مواظب احساستان باشید

سلام بچه‌ها 

من ۲۴ سالمه یه پسر نسبتاً احساساتی و ساده امّا در عین حال به شدت عصبی و زود رنج (صادقانه باید می گفتم، طرفدار آنچنانی ام ویژگی هام ندارن)، عجیبه که این قدر بد خودم رو مطرح کردم درسته؟ 

درست شنیدین هم بد دهنم هم عصبی و احساسای و زود رنج، همه ی اینها از تاثیرات عاشقی بود که یک طرفه بود این قدر دیر شد که دیگه واقعاً دیر شد، نه اهل سیگارم نه دود و نه مشروب.

خیلی هم گناه می‌کنم یکی از گناهام این بود که به یکی علافه داشتم ولی این قدر اوایل بی جوابم گذاشت و بعد از چهار ماه نمی دونم رفت مریخ و و اومد من شدم داداشش، بچه‌ها من روانی شدم، احساس روان و روحیه مناسب ندارم، خیلی تو درس هاش کمکش کردم.

بهش گفتم نرو گفتم بذار ی گوشه‌ای دنیات باشم فقط بدونم هستی (فکر نکنید من التماس می‌کردم بمونه) 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

زخم خورده ی عشقی یک طرفه

سلام 

راستش من یه حرف هایی راجع به عشق و عاشقی داشتم که دلم می خواد بگم، شاید کمک کنه به یک سری مسائل که حل بشن، نگرانی هایی که از بین برن و در واقع ماجراهایی که تموم بشن با توجه به پست های اخیر که خوندم اینجا.

یه آقایی پست گذاشته که خانمی عاشقش شده و ول کن نیست و پای آبرو وسطه، ببینید من خودم زخم خورده این موضوعم، یعنی عاشق شدن.

می خوام تجربه ی خودم رو بگم و دیگه توی این وبلاگ نمیام، هر چند اینجا رو خیلی دوست داشتم ولی دیگه نمیام، من حدود دو سه سال پیش عاشق یه فرد نسبتا موقعیت داری شدم، از طریق اینستاگرام و این عشق این شکلی که میگم اتفاق افتاد؛

ابتدا اصلا تصور نمیکردم این جوری بشه، یعنی عاشق بشم، میشناختمش اما عاشق نبودم، خیلی غرور داشتم و دلبری های دخترانه خودم، وقتی پستها و عکس های این فرد رو میدیدم شدیدا احساسی می شدم، تمام ذهنم به هم می ریخت، تمام تمرکزم رو میگرفت، این حس کم کم شدت گرفت به حدی که احساس کردم اونم غیر مستقیم بهم ابراز علاقه میکنه.

اولش سعی کردم انکار کنم حس خودم رو، و بگم اصلا اینجوری نیست این علاقه از طرف اون نیست اما عشق اینقدر عجیبه که اصلا منطق نداره، خلاصه من حس کردم اون تمام قد عاشق من شده و منو دوست داره، و منم که خودم عاشق شده بودم، منم براش کامنت های عاشقانه گذاشتم و بشدت ابراز احساسات از انواع مختلفش، و هر رفتار و حرکت این آدم مبنی بر علاقه مندی نسبت به خودم می ذاشتم.

اینجا لازمه بگم که فرآیند عشق جوریه که همون طور که از قدیم گفتن عشق از در که وارد میشه عقل و منطق از در دیگه میره بیرون، عشق همش هیجانه، احساسه، تو معشوقت رو اینقدر دوست داری که از هر لحاظ بهش فکر میکنی، هم فیزیکی، هم هیجانی و عاطفی و هم حس برای خودت بودن.

خلاصه منم بشدت دچار هیجان شدم و بی محابا ابرازش کردم، تا این که فرد مورد نظر بشدت بهش برخورد و عصبانی و آشفته شد و گرفت منو به فحاشی و تحقیر و توهین و تمسخر و تهدید، که چرا به قول خودش خیال کردم اون عاشقمه و با آبروش بازی کردم و الفاظ بسیار زشت و رکیک که بهم نسبت داد.

من کم کم تونستم بفهمم قضیه چیه، اوایل که هیجان عشق هم چنان تو وجودم موج میزد و از طرفی ناراحتی از این رفتار، من دو سه سال تو این عشق درگیر بودم دو سه سال هر حرفی شنیدم ولی حسم از بین نرفت، دلتنگی داشتم، ناراحتی داشتم همه چیز خلاصه ...

حتی تا مرز خودکشی رفتم، ولی زمان گذشت و من این عشق رو حس کردم که داره کم میشه، حتی از خدا خواستم از دلم بیرون بره چون فرد مقابلم بشدت ازم متنفر بود و از آبروش می ترسید، البته من هیچ کاری به آبروش نداشتم اما اون بخاطر موقعیتش میترسید.

خلاصه خیلی از خدا خواستم و دعا کردم که بتونم این فرد و فراموش کنم، الحمدالله خدای مهربان به من لطف کرد و این اتفاق افتاد و مهر این فرد از دلم رفت، حالا با وجود این که، علاقه از بین رفته ولی هنوز اون فرد مطمئن نیست و نگرانه.

من مجردم، حتی نگرانه که اگه ازدواج کنم فراموش نکنم و برم سمتش، من اینجا دلم میخواد بگم که قسم می خورم به همون خدایی که دعای منو اجابت کرد، من به طور کل هیچ وقت سمت این فرد نمیرم و نخواهم رفت. خدا میدونه که دروغ نمیگم، من چند بار رفت و برگشت داشتم تو این مدت اما این بار کاملا متفاوته و به هیچ وجه برگشتی در کار نیست.

حالا هدفم این بود که بگم عشق خیلی تلخه، آدم رو تا مرز رسوایی پیش میبره، اگه با آدم عاشقی رو به رو شدید، مهربانانه تر برخورد کنید، چون یه عاشق ضعیف میشه، مثل یه آدم بیمار، مثل یه ناتوان، اگه دوستش هم ندارید حرمت نگه دارید، این روز و شب ها مال امام حسینه، یادمون نره امام حسین گفت اگر دین ندارید آزاده باشید، شرف و وجدان و آزادگی کلمات بزرگی هستند بیاین شرافت مون رو زیر سوال نبریم.

خدا هر کسی رو یه جوری امتحان میکنه، یکی با قدرت، یکی با ضعف، اگه قدرت دستمونه خیلی به خودمون نبالیم، اگه ضعیفی می بینیم هم ظلم نکنیم، بالاخره شاید همه چیز رو به تمسخر بگیریم، اما دنیا به مسخره کردن مون نگاه نمیکنه، دنیا درسته جنگ داره، برد و باخت داره، اما ورقش هم برمیگرده.

حرمت نشکنیم ... همین

مرتبط با عشق یک طرفه :

نمی دونم چطور به پسر مورد علاقم بفهمونم که عاشقشم

فقط می خوام بدونه که عاشقش هستم، می دونم بهش نمیرسم

چرا عاشق یه نفر شدم که میدونستم هم کفو من نیست

به صورت یک طرفه عاشق پسرهای جذاب میشم اما ...

به صورت یک طرفه عاشق یه مدل شدم

اگه قرار نبود بهش برسم، پس چرا عاشقش شدم؟

خیلی سخته آدم عاشق کسی باشه و نتونه اقدامی بکنه

عاشق یکی از زن های بازیگر سینمای ایران شدم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۲۸ مطلب مشابه) عشق یک طرفه (۳۳ مطلب مشابه) شکست عشقی (۲۵ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه) عواقب ازدواج بر پایه دوستی (۲۴ مطلب مشابه) مضرات دوستی با جنس مخالف (۴۲ مطلب مشابه)

زشت ترین دختر دنیا منم

سلام

عاشق یکی از پسرهای کلاس شده بودم به بهانه درس نزدیک دو سال گاهی اوقات چت می‌کردیم و تو درس‌ها و امتحانات خیلی کمکم کرده، ولی بین حرف هاش همه ش می گفت وابسته من نشو و سعی کن فاصله تو با من رعایت کنی من برای تو شخص مناسبی نیستم و خیلی فقیرم، وضع مالی ما از اون آقا بهتره بارها بهش گفتم که برام مهم نیست پول و اینها ولی نخواست.

شایدم دوستم نداشته و قضیه اختلاف طبقاتی و بهانه کرده و در نهایت برای همیشه ول کردم و رفتم، قیافه معمولی دارم اون قدرها هم که اینها می گفتن زشت نیستم ولی سلیقه‌ها متفاوته و شاید مد نظرش دختری به قیافه من نبوده، مشکلی که برام پیش اومده اینه این آقا اون قدری بهم گفته زشتی. 

هر وقت جلو آیینه میرم از خودم بدم میاد و دیگه قیافه م رو دوست ندارم کمکم کنید چیکار کنم حالم اصلاً خوب نیست هم تحمل و کنار اومدن با نبودنش برام سخته هم تحمل قیافه زشتم قیافه م حالم رو خراب‌تر و مریض‌تر می کنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

دیگه تصمیمم برای پسر شدن جدی شده

سلام و عرض ادب

یه راست برم سر اصل مطلب؛

"دیگه تصمیمم برای پسر شدن جدی شده"

اینکه بگم من الآن که دخترم گاهی اوقات مرتکب خ. ا میشم متأسفانه و بدبختانه، زمان خاصیم نداره بعضی اوقات خودم رو می‌گیرم بعضی اوقات شده روزی دو بار، ولی این وسط عذاب وجدان که به کنار همه ش حس می‌کنم دارم به خودم تجاوز می‌کنم و البته درست هم فکر می‌کنم.

من خودم رو بدترین متجاوز به خودم می دونم. دلم خوشه که با کسی نبودم یا تعرض بهم نشده ولی خودم کم به خودم تعرض نکردم، دعا و نمازم فایده‌ای نداره به حالم، لطفاً نگین برو فلان دعا رو بخون خودم بارها این کارها رو کردم بی فایده بوده.

از طرفی از روابط آزادم خوشم نمیاد، اگر خوشم می اومد چون معمولاً دخترها بیشتر ضربه می خورن واقعاً به نظرم کار خوبی نیست، ولی من راهش رو پیدا کردم، باید برم پسر بشم، تو شهر ما هیچی برای پسرها عیب نیست.

نه دوست دختر، نه طلاق دادن زن، نه حرمسرا باز کردن، تنها واکنش به رفتارشون اینه که: "جوونن دیگه"!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

راهی جز این نیست

سلام

الآن که دارم این متن رو می‌نویسم چشمم پر اشکه و گلوم پر از بغض، دیگه بریدم از زندگیم، بریدم از بی پولی و نداری، تا کی بشینم دعا کنم التماس کنم ضجه بزنم، الآن که همه چی داره مجازی پیش میره. درس خوندنم ک مجازیه، یه گوشی خراب داشتم به زور باهاش دو ترم درس خوندم. 

که همون پارسال خراب شد. دار و ندارم گذاشتم به زور با چهار و خورده ای یه گوشی خریدم..ترم قبل رو باهاش گذروندم الآن خراب شده و درست بشو نیست. مدرکم ندارم که برم سر کار هنوز درسم تموم نشده..شرایط کار کردنم ندارم اصلاً کاری گیرم نمیاد، با حقوق کارگری بابام که دو تومنه ماهی چه کار میشه کرد؟ به زور خرج خورد و خوراک بشه..

الآن بگین خدا بزرگه

ولی پس کو؟ مگه نمی بینه منو؟، از کجا پول بیارم برای خریدن گوشی و ادامه تحصیل؟ باز پاکدامنی پیشه کنم بگم نه خدا بلا سرم نازل می کنه. مگه بالاتر از نداری هم دردی هست؟ الآن من چه غلطی بکنم؟ کاش حداقل جونم رو می‌گرفت این قدر درد بی پولی و نداری نمی‌کشیدم. می دونم این حرف رو بزنم فقط سرزنش میشم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

آدم‌ها تو مجازی هم دل دارن

سلام

سلام دختری هستم ۲۴ ساله که حدود یک سال و نیم پیش با یه آقایی از یه شهر دیگه تو فضای مجازی آشنا شدم اوایل فقط برای فرار از بیکاری و به قصد سرگرمی بود ولی با گذشت زمان به شدت عاشق اون آقا شدم و اون هم همین طور به حدی که اگه یه روز صدای ایشون رو نمی‌شنیدم دیوونه می‌شدم و تقریباً هر روز به هم ابراز علاقه می‌کردیم و وابستگی من به اون آقا بیشتر می‌شد.

در این بین در مورد ازدواج هم حرف زدیم و ایشون گفتن فعلاً شرایط ازدواج ندارن و اگه من چند سال صبر کنم به خواستگاری من میان و این جوری بود که من به زندگی امیدوار شدم و تو خیالاتم با اون زندگی می‌کردم.

تا اینکه بعد از چند ماه اون آقا پیشنهاداتی رو مطرح کرد که من نتونستم قبول کنم و بهش گفتم که اگه قراره از این جور ارتباط‌ها داشته باشیم بهتره که ازدواج کنیم و با هم محرم بشیم ولی از اون روز به بعد اخلاقش به شدت با من بد شد به حدی که حتی جواب پیام‌های منو نمی‌داد تا اینکه یه شب با هم بحث مون شد و اون آقا گفتن که زن و بچه دارن و از زندگی من برو بیرون و کار به بلاک کشید.

اون شب تاصبح نخوابیدم و گریه کردم باورم نمی‌شد بعد از این همه مدت ابراز علاقه و وابسته کردن من به خودش، در کمال نامردی به من گفت زن و بچه داره و فقط دنبال سوء استفاده از من بوده!  هنوز باورم نشده گول یه آدم شیاد رو خوردم که به زن و بچه خودش هم رحم نکرده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

چرا باید مردی رو متقاعد کنم که دردم چیه ولی نتونه درکم کنه؟

یه سوال دارم؛ 

برای اون هایی که نتونستن حرف دل شون بزنن، نتونستن درد هاشون رو بگن، خیلی سعی کردن از اینکه بتونن برور بدن احساسات شون رو به اون فرد یا شخصی که دوست شون دارن، شده کسی رو بخواید متقاعد کنید ولی نشه، اصلاً ازش چه  توقعی دارید. 

درسته من خودم گاهی اوقات از بعضی ها توقعاتی دارم ولی اون فرد یا شخص یه کارهایی می کنه که  از دستش خسته میشم، حالا چرا داریم سعی می کنیم کسی رو متقاعد کنیم که اصلاً دوست نداره اصلاً علاقه ای نداره بدونه چته؟

من حرف هام رو بزنم یا نزنم اصلاً طرف نظرش عوض نمی شه هیچ، بدتر هم میشه، توی اون یکی پست نوشتن خانم ها از آقایون چی می خوان، درد و دل هاشون و چیز هایی که توی دل شون هست رو گفتن، خوب چند درصد آقایون این ها رو خوندن همدردی کردن؟

هیچ واقعاً درک کردن خانم ها چی می خوان من میگم چرا باید بیام اینجا هر چی توی دلم هست و بگم ولی هیچ چیزی نه عوض شده باشه نه چیزی شاید حرف هام رو بزنم یه کم از ناراحتی ام کم بشه ولی مشکل حل میشه؟ یا نه از فردا همه سعی می کنن چه آقا و چه خانم بیشتر همدیگر درک کنن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

خانواده م به دروغ، گفتن یه خواستگار دارم، نمی تونم از فکرش بیرون بیام

سلام وقت بخیر

اشتباها فکر کردم که یه نفر خواستگارم هست، یعنی خانواده بهم دروغ گفتن و قضیه اصلاً اون چیزی که من فکر می کردم نبوده، فقط می خواستن مزه دهن من رو بفهمن، در صورتی که من فکر می کردم پسره واقعاً از من خوشش اومده، نزدیک یک ماه بهش فکر کردم و تحقیق کردم و توی تحقیقات همه خیلی ازش تعریف کردن، و من همون اول هم از پسره بدم نمی اومد ولی خب اصلاً بهش فکر نمی کردم.  

و فهمیدم فقط قرار بوده یه نفر واسطه بشه و من رو به مادر پسره پیشنهاد بده، الآن خیلی حالم بده حس می کنم اون ها من رو رد کردن، حس خیلی بدی دارم و اینکه اصلاً از فکر پسره نمی تونم بیام بیرون. 

به نظرتون به پسره پیام بدم و صحبت کنم؟ پسر مذهبی هست و حس نکنم خوشش بیاد و اینکه هر چی هم فکر کردم، واقعاً برام سخته بخوام غرورم رو کنار بذارم و اینکه فقط دو بار پسره من رو دیده اون هم شرایط ظاهری خوبی نداشتم، خودم کارمند هستم پسره هم شغلش آزاده و از لحاظ چهره هم کاملاً معمولی هستم، اون موقع که فکر می کردم خواستگارم هست استخاره گرفتم خیلی خوب اومد ، نمی دونم چرا این جوری شد، به نظرتون چه کار کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

برای بدبخت ها جایی تو این دنیا نیست من کجا برم؟

سلام

الآن که دارم این پست رو می نویسم بعد از یه گریه حسابی از این همه دعوا درمونده شدم من یه دخترم، سنم 30+سال، شاغلم، بابام نمی تونه برام جهیزیه بخره، منم از صبح تا شب کار می کنم هم اگه چیزی بخوام می خرم هم پس انداز می کنم، فقط برای وعده های غذا خرجم رو دوش خانواده افتاده.

متأسفانه تا حالا خواستگارهای که داشتم برام مناسب نبودن و نتونستم ازدواج کنم، روز به روز بیشتر توسط خانواده م تحت فشار قرار می گیرم، مخصوصاً برادرم، هر چی از دهنش در میاد میگه حتی یه خوراکی کوچک یه شکلات اگه برای خودم خریدم و بهش ندادم این قدر سرم داد میکشه این قدر تحقیرم می کنه که چقدر گدا هستی حتی غذا هم نمی ذاره زیاد بخورم ازم برمی‌داره میگه مگه پولش رو دادی که این قدر می خوری.

مدام تو خونه بهم میگن مفت خور، شاید باور نکنید هر روز صبح باور کنید هر روز تا بیدار میشه شروع می کنه به یه چیز من گیر میده و داد و فریاد و سرزنش مدام پیش مامانم از من بد میگه چندین بار تصادفاً خودم دیدم و شنیدم که داشت رفتارهای منو یه جوری برای مامانم توجیه می‌کرد که منظور منو جور دیگه ای جلوه بده همه رو علیه من تحریک کرده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۹۴ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

تقابل چندین ساله عشق و سکوت

سلام دوستان وقت بخیر

سوال من اینه که چی میشه یه نفر این قدر به دل آدم میشینه امّا افراد دیگه با ظاهر بهتر، موقعیت و تحصیلات بهتر نه؟!

قضیه من از حدود 7 سال پیش شروع میشه وقتی که ترم های اول لیسانس بودم و عاشق یکی از پسرهای ترم بالاتر خودم شدم. ویژگی های رفتاری و طرز ارتباط مون با اساتید و داشجو ها یه جور بود. هر دو تا حدودی مغرور بودیم هر دو نفر اول ورودی مون بودیم و به اصطلاح خرخون محسوب می شدیم هر دو با جنس مخالف کاری نداشتیم مگه اینکه اون ها بیانو سوال بپرسن. همیشه دست به سینه کنار کوریدور می ایستادو بچه ها دورش جمع میشدن... تو تموم اون سال ها هیچ حرفی بین ما زده نشد فقط گاهی سلام گاهی خداحافظ امّا تا دل تون بخواد نگاه بود. گاهی اوقدر ضایع چشممون دنبال هم بود که دوستامونم فهمیده بودن امّا حرف نه.. حرف غیر درسی ابداً.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

چرا دخترانی مثل من باید از تامین طبیعی ترین نیازشون محروم باشن؟

سلام

راستش دیگه خسته شدم، دختری ۲۳-۲۲ ساله ام که میل جنسی روم فشار میاره، مشکل فقط فشار آوردن نیست ؛مشکل عذاب وجدانیه که به خاطر خ.ا دارم. این کار رو البته بصورت هفتگی انجام نمیدم یا روزانه.

متأسفانه ماهی یه بار انجام میدم ولی بقیه روزها تحمل می کنم. البته این خ.ا هم خیلی دردی رو از من دوا نمی کنه ولی متأسفانه از روی ناچاری انجام میدم و خیلی عذاب وجدان دارم. حتی روم نمی شه سرم رو بالا بگیرم از خدا معذرت بخوام..حتی تو نماز همه ش از خودم بدم میاد که واقعاً لیاقت خدا و بخشش رو ندارم.

از دوستی با جنس مخالف هم خوشم نمیاد. کلا سمتش نرفتم و نمی رم، لابد می گید خب ازدواج کن؛ ولی پدرم یه آدم سابقه داره که اعتیاد داره که هر کی اومده خواستگاریم فقط بهم سرکوفت زدن و گفتن تو بابات این طوره به درد ما نمی خوری و ...

وقتی می بینم همسن و سال هام ازدواج کردن و مشکلی نداره خانواده شون ،خیلی هم خوشبختن، همه ش استوری هاشون رو می بینم، غبطه می خورم ،کاش منم مثل اون ها خانواده خوب داشتم تا الآن نخوام به خاطر طبیعی ترین نیازم این قدر تو مضیقه باشم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

دختری 35 ساله ام، تا چند سال قبل از مجرد بودنم نگران نبودم

سلام 

دختری هستم در آستانه 35 سالگی؛

می خوام کمی درد دل کنم، اگر چه در واقعیت بروز نمیدم و اطرافیان منو یک دختر شاداب، پر انرژی و موفق که خیلی کمتر از سنش میزنه میبینن در حدی که دخترهای اطرافم و حتی یکی از دوستان متاهلم می خوان جای من باشن. ولی حیف نمی دونن درونم چه خبره. دلم می خواد بگم اصلاً موقعیت جالبی نیست ولی نمی تونم ...  امّا اینجا میگم.

مدتی هست احساس می کنم از همون اول در تقدیر من ازدواج و فرزند وجود نداشته و بعد از این هم نخواهد بود. حس می کنم حقم نبود. چون جوانی هم نکردم عین بقیه. احساس دلشکستگی برای اولین بار سراغم اومده. 

بعد از سال ها مجردی خوب، پر از تلاش، تفریح، مسافرت، موفقیّت، رشد، ارتقا و ... الآن با داشتن شغل و موقعیت خوب حس شکست می کنم. 

دیگه موفقیّتی نمونده کسب نکرده باشم امّا دوست داشتم لذّت شیرینی این موفقیّت ها رو با کسی شریک باشم، دوست داشتم در همه این سال ها تلاش و سختی کنار کسی بودم امّا نشد حتی موفقیّت هام و لذّت های دیگه مثل مسافرت، تفریح و ... هم در تنهایی و با هم جنس بود. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۲۸ مطلب مشابه) چرا خواستگار ندارم (۶۵ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه) مسائل دختران دهه شصتی (۴۶ مطلب مشابه)

چطور بدون اینکه به کسی حرف هام رو بگم خالی شم؟

سلام

من یه دختری هستم که توو زندگیم کسی رو ندارم که باهاش درد دل کنم همیشه برای خواهرم برای همه سنگ صبورم همه راحت حرف های دل شون رو بهم میگن خودشون رو خالی می کنن. 

ولی من نمی تونم حرف های دلم رو به کسی بگم، آره من سعی کردم که حرف های دلم رو بگم ولی پشیمونم کردن از گفتن، مثلا گفتن تو رو چه به فلان کار و... من هجده نوزده سالمه همه ی حرف هام موندن تووی دلم نمی دونم به کی دردامو بگم نمی دونم چه جوری قفسه سینمو از حرف های نگفته خالی کنم،، جالبش اینجاست که همه فکر می کنن من هیچ فکرو مشغله ذهنی ندارم، تا یه کم اخمام میره توو هم میگن چرا نمیگی نمی خندی؟

بابا به خدا منم غصه های خودم رو دارم چرا یکی نیست چرا کسی نمی فهمه منو. دوستان شما چه پیشنهادی دارید برای کسی که هیچ همدمی نداره؟ چه جوری خودم رو خالی کنم از حرف های ناگفته ..به هیچ وجه نگین برو پیش مشاور چون اصلاً شرایطش رو ندارم، تازه هم مشاور چه گلی به سرم میزنه. درد من فقط اینه که چطور بدون اینکه به کسی حرف هام رو بگم خالی شم، لطفاً از تجربه های  مشابه تون رو هم بگین ممنون.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۴۹۶ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

ارزش من مگه باید به خونه ی بالاشهر بابام باشه؟

سلام

راستش کلا دوست ندارم مشکلاتم رو زیاد از حد بیان کنم یا به اصطلاح سفره ی دلم رو ‌‌باز کنم ولی خب می نویسم به امید یه نظر یا یه دعایی از جانب پر مهر شما.

من دختر سی ساله هستم، یه دفعه ای انگار همه ی مشکلات عالم می ریزه تو قلب آدم و سنگینی می کنه. خیلی مسائلم رو می تونم بگم ولی خب ترجیحاً یه مشکلی رو میگم که شاید یکی یه چی بگه به دردم بخوره، من مشکلی با ازدواج کردن یا نکردن ندارم ولی خب بالاخره باید ازدواج کرد درسته؟ روند طبیعت هم هست.

اینجا یه مساله اساسی وجود داره، محل زندگی ما اطراف تهرانه و خواستگارانی که داشتم بیشتر از شمال تهران هستند، یا من دوست ندارم یا اون ها فکر می کنن ما پشت کوهی هستیم...، وضع مالی مون بدک نیست و بابام فقط برای من می تونه یه آپارتمان تو جای خوب تهران بگیره، امّا خب چه خواستگاری میشه که این جوری بخواد جور شه؟ یعنی اگر منم راضی بشم بابام راضی نمی شه. 

خسته شدم از این فشار بیهوده که تا محل زندگی رو میبینن مواردی معرفی می کنن که خیلی باهام فاصله دارن! و یا بعضی ها بلافاصله میگن نه!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)

صفحه درد دل های دخترونه

میتوان با این خدا پرواز کرد

سفره دل را برایش باز کرد

میتوان درباره گل حرف زد

صاف و ساده مثل بلبل حرف زد

چکه چکه مثل باران راز گفت

میتوان با او صمیمی حرف زد

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۹۶ مطلب مشابه)