خانواده برتر

دختر افسرده عزیز ک از هم جنس من متنفری من الان چ کمکی ب شما میتونم بکنم ؟

سلام.

حتما پدرتون دلیل منطقی برای رد کردن اون شخص داشته.
تا به حال با پدرتون در مورد این مسئله صحبت کردین؟ دلیلش رو از پدرتون پرسیدین؟

مطمئن باشید که که تنها خواسته والدین، خوشبختی فرزندان هستش.

سلام

شما داری خودتو زجر میدی خواهر من ؛ بیشترین زجر رو خودت میکشی ؛ پدرت زیاد واسش فرقی نداره ، فوفق ۲روز ناراحت میشه و بعدش خلاص ؛  میخوای انتقام بگیری ؟  موفق شو !  برو یه رشته خوب و یه دانشگاه خوب ؛ پیشرفت کن و مستقل و مقتدر شو ؛ یه فرد تحصیلکرده و موفق از خودت بساز ؛ اونوقته که میتونی انتقام بگیری ، بزرگترین انتقام تو موفقیت تو هست ، وگرنه خود تخریبی رو همه بلدن ؛  از پسرا بدت میاد ؟ بهتر ، خیلیم عالی ، حداقل متمرکز میشی روی درس و زندگی، دیگه این مسخره بازیا و اتلاف وقت بقیه دخترا رو هم نداری ؛ خیالت راحت ، چیزیم از دست نمیدی ، چیزی که زیاده پسر (من پسرم خودم) ؛ شما موفق و شاغل و مستقل باش ، پسرا خودشون میریزن دورت ؛

ما یه فامیلی داریم که تو یه شهرستان زندگی میکنن.دخترشون رفته بود یه شهرستان دیگه دانشگا.اونجا تو دانشگا با یه پسره دوس شده بود.عاشق پسره شده بود.جالبش این بود که پسره هم مال یه شهرستان کوچیک دیگه بود.
خلاصه خانواده دختره مخالف بودن.میگفتن ما دختر به یه شهر دیگه نمیدیم.ولی دختره انقد اصرار کرد تا آخرش بالاخره راضی شدن.با پسره ازدواج کرد و رفت شهرستان پسره.
شما هم اگه واقعا طرفتو میخواستی نباید به این راحتی بیخیالش میشدی.
باید مثل این فامیل ما به بابات اصرار میکردی تا راضی بشه

سلام

اینکه بعد از جدا شدن از عشقت نمیتونی دوباره عاشق بشی قابل درک و قابل فهمه.ولی اینکه از پسرا متنفری اصلا قابل درک نیست.مگه ما پسرای بیچاره چیکارت کردیم؟؟خواهرم ما چه گناهی داریم که ازمون متنفر شدی؟!

سخت نگیر.خودتو اذیت نکن.من نمیدونم این عشق چیه که بعضی از دخترای وبلاگ اینقد به خاطرش ناله میکنن.
تو خودت ی نگاه بنداز به سرنوشتایی که دخترا تو این وبلاگ نوشتن.اکثرا آخرش پشیمون شدن.بیشتر مردا جنبه عشقو ندارن. لیاقت عشقو ندارن.دل دخترو شکوندن.
الکی زندگیتو خراب کردی.ولی ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازست.طرز تفکرتو عوض کن تا حالت خوب شه

اگه افسرده‌ای باید بری پیش روانشناس.
این افسردگی جدیدا خیلی مد شده خخخخخ شاید کلاس داره ما خبر نداریم خخخخ
اما جدای از شوخی حتما با یه مشاور صحبت کن

از بابات انتقام بگیری به قیمت نابود شدن خودت ... فرض کن تا آخر عمر مجرد موندیو باباتم دیدو ناراحت شدو غصه خورد خب بعدش چی فقط زندگیتو حروم کردی

عزیزم پس خودت چی؟ قلبی که پر از حس دوس داشتن بوده رو با خشم و انتقام افسردش نکن.. تو اگه لایق عشق ارامش و اون مرد و متقابلا اون هم لایق تو باشه همه ی اینا بهت میرسه حالا با دستای اون یا کس دیگه... نمیدونم از خودت ناراحتی که پافشاری نکردی یا از پدرت اما این راهی نیس که چند سال بعدتر از خودت راضی باشی، با تخیلت برو چند سال بعد ، به امروزت نگاه کن و تصمیم بگیر.. شاید بتونی اینجوری پدرتو به این نتیجه برسونی که اشتباه کردن یا شایدم فک کنن حال الانت بهتر از پشیمونیه اون ازدواجه ولی جفتشون ارزششو داره فک کن تو شدی یه افسرده و ... پدرتم فرضا پشیمون و ناراحت و.. که چی؟ دلتو سبک میکنه اون روز؟؟!!

لطفا اشتباهات زندگیتون رو گردن پدرتون نندازین.

هیچ کس به اندازه پدر مادر دوسمون نداره.

اولا اگه باباتون با اون ادم مخالف بوده حتما علتی داشته.شاید هم کفو نبودین.شاید در موردش تحقیق کرده و چیز بدی فهمیده.همون موقع باید علتشو از باباتون میپرسیدین.

ثانیا اگه اون پسر هم واقعا عاشق شما بود، با یک بار جواب منفی شنیدن به این راحتی از شما نمیگذشت.

هیچ پدری نمیخواد بچش ناراحت باشه.همه پدرا دوس دارن دخترشون خوشبخت بشه.

اما شما خودتون دارین به خودتون آسیب میزنین.دارین به خودتون ظلم میکنین.یعنی مصداق بارز حق‌النفس.

مجرد موندن یه انتخابه.شما خودتون انتخاب کردین که مجرد بمونین.با این کار از باباتون انتقام نگرفتین،به خودتون ظلم کردین.

الان هم اگه برید یه شهر دیگه خودتون اذیت میشین.پس از باباتون انتقام نمیگیرین، در واقع خودتونو آزار میدین.خصوصا شما که از تنهایی ناله میکنین، اگه برین یه شهر دیگه تنهاتر میشین.

عشق چیز قشنگیه ولی به شرطی که باعث بشه شادتر بشین.

عشقی که باعث ناراحتی بشه که عشق نیست.عذابه.

باید خودتونو از این عذاب خلاص میکردین.خود شما باید اینکارو میکردین.
ولی خودتون شخصا انتخاب کردین که عذاب بکشین.

باور کنین اگه ازدواج کنین میتونین عاشق شوهر خودتون باشین ولی خودتون انتخاب کردین که مجرد بمونین.خودتون انتخاب کردین که تنها بمونین پس از تنهایی ناله نکنین چون انتخاب خودتون بوده.

اما باور داشته باشید که تنها نیستین چون خدا با شما ست.خانوادتون با شمان.میتونین با دوستاتون معاشرت کنین.موسیقی گوش کنین.کتاب بخونین.ورزش کنین.زندگی کنین.از زندگی لذت ببرین.زندگی خیلی قشنگه.

هیچ آدمی تنها نیست.خدا همیشه با ما هستش.

مادر من همیشه یه حرف قشنگی بهم میزنه.میگه آدم باید در درجه اول،خودشو دوس داشته باشه بعدش به فکر عشق و عاشقی باشه.
حرفش خیلی قشنگه.

خواهر گلم شما هم خودتونو دوس داشته باشین.
همین حالا تصمیم بگیرین که گذشته رو بذارین کنار.

به اون عشق به عنوان یه خاطره قشنگ نگاه کنید که از یاداوریش لذت میبرید.

ولی آینده خودتونو به خاطرش خراب نکنید.

اصلا فرض کنید که با این آقا ازدواج کرده بودید.از کجا معلوم که خوشبخت شده بودید؟؟از کجا معلوم که الان در کنارش خوشحال بودین؟؟؟

به قسمت اعتقاد داشته باشید.گاهی وقتا آدم یه آرزوهایی داره که بهشون نمیرسه.اینجور مواقع باید بدونید که این حکمت خدا بوده.حتما به صلاحتون نبوده.خداوند انقدر مهربونه که همیشه خیر و صلاح بندگانشو میخواد.

اگه قسمتتون باشه ازدواج میکنید و عاشق شوهرتون خواهید شد.

ولی نگران بالا رفتن سن نباشید.چون الان کلا سن ازدواج خیلی بالا رفته.

انشاالله هرچه خدا میخواد و به خیر و صلاحتونه براتون اتفاق بیفته.

ولی همیشه به یاد داشته باشید که در زندگی ما، همیشه اول خدا و بعدش پدرمادر.

به خدا توکل کنید و قدر پدرمادرتون رو بدونید.

اگر یه روزی خواستین ازدواج کنین، با کسی ازدواج کنین که مورد تایید خانوادتون باشه.
عشق میتونه بعد از ازدواج به وجود بیاد.

با سلام 

من ازین نظرم خیلی عاقلانه برخورد کردم که با کسی که هم کفو من نبود ازدواج نکردم و عاقل بودم به خاطر احترام به خانوادم کنارش گذاشتم پدر من آدم مذهبی ای هستن و اون آقا هم مذهب من نبود پدرم گفتن فقط اگه یه بار دیگه باهم صحبت کنید یا بهم علاقه داشته باشید اون آقا رو می کشم میدونم اینو برای ترسوندن من زدن چون ازارشون به مورچه هم نمیرسه ولی من تو اون مدت کم خیلی شاد بودم خیلی و فکر میکردم نیمه گمشدمو پیدا کردم. اون آقا به گفته ی خودشون تا اون موقع پاک زندگی کردن ولی یه سال بعد از من فهمیدم فاسد شدن. من نمیگم پدرم با خواستگارم موافقت میکرد میگم مت بالغ و عاقل بودم باید میزاشتن خودم به نتیجه ای برسم که از ته دل ردش کنم ن این که فقط منو تهدید کنن و به زور مارو از هم جدا کنن. اون آقا هم به خاطر ترس از پدرم برای این که ازش متتفر بشم یا نمیدونم به چه علت هرچی ناسزا بود بهم گفتن و بعد از دوماه فحاشی به بنده من شمارمو عوض کردم و هرچی خواستگار داشتم به خونه راه دادم دوساله هیچ کس مناسب من پیدا نمیشه و از بس که خواستگار ناهم کفو همه جا واسم پیدا میشه از پسرا متنفر شدم و تصمیم گرفتم خونه و شهرمو برای دکترا عوض کنم و جایی خودمو مشغول کار کنم

من اگه تو خونه بمونم و تو شخر خودمون، ن میتونم سرکار برم چون پدرم میگن محیط کارتون نباید مردونه باشه. ن میتونم با خواستگار غیر سنتی ازدواج کنم 

اینایی که گفتی واقعی بودن؟؟!!!یعنی واقعا تو خونه حبست کردن؟؟!!!
حرفات اغراق‌آمیز هستن.باورشون سخته.شاید اگه الان سال ۱۳۶۰ بود و تو در یه شهرستان کوچک زندگی میکردی و یه دختر بیسواد و محروم بودی، این اتفاقات باورپذیر میشد.ولی بیشتر شبیه اولین مشق برای کلاس نویسندگیه برای یه آدمی که استعداد داستان‌نویسیش ضعیفه و داره تمرینی مینویسه.حرفات پر از تناقضه.انگار قسمتای مختلف صفحات حوادث روزنامه‌ها رو به هم چسبوندی تا یه داستان بنویسی.بیشتر تمرین کن.حوادث داستان باید با زمان و مکان داستان هماهنگی داشته باشه.شخصیت‌ پردازی‌ها هم ضعیف هستن.باورپذیر نیستن.

حرف حرف حرف
خیلی مسائل با حرف زدن بر طرف میشه منم یه پدر متعصب دارم و برای خیلی مسائل که فک میکردم تحت هیچ شرایطی راضی نمیشه جنگیدم ولی به مرور زمان و با حرف زدن راضی شد میدونم دختری ولی خیلی مواقع خجالتو بذار کنار بی پروا نباش ولی حرفای دلتو بزن از مادرت کمک بگیر باور کن مشکل ماها اینه که باهم حرف نمیزنیم. راستش من همینجا پستی گذاشتم که نمیذارن سرکار برم نمیذارن شهر دیگه برم نمیذارن با خواستگارام حرف بزنم ولی وقتی یادم افتاد واسه دانشگاه رفتنم که یکی از بهترین دانشگاهای ایران بود پدرم مخالفت کرد به خاطر مسافت فقط با حوصله به خرج دادنو حرف زدن هم از جانب خودم هم خواهرم هم مادرم راضی شد تصمیم گرفتم الانم خواسته هامو دغدغه هامو بگم تو این زمان  با یکی از خواستگارام بیرون رفتم حرف زدم و برای اولین بار خودم ردش کردم رفتم یه شهر دور مصاحبه کاری و ... واسه کار وقتی دوستامو دیدم وقتی شنیدم یکی از دوستام حتی با حقوق عالی فقط به خاطر محیط کاری بد استعفا داده یا یکیشون که سرش باد داشت گفت شرایط کارو محیط کارو حقوق کمش کلافش کرده دیدم اونقدام کار غول چراغ جادو نیست .

سلام...

فقط اینو بهت بگم این انتقامو اینارو بزار کنار و خودتو اذیت نکن

 جالب بود من هم مثل شمام عاشق یه دختری شدم و بعدش حوادثی پیش اومد که از دخترا متنفر شدم . البته تنفر من خیلی عمیق تر از شماست چون اون دختری که عاشقش بودم را کلا از ذهنم بیرون کردم و اصلا بهش فکر نمیکنم ولی به هیچ دختر دیگه ای هم نمیتونم فکر کنم . وقتی میام اینجا داستانای عاشق شدن جوانترها را میخونم حالت تنفر بهم دست میده هر چند نهایت تلاشم را میکنم که از سر بیکاری نیام اینجا . هر وقت پیش میاد دختری سعی میکنه بهم نزدیک بشه حالت تنفر برام ایجاد میشه و در مقابلش گارد میگیرم . هر وقت اطرافیان حرف از ازدواج می زنند طوری مسخره شون میکنم که از حرفشون پشیمون میشند . 

یه کم منطقی باش.
گفتی:
"از بس که خواستگار ناهم کفو همه جا واسم پیدا میشه از پسرا متنفر شدم"
اصن چه ربطی داره؟ چرا اینقد بچه‌گونه فک میکنی؟!
حالا چون خاستگارات هم‌کفو نبودن از پسرا متنفر شدی؟؟!!!خب اگه هم‌کفو نبودن اصن راه نمیدادین که برا خاستگاری بیان خونتون.
دخترا تو زندگیشون خواستگارای مختلفی دارن.کی گفته که هر کی خواستگاری کرد هم‌کفو هستش؟! اگه بود که اوکی میکنی. اگه نبود ردش میکنی.به همین راحتی.ولی دلیل نمیشه که از پسرا متنفر شی.
تو اول باید رو خودت کار کنی.ظاهرا هنوز به بلوغ روانی که لازمه‌ی ازدواجه نرسیدی.

بابای منم همیشه بهم میگه بهتره تو شهر خودمون برم دانشگاه.
ولی اینو واسه خاطر رفاه و اسایش و امنیت من میگه.
چون دوسم داره.چون دلسوزمه.
اتفاقا من، برعکس تو، از این حرفای بابام خوشم میاد چون نشونه‌ی اینه که دوسم داره و برام اهمیت و ارزش قائله.
نشونه‌ی اینه که زندگی و آینده من براش مهمه.
نشونه‌ی اینه که بهترین چیزارو برا من میخواد.
قدر باباتو بدون.معلومه که خیلی براش عزیزی.

نحوه صحبت کردن شما درمورد پدرتون واقعا زشت و تاسف‌آوره.
۸ سال غلام حلقه‌به‌گوش پدرتون بودین!!!!!
این چه طرز صحبت کردنه؟؟؟!!! واقعا براتون متاسفم

به سوال‌کننده

تماشا کردن فیلم برای یادگیری زبان موثره ولی الزامی نیست. میتونید از شیوه‌های دیگری برای تقویت زبان استفاده کنید.

پدرتون شما رو حبس نکرده؛ در واقع شما در چنگال افکار اشتباه خودتون حبس هستید.
در افکارتون تجدید نظر کنید.

چرا دنبال ازدواج با خواستگار غیر سنتی هستی؟
ازدواج غیر سنتی اشتباه محضه.اگه میخوای ازدواج کنی سنتی ازدواج کن

از دادا به خاطر دید زیباتون ممنونم سربلند باشید

۲۷ سالته؟ یه جوری گفتی سنت داره میره بالا که ما فک کردیم حتما ۴۰ سالگی رو رد کردی خخخخ
با خودت درگیریا شدیدا خخخخ خودآزاری داری؟
منفی‌نگر نباش

چقدر نظرات بعضی از کاربران سایت تاثیرگذار و تامل برانگیز بود

به یاس امیدوارم موفق بشی این بار و البته خوشبخت واقعی

خوب الان درهای قلبتو ببندی و تا آخر عمر تنها بمونی فکر میکنی بابات ضرر میکنه؟ اتفاقا واسه بابات زیاد فرق نداره فوقش یه مدت به خاطر ازدواجت حرص بخوره بعدم بیخیال ازدواجت بشه.ازدواج نکردن به ضرر پدرت نیست به ضرر خودته.پس اگه این راهو انتخاب کردی واسه انتقام از پدرت بیشتر از خودت انتقام میگیری تا اون.تازه پدرا خیلیم از ازدواج کردن دختراشون خوششون نمیاد مادرا بیشتر دوست دارن دختراشون شوهر کنن وگرنه خیلی از پدرا بدشونم میاد.  برای  انتقام راهی پیدا کن که به نفع تو و به ضرر پدرت باشه.ازدواج نکردن فقط به ضرر خودته.تنها راه انتقام رفتن به شهر دیگر و مستقل شدنه.اگه پدرت آدم سنتی و متعصب باشه این اتفاق براش ضربه ی مهلکی خواهد بود ولی این اتفاق به ضرر خودتم هست.از گرونی و مشکلات و خطرات مستقل زندگی کردنم بگذریم از حقوق پایین و شغل های محدودم بگذریم تو بری شهر دیگه و مستقل شی احتمالا پدرت طردت میکنه.میتونی تا آخر عمر از مادر و پدر دور باشی؟ میتونی قید مادرتو برای همیشه بزنی؟ 

به آناهید ممنونم

من فکر میکنم که شما فقط دوست داری با پدرت لجبازی کنی چون تمام زندگی رو توی محدودیت و شاید از نظر شما تعصب بیجا بودین خودتونم میدونین که اون پسر بد بوده براتون اما چون پدر ردش کرده شمایه جور جبهه گرفتین مقابلش . راستش فقط میتونم بگم لجبازی الکی نکنید اونم با پدر و مادر! چون اخرش ضررش به خودتون میرسه.(به عنوان یه تجربه بود.)

به ه ینی شما میگین مثلا من نرم یه شهر دیگه برای کار و ادامه تحصیل؟

راستش این که پدرم نزاشت خدارو شکر راضی ام فقط یه مدت کوتاه دلم برای اون شخص خیلی تنگ شده بود که خداروشکر رفع شد چون به هیچ لحاظی شبیه هم نبودیم

اره کار پیدا میشه محیطش هم مختلطه یه عشق و حالی هم میکنی سر ماه هم 5 ملیون میریزن به حسابت امنیتت هم که کامل تامینه خاستگار پاک هم با ویلا و ماشین میاد صف میکشه دم خونتون خلاصه بهشتیه