یه سوالی تو ذهنم اومد با کامنت های که بعضی از آقایون.
اینجا دیدم بعضی از آقایون توقع دارند دختری که دوست شون داره برای اون ها منتظر بمونه و صبر کنه، واقعاً یه دختر روی چه حسابی باید اعتماد کنه! و چقدر منتظر بمونه. و منتظر موندن چه آسیب‌های به اون دختر می زنه؟
سلام
سوالی که از دوستان دارم اگه شخصی که به نظر آدم خوبی میاد و به نظر شخص مناسب و ایده آلی هست، محترمانه و به صورت جدی به شما ابراز علاقه کنه و شما هم به اون شخص علاقه‌ی زیادی داشته باشید ولی اون شخص بگه شرایطش رو نداره به خاطر مشکلات خانوادگی فعلاً بیاد خواستگاری و تا دو سال باید براش صبر کنید تا بیاد خواستگاری.
با توجه به اینکه دختر خانم فرد مذهبی و محجوبی هست و به هیچ وجه اهل دوستی با پسر نیست و سن دختر خانم نزدیک به ۳۰ باشه . از نظر شما منطقی هست صبر کردن، البته بدون دوستی؟
ترس هایی که وجود داره:
سلام
دخترم، از اواسط بهمن با پسری از طریق اینستا آشنا شدیم که همسن هم هستیم اوایل هیچ قصد و غرضی نبود گه گاهی پیام می‌دادیم و راجب موضوعات مختلف حرف می‌زدیم یک بار ازم عکس خواست که ندادم و اصرار هم نکرد.
بعد از گذشت یک ماه و ابراز علاقه کرد و ازم خواست که من رو ببینه (فکر میکرد همشهریش هستم که گفتم من از یه شهر دیگه ام) میگفت برام فاصله اهمیتی نداره منتظر می مونم تا شرایطش پیش بیاد یک روزی هم و ببینیم.
در این مدت خیلی بهم ابراز علاقه کرد باهام درد و دل کرد از اهدافش گفت توی زندگی که می خواد موفق بشه و حتی دو ماه بعد آشنایی میگفت من تو رو توی آینده م می بینم و تصور میکنم و آرزو دارم اول به هدفم برسم بعدش به تو.
یکی از اعضای خانواده ش هم از من خبر داره حتی عکس خانواده ش رو هم برام فرستاد. در این مدت هیچ وقت اصرار به فرستادن عکسم نداشت و اگه نمی‌خواستم بفرستم هم گله نمی‌کرد میگفت تحمل میکنم.
سلام
چند ماه در رابطه ( فقط تلفنی، حتی جواب اینکه قرار بذاریم هم از طرف من سرسختانه منفی بود ) باهاش بودم. به دلایلی از هم جدا شدیم ولی هر چند وقت یکبار یه چتی بینمون رد و بدل میشه. توی این مدت خیلی دعوا پیش میومد سر خواسته های اون و مخالفت من .
حتی چند بار بهم گفت نمیخوامت. اما بعد از چند ماه دلیل اون حرفاشو خواستم گفت که تو منو نمیخوای و همیشه اذیتم کردی منم اون طور گفتم اما پشیمونم و هزار بار عذرخواهی کرد و من آخرش بخشیدمش به شرطی که دیگه پیامی نده و اونم سرقولش موند و دیگه تا الان زنگی نزد.
احساس میکنم خانوادم مخالفن، میترسم کاری کنه برام بد بشه، میگه اگه ازدواج کنی خودکشی میکنم،یا ازدواج نمیکنم هیچوقت. یا میدزدمت یا خواستگارتو پیدا میکنم و همچی رو بهش میگم به هر نحوی میخواد منو به خودش پایبند کنه منم دیگه میترسم کاری کنه برام بد شه مجبور شدم بگم می بخشمت و هر چی قِسمت بشه.
توی اوایل رابطه قدمی برای آینده بر نداشت حتی بعد از کات کردن درس رو ترک کرد. اما الان میگه مهرماه میرم دانشگاه و یکبارم به یکی از مزاحمای خیابونیم هشدار داد.
الان من موندم به خواستگارام چی جواب بدم تا کی بمونم به پاش ؟ نکنه جواب مثبت بدم به کسی و خیانت باشه به اون نکنه کاری کنه که بد بشه.
شما بگید چکار باید کنم بهش بگم نمیخوامت هر چی باداباد یا بمونم ببینم چند سال دیگه بخواد بیاد،؟
شما پسرا توی این سن راهنماییم کنید..
به نظرتون حرفاش که این کارو میکنم و اون کارو میکنم حقیقته یا میخواد منو بترسونه ؟
شدیدا گیج شدم احساس بدی از آینده دارم
مرتبط با شناخت پسر مورد علاقه و خواستگار:
از چه راه هایی بفهمم خواستگارم شکاک هست یا نه؟
چه جوری میشه از سالم بودن یه پسر مطمئن شد؟
چطور بفهمم که پسر مورد علاقه م خلق و خوی دخترونه داره یا نه؟
چرا رفتار پسر مورد علاقه م نسبت به من سرد شده؟
چطور درجه عصبانیت خواستگارم رو بسنجم؟
چطوری می تونم بفهمم که پسر مورد علاقم شکاکه یا نه؟
دست به جیب شدن پسر در دوران آشنایی قبل از ازدواج
آداب بیرون رفتن در مرحله آشنایی قبل از ازدواج چیه؟
چطور باید حلال یا حرام خور بودن خواستگار رو تشخیص بدیم؟
چطوری میشه فهمید یه پسر احساساتی هست یا نه؟
مرتبط با دادن قول ازدواج به دختر:
هر وقت گفتم بیا خواستگاریم گفته نمیتونم
عاشق پسری شدم که میگه چیزی ندارم بیام خواستگاری
پسری که عاشقم شده، ازم خواسته دو سال بهش وقت بدم بیاد خواستگاری
یه پسر با دختری که باهاش رابطه جنسی داشته ازدواج میکنه؟
چطوری به مامانم بگم که عاشق یه پسر دیگه شدم؟
صبر کنم یا رابطه م رو باهاش تموم کنم؟
پسر مورد علاقه م میگه صبر کن، میترسم نیاد خواستگاری
به پای عشقی که فکر میکردم درسته همه خواستگارهام رو رد کردم
سلام به همگی
مطمئنا خیلی از شما این سوال رو شنیدید که مهمه یا نه؟من خودم یه پسرم که قبلا برام مهم نبود امّا الآن برام یه کم مهم شده.از وقتی تو نی نی سایت میدیدم که خیلی از خانم ها با وجود داشتن همسر و فرزند به عشق قدیمی شون فکر می کنن.
این ها رو از نی نی سایت کپی کردم:
<<من بزرگترین کابوس زندگیم ازدواجش بود با اینکه خودم ازدواج کردم
وقتی فهمیدم نامزد کرده عکسش رو کنار اون دختره دیدم فقط اشک میریختم>>
<<فکر می کنم یه خواب بوده حواسم رو پرت می کنم. ولی همیشه حسرته. هیچ وقت به همسری که الآن دارم نمی تونم حسی پیدا کنم بعد از این همه سال>>
خب شاید پسرها از این که جای شوهرهای این افراد باشن بترسن..امّا تو همین سایت خیلی ها هم هستن که فراموش کردن. تو این سایت اکثر کاربران زن و دختر هستن. و معمولا راست میگن چون ناشناس هستن.
سلام
دختری ۱۹ ساله هستم. مدتی میشه توی یه گروه توی تلگرام با پسری ۱۸ ساله آشنا شدم. اون اوایل فکر میکردم که من و ایشون چقدر شباهت داریم و می تونیم با هم باشیم بنابراین پیشنهاد دوستی شون رو پذیرفتم ولی بعد از مدتی فهمیدم کلی باهام تفاوت دارن.
مثلاً ایشون اصلاً در بند مادیات نیستن و بر خلاف من هیچ تلاشی برای آینده نمی کنن به طوری من احساس میکنم انگار اصلاً عقل معاش ندارن. می تونم بگم تو این یک ماه گذشته کلی باهاش حرف زدم تا فقط تونستم به یه رشته خوب برای ادامه تحصیل علاقه مندش کنم. ایشون به شدت احساسی هستن و به من وابسته شدن. مدام از این میگن که جز من کسی رو ندارن و اگه روزی بذارم برم خودکشی می کنن.
حالا من بین عقلم و قلبم موندم. از طرفی از ایشون خوشم میاد و عذاب وجدان دارم که رهاش کنم و برم و قولی که بهش دادم که تا ابد باهاش بمونم رو بشکونم و از طرفی می بینم آینده‌ای با ایشون ندارم. ممنون میشم اگه کمکم کنید.
سلام دوستان خوبین
موضوعی ذهنم رو درگیر کرده لطفاً راهنماییم کنید.
با توجه به توضیحاتی که میدم جسارتا خانم‌های ۲۰ سال به بالا بیشتر جواب بدن، ون جواب این گروه بیشتر مهمه برام.
من یه پسر ۲۲ ساله هستم و لیسانس دارم، یک ماهه با یه دختر دبیرستانی آشنا شدم، هرگز دوست دختر نداشتم و قصد دوستی و خوشگذرونی ندارم، قصدم آشنایی منجر به ازدواجه، اول شیفته زیبایی این دختر شدم ولی چون قصدم ازدواج بود دنبال شناخت کامل و کافی بودم تا ببینم به درد هم می‌خوریم یا نه، حدوداً ۷ سال با هم اختلاف سنی داریم، مشکلی با هم نداریم و خدا رو شکر همه چی خوبه فعلاً.
اونم اخلاقش شبیه منه و اهل دوستی نبوده و عشق اولش هستم و فقط چون گفتم دوستی به قصد ازدواج قبول کرد آشنا بشیم، درسته سنش کمه ولی دختر خوب و فهمیده آیه، موضوعی که ذهنم رو درگیر کرده اینه که الآن مثلاً من خودم از زمانی که دبیرستانی بودم تا الآن خیلی دیدگاهم به زندگی و ازدواج تغییر کرده و کلاً عمیق‌تر فکر میکنم، اون موقع احساسی‌تر بودم و بیشتر غریزی بود حسم شاید، حتی قصدم این بود که فعلاً عاشق نشم و خودم رو درگیر رابطه احساسی نکنم و اگه هم کردم دختری باشه که سنش نزدیک تر باشه بهم و بیشتر همدیگه رو درک کنیم.
خواستگاری دارم که حدود ۶ ساله میشناسمش، اهل خیانت و کار بد نیست، متعهده و مهربون، ولی شرایط مالی ازدواج رو فعلاً نداره، دوستم داره، با هم تفاوت فرهنگی و مسافت داریم و باید یه مدت منتظرش بمونم (مشخص نیست دیگه خودتون شرایط الآن رو برای پسری که دانشگاهش تموم شده و تازه داره سربازیش تموم می شه در نظر بگیرید) تا بتونه مشکلات رو حل کنه.
من نظرم بهش مثبته ولی عاشقش نیستم، اما اون چند ساله دوستم داره. آیا این انتظار کشیدن و رد کردن خواستگارها رو به صلاح می دونید؟، چرا؟
مرتبط با دادن قول ازدواج به دختر:
هر وقت گفتم بیا خواستگاریم گفته نمیتونم
عاشق پسری شدم که میگه چیزی ندارم بیام خواستگاری
پسری که عاشقم شده، ازم خواسته دو سال بهش وقت بدم بیاد خواستگاری
سلام خدمت همه ی دوستان
خواهش میکنم جواب این سوالم رو همه با دقت بدید مخصوصا خانم های مذهبی؛
من دانشجوی ترم یک هستم و نوزده سال دارم و آدم مذهبی هستم، من نمیدونم متاسفانه یا خوشبختانه عاشق یک دختر خانمی که همکلاسی من هست و هم سن هم هستیم به احتمال زیاد، و چادری و ظاهرا مذهبی هم هستن شدم، ایشون از همون اولین بار توجه منو جلب کرد، هم سر سنگین و بسیار با وقار هستن و هم چهره ی پاک و معصومی دارند، از همون اول حواسم بود بهش، نه با پسرها شوخی میکرد و صحبت میکرد عین خیلی از دخترهای دانشگاه، نه تو گروه دانشگاه با کسی چت و شوخی میکرد،خلاصه خیلی دختر خوبی هستن.
البته نمیخوام بگم هر کی با پسرها شوخی کنه و ... آدم بد و رجیمی هستش و ... هر کسی تفکر و سبک زندگی داره و من چون غیرتی هستم این جور چیزها خیلی برام اهمیت داره، در مورد خودم هم بگم، هم مداح هستم هم بسیجی، ورزشکار حرفه ای هم هستم، از لحاظ قد و هیکل و قیافه هم خدا رو شکر اوکی هستم.
در کنار درس خوندن و دانشگاه رفتن یه شغل نیمه وقت هم دارم که خرج خودم رو در میارم الحمدالله و کمی هم ماهانه پس انداز میکنم، حالا مشکل من اینه که من شرایط ازدواجم حدود پنج سال دیگه احتمالا جور بشه چون تا درسم و تموم کنم و سر شغل مرتبط با رشته ی تحصیلیم برم حدود پنج سالی طول میکشه.
حالا خواستم از شما سروران گرامی مشورت بگیرم که آیا من این عشق و علاقه م رو الان بهشون مطرح کنم یا فعلا خیلی زوده و ممکن فکر بدی کنن؟
چون خدا شاهده من فقط قصدم ازدواج هستش نه چیز دیگه و اصلا و ابدا اهل دوستی با نامحرم نیستم، منتهی چون میترسم چند سال دیگه مطرح کنم خدایی نکرده دیر بشه و ایشون ازدواج کنن و مال کس دیگه ای بشن و من تا ابد حسرت بخورم که چرا دیر کردم، چون دیدم تا حالا برای خیلی ها این اتفاق افتاده و چون دختر خانم از علاقه ی پسر اطلاع نداشته رفته ازدواج کرده.
از اون ورم این احتمال رو میدم که ایشون چون من هنوز سنم پایینه فکر کنه قصد من خدایی نکرده دوستی و ... هستش، در حالی که من قصدم ازدواج هستش و میخوام بهش بگم حدود پنج سال صبر کنه و به پام وایسه تا شرایطم جور شه بعد برم برای خواستگاریش.
حالا سوال من از شما عزیزان اینه که اولا الان این قضیه رو مطرح کنم یا زوده بذارم برای ترم چهار و پنج، دوما چی جوری مطرح کنم که فکر بدی نکنه، خواهشا همه جواب بدن مخصوصا خانم های محجبه که اگر کسی با شرایط من به شما این پیشنهاد رو بده چی کار میکنید و چی راجع بهش فکر میکنید؟
فقط تو رو خدا یه عده الکی پیام ندن که چقدر از خودت تعریف کردی و ... خدا شاهده من فقط کامل شرایطم و گفتم که بتونم جواب دقیق تری بگیرم وگرنه چه لزومی داره وقتی کسی منو نمیشناسه من بیام از خودم بی خود تعریف کنم،
منتظر جواب هاتون هستم کمکم کنید.
مرتبط با ازدواج با دختر مذهبی:
آیا مردی حاضره با یه دختر فیلمساز مذهبی
دخترهای خوب و سنگین، راه پسرها رو برای ازدواج باز بذارید
یه دختر محجبه حاضره با همچین مردی ازدواج کنه؟
با دختر های رنگارنگی رابطه داشتم، حالا عاشق یه دختر پاک شدم
پسری با ظاهر غربی شانس ازدواج با دختر مذهبی رو داره ؟
کجا باید دنبال واسطه ازدواج باشم که دختر مذهبی بهم معرفی کنه ؟
می خوام با یه دختر مذهبی و ساده ازدواج کنم
جرات ندارم از یک دختر مذهبی خواستگاری کنم
چطور نظر یک دختر چادری رو در مورد خودم بفهمم؟
هنوز دختر چادری و مومن و ساده پوش برای ازدواج پیدا نکردم
پسرها توی یه دختر چادری چی می بینند که اصرار بر آشنایی دارند؟
چطور نظر یه دختر چادری بدون آرایش رو برای ازدواج جلب کنم ؟
پیدا کردن دختر چادری واقعی و مناسب برای ازدواج
پسران برای ازدواج فقط دختر چادری دوست دارن ؟
جمع بندی دو پست پیدا کردن دختر چادری و شروط ازدواج
میخوام با یه دختر پاک و دست نخورده ازدواج بکنم
چرا دختر پاک، سالم ، چادری مقید و بدون آرایش کمتر انتخاب میشن ؟
چرا برخی پسران با خانم های محجبه ازدواج نمی کنن؟
چطور از یک دختر محجبه خواستگاری کنم که احترامشان حفظ شود
نظر دانشجویان پسر نسبت به دانشجوی دختر محجبه چیه ؟
چرا بعضی از پسران دخترباز، تمایل به ازدواج با محجبه ها دارند
مرتبط با کسب شناخت در مورد دختران مذهبی:
نحوه ی برخورد دختران محجبه با مسائل زناشویی در بعد از ازدواج
یک پسر از کجا بفهمه من محجبه می تونم زیبا باشم؟!
نمی خوام تفریحاتم رفتن به نماز جمعه و جمکران و خوندن زیارت عاشورا باشه
نیت پاک پسر می تونه یه دختر مذهبی رو قانع کنه منتظر بمونه ؟
چرا بعضی از خانواده های مذهبی تن به ازدواج زود هنگام دخترشون نمیدن ؟
خودنمایی بعضی از دختران مذهبی و چادری
ازدواج دختران مذهبی با پسری که در زمینه موسیقی فعالیت داره
جرات ندارم از یک دختر مذهبی خواستگاری کنم
دخترای مذهبی بعد از ازدواج می تونن جلوی شوهر بی حیا باشن ؟
آیا یک دختر مذهبی بعد از ازدواج در دلبری کردن کم میاره ؟
چرا دخترای مذهبی از رابطه جنسی متنفرن؟
یه دختر مذهبی چطور در خواستگاری بحث مسائل جنسی رو پیش بکشه ؟
چرا بعضی از دختران مذهبی بد خلق هستند
واکنش دختران خیلی مذهبی در مقابل تنوع طلبی جنسی شوهر
یه دختر با حیا در ابتدای عقد می تونه برای شوهرش بی حیایی کنه؟
سلام
من یه دختر ۲۱ ساله ام. چند سال قبل پسر داییم بهم پیشنهاد ازدواج داد و من چون نه اهل دوستی بودم نه از آینده خبری داشتم بهش گفتم باید صبر کنه تا ببینیم چی میشه و من اختیاری ندارم. از اون موقع تا حالا که چند سال گذشته همه ش فکر ازدواج با اون بودم و اصلا به بقیه فکر نمیکردم.
یه جورایی همه ش تو دلم میگفتم همسر آیندم همونه. البته اونم مدام پیام میداد و حرکات و رفتارش نشون میداد هنوز عاشقه. امروز با هم دوباره حرف زدیم و گفت دیگه دوستم نداره و من با رفتارها و حرف های سردم اون رو خسته کردم و دیگه نمیخواد عشقش رو ادامه بده.
دارم دیوونه میشم به خدا، یعنی چی آخه؟، مگه میشه؟، من فقط نخواستم قبل خانواده م تصمیم گرفته باشم واسه خودم و زندگیم وگرنه منم دوسش داشتم. بهش نمیگفتم چون خجالت میکشیدم و میگفتم زشته این حرکت از من، بهش بازم چیزی نگفتم و گفتم خوش باشی ولی انقد حالم بده که نمیدونم چکار کنم.
نمیدونم چه جوری وقتی نگاهش کنم گریه نکنم. خودم رو تو جشن عروسیش تصور میکنم که کنار یکی دیگه ست، دلم میخواد بمیرم، کاش بهش میگفتم که عاشقشم.
سلام
اجازه بدید از زندگیم بگم براتون، دخترم، دانشجو در یکی از رشته های پیرا پزشکی، در یک خانواده معمولی از نظر مالی، و خوب از نظر تحصیلی و فرهنگی، تک دختر هستم .
از وقتی یادم میاد از همون بچگی احساس ضعف میکنم، حس میکنم یه کمبودی دارم، از ۷-۸ سالگی این حس رو دارم، هیچ وقت اعتماد به نفس نداشتم، همیشه خودم رو کمتر از بقیه میگرفتم و میگیرم، ۱۶ سالم بود پسر عمه م بهم گفت دوستم داره تا اون موقع برام پیش نیومده بود، راستش هیجان زده شدم، ضمن اینکه از قبل هم خودم به ایشون حس خوبی داشتم (نمیدونم چه حسی دوست داشتن، عشق یا چی) قصد جفت مون اون زمان ازدواج بود.
یه مدت با هم ارتباط تلفنی داشتیم، فکر کنم حدود هشت ماه، بعد از این مدت یهو من فکر کردم که اصلا چرا با ایشون باشم،چرا با ایشون ازدواج کنم مگه چی داره! باورش سخته ولی من تو یه روز به این نتیجه رسیدم و به ایشون هم گفتم نمیخوام دیگه ارتباطی داشته باشیم، دیگه باهاش ارتباط نداشتم ولی هر روز عذاب وجدان داشتم که چرا سرکارش گذاشتم، چرا اذیتش کردم و ... ،خیلی گریه میکردم.
سلام
خواهری دارم که حدود به تازگی با پسری آشنا شده، پسر چند سالی کوچیکتره از خواهرم هست. در ابتدای آشنایی شون پسره سن واقعیش رو به خواهرم نگفته بود، میگفت نخواستم از دستت بدم سر مسئله سن، با صحبت هایی که روانشناسان معروف در مورد سن مطرح کردن اختلافی سر سن چه از لحاظ سن تقویمی یا روانی ندارن.
خاله پسره با خواهرم در مورد ازدواج صحبت کرده بود که کمک شون میکنه، فقط کافیه مادر پسره راضی بشه، یه مدت که از رابطه شون گذشت پسر این طور که خودش میگفت با خونوادش مطرح کرده قضیه رو و مادر پسر سر سن مخالفت کرده، از اون جایی هم که تک پسر هستن و خواهرانی هم دارن، مخالفت مادر به خاطر تک پسر بودنش بدتر بوده.
پسره با این وجود صلاح رو بر قطع ارتباط دونست، جوری رفتار کرد که خواهرم از ازدواج و رابطه باهاش قطع امید کرد، مثلا میگفت منو ببخش خودت رو به خاطر من اذیت نکن، من ارزش ندارم به خاطرم گریه کنی و خودت رو عذاب بدی، بهتر از من خیلی برات هست و در آخر هم آرزوی خوشبختی ... .
سلام خدمت کاربران عزیز خانواده برتر
من حدود دو سال با یک دختر توی فضای مجازی آشنا شدم و رابطه مون بسیار صمیمی شده و قرار گذاشتیم با هم ازدواج کنیم. من در حال حاضر بیست دو سالمه و دارم مدرک لیسانسم رو میگیرم و هنوز شغل ثابتی ندارم و سربازی نرفتم.
مادرش موضوع رو فهمیده و اون دختر الان زیر فشار حرف های ایشون قرار داره، من نمیدونم الان تو این شرایط باید چه کنم؟ لطفا راهنماییم کنید. میخوایم جوری این مشکل رفع بشه که خانواده هامون نفهمند، آشنایی مون اینترنتی بوده، چون در این صورت کاملا مخالفت میکنند.
مرتبط با قصد ازدواج بدون داشتن امکانات:
به خاطر آینده ی مبهم، می ترسم برای ازدواج به کسی پیشنهاد بدم
19 سالمه، به دختر همسایه علاقمند شدم، چکار کنم؟
از یکی از همکلاسی هام خوشم میاد اما پیش نیاز های ازدواج رو ندارم
سلام
خواهش میکنم بخونین و نظرات تون رو بگین من توی دو راهی بدی گیر افتادم .
من دانشجوی ارشد و شاغلم و الحمدالله درآمدم بد نیست و از موقعیت خوبی برخوردارم و گاهی هم تدریس میکنم، خواستگارایی زیادی داشتم که به پای عشقی که فکر میکرذم درسته همه رو رد کردم.
5 سال پیش یکی از اقوام نزدیک به من ابراز علاقه کرد و چون خیلی پسر پاک و خوبی بود و دوسش داشتم قبول کردم، اون دانشجوی سال آخر بود ، خلاصه اینکه بعد یه مدت مادر بزرگ و پدربزرگش بدون حضور پدر و مادرش به خواستگاری اومدن و فقط حرفی زده شد که منو میخوان و ما هم قبول کردیم و متاسفانه خانوادم خیلی ساده قبول کردن اونا هم تاکید به این داشتن قضیه مخفی بمونه و راجع به ازدواج گفتن ان شاء الله بزودی.
سلام
من با یه آقایی ۴ ماهه آشنا شدم، خانوادم بی اطلاع هستن، این آقا سربازی نرفته و سیگار میکشه، من دوست دارم ازدواج کنم میدونمم این آقا کیس مناسبی برای من نیست ولی من دوستش دارم.
دوست دارم ازدواج کنم ولی تا اسم خواستگار میاد جواب منفی میدم، بعدش خودم پشیمون میشم از کارم. سر در گم موندم ،این آقا هم به من میگن یه کم صبر کن، میترسم نیاد خواستگاری، سن من کم کم به ۳۰ نزدیک میشه. یه کتابی معرفی کنید یا راه حلی بدید من چیکار باید بکنم .
مرتبط با دادن قول ازدواج به دختر:
عاشق پسری شدم که میگه چیزی ندارم بیام خواستگاری
پسری که عاشقم شده، ازم خواسته دو سال بهش وقت بدم بیاد خواستگاری
یه پسر با دختری که باهاش رابطه جنسی داشته ازدواج میکنه؟
چطوری به مامانم بگم که عاشق یه پسر دیگه شدم؟
صبر کنم یا رابطه م رو باهاش تموم کنم؟
به پای عشقی که فکر میکردم درسته همه خواستگارهام رو رد کردم