خانواده برتر

سلام 

حقتو بگیر حتی اگه به قیمت قطع رابطه با اون دوستات بشه.....

یه خواهش از همه دوستان دارم به هیچ وجه ادمی نباشید که تو محیط کار یا دانشگاه میره زیراب دوستش رو میزنه بخاطر اینکه چیزی گیر خودش بیاد...

این ادما بعدا به شدت چوب این کارشونو میخورن..

تا جایی که سود و زیانش قابل سنجش باشه و سودش بیشتر از زیانش باشه

ضمن اینکه شرایط هم مهمه مثلاً چاقو در بیاره بگه گو...

من خودم زودتر گوشیم رو در میارم میدم بهش چون گوشی ارزشش بیشتر از جونم نیست

ولی دوست و رفیق فرق داره اگه من همچین حرکتی از یه دوست ببینم چون کارش دوستانه نبوده باهاش قطع رابطه میکنم

به نظرم چند تا مثال بزنید تا بهتر بشه بحث کرد

مثلاً میگم اگه دوستم بهم بگه ماشینتو بده برم دنبال دوست دخترم یکم چرخ بزنیم و برگردیم من به هیچ وجه اینکار رو نمیکنم اکثراً هم ناراحت میشن در صورتی که حق منه در مورد چیزی که برای منه تصمیم بگیرم ولی ناراحت شدن‌شون مهم نیست

شما هم مثال بزنید که چه اتفاقی براتون افتاده

و مهم تر از اون اعتراضی کردید؟؟

اگه کردید نتیجه چی بود؟

در صورت ادامه به کارش چیکار کردید؟

و اگه اعتراض نکردید لطفاً دلیلش رو بگید

من خوب سوال رو متوجه نشدم ولی برای گرفتن حق و این که ظالم به ظلمش برای افراد بعدی ادامه نده باید تلاش کرد حتی اگه حق خودتونو نگرفتید باید مانع ظلم به دیگران بشید #هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة

خیلی واضح نگفتید و ما نمی دونیم جریان از چه قراره ولی من خودم :

هر جا مسائل خاله زنکی در میون باشه خودمو بدون دردسر میکشم کنار. نه دخالتی میکنم و نه اهمیتی میدم اما

خدا نکنه توی اداره ای برم کارمندش بخواد حقمو بخوره یا کارم رو راه نندازه و اذیت کنه من نمی تونم کوتاه بیام. چه ببینم حق کسی رو میخورن چه حق خودمو فرقی نمی کنه اون موقع دیگه قاطی میکنم صدامو بالا میبرم و معمولا هم کارم راه میفته. یه بار هم به بازرسی بانک کشید و اومدن منو بردن بالا و گفتن صداتو چرا بالا میبری وقتی توضیح دادم دیدن حرفام منطقیه کارمو راه انداختن و منم اومدم بیرون و همه چی تموم شد. حرف حق جواب نداره که. شمام هر جا حرفت حقه بزن حرفتو

لازم به ذکره که من با شخصیتهای حقیقی کاری ندارم و بهشون حساس نیستم. خیلی عجیبه. مثلا اگر یه فرد معمولی توی تاکسی یا اتوبوس یا بازار یا محله یا همکار یا فامیل اذیت کنه یا کاری کنه که فکر کنم حقمو خورده خیلی راحت کنار میام و پیش خودم میگم عیبی نداره ولی کافیه مثلا مأمور اداره برق یا اداره پست یا کارمند بانک یا هر چی از این قبیل حقمو بخواد بخوره معمولا کوتاه نمیام و به دعوا و بحث و جدل منجر میشه. 

از اون اول سفت بگیر . نخند و جدی باش . جدی بودن مزایای بیشتری نسبت به شوخ و طنز بودن داره . با هیچ کس (دختر استاد منشی بچه بزرگ فامیل غریبه و ...) نرم نگیر . محکم ، رسا ، جدی و البته محترمانه کاراتو پیش ببر

والا من خودم تا سر حد مرگ وایمیستم سر حق خودم، حتی اگه اونی که حقم رو خورده باشه دوستم باشه، حتی اگه بعد گرفتن حقم بخواد دوستیش رو بهم بزنه، اصلا مهم نیست برتم، چون کلا دوست توی زندگی من نقش حیاتی رو بازی نمی کنه که بگم وااای یکی از دوستام از دست رفت، اصلا به درک! این چه دوستیه که می خواد حق خوری کنه؟!

بعدش سوال شد برام چرا پیشنهاد رو بقیه مستقیم به خودتون نمیدن؟ چرا به دوستاتون میگن؟! اگه ممکنه تکرار بشه اگر می تونید به شخص پیشنهاد دهنده بگید اگر کاری داشتن به صورت خصوصی با خودتون عنوان کنن، بگید بعضیا سنگ اندازی میکنن، اسم هم نبر.

سلام

بعضی جاها منفعل هستم چون یا حوصله اش رو ندارم و یا براساس هزینه فایده بیخیالش میشم

اما موارد مهم رو پیگیری کردم مثلا سرکوچمون یه فضای خالی بصورت لچکی بود که ما طی سی سال درخت کاشتیم و آبیاری کردیم یکی دوسال پیش فهمیدیم شهرداری کاربری اون زمین خالی رو به مسکونی و تجاری تبدیل کرده و قصد ساخت داشتن که من اولین نفر رفتم شورای شهر و به رئیس شورا شکایت کردم و همسایه ها رو هماهنگ کردم و طی چند روز پیگیری خداروشکر تونستم از حقمون محافظت کنیم و جلوی ساخت و ساز رو در اون زمین بگیریم 

اما بیش از ۸۰ درصد از مردم همکاری نکردن و حتی خیلیا از امضا کردن نامه اعتراض خودداری کردن درصورتیکه حق شون بود

اون دوستی دو زار هم نمیرزه 

تمومش کن بره 

و اگر می تونی با بالادستی خودت در مورد مسئله صحبت کن - مذاکره کن تا شرایط رو به نفع خودت پیش ببری

من خودم قبلا مذاکره رو دست کم می گرفتم و فکر می کردم بی فایده اس و حتی تلاشی براش نمی کردم ولی الان می فهمم چقدر می تونستم شرایط رو برای خودم بهتر کنم

سلام به همگی،

سوال کننده هستم. 

به آقای فامیل دور 

قطع ارتباط با دوستی که رفتار دور از انتظار انجام میده، سخت نیست، اینکه به خاطر شرایط کاری مجبور باشم، باهاش ارتباط داشته باشم، هر روز ببینمش و بدتر از اون، تیکه انداختنش رو تحمل کنم سخته. 

 ممنون از وقتی که گذاشتین. 

به آقای حافظ رندانه

دو موردی که گفتم، هر دو مربوط به محیط کار هست، 

مورد اول مربوط به برنامه شیفت کاریه، که واقعا تبعیض آمیزه، اعتراض کردم، موثر هم بود، اما خب اونایی که یه مقدار جزئی برنامه شون تغییر کرد، دارن  رفتارای بدی انجام میدن، آدم نیاز داره تو محیط کار ذهنش آرووم باشه. 

مورد دوم، مربوط به پیشنهاد مربی گری بود، 

از دانشگاه هم تماس گرفته بودن، من از طریق دانشجوها در جریان بودم،  اما دوستم که مسئول آموزش بود، الانم مسئول بخش شده، گفت تماسی نداشته از دانشگاه. 

بعد یه مدت دانشجوهای عرصه که باید مربی داشته باشن رو، بدون مربی و با عنوان دانشجوی آماری، واسشون عصر وشب برنامه زد، درحالی که خودش صبح ثابت شیفت میده، بعد واسشون نمره رد کرد بدون اینکه با دانشجو ها کار کرده باشه! 

این مورد رو اعتراض نکردم، چون نمی دونستم چیکار باید بکنم. 

ممنون از وقتی که گذاشتین. 

آقای محسن. ق

ممنون از وقتی که گذاشتین، توضیحاتتون تاثیر گذار بود. 

به خانم دختر فامیل 

بله حق باشماست، توضیحاتم یه مقدار مبهمه، اونم به خاطر اینکه، سوالمو ناشناس مطرح نکردم، تا شاید اگه کسی به دلایلی ازمن خوشش نمیاد نخواد نظر بده. 

البته هدفمم واقعا این بود که بدونم بقیه تو این شرایط چیکار میکنن و تا با رفتار خودم مقایسه کنم.  

ممنون که وقت گذاشتین. 

به پاسخ کوتاه

ممنون از وقتی که گذاشتین. 

به آقای محمد حسینی 

فرمودین چرا از طریق دوستم پیشنهاد مطرح میشه، 

چون دوستم ازنظر اداری مافوق من محسوب میشه و پیشنهاد دهنده واسه هماهنگی اول با ایشون تماس میگیره، اون میتونه، نفر دیگه ای رو پیشنهاد بده، یا حتی بگه خودم انجام میدم. 

به آقای حسین فروردینی 

ممنون از وقتی که گذاشتین. 

به الی خانم

سلام 

حرفتون درمورد مذاکره کاملا درسته، منم چون‌ قبلا ازش نتیجه خوبی نگرفته بودم، یه مدت هر شرایط جدیدی پیش می اومد، حتی اگه ناراضی هم بودم قبول می کردم، اخیرا فهمیدم، خیلی اشتباه کردم و واسه گرفتن حقم درست رفتار نکردم. 

یه دلیل مهمش فکر کنم اطلاع کم از قوانین و حقوقم بوده. 

ممنون که لطف کردین و وقت گذاشتین.