خانواده برتر

سلام 
 

سوال کننده گرامی واقعیت اینه مهاجرت و کشور مناسب برای آن مقدار زیادیش بستگی به شخصیت و شرایط زندگی ما داره، 

حتی جنسیت خیلی تعیین کنندست...

نوع مهااجرت، مقدار پولی که با خودتون می‌برید، نوع شخصیت، شغل شما و از همه مهم تر هر کدوم از این کشورها یه سری شهرهاشون از شهرهای دیگه اون یکی کشور از لحاظ زندگی و درآمد نسبت به میزان هزینه قوی‌تر  هستن ....

.موضوع مهاجرت و انتخاب کشور خیلی پیچیده تر از این حرف هاست که بشه به جای یک نفر بدون دونستن شرایطش کشوری رو واسش پیشنهاد داد

شما باید ببینی میخوای مهاجرت کنی که چه شغل و فعالیت و زندگی انجام بدین و با توجه به اون کشور و حتی شهر رو انتخاب کنین 

اما به طور کل از نظر شخصی بخوام یه رنک بندی کنم اینجوری میشه

١,امریکا

٢.کانادا

٣.استرالیا

۴.انگلیس

۵.نیوزلند

به طور مختصر به یه سری مزایا و معایب چند تاشون اشاره میکنم

امریکا با توجه به اینکه ظاهرا تو متن قصد شما مهاجرت تحصیلیه و هنوز از این طریق راهش برای ایرانی ها بسته نشده به نظر مناسب ترین گزینه برای ایرانی هاست 

به دلیل فرهنگ نزدیک نسبت به ۴ کشور دیگه و حتی اکثر کشورهای دنیا! 

مزایا:قویترین اقتصاد دنیا، مالیات پایین‌تر،بازار بزرگ و جمعیت زیاد که موقعیت های شغلی که راه رو برای پیشرفت های سریع و متنوع باز میکنه،شرکت های متنوع و صنعت قوی‌تر  

مردم نسبتا مذهبی نسبت به بقیه کشورهای غرب که نسبت به خیلی اصول پایبند و خیلی چیزای دیگه 

معایب:خشونت بالا، خشونت علیه زنان که البته تو کشورهای آنگولا ساکسون دیگه مخصوصا استرالیا نیز به شدت صدق میکنه، سیستم بهداشتی و درمانی ضعیف، بیمه درمانی ضعیف نسبت به ۴ کشور دیگه، 

کاناد

مزایا،:سیستم بهداشت قوی،بیمه های درمانی قوی، امنیت و احساس آرامش بیشتر نسبت به آمریکا،

مهاجر پذیری بالا،از همه مهم تر داشتن هم زمان آمریکا،!

پیش بینی آینده طولانی مدت بهتر برای کانادا، 

با توجه به راحتی رفت و آمد آمریکا و کانادا خیلی از بازیگران و افراد ثروتمند آمریکایی کانادا رو به عنوان مبدا زندگی انتخاب میکنن 

فاصله نزدیک خیلی از شهرهای مهم کانادا به قوی ترین شهر اقتصادی دنیا نیویورک 

مثلا فاصله تورنتو کانادا با نیویورک آمریکا خیلی کمتر از نیویورک با آریزونا آمریکاست 

عدالت اجتماعی و تقسیم ثروت به مراتب از آمریکا دقیق تر و درست تر

حمایت دولتی بیشتر 

معایب:فرصت های شغلی کمتر نسبت به آمریکا، متوسط درآمد کمتر نسبت به آمریکا و استرالیا، 

جز ۵ کشور اصلی صنعتی دنیا نیست، صنایع به شدت وابسته به آمریکا، 

سطح و احتمال پیشرفت سریع پایین‌تر از آمریکا 

استرالیا و انگلیس هم تو نظر بعدی بررسی می‌کنیم 

اما همه اینا باز هم به شخصیت و سرمایه و شغل شما برمیگرده 

مثلا یه پرستار یا پلیس در کانادا و استرالیا به مراتب زندگی با آرامش تری تا آمریکا داره 

و یه کارآفرین و بیزینس من به مراتب در آمریکا فرصت های شغلی بیشتر و درآمد بیشتری خواهد داشت 

از طرفی یه شخصیت منظم و آروم و کارمند کانادا و استرالیا واسش بهترن تا آمریکا اما یه شخصیت اکتیو و شلوغ و پر انرزی و اهل ریسک آمریکا رو ترجیح میده 

و هزاران اما و اگر دیگه 

(منبع تجریبات خانواده و بستگان و دوستان و آشنایان)

ب نظرم کشورهای اروپایی برین بهتره .... دلیلشم اینه که رفاه مردم بیشتر توجه دارن .. بیمه هاشون کاملتر و شما زندگیتون تا حد زیادی آسوده هست

کشور های سرمایه دار مثل امریکا ... واس زندگی بدرد نمیخورن

یه مستند آلمانی بود درباره سیستم سلامت امریکا طرف با هشت هزار دلار درامدمهندس کامپیوتر به بیماری قلبی مبتلا شد کارشو از دست داد 6ماه بیمه تعلق گرفت بعدش به امان خدا وِلش کردن... بی خانمان شد....

سلام کانادا

سلام با این که دنبال کشور انگلیسی زبان هستین ولی خواستم یک کشور رو بهتون معرفی کنم که اگه بتونین اونجا مهاجرت کنید براتون از خیلی جهات عالی میشه. اونم کشور آلمانه. کسایی که میخوان مهاجرت کنن مخصوصا مهاجرت تحصیلی آلمان از جمله بهترین گزینه هاشونه اونم به این خاطر هست که تحصیل در خیلی از دانشگاه های آلمان رایگانه یعنی مثل دانشگاه های دولتی خودمون فقط هزینه اسکان و غذا باید بدین و چون آلمان یک کشور اقتصادی هست از نظر بازار کار هم خیلی عالیه. دانشگاه های زیادی در آلمان به زبان انگلیسی هستن. پس به نظرم این کشور رو هم در نظر بگیرین چون من طبق بررسی های که خودم کردم جدا از پذیرش دانشگاه های پذیرش سفارتشم از خیلی از کشورها برای ایرانیا راحت تر بود

اینکه کدام کشور را جهت مهاجرت انتخاب کنید، منوط به شرایط شماست.

استطاعت مالی شما در چه سطحی ست؟ شخصیت و قالب فکری شما چگونه است؟ 

اگر قصد مهاجرت تحصیلی دارید، آیادارای مدرک زبان هستید؟ معدل و ریز نمرات دوره ی تحصیل شما به چه صورت است؟ سابقه ی تحصیلی شما؟ مقاله و یا پروژه ی علمی؟ سن شما؟ 

و...

بنده از صحبت شما اینگونه برداشت کردم که مقصود شما مهاجرت تحصیلی ست لذا مواردی را عرض می کنم، امیدوارم شما را در جهت گیری بهتر مسیر یاری کند.

می توان گفت مهاجرت تحصیلی به آمریکا، جدا از فرهنگ آزاد این کشور، به دلیل سطح علمی و اقتصادی، رویای بسیاری از افراد است لکن باید بدانید برای ورود به مسیر علمی آمریکا، شما باید پشتوانه ی علمی استواری داشته باشید. آزمون های ایالت متحده متفاوت از سایر کشور ها می باشد. ارائه ی مدرک زبان با تراز بالا، یکی از شروط ورود دانشگاه هاست. همچنین رقابت جهت ورود به این کشور، بسیار بالاست. اگر مشمول محدودیت سنی نباشید، آمریکا مسیری دشوار اما محصول علمی بسیار استوار و عالی برای شما خواهد داشت. اما باید این را هم بدانید، اسپیس زندگی برای سایر ملیت ها، همانند مسیر، هموار نیست. اگر خانم هستید و محجبه، این ناهمواری ملموس تر خواهد بود.

کشور انگلستان نیز از این قاعده مستثنی نیست لکن دشواری ورود به کورس علمی انگلستان به نسبت آمریکا کمتر است. مدارک علمی انگلستان داری اعتبار بالایی می باشند. به طوری که حتی اگر شما پس از اتمام تحصیل قصد مهاجرت به کشور دیگری را داشته باشید، با سد و محدودیت و عقب گرد تحصیلی رو به رو نخواهید شد.

با اینکه کشور انگلستان یک کشور اروپایی و مدرن است اما جالب است بدانید، مردم این کشور دارای وابستگی های عقیدتی سنتی در بطن زندگی خویش می باشند. حتی جالب است بدانید، با اینکه انگلستان پدر آمریکا محسوب می شود لکن دیدگاه نژادی و ملیتی در این کشور نسبت به آمریکا وجود دارد.

امنیت در انگلستان به نسبت آمریکا بالاتر است. 

امکانات رفاهی در طول تحصیل نیز بسیار عالی ست. شما پس از مدتی ضمن تحصیل اجازه ی کار را هم برای مدتی در طول هفته خواهید داشت که می تواند شما را کمی یاری کند.

ضمنا واحد ارز انگلستان پوند می باشد که نسبت به امریکا، گران تر می باشد.

استرالیا و کانادا نیز گزینه ی خوبی جهت مهاجرت تحصیلی می باشند. مثلا دانشگاه ملبورن استرالیا یکی از دانشگاه های برتر در رنکینگ بین المللی ست که سطح علمی بالایی دارد. اما باید توجه کنید، با اینکه واحد ارز استرالیا ارزان تر است، اما شهریه کالج های آن برای دانشجویان بین الملل بالاست.

در دانشگاه های فوق منوط به وضعیت شما، شما می توانید ملزم به پیمودن یک دوره ی معمولا یک ساله پیش از ورود به دانشگاه باشید.

اما دوست گرامی جدا از این کشور ها، کشور های دیگری نیز وجود دارند که تحصیل در کورس اصلی رایگان می باشد مانند آلمان، فرانسه و اتریش. اما ورودی های این دانشگاه ها اگر مشمول محدودیت سنی نباشید، مانند کشور های مذکور دشوار  می باشد.

هم چنین اگر شخصیت بسیار منعطفی دارید، ممکن است به دلیل تفاوت سطح فرهنگی، احساس ناخوشایند ی داشته باشید.

از نظر فرهنگی، از نظر بنده، اسپانیا منعطف ترین مردم در اروپا را دارد. شما به عنوان یک خارجی در این کشور، هیچگاه احساس غربت نخواهید داشت زیرا مردم اسپانیا، یکی از خونگرم ترین مردمی هستند که شما می تواند در میان آنها زندگی کنید. هزینه ی تحصیل نیز در این کشور به نسبت کشور های انگلیسی زبان پایین تر است لکن از حیث شغلی، آینده ی مشخصی نخواهید داشت. بی کاری در این کشور نسبتا بالاست اما اگر قصد مهاجرت پس از تحصیل داشته باشید، اسپانیا شاید اقتصادی مستحکم نداشته و  مانند اتریش بنز به عنوان تاکسی نداشته باشد  لکن به دلیل سطح علمی خوب، حتی به نسبت اتریش، به علاوه ی هزینه ی کمتر تحصیل گزینه ی مناسبی ست. ضمن اینکه کالج پیش دانشگاهی دو بار در سال دانشجو می‌پذیرد و اگر در آزمون ورودی دانشگاه پذیرفته نشوید، اگر نمره ی خوبی در کارنامه داشته باشید، نمره ی شما سیو شده و در آزمون بعدی، ملزم به پیمودن دوباره ی آن درس نخواهید بود.

در انتها موردی را اضافه می کنم. بسیاری از افراد در خصوص مهاجرت این دیدگاه را دارند؛ با یک پرواز به سوی بهشت می روی لکن این گونه نیست.

زندگی در هر جا دارای اصطکاک می باشد. و این اصطکاک را ممکن است شما در کشوری بیگانه، به دلیل ریتم متفاوت، تنهایی و... ملموس تر احساس کنید. زمانی که وارد کشوری دیگر می شوید، مسیر زندگی برای شما طاقت فرسا خواهد بود و این محصول تفاوت فرهنگ هاست. مثلا شما در بارسلون، که شهر بسیار شلوغ و پر از چراغ راهنما و ایست و سکون است، ممکن است برای پارک کردن یک ساعتها به مبلغ یک یورو کنار خیابان، مدت ها گرفتار باشید. یا در وین به رغم خلوتی و آرامش شهر، مدت ها به دنبال مکانی برای سرو غذای مطبوع باشید. در انگلستان شما باید پشتکار بالایی داشته باشید. در آمریکا باید بسیار محتاط باشید و...

پس پیش از اقدام، تمام جوانب را در نظر گرفته و کشوری را برگزینید که بتوانید هماهنگ با ریتم آن پیش روید.

بقیه کاربران نظرات خیلی خوبی دادن و قطعا مسائلی مثل بازار کار مرتبط با رشته،حقوق سالینانه،فرصت شغلی،شرایط اقامت و مهاجرت و شهروندی و امثالهم در درجه اول قرار داره ولی بعضی مسائل به ظاهر ساده هم میتونه در انتخاب ما دخیل بشه.

البته باید بگم این چیزایی که در ادامه میگم در شرایط فعلی کشور که همه در جریان هستن از جمله دلار سی تومنی و سکه ده دوازده میلیونی و خط فقر ده میلیونی،ایراد بنی اسرائیلی به نظر میرسه.ولی با فرض اینکه از تمام کشور های انگلیسی زبان از شما دعوت به عمل اومده و موارد بالا از جمله بازار کار و فلان رو خودت بهتر میدونی،من میخوام به یه فاکتور مهم از نظر خودم اشاره کنم: آب و هوا

نمیدونم فقط من اینجوریم که به آب و هوا حساسم یا بقیه هم براشون مهمه. مثلا خود انگلیس معروفه به آب و هوای ناپایدار،  پر از مه و ابری و باران های ناگهانی. بازم میگم این ایراد گیری من خیلی کمالگرایانه ست ولی نمیتونم عدم علاقم رو به آب و هوای گرفته و در واقع اون طوری که میگن gloomy، ابراز نکنم.یا مثلا استرالیا کشور خوبیه ولی متوسط دماش اون طور که من شنیدم بالاست( در مقایسه با اروپا و البته اینو بگم که منبع حرفم چند تا ویدئو تو یوتیوبه).کانادا که به سرما معروفه البته به سمت جنوب و مرز آمریکا قطعا گرمتره ولی من دوست نداشتم نزدیک آمریکا زندگی کنم که بحثش طولانیه. 

درباره کشور های دیگه حوزه بریتانیا مثل ولز و ایرلند نظری ندارم.ایرلند یکی از بهترین کشور های جهانه ولی راجع به آب و هواش چیزی نمیدونم احتمالا متاثر از همون انگلیس.به نظر میاد آمریکا آب و هواهای مختلف و منطبق با سلایق مختلف رو داره ولی اگه من بودم آمریکا رو به خاطر آب و هواش انتخاب نمی کردم.

یه کشور دوست داشتنی و کوچیک اون ور دنیا وجود داره که کمتر بهش پرداخته میشه،نیوزلند. یه کشور تو پهنه اقیانوس.آب و هواش از استرالیا که همسایشه بهتره.از تموم دنیا جداس. مردمش صلح طلب و مهربونن و سرشون به کار خودشونه.قطعا فرصت شغلی مثل استرالیا نداره ولی با مهاجرین خیلی خوب رفتار میکنه.اسمون خراش های خیره کننده یا آثار باستانی عجیب و غریب نداره ولی طبیعت ش بود و زیبا و ستودنیه. شاید بشه گفت تنها موردی که مثل فحشه برای مردم این کشور بی توجهی به طبیعت و آسیب رسوندن به اونه.مردمش درگیر ظواهر و لباس فلان و اینا نیستن و شاید باورتون نشه اما راه رفتن با پای برهنه تو این کشور امری عادیه. کلا یه کشور  کوچیک تو یه دنیای بزرگه که سرش به کار خودشه و زندگیشو میکنه و از داشتن طبیعت و گله های گوسفند خوشحاله.  مردم کشور نیوزلند خودشون رو نیوزلندی خطاب نمی کنن، کی وی خطاب میکنند که پرنده ی ملی شونه.و لهجه شون از تمام لهجه های انگلیسی متفاوته هر چند من لهجه کیوی رو به هر لهجه ای تو حوزه بریتانیا ترجیح میدم.من اگر قصد مهاجرت داشتم حتما نیوزلند رو لحاظ میکردم