خانواده برتر

سلام دوست عزیز

با این چیزهایی که فرمودید شما منطقی فکر نمیکنید

به عنوان مثال دوستی با یک پسر ابداً کار غیر منطقی نیست، شما با یک پسر دوست شدی بهش میگی اصلاً دوست ندارم برای من خرج کنی و اونم نمیکنه

خب حالا به نظرتون چه مشکلی از نظر منطقی و عقلانی وجود داره؟!

و یا اینکه میگید کار نمیکنم تا جای کس دیگه‌ای رو پر نکنم!!

شما جای کسی رو پر نمیکنید با توجه به معیارهایی که دارا هستید جایی کسب میکنید نه پر کردن

ضمن اینکه کار تو چه زمینه‌ای؟!

کار نامربوط به رشته‌ی تحصیلی‌تون و یا مربوط به رشته‌تون؟!

اگه مربوط باشه که باید کار کنید چند سال زمان گذاشتن برای درس و دانشگاه آخرشم بیاید بگید من نمی‌خوام جای کسی رو پر کنم؟!

اگرم مربوط نباشه بهر حال شما باید به یک استقلالی برسید و بتونید مایحتاج‌تون رو خودتون تهیه کنید

اینکه کار نمیکنم تا جای کسی پر نشه که تفکر منطقی یا عاقلانه نیست

جامعه برای تعالی نیاز داره تا فردیت افراد رو بپذیره

هر شخصی حق و حقوقی داره که باید رعایت بشه هم به وسیله‌ی خودش و هم بقیه

و الا وضع میشه اینی که الان هست

چون بعضی‌ها (مذهبی یا غیر مذهبی) چیزی رو نمی‌پسندن یا می‌پسندن پس بقیه هم باید همونطور باشن

شما یا خودت حق خودت رو پایمال میکنی و یا بیشتر از اون چیزی که باید برای خودتون مسئولیت قائل شدید

مسئولیت بقیه با شما نیست!

ببیند اینایی که شما میگید اسمش تکیه بر عقل نیست

مهمونی رفتن یعنی اوقات رو به شادی با دوست و فامیل گذروندن

این کاری که شما میکنید بیشتر شبیه به وسواس فکریه

که بین چندتا گزینه گیر میکنید بعد اون گزینه‌ا‌ی که اضطراب کمتری داره رو انتخاب میکنید چون در ظاهر موجب میشه شما اضطرابی رو احساس نکنید اسمش رو می‌ذارید عقلانیت

در صورتی که خیلی اوقات عقلانیت یعنی اینکه شما درد و اضطراب رو قبول کنی و با تحمل کردنش موجب تعالی و پیشرفت خودت بشی

در ثانی گفتید احساساتی هستید 

دنیا‌ی امروز ما رو با احساسات نساختند دنیا رو با علم و عقل ساختن

شما با احساسات نمی‌تونید ماشین برونید، کار تخصصی انجام بدید و یا حتی مغازه برید

به نظر من اینکه راه رو اشتباه رفتید یا نه مهم نیست

مهم اینه که اشتباه فکر میکنید و بعد تصمیم میگیرید

رقصیدن کسر شان نیست، امروزه هنره

هر کسی نمی‌تونه برقصه من جمله خود من یا حتی شما!

یکم روی تفکرات‌تون تجدید نظر کنید

ببینید به غیر از وسواس فکری، وسواس عملی هم دارید؟!

اضطراب چقدر دارید؟؟

نه خیلی هم خوبه که تن به کارای اینجوری ندادین و راهتو درست رفتید و اینکه برای ازدواج از خانوادتون کمک بگیرید معمولا عمه ها خاله ها مرجع خوبی برای خاستگار یابی هستن مثلا به دوستاشون پیشنهاد میدن که به فامیلاشون بگن که همچین دختری هست میتونین برین خاستگاری .و اینکه اول و آخر از خدا بخواید که یه زوج مناسب براتون پیدا بشه

با سلام

به نظرم شما هم مثل من هستی تو تصمیمات و انتخاب هات. به نظرم راه تو درسته و لحظه ای به این شک نکن . اما در بحث تنها بودنت به نظرم تنهایی ضد شرف داره به اینکه ارتباط بگیری با هر کس و ناکسی که براش احساس تو و عاطفه تو مهم نیس. براش مهم نیس که در آینده میتونی چ ضربه ای بخوری و... 

پس بهتره که شروع نشه تا اینکه پایان ناخوشی داشته باشه طوری که خودت هم گفتی که آدم احساسی هستی.

گاهی عاقلانه رفتار کردن خیلی خوبه اتفاقا حرفای پدرت خیلی کمک کننده است به تو چون با واقعیت در نظر میگیره و دلسوزانه است.

تا اینجا که انتخاب و تصمیمات قابل تحسین بوده با وجود همه محدودیت ها و فشارایی که داشتی . 

منم مثل تو هستم اما دوس ندارم ارزش و اهمیتی که برای احساس و خودم قائل میشم رو الکی از بین ببرم پس گاهی و در بیشتر مواقع خوبه که عاقلانه تصمیم بگیری .

اینجاست که عقل خودش رو نشون میده که راه نادرست و اشتباه رو نری. اتفاقا اگه از دل و هوس تبعیت کنی اون موقع تو رو هرجایی که دوس داری میبره حتی اگه بعد ها به ضرر تو تمام بشه . اما فایده عقل اینه که از بوجود آمدن مشکلات و تبعات اون جلوگیری کنه که یه وقت پشیمون نشی.، اذیت نشی، ضرر نکنی .

به حرف دلت عاقلانه گوش کن 

به امید خوشبختی شما و همه ما جوونا

@ حافظ رندانه 

سلام

به موردی تو متنتون اشاره کردید که از دید من دور مونده بود - فلسفه ی ایشون برای شاغل نبودن . که خب آره بهش نقد وارد هست . منم با شما موافقم .

ولی بخش دیگه ای از صحبتتون چیزی بنظرم میاد که در موردش باید بگم چون به شخصه در موردش از مشاورم شنیدم 

باور های اخلاقی و دینی جزو مصداق وسواس فکری محسوب نمیشن 

یعنی وقتی کسی باورهای اخلاقی یا مذهبی رو رعایت می کنه نمی تونیم بش بگیم تو وسواس فکری داری

دوستی دختر و پسر و مهمونی مختلط رفتن و رقصیدن اصلن درست و صحیح -  ایشون خوشش نمیاد .

مثلا من رقص بلدم ولی خوش ندارم جلوی مردای دیگه بیفتم وسط و د برقص . کسی م نمی تونه بگه آها وسواس فکری داری . 

و به عنوان یه دختری که 10 سال هست داره خودشو بازنگری می کنه و 13 ساله تجربه حضور در اجتماع رو داره بدون ذره ای تعصب مذهبی میگم بهتون

متاسفانه متاسفانه متاسفانه جو عمومی جامعه ما جوری هست که یه دختری که روحیات سالم و شخصیت سالمی داره ترجیحش روابط رسمی و چارچوب دار هست - تو سطح اجتماعی هم حداقل مراوده با آقایون طوری که از چارچوب اجتماعی فراتر نره ذره ای - به حد لزوم و چیزی که لازمه ی تحصیل و اشتغال و فعالت های اجتماعی هست 

منه نوعی تو موقعیت های مختلف سعی کردم انعطاف به خرج دادن رو تمرین کنم - متاسفانه هیچ وقت خدا خروجی خوبی نداشته !!! 

دوستای زیادی دارم که سبک زندگیشون خیلی متفاوت  از من هست و شماتت یا قضاوتی م روشون ندارم .خیلی م براشون ذوق می کنم - ولی ذائقه ی من اون سبک زندگی نیست . دوستم عکس از پارتی مختلط و فیلم رقصش میذاره لایک می کنم براش بوس و قلبم می فرستم ولی دعوتم کنه نمی رم 

کلی دوست و همکلاسی دارم که با دوست پسرشون ازدواج کردن ، عمده ی دوستای من این مدلی ن . انگشت شمار دو سه تا بیشتر اطرافم نمیشناسم ازدواجشون غیر دوستی بوده باشه . چیزی م که از رابطه ی دوستی اطرافیانم دیدم  دورنمای مطلوبی داشته و منجر به ازدواج موفق شده  . یه خواهر خودمم  همین جوری ازدواج کرد اصلن ! 

منم برای ازدواج حالت دیگه ای متصور نیستم چون معرفی شدنم صفر هست ... از ته قلبم سال ها مشتاق یه رابطه ی خوب بودم ولی هیچ وقت نشد که نشد که نشد که نشد

توضیحش طولانی میشه ولی نیازی هم نیست ! یه ارتباط سالم و یه فرد سالم از یه ارتباط ناسالم و فرد مخرب به سادگی قابل تفکیکه . و به شخصه هیچ وقت نشد پسری که بهم نزدیک میشه قابل قبول با عقل و منطق باشه 

 حالا یا شانس منه و آدمایی که باهاشون برخورد کردم ناجور بودم . یا ماهیت رابطه بقیه هم همینه . من از دور روابطشونو می دیدم تصور دیگه ای داشتم . نمی دونم

چند مورد هم برای خودم یا دوستای نزدیکم تعامل  اجتماعی با آقایون ( یعنی از سطح سلام و علیک الزامی یه پله بیشتر . اینکه زن و مرد به عنوان دو تا انسان همو میبینن نه جنس مخالف که به فکر *** باشن ) . بلا استثنا ( یعنی واقعا بلااستثنا ها ) اون پسر مجرد یا مرد متاهل زده تو خاکی و دیر یا زود حرفا و پیشنهادای بیشرمانه ش شروع شده 

صادقانه می گم  واقعا از ته دل آرزوم بود میشد جور دیگه رفتار کنم ولی تو 31 سالگی دیگه مطمئن شدم که نمیشه . ترجیح می دم سلامتی روح و ورانمو  حفظ کنم 

امید خدا قصد مهاجرت هم دارم - تو کشور دیگه ای زندگی کنم هم پوششم و  ظاهرم، هم چارچوبم برای رابطه عاطفی هم سطح تعامل احتماعی م با مرد ها قطعا از چیزی که اینجا هستم متفاوت خواهد شد . چون چیزی که فهمیدم اینه کشورای پیشرفته هم عرف متفاوتی دارن ، هم حمایت قانونی متفاوتی از زنان . یعنی فرضا تو موقعیتی باشم آسیب ببینم ازم حمایت قانونی میشه نه که خودم مقصر اول و آخر شناخته بشم و حققققم باشه هر جور باهام رفتار بشه . یا هزینه های سنگین عاطفی و اجتماعی بدم بابت ساده ترین مسائل

ولی تا وقتی اینجا هستم برای حفظ سلامت روان خودمم که شده همینجوری ادامه خواهم داد 

یه جورایی میفهمم چی میگی.بر عکس من فکر میکنم تو آدم ساده ای نیستی خیلی هم پیچیده ای.ادم ساده به کسی میگن که خیلی از مسائل رو نمیفهمه(نه اینکه کم هوش باشه)چون فکر میکنه همه مثل خودشن یا تو محیطی بزرگ شده که همه چی گل و بلبل بوده

من خودم به یه چیزایی اعتقاد دارم ولی خیلی وقتا خوبی هایی که در حق دیگران میکنم به خاطر اعتقاداتم نیست.اینو گفتم که بدونی حتما نباید مذهبی باشی.گاهی وقتا فقط میخوام حال طرف رو خوب کنم.میفهمم چشه حال بدش رو درک میکنم. به خیلی ها کمک میکنم ولی ابدا براشون ارزش قائل نیستم. 

من برای خودم غالبا منطقی ام ولی برای دیگران احساساتی. هیچ وقت به خودم اجازه نمیدم چیزی زیاده از حد از دیگران بخوام ولی اگر دیگران خواسته ای داشته باشن برآورده میکنم در توانم.هیچ وقت از کسی کمک نمیخوام مگه اینکه خیلی موضوع آسونی باشه براش یا قبلا براش بار ها کار کرده باشم.و میدونی بخش غم انگیز ماجرا کجاست؟اینکه در تمام مدت می فهمی از اخلاق خوبت سواستفاده میکنن.

حقیقتش من هنوز برای این مساله راه حلی پیدا نکردم و بارها به خاطرش تقاص پس دادم.یه ادم کوچولوی دنبال دردسر تو وجود من هست که تا چیزی میشه عین نخود می پره وسط. حتی برای کسانی که ابدا ارزشی برام ندارن تو کارایی که جز زحمت برام چیزی نداره و توقعاتی که روز به روز بالاتر می ره ولی کمکشون میکنم چون بقیه بی رحم تر از اونن که کمکشون کنن.شاید یه بخشیش مردم راضی ‌کنی باشه ولی قول میدم خیلی وقتا فقط میخوام حالشونو خوب کنم ولی کمتر کسی پیدا میشه که حال خودمو خوب کنه

 درباره اینکه نمی خواستی بری تو پارتی برقصی و مواد بکشی و اینا خب حق داری.تو بحث مواد کشیدن که اصلا حرفی نیست پر واضحه مزخرفه. پارتی هم برا اهلش خوبه.من خودم اهلش نیستم تو هم به نظر میاد نبودی و نخواهی بود

در کل به نظرم می رسه امثال من و تو تبدیل شدیم به قاضی هایی سرخود و خودکامه که میخوان حق دیگران رو از این دنیا بگیرن حتی اگه حق خودشون پایمال بشه. اینو الان به تو میگم ولی مخاطب اصلی خودمم: تو مسئول خوب کردن حال دیگران نیستی. نذار دیگران به جای تو زندگی کنن. بیشتر از حقت نخواه ولی همون حقتم واگذار نکن. این ما نیستیم که دنیا رو به جای مزخرفی تبدیل کردیم یه عده دیگه ن.این ما نیستیم که باید خودمونو به آب و آتیش بزنیم این ما نیستیم که باید گند بقیه رو جمع کنیم.ما فقط باید زندگی کنیم

درباره کارکردن هم قسمت مربوط به کارکردن کامنت حافظ رندانه رو دوباره بخون

(اگه شوآف ناشیانه م روحیه بی غل و غش و از همه جا بی خبرتون رو ازار داد متاسفم)

من کلا خودمو ادم ساده ای می دونم

خیلیا هم گفتن بهم که ساده ام

ولی خب ساده بودن خوب نیست اصلا و ابدا و به قول نظر قبلی منافاتی با خوب بودن و نبودن نداره  و تو طول زمان رو خودم کار کردم و هر روز کار می کنم و درس میگیرم و بهتر میشم 

این که فکر کنی تو این دنیا دل کسی به حال ادم می سوزه سخت در اشتباهی

اونجایی که گفتی سر کار نرفتم  به خاطر  این که کسی نون دربیاره واقعا از خود گذشتگی مسخره ای بود چی میشد پول گوشی تو در میاوردی یا مانتو .

بد میشد یه کمک خرجی برا پدرت میشدی ؟حداقل یه کوچولو از هزینه هاتو در میاوردی انگاری دلت برا خانواده دیگه میسوزه ولی برا خودت و خانودت نه 

یا گفتی با پسرا دوست نشدم تا به جای این کارا بره دنبال کارو زندگی اشتباهه مثلا اگه شما با اون پسر دوست نشدی اون رفت نوبل گرفت یا رفت سراغ یه دختر دیگه؟

باید بگی دوست نشدم چون این دلایل رو داشتم برای خودم برای سلامت روان خودم یا هر چی ببین دلایلت برا خودت چیه تو متنت هی از بقیه نوشتی 

در مورد مصرف دخانیات و مهمونی و پسر و... به نظر خودم کار درست و انجام دادی 

این که ادم دروغ گو و ریا کار و زیر اب زن نباشه عالیه ولی این که اجازه بدی کسی بتونه بهت اسیب بزنه خیلی اشتباهه 

تو خوب باش و خوبی کن ولی سادگی نه

سادگی اینه نتونی دشمنتو تشخیص بدی یا اجازه آسیب به یه ادم فرصت طلب اجازه صدمه زدن بدی 

حالا خودت دو دوتا چهار تا کن ببین اگه جایی اجازه دادی کسی اذیتت کنه یا حقتو بخوره اشتباه کردی اگر نه خدا خیرتو بده نتیجه خوبی تو می بینی 

یادت باشه هر کاری کردی اول ببین نفعش برا خودت چیه ما روی خودمون یه حقی داریم بعد بقیه 

در مورد طرحواره ایثارگر تو گوگل سرچ کن 

من خودم این موضوع رو تو خانواده برتر بهم گفتن بعد فهمیدم اره یجورایی طرحواره ایثارگر دارم

اصلا و ابدا خوب نیست اینجوری بودن تو وهله اول به خودت اسیب میزنی و اگه خوبیت زیاد بشه حتی امکان داره خسته بشی و به بقیه هم اسیب بزنی 

دیدی میگن یکی بوده مثلا ادم خوبی بعد یهو عوض میشه این یهو عوض شدن نیست این جمع شدن کینه ها و حق هایی هست که به وقتش نگرفتن 

سلام دوست عزیز.آفرین به شما که اجازه ندادید احساسات مانع عقلانی رفتار کردن شما بشه.ولی احساس چیز بدی نیست که آدم به کلی ازش دوری کنه بلکه باید احساسات مثبت رو در جهت عقلانی عمل کردن پرورش داد.اگه آدم یک عشق توی زندگیش داشته باشه انگیزه پیدا می کنه.شده تا حالا به خاطر خدا که برترین عشقه کار درستی رو انجام بدی؟ببینی چه لذتی داره!اگه با خدا دوست باشید هیچ وقت احساس تنهایی نمی کنید.

با مشغول به کار شدن شما جای کسی رو نمی گیرید. بلکه از استعدادهاتون استفاده درست می برید.اگه نیاز مالی ندارید میتونید با سرمایه ای که از کار کردن به دست بیارید به آدمهای نیازمندی که توانایی کار کردن ندارن کمک کنید.ضمن اینکه احساس مفید بودن داشته باشید.برید فرهنگ سراها.انواع انجمن های خیریه یا علمی و اجتماعی یا هنری فعال باشید.هم دوست های خوبی پیدا می کنید و از تنهایی در میایید هم اینجوری تو اجتماع هستید و ممکنه فرصت خوبی برای ازدواج پیدا کنید. در  مورد دوستی با پسرها هم باید بدونید که پسرها با دخترها دنیای متفاوتی دارند همون‌طور که ظاهر متفاوتی با دخترها دارن افکار متفاوتی هم دارند.پسرها مثل دخترها عاطفی نیستن و نمی تونن احساس تنهایی شما رو از بین ببرند بلکه از دوستی یا هدف جنسی دارن یا هدف مالی.برای رضای خدا که با کسی دوست نمیشن.اگر هم واقعا دوست داشته باشه چیزی ازت نمی خواد و رسماً میاد خواستگاری.

خودت باش. 

خدا اون بالاست. بدون که داره تو رو می بینه. 

به خانم الی خانوم

سلام

شما درست می‌فرمایید اما سوال کننده فرمودند مذهبی نیستند

به شخصه دلیل هر کاری از طرف هر شخصی برام جالبه

برای همین ازشون سوال کردم که چرا ؟!

می‌خوام بدونم چه ذهنیتی در این مورد دارن و دونستن این ذهنیت موجب میشه تا من به یک شناختی از طرف مقابلم برسم که در اکثر مواقع سوال کننده‌های اینجا جوابی نمیدن

گفتن و برچسب زدن وسواس فکری کما اینکه کار من نیست اما توپی هست که پاس میدم

جواب طرف مقابلم برام مهمه

اگه خودش هم واقف به این مسئله‌ست می‌تونه مثالهایی در تصدیقش بیان کنه

و اگه مخالفه هم به همین شکل

با بخش‌های دیگه‌ی کامنت‌تون موافقم

بهرحال یک فردی که تو فوتبال خیلی خوب و حرفه‌ایه، وقتی بخواد بسکتبال یا والیبال بازی کنه جلوی حرفه‌ای ها احتمالاً سرخورده میشه

دقیقاً یکی از اشتباه ترین کارها اینه که ما بخوایم خودمون رو شبیه به بقیه کنیم و جایی مانور بدیم که ما براش ساخته نشدیم

من آدمیم که خوب می‌تونم بگم و بخندم ولی با افراد خیلی خیلی کمی می‌تونم رابطه‌ی صمیمانه‌ای برقرار کنم ولی وقتی بخوام جور دیگه‌ای برخورد کنم و بخوام با همه صمیمی بشم گند میزنم

یجورایی اولش خوب میرم ولی بعدش کار من نیست برعکس اکثر دوستان و همکارانم

پافشاری روی همین اشتباه می‌تونه موجب بشه تا ما مدتها بهم ریخته و سردرگم باشیم

ولی یک گیر و مشکلی که خودم به شخصه دارم اینه که دوست دارم بدونم دلیل طرف مقابل برای اینکار تو هر سبک زندگی چیه!

و این موجب میشه تا اون قاعده‌ای که طرف مقابل درش بازی میکنه رو نقد کنم

حالا چه مذهبی باشه یا نباشه

و البته خود دلیل منطقی و واقعی بودنش از اهمیت بالایی برخورداره

به عنوان مثال در شرع مقدس امر شده به وضو و نماز یک امر ساده‌ست که بسته به اعتقادات هر کس نگاهی به این امر داره

ولی وقتی مثلاً خود من چند سال پیش که نماز می‌خوندم موقع وضو فکر میکردم یکجا رو اشتباه انجام دادم پس یک باره دیگه

رکعت سوم با خودم می‌گفتم حمد و سوره خوندم؟!

یا تشهد فرستادم؟!

و توی هر نماز هم به همین شکل گیر و گرفتار بودم که خب این نشون دهنده‌ی وسواس بود

که خب اگه من با خودم رو به رو میشدم اولین کاری که میکردم اون قاعده‌ی وضو و نماز رو مورد انتقاد قرار میدادم

این یک

دوم اینکه مذهب میشه بهش نگاهی انتقادی داشت اما همونطور که شما فرمودید با دید روانشناسی کمی تصبره باید قائل بود

اما گاهی مذهب بهانه و دست مایه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر میل باطنیه

من میگم دوست ندارم تو جمعی برم که نامحرم هست! ممکنه مورد تشویق موافقان هم قرار بگیرم

ولی دلیل اصلی من برای شرکت نکردن در مجالسی که خانم‌ها هستن اینه که اعتماد به نفس ندارم

احساس بدی نسبت به خودم دارم، خودم رو آدم بدی می‌دونم...!

نامحرم صرفاً یک بهانه برای منه و اینجاست که مسئله‌ست و باید به چالش کشیده بشه

شکایت شما از بعضی از آقایون رو درک میکنم و می‌فهمم

بهرسو من هم عضوی از این جامعه هستم و انکار نمیکنم که من هم قبلاً دچار همون تفکر مسموم بودم

ولی یک سوال شما تا به حال شده با آقایی در محل کار، دانشگاه و... رو به رو بشید که در ظاهر فهم و شعور داره

شده خودتون برید و بهش پیشنهاد آشنایی بدید؟!

اگه نه چرا؟!

ضمناً نمیشه این بهونه رو اورد که فردا تو سرم می‌زنه چون آدم با فهم و شعور اینکار رو نمیکنه و اگه کرد یعنی انتخاب و شناخت‌تون اشتباه بوده

اشتباه هم از هر کسی سر میزنه!

ضمن اینکه شروعش با شما می‌بوده اما ادامه‌اش دو طرفه‌ست و هیچ سرکوفت و منتی هم نمی تونه طرف مقابل بذاره!

امیدوارم مهاجرت موفقی داشته باشید

با حرف‌تون موافقم بهرحال برای ادامه دادن تو هر مکانی باید توانایی سازگاری با اون مکان رو داشته باشیم

اینجا باشیم باید ایرانی طور باشیم بریم جای دیگه باید سعی کنیم تو حداقل ها سازگار با اونجا بشیم

به خانم الی خانم

قبلش معذرت خواهی میکنم بابت اینکه مخاطب صحبت هاتون آقای حافظ بودن و من پریدم وسط بحثتون...

شاید به جرات میتونم بگم بیشتر از ده تا کامنت از شما خوندم که با ویژگی جاده **** ***** مشکل داشتین ولی هنوزم ته دلتون امید دارین یه مرد پیدا بشه بدون این ویژگی...

به نظرم شما آدم منطقی میایین ولی نمیدونم چرا نمیتونین با این واقعیت کنار بیایین که هدف اصلی مردها توی رابطه با زنها ****** نمیگم همه فکرشون ولی ******* **** ایران و اروپا نداره این **** مردهاست... دیگه آمار بالای تجاوز توی غرب با تمام آزادیهایی که دارن ***** *********

به نظر من خیلی *** میشه مرد و زن مثل دوتا انسان باهم تعامل داشته باشن و دلیلشم فقط و فقط شهوته که طبیعتا مردها میزنن **** ****. اصلا طبیعت ***** ***** ** ** ** ***** چون اگه اینجوری باشه نسل بشر منقرض میشه...

من کوچکتر از اونم بخوام شمارو راهنمایی کنم ول* ** *** ** **** *** ******* ** ***** یا اگه خواستین با یه مرد وارد ***** بشین باید تو ذهنتون با این ****** **** ****** شما همون سوییس هم برین بازم اون مرد سوییسی توی ***** ** *** **** ************* **** **** *** ******* **** **** **** **** *** **** ***** ***** *** *********..

سلام 

گاهی وقتا میدونیم که داریم کار درست رو انجام میدیم.( حداقل از نظر خودمون) میدونیم میخوایم اونی باشیم که میخوایم نه اونی که بقیه میخوان. اما لحظاتی هم هست که شک و نا امیدی به سراغمون میاد. شک میکنیم به اینکه راهی که اومدم درست بود یا نه! به این فکر میکنیم که کار درست رو انجام دادم ولی چرا اینجوری شد واقعا چرا؟

بعد خوندن پست شما واقعا ناراحت شدم چون وضعیت شما تا حدودی با وضعیت خودم شباهت داره. 

شما کار درست رو انجام دادید، پس شک کنید. شما هم میتونستین مثل تمام دوستاتون برین مهمونی یا با پسری دوست بشین، ولی اینکار رو نکردین. چون میدونستین این کار درست نیست. به شادی های موقتی حاصل از دوستی با جنس مخالف یا رفتن به مهمونی و امثال این توجهی نکنین. چون این فقط ظاهر داستانه. اگه با کسی دوست میشدین به احتمال زیاد اون فرد بعد از مدتی شما رو  رها میکرد و شما میموندین با یه دل شکسته و غرور لکه دار شده. پس تنهایی  بار ها شرف داره به اینکه بخوان باهاتون بازی کنن. پس شک نکنین به راهی که اومدین. اجازه ندید تنهایی باعث بشه که به بیراهه کشیده بشین.

 امیدوارم با کسی ازدواج کنین که لیاقت شما رو داشته باشه. موفق باشید

تحصیلات و شغل و خیلی چیزای دیگه رو نمیگن قسمته ولی ازدواجو همه میگن قسمته. از اونجایی میگن قسمت که فرد مناسب باید سر راه آدم قرار بگیره. در این فاصله تا قسمتون بشه باید روی خودمون کار کنیم و خصوصیات بد اخلاقی اگه داریمو بر طرف کنیم تا بتونیم با یه آدم مناسب ازدواج کنیم.

به خانم الی خانم 

سلام

بله حق با شماست...

ممنونم که پاسخ دادین...

موفق باشید.

به الی خانوم

یک نکته‌ای از صحبت شما با آقای شاید مرد به ذهنم رسید که تا حدودی گواه بر نظر شماست

تو کشور ما یک پسر مرد بار میاد، مرد تربیت میشه و این مرد بودن نشانه‌ی افتخارش میشه

در صورتی که در جامعه و اجتماع اصل بر این اساسه که انسان بودن مقدم بر جنسیته، که اگه اینطور نباشه تعامل اجتماعی نامناسبی صورت میگیره و مشکلاتی رو موجب میشه

برای همین وقتی جنسیت رو همیشه فرض اول‌مون قرار بدیم در ارتباط با انسان‌های دیگه اول از همه جنسیت اونها برامون مطرح میشه

فرض جنسیت موجب شکل گیری فکر جنسی در هر رابطه‌ای میشه

و از اونجایی که فرهنگی وجود داره که مرد و مردانگی پر افتخاره می‌دونه خودشیفتگی رو موجب میشه که اجازه‌ی بروز و ابراز تفکرات جنسی و... رو در هر مکان و جایگاهی میده

در مورد مثال والیبال منظورم ضعف توی زمین خودش نبود

بلکه تو زمین دیگه‌ای به غیر از حرفه‌اش بود اونجاست که ضعف خودش رو نشون میده 

برای همین خیلی از تغییرات و خارج شدن از محدوده‌ی امن یا دردناکه و یا اگه عامل نگهدارنده و مراقبتی بیرونی نباشه ممکنه باعث مشکلات جدی بشه

در مورد ابراز علاقه‌تون کار خوبی کردید هر چند نتیجه‌ی مطلوب نداشته

ولی باید برای خودتون(نه توضیح به هیچکس دیگه‌ای) سوال پیش می‌اومد که چرا باید سخت باشه؟!

چرا باید فشار زیادی رو تحمل میکردید؟!

اگه موارد دیگه‌ای پیش بیاد اگر که ریشه‌ احساسات بد رو پیدا کرده باشید مطمئنن مشکل چندانی نخواهید داشت و همونطور که خودتون فرمودید منفعل نخواهید بود

در خصوص سازگاری بیشتر منظورم این بود که نباید فرهنگ ایران رو با خودمون به سوئد ببریم و تو سوئد ایرانی زندگی و رفتار کنیم

و یا فرهنگ سوئد رو بیاریم ایران و تو ایران سوئدی رفتار کنیم و سوئدی انتظار داشته باشیم

بهرحال شرط بقا سازگاری با محیطه

و الا جنگ و ستیز با محیط حاکم می‌تونه ما رو از نظر روانی از پا بندازه

امیدوارم از این به بعد تجربیات خوبی با آدم‌های خوبی رو داشته باشید

این حالت به خاطر مقایسه است.

وقتی از بین چند روش یکی رو انتخاب میکنیم، اکثرا فکر میکنیم اون عده ای که روش مقابل ما رو انتخاب کردند، موفق تر هستند.

مثلا تو بحث روش ازدواج اونهایی که سنتی ازدواج کردند فکر میکنند غیرسنتی ها خوشبخت ترند یا انتخابهای بهتری داشتند، غیر سنتی هم فکر میکنه سنتی بهتره.

یعنی واقعا اون عده ای که مواد مصرف میکردند یا پارتی مختلط میرفتند، هیچ کدوم تنها نیستند؟

اگر هم بعضی از اونها تنها نیستند به خاطر پارتی و دوستی و مصرف مواده؟

فکر نمیکنم اینطور باشه، زندگی ما آدمها هزارتا پارامتر داره و هر موقعیتی تو زندگیمون برآیند چندین پارامتره و نمیشه تنها با درنظر گرفتن یه شاخصه، موقعیت زندگی آدمها رو با هم مقایسه کرد.

اگه زندگی خودتون رو روی یه اصل عقلانی یا اعتقادی بنا کردید و به درستیش ایمان دارید، به خاطر موقعیتهای زندگی ازش نگذرید.

 اگه اصولی که داریم درسته، حتی اگه همه جهان مخالف ما باشه و موقعیت های خوبی در زندگی نداشته باشیم، فکر نمیکنم دست برداشتن از اصولمون درست باشه چون درغیر این صورت زندگی برامون بی معنا میشه.

سلام امیدوارم حالتون خوب باشه ،

فقط میتونم بگم بهترین تصمیم رو گرفتین و اصلا به این موضوع شک نکنین . این نوع تصمیم و طرز فکر قطعا تو جامعه امروز سختی های خودش رو داره شاید خودتون هم متوجه شده باشید اما به همین اندازه هم ضامن خوشبختی شما در ایندست و یه زمانی به خودتون و تصمیمی که گرفتین افتخار میکنین