خانواده برتر

سلام

به نظرمن طبیعی

با توجه به سنتون

ولی خب،سعی کنید این اخلاق و در خودتون از بین ببرین و زیاد دنبال رو تایید و تشویق دیگران نباشید

چون آسیب میبینید

عزیزم،انشالله موفق باشی

برای خوب شدن حال دل منم خیلی دعا کن

:-) 🌹

نمیدونم چرا دارم گریه میکنم

منم همینطوریم و هر روزم عذابه

و تنها دلیلش نوع تربیت والدینمونه

همیشه مقایسه با دیگران این بلا رو سر بچه میاره

نمیدونم چیکار میشه کرد عزیزم

به هرجایی هم که برسیم باز احساس میکنیم کمه😥

سلام عزیزم

منم همین مشکلو دارم و معمولا این راهکارهارو بهم میدن:

اولا بگم که تو سن نوجوونی و اوایل جوونی این رفتار تو بیشتر ماها هست. اما اگه منظورتون از طبیعی اینه که باید باهاش کنار بیاین و تغییر نکنین، باید بگم که خیر، این رفتار هرچند متداوله اما یک مشکل محسوب میشه و حتما باید پیگیر بشین.

دلایل این رفتار براساس تجربیات خودم باید بگم که ممکنه بعضی از این موارد باشه:

1. آدم ایده آل گرایی هستین

2. پدرومادرتون از دوران بچگی دائما سرزنشتون کردن

3. ADHD (اختلال بیش فعالی-کم توجهی)، چون معمولا ADHDها به تایید دیگران نیاز دارن

4. عزت نفس و اعتماد به نفس پایین

5. شخصیتتون روان رنجور هست، یعنی بابت اشتباهات کوچیک هم احساس گناه می کنید و فوق العاده رئوفید.

6. شخصیت وابسته(یعنی مستقل نبودن)

7. زمان بچگی خجالتی بودین

8. و غیره

مهمترین عوامل مؤثر هم به نظر من یکی ژنتیکه دیگری نوع تربیت و محیط رشد. این رفتار در همه ی انسان ها وجود داره فقط بعضی ها کمتر به تایید دیگران اهمیت میدن بعضی ها بیشتر. همین که به خودشناسی رسیدین 90% راه رو رفتین.

راه حل اینه که کتاب بخونید ورزش کنید فیلم ببینید برای آیندتون برنامه ریزی و هدف گذاری کنید و خودتون رو دوست داشته یاشید.

همه ی ما یک روز از این دنیا می ریم و دیگه هیچکدوم از این چیزا برامون مهم نخواهد بود.

نباید از دیگران بت بسازیم اون ها هم آدم هایی هستن مثل خود ما.

اگر روان رنجور بودید احیانا: کتاب در پوستین میش جورج سایمون و نیمه ی تاریک وجود دبی فورد شاید خوب باشن براتون.

به نظر من فیلمای احساسی نبینید و سعی کنید فیلم های جدی تماشا کنید.

فیلم های جدی چون با حقایق و مسائل واقعا مهم آشنا می شید و بعضی از چیزایی که تا الان بهشون اهمیت می دادین براتون کم اهمیت میشن، به خصوص حرف چندتا آدم معمولی.

هدف خودتون از زندگی رو پیدا کنید. یعنی هدفی که دقیقا متناسب با شخص شما باشه.

کمی خودخواه تر باشین در حد متعادل (چون احتمالا به دیگران بیش از خودتون بها میدین) 

من شما رو نمی شناسم و چیزهایی که ممکنه کمتون کنن رو گفتم. شاید هیچکدوم متناسب با حال شما نباشه و شاید هم برعکس. یکم طولانی شد!

امیدوارم موفق باشی.

سلام

کمی ناراحتی برای هرکس طبیعیه

مهم اینه که اگر اشکال گرفتنشون منطقیه بپذیرید

واگر منطقی نیست اهمیت ندید

اینو بدون ک اگر قرار بود قضاوت اکثریت مردم درست باشه دنیا به مراتب جای بهتری بود🌹

فقط منطق و ارزشهات مهم هستن😊👌

همه اینجوریم ...فقط یخورده روحیه ی مبارزه طلبیتو بالاببر که اگر این دفعه اون طور که میخواستی نشد ناراحت نشی و درصدد جبران هر چه بهتر بربیای