سلام
من دانشجوی اواخر کارشناسی دانشگاه دولتی هستم ... از دختر خانمی که دو سال ازم کوچک تره خوشم اومده و یه سری سوال دارم که بعد از گفتن جزئیات ، میپرسم.
من تا اینجا مسائل احساسی رو گذروندم اما بیشتر بهم تجربه اضافه کرده و هیچوقت به رابطه عاطفی کشیده نشد ( ارتباط و دوستی برقرار نشد، شاید فقط در حد همکلاسی اونم درسی شاید کمک خواستن ازم )... یکی دو بار در طول زندگی گزینه هایی برای خودم داشتم که به مرور بعد از مشاهده رفتارشون ، تصمیم گرفتم کنار بذارم.
ملاک هام قبلا بیشتر زیبایی و اینا بود ... کم کم که گذشت، مطالعات زیادی داشتم و واقعا اخلاق هم مدنظر قرار دادم.
خودم اصلا اهل دوستی نیستم و هیچ کاری ندارم بقیه نظرشون در مورد دوستی چیه، فقط همونطور که از همسر آیندم انتظار دارم صادق و پاک باشه، میخوام خودمم همینطور باشم.
از نظر دینی، متعصب نیستم، تیپم هم مثبت میزنم هم گاهی یکم مدگرایانه ولی در هر دو حالت، شخصیت خاص خودمو دارم. نه خشکم، نه با جنس مخالف عادیم...
معمولا شروع کننده صحبتی نیستم. کلا گرایش به سمت هر دختری نشون نمیدم. حاشیه هم ندارم. فقط احترام میذارم و احترام دریافت میکنم. صحبت و بیانم مناسبه و راحت توی جمع محترمانه صحبت میکنم یا سمینار میدم.
یه مقدار نسبت به دخترخانم هایی که چادری هستن بد بین شده بودم ( از بس چیزای عجیب تو دانشگاه و بیرون دیدم! ). اما این دختر خانم اونقدر سنگین و متین بودن که باعث شدن این دیدگاهو ببوسم بذارم کنار ...
راستش یه جزوه میخواستم برای یک درس که با ورودی های جدید داشتم و فقطم من این درس رو قبلا حذف کرده بودم و حالا با این دوستان برداشتم.
پسرا گفتن فقط فلانی خیلی خوب مینویسه، منم خیلی محترمانه جزوه گرفتم و ازش عکس گرفتم. اصلا هم موقع رفتن بهش توجه خاصی نکردم.. اما به دلایلی یه جاهایی از جزوه سوالاتی بود که باید میپرسیدم... یکی دو بار محترمانه حرف زدیم و حل شد... کمی سنگینی شون به دلم نشست. بچگی گذشته رو هم ندارم که دنبال عجله باشم.
حالا اتفاق خاصی نیفتاده اما میخواستم از دختر خانم هایی که مذهبی و چادری هستن، بپرسم آیا اگه نیت پاک یک پسر رو بدونن، حاضرن پاش بمونن تا سربازی یا تحصیلش به نتیجه برسه ؟
من مطالبی خوندم که دوستان گفتن باید خانواده ها در جریان باشن. وضعیت مالی من هنوز مساعد نیست اما با پدر و مادرم خدا رو شکر خوبم و به این سنین که رسیدم، صحبت هایی با هم داشتیم. مادرم چادریه و مذهبی اما در مورد این خانم باهاش صحبت کردم و فعلا از دور زیر نظر دارمش.
میخواستم بپرسم اگه نیت پسر ثابت بشه، اجازه دارن فقط مادر ها بدونن ؟
یا اصلا حتی اگه خانواده ها بیان جلو، دخترهایی از این شخصیت، بنظرتون حاضرن پای پسری با شرایط من بمونن؟
من میدونم با نگاه هم گاها دل بسته میشه، خیلی به احساسم وفادارم و نمیخوام اگه زمانی جدی به من فکر کنن، خیانت کنم. ولی پیشنهادتون چیه برای پسری توی شرایط من؟
هم درس هم کار...هم سربازی!
اگه توی تحقیقاتم دختر تایید شد و خانواده ها وارد عمل شدن، دختری با این شرایط حاضره بمونه؟
من دانشجوی اواخر کارشناسی دانشگاه دولتی هستم ... از دختر خانمی که دو سال ازم کوچک تره خوشم اومده و یه سری سوال دارم که بعد از گفتن جزئیات ، میپرسم.
من تا اینجا مسائل احساسی رو گذروندم اما بیشتر بهم تجربه اضافه کرده و هیچوقت به رابطه عاطفی کشیده نشد ( ارتباط و دوستی برقرار نشد، شاید فقط در حد همکلاسی اونم درسی شاید کمک خواستن ازم )... یکی دو بار در طول زندگی گزینه هایی برای خودم داشتم که به مرور بعد از مشاهده رفتارشون ، تصمیم گرفتم کنار بذارم.
ملاک هام قبلا بیشتر زیبایی و اینا بود ... کم کم که گذشت، مطالعات زیادی داشتم و واقعا اخلاق هم مدنظر قرار دادم.
خودم اصلا اهل دوستی نیستم و هیچ کاری ندارم بقیه نظرشون در مورد دوستی چیه، فقط همونطور که از همسر آیندم انتظار دارم صادق و پاک باشه، میخوام خودمم همینطور باشم.
از نظر دینی، متعصب نیستم، تیپم هم مثبت میزنم هم گاهی یکم مدگرایانه ولی در هر دو حالت، شخصیت خاص خودمو دارم. نه خشکم، نه با جنس مخالف عادیم...
معمولا شروع کننده صحبتی نیستم. کلا گرایش به سمت هر دختری نشون نمیدم. حاشیه هم ندارم. فقط احترام میذارم و احترام دریافت میکنم. صحبت و بیانم مناسبه و راحت توی جمع محترمانه صحبت میکنم یا سمینار میدم.
یه مقدار نسبت به دخترخانم هایی که چادری هستن بد بین شده بودم ( از بس چیزای عجیب تو دانشگاه و بیرون دیدم! ). اما این دختر خانم اونقدر سنگین و متین بودن که باعث شدن این دیدگاهو ببوسم بذارم کنار ...
راستش یه جزوه میخواستم برای یک درس که با ورودی های جدید داشتم و فقطم من این درس رو قبلا حذف کرده بودم و حالا با این دوستان برداشتم.
پسرا گفتن فقط فلانی خیلی خوب مینویسه، منم خیلی محترمانه جزوه گرفتم و ازش عکس گرفتم. اصلا هم موقع رفتن بهش توجه خاصی نکردم.. اما به دلایلی یه جاهایی از جزوه سوالاتی بود که باید میپرسیدم... یکی دو بار محترمانه حرف زدیم و حل شد... کمی سنگینی شون به دلم نشست. بچگی گذشته رو هم ندارم که دنبال عجله باشم.
حالا اتفاق خاصی نیفتاده اما میخواستم از دختر خانم هایی که مذهبی و چادری هستن، بپرسم آیا اگه نیت پاک یک پسر رو بدونن، حاضرن پاش بمونن تا سربازی یا تحصیلش به نتیجه برسه ؟
من مطالبی خوندم که دوستان گفتن باید خانواده ها در جریان باشن. وضعیت مالی من هنوز مساعد نیست اما با پدر و مادرم خدا رو شکر خوبم و به این سنین که رسیدم، صحبت هایی با هم داشتیم. مادرم چادریه و مذهبی اما در مورد این خانم باهاش صحبت کردم و فعلا از دور زیر نظر دارمش.
میخواستم بپرسم اگه نیت پسر ثابت بشه، اجازه دارن فقط مادر ها بدونن ؟
یا اصلا حتی اگه خانواده ها بیان جلو، دخترهایی از این شخصیت، بنظرتون حاضرن پای پسری با شرایط من بمونن؟
من میدونم با نگاه هم گاها دل بسته میشه، خیلی به احساسم وفادارم و نمیخوام اگه زمانی جدی به من فکر کنن، خیانت کنم. ولی پیشنهادتون چیه برای پسری توی شرایط من؟
هم درس هم کار...هم سربازی!
اگه توی تحقیقاتم دختر تایید شد و خانواده ها وارد عمل شدن، دختری با این شرایط حاضره بمونه؟
مرتبط:
← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه) ← ازدواج با دختر مذهبی (۶۰ مطلب مشابه)
- ۳۲۹۲ بازدید توسط ۲۶۹۰ نفر
- چهارشنبه ۶ ارديبهشت ۹۶ - ۲۱:۰۵
