خانواده برتر

سلام. 

خب اگ میخوان از دست دخترشون راحت بشن ک خواستگار و رد نمیکنن.هر کسی هم شرایطی برای ازدواج داره ممکنه اون شرایط و نداشته ک ردش کردن.کاری هم ب مذهبی و غیره نداره.حرفتون اشتباهه.

رفتار یه نفر را به همه تعمیم ندهید

عقد طولانی مدت باعث اختلاف و جدایی میشه

اگه شما انتظار دارید یه خونواده بخاطر مذهبی بودن بیگدار به آب بزنن و با بی دقتی و دستپاچگی دخترشونو بدن به کسی که لیاقتشو نداره اشتباه می کنید

به ناشناس
عزیزم چقدر ناراحت شدم از خوندن حرفات. ولی خیلی ها مثل شما هستن من جمله خودم .متاسفانه تو کشور ما ی چیزایی که به دین ربطی نداره بلکه ریشه تو فرهنگ خانواده ها داره قاطی دین شده و خیلی از ماها داریم چوب همون عقاید رو میخوریم.من الان 29 سالمه میتونم بگم 2 ساله که از سختگیری های الکی خانواده م کم شده.
تو سالهای تحصیل بچه ها با هماهنگی دانشگاه کوه میرفتن سفر میرفتن من هیچی به هیچی،تو هیچ جمعی نبودم.دوستای غیر دانشگاهیم بیرون میرفتن بازم هیچی به هیچی.خانواده م فکر میکردن میریم بیرون شیطونی میکنیم.با اینکه واقعا اهل هیچ رابطه ای نبودم اصلا خودم خوشم نمیومد.هرکی تو خیابونی جایی منو میدید کنار مادرم شماره میخواست برای پسرش یا برادرش همه رو بخاطر پدرم رد کردیم میگفت مگه آدم کسی که تو خیابون پیدا میشه رو میشناسه؟ حالا که میبینه سنم رفته بالا میبینه خودم روحیه شیطنت کردن ندارم تنهام خونه نشینم حتی با دوست و رفیق بیرون نمیرم عاشق بچه م میگه بابا جان برو هرکی تو زندگیته بکو بیاد تورو از من خواستگاری کنه،خودشم میدونه کسی تو زندگیم نیستا.ی زمانی 5 دقیقه دیر میکردم زنگ پشت زنگ که نگران شدیم کجایی؟ الان میمونم تا 12 شب تو شرکت کار میکنیم با بچه ها که اوناهم دخترن جنازه میام خونه ولی هیچی بهم نمیگن چون لابد فکر میکنن سرم گرم باشه برام بهتره.الان هی میگن چرا با دوستات نمیری بیرون چرا تفریح نمیکنی روحیه خودت رو داغون کردی.تو ی جوری حرف زدی منم درد و دلم گرفت
و اما در مورد موضوع پست : موضوعش شبیه پست بزن بریم قاطی مرغاس
برادر من 1 سال صیغه بود 2 سال عقد بعد 3 سال رفتن سر خونه زندگیشون. ولی خب هم برادرم هم زن برادرم به هم وفادار بودن .الان مشکل چند جاست ، مشکل اینه که شرایط اقتصادی خوب نیست، روز به روز بد تر میشه که بهتر نمیشه، شرایط کاری هیچ کسی تضمین شده نیست حتی دکتر مهندسش، آدمها بی تعهد شدن، خانواده ها از بی وفایی میترسن از دست خورده شدن دخترهاشون میترسن از درگیر طلاق شدن و رفت و آمد تو دادگاه های خانواده میترسن،این حرفهایی که شما زدید نفسش بد نیست ولی مسیله اینجاست که فرهنگش تو خانواده های ما نیست.شاید از الان روش کار کنن تا چند نسل بعد جواب بده.برنامه ریزی بلند مدت میخواد.فقط میتونم بگم آرزومه شرایط ازدواج فرهنگ ازدواج برای دهه های دیگه بهتر بشه که اونها مثل ما به درد تنهایی و درد سردرگمی و گناه گرفتار نشن.

خودتون دارید میگید ازدواج زود هنگام !!!!

چه مذهبی چه غیر مذهبی اصلا کار درستی نیست پنج سال یا بیشتر توی عقد باشن مگه میشه آدم می خواد تکلیف زندگیش را بدونه مگه خاله بازی دوره کودکی است دختره خونه بابا پسره خونه بابا لابد هفته ای یه بار هم برن خونه هم مهمونی اونم پنج سال اینجوری سر کنن یعنی چی آدم مجرد باشه تکلیفش معلوم باشه خیلی بهتره تا اونجوری وسط زمین و هوا این که زندگی نمیشه خاله بازی میشه

به خانم هلیا
این که آدم 5 تا 6 سال در دوران نامزدی و عقد قشنگ روی پسر شناخت پیدا کنه بی گدار به آب زدنه!؟
اون ها از کجا میدونن که پسره لیاقت دخترشون رو داره یا نه وقتی حتی به خواستگاری راهش هم نمیدن.
نه شما فرض کنید یه پسر 20 ساله با یک دختر 19 ساله که هم ترم باشن.

مشکل این دسته از خانواده ها ادامه تحصیل و شغل و مسکن نیست مشکل پسرایی هستن که هنوز یاد نگرفتن زندگی مشترک مسئولیت داره ؛ وقتی رفتی وارد زندگی متاهلی شدی باید فرق کنی با زندگی مجردی ، باید بیشتر کار کنی ، بیشتر فکر اقتصادی به خرج بدی ، بیشتر بتونی زمان رو مدیریت کنی تا هم به زنت ، هم شغلت و هم خودت برسی ، بیشتر برای آینده ات برنامه بریزی ، صبورتر باشی تا بتونی هم دل زنت و هم دل خانواده ها رو بدست بیاری ، از یکسری توقعات خودت بگذری نه اینکه خدا و خرما با هم ، هم آپشن دوران مجردی و آهسته و پیوسته درس خوندن و سربازی نرفتن و سرکار نرفتن و به یک حقوق ماهی 300 تومن اکتفا کردن و با بروبچ بیرون گشتن و هم آپشن دوران متاهلی رفع نیاز جنسی ، عاطفی و عشق و عاشقی و داشتن یک پارتنر!!!

من موافق زود ازدواج کردن هستم ولی نه اینجوری که شما میگید
اولا پسری که تو این سن میخواد ازدواج کنه فقط بخاطر ارضای غریزه جنسی و بقیه هم میدونن و خیلی جرات این ریسکو ندارن که تازه اونم با این شرایطی که شما میگی. 6 سال عقد باشن و پسر هم بعد این مدت که هیچ مسئولتی نداشته و نیازش ارضا شده بزاره بره سراغ یکی دیگه.

در ثانی باید فرهنگ سازی بشه هم تو جامعه و هم تو خانواده ها که بچه ها رو برای ازدواج تو سن پایین آماده کنن.
الان داریم میبینیم تو خانواده های مذهبی و یا معمولی اصلا بچه ها آمادگی ازدواج زود رو ندارن. البته برای دخترا منظورم سن 20 و پسرا 23 هست با کمتر از این سن که من کلا مخالفم. وقتی با دختری اصلا تا این سن راجع به ازدواج و جنس مخالف و شرایط و چگونگی ازدواج صحبت نشده و اصلا نمیفهمه چی هست چطور ادواج کنن. خانواده دختر وقتی خواستگار میاد به دخترش نگاه میکنه میگه آخه من چطوری بچمو تو این سن شوهر بدم. حس میکنن دارن در حقشون ظلم میکنن.این فرهنگ سازیه خیلی مهمه و پدر مادرای نسل دهه 60 فاقدش هستن. پدر مادرای نسل دهه هفتادیا هم که از حول حلیم تو دیگ افتان بدون هیچ آموزشی بچه هاشونو شوهر میدن که اونا هم دچار یه سری مشکلات شدن. به قول کابوی عقلانیت ندارم.

بعدشم اگه همه ملت ما عاقل شدن و بچه هاشون خواستن زود ازدواج کنن. پدر مادر دختر و پسر یه شرایطی فراهم کنن برن سر خونه زندگیشون حتی تو یه اتاق کوچیک. از لحاظ مالی هم هر دو خانواده بچه هاشونو تا زمانی که مستقل میشن ساپورت کنن. نه 6 سال ول معطل باشن.

به خاتون بانو
کاملا درست میفرمایید. درسته خیلی از پسرا آمادگی مسئولیت چرخوندن زندگی مشترک رو ندارن.
حالا باید چی کار کرد؟ بذاریم فحشا کل جامعه رو بگیره؟ یا بگیم نیاز هات رو سرکوب کن که همون طور که در سوال گفته شده سرکوب کردنش کلی ضرر روحی داره.
مگه این دختر پسرایی که دوستی نامشروع دارن چه مشکلی دارن. هم دارن لذت میبرن هم مشکل و مسئولیت ندارن. ولی اگه همین ها بیان عقد کنن اون کوچیک ترین مشکلات دوستی نامشروع هم بر طرف میشه.
من مطمئنم خیلی از دختر ها هم آمادگی زندگی مشترک با یک مرد و بچه داری و... رو ندارن تو سن کم.
خب اینایی که هیچ کدوم آمادگیش رو ندارن به هم برسونیم. من سوالم اینه که مشکلش چیه؟

رضوان حقگوی عزیزم

میلاد زمانی

به خاتون بانو کاملا درست میفرمایید. درسته خیلی از پسرا آمادگی مسئولیت چرخوندن زندگی مشترک رو ندارن. حالا باید چی کار کرد؟ بذاریم فحشا کل جامعه رو بگیره؟ یا بگیم نیاز هات رو سرکوب کن که همون طور که در سوال گفته شده سرکوب کردنش کلی ضرر روحی داره. مگه این دختر پسرایی که دوستی نامشروع دارن چه مشکلی دارن. هم دارن لذت میبرن هم مشکل و مسئولیت ندارن. ولی اگه همین ها بیان عقد کنن اون کوچیک ترین مشکلات دوستی نامشروع هم بر طرف میشه. من مطمئنم خیلی از دختر ها هم آمادگی زندگی مشترک با یک مرد و بچه داری و... رو ندارن تو سن کم. خب اینایی که هیچ کدوم آمادگیش رو ندارن به هم برسونیم. من سوالم اینه که مشکلش چیه؟

هدف از ازدواج چیه؟ 

واقعن شرایط بیشتر ماها همینه

ولی در کل؛الن حرفا چه فایده  ای داره

به میلاد زمانی

به خانم هلیا
شرمنده من اشتباه فکر میکردم. فکر میکردم دخترا هم مثل پسرا نیاز جنسی دارن و به طریق های مختلف ممکنه به گناه بیفتن و باید با ازدواج هم تا حدی این نیاز ها رو تامین کنیم هم جلوی این انحرافات رو بگیریم. اما ظاهرا فقط پسرا نیاز جنسی دارن و از رابطه لذت میبرن!!!
خانم من نمیگم پدر دختر بیاد برای نیاز های من این کار رو بکنه. میگم برای نیاز های دخترش. البته اگر چند تا خواستگار هست من توقعی ندارم به اونی که هنوز درسش تموم نشده دختر بدن ولی در شرایطی میدونن که اگه این پسره بره تا چند سال دیگه خواستگار بهتر پیدا نمیشه. اما ظاهرا براشون مهم نیس دخترشون تو این مدت چه قدر ضربه بخوره.
این همه دوستی های چندین ساله داریم که به ازدواج رسیده. این همه هم هستن دخترایی که صبر میکنن تا سربازی پسره تموم شه. اونوقت بعضیا میگن الا و بلا 4 یا 5 ماه عقد. خداییش برای شناخت حداقل حداقل 6 ماه زمان لازمه. من خونه و کار و درآمد هم داشتم به کمتر از 6 ماه راضی نمیشدم.

خواهش میکنم!

جناب کابوی چقدر جالب گفت منم یکی میگه دهه هفتادی میگم اینکه بچه س هنوز 20 سالشه، ما ها انقدر درگیر شدیم گذر زمان رو حس نمیکینم فکر میکنیم فقط سن خودمون داره میره بالا.
به ناشناس
تو ی پستی من گفتم تعداد دخترهای با حجب و حیا بیشتره که ازدواج نکردن ی سری اومدن گفتن چرا اینطوری میگی که کسی به بی حجابی و بی حیایی تشویق شه بره چادرش رو بزاره کنار. من هرکی رو دور و برم میبینیم کسانی بودن که یا دوست پسر داشتن یا کلا خیلی تو جمع های مختلط بودن . نمیگم این راه درستیه منظورم اینه که دختر باید دیده بشه شما از هر انگشتت هنر بریزه نجیب و اهل زندگی هم باش بشین تو خونه بعد چله بگیر و دست به دعا باش خب تا دیده نشی فایده ش چیه.بعضی پدر مادرها نمیدونن با محدودیت های بیجا چه فرصت هایی رو از بچه هاشون میگیرن. بچه ای که بخواد دست از پا خطا کنه از ی جا بالاخره گریز میزنه.
دلم برای دخترهایی میسوزه که خانومن اهل زندگین همسر دوستن نجیبن کدبانو ان عزت و احترام به بزرگترها سرشون میشه ولی افسوس واقعا افسوس  
از ما که گذشت یه کاری برای دهه های بعدی بکنن

اولای دانشجوییم

البته جناب کابوی تنها من خواهرم متولد اذر ۷۶ هست ۱۹ سالش نه ۲۲

یادمه حدود 6 تا 7 سال پیش یه نفر یه خواستگار معرفی کرد میگفتن تحصیلکرده است آدم خوبیه و خوشتیپ و قیافه پسره گفته بود اگر ممکنه جلسه اول همو بیرون ببینیم ما خانواده مذهبی هستیم ولی بسته نه ولی خوب اونموقع اینا تازه داشت مد میشد این بود که پدر گفتن نه این حرفا چیه فقط خونه مادرم هم گفت هرچی پدرت بگه خوب اونا هم قبول نکردن و کنسل حالا دیگه من حسابی بزرگ شدم در آستانه سی سالگی چند وقت پیش خواستگاری زنگ زد که شرایط خیلی خوب اون آقا رو نداشت ولی بدم نبود و مادرش نظرش این بود جلسه اول بیرون از خونه باشه تازه پسرشم نیاد منم که دیگه حالا برخلاف اونموقع هم پرروام هم دیگه مادر ندارم برای همین دیدم خودم باید همه چیزو مدیریت کنمگفتم حتما باید  اول با پسرتون صحبت کنم و هم اینکه به راحتی پدرم رو قانع کردم که صلا صحبت جلسه اول بیرون از خونه گاها بهتر هم هست اگر اونموقع این خواسته رو داشتم قطعا دختر پررویی محسوب میشدم و حتما با جنگ و دعوا همراه بود ولی به خاطر یه سخت گیری بی مورد به راحتی کنسل شد دارم میبینم خیلی کارا بد نیست ولی ما دهه شصتیا همیشه بهمون گفتن اینکارا بده پسرا بدن باید سنگین رنگین نشست تو خونه یکی بیاد حرف زدن  با پسرا اشکال داره رفت و آمد خوب نیس نتیجه اش هم این شده الان با وجود روابط عمومی خوبم خودمم دیگه بخوام برام سخته این مدلی آشنا شدن
اگر روزی مادر شدم به بچه هام اینجوری سخت نمیگیرم

نکته دوم سوال کننده عزیز در اکثر دوستی های ایران رابطه جنسی وجود ندارد در حد دو تا رستوان پارک مهمونی رفتن خیلی پیش رفته باشه در حد بغل بوس  خیلی کمن دخولی داشته باشن به دو دلیل یک بکارت خط قرمز خیلی از افراد  از طرفی لکثر دختران حاضر به رابطه از معقد نیستن و خیلی ها هم که به قصد جدی دوستن اصلا این کار ها رو نمی کنن و تاز با وجود نامشروع بودن رابطشون من خیلی ها رو دیدم برای ایندشون از زمان رابطه در حال تلاش بودن کار می کردن درس می خوندن مادر ساپورت می کردن ......

نکته دوم سوال کننده عزیز در اکثر دوستی های ایران رابطه جنسی وجود ندارد در حد دو تا رستوان پارک مهمونی رفتن خیلی پیش رفته باشه در حد بغل بوس  خیلی کمن دخولی داشته باشن به دو دلیل یک بکارت خط قرمز خیلی از افراد  از طرفی لکثر دختران حاضر به رابطه از معقد نیستن و خیلی ها هم که به قصد جدی دوستن اصلا این کار ها رو نمی کنن و تاز با وجود نامشروع بودن رابطشون من خیلی ها رو دیدم برای ایندشون از زمان رابطه در حال تلاش بودن کار می کردن درس می خوندن مادر ساپورت می کردن ......

علی رضا

اولای دانشجوییم بگو بخند ترین،خوش پوش ترین،شاد ترین تو کل دانشگاه و خانواده و محل بودم اصن همش ورزش ،درس،کارپاره وقت دانشجویی،بیرون،مسافرت مجردی و با خانواده اصن چند مورد پیشنهاد بهم دادن برای ازدواج  و دوستی ولی گفتم شرایطشو ندارم و  من کمک خرج خونوادمم و باید برم سرکار و پول جمع کنم و هزارتا برنامه دیگه تو ذهنم بود که زود برسم بهشونو سریع به زندگی عادی و جذاب متاهلی برسم ولی الان27سالمه هیچ انگیزه ای برای هیچ کاری ندارم باز خدارو شکر رشتم بازار کارش فعلا بد نیست فقط کار  بجز عاشورا تاسوعا تمام جمعه ها و تمام روزای تعطیلو وامیستم شیفت بقیه میگن کم دنبال زود پولدار شدن باش یکم به خودت برس و خرج کن ولی نمیدونن فقط میخام کسی رو نبینم و تو خودم باشم الانم که سربازی رفتم و درسم تموم شده و دیگه زندگیم رو یکنواختیه  بعد این همه سختی میگم ولش کن چه کاریه برم با یه کسی هم خونه بشم بعد هزارتا مشکل جدید ایجاد شه واسم نکنه به خاطر سختی معیشت ازدواج مجبور شم یوقت از هر راهی پول درآرم یا رابطم با خدا کمرنگ تر بشه و دور تر یا اصن اون بنده خدا که بختش بامنه هم دوست داره با یه آدم پر شور و هیجان ازدواج کنه کسی که خوشتیپ باشه،از لحاظ اجتماعی آدم حسابی باشه،کارش کم باشه و بتونه اهل مسافرت و معاشرت باشه که بیشتر بیخیالش میشم البته میدونم تفکر اشتباهیه  فقط میخام یه غیرت به خرج بدم و بخونم  سه چهار سال تا یا عضو هیئت علمی بشم یا اپلای بگیرم برم    که هم رویای خودمو بدست بیارم هم از شر این کار فعلی طاقت فرسام راحت شم و به یه امنیت شغلی و اجتماعی برسم ولی میگم اونموقع ازدواج بخام بکنم دیگه شرایط مثل الان نیست و بدتر میشه احتمالا الان خونه نباشه زیاد ایراد نمیگیرن ولی از یک آدم بالای سی سال انتظار داشتن خونه و ...  دارن چهره آدم اونموقع دیگه اون جذابیت پسرونه رو شاید نداشته باشه موندم واقعا

رشته تحصیلیت چیه ؟

همه‌ی همه‌ی همه‌ش حرف دله

بهداشت حرفه ای

یه سوال فنی واسم پیش اومده

آقای میلاد زمانی آدم از ازدواج یه توقعی داره و از دوست بازی یه توقع دیگه و این دوتا را نمی تونی باهم مونتاژ کنی کسی که ازدواج می کنه بهر امیدی هست که من به زودی مستقل می شم می رم سر خونه و زندگیم و نیازهای عاطفی و جنسی و غیره را برطرف می کنم کسی هم که با دوست گرفتن وقت تلف می کنه تکلیفش معلومه نه مسولیتی پذیرفته نه امیدی به اینده داره که با طرفش زیر یک سقف زندگی کنن اون می خواد نیازهاش را بدون مسولیت برطرف کنه و هزینه ای نپردازه ولی کسی که ازدواج می کنه توقع داره مثل یک متاهل با اون برخورد بشه اگر نه اون هم می رفت یک دوست جنس مخالف می گرفت آش نخورده و دهن سوخته هم اسمش باشه شوهر داره و هم مثل دوست دختر باش رفتار کنن مگر دختره یا خوانوادش مریض باشن به چنین کاری راضی بشن البته در فامیل ما چنین موردی پیش اومد که پسر دانشجوی پزشکی بود و دختر بچه مدرسه ای بود ولی چون دختر خاله و پسر خاله بودن بیشتر باهم کنار اومدن و خوانواده ها بیشتر مراعات کردن ولی غریبه ها چنین کاری نمی کنن تازه اونایی که گفتم با اینکه فامیل بودن کلی به مشکل برخوردن تا سر خونه زندگیشون رفتن زندگی بچه بازی نیست فرهنگ ایرانی اجازه نمی ده دختر پسر تا سالها عقد باشن و بگن خب مگه ما چمونه ما از اونایی که دوست شدن بهتریم با عرض معذرت خیر شما از اونایی دوست شدند بدترید چون اسم زن و شوهر رسمی روی خودتون گذاشتید ولی مثل هردمبیل ها زندگی می کنید آدم باید همه چی را در نظر بگیره عرف جامعه الان بیشتر از مذهب به ما فشار میاره ما نمی تونیم مثل بچه کوچولو ها که یه چیزی می خوان گریه می کنن و پا به زمین می کوبن باشیم که الا و بلا من نیاز جنسی دارم ولی نمی تونم برم سر خونه زندگیم نیاز جنسی درست ولی آیا ما کودک هستیم که هرچی اراده کنیم توقع داشته باشیم همون لحظه مهیا بشه؟

خانم آناهید عزیز کلا از سر احساسات صحبت کردی جانم 

سلام

به عنوان فصل الخطاب بگم. متاسفانه قسمت مهمی از سوال من سانسور شد و اصلا کسی نتونست بفهمه من چرا همچین حرفی میزنم. الان هم نمیتونم به زبون بیارم از ترس این که کامنتم تایید نشه. ولی از دوستان تقاضا میکنم کتاب نظام حقوق زن در اسلام نوشته ی شهید مطهری رو بخونن. اگر من قسمتی از متن این کتاب رو نوشته بودم احتمالا صد برابر بیشتر بهم حمله میشد. واقعا متاسفم برای این جامعه. متاسفم که بعد از چهل سال از شهادت این عزیز جامعه هنوز توانایی درک سخنان ایشون رو نداره.  متاسفم که ما نه به نیاز های انسانیمون اهمیت میدیم و نه به دینمون. متاسفم