجوان بودم ، و اون زمانی که دانشجو بودم ، شاید به جرات بگم وحشتناک ترین ایام زندگی من بود ؛ درک نشدن از طرف خانواده و افکار انتزاعی مختص سنم ، و عدم تطابق جهان موجود با جهان مطلوب ، عذابم میداد . تقریبا هر ماه یکبار دعوای اساسی با پدر و مادرم داشتم . گذشت و گذشت و بزرگ شدم ؛ لیسانس حقوق خودم رو از دانشگاه آزاد با معدل ۱۸ گرفتم (بخاطر اوضاع بد ذهنی برخلاف اینکه به شدت درسخوان بودم سال کنکور شکست خوردم) . سربازی رفتم و برگشتم و آزمون وکالت دادم و قبول نشدم ؛ همون سال آزمون کارشناسی ارشد دادم و دانشگاه دولتی پذیرفته شدم و سال بعدش مجدد آزمون وکالت دادم و پذیرفته شدم . خوب معذرت میخوام که تا اینجا کمی خودخواهانه نوشتم ؛ حالا میخوام موضوع رو عمومی تر کنم . من الان ۳۲ سال سن دارم ، و اصطلاحاً جاافتاده شدم و خداروشکر مستقل شدم . وضعیت مالی من عالی نیست اما از زندگیم راضیم ؛ خونه ، ماشین ، بیمه و کاری که دارم برام کفایت میکنه و انتظارات شیرین نوجوانی و توقعات هیجانی جوانی رو ندارم . من میخوام چی بگم ؟ میخوام این رو بگم که برخی شب ها به پدر و مادرم که الان سنی ازشون گذشته سر میزنم و حقیقتاً بخاطر رفتار دوران جوانیم شرمنده ام! اما ، اما بعضی شب ها که توی خونه تنهام ، با یک قهوه و مطالعه کتاب یا تماشای فیلم آمریکایی (عموما به فیلم هایی که توی اون بازیگران معروف نباشند و ساده باشه علاقه دارم) به اوج لذت میرسم . تراسی دارم و توی اون با چیدمان ساده ، استراحت میکنم . خوب میدونید ؛ منم خیلی دوس داشتم همسر مهربان ، با یک دخترک شیرین زبان داشتم ؛ یا خیلی تمایل داشتم یک ویلایی داشتم که تراس اون استخر داشت و پشت بام اون هلیکوپتر!! اما الان هم با امکانات فعلیم لذت میبرم . گل کاری میکنم و توی این فکرم که به یاد ایام جاهلی ، بازی GTA 5 نصب کنم و تا مرحله آخر با سی جِی و دوستای خائنش به جنگ والاسا برم . البته دروغ نگم بعضی وقتا خیلی دلم واسه دوران بچگیم تنگ میشه . شبایی که با پسرای فامیل تا صبح ، با ترس از بیدار شدن بزرگتر ها پلی ۲ ، فوتبال بازی میکردیم . یا قبل تر از اون ، روزایی که بدو بدو سمت پارک (نه شهربازی) قدم بر میداشتیم . چه ایام شیرینی بود که لذت سرسره سواری از لذت میلیون ها پول بیشتر بود . بزرگ شدیم و هر چی بزرگ تر شدیم به مزخرف بودن زندگی بیشتر پِی بردیم . فهمیدیم دنیا به آسانی کارتون ها نیست . خلاصه نمیخوام اینجا سرتونو درد بیارم ؛ من الان به یکی از آرزو های اواسط جوانیم رسیدم . اون هم تنهایی بود! تنهایی! شاید شما اینطور نباشید ؛ شاید چون من مخلوطی از INTJ و INFJ هستم به این حال گرایش بیشتری دارم ، اما خوشحال میشم اگه کسی اینجا مشابه من فکر میکنه اعلام حضور کنه . گرچه به تحقیق به این نتیجه رسیدم که حس تمایل به تنهایی به شدت رو به افزایش بین افراد زیر ۴۰ سال دنیاست . شاید به قول کاربر محترم و عزیز "اسکیزوئید" بخاطر دلایلی که در کتاب انسان خردمند مکتوب شده حس فردگرایی افراد افزایش یافته . به هر حال عزیزان! به خودتون انقدر سخت نگیرید ، عمیقا امیدوارم همتون صاحب خونه ، ماشین و شغلی با درآمد مکفی بشید نه برای اینکه پیشرفت یا ازدواج کنید! بلکه برای اینکه تنها بشید تا لذت تنهایی رو هر شب درک کنید . میدونم خیلی ها از زندگی شون راضی نیستن ؛ میدونم خیلیاتون دلخور از این هستید که شاید ده میلیون برای فلان رفیق تون از وجود خودتون با ارزش تر باشه ، و میدونم این متن خیلی پیچیده و مختلط شد اما خواستم بگم کمتر از تنهایی / مجردی و غیره گلایه کنید ؛ عوضش میتونید در کتابخانه ها رفقای اندک اما ماندگاری پیدا کنید! به صرف یک چای کنار شومینه و به لذت یک شبگردی با موزیک ملایم . این متن جنبه تفریحی بین موضوعات شلوغ وبلاگ رو داشت./ 

سلام به نظر شما این طبیعیه دختری تا ۲۵  سالگی خواستگار نداشته باشه و هیچ جنس مخالفیم بهش نه تو دانشگاه نه توی محل کار بهش علاقه مند نشده باشه یعنی دافعه داشته باشه من به به شدت پسرا رو از خودم دفع میکنم محجبه هستم ولی نه چادر قد بلند و لاغر خیلی دافعه دارم چکار کنم نگران ایندمم پسرا نظر بدین شما از چه دخترایی فرار میکنین؟

به خاطر رفتارام  با نامزدم  آرزوی مرگ می کنم

سلام دوستان میشه یه کتابی یه راه حلی برای ناز داشتن به من معرفی کنید 

من نامزد کردم و بلد نیستم ناز کنم واقعا بریدم نمی دونم در چه مورد با همسرم حرف بزنم 

همه حرفامون در مورد چیزای روزمره اس خاطرات مدرسه،نمی دونم مسآئل جامعه

خنده و شوخی داریم ولی همه دوستانه اس

داریم از هم دور میشیم

حالم از خودم به هم می خوره که نمی تونم دو کلام تلفنی حرف بزنم

دوستام از لحن حرف زدنم تعجب می کننن میگن تازه نامزدی چرا اینجوری صحبت می کنی 

ناز داشته باش 

نامزدمو دوس دارم اونم دوسم داره مکالماتمون خیلی خشکه 

من البته ادم احساسی هستم ولی بروز دادنشو بلد نیستم

گاهی به خودم لعنت می فرستم بعد مکالمه که چرا این مدلی حرف زدم

دوستم وقتی با نامزدش صحبت می کنه من خودم کیف می کنم چقدر با ناز چقدر طناز

خودم دختر خوشگلی ام ولی چه فایده می بینم دوستام که زیبایی کمتری دارن صمیمیت بیشتری ایجاد می کنن اصلا خوشگلی من به چه درد می خوره 

کتاب روانشناسی خوندم ولی به دردم نخورد 

فیلم ،کتاب تو رو خدا یکی منو از این زمختی نجات بده

اونجوری نیستم که یکی ببینه منو فک کنه زمختم  چهره نازی دارم حرکاتم دخترونه اس ولی توانایی حرکات سکسی ندارم

حس بدم نسبت به خودم تو رابطه مونم تاثیر گذاشته 

طبیعتا نامزد من دوستان مرد داره و می تونه باهاشون بگه بخنده

ولی رابطه اش با من باید عمیق تر باشه

اقای نجفی نگو موضوع تکراریه که نیست همه پستای مربوط به ناز رو خوندم می خوام عملی کنم نمیشه که نمیشه

حس بیچارگی دارم که نمی تونم احساساتم رو بروز بدم

نامزدم چیزی نمیگه ولی می دونم داره به خاطر این دافعه من دور میشه

اون حسی که نیاز داره از زنش دریافت کنه نمی گیره منم اون حسی که نیاز دارم بدم رو نمیدم و حس تهی دارم

مردم مشکل مالی و جنسی و خیانت دارن 

مشکل ما هم شده خشکی من 

من یه دختر سرشار از احساسات ظریفم خیلی ظریف بیشتر از اون دوستام که بلدن عشوه بریزن ولی بروزشو بلد نیستم 

هی گند میزنم

حتی گاهیی ارزو مرگ می کنم به خاطر این رفتارم 

سلام

فرض کنید یه دختر ۲۸ ساله اصیل هست که جدا شده به تازگی و دلیل جداییش خیانت طرف مقابلش بوده که خط قرمزش بوده

و دختر مذکور هرگز نه اهل دوست پسر بوده نه قبل ازدواجش و نه بعد از طلاقش

 شاغله منطقی و با درکه و زیبایی هم در حد معقول داره (قدری زیبا بوده که دل یه پسر دخترباز رو برای ازدواج ببره😐) مهربان و خون گرمه و مورد تایید مردهای متاهل اطرافشه به خانوم و با شخصیت بودن  طوری که تحسینش میکنن مقابل همه

بنظرتون شانس ازدواج مجدد موفق داره؟

اره عزیزم طبیعیه من خودم ۳۵ سالمه تا حالا خواستگار نداشتم ولی از همه نظر از دوستانم که ازدواج کردند سرترم بنظرم هرچی دختر بهتر و خوبتر باشهخواستگاری که لیاقتش رو داشته باشه کمتره میرن سراغ دم دستیها

آقای نجفی سلام 

پست   شما هم به جن و روح اعتقاد دارید؟

آیا لذت با همسر بودن مثل سایر لذات دنیوی عادی میشه ؟ 

این پست ها رو بروز می کنید  میخوایین چند روز دیگه یادآوری کنم ؟ 

سلام اقای نجفی

چرا تازگیا اون عبارت ( موفق باشید ) رو اخر جواباتون نمی گویید؟!!!

همه دلخوشیمون همون بود که دیگه نیست

چرا برخی کاربرا دیگه رفتن؟ مثل مرد شب؟

با شما بحثشون شد یا بیخبر رفتن؟ اخه گفته بودن که اینجا میمونن

سلام آقای نجفی

ببخشید، شما قبلا جواب یه سلام خالی، حتی جملات بی معنی رو میدادین. 

اما الان ازتون نظر هم بخواییم، جواب نمیدین! 

سلام وقت بخیر

ی سوال داشتم از خدمتتون

من به آقایی علاقه مندم و به صورت غیر مستقیم به ایشون محبت کردم، اخیرا ایشون هم محبت های من رو پاسخ میدن اما تا به حال حرفی به من نزدن... من چطور میتونم بفهمم که آیا احساسم دو طرفه هست یا نه 

سلام مجدد 

اون موضوعی که فرمودین رو که درک می کنم، قبلا هم راجع بهش توضیح داده بودین، برای خودمم پیش اومده، دو هفته بعد وقت کردین، جواب بدین، منظورم اون نبود. 

منظورم پست دو روز پیشمه که جمله آخرش ازتون خواسته بودم، خودتون هم نظرتونو بگین. 

به قول خودتون گاهی، یه سوالی ممکنه از نظرما پیش پا افتاده و معمولی باشه ولی برای سوال کننده یه، دغدغه مهمه. 

 به هرحال به خاطر تایید سوالم و چیزایی که از وبلاگ خوبتون یاد گرفتم، ممنونم، اگه قابل باشم،همیشه دعاتون میکنم.

سلام به همه یک دختر ۲۰ساله ام که برای کارشناسی حسابداری سال دیگه قراره کنکور بدم راستش بنا به دلایلی اصلا دوست ندارم دانشگاهای شهر خودم رو انتخاب کنم و پدرم با من تو این موضوع هم نظره اما به شدت اصرار داره که من برای دانشگاه اردبیل و یا تبریز رو انتخاب کنم من هیچ پیش زمینه ای از این دو شهر ندارم میشه لطفا خواهش کنم کسانی که اونجا تحصیل کردن از وضعیت خوابگاها و دانشگاه و امکانات و قیمت اجناس و این که برای یک فارس کدوم دانشگاه از این دو شهر از لحاظ ارتباطی راحت تره بگن 

سلام،با آقا پسری برای ازدواج درمرحله آشنایی هستیم. برای آشنایی منزل تشریف آوردند و  کافی شاپ،رستوران،پارک.. هم رفتیم.ولی خیلی دیر به دیر.مثلا سه هفته یکبار.

شماره همدیگه را داریم ولی ایشون اصلا پیام نمیدند. البته یه مقداری خجالتی هستند .

انتظار پیام عاشقانه ندارم  چون فعلا در مرحله ای برای این کار نیست ولی به نظرم پیام هایی با محتوای  شناختن روحیات و علایق همدیگه لازمه. و بهشون هم گفتم که پیام بدند ولی دومرتبه پیام میدند دیگه نمیدند. یعنی نظر من براشون ارزشی نداره؟

و اینکه شنیدم برای آقایون، دختری که سخت بدست بیاد ارزش بیشتری داره.

من باید چیکار کنم که خیلی دم دست نباشم و در عین حال هم بتونم بشناسمشون؟؟

ناگفته نماند که هیچکدوممون قبلا رابطه و دوستی با جنس مخالف نداشتیم. 

ببخشید طولانی شد

ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

سلام جناب نجفی
خواهش میکنم لااقل این نظرمو پست کنید تا نظر دوستان رو بدونم
لطفا آدرس ایمیلم رو هم تایید بفرمایید ممنون از شما
سعی میکنم مختصر و صادقانه سوالمو بپرسم و جنبه همسریابی نداشته باشه اصلا
واقعا جواب اعضا مهمه برام خواهش میکنم ازتون تایید کنید
لطفا توضیحاتمو سانسور نکنید اجرتون با امام حسین

سلام به همه دوستان
میخواستم بدونم دختری حاضره به پسری با شرایط من که توضیح میدم ازدواج کنه یا نه؟
یجورایی نسبت به آینده و ازدواج ناامید شدم دیگه
من 27 سالمه قدم نزدیک 170 هستش پسر خوب و مهربون و صادق و وفاداری هستم
اهل خیانت و دروغ و نامردی نیستم
مشکلی که واسه ازدواج دارم مشکل مالی هست
پس انداز و سرمایه ندارم و متاسفانه پدر پولداری ندارم
بخاطر گرونی و بالا بودن شدید هزینه ها در شرایط عادی بعید میدونم تا آخر عمرم بتونم ازدواج کنم
چون شرایط جوری شده که فراهم کردن حداقل زندگی هم نیاز به پول زیادی داره
اینجوری پیش بره مجبورم قید ازدواج رو بزنم ولی از طرفی دلم میسوزه که وقتی
میبینم تا الان پاک موندم با اینکه زمینه گناه واسه همه فراهمه این روزا،البته نمیگم تکم ولی جز اون چند درصد پسری
هستم که سالم زندگی کردم و حتی دست دختری رو نگرفتم در حالی که رفیقای خودم اهل مشروب و دختربازی و انواع روابط هستن
لطفا نگین مادی گرا هستم و تاکیدم رو پوله بخدا واسه خودم هیچی نمیخوام
زندگی خرج داره با حقوق 3-4 تومن هم به زور میشه فقط هزینه خوراک و اجاره خونه و.. رو تامین کرد این روزا
من دلم میخواد خانوم و فرزندهای آیندم در رفاه کامل و بدون دغدغه زندگی کنن
خیلی تلاش کردم و میکنم تا خودم به اونجا برسم ولی خب وقتی تا امروز نشد و انگار قرار نیست بشه چه میشه کرد
میدونم الان یه عده میگن خب ازدواج نکن مگه مجبوری و.... از طرفی درسته
ولی همه میدونیم ازدواج صرفا رفع نیاز جنسی نیست که اگه بود راه برای برطرف کردنش زیاده حتی شرعی
ولی نیاز عاطفی رو نمیشه با هر کسی رفع کرد
اون دخترایی که وضع مالی خوبی دارن و کل دغدغشون شوهر وفادار و صادقه شاید بهتر درکم کنن توو این مورد
من دلم یه شریک همیشگی میخواد یه رفیق راه یه عشق ابدی
وقتی مشکل مالی باشه همش باید با استرس زندگی کرد و نمیشه لذت برد از زندگی عاشقانه و کلی اختلاف و جدایی و خیانت هم واسه همین بی پولی به وجود میاد
اصلا مغرور و خودخواه نیستم و نمیگم من تافته جدا بافته هستم و لیاقت بهترین زندگی بی دغدغه رو دارم
بخدا اینجوری نیست فقط نگاه میکنم میبینم الان زمان قدیم نیست که به خودمون امید واهی بدیم کم کم میسازیم و همه چی درست میشه
شاید قبلا میشد واقعا ولی الان متاسفانه روز به روز بدتر میشه وضع گرونی و تورم که بهتر نمیشه
همینجا میگم از کسی طلبکار نیستم و هیچکسی هیچ وظیفه ای نسبت به من نداره
کل حرفم اینه چه اشکالی داره کسی که وضع مالیش خوبه قبول کنه همسر منی که وضع مالی خوبی ندارم بشه در عوض خیالش از بابت مهربونی و وفاداریم راحت باشه
ازدواج عاشقانه شاید بهتر باشه ولی وقتی هر دو طرف وضع مالی خوبی نداشته باشن بخدا عذابه و بعد مدتی هر دو طرف خسته میشن و کمرشون زیر بار مشکلات میشکنه
انتظار خاصی هم ندارم برعکس خیلی از پسرا همین که بدونم طرفم مثل خودم وفادار و مهربون و صادق خواهد موند و من تنها مرد زندگیش میشم کافیه واسم
درسته که دختری که تا حالا با کسی نبوده و عشقی توی زندگیش نبوده رو هر پسری ترجیح میده ولی اینم بگم که حاضرم با دختری که
قبلا عاشق شده یا اشتباهی کرده خدای نکرده ولی توبه واقعی کرده و الان پاک پاکه باشم تا دختری که
به دلیل نداشتن شرایط یا ترس یا هر چیز دیگه ای تا امروز با کسی نبوده ولی دختر مطمئن و وفاداری نیست واسه آینده
پسری هم نیستم که روی دختری با یه اشتباه عیب بذارم چون همه ممکنه اشتباه کنن و مهم برگشتن از خطاست وقتی خدا میبخشه من کی باشم نبخشم
دلم میخواست یه دختری پیدا میشد که وضع مالیش خوب باشه تا این نقطه ضعف منو جبران کنه
هرگز توقع ندارم کسی خرجمو بکشه منظورم اینه مثلا پدرخانمم دستش باز باشه بهم سرمایه بده یا حتی یه کار خوب با درآمد بالا بهم بده
مشکل عمده این روزا کار سخت و حقوق کمه مثل اکثر کارگرهای عزیز
یه راه واسه اثبات اینکه دنبال حقوق مفت و بدون زحمت نیستم اینکه حاضرم صبح تا شب هم کار کنم به عشق همسرم به جای کار اداری و 8 ساعته ولی خیالم راحت باشه بابت حقوق خوب
لیسانس دارم ولی افاده ندارم واسه کار هر کاری باشه حاضرم بکنم همین که حلال باشه راضیم
خدا شاهده هرگز چشم داشتی به ثروت و مال کسی نداشتم و ندارم و واسه اثبات این حرفم راه هایی دارم که به وقتش به طرفم ثابت میکنم
اگه فرضا ماهی 10 تومن هم حقوق داشته باشم از ته دلم حاضرم کلش رو واسه خانومم و رفاه زندگیمون خرج کنم و به شخصه
عقده خونه لاکچری و ماشین مدل بالا و سفر خارجی رو ندارم و دنبال اینا نیستم برخلاف اون دسته از پسرایی که هدفشون از ازدواج با دختر پولدار صرفا عشق و حال و راحتی خودشونه
من چه حقوقم ماهی 2 تومن باشه چه 20 تومن همش رو با کمال میل واسه خانومم و رفاهش خرج میکنم
حرفم اینه کل دغدغه من واسه درآمد بالا یا پول ساختن رفاه واسه خانوممه نه پر کردن جیب خودم و رفیق بازی و... ثابت میکنم اینو
پول واسه من بی ارزش ترین چیزه ولی حیف که لازمه این زندگیه
وگرنه بارها موقعیت پولدار شدن رو داشتم با توجه به تخصص توی زمینه ای خاص که اینجا جاش نیست پیشنهاد میلیاردی هم بهم شده ولی قبول نکردم
چون از راه حلال و درستی نبود و پول حروم از گلوم پایین نمیره به هیچ وجه
نمیشه توی چند خط کامل همه چی رو توضیح داد ولی خدا شاهده صادقانه گفتم حرفامو
اگه کسی دوست داشت بهم ایمیل بده تا بیشتر توضیح بدم
هم در مورد خودم و هم هر سوالی که داره
لطفا پیام انرژی منفی ندین و یا تهمت و مسخره کردن و فحش و اینجور چیزا
اگه مرهم نمیشین لا اقل نمک نپاشین لطفا
به این شب عزیز قسم حرفای دلم بود
**** ****** ** *******************
****** **** *** ***** **** ** ***** **** ****
ممنون خدانگهدارتون
 

سلام

ببخشید میخواستم کاربرای اینجا تجربه شونو در مورد سوالم در اختیارم بذارن. راستش از یه موضوعی سر در نمیارم اصلا. ***** ******* ** ********** ****** ** ***** *** ***** ** **** **** **** **** ** **** **** ** ***** ***** * ****** ***** ** *** ***** ***** ***** ****** ******** ** ** ***** * ***** **** **** **** ****** ****** ****** ****** **** * ****** ** ***** **** ** ******* ****** **** *** **** ***** ****** ****** ***** *** * ******** ****** ** *** ****** **** ******** ** ****** * *********** ** ******* **** ******* ** ***** *** ***** ** ***** ****** **** ***** *** *** ***** **** ****** ***** *** ******** ** ****** ******** ***** ** ** **** ** **** ***** **** ** *** ***** *** ******** ** **** ******** ******** **** *** **** ******* ** **** *** ***** ******* **** **** ****** ******* ***** **** **** ** ******** *** **** ** ***** **** ***** ****** **** ***** ****** * **** * ********* ** **** *** *** *** ** ** ** ************ ******* **** **** * **** **** **** ** ** *** **** ** ******** ** **** ** ******** *** **** ***** ** ***** **** *** ** **** **** ** *** **** **** ** ** *** *** ** ***** **** **** ** ******** * *** **** **** ******** ***** *****

پی نوشت: لطفا نگید توی پیجهای مردم فضولی کردی. دو مورد خواستگارم بودن یکیشون توی پیجش از اینا داشت. از همون موقع برام سوال بود. خواستگار بودش و من فضولی نکردم خواستم روحیاتشو بشناسم اون موقع. بعد از اونم همین اخیرا توی پیج جوونای خودمون دیدم. خوب مگه بده مثلا یه خاله پیج خواهرزاده شو گاهی چک و وارسی کنه. البته سنشونم کم نیست. حدودای 28 تا 30 هستن این پسرا که میگم این پیجها رو دنبال میکنن

یک سوال از کاربرای اینجا دارم. خانما و مخصوصا آقایون که روحیه خودشون رو بهتر میشناسن راهنمایی کنن. اگه پسری به طور مداوم عکسای یه دختر خیلی زیبا رو ببینه عاشقش میشه؟ و اگه بهش نرسه ضربه میخوره؟ البته این حالت کلی سوالمه. بذارید وارد جزییات بشم.

من خیلی قیافه زیبایی دارم. نمیخوام تعریف کنم. اینجام منو نمیشناسه کسی. به سوالم ربط داره که گفتم. چند سال پیش من و یه پسری با همدیگه سلام و علیک و برخورد کاری زیاد داشتیم. من بیرون زیاد عادت ندارم مد روز بپوشم یا مو و اینا بندازم بیرون یا آرایش کنم. خانواده پسر که از آشناهای ما هستن این وسط بهش گفته بودن که فلانی (یعنی من) رو برای ازدواج با اون در نظر گرفتن. زندایی من که عمه اون پسر میشه میره باهاش صحبت میکنه که مثلا راضیش کنه حرف پدر و مادرشو گوش کنه تا بیاد خواستگاری من. پسره برمیگرده بهش میگه فلانی خیلی زشته از قیافش خوشم نمیاد. وقتی پرسیده بود تو کجا دیدیش که میگی زشته بابا جان واللا و بللا دختره خیلی خوشگله تو پسری نمی فهمی الان عقلت به چشمته خیلیم خوشگله، باز برگشته بود گفته بود نه بابا کجاش خوشگله. سبیل داره. ابروها مثل جنها شده نزده. اصلا هم خوشگل نیست. من میبینمش حالت تهوع میگیرم. (البته قبول دارم. من اون موقع موهای صورتمو برنمیداشتم. ابروهامو مرتب نکرده بودم. مد روز نمی پوشیدم ولی خوب از یه پسر سی ساله اون موقع که الان سی و پنج سالشه بعید بود که انقدر بی ادب باشه که اینطوری از یه نفر صحبت کنه که حالت تهوع میگیرم. من اون موقع همش 20 سالم بود. از این حرف اون کینه به دل گرفتم. مثل یه عقده شد برام که چرا با اینکه من خوشگم اون منو زشت میدونسته و چرا با این لحن ازم صحبت کرده. خلاصه همین باعث شد که توی مهمونیا و غیر از اون خودمو زیاد ببرم جلو چشمش. زیبایی مو بیشتر مینداختم بیرون. عمدا یه کاری میکردم که عکسای من جلو چشماش باشه. مثلا توی فیلم عروسی آشناهای مشترک سعی می کردم به چشم بیام و مثلا اون که از نزدیکان عروسه ببینه. پوسترهای خودمو با لیاس باز که روی دیوارای خونه مون بود همینطوری بیخود و بیجهت میذاشتم بمونه و مرتب عوضشون میکردم و پوسترای جدید میذاشتم که اون که اومد و رفت داره ببینه. بهش زنگ میزدم ازش کار میخواستم واسم انجام بده باهاش حرف میزدم تا مشتاقش کنم. اما همه اینا فقط برای این بود که میخواستم بفهمه من خوشگلم و زشت نیستم که با توجه به شرایط حساس سنیم چیز عجیبی شاید نبوده ولی خوب مهم این بود که من اصلا دوستش نداشتم و اگه تا قبل از شنیدن اون حرف یکطرفه عاشقش بودم از اون روز که این حرفو زده بود خیلی حس بدی بهش پیدا کرده بودم و اگه خواستگاریم میکرد مطمئنا نیمتونستم کنار بیام و قبول کنم.

خلاصه کنم که من همه اون کارا رو کردم که پسره بفهمه من زشت نبودم و برامم مهم نبود عاشق بشه یا نشه. چون اصلا از چشمم افتاده بود و خوشم نمیومد ازش. از اون روزا به بعد که عکس و فیلمای عروسیای مشترک و پوسترها رو جلو چشمش میذاشتم و دیده بود و ارتباط مونو توی جمعهای خونوادگی باهاش بیشتر کردم و عمدا میرفتم سمتش خیلی باهام مهربون شده بود و همش سعی میکرد خودشو بهم نزدیک کنه. مثلا میگفت چرا دیگه توی فلان مهمونی پیشم نیومدی و حرف نزدی و اینا یا اینکه سعی میکرد خودش بیاد جلو واسم کاری انجام بده یا توی مهمونیا کنارم بشینه ولی من بهش بی محلیامو شروع کرده بودم و به تلافی اون حرفی که زده بود و خودشم نمیدونست که من میدونم اون حرفو قبلا زده همش از دستش در میرفتم. خودمو به اون راه میزدم سلام نمیکردم. توی جمعهای فامیلی میومد توی بازی مشترکمون مینشست من پا میشدم از جمع میرفتم. از این کارا زیاد کردم. ولی اون خیلی رفتارش تغییر کرده بود. یه روز از زندایم شنیدم گفته خانواده فلانی امشب عروسی میان؟ دخترشونم باهاشونه یا خوابگاه شهرستانه؟ از این چیزا زیاد میشنیدم و میفهمیدم دورادور دنبالم میکنه. مثلا توی اینستام میومد مطلب مینوشت ندیده میگرفتم در عوض جواب پسرای دیگه فامیل یا همکلاسی رو میدادم. بعد از اون چند بار شماره مو از زنداییم خواسته بود که اونم خودشو زده بود به اون راه و شماره نداده بود. ولی آخرش ازش گرفته بود. توی همون روزا چند بار پیام میداد و میگفت من عکساتو که میبینم دلتنگ میشم برات و اگه گفتی من کی هستم و از کجا عکساتو دیدم؟ یکی دو بارم توی تلگرام پی ام داد تا صحبت کنه اما من گفتم کاری پیش اومده باید برم و بعدا جواب میدم ولی بعدا هم جوابشو ندادم و آخرین بارم که اومده بود توی تلگرام سر صحبت باز کنه زدم بلاکش کردم و گفتم شما یه فامیل دور هستی و کارت درست نیست میای تلگرام من. اونم دیگه بعد یه سال پاپیچ شدن و بی توجهی و بی محلی دیدن دیگه خبری ازش نشد. برای من اون موقع فقط همین کافی بود که بهش بفهمونم من زشت نیستم و واقعا به اقتضای سنم اسن مساله واسم سنگین بود که یه پسری من و زشت و حال بهم زن خطاب کنه. اما حالا چند سال گذشته. شنیدم پسره هنوز مجرده و خانوادش میگن خودش گفته دوست ندارم ازدواج کنم. از زنداییم شنیدم گفته من عاشق کسیم که دوست ندارم جاشو با هیشکی عوض کنم. چند ساله توی فکرمه و غیر از اون نمیتونم به کسی فکر کنم ولی عشقم ظاهرا یکطرفه ست. زنداییم دورادور شنیده و الان دیگ ارتباطی باهاشون نداره. با خاناده اونا که میشن خانواده برادرش سر یه کینه فامیلی قطع رابطه کردن و اونم از دور شنیده. ولی خودمم از زبون یه آشنایی شنیدم اینارو. من خیلی ناراحتم که گناه مجرد موندن پسره گردن من باشه. میترسم با کارایی که کردم و اینکه عکسای باز خودمو و پوسترا و فیلمای فامیلی مونو که من توش بودم جلو چشمش گذاشتم واقعا عاشق شده باشه و منظورش از اون عشق من باشم. آخه چون چندباریم تا سال گذشته مزاحم تلگرامی داشتم که یه روز دیدم عکس نوه شون روی پروفایل اون مزاحمه هست و از اونجا فهمیدم که خودشه که باز اومده سر صحبت دربیاره. 

میخواستم از پسرای اینجا و دخترا بپرسم به نظرتون با عکس و فیلمایی که گذاشتم ببینه و با کارایی که کردم و خودمو نزدیک کردم بهش باعث شدم برم توی ذهنش؟ به نظرتون کارایی که کردم تأثیر داشته؟ اگه این باعث شده باشه که اون عاشق من شده باشه و منظورش از دختری که از فکرش نمیره بیرون من بوده باشم به نظرتون چه راهی داره جبران کنم. من خودمو گناهکار میدونم. اگه فکر میکنید من اشتباه میکنم و تصورات خودمه بهم بگید. شاید من الکی فکر میکنم گناهی گردنمه و خودمو عذاب وجدان میدم. تو رو خدا خواهر و برادرای گلم راهنماییم کنید و مشورت بدید. من اون موقع بچه بودم واقعا و الان خیلی تغییر کردم ولی اینم بگم که اصلا عاشقش نیستم و همه چیز برام تموم شده س فقط یه عذاب وجدان از اون مسأله مونده برام. همین.

آقای نجفی سلام 

پست قبلی که گفتم  موضوعش تکراریه اگه میشه  این پست و بروز  کنید 

باز شدن گره های بزرگ زندگی با گناه نکردن 

سلام.

عکس العمل مناسب چیه وقتی مزاحمت فیزیکی اتفاق میافته؟مصادیق تجاوز چیاست؟

اسفند ماه تویه شهر غریب یه اتفاقی ‌واسم افتاد ک تا الان واسه هیشکی تعریف نکردم یعنی نباید تعریف کنم. وقتی میگم هیشکی یعنی هیشکی واقعا .بین خودمو و خدا و اون بیشرف بوده تا الان .

ولی احساس میکنم قلبم داره میترکه .

من ۲اسفند ساعت ۷ غروب تصمیم گرفتم برم رای بدم واسه همین انتخابات مجلسشون .

برگشتنی دربست گرفتم‌. بعضی موقع میبینی به یه ادم همینجوری الکی هیچیم ازش ندیدی ،حس بدی داری و دلت شور میزنه .منم اونجوری شده بودم . شب بود و تاریک منم اصلا نگاه به راننده نمیکردم و سرم تو گوشی بود . اخراش میخواست سر صحبت رو باز کنه ولی من یه جوری دست ب سرش میکردم .وقتی منو ب مقصد رسوند ،موقعی ک  در حال پیاده شدن بودم کاری کرد ک ب عقل جنم نمیرسه و مطمئنم شماهم به ذهنتون نمیرسه ومن واقعا روم نمیشه بخوام تعریف کنم .و موقعیت این سایت هم فک نمیکنم اجازه همچین کاری رو بده .

و من تنها دفاعی ک تونستم از خودم بکنم این بود ک بگم خیلی بی شعوری .

یه لحظه فک کردم واقعا خودِشیطانه .اخه خیلی حرفه ای بود .اونم تو تاریکی شب ک واقعا خیابون تاریک بود

اینم بگم من چادر داشتم .

شما بودین چی کار میکردین ؟ ؟؟

من تا ساعت ۱۱شب تو حیاط خوابگاه بودم و بالا نمیرفتم هم بخاطر اینکه تو شوک بودم همینکه دوس نداشتم واسه کسب تعریف کنم.

جامعه خیلی بد شده بچه ها .به هیشکی اعتماد نکنید. همه رو تو خیابون بد در نظر بگیرید مگر اینکه خلافش ثابت بشه.

ب حدی بده ک *** ***** ***** ***** *** **** و خودشو بهت میمالونه و میخنده و کیف میکنه.ینی میخوام بگم به ظاهر طرفم توجه نکنین .

اگه احساس کردین حستون ب راننده بده یا خیلی نگاه میکنه یا سوال میپرسه پیاده بشین و سهل انگاری نکنید.چن وقت قبلش من سوار دربستی شدم، پولو ک دادم گفت خورد ندارم و اینا ، گفتم باشه اقا ایرادی نداره .لحظه بعدش خیلی وحشتناک بود ،برگشته بود سمتم دستشو اورد سمتم و لمس کرد و حرفاییی  زد .خیلی بد بود فضاش (استیکر ناراحت )

پشت این حرفا ک الان راحت داره زده میشه یه روح آسیب دیده و یه قلب شکستست ک نتیجش بدبینی و بی اعتمادی و افسردگیه و

تجربه مشابه داشتین ؟ عکس العملتون چی بوده؟

سلام 

دختری ۲۴ ساله هستم مدتیه که نامزد کردم 

قبل از نامزدی که سرم در لاک خود بود و از مجردی استفاده می کردم و به مسائل متاهلی و ازدواج توجه نمی کردم اما الان که در این موقعیت افتادم می خواستم تجربه کسب کنم که متاسفانه با سوالات بسیار  عجیبی روبه رو شدم که تفکراتم از عشق و ازدواج بهم خورد  تا حدودی به غلط کردن افتاد و همش با خودم میگم نونت نبود آبت نبود شوهر کردنت برای چی بود .

میدونم الان اینم میگید که همه مرد ها این طور نیستند 

البته بذارید بگم که اطلاعات در فضای مجازی کسب کردن برای ازدواج نه تنها منو راهنمایی نکرد بلکه ترس در ازدواج رو برای من زیاد کرد به طوری که از همه مرد ها بیزار شدم و نگرانم نامزدم به همین مسائل خرده بگیره 

مثلا راجع به اندام همسر و ترک های پوستی روی بدن های خانم که ۹۰ درصد خانم های مجرد اونو دارن 

مسائل جنسی که بیشترین مخاطب رو داره و بسیار بسیار مهم شده جوری که من فکر می کنم عشقی وجود نداره و مرد ها فقط به فکرشکم و زیر شکم خودشون هستند 

یا مسائلی از این قبیل زیبایی خانم ها  پر مویی و لاغری یا چاقی  ...

همیشه با خودم میگم خدا کجای زندگیمون هست؟ .چرا من به جای اینکه با ازدواج بخوام ارامش بگیرم بدتر به مسائلی که هیچ وقت بهشون توجه نمی کردم حالا باید برام مهم باشه مثل زیبایی پوست بدن و ...

زندگی که بخوام با این حس که شاید برای همسرم لذتی نداشته باشم و هر لحظه ممکنه سختی روزگار منو شکسته کنه و دیگه برای همسرم جذابیتی نداشته باشم نمی خوام  خواهش می کنم منو راهنمایی کنید  من هیچ وقت داخل مسائل زناشویی تا وقتی  مجرد بودم توجه نکردم الان دارم دیوانه میشم از بس فکر خیال می کنم  

بابا من همینم که هستم چرا باید وقتی هنوز با همسرم محرم نشدم در دوران نامزدی راجع به ترک های پوستی بدن بگم در صورتی که همه دختر ها اینطورن یا چرا باید راجع به یه زخم یا سوختگی خیلی کوچیک روی بدنم به همسر توضیح بدم مگه می خواد کالا بخره  ممکنه من در زندگی با یه حادثه صورت و زیبایی خودم از دست بدم یعنی اون موقع دیگه ارزشی ندارم و باید همسرم منو ترک کنه و برعکسش این اتفاق برای همسرم بیافته بگم دیگه لذتی نداره اونو رها کنم 

پس انسانیت چی میشه ؟

سلام به همه

اصلا من آدم کار کردن برای دیگران نیستم،من نمی تونم کارمند باشم، من نمیتووووونم به خاطر یه مرخصی به خاطر یه مقدار دیر رسیدن جواب رئیسم رو بدم، اصلا آدم مغروری نیستم، اصلا گستاخ نیستم ولی خب این چیزا رو نمی تونم تحمل کنم.

تا به حال چند جای اداری کار کردم ولی هربار با مدیریت اونجا بحثم شده و خودم اومدم بیرون، شاید بگین مشکل از من ولی وقتی تو صحبت اولیه یه سری وطایف گفته میشه ولی در کار بیشترش تغییر میکنه آخه این یعنی چی؟؟! خب همون اول درست مثل آدمیزاد بگین وطایف آدم چیه دیگه.

هرجا رفتم همین بوده، به لطف خدا یه کار آزاد جور شده برای خودم، خودم آقای خودمم به هیچکس جواب پس نمیدم. ولی این کار اداریه رو برای امریه سربازی میرم.

اعصابم خورد شده، الانم داره تو اداره تایپ میکنم.

خدایا خودت شاهدی این حرفام ناشکری نیستم خودت میدونی..

کمکم کنید دوستان

دیگه ازین استدلالی تر؟ دارم میگم در چه صورت طرد کردن برادر منطقیه 

مشاور برم بپرسم در چه صورت طرد کردن برادر منطقیه؟ 

سلام جناب نجفی
دیشب سوال پرسیدم به آدرس 
http://khbartar.blog.ir/post/18283#comment-8yfhdnwstT8
شما خودتون فرمودین دوست دارین ثواب کنید و در کار خیر پیشقدم باشین
خداییش پست من مشکلی نداشت،بگذریم
خودتون فرمودین شماره تماس نمیشه گذاشت ولی آدرس ایمیل موردی نداره
پس چرا آدرس ایمیل منو حذف کردین؟! توی مجازی هم عدالت نیست و دل آدم میشکنه متاسفانه
من تقریبا همه پست ها و نظرات سایت رو خوندم توی این چند سال
حتی بعد اینکه فرمودین سایت فیلتر شده و به مشکل میخورین و با احتیاط تایید کردین
بخدا خیلی نظراتو دیدم که خیلی مورد داشتن ان شا الله سهوی بوده تاییدشون
حرفم مواخذه و بازخواست نیست شما بذار پای درد دل
من کلا بدشانسم همیشه همه چی علیه من بوده و بد آوردم 
خواهشا لا اقل ایمیلم رو توی متن پستم بذارین بخدا ایمیل دیگه چیزی نیست
هممون عاقل و بالغ هستین و به خدا قسم قصد مزاحمت و سو ندارم من
لطفا پستمو که دیشب فرستادم توی صفحه اصلی پست بفرمایید
آدرسش اینه *******************
ممنون ازتون
یا علی

سلام باشه چشم

پس میشه لطف کنید همین مطلب رو http://khbartar.blog.ir/post/18283#comment-8yfhdnwstT8 

مثل مطالب دیگر توی صفحه ی اول پست کنید که دیگران نظرشان را بیان کنند. با تشکر.

سلام من یه پسر ۱۸ سالم امسال کنکور دادم از خودم تعریف نمی کنم فقط جهت آشنایی من یه پسر مذهبی توی یه خانواده خیلی معمولی و اختلاف نظرهای زیادی با فامیل دارم بگذریم

من خیلی بچه پاکی بودم به حدی که قبل از سن تکلیف نماز شب میخوندم ولی متاسفانه به خاطر محیط بد گرفتار گناه خودآرایی شدم و چند ساله درعین ظاهر مذهبی و نماز و روزه به خودآرایی مزمن مبتلا شدم نمیدومم دیگه چی کار کنم ورزش تغذیه معنویت همه رو امتحان کردم 

از طرفی پدر و مادرم کارمندم و من تک فرزندم خیلی تنهام این تنهایی به علاوه فشار عاطفی شدید منو به دام گناه های بزرگ انداخت

دیگه حالم از خودم بهم میخوره که اینقدر لجن شدم کارم به جایی کشیده شده که با دخترا تو تلگرام چت درباره مسائل ناجور می کنم و عکس می فرستیم واسه هم

اینقدر بهم فشار اومده بود که رفتم یه خانم مطمئن پیدا کردم صیغه کردم حالم از خودم بهم میخوره البته فقطرمعاشقه کردیم رابطه کامل نبود

کربلا مشهد رفتم هزار بار توبه کردم ولی نتونستم 

من‌خیلی آدم بدیرشدم میخوام بدم مشهد برای آخرین بار توبه کنم از این همه لجن ولی دیگع قید ازدواج با دختر پاک رو زدم من لیاقت دختر پاک رو ندارم 

درسم هم همه می گفتم پزشکی تهران قبول میشم ولی این داره لعنتی گذاشت خیییلی

آقای نجفی من همه پست های مشابه رو خوندم اگه میشه اینو ثبت کنید جنبه درد و دل داره من کسی رو ندارم باهاش درد و دل کنم

آقای نجفی سلام 

واقعا امام زمان کی میاد ؟

امام زمان عج الله چه زمانی ظهور می کنند ؟ 

یکی از اینارو بروز می کنید 

سلام تصمیم گرفتم امسال که سال نهم هستم برای آزمون ورودی مدارس نمونه دولتی بخونم لطفاً کسایی که در این مدارس تحصیل کردن راهنمایی کنن: -آیا سوالات این آزمون نسبت به سوالات آزمون ورودی تیزهوشان راحت تره؟ -منابع مطالعاتی که خودتون باهاشون در این آزمون موفق شدین رو بهم معرفی کنید -از کی شروع کنیم به درس خوندن برای آزمون ورودی مدارس نمونه و چطور بخونیم(لطفاً تجربیات خودتون رو بگین در این باره) -در آزمون ورودی مدارس نمونه سوال از سال هشتم هم میاد؟ مثل آزمون تیزهوشان؟؟ -آیا شما هم برای آمادگی آزمون نمونه دولتی تو آزمون های آزمایشی موسسه ها شرکت کردین؟ بدون شرکت در این کلاس ها هم میشه قبول شد؟؟ و در آخر هر تجربه یا راهنمایی دارین بگین ممنون

سلام.خسته نباشید.

من یه سوالی داشتم. میخواستم بدونم ، چرا فقط خانم ها هستند که نگران از دست دادنه همسرشون  هستند  ولی اصلا آقایون ذره ای به اینجور مسایل اهمیت نمیدند؟

واقعا چرا خانم ها می ترسند یکی پیدا بشه و بیاد زندگی شون رو بهم بزنه ، ولی آقایون اصلا اینجوری نیستند؟

چرا زن ها باید از همجنس هایشون بترسند ، که نکنه شوهرم رو از چنگم دربیاره ،  یا حتی همسرشون بعد از دیدن هیکل شون دل مرده بشه  و برای جلوگیری از این قبیل اتفاقات  بیایند اینجا ، بپرسند چه کار کنم قیافه ام  خوب بشه و ترک پوستیم و ..  از بین بره ، یا چه کار کنم برای شوهرم جذاب تر بشم ، یا شوهرم رو درک کنم، یا چطوری برای شوهرم ناز کنم ، یا شوهرم رو  نسبت به خودم عاشق تر و وابسته تر کنم و...

ولی اصلا تو همین سایت شما چند تا پست از این چنین نگرانی هایی میبینید که آقایون نسبت به همسرشون داشته باشند؟

شاید یه عده ی کمی از آقایون این چنین نگرانی هایی رو داشته باشند؟ ولی اکثریت شون اصلا دغدغه شون  اینجور مسایل نیست. خیلی راحت میگیرند. چرا ما خانم ها هم راحت نگیریم؟

واقعا چرا ما خانم ها باید اینجور دغدغه هایی داشته باشیم؟؟

وقتی طرف مقابل مون تلاشش رو نمیخواد بکنه تا مورد پسند ما باشه ، چرا ما باید این چنین کار ها رو بکنیم؟؟

یعنی ما نسبت به همجنس های مون بی اعتمادیم و آقایون خیلی اعتماد دارند که نمیخوان تغییر پیدا کنند؟!

آقایون تنها فرقی که در این زمینه با خانم ها دارند( البته از نظر من ) این هست که ، به خودشون مطمئن هستند و میگند همینی که هست. ولی خانم ها اعتماد به نفس خیلی پایینی دارند. و نمیخوان قبول کنند آدم باید خوده خودش باشه نه تقلیدی از دیگری.  هر آدمی یه عیب هایی داره ، این رو باید پذیرفت.

الان خانمی که دنبال درست کردن عیب هایش هست ، مثلا شوهرش خیلی بی نقصه؟؟!

از نظر من ، ما باید آدم ها رو همون جوری که هستند بپذیریم.

ولی ناگفته نماند باید در رفع عیب های بزرگ مون هم (منظورم عیب های اخلاقی هست) تلاش کنیم نه عیب های ظاهری.

قبول کنید خانم ها ، ما خودمون داریم مسایل ظاهری و مسایل به دردنخوری که در زندگی مشترک خیلی مهم نیست  رو داریم بولدش میکنیم.

و این تلقین رو هم به آقایون ساطع میکنیم. که آره باید برای تون مهم  باشه.!

از ماست که بر ماست.دیگه واقعا نمیدونم چی بگم. لطفا خانم ها ، یکم خودتون رو قبول داشته باشید.

موفق باشید.

سلام.میخواستم بدونم ازدواج با دختری 8 سال بزرگتر از پسر درست است یا خیر؟ آیا مشکلی در بارداری به وجود میاد؟ من خودم 30 سالمه و ایشون 38 سالشه. چطور خانواده را راضی کنم تا برای من پا پیش بگذارند؟ و اینکه چطور مسئله را با خود دختر خانوم و خانواده اش در میان بگذارم که من قصد ازدواج با دخترتون رو دارم. و در آخر در صورت وصلت چطور جواب فک و فامیل را بدم؟ درسته که حرف مردم مهم نیست ولی خب بالاخره یک جوابی باید داد. در ضمن در بیشتر موارد به غیر از سن با یکدیگر هم کفو هستیم. من عضو بیاننیستم و نمیتوانم جواب نظرات را بدهم ولی تک تک آن هارا خواهم خواند. پیشاپیش از نظرات شما سپاسگزارم. 

سلام
اول از همه ممنون از آقای نجفی بابت اداره سایت
بزرگواران
من یه دختر مذهبی و چادریم،لطفا با خوندن متن و مشکلم قضاوتم نکنین من خودم به اندازه کافی پیش خدا شرمندم...
مدتیه به دنبال ترک گناهی هستم
که هیچ جوره از سرم نمیوفته
گناهی که من و درگیر کرده گوش دادن به آهنگ،
قبلا آهنگای رپ و... گوش میکردم و خیلی علاقه به خواننده ای که توی این موسیقی معروف داشتم ،تمام آهنگا و فیلما و... داشتم ولی همرو از دم پاک کردم و تقریبا ۷ماه که دیگه اصلا گوش نکردم،و یه جورایی توبه کردم
ولی خب چون ورزش میکنم ،آهنگ و به خاطر انگیزه وانرژی و یا هر چیز دیگه ای که بهش میگن گوش میدم
ولی دیگه نمیخوام گوش کنم
حالا خواهش من از شما این که کمکم کنید
ممنون
التماس دعا...

سلام آقای نجفی. چرا سوالات امروز را در صفحه اول پست نمیکنید؟

با سلام. در محل کار من یه خانم مجرد و یه آقا وجود دارن. من به اون خانم علاقمندم. از روی نشانه هایی به نظری میرسه اون خانم قبلا به اون همکار دیگه م علاقمند بودن، ولی ظاهرا  رابطه خاصی نداشتن. اقا مدتیه که ازدواج کردن. به نظرتون با توجه به اینکه هم من و هم ایشون اون آقا رو هر روز در محل کار می بینیم پیشنهاد ازدواج به اون خانم از جانب من صحیحه؟ آیا در آینده در رابطه من با همسرم و بااون آقا حساسیت و مشکلی ایجاد نمیکنه؟ و آیا لازمه که دقیقا از وجود این علاقه سر دربیارم؟ اگر بله چجوری؟

هنوزم هست اینطور دختری؟

دختری که سرش بره نماز اول وقتش نره(حتی شده وسط مسافرت تو جاده به همسرش یا باباش بگه بزنن کنار نماز بخونن، حتی شده وسط خرید عروسیش وقتی صدای اذان میشنوه با وضویی که از خونه گرفته بره مسجد نمازش رو بخونه)

دختری که اول ایمان براش مهم باشه بعد بقیه چیزا

دختری که ایمان داشته باشه روزی دست خداست(از اینکه همسرش ابتدای زندگی وضع مالیش خوب نیست نترسه)

دختری که حاضر باشه هر 1 ماه یکبار تو خونه با شوهرش هیئت داشته باشن یا هر هفته یکبار برن هیئت

ذختری که با به پای همسرش هفته ای 2 یا 3 بار بره گلزار شهدا

دختری که نماز شبش ترک نشه(دختری که اجازه بده شوهرش تسبیحات حضرت زهرا س رو با بند بند انگشتش بگه :)) )

دختری که هر اتفاقی  افتاد کنار شوهرش باشه اگه خانوادش حرفی زدن به دامادشون اجازه چنین کاری رو نده البته با احترام

دختری رو ذکر روی لبش امام حسین ع باشه

دختری که وقتی شوهرش بگه بریم بیرون بگه وایسا آرایشم رو پاک کنم بعد بریم نه اینکه بگه زودتر بگو تا من آرایش بکنم...

دختری که مطالعه دینی داشته باشه

دختری که حاضر باشه شوهرش اگه موقعیتی پیش اومد بره و در راه اسلام شهید بشه

دختری که عاشق رهبرش باشه(تمام این چیزایی رو که گفتم اگه محبت رهبرش تو دلش نباشه به درد هیچی نمیخوره)

و در آخر " تعریف من از عشق همین است که گفتم، در بند کسی باش که دربند حسین ع است"

خدایا یه دختر اینطوری نصب ما کن ان شالله

با سلام مجدد خدمت جناب آقای نجفی. در مورد سوال ازدواج با دختری هشت سال بزرگتر درسته که باید با یک مشاور صحبت کنم و این کار را خواهم کرد ولی از شما خواهشمندم سوال بنده را پست نمایید. اینجوری با دیدگاه های مختلف و نظرات مختلف بیشتر آشنا میشم و به من یک دید کلی میده. سپاس از شما و وبلاگ خوبتان. ( پست های مشابه خیلی به بنده کمک نکرد. و مایلم که نظرات جدید در مورد سوال خود بشنوم.)

با سلام و درود و وقت بخیر خدمت شما دوستان،واقیعتش میخواستم نظر و معیارهای خانم های محترم را درباره ازدواج با شخصی مانند خودم بدونم، راستش با این مسائل آشنا نیستم و به تازگی با سایت آشنا شدم.

حقیقتش بنده اواخر ارشد برق امیرکبیر هستم و 26 سال دارم و آشنایی نسبی به چندین زبان خارجه هستم ،راستش ترجیحم این است که طرف مقابلم تحصیلکرده در  یکی از رشته های پزشکی دندانپزشکی و داروسازی یا پیراپزشکی و یا دبیری فرهنگیان یا ارشد دکتری مهندسی یا حقوق  یا روانشناسی باشد و درباره اختلاف سنی هم که در هر سنی مثلااقدام کردم الان یا چهارسال دیگر ترجیحم این است که با طرف مقابلم همسن باشیم یا نهایتا سه سال اختلاف ،چون بنظرم سن ها به هم نزدیک باشد بهتر است ،صد البته اولویت اصلی بنده اعتقادات و شخصیت و اخلاق است،درباره رشته ها از این بابت عرض کردم ترجیحم این رشته ها باشد ،چون علاوه بر رشته خودم به این رشته ها نیز خیلی علاقه مند بودم و هستم،شاید خنده دار باشد که مگر میشود به همه این رشته ها علاقه داشت،ولی من حتی در دوره دبیرستان هم به همیه دروس عمومی و تخصصی و حتی رشته‌ های تجربی و انسانی هم علاقه داشتم،و همین رشته ریاضی فیزیک را هم تقربیا با  وسواس و اندکی علاقه بیشتر انتخاب کردم و علاقه هم دارم.

از نظر اعتقادات مذهبی هم واجبات مانند نماز روزه خود را کامل انجام می‌دهم البته اگر خدا قبول کند،محرمات را هم خدا را شکر رعایت میکنم،و تا حالا با هیچ دختری دوست نبودم و حتی در محیط دانشگاه یا با فامیل ها هم با جنس مخالف نهایتا در حد سلام و علیک برخورد دارم. از نظر اخلاقی هم تعریف از خود نباشد ،دوست و آشنا و فامیل و حتی شخصی غریبه هم با من برخورد داشته باشد چه محیط کار چه دانشگاه،نظرش این است که از دیدشان که فردی تقریبا آرام و خوش اخلاق و با حوصله هستم خدا رو شکر تقریبا ازم راضی هستن و کسی از بنده ناراضی نیست.

و اینکه طرف مقابلم بخواهد شاغل باشد یا نباشد،به تصمیم خودش بستگی دارد و من به نظرش احترام میگذارم و اگر شاغل بود هرطور خودش خواست درباره درآمدش تصمیم بگیرد اگر خودش دوست داشت کمک خرج باشد و اگر نخواست هم  مهم نیست ،چون در تامین مخارج زندگی اولویت به هر حال با مرد هست ،این را از این بابت عرض  کردم که بنده چشم داشتی به درآمد طرف مقابل ندارم ،ولی به دلیل علاقه شخصی خودم ترجیحم این است که طرف مقابلم حداقل تحصیل کرده در یکی از رشته های ذکر شده و میزان اعتقادات و اخلاق و شخصیت است.

البته خودم قصدم این است که بعد از خدمت سربازی که به صورت امریه میخواهم انجام دهم و سپس از طریق کمی پس انداز و وام و قرض،برای رهن  خانه و خرید خودرو ،بعدش برای ازدواج اقدام کنم،چون به هر حال داشتن حداقل ها لازم است،یعنی با احتساب خدمت سربازی ام و اینها خدا بخواهد سه چهارسال دیگر اقدام کنم.

و اینکه طرف مقابلم اهل هر شهر یا استانی باشد مهم نیست،چون همه از نظرم خوب و قابل احترام هستند و در زندگی مشترک مهم معیارهای متقابل است ،و خودم به خاطر مسائل کاری سمت  کرج ساکن باشم،کارم درحال حاضر پاره وقت است و در زمینه برق و برنامه نویسی است،و بعد ها اگر شرایط کاری اجازه داد،دکترا هم میخوانم،و اولویتم این است که بعد از تحصیل و امریه قصد دارم به صورت تمام وقت کار کنم.

خواهشاً اگر امکان دارد خانوم های محترم و گرامی نظر و معیار های خودشون رو بفرمایین که اگر پسری مثل بنده با این ملاک ها باشد نظرشان چیست.

و همچنین اگرامکان دارد رشته تحصیلی و مقدار مهریه مدنظرشان را هم بفرمایند.ممنون که حوصله کردید و متن را تا انتها خواندید،شرمنده که زیاد شد.

سلام آقای نجفی،شرمنده اگر امکان دارد این بخش جا مانده پایین را هم اضافه بفرمایید،به اوایل متنم بعد از اینکه گفتم ارشد برق امیر کبیرم. ممنونم

راستش لیسانس هم دولتی تهران بودم،ادم مغروری نیستم،سطح مالی خانواده تقریبا متوسط رو به پایین است،بنده سالهای قبل بیشتر تابستان ها و عید زمان مدرسه و لیسانس در بازار و یا مغازه کارگری میکردم،به هر حال خدا رو شکر گذشت و میگذره.

سلام آقای نجفی

لطفا این پست رو قرار بدید.🙏

سلام، من می‌خوام با نحوه ی زندگی پیامبر و اهل بیت آشنا بشم.

دوست دارم کتاب هایی که زندگی عادی معصومین رو روایت کرده و قشنگ نشون میده که معصومین در زندگی معمولشون چطور بودن ، توی زندگیشون چطور زمانشون رو تقسیم می کردند ، چطور به همه ی امور می رسیدن و در کل نحوه ی زندگیشون به چه شکل بوده،، رو بخونم.

لطفا اگه کتاب های  مفیدی در این  زمینه می‌شناسید ومطالعه کردید معرفی کنید.🙏

سلام یک خواهشی دارم من ن آدم مذهبی هستم ن تا حالا روضه و مراسم عذاداری و ...رفتم ن هیچی حتی نمیدونم چطوری برگذار میشه خانوادمم همینطورن و به این چیزاهم اصلا علاقه نداشتم اما صدای یکی منو خیلی جذب کرد تو صداش حسی بود که بدون گریه و زاری و خود زنی و... آدمو به خودش جذب میکرد طوری که منی که تا حالا اشکم واس مخصوصا اینجور چیزا در نیومده و برام مهم نبوده اون موقع یک حسی داشتم توصیف نشدنی سرچ کردم دیدم به رحمت خدا رفتن نمیتونم بگم واقعا چقد ناراحت شدم نمیدونمم چرا الان دارم این کارو میکنم اما میشه خواهش کنم براشون فاتحه بفرستین برای آقای موذن زاده اردبیلی 

ممنون

سلام 

بنده دختری درحدودسن ۲۱تا۲۳هستم  باتوجه به شرایط اخیرتصمیم  به کارکردن در منزل گرفتم که  پیج هایی در اینستاگرام موجودهستند که مشکلات محیط کارهم پیش نمیاد وکارشون شامل ادمین تلگرام, فروش محصولات, تبلیغات,تایپ پروژه و....دارند که حقوق ماهانه و روزمزد دارند و نماد اعتماد پلیس فتا هم دارند میخواستم ازشما دوستان عزیز بپرسم ایا تجربه ای دراین زمینه دارید؟!!قابل اعتمادهستند؟!خودم درخصوص ادمین تلگرام وتولید محتوا برای کانالشون نظرم هست که شروع به کارکنم اگر دراین خصوص اطلاعی دارین ممنون میشم راهنمایی کنید.

باسلام .دختری هستم و علاقمندبه کارو مهارت و همیشه دوست دارم که بتونم وقتمو با چیزای باارزش پر کنم ...مخصوصاا که مهارت های مختلف چقد درجوامع امروزی کاربری هستند ..درایستاگرام دوره های مختلفی هست که توسط کسانی که در کارشون استادهستندبه صورت مجازی اموزش داده میشه مثل انواع بافتنی و کیک پزی و باکس های پارچه ای وموتیف وتابلوهای دکوری  و....خواسم بپرسم که به نظرشماشرکت درکدام دوره هاکاربردی تر و درعین حال پربازده ترهستندکه بشه به عنوان منبع درامدهم روش حساب کرد؟؟!(جزاشپزی وکیک پزی)واگه پیج معتبری میشناسین معرفی کنید ...ممنونم

سلام

آقا توروخدا یه فکری به حال من بکنید. پسر هستم در آستانه 18 سالگی دیگه نمیتونم مجرد بودنو تحمل کنم شاید الان فکر کنید به خاطر فشار جنسیش میگم ولی موضوع فقط این نیست بلکه این فشار روحیه که داره عذابم میده در حقیقت من نیاز به کسی دارم که بهش محبت کنم و ازش محبت ببینم و بتونم در کنارش آرامش داشته باشم. از اخلاق خانوادمم خوشم نمیاد(همش تو خونه بین همه دعواست). آخه من این چه وضعشه الان پسری که بخواد ازدواج کنه حداقل باید بیستو خورده ای سالش باشه و سربازی رفته باشه و یه کار درست حسابیم داشته باشه. اصن دیگه انگیزه درس خوندن ندارم آرامش ندارم شیطونه میگه اصن درسو ول کنم برم سر یه کاری که بتونم ازدواج کنم. من آدم احساساتی هستم عاشق بچه کوچولوهام مخصوصا دخترا(چراکه احساساتی ترن)دوست داشتم یه خواهر کوچیکتر داشتم. نمیدونم چرا تو یه سال اخیر اینجوری شدم اصن(هرچیم میگذره بدتر میشه.) دیگه نه از رفیق بازی خوشم میاد نه از بازیهای کامپیوتری(که واقعا خیلی باش حال میکردم قبلا.) دیگه همه کاری برام پوچ و بی ارزشه. منم که نه کاری نه چیزی اگه میشد یکیو نامزد کنم یا خطبه محریمت بخونیم که خیالمون راحت شه خوب بود ولی اولا اگه به خانواده بگم که مسخرم میکنن دوما معلومه کسی حاضر نمیشه همچین کاری بکنه. نظر شما چیه به نظرتون کسی حاضره؟ برادر بزرگترمم هنوز ازدواج نکرده آخه. ازدواج موقتم دردی از من دوا نمیکنه من مسکن نمیخوام درمان میخوام الان خیلیا میان میگن خودتو سرگرم کن بشین پا درست ورزش کن قرص نمیدونم چیچی بخور فلان کن بهمان کن ولی آقاجان با این کارا مشکل من حل نمیشه باورکنید. اگه آدم مذهبیی نبودم میتونستم با ارتباط با نامحرم باز دلمو خوش کنم(حداقلش این بود یکم محبت میکردم و محبت میدیدم) من نهایتا یه سال دیگه بتونم تحمل کنم این شرایطو. اه آدم حالش به هم میخوره از این دنیا... حالا کسی پیشنهادی چیزی داره آیا؟

سلام 

چند وقت پیشیکی از دوستان من مزدوج شدن به سلامتی.یه سوالی ذهنم و درگیر کرده بود ازش پرسیدم.

تو.توی جلسه خاستگاری از همسرت پرسیدی ماهی چه قدر حقوق میگیری و درآمد داری؟

گفت معلوم که پرسیدم.هم پرسیدم چه قدر درآمد داری هم پرسیدم چه قدر پس انداز داری

تعجب من و که دید پرسید

مگه تو نمیپرسی؟

منم گفتم نه.مگه مهم؟

گفت معلوم که مهم باید بدونی .بالاخره قرار بهش بله بگی و یه عمر باهاش زندگی کنی

من برام زیاد این چیزا مهم نیست.شعار نمیدم بگم اصلاااا مهم نیست.نه مهم.ولی برای من هیچ وقت اولویت نبودا و نیست چون الحمدلله بیشتر اوقات توی خونه پدرم برام بیشتر چیزا فراهم بوده و خداوند از فضلش مارو بی نیاز کرده

حالا سوال من این

آیا این سوال و باید تو جلسه خاستگاری مطرح کنم؟؟؟

آخه دوستم میگفتاگه از مسائل مالی هیچی نپرسی حتما میگن یه عیب و ایرادی .چیزی داری که اصلا از مال و منال طرف هیچی نمیپرسی!!!!!

از حرفش خیلی یکه خوردم.واقعا امکانش هست طرف یه همچین فکری بکنه؟

لطفا من و راهنمایی کنید.مچکرم

یک سوال از کاربرای اینجا دارم. خانما و مخصوصا آقایون که روحیه خودشون رو بهتر میشناسن راهنمایی کنن. اگه پسری به طور مداوم عکسای یه دختر خیلی زیبا رو ببینه عاشقش میشه؟ و اگه بهش نرسه ضربه میخوره؟ البته این حالت کلی سوالمه. بذارید وارد جزییات بشم.

من خیلی قیافه زیبایی دارم. نمیخوام تعریف کنم. اینجام منو نمیشناسه کسی. به سوالم ربط داره که گفتم. چند سال پیش من و یه پسری با همدیگه سلام و علیک و برخورد کاری زیاد داشتیم. من بیرون زیاد عادت ندارم مد روز بپوشم یا مو و اینا بندازم بیرون یا آرایش کنم. خانواده پسر که از آشناهای ما هستن این وسط بهش گفته بودن که فلانی (یعنی من) رو برای ازدواج با اون در نظر گرفتن. زندایی من که عمه اون پسر میشه میره باهاش صحبت میکنه که مثلا راضیش کنه حرف پدر و مادرشو گوش کنه تا بیاد خواستگاری من. پسره برمیگرده بهش میگه فلانی خیلی زشته از قیافش خوشم نمیاد. وقتی پرسیده بود تو کجا دیدیش که میگی زشته بابا جان واللا و بللا دختره خیلی خوشگله تو پسری نمی فهمی الان عقلت به چشمته خیلیم خوشگله، باز برگشته بود گفته بود نه بابا کجاش خوشگله. سبیل داره. ابروها مثل جنها شده نزده. اصلا هم خوشگل نیست. من میبینمش حالت تهوع میگیرم. (البته قبول دارم. من اون موقع موهای صورتمو برنمیداشتم. ابروهامو مرتب نکرده بودم. مد روز نمی پوشیدم ولی خوب از یه پسر سی ساله اون موقع که الان سی و پنج سالشه بعید بود که انقدر بی ادب باشه که اینطوری از یه نفر صحبت کنه که حالت تهوع میگیرم. من اون موقع همش 20 سالم بود. از این حرف اون کینه به دل گرفتم. مثل یه عقده شد برام که چرا با اینکه من خوشگم اون منو زشت میدونسته و چرا با این لحن ازم صحبت کرده. خلاصه همین باعث شد که توی مهمونیا و غیر از اون خودمو زیاد ببرم جلو چشمش. زیبایی مو بیشتر مینداختم بیرون. عمدا یه کاری میکردم که عکسای من جلو چشماش باشه. مثلا توی فیلم عروسی آشناهای مشترک سعی می کردم به چشم بیام و مثلا اون که از نزدیکان عروسه ببینه. پوسترهای خودمو با لیاس باز که روی دیوارای خونه مون بود همینطوری بیخود و بیجهت میذاشتم بمونه و مرتب عوضشون میکردم و پوسترای جدید میذاشتم که اون که اومد و رفت داره ببینه. بهش زنگ میزدم ازش کار میخواستم واسم انجام بده باهاش حرف میزدم تا مشتاقش کنم. اما همه اینا فقط برای این بود که میخواستم بفهمه من خوشگلم و زشت نیستم که با توجه به شرایط حساس سنیم چیز عجیبی شاید نبوده ولی خوب مهم این بود که من اصلا دوستش نداشتم و اگه تا قبل از شنیدن اون حرف یکطرفه عاشقش بودم از اون روز که این حرفو زده بود خیلی حس بدی بهش پیدا کرده بودم و اگه خواستگاریم میکرد مطمئنا نیمتونستم کنار بیام و قبول کنم.

خلاصه کنم که من همه اون کارا رو کردم که پسره بفهمه من زشت نبودم و برامم مهم نبود عاشق بشه یا نشه. چون اصلا از چشمم افتاده بود و خوشم نمیومد ازش. از اون روزا به بعد که عکس و فیلمای عروسیای مشترک و پوسترها رو جلو چشمش میذاشتم و دیده بود و ارتباط مونو توی جمعهای خونوادگی باهاش بیشتر کردم و عمدا میرفتم سمتش خیلی باهام مهربون شده بود و همش سعی میکرد خودشو بهم نزدیک کنه. مثلا میگفت چرا دیگه توی فلان مهمونی پیشم نیومدی و حرف نزدی و اینا یا اینکه سعی میکرد خودش بیاد جلو واسم کاری انجام بده یا توی مهمونیا کنارم بشینه ولی من بهش بی محلیامو شروع کرده بودم و به تلافی اون حرفی که زده بود و خودشم نمیدونست که من میدونم اون حرفو قبلا زده همش از دستش در میرفتم. خودمو به اون راه میزدم سلام نمیکردم. توی جمعهای فامیلی میومد توی بازی مشترکمون مینشست من پا میشدم از جمع میرفتم. از این کارا زیاد کردم. ولی اون خیلی رفتارش تغییر کرده بود. یه روز از زندایم شنیدم گفته خانواده فلانی امشب عروسی میان؟ دخترشونم باهاشونه یا خوابگاه شهرستانه؟ از این چیزا زیاد میشنیدم و میفهمیدم دورادور دنبالم میکنه. مثلا توی اینستام میومد مطلب مینوشت ندیده میگرفتم در عوض جواب پسرای دیگه فامیل یا همکلاسی رو میدادم. بعد از اون چند بار شماره مو از زنداییم خواسته بود که اونم خودشو زده بود به اون راه و شماره نداده بود. ولی آخرش ازش گرفته بود. توی همون روزا چند بار پیام میداد و میگفت من عکساتو که میبینم دلتنگ میشم برات و اگه گفتی من کی هستم و از کجا عکساتو دیدم؟ یکی دو بارم توی تلگرام پی ام داد تا صحبت کنه اما من گفتم کاری پیش اومده باید برم و بعدا جواب میدم ولی بعدا هم جوابشو ندادم و آخرین بارم که اومده بود توی تلگرام سر صحبت باز کنه زدم بلاکش کردم و گفتم شما یه فامیل دور هستی و کارت درست نیست میای تلگرام من. اونم دیگه بعد یه سال پاپیچ شدن و بی توجهی و بی محلی دیدن دیگه خبری ازش نشد. برای من اون موقع فقط همین کافی بود که بهش بفهمونم من زشت نیستم و واقعا به اقتضای سنم اسن مساله واسم سنگین بود که یه پسری من و زشت و حال بهم زن خطاب کنه. اما حالا چند سال گذشته. شنیدم پسره هنوز مجرده و خانوادش میگن خودش گفته دوست ندارم ازدواج کنم. از زنداییم شنیدم گفته من عاشق کسیم که دوست ندارم جاشو با هیشکی عوض کنم. چند ساله توی فکرمه و غیر از اون نمیتونم به کسی فکر کنم ولی عشقم ظاهرا یکطرفه ست. زنداییم دورادور شنیده و الان دیگ ارتباطی باهاشون نداره. با خاناده اونا که میشن خانواده برادرش سر یه کینه فامیلی قطع رابطه کردن و اونم از دور شنیده. ولی خودمم از زبون یه آشنایی شنیدم اینارو. من خیلی ناراحتم که گناه مجرد موندن پسره گردن من باشه. میترسم با کارایی که کردم و اینکه عکسای باز خودمو و پوسترا و فیلمای فامیلی مونو که من توش بودم جلو چشمش گذاشتم واقعا عاشق شده باشه و منظورش از اون عشق من باشم. آخه چون چندباریم تا سال گذشته مزاحم تلگرامی داشتم که یه روز دیدم عکس نوه شون روی پروفایل اون مزاحمه هست و از اونجا فهمیدم که خودشه که باز اومده سر صحبت دربیاره. 

میخواستم از پسرای اینجا و دخترا بپرسم به نظرتون با عکس و فیلمایی که گذاشتم ببینه و با کارایی که کردم و خودمو نزدیک کردم بهش باعث شدم برم توی ذهنش؟ به نظرتون کارایی که کردم تأثیر داشته؟ اگه این باعث شده باشه که اون عاشق من شده باشه و منظورش از دختری که از فکرش نمیره بیرون من بوده باشم به نظرتون چه راهی داره جبران کنم. من خودمو گناهکار میدونم. اگه فکر میکنید من اشتباه میکنم و تصورات خودمه بهم بگید. شاید من الکی فکر میکنم گناهی گردنمه و خودمو عذاب وجدان میدم. تو رو خدا خواهر و برادرای گلم راهنماییم کنید و مشورت بدید. من اون موقع بچه بودم واقعا و الان خیلی تغییر کردم ولی اینم بگم که اصلا عاشقش نیستم و همه چیز برام تموم شده س فقط یه عذاب وجدان از اون مسأله مونده برام. همین.

سلام

کاربران این جا چه شناختی از اون آقا دارن که در مورد رفتارشون نظری بدن؟

بهتره که با یک مشاور در این زمینه صحبت بفرمائید

سلام

من ازتون این سوالو خواستم ارسال کنید که نکردید. میشه خواهش کنم کمک کنید یه جور دیگه ای که شما صلاح میدونید بفرستمش؟ چجوری بنویسمش که اجازه ارسالش توی صفحه اصلی رو بدید؟ آخه مساله شناخت اون پسر نیست توسط کاربرای اینجا. مساله خیلی چیزاست. مثلا یکیش رفتاری که من با اون آقا کردم. یه نوع حس انتقام جویی بوده شاید. بحث عذاب وجدانیه که دارم و مهمترش اینکه میخوام بدونم اگه دخترای این وبلاگ هم جای من بودن همین کارو میکردن یا نه؟ میخوام ازشون نظرخواهی کنم یه جورایی تا بفهمم کاری که من کردم رو ممکنه دخترهای دیگه اگه جای اون موقع من بودن انجام نمیدادن؟ میخوام بفهمم از نظر روحی کار نرمالی بوده برای یه دختر بیست ساله توی اون سن اون نوع برخورد یا نه؟ این نظرسنجی واسم خیلی مهمه لطف کنید ارسالش کنید. اگرم نیازی به اصلاح متن داره انجام میدم حتما. ضمنا من الان متاهلم و اصلا کاری به کار اون آقا ندارم فقط میخوام یه جوری روحیه دخترانه و زنانه و طرز برخورد با کسی که زشت خطابشون میکنه رو بفهمم. یه جور شناخت. نمیدونم تونستم درست توضیح بدم یا نه. با توجه به این چیزایی که گفتم کمکم کنید بتونم متن رو جوری تغییر بدم که ارسالش کنید. یعنی اینکه چه تغییری از نظر شما لازمه تا این متن قابل ارسال بشه؟ ممنون

سلام دوستان. وقتتون بخیر. میشه لطفا منو راهنمایی کنید. 

پدرم یه مدت مریض بود، افسردگی گرفته بود و پزشک تشخیص داده بود که ممکنه یه غده توی سرش باشه. ولی من آخرش نفهمیدم واقعا غده هست یا نه... دکترها حرف قطعی نزدن! انگار شک داشتن! یا هرچی! 

در کل مریض که بود هم خودش تو شوک بود هم ما، خیلی بی حال و حوصله بود، طوری که اصلا دیگه از خونه بیرون نمیرفت! خیلی وقتا گریه میکرد و قربون صدقمون  میرفت و هی از مامانم تشکر میکرد که ازش مراقبت و پرستاری میکنه. حس میکنم خیلی ضعیف شده بود و بخاطر همین، محبت میکرد! 

الان یه مدتیه که از نظر روحی بهتره ولی از اونور بوم افتاده، وقتی میره بیرون خونه ممکنه یا خیلی دیر وقت بیاد یا تا چند روز نیاد خونه. مدام منت خورد و خوراکمونو سرمون میذاره. مدام میگه من فلان چیز میخرم میخورین اگه من نباشم شما میمیرین. تو خونه که میاد انقدر استرس میگیریم که خدا خدا میکنیم غر نزنه، بهونه نیاره، از کوچک ترین حرفی دعوا درست میکنه.

دلم برای مادرم خیلی میسوزه، همه چیز رو تحمل میکنه تهش هم با کلی بد و بیراه و غرغر دلگیرتر میشه. 

پدرم قبلا هم یه مدت بداخلاق بود ولی اون مال زمانی بود که سرکار درست حسابی میرفت و پول نسبتا خوبی گیرش میومد. جیبش که پر میشد خانواده نمیشناخت.

الان ولی پول نداره و هی منت میذاره، هی میگه شما لیاقت محبت منو ندارین و زخم زبون میزنه. بخدا خسته شدیم، تو این دوره زمونه پدرها غصه ی بچه هاشونو دارن و فکر زندگی و آینده و جهاز دخترشونن، اونوقت من از استرس رفتارای پدرم دارم داغون میشم.

نمیدونم چش شده! نمیدونم چی کار کنیم! برامون اعصاب آروم نمیذاره که راحت کنار بیایم. تحت تاثیر کوچکترین حرف اطرافیان هم قرار میگیره، کاری نداره طرف سرش به تنش میارزه یا نه. بخاطر همین هم شخصیت خودشو خیلی پایین میاره و کارهایی میکنه که در شان هم سن و سال اون نیست.

تو رو خدا اگه کسی میتونه راهنمایی کنه، لطفا برامون دعا کنید حال دل ما هم خوش بشه. 

ممنون

سلام به همه ی خانواده برتریها با آرزوی سلامتی برای تک تک شما عزیزان مسعله ای برام جدیدا پیش اومده که به راهنماییهای شما احتیاج دارم

من دختری  نوزده ساله و دانشجو هستم. توی این نوزده سال به لطف خدا هیچ وقت با نامحرم دوستی نکردم و از این بابت خونوادم خیلی بهم اعتماد دارن

اما مسعله ای که هست من توی خونه فقط گوشی هوشمند دارم و پدر و مادرم مخصوصا مامانم برای سرگرمی و وبگردی از گوشی من همیشه استفاده میکنه و این موضوع که گوشی من مشترکه منو زیاد اذیتت نمیهن

چون به راحتی برای برادر کوچیکم بازی و برنامه نسب میکنم و اون راحت هر چقدر که بخواد گوشی من دستش هست ه مسعله ام اینه که مامانم دنبال یه چیزایی مثل اینکه توی اینیستاگرام دنبالکننده های بقیه را چک بکنه؛ یا مدام استوریها و پروفایل بقیه را ببینه و از اینطور کارها و قضاوتهایی که بعدش همراه داره در حالی که من اصلا از اینطور کارها خوشم نمیاد و تمام وقتم توی کانالها و گروهای مهارتی و درسی صرف میشه اینها را نگفتم که خدایی نکرده خودم را خوب جلوه بدم و مامانم را بد اما چون صلیقه ها باهم فرق میکنه دنبال یه راهی میگردم که بدون بی احترامی و ناراحت کردن مامانم ازش بخوام که به  نام من و با حساب من توی اینستا دنبال چنین چیزهایی نباشه و یه چیز دیگه من واقعا از اینستا خوشم نمیادد چون هیچ استفاده ای ازش نمیبرم اما مامانم خیلی ازش استفاده میکنه و دوست داره چند بار خواستم حضف کنم اما به خاطر اینکه ناراحتش نکنم این کار را نکردم و موضوع دیگه مثلا توی تلگرام تمام کانالهای من علمی هست و به خاطر مامانم کانالهای ایده و خانداری و بقیه ی چیز ها را دارم که وسطش تبلیقهای روابط زناشویی هم گاها هست که من به عنوان یه دختر مجرد واقعا ذهنم درگیرشون میشه و اومدم شما بهم یه راهی به جز خرید گوشی مبایل جداگانه پیشنهاد بدید که بتونم بدون ناراحتی و بی احترامی به مامانم چنین فعالیتهایی را کم کنم . پیشاپیش از پاسخگویی و حسن توجه شما ممنونم

تو جای کوچیک زندگی میکنم چند ماهه فهمیدم یکی از آشناهام به شوهرش با یه مرد دیگه خیانت میکنه غیر مستقیم بهش فهموندم که میدونم همون چند ماه قبل وفکر کزدم تمومش کرده ولی الان بازمتوجه شدم که داره به کارش ادامه میده 

شوهرش آدم خوبیه رقت وآمد داریم وکامل میشناسیم برای همین میدونم که از جانب شوهرش کمبودی نداره این بار وقتی گفتم میدونم هنوز در ارتباطی خیای خونسرد برخورد کرد وانگار که هیچ مشکلی نداره کارش

فقط نگران اینم که اگه شوهرش بویی ببره بی برو برگرد طلاقش میده 

چی بگم بهش که مجاب بشه ودست از این کارش برداره ؟

دوتا هم بچه داره ممنون میشم کمک کنید 

سلام به همه کاربران و کسانی که این پست رو میخونن

این پست جنبه فان داره.ازتون میخوام برای چند دقیقه از دنیای فقر و بیکاری و تورم و درد و رنج فاصله بگیرید و به دنیای خیال پناه ببرید.

سوالم ساده و اسونه ولی مستلزم فکر.اگر میتونستین برای یه مدت کوتاه یه موجود خیالی،یه شخصیت داستانی یا انیمیشنی/کارتونی باشید، دوست داشتید چی باشید و دلیلتون برای این انتخاب چیه؟

سلام

به همه

هنوز بین پسرهای مذهبی و ولایی هم چین پسری هست؟؟؟

هنوز هست پسری که نمازش اول وقت باشه

 سرش بره ولی با جرعت رو باور هاش باشه

نگاهش مقابل نامحرم فقط زمین  باشه 

چه فضای مجازی و چه فضای حقیقی تقوا داشته باشه

 اهل نماز جماعت باشه 

 سعی کنه از دیروزش بهتر باشه 

شهدا الگوش باشن و هر پنج شنبه بره گلذار شهدا 

رفیق شهید بیتن شهداداشته باشه 

هنوز هست پسری که  دغدغه اش فقط  رضایت خدا باشه روی اخلاصش کارکنه 

وتوکلش به خداباشه

هنوز هست پسری که  ادبش زبون زد باشه

و کلامش حق 

و مولاش علی(علیه السلام) و

پشت ولایت فقیه باشه و عشق رهبری در وجودش باشه 

به جای موسیقی قران بخونه و تلاوت کنه

مداحی کنه  همه جور زندگیش بوی خدابده و اگر این جور نبود سعی کنه و اهل تلاشش  باشه

هست پسری که از ته قلب خدارابخواهد نه بهشت خدارو 

هست پسری که شهادت ارزوش باشع 

و زیستن چون شهدا  انگیزه راهش باشه

هنوز هست پسری که اهل خودسازی باشه

هست پسری که هر صبح دعای عهدش با امام الزمان(علیه السلام )ترک نشه

هست پسری صبح جمعه ندبه اش فراموش نشه

هرشب ساعت ۲۲:۰۰دعای فرج برای چشم انتظاری مولا باشه 

اشک غروب جمعه اش  به راه باشه

علاوه بر عبادت  اهل عمل صالح باشه

هست پسر شیعه که  در هر شرایطی  تسلیم فرمان خدا باشه نه فرمانی که به نفعه خودش  باشه 

هست پسری که وفادار باشه به همسرش در هر شرایطی 

هست پسری  شهید زنده باشه تا شهادت که رقم بخوره براش 

شاید همه بگویند به این ها نیست به ذات پاکه اما من یه جمله میگم  هرکسی که برای تقرب  به خدا جنگید  و بالاتر رفت   همان کسی هست ارزش هم نشینی را دارد و لیاقت همراهی در این دنیا  

عشق به خدا و اهل بیت قلب را از آلودگی ها پاک می کند 

انجاست که عشق بعد خدا و اهل بیت بعد به بنده خدا با ثبات تر و پررنگ میشود

این هنر زندگی خدایست 

 یه کلام   همراه کسی باش  که سمت رضایت  خدا باشد

خب اقای نجفی واقعا الان موندم ایا از این به بعد در مورد حقوق و.. طرف بپرسم یا نه؟؟

خودتون راهنمایی کنید لا اقل‌‌من نطرات شمارو قبول دارم

سلام آقای نجفی خسته نباشید

ببخشید شمااطلاع دارید ازدواج موفق دکتر فرهنگ رو از کجا میتونم بخرم ؟

سلام آقای نجفی چطور میشه تو بیان با کاربرا ارتباط داشت؟

سلام خدمت کاربران گرامی میخوام منو لطفا راهنمایی کنید سوالم اینه ایا به خاطر مشکلات مالی بی خیال رتبه برتر شدن بشم.من همیشه دوست داشتم رتبه برتر بشم برای سال بعد میخوام زبان امتحان بدم من خیلی با استعدادم زبانم خوبه ولی به خاطر مشکلات مالی نمیتونم پول کتاب تست و کلاس کنکور و مشاور اینا رو بدم

واقعا دلم میسوزه نمیدونم چیکار کنم بابا و مامانم با درس خوندن مخالفن بعد نمیزارن جایی کار کنم چون دخترم

دلیل کار کردنم اینه که بتونم هزینه های کتاب تست و مشاور و کلاس رو بدم

یه سووال دیگه پی دی اف کتابای تست رو اصلا میشه پیدا کرد

بعد کسی اگه تجربه یی از دادن کنکور منحصرا زبان داره بگه منابعش چیاست کدومش مناسبتره

روش مطالعه شو بگه هم دروس عمومی و هم زبان تخصصی

از یه طرف نمیخوام بی خیال بشم چون همیشه ارزوم بوده همین رتبه برتر شدن

دلم میخواد ازمون ازمایشی شرکت کنم اما پول ندارم دلم میخواد گریه کنم اخه من چه گناهی دارم به خاطر مشکل مالی هیچ کاریی نتونم برای ایندم بکنم

دوستان عضو بیان نیستم برای همین نمیتونم جوابتون رو بدم

عمو نجفی لطفا پست کنید خیلی خیلی مهمه عنوانش باشه ایا به خاطر مشکلات مالی باید بی خیال رتبه برترشدن بشم.همچین بحثی تو خانواده برتر نشده پس مال منو پست کنید حتما اگه امروز پست کنید عالیه واقعا تو وضعیت بدیی هستم

سلام

میشه پست 

اگر خواستگارم ازم پرسید چرا خط نداری چی جواب بدم ؟؟

بروز کنین

نظام قدیمید یاجدید؟

اگه نظام قدیمید شاید بتونم کمکتون کنم.

نظرشماچیه اقانجفی؟

سلام نظام جدید هستم

سلام به همه پرسشی داشتم که ممنون میشم همتون نظراتتون رو بگین، 

من همیشه رسانه و برنامه هایی مثل اینستاگرام و توییتر رو دنبال میکنم همیشه خیلی به هنرمندان خارجی علاقه داشتم و خبرها و آپدیتارو همیشه دنبال میکردم اما چیزی که نظرم رو جلب کرده نوع عوض کردن نگاه مردم از طریق اونهاست 

تا چند دهه پیش جایی مثل هالیوود برای مردم جایی بود پر از انسان هایی با بدن ها و چهره های بی نقص و جالب بود که به شدت بی نقص نشون دادن اونها روی مردم تاثیر داشت طوری که خیلی ها اونهارو الهه های زیبایی میدونستن و سعی میکردن مثل اونها باشن اما حالا

همون آدم ها سعی میکنن خود واقعیشون رو نشون بدن چون از مدام تلاش کردن برای بی نقص نشون دادن خودشون خسته شدن اونها خودشون رو نشون میدن چون متوجه شدن چه تاثیر بدی روی همنوعان خودشون گذاشتن کسی که به صاف و براق بودن پوستش معروف بود عکسی منتشر میکنه که نشون میده بیماری پوستی داره که تمام بدنش دو رنگ هست و پوست میندازه کسی که به خوش اندامی معروفه عکسی منتشر میکنه که نشون میده سلولیت داره و با نوعی کرم پنهان میکنه از خیلی زخم ها گرفته تا چهره هایی که بدون آرایش نشون میدن وجالب اینکه باز مردم به همون سمت میرن 

این فقط یک مثال بود در مورد تمام جنبه های زندگی هم همینطوره از الگو برداری از روابطشون گرفته تا مساعلی مثل بهداشت شخصی.... اگر هم‌ حرفی بزنی میگن فلان شخص تو بهترین دانشگاه تحصیل کرده اونم اینطوریه اما با خودشون نمیگن همه ی آدم ها دارای ایراداتن این که شخصی درسش خوب بوده دلیل نمیشه تو بقیه جنبه های زندگی هم خوب باشه این که اونها چون از نظر تکنولوژی از ما جلوتر هستن دلیل نمیشه از بقیه نظرات هم همین باشه و هر کار اونها کرده باشن درست باشه 

سوالم اینه

۱_به نظرتون چرا انقد تاثیر دارن؟

۲_چیکار میشه کرد تا مردم به خودشون بیان و یاد بگیرن که به جای پیرو بودن کمی هم از منطق خودشون استفاده کنن؟

یک سوال از کاربرای اینجا دارم. خانما و مخصوصا آقایون که روحیه خودشون رو بهتر میشناسن راهنمایی کنن. اگه پسری به طور مداوم عکسای یه دختر خیلی زیبا رو ببینه عاشقش میشه؟ و اگه بهش نرسه ضربه میخوره؟ البته این حالت کلی سوالمه. بذارید وارد جزییات بشم.

من خدا رو شکر میگم که قیافه زیبایی دارم. نمیخوام تعریف کنم. اینجام منو نمیشناسه کسی. به سوالم ربط داره که گفتم. چند سال پیش من و یه پسری از آشناها و اقوام سببی با همدیگه سلام و علیک و برخورد کاری زیاد داشتیم. من بیرون زیاد عادت ندارم مد روز بپوشم یا مو و اینا بندازم بیرون یا آرایش کنم. خانواده پسر که از آشناهای ما هستن این وسط بهش گفته بودن که فلانی (یعنی من) رو برای ازدواج با اون در نظر گرفتن. یکی از آشنایان مشترک میره باهاش صحبت میکنه که مثلا راضیش کنه حرف پدر و مادرشو گوش کنه تا بیاد خواستگاری من. پسره برمیگرده بهش میگه فلانی خیلی زشته از قیافش خوشم نمیاد. وقتی ازش پرسیدن تو کجا دیدیش که میگی زشته بابا جان واللا و بللا دختره خیلی خوشگله تو پسری نمی فهمی الان عقلت به چشمته خیلیم خوشگله، باز برگشته بود گفته بود نه بابا کجاش خوشگله. سبیل داره. ابروهاش مثل جنها شده نزده. اصلا هم خوشگل نیست. من میبینمش حالت تهوع میگیرم. (البته قبول دارم. من اون موقع موهای صورتمو برنمیداشتم. ابروهامو مرتب نکرده بودم. مد روز نمی پوشیدم ولی خوب از یه پسر حدود سی ساله اون موقع که الان حدودای سی و پنج سالشه بعید بود که انقدر بی ادب باشه که اینطوری از یه نفر صحبت کنه که حالت تهوع میگیرم. من اون موقع همش 20 سالم بود. از این حرف اون کینه به دل گرفتم. مثل یه عقده شد برام که چرا با اینکه من خوشگلم اون منو زشت میدونسته و چرا با این لحن ازم صحبت کرده. خلاصه همین باعث شد که توی مهمونیا و غیر از اون خودمو زیاد ببرم جلو چشمش. زیبایی مو بیشتر مینداختم بیرون. عمدا یه کاری میکردم که عکسای من جلو چشماش باشه. مثلا توی فیلم عروسی آشناهای مشترک سعی می کردم به چشم بیام و مثلا اون که از نزدیکان فلان عروس یا داماد فامیله ببینه. پوسترهای خودمو با لیاس باز که روی دیوارای خونه مون بود همینطوری بیخود و بیجهت میذاشتم بمونه و مرتب عوضشون میکردم و پوسترای جدید میذاشتم که اون که اومد و رفت داره ببینه. بهش زنگ میزدم ازش کار میخواستم واسم انجام بده باهاش حرف میزدم تا مشتاقش کنم. اما همه اینا فقط برای این بود که میخواستم بفهمه من خوشگلم و زشت نیستم که با توجه به شرایط حساس سنیم چیز عجیبی شاید نبوده ولی خوب مهم این بود که من اصلا دوستش نداشتم و اگه تا قبل از شنیدن اون حرف یکطرفه عاشقش بودم از اون روز که این حرفو زده بود خیلی حس بدی بهش پیدا کرده بودم و اگه خواستگاریم میکرد مطمئنا نمی تونستم کنار بیام و قبول کنم.

خلاصه کنم که من همه اون کارا رو کردم که پسره بفهمه من زشت نبودم و برامم مهم نبود عاشق بشه یا نشه. چون اصلا از چشمم افتاده بود و خوشم نمیومد ازش. از اون روزا به بعد که عکس و فیلمای عروسیای مشترک و پوسترها رو جلو چشمش میذاشتم و دیده بود و ارتباط مونو توی جمعهای خونوادگی باهاش بیشتر کردم و عمدا میرفتم سمتش خیلی باهام مهربون شده بود و همش سعی میکرد خودشو بهم نزدیک کنه یا اینکه سعی میکرد خودش بیاد جلو واسم کاری انجام بده یا توی مهمونیا کنارم بشینه ولی من بهش بی محلیامو شروع کرده بودم و به تلافی اون حرفی که زده بود و خودشم نمیدونست که من میدونم اون حرفو قبلا زده همش از دستش در میرفتم. خودمو به اون راه میزدم سلام نمیکردم. توی جمعهای فامیلی میومد توی دورهمی های مشترکمون مینشست من پا میشدم از جمع میرفتم. از این کارا زیاد کردم. ولی اون خیلی رفتارش تغییر کرده بود. یه روز از همون آشنا شنیدم گفته خانواده فلانی امشب فلان مهمونی رو میان؟ دخترشونم باهاشونه یا نه؟ از این چیزا زیاد میشنیدم و میفهمیدم دورادور دنبالم میکنه. مثلا توی شبکه های اجتماعی که عضوم میومد مطلب مینوشت ندیده میگرفتم در عوض جواب پسرای دیگه فامیل یا همکلاسی رو میدادم و خوبم جواب میدادم تا ببینه و غصه بخوره. بعد از اون چند بار شماره مو از یه سری دور و بری ها خواسته بود که اونا هم خودشونو زده بودن به اون راه و شماره نداده بودن. ولی آخرش ازشون گرفته بود. توی همون روزا چند بار پیام میداد و میگفت دلتنگ شدم و این حرفا. ولی دیگه بعد مدت زیادی پاپیچ شدن و بی توجهی و بی محلی دیدن خبری ازش نشد. برای من اون موقع فقط همین کافی بود که بهش بفهمونم من زشت نیستم و واقعا به اقتضای سنم اسن مساله واسم سنگین بود که یه پسری من و زشت و حال بهم زن خطاب کنه. اما حالا چند سال گذشته. شنیدم پسره هنوز مجرده و خانوادش میگن خودش گفته دوست ندارم ازدواج کنم. از خیلیا شنیدم گفته من عاشق کسیم که دوست ندارم جاشو با هیشکی عوض کنم. چند ساله توی فکرمه و غیر از اون نمیتونم به کسی فکر کنم ولی عشقم ظاهرا یکطرفه بود.

راستش من خیلی ناراحتم که گناه مجرد موندن پسره گردن من باشه. میترسم با کارایی که کردم و اینکه عکسای باز خودمو و پوسترا و فیلمای فامیلی مونو که من توش بودم جلو چشمش گذاشتم واقعا عاشق شده باشه و منظورش از اون عشق من باشم. آخه یه دفعه نشونه ای از خودش جا گذاشته بود که فهمیدم مزاحم چندساله من خود خودش بوده و اونجا یقین پیدا کردم که پای هیشکی جز خودش در میان نبوده.

میخواستم از پسرای اینجا و دخترا بپرسم به نظرتون با عکس و فیلمایی که گذاشتم ببینه و با کارایی که کردم و خودمو نزدیک کردم بهش باعث شدم برم توی ذهنش؟ به نظرتون کارایی که کردم تأثیر داشته؟ اگه این باعث شده باشه که اون عاشق من شده باشه و منظورش از دختری که از فکرش نمیره بیرون من بوده باشم به نظرتون چه راهی داره جبران کنم. من خودمو گناهکار میدونم. اگه فکر میکنید من اشتباه میکنم و تصورات خودمه بهم بگید. شاید من الکی فکر میکنم گناهی گردنمه و خودمو عذاب وجدان میدم. تو رو خدا خواهر و برادرای گلم راهنماییم کنید و مشورت بدید. من اون موقع بچه بودم واقعا و الان خیلی تغییر کردم ولی اینم بگم که اصلا عاشقش نیستم و همه چیز برام تموم شده س فقط یه عذاب وجدان از اون مسأله مونده برام. همین.

راستی اگه شما دخترا جای من بودید اون موقع توی سن کم و اوج غرور جوونی فکر می کنید شما هم کینه به دل میگرفتید و همین برخوردو میکردید؟ آقا پسرا شما چی؟ به نظرتون پسره هم از من کینه نگرفته چون خودمو بهش نزدیک کردم و پس کشیدم و کلی اذیتش کردم؟ اصلا نکنه اونم از من کینه دیرینه به دل گرفته که یهو کنار کشید و دیگه پیداش نشد. راستی من الان متأهلم و هیچ وقتم بهش فکر نکردم و نمی کنم و از ته ته دلم بهتون بگم که ابدا دیگه بهش فکر نکردم چون همون سالا یه جورایی حس تنفر ازش گرفتم و دیگه نتونستم دوستش داشته باشم مثل قبل از شنیدن اون حرف. ولی فقط یه عذاب وجدان و یه ناراحتی برام مونده. همین.

آقای نجفی سلام

سوالمو کمی دستکاری کردم و یه چیزایی که نیاز نبودو حذف کردم. یه سری جمله ها هم که قبلا نوشته بودم و الانم نگهش داشتم عین جمله ها نبوده و یه کمی همون اولم دستکاری کردم که شناخته نشم ولی اون دستکاری اصل داستانو تغییر نداده. مطمئنم با اطلاعاتی که دادم کسی متوجه نمیشه من مثلا فلانیم. حتی اگه خود اون پسر اینجا باشه. چون خیلی واضح عین جملات خودشو ننوشتم و عین اتفاقاتی که افتاده رو به شکل خودشون ننوشتم. قدری مشابه حرفاش و البته کلیت هیچ تغییری نکرده. جزییات ولی به شکل دیگه ای بیان شده. یه جوری موضوعو مطرح کردم که هم به اصل سوالم و مشکلم لطمه نزده باشه و هم خیلی قابل شناخته شدن نباشه. ممنون میشم الان اگه اجازه بدید ارسال بشه. اگرم که بازم این متنو دوست ندارید سعی میکنم یه جور دیگه ارسالش کنم. ولی ای کاش منت بذارید و اجازه بدید ارسال بشه.

در ضمن از بابت اینکه صبورانه جوابم رو دادید و راهنماییم کردید متنمو بهتر کنم ممنونم. دیگه اینکه وبلاگ خانواده برتر وبلاگ پربازدید و خوبیه. این خیلی خوبه که انقدر پربازدید هستش و من خوشحالم که اینجا با خیلی مطالب مهم که میتونه به تجربم اضافه کنه آشنا میشم.

سلام دوستان 

من نیاز به خرید ضروری چادر مشکلی  به صورت اینترنتی دارم ... اما هرچه گشتم سایت معتبر وقابل اطمینانی که بتونم چادردانشجویی بدون مچ ،با جنس خوب گیربیارم پیدا نکردم. تنها سایت معتبر دیجی کالاست که  نمایندگی چندتا تولیدی  چادر ، جنس هاشون رو در دیجی میفروشن  اونم به صورت محدود، که اونم  بیشتر چادر عربی بود  .متاسفانه تو سایت خود این مراکز هم   که رفتم  مثل شهرحجاب و حجاب فاطمی ،بازم یکی دوتا محدود گذاشتن که یا براق هست ومن نمیپسندم یا جلوش بسته است. 

اگر سایت معتبری که تا حالا ازش خرید چادر مقنعه واینجور چیزار ومیکردین به جز دیجی کالاو شهر حجاب وفاطمی به منم معرفی کنید ممنون میشم... 
امکان خرید پارچه ودوختش نیست چون درشهر کوچک ما تنوع جنس چادر بایکیفیت  وجود نداره.

فقط چادر دانشجویی بدون مچ میخوام ......  بازم ممنون

سلام مدیرخسته نباشید

لطفا دوتا پست رو بروز رسانی کنید: ممنون.

1-  دخترم، نسبت به همکارم حس  تملک پیداکردم

2-یک دختر که درآمد ثابت نداره چطور خوش پوش و شیک باشه؟(لینکش رو پیدا نمیکنم مربوط به دوسه ماه قبل هیت)

سلام

جای این سوال شاید اینجا نباشه ولی خب میخوام بدونم که کسی از اطرافیانتون بوده که توی سن ۲۰_۲۱ سالگی یا پایین تر دچار سرطان سینه شده باشه؟؟من همین سنم و تقریبا دو ساله یه توده توی یکی از سینه هام هست و قابل لمسه. ثابت نیست و تکون میخوره. معمولا درد ندارم ب جز دو سه روز در ماه و شاید وقتایی که استرس دارم هم یه کم بیشتر حسش میکنم. توی خانوادمون اوقات تلخی زیاد بوده و نمیخواستم بااین موضوع ناراحت تر بشن همه. اصلا و ابدا تصور درد کشیدنشون برام شدنی نیست. از یه طرفم مشکل مالی هست. تاالان خودمو زدم به بیخیالی ولی چند روزه همش ذهنم درگیره. آمار هارو نگاه کردم ظاهرا امکان اینکه دختری زیر ۳۰ سال به این بیماری مبتلا بشه پایین تر از ۷ درصده. ولی از یه طرفم یه جا خوندم که متاسفانه تو ایران چند ساله سن مبتلایان کاهش پیدا کرده ولی دقیق نمیدونم چند سالگی رو منظورشونه..کسی تجربشو داشته یا بین اطرافیانش کسی بوده؟

سلام دوستان. من یک دختر 26 ساله ام.میخوام یکی از این ۲ شغل رو به عنوان شغل دائمیم انتخاب کنم: 1_کارمند حسابدار  2_کارمند دفتر اسناد رسمی

بنظرتون باتوجه به اینکه تازه میخوام قدم در یکی از این شغل ها بگذارم و تجربه کسب کنم کدام یک میتونه بهتر باشه؟ و اینکه از نظرتون پرستیژ شغلی و مزایای کدام شغل بالاتره؟ اگر اطلاعاتی دارید ممنون میشم راهنماییم کنید

سلام 

به نظرتون الان دوره ای هست که مدرک دانشگاهی باعث موفقیت فرد شه؟به نظرتون کارایی دیگه ای غیر از کلاس گذاشتن داره؟

من‌ یک دختر ۲۰ساله ام کاردانی حسابداری دارم و میخواستم برای کارشناسی مدیریت امور مالی بخونم 

دوستی داشتم در زمان‌ هنرستان که هردو حسابداری میخوندیم من رفتم دانشگاه ولی اون ن 

رفت دنبال کار ازش بی خبر بودم تا دو سه روز پیش دیدمش باید بگم‌ وضع مالی خانواده هامون یکسانه تفاوتمون در اینه که 

اون الان برند خودشو داره سابقه کار داره ولی من تازه باید بیفتم دنبال کار که هرجاهم میری سابقه میخوان ازت اون از این شهر به اون شهر رفت برای خودش تفریح کرد ولی من دوسال تمام مدام حرص و جوش درس هایی رو زدم که اونهارو تو هنرستان تخصصی ترشو خونده بودم رفتم جایی که اصلا شبیه فکرم نبود ن استادی با عشق درس میداد ن دانشجویی برای یادگرفتن به اونجا اومده بود 

به نظرتون درس خوندن تو این دوره سودی داره؟!

سلام دوستان

من 17 سالمه و سال بعد کنکور دارم

خانوادم چیزی برام کم نذاشتن

هم مشاوره میبرنم هم کتاب میگیرن

ولی خودم نمیدونم چرا نمیتونم دل بدم به درس خوندن

گاهی به خاطر درس نخوندنم احساس ناشکری بهم دست میده

احساس میکنم بی لیاقتم و نمیخوام اینجوری باشه

اما هرموقع که سراغ درس میرم حواسم پرت میشه

کدرسه تیزهوشان درس میخونم و رشته انسانی هستم

به نظرتون میتونم تو این ده ماه که مونده به کنکور 1400 توانایی قبول شدن تو دانشگاه طباطبایی تهران،رشته حقوق رو پیدا کنم؟

لطفا راهنماییم کنین

از همتون ممنونم

سلام امیدوارم حالتون خوب باشه نظرتون راجع به شغلی که به تازگی مد شده به اسم مدلینگ چیه؟!

سلام دوستان ، ببخشید که این متن طولانیه ، اما هم برای راهنمایی گرفتنه و هم برای درد و دل

خیلی به کمک نیاز دارم

من وسواس نجاست بسیار بسیار بسیار شدیدی دارم. 

البته وسواس فکری هم دارم اما وسواس نجاستم خیلی شدید تر است.

یک مثال : 

تاجایی که گوشی هوشمند خودم را شستم و خراب شد !!!

یک مثال دیگر : 

چند روز پیش رفتم حمام ، دوش حمام خانه ما از این دوش های فنری است که جدا میشه و می‌توان با دست نگهش داشت. خلاصه اینکه دسته‌ی دوش نجس شد. من هم دوش را آب کشیدم اما احساس می‌کنم کم آب کشیدم ، یعنی درست حسابی آب نکشیدم. نمی‌دونم شاید هم زیاد آب کشیدم ولی قاب پشت دوش رو یادم رفت آب بکشم ، منظورم سر دوشه که ازش آب میاد ، پشت اون رو آب نکشیدم ، شاید هم آب کشیدم.  میله‌ای که دوش رو نگه میداره رو هم آب نشکیدم. خلاصه اینکه دوش حمام هم یک مشکلی داشت و من مشکلش رو درست کردم. پدرم که بعد از ظهر اومد خانه دید دوش رو درست کردم ، رفت به دوش دست زد که مثلاً ببینه چه طوری درستش کردم.  من هم همونجا یاد نجس شدن دوش افتادم و با اینکه دوش رو هرچند کم ولی در کل آب کشیده بودم ، بدلیل وسواس فکری ( علاوه بر وسواس نجاست ) این فکر افتاد تو ذهنم که دوش رو خوب آب نکشیدم و الآن نجسه و دست پدرم هم نجس شده.

و

اما قسمت جالب و در عین حال دردناک ماجرا از اینجا شروع میشه :

هر جایی رو که پدرم از بعد دست زدن به دوش بهش دست زده همه رو نجس می‌بینم ، شامل :

پریز برق های خانه ، کلید لامپ های خانه ، گوشی پدرم ، میز های خانه ( چون گوشیش را گذاشت ) ، دستگیره تمام در های خانه ، دستگیره و قفل در کمد دیواری ، دستگیره در های کمد اتاقم ، دستگیره تمام کابینت ها ، دستگیره در یخچال ، روی تمام کابینت ها ، روی اپن آشپزخانه ، قوری و کتری ، اجاق گاز ، گوشی مادرم ( گوشی مادرم رو دو روز پیش به یک بهانه ای گرفتم و وقتی خونه نبود زیر آب شستم ، خدا را شکر خراب نشد با اینکه ضد آب نیست !!! ) ، کنترل تلویزیون و کنترل گیرنده دیجیتال ( هر دو کنترل ها رو شستم و کنترل تلویزیون خراب شد ولی خشک کردمشون که نفهمند شستم ) ، خود تلویزیون ، میز تلویزیون  ، دکمه های روی تلویزیون و..... دقیق هم نمیدونم دست پدرم اون لحظه که به دوش حمام دست زد خیس بود یا نه . گیریم که خیس بوده اما آیا واقعاً دوش هنوز نجس بوده ؟ 

آخه مشکل من اینه که به دلیل وسواس شدید ، به نجس بودن وسایل شک ندارم بلکه اطمینان کامل دارم ، هرچند که این اطمینان یک اطمینان کاذب است چون به هر حال اطمینانی متعلق یک فرد وسواسی است نه یک فرد نرمال.

تازه به دلیل یک موضوع دیگر الآن کل فرش های خانه و کل سرامیک های خانه را نجس می‌دونم.

کم کم هم داره این چیزا برام عادی میشه ، منظورم از عادی شدن این نیست که وسواسم داره خوب میشه ، منظورم اینه که از دید خودم دارم به زندگی کردن در جای نجس عادت می‌کنم!!!!!

خلاصه که در عذاب هستم. مدام استرس و اضطراب دارم. فکر می‌کنم همه چیز نجسه و چیز های دیگر هم در حال نجس شدن است. وقتی می‌خوابم دستامو نمیتونم رو فرش بذارم بلکه رو هوا نگه می‌دارم. نمی‌ذارم پدرم به من دست بزنه ، اگه دستش به لباسم بخورم فکر می‌کنم لباسم نجس شده و کلی موارد دیگر. دیگه خسته شدم.

شاید فکر کنید که این سطح از وسواس نجاست به این دلیله که به اصطلاح ما خانواده بسیار بسیار مذهبی هستیم ولی حقیقت اینکه که خیلی کم مذهبی هستیم . شاید هم بتونم بگم اصلاً مذهبی نیستیم. البته از کلمه مذهبی منظور بدی ندارم یک وقت کسی ناراحت نشه.

خلاصه ببخشید که طولانی شد . ممنون که وقت ارزشمند خود را برای من صرف کردید.

سلام دوستان بنده کاربر شفق هستم که چند سالی میشه فقط خواننده خاموش وبلاگ هستم خواستم امروز در رابطه با دعوای همیشگی کاربرای وبلاگ یه مطلبی بنویسم
اونم اینکه دخترا میگن در درجه اول اخلاق برای ما مهمه و پسرا میگن اخرین الویت دخترا اخلاق هست و ... خب بریم سر اصل مطلب
راستش من فکر میکنم که این بر میگرده به برنامه ریزی ذهنی که تلوزیون برای ما انجام داده
شما دقت کن یه پسر با اخلاقیات جدی / دلسوز / مهربان / خانواده دوست / وفادار و ... رو میرن یه بازیگر که چهره به نسبت قشنگی داره رو میارن کلی گریم میکنند و زیبایی چند برابری رو بهش میدن و بعد هم میفرستن جلوی دوربین
از اون طرف یه پسر با قیافه معمولی رو میارن و گریم میکنند و صورتش رو گریم نا متقارن میکنند یه حالی که نگم بهتره بعد از اون هم نقش یه ادم اسمون جل و بی اعتماد به نفس رو بهش میدن که به خانم ها از جمله مادر و خواهر خودشم بی احترامی میکنه و ... رو بهش میدن
مخاطب هم این رو میبینه و توی ذهنیتش فرو میره
نوع برنامه ریزی ضمیر نا خوداگاه ما انسان ها هم به این صورته که وقتی در موقعیتی قرار میگیریم به گذشته رجوع میکنیم و اطلاعات رو میگیریم  و تصمیم میگیریم
مثلا شما شنا بلد نبوده باشید و یه بار نزدیک بوده که غرق بشید ولی شما رو نجات دادن
بعد از این دیگه نه شنا میکنید و نه نزدیک جاهایی میشید که شاید ...
یا اینکه خودم سه سال پیش مادرم بهم انار دون کرده داد و من هسته انار رو جویدم و یه دندونام شکست و ...
دوباره سال بعد انار دون کرده داد و منم با قاشق خوردم و یه دندون دیگه هم ازم شکست
وقتایی هم که این دندونام درد میگیره اخر شبها و نمیزاره بخوابم 
من روی شکمم میخوابم و پاهام رو میزنم زمین و صورتم رو فشار میدم به بالشت و از اون فحش ها میدم به هر چی انار هست
باورتونم نمیشه وقتی انار ببینم دندونم درد میگیره و انار رو من درد احساس میکنم الانم درد گرفت خخخخ
یا اینکه مادرم یه دفعه خورشت بادنجون درست کرد و تند بود و منم از اون روز از این خورشت بدم اومد و نخوردم بابام هم توی باغ بادنجون کاشته بود و هی میاورد مادرم درست میکرد توی غذا های مختلف و تازه سرخ میکرد میزاشت توی فریزر برا زمستون خخخ
منم سال بعد که بابام کاشت رفتم گازویل کردم توی امپول و تزریق کردم کتار ریشه هاشون و همه رو خشک کردم 
بابام هم دوباره نهال گرفت کاشت منم دوباره ....
پیرمرد هم میگفت نمیدونم چرا نهال بادنجونا نمیگیره خخخخ
حالا هم همین موضوع رو برای ما برنامه ریزی کردن طرف منتظر یه پسر وفادار و مهربون و .... هست ولی یه پسر معمولی میاد خواستگاریش اونم بدون گریم خخخ و نمیتونه باور کنه که بابا اینم میتونه خوب باشه 
یا مثال فلفلی کردن پستونک و از شیر گرفتن نوزاد ها
یا یه مثال دیگه اینکه طرف میره داروخانه و میگه یه چیز مصنوعی با طعم فلفل بدید که فروشنده میگه چرا با طعم فلفل؟ میگه یه مادر بزرگ داریم که میخایم از چیز بگیریمش
البته در مورد پسرا هم این مورد کاملا با دخترا برابری میکنه و باور نمیکنه که اون چهره معمولیه هم بلده عاشقی کنه و ...
من یه پست دیگه هم دارم در این وبلاگ در این زمینه من دارم به اسم 
پشت پرده انتخاب همسر در بعضی از پسران
حالا شاید شما بخواهید بگید که نه ما عقل داریم و خوب و بد رو متوجه میشیم و ...
باید بگم اصلا اینطور نیست چون که بیشتر امور روزانه ما توسط ضمیر نا خود اگاه کنترل میشه و اونم من نزدیک بیست تا پست در مردش توی این وبلاگ نوشتم که نیازی به حرف های تکراری نیست
فقط یه مثال میزنم اونم اینکه به نظرتون چرا شرکت ها محصولاتشون رو تویتلوزیون تبلیغ میکنند؟
ایا اونا به این فکر میکنند که شما با دیدن این تبلیغ الان میرید سر کوچه اون جنس رو میخرید؟
نه اونا دارن اون جنس رو توی ضمیر نا خوداگاه شما درج میکنند و یه گذشته خوب ازش توی حافظه شما میسازند
مثلا وقتی بین برنامه های مورد علاقه شما تبلیغ شیر عالیس میشه و ضمیرناخوداگاه شما رو با خوبی های این محصول پروگرام میکنه و تصویر بطری این شیر رو توی ناخوداگاه شما هک میکنه 
وقتی شما میرید توی سوپر مارکت و شیر میخاید بخرید اون مارک عالیس رو که خواص خوبش توی ناخوداگاه شما هست و بطری هم براتون اشنا هست رو میخرید یا اینکه شیری که روش نوشته شیر گاو نگوزیده  و از این مارک هیچ اطلاعاتی توی ضمیر شما نیست و بطری اون هم اولین باره میبینید ؟
من که میگم شما هالیس رو میخرید خخخ
یا یه مثال دیگه میزنم براتون چند تا دوستای من با هم رفته بودن گردش و شب هم چادر زده بودن و خوابیده بودن یکی از دوستام کنار یه بچه ها خوابیده بود که خیلی ریز هیکل و کوتاه بودش و میگفت این پسر ریزه میزه و ... فکر میکردم پسر سر به راه و ارومی باشه 
که ناگهان نصف شب دیدم یکی داره یه کارایی با من میکنه که پاشدم دیدم اینه و بهش گفتم داری چیکار میکنی ؟ گفته بود دارم باهات شوخی میکنم !!! اینم گفته بود اخه اون قسمت سفت و سخت و بی رحم تو چه شوخی با اون قسمت گرم و نرم من داره
خب نتیجه داستان به نظرم این دوست من توی گذشته اش ادم های ریز هیکل و کوتاه اروم و سر به زیر بودن که گول خورده بوده خخخ
خلاصه اینکه ذهن ما رو برنامه ریزی کردن
راستی تا یادم نرفته نظرات رو میخونم ولی جواب نمیدم
این مطلب هم با گوشی نوشته شده لطفا به نگارش ایراد نگیرید
نجفی جان شما هم این پست رو بزارید توی فهرست مطالب شفق

 اها.من.کتابای.نطام.قدیمودازم.

سلام به آقای نجفی و همه خانواده برتریا ! از بین اینهمه مطالب جورواجوری که و این سایت هست،من اما به نظراتی کن دوستان به این سوالی که دارم نرسیدم ، سوالم اینه " شما چقدر به نشانه های دوروبرتون مثل ساعتای رُند(۹:۹) ،قاصدک ، مژه زیرچشم و ازهمه مهمتر اینکه میگن اگه نتونستی یه نفرو فراموش کنی یعنی هنوز تو خاطرشی و بهت فکر میکنه،اعتماد دارین ؟ و چیزایی که درهمین راستا واستون اتفاق افتاده رو بیاین باهم به اشتراک بزاریم. اینجوری کلّی امید و دلخوشی تصنعّی هم که شده بهمون وارد میشه ،حداقل من که اینجوریم ٭-٭ ممنون میشم از آقای نجفی که این صفحه رو تشکیل بدن 🌷

سلام جناب نجفی لطفا سوالمو در صفحه اول پست کنید تا همه جواب بدند با عنوان زیر

عنوان: چطوری میشه پولدار شد؟

مرسی

سلام دوستان

من 23 سالمه لیسانس دارم و چند ماهی میشه از سربازی برگشتم

کار مرتبط با رشتم پیدا نکردم، الان توی فروشگاهی مشغول به کار هستم با حقوقی حدود 2 تومن

این حقوق و کار رو نادیده بگیریم به نظر شما هنوز هم راهی هست بشه از راه حلال پولدار شد تا 10 سال آینده؟

لطفا همه نظر بدند و ایده ها و تجربه هاشونو در اختیارم بذارن مرسی

یه دختر عین ماه پیدا کردم اما الان بهم بگید چیکار بکنم

من که مدت ها بود خسته شده بودم از اینکه دختری پیدا نمیشه قبلا هم با کلی گروه کوهنوردی و .... رفته بودیم بیرون

امروز با یک گروه گردشگری رفتم بیرون یه قسمتی داشتیم میرفتیم گروه به دو نیم تقسیم شد من که یک پسر نزدیک سی ساله هستم مسئول این شدم چند تا دختر و زن که توانایی بالاتر رفتن از کوه رو ندارن از مسیر سختی که اومده بودیم برگردونم پایین تر توی کمپ شماره یک گلگشت

منم فاز قهرمان و اینها گرفتم و این دخترا هم خیلی خوششون اومده بود با کلی وای و گریه و...

کمکشون میدادم که ببرمشون پایین. یه دختره که اول خیلی سنگین بود چند بار که کمکش کردم و دید من خیلی مسطلم دستشو گرفتم که ببرمش از چند جا پایین کمکم بهم خندید و خیلی خوب رفتار کرد

بعد که اومدیم پایین یه قسمت از تو رودخانه رد شدیم همه خیس بودن رفتم آتیش روشن کردم اونا لباساشونو خشک کنن کنار آتیش بهش چشمک زدم و گفتم من ازت خوشم اومده می‌خوام باهات آشنا بشم به قصد ازدواج و عشق

بعد شماره من رو نوشت اولش خجالتی بود گفت الان بخوام شماره رو بنویسم همه میبینن دارم یادداشت میکنم بده. دختره بیست سالشه گفتم نه بابا اونا چه می‌دونن دارم چی میگم بد نیست

بعدش الان اومدم خونه منتظرم که تماس بگیره یا است بده توی مسیر هم دیگه بعد از اون تا بیایم توی مینیبوسا سوار شیم برگردیم کلا پیشش بودم خاله اش هم بود دیگه همه فهمیده بودن روی این دختره کرش زدم

دختره هم نگفت تماس میگیرم یا نه گفت شماره ات رو بهم بگو ذخیره کرد بعد داشتم خداحافظی میکردم بهش گفتم که تماس بگیری من منتظرم خندید خداحافظی کرد

همیشه بعد از اینجور مواقع حول میکردم یا سریع همه شرایطمو میگفتم و ضایع بازی در میاورم یعنی مثلا چقدر پس انداز دارم و.... همه رو فراری میدادم

با اینکه انقدر ازشون تعریف میکردم و دلمیبستم و ابراز علاقه میکردم که در عرض چند روز فراری میشدن انگار کمتر بگی بهتر جواب میده زیاد بگی بده

الان که هنوز ارتباط شروع نشده

اگه پیام داد چه چیزایی بگم و چجوری آرام آرام پیش برم که خوشش بیاد و دلشو بدست بیارم

دختره مثل فرشته هاست. باربی، دماغ عمل کرده سرسره ای، چشمای درشت و خیلی جوان و ناز و از سنگین تر بودنش هم نسبت به بقیه خیلی خوشم اومد

البته من قصدم ازدواجه ولی دخترای مدل جدید همون اول بگی ازدواج پا پس میکشن البته این تجربه کنه ممکنه غلط باشه

به هر حال واسه همین گفتم آشنایی اول خودمون یکم آشنا بشیم و ... خیلی نازه الان که دارم این پیامو می‌نویسم هنوز در انتظار پیامم خب طبیعیه که همین شب که پیششون بودیم و اومدم خونه که پیام نمی‌ده الان خوابه تا فردا بهم بگید چیکار کنم

شما که دختری چطور رفتاری می‌بینید که دلبسته میشید کلی هر چی راهنمایی صحیح و درست و خیر و اصولی ای دارید لطفاً بهم ارائه بکنید. متشکرم 

سلام آقای نجفی

میشه شما به عنوان یک انسان با تجربه، تجربیات خودتون رو از ازدواج زیر بیست سال بگید؟ خیلی ممنون میشم، 

واقعا افراد زیادی هستند که خوبه براشون این تجربه شمارو بدونن

به katniss wick 

سلام 

ممکنه تو وبلاگ بنده جواب سوالتون رو بگیرین یا اگه سوالی داشتین در خصوص کنکور انسانی بپرسین 

سلام دوستان ببخشید یه مسعله ای من قراره به طور دورکار برای یه شرکتی ای کار کنم و هیچ یک از کارمندها را نمیشناسم ام از معتبر بودن شرکت خیالم راحته فقط یه سوالی که ذهنم را به خودش مشغول کرده اینکه من تا الان با مردهای خیلی کمی در حد کوتاه خدا را شکر ارتباط داشتم و میخواستم بدونم من که قطعا توی این کار با نامحرم آقا ارتباط خواهم داشت باید چه اصولی را رعایت کنم که اولا با رفتار یا کلامم بی ادبی نکنم؛ دوم اینکه خیلی خیلی برام مهمه اینکه رابطه ام آزاد و راحت نباشه و حریمها حفظ بشه و اینکه بیشتر  از مکالمات کاری با هم ارتباط نداشته باشیم. و چندتا نکته را هم خودم میدونم اینکه ما خودمان مرز ارتباطمان را با نامحرم تعیین میکنیم اما اگر طرف دیگر قصد صمیمیت داشت من چهطور باید برخورد کنم که رفتار معقول و سنگینی داشته باشم خوشحال میشم تجربیات خوب دوستان را در این مسعله بدونم مخصوصا خانمها و آقایانهم بگن که چه طور رفتار سبک و جلف و جلب توجه یک دختر را با رفتار باوقار و محترمانه از هم تفکیک میکنند. 

و اینکه رفتارهایی مثل جوابهای کوتاه در مکالمه؛  و استفاده جملات کوتاه بی ادبی محسوب میشه؟ در ارتباط با نامحرم

آقای نجفی مثلاً مزایا و معایب ازدواج در اون سن و اینکه آیا پشیمونی داره یا خیر

سلام مجدد

بورس هم یکی از گزینه هام هست

بیشتر دلم میخواد ایده ها و تجارب سایر کاربران رو بدونم

شاید باعث جرقه ای در ذهنم شد

واسه همین ممنون میشم پست رو در صفحه اول عمومی کنید

مرسی از شما

http://khbartar.blog.ir/post/18283#comment-wuuk7xGvVPo