خانواده برتر

دست اون کاربر درد نکنه😥

من هرشب موقع خواب چند بار چک میکنم اجاق گاز خاموش باشه و در یخچال فریزرا بسته باشه😭

هر وقت دغدغه فکریم کمتره بهتر میشم ولی با یه مشکل دوباره برمیگردم سر نقطه ی اول

سلام... من از خودم شروع می کنم...چندین سال پیش تقریبا یک هفته قبل از کنکور دچار حملات پانیک شدم ( تپش قلب شدید و نفس تنگی) این موضوع بعد کنکور هم ادامه پیدا کرد (هنوز هم گاهی دچارش میشم)...این حملات پانیک تو اتوبوس و مترو  بار ها برام اتفاق افتاد و از همه بدتر در محیط دانشگاه و در ارتباط با آدم ها بود (به خصوص که اضطراب محیط جدید هم داشتم)...چرا که می ترسیدم افراد متوجه حالت های اضطرابی من بشند و اون رو بد تعبیر کنند (دچار وسواس فکری شدم)...و این خودش اضطرابم رو مضاعف کرد ...طوری که زندگی برام غیرقابل تحمل شده بود... سر کلاس ها اون قدر اضطراب داشتم که می ترسیدم از حال برم  و کلاس زبان هم که ثبت نام کرده بودم به خاطر اضطراب زیاد رها کردم... همزمان با این موضوع دچار چک کردن بیش از حد وسایل و قفل بودن در و ...و تردید تکرار شونده در درستی وضو و نماز بودم  ... طوری که نماز ظهر رو 3 دفعه تکرار می کردم یا 5 بار وضو می گرفتم...و این اضطراب های زیاد و ناتوانی در کنترلش باعث شد دچار افسردگی بشم، افسردگی باعث بی اشتهایی و کمبود وزن و ...مشکلات جسمی شد.. و همه ی این مسائل باعث شد برای حل مشکل به مشاوره دانشگاه مراجعه کنم... مشاوره رو با چند نفر انجام دادم که از چند نفر، یک کدومشون خیلی خوب حرف هام رو می فهمید و خیلی کمکم کرد با همون فرد ادامه دادم... در کنارش دارو هم مصرف کردم (فلوکسیتین) که تا حدودی اضطرابم رو کم کرد...الان چندین سال هست که از اون دوران گذشته فکر می کنم تسلط نسبی نسبت به بیماریم پیدا کردم ولی گاهی دچار همون علائم میشم و کلا فهمیدم این بیماری هم مثل کسی که بیماری قلبی داره به طور کامل درمان نمیشه...اما میشه بهش تسلط پیدا کرد طوری که مثل یک آدم عادی از زندگی استفاده کرد و لذت برد....

دوستان برای این که کامنت بذارند نیازی به عضویت در بیان نیست و اگر بخواند می تونند تجربه شون رو ناشناس در اختیار بقیه بذارند.

دوستان عزیز ...متاسفانه امکان این وجود نداره افراد غیر عضو بیان بتونند نظر بدند.. ولی اگر نمی خواید شناخته بشید... می تونید از نوار بالای بیان گزینه پروفایل بعد ویرایش مشخصات اسمتون رو تغییر بدید ...

یه سوال داشتم از کاربرای خانواده برتر ... واقعا کسی نیست حتی در حد کم و موقتی تجربه وسواس فکری و عملی داشته باشه؟... یا واقعا داشتن وسواس این قبح داره که همه از این پستا فراریند؟

لینک زیر رو نگاه کنید

https://www.aparat.com/v/X8ktY

فکر میکنم به این دلیل باشه که عموماً یا رفعش کردن و یا کلاً دچارش نشدند

من خودم تونستم وسواس و اضطرابم رو کنترل کنم البته هنوز کار زیاد داره

اما چند نمونه بخوام عرض کنم یادمه به شدت درگیر این بودم که زبونم باید پایین باشه و یا بالا در صورتی که زبان به سقف دهان نزدیک تر هست ولی من فکر میکردم درستش باید این باشه که بچسبونمش به کف دهانم(!!!) و برای یک هفته من درگیر این مسئله بودم و کار به جایی می‌کشید که زبونم درد میگرفت

و یا روی تنفسم مشکل داشتم که نمی‌تونستم به حالت عادی و ناآگاهانه عمل تنفس رو انجام بدم چون دائم ذهنم پیش نفس کشیدنم بود و شبا واقعاً عذاب بود

توی محل کار عموماً وسواسم تاثیر مثبتی داشت چون باید وسواس به خرج داد ولی توی خونه، موقع درس خوندن از پا در میومدم

به عنوان مثال شروع درس خوندنم باید تو یک ساعت مشخص می‌بود

به عنوان مثال باید ساعت 2 شروع می‌کردم به درس خوندن تا ساعت 2:50 و اگه مثلاً ساعت 2 میشد ساعت 2:02 کلاً بهم می‌ریختم فکر میکردم الان باید اینو بکنم 2:52 قراره 10 دقیقه هم استراحتم باشه پس بخاطر دو دقیقه کل برنامه‌ام بهم میریزه و یک حالت اضطرابی بهم دست میداد

و یا موقع شستشوی ظروف کاری که تو 20 دقیقه تمام میشد من تو 40 دقیقه تموم می‌کردم

در کل دوران سختی بود ولی با کمی تمرین و کمی دارو درمانی هم تا حدودی اضطرابم رو کنترل کردم و هم وسواسم

گرچه باید باز هم روی خودم کار کنم ولی حداقلش از عذاب اون وسواس ها رها شدم

کاری که مثلاً برای درمان وسواسم کردم این بود که از قصد کاری رو انجام بدم که برخلاف حس وسواسم بود

مثلاً توی درس خوندن از قصد تو ساعات غیر رند شروع به مطالعه میکردم مثلاً ساعت 2:13 دقیقه شروع میکردم تا 3:03 دقیقه

ظروف رو تمیز اما بدون کارهای اضافی می‌شستم و همیشه یک لیوان بدون اینکه بشورم میذاشتم بمونه اوایل خیلی برام سخت بود اما بعدش عادی شد

سر کار چون با بیماران درگیر بودم گاهی ده بار همه چی رو چک میکردم اما بجای اینکار فقط یکبار و یا نهایت دو بار مسائلی که باید چک بکنم چک میکردم و اگه نگران می‌بودم به یکی دیگه می‌سپردم و به خودم می‌گفتم نگرانی بعد از این غیر منطقیه چون همکارم از من حواسش جمع تره

در خصوص اضطراب تمام سعیم این بود که افکارم رو کنترل کنم یعنی یک حالتی داشتم که دائم در حال فکر کردن و بررسی احتمال مربوط به آینده می‌بودم اون رو متوقف کردم و تمام حواسم رو روی زمان حال همین الان همین الان که شما دارید این کلمه رو می‌خونید، همین لحظه، لحظه‌ی قبل که نوشتم لحظه گذشته‌ست؛ دقیقاً به همین شکل لحظه به لحظه خودم رو متوجه‌ی زمان حال میکردم 

کمی زمان برد اما واقعاً بهتر شدم اوایل خیلی خیلی سخته ولی با گذشت زمان راحت تر میشه

به نازلی افشار عزیز 

ببخشید که دیر جواب میدم

اینی که میگی هر وقت مشکلی پیدا می کنم دچار ...حالت های وسواس میشم ... این طور می تونی بهش نگاه کنی که واکنش شما در مقابل مشکل بروز وسواسه و شخص دیگه می تونه واکنشش در مقابل مشکل پرخاشگری باشه و شخص دیگه واکنش های جسمی پیدا کنه مثل مشکل قلبی و ... و  این صرفا یه واکنشه .. ولی شما می تونی مدیریتش کنی...مثلا وقتی که فکر های چک کردن به ذهنت اومد ...سعی کنی هر بار با تاخیر این کار بکنی مثلا هر موقع که فکر بسته بودن در فریزر اومد تو ذهنت ..همون لحظه نری چکش کنی بلکه مثلا ۱۰ دقیقه این کارو به تاخیر بندازی و همین طور به مرور زمان این زمان تاخیر انداختن رو زیاد کنی ....یک کار دیگه هم این که اگر کارها چند دفعه انجام میدی مثلا ۳ دفعه چک می کنی خاموش بودن گاز و ...بکنی دو دفعه ..و بیشتر از دو دفعه به خودت اجازه چک کردن ندی

موفق باشی :)

سلام امیدوارم پست مفیدی واقع بشه

منم فک میکنم مقداری وسواس فکری داشته باشم

قبلترها اینجور بود که روی چیدمان بقولی تقارن اینچیزا خیلی حساس بودم مثلا کنترل تلویزیون رو باید حتما جوری میذاشتم که ضلع بزرگش موازی عرض میز تلویزیون قرار بگیره :/

یا مثلا ریشه های قالی میبایست همشون یا منظم و صاف بیرون باشن یا همه رو بزنم داخل

یااگه یه نفرو میدیدم که لباسش چروک بود عصبی میشدم

یا اینکه درو که قفل میکدرم هزار بار میکشیدمش جلو با اینکه قفلش کرده بودم چک میردم قفل باشه

یا مثالای دیگه که یادم نیست

اینا واسه وقتیه دبیرستانی بودم تا زمان لیسانس

بعدش چون سرم شلوغ شد و مشغله های مختلف داشتم از طرفی محیط خوابگاه هم باعث شده بود یه کم به شلختگی عادت کنم بهتر شدم

اما جدیدنا یه مدل وسواس دگه پیدا کردم که بعد ارتباط با کسی هی میشینم فک میکنم و حرفای خودمو آنالیز میکنم که اونو چرا گفتم اینو چرا نگفتم نکنه ناراحت نشده باشه و ...

یه جور مریض گونه ای انقد فکر میکنم که حالم بد میشه و ترجیح میدم بخوابم تا از شر افکار راحت شم و تا چند روز حالمو خراب میکنه

و این بدتره که وقتی یه سری مهمون داشته باشم دیگه بجز حرفام  روی نحوه پذیرایی و آشپزیمم زوم میکنم یعنی خودمو نابود میکنم بعدش از شدت سرزنش

برای اینکه از خودم راضی باشم معیارای خیلی سختگیرانه ای دارم :/

یه مشکل دیگم دارم از همون 19 سالگی ک رفتم خوابگاه اون خوابگاه اولمون خیلی خیلی قدیمی و کثیف بود و منم تا قبلش به محیطای عمومی عادت نداشتم خیلی اذیت میشدم بعد الان با اینکه خیلی سال ازونموقع گذشته هر موقع طول روز استرس داشته باشم شبش یه خواب بد میبینم که ریشه اش برمیگرده به اون روزای خوابگاه لیسانس و من خیلی ساله که این خوابو میبینم خیلی سال

و بعدش که از خواب پا میشم خیلی حال بدی دارم کلی تلاش کردم تا تونستم بفهمم ریشه اش اونه منتها هنوز راه حل پیدا نکردم براش چون واقعا من دوست ندارم دیگه این خوابا رو ببینم

به آقای حافظ رندانه

ممنون که تجربه تون رو به اشتراک گذاشتید... بله ممکنه چیزی که شما می گید درست باشه ...ولی خب من از زمانی که این سایت رو دنبال می کنم مرتب پست هایی در مورد وسواس دیدم به نظرم اومد باید افراد زیادی درگیرش باشند... من اصلا منظورم از این پست این نبود که فقط افرادی که الان درگیر با وسواس اند در بحث شرکت کنند، اتفاقا کسایی که این مشکل رو داشتند و از پسش برامدند تجربه شون می تونه خیلی کمک کننده باشند و معمولا راه حل های خوبی میدند..

سلام دوستان ، سوالی داشتم ...آیا اختلال موکنی هم جزوی از وسواس های فکری و عملی محسوب میشه یا خیر؟ نام علمی این اختلال : تریکوتیلومانیا 

من خیلی وقت نیست ک با این وبلاگ اشنا شدم و دلم نیومد ک تجربم رو در میون نذارم...

راستش من مستعد انواع وسواس بودم خودم خبر نداشتم:/

مثلا اینکه تا چند وقت بعد یه سوتی دادن خیلی معمولی هی تو ذهنم رژه میرفت و اعصابم رو خورد می کرد...یا اینکه همش با خودم میگفتم باید این حرفو میزدم و اونو نه..ینی چه فکری دربارم میکنه...چند بار چک میکردم نتو خاموش کردم، درو بستم،چراغو خاموش کردم ؟ و...اینا خیلی اذیت کننده نبود و اصلا فکر درمان نبودم...ولی دقیقا ۵ ماه پیش حدودا وقتی تازه با این وبلاگ اشنا شدم ،کمی بعد از خونه نشین شدنم به خاطر کرونا وسواس نجاست شروع شد..به خودم اومدم دیدم منی ک اصلا این چیزا به چشمم نمیومد ، همش در حال شستن دست و پام بودم  و دست شویی رفتنم ۱۰ دقیقه طول می کشید.اینا اوایل بود ...هرچی میگذشت بدتر می شد،همزمان رو نمازم هم شک و وسواس پیدا کردم...میخوام بگم اگه جلوشو نگیرین عین خوره به جونتون میفته متاسفانه...چند تا پست مربوط به وسواس وبلاگ و خوندم و خیلی کمکم کرد تو از بین بردنش.مثلا اگه عادت داشتم ۵ بار دستمو میشستم هر چند وقت کمش می کردم ...با خودم میگفتم تا وقتی عین نجاست رو نبینی هیچ موردی ندارههه...علاوه بر اون خیلی احادیث خوندم و شنیدم ک فرد وسواسی بنده شیطانه و با این کارا از خدا بیشتر دور میشه ...به این فکر می کردم ک با این آبی ک هدر میدم، دارم حق کلی بلوچستانی و..از گوشه گوشه کشورم رو پایمال می کنم...خودم فکر می کنم بخاطر بیکار شدنم بود ک وسواسم شروع شد و اوج گرفت...سعی کنین خودتونو با یه کاری مشغول کنین..به این فکر کنین ک ادامه دادن ایندتونو تباه میکنه...خدارو شکر مشکلم رو تو مدت زمان نسبتا کوتاهی کنترل کردم ک بخشیش رو مدیون این وبلاگم... و الان فقط کمی شک می کنم  تو نماز که اون رو هم نادیده میگیرم.

قدرت تلقین رو هم دست کم نگیرین...هر چی بیشتر رو خودتون اسم وسواسی بزارین و مشکلو تو ذهنتون زیادی بزرگ کنین، بدتر میشه ولی نبایدبیخیال هم باشین و خودتون میتونین کمش کنین ولی هر چه زودتر بهتر...

به عاطفه کوهسار (alias)

ممنون ازت

" اما جدیدنا یه مدل وسواس دگه پیدا کردم که بعد ارتباط با کسی هی میشینم فک میکنم و حرفای خودمو آنالیز میکنم که اونو چرا گفتم اینو چرا نگفتم نکنه ناراحت نشده باشه و ... "  منم دقیقا این رو دارم...در مورد خواب هم نمیدونم راه حلش چیه منم بعضی اوقات استرس زیاد دارم خواب مار و خزنده ها رو می بینم ...

به ****** ..

خیلی ممنون از راهکار هایی که ارائه دادی :)

" بعدازیه مدت، بنا به یک دلیل تصمیم گرفتم قرص رو کنار بذارم." ... کارت واقعا خطرناک بوده قطع ناگهانی دارو ممکنه موجب افکار خودکشی خطرناک و ... بشه...

به were Wolf

شواهدی برای آسیب‌پذیری ژنتیکی برای اختلال موکنی وجود دارد. این اختلال در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و خویشاوندان درجه اول آن‌ها شایعتر از کل جمعیت است.

به خانم گلی

مرسی ازت :)

"با خودم فکر می کنم بخاطر بیکار شدنم بود ک وسواسم شروع شد و اوج گرفت...سعی کنین خودتونو با یه کاری مشغول کنین.. "  موافقم ...فکر میکنم در مورد وسواس فکری البته تا زمانی که هنوز شدید نشده موثره

وسواس

وسواس رو دارم ولی از پسش براومدم و می‌تونم کنترلش کنم.

سال 94 وسواسم خودش رو نشان داد تا 97 که رفتم دکتر خیلی عالی بود.

می‌تونم اضطرابش رو تحمل کنم و هیچ اهمیتی بهش ندم.

اجازه می‌دم افکار از ذهنم رد بشن برن و هیچ اهمیتی بهشون نمی‌دم.

قبلاً عملی بود ولی اونو کاملا اوکیش کردم ولی فکری کمی هنوز هست که کنترلش کردم و می‌کنم.

مثلا امسال اواخر بهار و اوایل تابستون یه مسئله‌ای برام پیش اومد که باعث شد دچار وسواس بشم مدام توی ذهنم تکرار می‌شد که چی‌شد چرا اونجوری شد چه اتفاقی افتاده چی شده اووووووه خیلی بد بود ولی خب اضطرابش رو تحمل کردم اهمیت ندادم.

اضطراب رو که تحمل کنی میره پیِ کارش.

دقیق‌تر بگم راجع به وسواس‌هایی که داشتم.

مثلاً این فکر میامد توی ذهن من که نکنه اتفاق بدی بیوفته و به‌خاطر اینکه این فکرو بی اثر کنم باید ده فکر دیگه می‌کردم تا اضطرابم رفع شه و خیالم راحت شه.

یا می‌ترسیدم فکر من باعث شه کسی آسیب ببینه سه‌ساعت دعا‌می‌کردم اتفاقی براش نیوفته و خدایا منو ببخش و 😂😂

یا مثلاً افکار توهین به مقدسات و اینا...اوووه حواسم بود نکنه ذهنم توهینی چیزی کنه و اگه توهینی می‌شد من یه ساعت به خدا می‌گفتم من معذرت می‌خوام خواهش می‌کنم منو ببخش تا اضطرابم رفع شه.😂

یا مثلاً موقع ورزش من حرکاتو کلا انجام داده بودم به‌خاطر وسواس باید یکی دوبار دیگه‌م انجام می‌دادم.خسته و کوفته😂خدارحم کرد آسیب ندیدم شایدم دیدم😂

موقع خوردن غذا چند بار قاشق و بالا و پایین می‌کردم دقیقا یادم نیست ولی یه همچین چیزی عجب خرافاتی بودم اینجوری اضطرابم کم می‌شد وای خدا چقدر مسخره😂

یا وقتی یه فکر آزار دهنده میومد با دستم یه ضرب‌در می‌کشیدم😂😂😂یه همچین چیزی

فقطم توی تنهاییام جلوی بقیه هرگز.

یا همین جریانی که امسال برام پیش آمد ذهن من می‌خواست دقیقا بفهمه چی شده مدام تو ذهنم تکرار می‌شد چی‌شده چی‌شده باید دقیقا بفهمی اصلا یه وضعی بود😂😂عجب روزای مزخرفی بود واقعا.

یه موقعی هم که مذهبی بودم رو نماز و اینا هم وسواس بود چیز زیادی به‌خاطر نمیارم دراین مورد.

خلاصه اینکه بایستی نسبت بهش بی‌اهمیت بود....اضطراب رو تحمل کنی میره پیِ کارش.

به berelian ‌‌‌

" اجازه می‌دم افکار از ذهنم رد بشن برن و هیچ اهمیتی بهشون نمی‌دم" 

آفرین بهترین کار تو وسواس فکری همینه که گفتی. چون بیشتر افراد به خاطر این که این افکار آزاردهنده ست مرتب سعی می کنند باهاش مبارزه کنند و از ذهنشون بیرون کنند در حالی که نتیجه عکس میده...

به berelian عزیز

"یه موقعی هم که مذهبی بودم..."  

میشه لطف کنید بگید چی شد که مذهبی شدید و چی شد که دیگه مذهبی نیستید؟ 

وقتی مذهبی بودید چه حالی داشتید و الان که مذهبی نیستید چه دستاوردهایی براتون داشته یا مذهبی نبودنتون چه تاثیری روی حال و زندگیتون گذاشته؟ 

ممنون میشم بگی🌹

به Atefeh..

سلام عاطفه جان خوبی؟

خب از بچگی تا 18 19 سالگی میشه گفت من مذهبی بودم خب اونم به خاطر اینکه خب اونجوری بزرگ شده بودم ولی خب بزرگتر که شدم کلی سوال برام پیش آمد راجع به دین و خدا و... خیلی ترسیده بودم ازاینکه به خدا شک کرده بودم ولی کم‌کم ترسم رفت و خب برای همه سوال پیش میاد دیگه...

باید تحقیق کرد راجع‌بهشون که فعلا من اینکارو نکردم نمی‌دونمم بخوام راجع‌به دین تحقیق کنم یا نه...

ولی به‌نظرم آدمایی که مذهبین راحت‌ترن بالاخره به یه چیزی باور دارن.

شاید مذهبی بودم دنیا رو پوچ و بی‌معنی نمی‌دیدم...همین.ولی الآن خب کلی سوال تو ذهنم هست...

این پوچی دنیا برام آزاردهنده‌ست الآن.

berelian جان،ممنون که جواب دادی 

امیدوارم پاسخ سوالات رو بدست بیاری و توی مسیردرست قدم برداری🌹🌺

به دختر پاییزی عزیز

گاهی هم که افکار خیلی فشار آوردن دیگه میشه برنامه ریخت روزی یه‌ساعت به تمام چیزایی که آزارت می‌دن فکر کنی.ولی فقط همون یه‌ساعت!بقیه‌ی زمانا اصلا بهشون فکر نمی‌کنی و به بقیه‌ی زندگیت می‌رسی.

به Atefeh..

قربان تو عاطفه‌‌ی عزیزم.

توهم همینطور🍀☘

سلام

برای درمان وسواس از سایت داداش رضا کمک بگیرید

برای وسواس نجاست و طهارت داداش رضا یک کتاب نوشته تقریبا ۱۵ صفحه شایدم کمتر من از وقتی اون کتابو خوندم زندگیم واقعا عوض شد قبلش از دستشویی رفتن وحشت داشتم مخصوصا قبل نماز

اسم کتابشم اینه: " شاخ غول وسواس را بشکن"

در مورد وسواس فکری هم تو خود سایت داداش رضا کمکت میکنه مثلا از راه های درمان وسواس فکری ، پرش فکریه که کامل توضیحش داده ؛ باید بری تو قسمت آرشیو سایتو همه پستا اونجاست میتونی پیداش کنی

در مورد حملات پانتیک ، اونم بر میگرده به همین وسواس فکری در حالت عادی نشستی و داری درس میخونی مثلا بعدش یه فکرای ناجور میاد سمتت مثلا با خودت میگی اگه تو مهمونی امشب استرس بگیرم چی؟ اگه بقیه بفهمن چی؟ بعد میترسی ، یه گوشه کز میکنی در واقع تو اینجور موارد آدم از ترس میترسه! 

راهش اینه که بازم پرش فکری بزنی ، و مواظب حرفایی که به خودت میزنی باشی مثلا به خ‌ودت نگی من ترسو ام ، استرسی ام و....

از اینکه توی جمع این اتفاق برات بیفته هم نترسی و خجالتم نکشی چون ممکنه برای هر کسی پیش بیاد 

کلا اگه بزنی به دَر بی خیالی همه چی درست میشه به فکر این نباشی که دیگران در موردت چه فکری میکنند و سعی کنی همیشه خود واقعیت باشی 

از زندگیت لذت ببری نه اینکه دو روز تو دنیا هستیو با وسواس های مختلف کوفت خ‌ودت بکنی

به برلیان خانم

پیشنهاد خیلی خوبیه...

به آخرش قشنگه

 ممنون از پیشنهادتون

به دوستان وسواسی

به وبلاگ منم سر بزنید.. دوست دارم از نظراتتون استفاده کنم