خانواده برتر

اگر چند تا مصداق میاوردی  برای این مواردی که می گی اولش نباید گفت - که نپره ولی بعدا بگیم که دلشم یکم گیر کرده و بمونه می تونستم نظرمو در مورد پستت بگم 

ولی نظر شخصیم 

اگر واقعا طرف براش مهم باشه بابت یک موضوعی نظرش منفی بشه در هر صورت منفی میشه - چه اول بسم الله بگی چه بعد تر . در نتیجه من به شخصه ترجیح می دم اولش بگم . ادمی که به زور خودشو مجبور کنه با من بمونه برای من ارزشی نداره

مثالم :

تو شهر ما پرجمعیت بودن خانواده دختر مسئله ی وحشتناک و هولناکی محسوب میشه 

مثلا اگه من بگم چند تا خواهر دارم همونقدر خواستگار پرون هست که بابام و داداشم قاتل و قاچاقچی باشن و تو کمپ ترک اعتیاد یا زندان باشن - یا مثلا خواهر داشتن من به همون اندازه کیس پرون هست که فرضا بگم دو تا دست و دو تا پا ندارم ! یعنی برای درصد زیادی از مردم وقتی می فهمن خانواده من پرجمعیته از بررسی اولیه من هم منصرف می شن

یادمه بچه بودم خواهرای من این مسئله رو اولش به خواستگاراشون عنوان نمی کردن - ولی در هر صورت اونی که براش مهم بود اولا خیی می پرسید همون اولش و تا جواب نمی گرفت ول کن نبود - در ثانی اونی که طرز فکرش اینه هر موقع بفهمه می ذاره می ره ! یا اگرم بمونه با کلی تردید می مونه

من خودم الان می گم ! با افتخار 

و خیلی م خوشحالم کسی که تناسبی باهاش ندارم و تناسبی باهام نداره خودبخود با همین فیلتر ساده حذف میشه و وقت منو نمی گیره 

بنظرم چیزایی که دونستنش برای تصمیم گیری ازدواج لازم هست رو نه باید پنهان کرد - نه باید دیر گفت 

اینکار نه درسته  - نه اخلاقی 

البته - اینکه ادم بدونه هر موضوعی رو چه موقع مطرح کنه و ذکاوت و هوش داشته باشه تو حرف زدنش و بیان خودش این یه بحث جداست که باهاش موافقم . نشان دهنده ی هوش اجتماعی و نکته سنجی شخص هست 

محدوده سنت خیلی زیاده 28-36

حرفت رو قبول دارم منم فکر میکردم چون مورد خاصی نیست که بابتش مخفی کاری کنم خیلی شفاف صحبت میکردم بعد فهمیدم این تاثیر خوبی نداره چون ذهن اون خانم شروع میکنه به خیال پردازی و اینکه چه اتفاقاتی افتاده و فکر میکنه من گوشه مثبتی از یک واقعه رو نشون دادم

مثلا با خانمی صحبت میکردم ایشون گفت سابقه عقد، ازدواج داشتین؟ منم گفتم نه فقط یک مورد هست که داستان به این شکل بود:

با یک خانم خیلی مذهبی صحبت کردم ایشون همون اول گفت من یک صیغه محرمیت میخونم که صحبت مون مشکلی نداشته باشه ابتدا به حرفش عکس العملی نشون ندادم و صحبتام رو ادامه دادم ولی بعد نیم ساعت باز درخواست کرد یه صیغه محرمیت خونده بشه منم فکر کردم شاید اینجوری راحت باشن منم قبول کردم

بعد خوندن صیغه محرمیت باز رفتار و نگاه من تغییری نکرد بهش دست نزدم هیچ کلمه محبت آمیزی بهش نگفتم

این واقعیت و حقیقت داستان بود اما اون خانم شروع کرد به خیال پردازی که احتمالا این وسط کلی ارتباط وجود داشته و سواالات پی در پی واقعا اعصابم رو بهم ریخت، منم تصمیم گرفتم که دیگه این موضوع رو به خانم ها نگم چون هیچ اتفاقی واقعا نیفتاده بود و گفتن من فقط باعث نگرانی بی مورد ایشون شد

با نظر حال حاضرتون کاملا موافقم اینکه کسیو رو برای بار اول میبینی بدون هیچ شناختی و مدام از ویژگی های منفی گفته میشه اون شخص  ترجیحش اینه از همین ابتدا خودش رو درگیر مشکلات نکنه ولی هر چی بگذره و با شخصیت طرف و خوبیاش بیشتر اشناشه میبینه نکات مثبت اون ادم به منفیا میچربه و ارزشش رو داره 

حالا دقیقا میدونی اخرین خاستگاری ک اومد دقیقا همین طوری بود 

من واقعا ... بهم میخوره از ادمای اینجوری ک خودشون نیستن 

من بقیه رو نمیدونم 

ولی از آدم دو رو متنفرم 

از کسی که خودشو پنهون میکنه متنفرم 

و خیلی واضح تشخیص میدم کی خودش نیست 😉

من اگه بد هستم ، چه لزومی داره نگم که بد هستم ؟ 

و اون فرد اگه شبیه من صادق و رک و بی پروا نیست چرا باید کنارم قرار بگیره ؟ 

به نظرم که به تیپ شخصیتی فردی که کنارش قرار میگیرید بستگی داره ، من ک متنفرم از پسری ک خودش نیست و از خودش بودن میترسه ! 

😕 این ک نظر منه 

به سوال کننده   :    فرمودید چند مورد  آشنایی جهت ازذواج داشتید لطفا در مورد هرکدومشون و نحوه آشنایتون وغیره فهرست وار بگید  تا بشه بهتر راهنمایتون داد  اینجور نمیشه  علت اصلی رو پیدا کرد  شاید علت نه شنیدن چیز دیگه ای باشه .  سوالتون گنگ و نامفهوم بود .   (فقط اطلاعاتی که میدید لطفا مثل سنتون نباشه میگید سنم بین 28تا 36 است   مگه چند نفرید ؟  یه آدم یه سن مشخص داره دیگه )     .این موارد و بگید تا با نگاه دخترانه  بهتون بگم     با این سوال گنگ کل نظرات اشتباه میگیرید .  موفق باشید

@ حسین فروردینی :

والا خانومه حق داشته

مگه حرف زدن برای خواستگاری فعل حرام هست که نیاز به محرمیت داشته باشه !

اصلا موافق نیستم.چرا باید یه نفر رو به زور نگه داشت؟بعد هم اون شخص حق داره که بدونه شاید یه موردی از نظر شما مهم نباشه اما از نظر اون شخص خیلی مهم باشه.اینکه اولش نگین و وسطش بگین یا اخرش بگین دیگه یعنی چی؟ ببخشید ولی کلاهبرداریه بنظر من این کار!اونهم درباره امر مهمی مثل ازدواج!من اگه متوجه بشم کسی در این زمینه از اول موضوعی رو از من پنهان کرده قطعاااااااا دورشو خط میکشم.

 با الی خانوم هم خیلی موافقم.

دکتر هلاکویی میگه زمانی که دارید با قصد ازدواج با کسی آشنا میشید 10 درصد خودتون رو بد تری از اون چیزی که هستید نشون بدید تا بنده خدا یهو بیخودی دلخوش نشه بعد بیاد زیر یه سقف باهاتون بعد ببینه اوه اوه چه خبره!حالا شما میخوای یه سری چیزا رو پنهان هم بکنی؟که چی بشه؟ که آدم بهتری جلوه کنی؟همش حق الناسه..ممکنه اون شخص به شما دلبسته بشه به فامیلا و دوستا و ... خبر نامزدی بده بعد که واقعیت رو بشنوه میدونید چقدر براش گرون تموم میشه؟

من تعجب میکنم اینقدر راحت میگین کتمان میکنیم بعدش میگیم!نه نمیخواهی بگی چون اگه قصد گفتنش رو داشتید از همون ابتدا بدون ترس میگین.

سلام

من چون خودم اینطوری هستم که اگه کسی از اول تمام واقعیات زندگیش رو به من بگه

من بسیار براش احترام قائل میشم و اتفاقا تو ذهن من یه آدم شجاع و نترس و خاص جلوه میکنه

و اصلا از جلو چشمم نمیفته و ازش زده نمیشم.

و در مقابلِ اون اگر کسی بیاد و بخواد از اول بعضی مسائل رو پنهون کنه و بذاره یه ماه بعدش بگه

واسه اینکه منو از دست نده

واسه من نتیجه عکس داره و من بدتر حس میکنم با یه آدم ترسو طرفم

و واسه من به تمااااااااااااااام معنا مردهای ترسو دافعه دارن و هیچوقت نمیتونم تحملشون کنم.

ینی یه خلاف کار شجاع رو ترجیح میدم به یه تو سری خور ترسو😅😑

( در گذشته کار خلافی انجام داده مثلا چراغ قرمز رد میکرده😂یا اشغال می‌ریخت رو زمین😅در همین حد واقعاً😑)

به هرحال این خانوم هایی که شما میگین نشون دهنده ی سلیقه و اخلاق و رفتار همه ی خانوما نیستن

و قرار نیست همه مثه اونا برخورد کنن

من نمونه بارز یکی که دقیقاً بر خلاف اون خانوم ها دوست دارم خود اون شخص همه واقعیات زندگیش رو خودش به من بگه زود.

چون نگه هم که آدم خودش متوجه میشه بالاخره😅

ولی خب یه آدم شجاع با یه آدم ترسو از زمین تا آسمون فرق داره.

حداقل واسه من😑

سلام

در ازدواج باید دو طرف صادق باشن اما اینکه چه چیزی مصداق صداقت هست و چه چیزی اصلا ربطی به صداقت نداره این وسط مهمه. یعنی اینکه آدمیزاد باید خودش با عقلش تشخیص بده که چه چیزی رو اگر نگه به خودش و طرف مقابل اجحاف کرده و چه چیزی رو اگر بگه به خودش و طرف مقابل لطف کرده. مثال میزنم براتون. شما یا من نوعی میخوایم با هم ازدواج کنیم. من قبلا اعتیاد داشتم یا صیغه کسی بودم یا بیماری خاصی دارم یا یه مزاحمی توی زندگیم بوده و برای خودم و خانواده م دردسرهایی ایجاد کرده بوده و این موضوع به گوش این و اون رسیده و مایه دردسر و حتی آبروزیری برای من شده و ممکنه در آینده هم به خاطر کینه طرف مقابل یا اطرافیانشبرای من دردسر ایجاد کنه. خوب من باید در این موارد حتما صادقانه با شما (شخص داماد و نه دودمان و کس و کارش- فقط و فقط خودش) صحبت کنم و اونچه که بوده و هست رو بذارم کف داریه. بی کم و کاست.

ولی یه مواردی هست مثلا فرض میکنیم من نوعی سال فلان توی بهمان شهر پدرم رو به جرم فلان گرفتن ولی مال گذشته بوده و یکبار بوده و الان پدر من دیگه اون خطای سابق رو تکرار نکرده و نمیکنه و مشکلی هم نداریم. خوب اینجا من نوعی چرا باید بیام از فلان سال و فلان روز زندگی پدرم این مساله رو برای کسی مطرح بکنم با این وجود که کوچکترین اثری توی زندگی حال حاضر و آینده ی من و این آقای داماد نداره؟ غیر از اینه که خودم رو سبک کردم و شأن خانواده رو پایین آوردم و سبکسری خودم رو به اثبات رسوندم؟ اینجور جاها دیگه این صداقت نیست. سبکسریه. بی عقلی و ساده لوحی بیش از حده

یه مسائلی هم هست که اونها رو هم نباید خیلی بهش دامن زد. مثلا شمای داماد نیازی نیست ریز و درشت اموالت رو برای من دختر توضیح بدی. این کار تو رو سبک میکنه و باعث میشه از اول روی سرت سوار بشه طرف مقابل. نمیگم آدم نگه چی دارم و چقدر دارم. ولی بعضیها رو دیدم انقدر ضعیف و توسری خور بار اومدن که وقتی میرن خواستگاری دختر بازجویی شون میکنه. من اصلا از همچین مردایی خوشم نمیاد. حتی برخی موارد خواستگارامو (الان متاهلم) به همین خاطر رد کردم. چون طرف آدم ضعیفی به چشمم میومد و با خودم گفتم خوب اینکه از همین اول بسم الله هنوز نه به داره نه به باره نشسته داره برای من از ریز و درشت حقوقش میگه فردای روزگار من نباشم مردم میخورنش یا بچه هام میزنن توی سرش. این نمی تونه مرد مقتدری باشه. برعکسشم خوب نیست. مورد داشتم طرف میگفت زن هیچگونه حق و حقوقی نداره از شوهر سوال کنه چقدر گرفتی و چکار کردی. خوب اینم نرمال نیست. اینم کارش خرابه. نه به اون یکی که فیش حقوقی شو آورده بود میگفت این تومن میگیرم عضو فلان صندوقم انقدر پس انداز دارم انقدر تو حسابه اونقدر دادم ماشین ثبت نامم کردن. نه به این یکی که میگفت زن اصلا حق سوال کردنم نداره. هیچ کدوم این دو مورد نرمال نبودن. کاملا من با دو تا شخص متضاد روبرو بودم. یکی ضعیف و ساده لوح و دست و پاشو گم کرده بود که روبروی من نشسته بود و خوشش اومده بود و میخواست به هر قیمتی شده بگه من اینم که تو فقط با من ازدواج کنی. دومی هم از اونور بام اقتدار افتاده بود. زن هیچگونه حق دخالتی ندارد. زن نمی تواند سوال کند. زن فقط میگیرد و خرج زندگی می کند و حق خودش هم جداست. انگار میخواست به گدا صدقه بده.  خوب این دو نفر همونطور که گفتم دو تا آدم غیر نرمال و سبکسر بودن. اون اولیم اگه گیر یه زن ناتو میفتاد کاملا روی سادگیش تور بزرگ پهن میکرد حتی اگه قیافه شو نمی پسندید ولی میگفت این خر خوبیه. برای خرسواری خوبه این. داشتیم از این موارد. نخندین لطفا. یه نمونه از همسایه های خود ما بود اون زمان که مجرد بودم با خانواده زندگی میکردم یادم میاد میگفت خوشم میاد پسر خاله م خیلی خوب خر شده. فقط لذت میبرم آی لذت میبرم وقتی حساب پس میده بهم. آی کیف میکنم وقتی میشینه جلو مامانم میگه غلامشم سگ کی باشم بالا چشمش ابرو بگم. بعد اون وقت دوتایی با مادره میخندیدن. خوب این زن دور  ورداشته بود. از بس که طرفش سبکسر و توسری خور بود و میومد ریز و درشت و کوچیک و بزرگ همه رو میاشت کف دستش و مثل بانکدارها آخر سر که تعطیل میکنن میرن میشمرد پولا رو میذاشت کف دست زنش. خودم به عینه دیدم یه روز ظهر خاله این پسر (مادرزنش) اومد دم خونه ما. از بابام میخواست یه کاری براشون انجام بده. بعد دیدم این داماده با ماشینش از مسافرکشی برگشته بود. زنه خونه نبوده. اسکناسا رو دسته کرده بود آورد داد دست مادرشوهر. یعنی صبر نکرد مادرشوهره بره خونه. اومد دم خونه ما. بعدم که پرسیدیم اینا چیه. اگه نیازی داشتین میگفتین ما در خدمت باشیم. ما فکر کردیم اون خانمه گیر پول بوده زنگ زده دامادش آورده براش. نگو که طرف خندید گفت بابا این دامادم هر روز ظهر و شب تا برسه یا به من یا به زنش ریز و درشت لیست میده. میخندید میگفت قربونش برم حسابدارشم. حالا این کار برای سالهای بعد زندگی مثلا از چهار و پنج سال بعد خوبه. زن حساب شوهرشو دست بگیره. بدونه کجا ضرر میکنه کجا نمی کنه. یه موقع مشورتی بهش بده. مدیریت کنه. این خوبه. ولی اینکه هنوز عقد طرف باشی بیای حساب پس بدی اونم به این شکل اصلا توجیهی نداره. عین حماقته و به اصطلاح توی دام کسی افتادی که گربه رو همون اول دم حجله کشته. به اینجور آدما صادق نمیگن. باصداقت نمیگن. خل و چل و احمق میگن. ببخشید که از این الفاظ استفاده کردم. ولی صداقت معنیش خیلی خیلی وسیعه. مورد انقدر زیاده الان نصف شبه و دیگه وقت نوشتن نیست. وگرنه بازم مینوشتم.

دیگه تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

یه مورد داشتم اومده بود توی جلسه خواستگاری (دوم یا سوم) یادم نیست دقیق. میگفت خواهر بزرگترم سال 73 دوست پسر داشت. جلوشو گرفتیم نذاشتیم ادامه بده الانم ازدواج کرده ماشالله سر به راهه. سرش به زندگیشه. خدا رو شکر فلانی دیگه مشکل اخلاقی توی خونواده ما نیست و نگرد. یعنی تا اینو گفت با خودم گفتم خدایا این دیگه کیه. اولا چرا آدم از خواهرش بیاد خصوصیترین مساله رو افشا کنه. آخه این یعنی صداقت. این که یک شبه دودمان ما رو به باد میده. بعد تموم شدن جلسه به بابام گفتم بابا فکر کن این بره بعدا بگه پدرزنم سال 91 ورشکستگی مالی گرفته بودتش نون و شکر میخورن ولی بعد خوب شدن. خوب آخه که چی بشه اصلا. گفتن این حرف چه چیزی رو درست یا خراب میکنه مثلا.

با این آقا پسر به دلایلی به جایی نرسیدیم و جواب آخرمون نه بود. ولی بعد از اتمام همه چیز یه روز بهش زنگ زدم و گفتم براتون آرزوی موفقیت میکنم و امیدوارم دخترخانم مناسب و لایق شما گیرتون بیاد ولی میخوام یه چیزی رو به عنوان یه خواهر از من بشنوین. صداقت تا یه حدی اسمش صداقته. گفت چطور؟ گفتم آقای فلانی اون خواهر شما که گفتی دوست پسر داشته فلان سال یادته؟ گفت آره یادمه گفتم بهتون. گفتم این مساله یه جوری هست که اگر بعدا همسر شما بیاد توی خانواده شما از این و اون بشنوه؟ و کلا یه جوری هست که آثار بد و منفی توی زندگی گذشته و حال شما و خانواده و اقوامتون داشته بوده و به نتایج بدی ختم شده بوده؟ گفت نه واللا. من که عرض کردم یه دوستی ساده. ولی اگه گفتم بهتون چون میخواستم صادق باشم با شما و هیچی نبوده باشه که نگفته باشم. فکر نمی کردم از همین مساله ساده رد کرده باشین. گفتم خیر نبینم توی زندگیم اگر به خاطر این مساله بوده باشه. به جان فلانی و فلانی سر این نبوده. من راستش نتونستم با مساله بزرگتر بودن خودم از شما کنار بیام و نمی تونم. یه مساله دیگه هم شغل شماست. شغلتون شغل خوبیه. درآمدم داره دخترا بعضی شون آرزوشونه زن شما بشن صرفا به خاطر شغلتون ولی من با این شغل کنار نمی تونم بیام. اینم دلیل دوم نه گفتنم. اصلا مساله خواهر شما نیست. من چون دیدم خیلی آدم خوش قلبی هستین گفتم یادم باشه یه روز چه این وصلت سر گرفت چه نگرفت اینو بهش بگم که صداقت تا این حد صداقت نیست اسمش. اشتباه محضه. چرا یه مساله ای که مربوط به شخصیت خواهر شماست رو هر ننه قمری که شما بری خواستگاریش بدونه؟ وقتی این مساله هیچ تاثیری نداره و نداشته و اصلا ربطی به دختر مورد نظر و خانواده ش نداره چرا باید بگین و آبروی خواهرتونو ببرین؟ اونم توی جلسه دوم سوم خواستگاری اونم وقتی که هیچ شناختی از من و خانواده م ندارین هنوز؟
خلاصه دیگه اینم از این

اونقدر کامنت دختر فامیل نکات جالب و مفید داشت که ازش اسکرین گرفتم داشته باشمش

به سوال کننده

به طور خلاصه:

اولا مسائل رو اولویت بندی کن برای گفتن طبق معیار مهم بودن ن طبق معیار خوب و بد

دوما اینکه یه سری چیزا رو بذاری جلسه های اخر بگی مشکلی نداره ولی به شرط اینکه بعد از به توافق رسیدن نباشه و همچنین در جلسات قبل مجبور نباشی مخالفش رو بگی(دروغ بگی)

خلاصه نکات این پست

جوگیر نشو میانه رو باش صادق باش اولویت بندی کن

ممنون که تجربه تون رو با ما در میون گذاشتید

فکر می کنم به نتیجه درستی رسیدید .. جلسه اول لزومی نداره اصلا جزئیات مطرح بشه فقط در همین حد که شما و دخترخانم کلیات شرایط خانوادگی و معیارهاتونو با هم مورد بررسی قرار بدید کافیه. اصلا ممکنه در معیار های اساسی تون به نتیجه نرسید بنابراین گفتنش بی مورده.

معمولا دو نفری که برای خواستگاری صحبت می کنند مهم ترین دغدغه هاشون جلسه ی اول مطرح می کنند بنابراین ممکنه با گفتن این نکات، مسئله بزرگتر چیزی که هست، برای فرد مقابل به نظر بیاد. بعد همون طور که خودتون به درستی اشاره کردید .. اگر این موضوع برای دختر خانم خیلی مهم باشه حتما تو سوالاتشون بهش اشاره می کنند.. بنابراین لازم نیست شما ابتدا به ساکن مطرحش کنید

البته در جلسات بعدی باید حتما مطرح بشه به خصوص که اون مسئله در زندگی شما و همسر آیندتون تاثیر داشته باشه .. اگر شما مسائلتون صادقانه بگید حس اعتماد به فرد مقابل منتقل می کنید باعث میشید متقابلا ایشون هم اگر موردی باشه به شما بگند

موفق باشید

این مسئله یک مسئله کاملا طبیعی ونرماله به نظر من .معمولا همه ادم ها این نکته محافظه کاری رو  حتی در ابتباط با دوستای هم جنس وحتی همکار و اشنایان دیگه که خیلی صمیمی نیستن هم رعایت میکنن چه برسه به خواستگاری!  

ببخشید نمیخوام تو ذوق تون بزنم  ولی بنظرممسئله ای که همون اول باید رعایت میکردین و بعد سالها تازه بهش رسیدین؟؟

قضاوت نمیکنم ولی نگفتین اولین خواستگاری تون چه سنی بوده؟

شایدم سن تون کم بوده ازاولین خواستگاریتون تا به التن.

با اینحال چه دیر چه زود.. خوبه که به این نتیجه رسیدین

به درد سایر کاربران اقای کم سن وکم تجربه میخوره..

درمورد صداقت هم: صداقت داریم تنا صداقت با چه کسی وچه زمانی..... شما وقتی با دختری به تفاهم رسیدی به ازمایش دادن و نزدیک عقد کردن رسیدی دیگه باید هرچه داری رو کنی مثلا دوست دختری صیغه ای چیزی در گذشته داشتی باید بهش بگی... چون مطمئنی که این شریک اینده ته..

ولی تو اشنایی معمولی و خواستگاری های اولیه که طرف فقط میخوادازت ذهنیت واشناییت بدونه جهان بینی تو بدونه طرز فکرت و ملاک هاتو بدونه دیگه مثلا بیای بگی اره من دوست دختر داشتم و صیغه کردم که جالب نیست.

نظرات دختر فامیل کامل بود و باهاش موافقم

صداقت زیاد سم هست

بهتر حتی تو زندگیت هم کمتر صادق باشی کسی بهت مدال افتخار رو صداقت و مدال عصمت و معصومیت بهت نمیدن بلکه سادگیت رو نشون میده صداقت زیاد

بعضیا هم خوب بلدن افراد ساده لوح رو چطور خرشون کنن و حرف بکشن ازش کلا اخرش میشن غلام حلقه به گوش:/

نمیگم دروغ بگو

باید بدونی چه چیزهایی رو بگی و چی رو نگی کلا

مثلا گفت چقدر پس انداز دارین تو خاستگاری!  برگردی بگی یه مقداری دارم واس عروسی و خونه رهن کردن اگه کم بود وام هم میتونم بگیرم! مقدار هیچوقت نگو

مثلا گفتن حقوقت چند هست

همیشه چیز حدودی بگو

مثلا 4350 هست بگو 3 یا 4تومنی ماهی دستمون و میگیره!

و درامدی که از راه اضافه کاری و کارهای دیگه بدست میاد رو نگو

شاید بگی چه فرقی میکنه ولی اینطوری نشون میدی که نتونه سوارت شه به قولی افسار زندگی دستت باش!

به الی خانم:

حق با شماست صحبت برای آشنایی نیازی به صیغه محرمیت نداشت و اتفاقا در زمان صحبت فضای عمومی بودیم این در خواست ایشون برام عجیب بود اما احساس کردم شاید چیزی هست که من نمیدونم و این خانم بهتر میدونه

این قضیه صیغه رو زمانی برای خانم بعدی گفتم که چند جلسه با دختر خانم صحبت کرده بودیم که ازم پرسید تا الان سابقه هر گونه ازدواج و عقدی داشتی؟

خوب بین مون اعتمادی شکل گرفته بود و بنظرم ایشون صادق بودن، تا اون موقع به کسی هم نگفته بودم احساس کردم نمیتونم این مورد رو نگم و یا دیرتر بگم چون اصلا هیچ اتفاقی نیفتاده بود و همونطور که ایشون خیلی از موارد رو ازم شنیده بود و باور کرده بود منم این مورد رو گفتم