خانواده برتر

سلام

همه ما این ترس رو در ۱۸ سالگی داریم چون بدون معطلی کلاسها رو با موفقیت گذراندیم و از اینکه یکسال پشت کنکور بمونیم احساس فاجعه داشتیم

یک انسان معمولا از ۶۰ تا ۱۰۰ سال عمر میکنه خیلی از سال های عمرش نتیجه خاصی نداشته با وجودی که کار میکنی تلاش میکنی اما متوجه نمیشی توی این همه سال چکار کردی

کمال گرایی انسان رو خراب میکنه تو کارت رو کن بقیه اش مهم نیست چه تفاوتی میکنه حالا رتبه ات دو رقمی باشه یا سه رقمی، تفاوت دو رقمی و سه رقمی در چند تسته،

چندان دانشگاه تو سرنوشت تاثیر نداره، خودتو اذیت نکن، درس رو خوندی و بلدی، امیدت به خدا باشه

بعد از دانشگاه مگه چه اتفاق خاصی در زندگیم افتاد کارم آزاد رو انتخاب کردم، هنوز ازدواج نکردم اصلا فکر نمی کردم تا این سن مجرد بمونم بهرحال اون زمان چقدر نگران بودم که یکسال پست کنکور نمونم الان می بینم نگرانی هیچ کمکی بهم نکرد فقط لحظات خوب رو ازم گرفت

مثلاً اگه وقتی میری دانشگاه بچه‌های کلاس‌تون یک سال ازت کوچیک تر باشن چی میشه؟!

تازه همه از شما یک سال کوچیک تر نیستند حتی ممکنه از خودت بزرگتر هم پیدا کنی

زیادی حساس شدی و طبیعیه سعی کن خودت رو آروم کنی و به این حواشی فکر نکنی بجاش تمرکزت رو بذار روی درس

هیچ عیبی هم نداره که یک سال دیگه بمونی پشت کنکور هیچ کس و هیچ چیز هیچ طورش نمیشه

در این یک سال لزومی نداره فقط درس بخونی. کار های دیگ هم انجام بده.

من ترم اخر لیسانس یک رشته خوب در یک دانشگاه دولتی تهران هستم و یک سال پشت کنکور بودم.

ولی در دانشگاه خیلی این جو وجود نداره که کی سال اول امده و ... 

اگه هدفی تو سرت داری فک کوچیک بودن همکلاسی هات واقعا خیلی مسخره و حاشیه ای هست مگه مدرسه اس اخه تو دانشگاه میری می بینی یهو یکی با ۴۰ سال سن کنارت نشسته 

نکته امیدوار کننده شاید این باشه که امسال شرایط خاصی برقراره.خیلی ها از بیماری خودشون یا اعضای خانواده یا تاخیر کنکور به بن بست رسیدن و شما تنها فرد مایوس این ماجرا نیستید.

ضمنا دانشگاه تهران فقط حضوری لذت بخشه که قبولی های امسال یک سالش رو از دست میدن.منم رتبه دو رقمی بودم و توی کلاس حتی ۴۰ ساله هم داشتیم.جالب اینکه یکی از چهل ساله ها شش ترم تموم کرد و یک سال جلو افتاد.شما هم میتونین...من معتقدم یکسری حسرت ها و ناگواری ها زمینه ساز موفقیت های بزرگترن.

مطمئنا در آینده میفهمین که این یکسال اونقدر هم وحشتناک و بدون خیر نبوده

سلام یه افکاری هست که وقتی بعدا بهشون فکر میکنید خنده تون میگیره. الان فکر می کنید چه اتفاقی میافته ؟
من خودم با اینکه رتبه برتر ارشد بودم از بهترین دانشگاه کشور انصراف دادم هیچی نشد. الانم تو همون رشته همون دانشگاه دوباره ارشد گرفتم. 
کاری که فکر میکنید درسته رو انجام بدید و اصلا به این چیزا فکر نکنید. هیچ اتفاقی نمیافته اینو فقط من نمیگم کلی از بچه هایی که شاید اونا رو به اسم نخبه در جامعه بشناسن همینو میگن. 
من الان حدود دو ماهی میرفتم دانشگاه و با چند نفری که اونجا بودن خیلی صحبت کردم. همه هم دانشجوهای دکترا در حد رتبه های تک رقمی (که البته اصلا مهم نیست) بودن و مطمئنم نظر همه اونها هم همینه. چرا فکر میکنید کار خیلی خاصی قراره انجام بشه که مثلا یک سال ازش عقب می مونید؟
ممکنه توی این یکسال کلی اتفاق بیافته و خیلی از دیدگاه هاتون عوض بشه و این خوبه. الان خواهر یکی از دوستام که دانشجوی دکترا هست کنکور داره و من بهش توصیه کردم که پشت خواهرت وایسا که بره علاقه اش رو بخونه 
چندتا از دوستای خودم از برق شریف تغییر رشته دادن یا بعدش رفتن یه چیز دیگه خوندن و اصلا هم پیشمون نیستن 

منم کنکور دارم.اما من تجربی هستم.منم همه ازم انتظار دارن:|تو فامیل سابقه پشت کنکوری بودن داشتیم زیاد عجیبم نیست خب...ولی خب شرایطی برای منم پیش اومد.یکم بدتر از کرونا!...پیش میاد رفیق!منم امسال اصلا انتظار اینو نداشتم که پشت کنکور بمونم اما شد.منم مثل خودت با خودم گفتم چرا یک سالم بره!دارم عقب میفتم که!ولی الان میگم از چی دارم عقب میفتم؟...موفق باشی

منم یکسال دیرتر رفتم و اصلا این مسئله مهم نیست.

یکسال خیلی بین تو و ورودی ها فاصله نمیندازه.مثلا من ورودیه نود و سه بودم نرفتم شدم ورودی نود و چهار و هم دانشگاهی هام متولدهای هفتاد و پنج و هفتاد و شش بودن و این مسئله که یکسال و یکسال و نیم از من کوچکتر بودن ذره ای رو صمیمیت من با اون ها تاثیری نداشت.جدا از اون تا خودت نگی کسی نمی‌فهمه که تو یکسال دیر اومدی دلیلی نداره بری اعلام کنی.بعدش اینکه من اون سالی که رفتم دانشگاه سه چهار تا دختر بودن ترم اول که لیسانس دوم داشتن میگرفتن و شش هفت سالی از ما بزرگ تر بودن اما حتی اونا هم تا خودشون نگفتن کسی متوجه نشده بود و اصولا این مسئله که شش هفت سال بزرگ تر هستن تاثیری نداشت رو صمیمیت ما با اون ها.تو سن شما عجله و معقوله ی زمان و سن خیلی اهمیتش بیشتر از واقعیته اما سنت بالاتر بره به تفکرات الانت میخندی.مثلا یکسال دیر تر درست تموم شه فکر کردی چه اتفاقی میوفته؟ هیچی واقعا.با ورودی های دانشگاه که ازدواج نمیخوای بکنی که بخوای نگران باشی یکسال ازشون بزرگ ترم.بیخودی عجله نکن خودتم اذیت نکن.رشته ی انسانی و تجربی ارزش داره پشت کنکور بمونی به خاطرش.یکسال دیگه بخون دولتی برو پول بیخود تو جیب این بنگاه های چپاول نریز.

کنکور شرکت کن ،اگر نتیجه مطلوبت نبود انتخاب رشته نکن.بمون برای سال بعد...اصلا هم مسئله مهمی نیست پشت کنکور موندن، هیچ ایرادی هم نداره ،دانشگاه هم که بری کسی ازت نمیپرسه پشت کنکور بودی یا نه.بخاطر اینکه یکسال دیرتر دانشگاه بری امیدوارم احساسی تصمیم نگیری و اگر احیانا امسال نتیجه دلخواهت نبود دلو بزنی به دریا و انتخاب رشته کنی و یک عمر با چیزی که دوست نداشتی زندگی کنی .

اصلا مسئله اینه عقب افتادن از چی؟ شرایط کنونی مملکت اصلا مطلوب نیست ،شما اگه یکسال دیگه هم برای هدفت تلاش کنی چیزی از دست ندادی،نگران نباش.این اتفاق برای خیلیا پیش میاد خیلی طبیعی هست.برای من هم چنین اتفاقی افتاد .با آرامش برای هدفت تلاش کن.

دوستان حرفاتون به معنی واقعی کلمه حالمو خوب کرد و روم تاثیر گذاشت
خطاب ب حسین فروردینی:
یه دنیا ممنون حسین جان
به حافظ رندانه:
محبت کردین ک پاسخ دادین
به a 118:
مرسی بابت لطفتون
به صدف صدفی: دقیقا همینطور هس ک شما میفرمایین ولی خب نمیدونم چرا این فکرارو میکردم؛از وقتی ک گذاشتین سپاسگزارم
به حسن امیری:مرسی داداشم حرفات مثه آب رو آتیش بود
به علی قربانی:
از لطفت کمال تشکرو دارم داداش مرسی
چقد خوبه  عزیزانی هستن اینجا ک بهت کمک کنن

الان که یکی دو روز به کنکور مونده، به خاطر اضطراب کنکور در گیر این افکار شدن طبیعیه.الان دیگه وقت درس خواندن نیست.چون فقط اضطراب آدمو بیشتر می‌کنه.داشتن اعتماد به نفس و امیدواری یه عامل تاثیر گذار در نتیجه شما هست.برای فردا یه تفریح داشته باشین تا حال روحیتون رو خوب کنه و سرحال برید سر جلسه.مسائلو با خط کش اندازه نگیرید.توکلتون به خدا باشه که همه چی دست اونه.

سلام

در همین ابتدا من متوجه نشدم؛ یعنی شما نمیخوای کنکور بدی امسال؟ به امتحانش نمی ارزه؟ بنظرم مشکلی نداره رفتنش و میتونی امتحان کنی که با این مقدار درس خوندن چه رتبه ای حاصل میشه و فوقش اگه حتی نخواستی به چشم کنکور نگاه کنی، به چشم یه آزمون آزمایشی با جامعه آماری بالا بهش نگاه کنی و جدی بگیری و تمام تلاشتو کنی.

به هرحال این توصیه‌ای از روی تجربه من بود :)

من یکی از سه دانشگاه برتر تهران مهندسی خوندم و توی ورودی کارشناسی‌مون ۲-۳ نفر از بچه ها سال دومشون بود که اومده بودن کنکور داده بودن و حتی یه نفر پردیسی بود ولی کنار ما روزانه‌ها درس میخوند و اتفاقا کلی هم دوست پیدا کرده بودند و یکیشون جزو رنک‌ها (ممتازها) هم بود و انگار واقعا توی درس‌ها، مغزش یه سال بیشتر از ما کار میکرد و می‌فهمید :)

اصلا خودتو نگران نکن یه سال که هیچ، چندسال هم مشکلی نداره!

یه آشنایی هم داشتیم سال اول دکتری در حالی که ممتاز بود، از یکی از دانشگاه های برتر، انصراف داد و رفت پزشکی خوند و همون سال اول با یه رتبه عالی قبول شد و واسش مهم نبود که ۶ سال از همکلاسی‌های پزشکیش بزرگتره!

زمانی که هدف داری، به این خرده چیزهای کم‌اهمیت نباید توجه کنی و فقط روی هدفت تمرکز کن 

حالا دو رقمی و سه رقمی خیلی هم فرقی نداره ها! توی بخصوص رشته‌های انسانی، وقتی رتبه ۱ و رتبه مثلا ۱۱۰ توی کلاس کنار هم میشینن، دیگه سال دوم کارشناسی، کسی به پشت سر نگاه نمیکنه که رتبه کنکورت چند بوده! همون سال اول استادا میان می‌پرسن یا خود دانشجوها میگن ولی چیزی نیست مه بخاطرش تا ابد تضمین باشی! 

بلکه باید نشون بدی توی ۴ شال کارشناسی توی دانشگاه چند مرده حلاجی و بعد از رتبه خوب کنکورت هم میتونی همینقدر خوب باشی یا نه!؟ آیا لایقش هستی یا نه!؟...

یادش بخیر یکی از پسرهای ورودی ما رتبه‌ش از اکثر ما پایین‌تر بود (حدود ۱۰۰ تا بیشتر بود از نظر عددی) ولی ترم اول و دوم ممتاز شد و حتی رفت تغییر رشته داد و کنار ورودی‌های سال پایین اون رشته نشست!

یکی از دوستای هم‌رشته منم  با این که سال دوم کنکورش بود اولش اومده بود پیش ما ولی بعدش فرهنگیان قبول شد و به عشق دبیری رفت اونجا و خیلی هم بااستعداد بود 

اونجا بود که بهم ثابت شد کنکور ملاک سنجش واقعی نیست و اون پسر که گفتم هم اذعان داشت که واسه کنکور درس نخونده بود (نخونده بود رتبش شده بود در حدود ما که واسه کنکور ۱۳ ساعت در روز درس می‌خوندیم!...) و اون دختر هم مغز متفکر ریاضیات بود و انگار همه سرزنشش میکردن که فرهنگیان واسه تو کمه و در حد تو نیست و...! ولی کی میدونه که علاقه فاکتور مهمی توی انتخاب رشته‌ست و حرفهای مردم، اکثرا غیرمهم!

بگذریم...

پس شما هم خودتو درگیر این چیزا نکن و فقط برای «بهترینِ خودت بودن» تلاش کن

امسال هم شرکت کن تا خودتو محک بزنی شاید فرجی حاصل شد

اگه نشد هم، قوی باش 💪🏻 

ان شاء الله موفق باشی و سال بعد به موفقیت‌های بزرگی برسی 🌺

این روزا خیلیا پشت کنکور میمونن و ربطی به زرنگ بودن یا نبودن و تلاش کردن یا نکردن شون نداره اتفاقا خیلیا مثل خودت خیلی هم زرنگن و میخوان به هدفی که تعیین کرده ن برسن نه صرفا هر رشته ای که به رتبه شون بخوره

پس جو دانشگاه اینطور نیست که پشت کنکوری بودن یا نبودن چیز مهمی باشه. خصوصا امسال به خاطر شرایط کرونا و مسائل دیگه پشت خیلی ها سر شده و قطعا پشت کنکور خواهند موند. پس فقط تو نیستی

خود من وقتی رفتم دانشگاه دیدم از رنجهای سنی مختلفی داریم.اکثرا یه سال کوچیکتر یا یه سال بزرگتر از خودم بودن ولی داشتیم طرف سه سال از همه مون کوچیکتر بوده یا دو یه نفر بودن چهار پنج سال از خودم بزرگتر بودن.تازه همه مون ترم یک بودیم اختلاف سن که قطعا با ترم بالاییا وجود داره قاعدتا.

ترم های دیگه که بگذره متوجه میشی دانشگاه مثل مدرسه نیست که با کلاس خودت بالا بیای.میبینی یه ترم بالایی درسشو با ترم دویی ها برمیداره چون زمان اون ،اون درس ارائه نشده یا واحدهای دیگه ای به جاش برداشته یا با درست کردن پیش نیاز هم نیازها تونسته درسای مرتبط با اونو برداره و اونو بذاره بعدا،یا اصلا میبینی قبلا اون درس رو افتاده بوده و الان بعد چند ترم میخواد برش داره.

یا مثلا بعضی از واحداتو با بچه های ورودی های مختلف رشته های دیگه برمی داری مثلا بچه های دانشکده روانشناسی ادبیات جامعه شناسی و..سن و سال اصلا تو دانشگاه مطرح نیست مگه یکی خیلی اختلاف سن داشته باشه.خود من بعد دو ترم فهمیدم یکی از دوستام یه سال ازم بزرگتر و یکی دیگه دو سال ازم کوچیکتره. نه به خاطر اینکه آدم بی توجهی ام اتفاقا روز و ماه تولدشونو یادم بود ولی هیچ وقت به ذهنم نرسید ازشون بپرسم اونا هم چیزی نگفتن چون مهم نبود

سلام

شرایطی که شما توش قرار گرفتین، بیشتر رقبا هم کم و بیش درگیرش بودن، پس تقریبا شرایط یکسانی با بقیه دارین. 

من فکر می کنم، امسال رو نباید از دست رفته بدونین، دو ماه از دست دادین، عوضش با تاخیر کنکور جبران شده. 

ضمن اینکه همون طور که دوستان هم گفتن رتبه کنکور، معدل دانشگاه، محل دانشگاه، هیچ تاثیری، تو آینده شغلی نداره،

تنها چیزی که مهمه اینه که رشته ای که انتخاب می کنین، بازار کار داشته باشه و بتونین تو دانشگاه کار یاد بگیرین،  اصلا مهم نیست کدوم دانشگاه درس خونده باشین. 

با چیزایی که از خودتون تعریف کردین، مطمئنم همین امسال، رتبه خوبی میارین، ان شاء الله که همین طور. 

راجع پشت کنکور موندن هم، بعد اعلام نتایج فکر کنین، نه از الان که به خودتون استرس بدین و رو نتیجه کنکورتون اثر بذاره. 

موفق باشین،ان شاء الله. 

خطاب به ms: دس گلت درد نکنه بابت راهنماییت تو هم موفق باشی

 به فاطمه بانو:

مرسی آبجی بابت لطفت حتما حرفاتون رو آویزه گوشم میکنم

به evan evan:

من قدردانتم دوست عزیز ایشالا ک همه کنکورو عالی بدیم

به دختر مومنه:

نمیدونم لطفتون رو چطور جبران کنم حرفاتون خیلی حالم رو خوب کرد و بهم انگیزه داد  ایشالا شمام موفق باشین 

به بهاری ک از دوردست می اید:

محبت کردین ک منو راهنمایی کردین اجرتون با امام حسین

خطاب به حلما: امسال ک نه نمیارم😔 چون بعد از این ک اون دو ماه رو از دس دادم به خاطر نا امیدیم بقیش رو هم لق و تق خوندم اما خب گذشته ها گذشته دیگه تمام تلاشمو میکنم ک ۱۴۰۰ بترکونم 

از راهنمایی خوبتون کمال تشکر رو دارم🙏