فکر کنم والدینم میخوان منو به یه خواستگار پولدار بفروشن !

سلام دوستان
18 سالمه دو ماه دیگه 19 ساله میشم . فرزند اول ، همیشه همه چی داشتم مامان بابام برام کم نذاشتن ، من 18 سالمه اما کیس های مناسبی واسه ازدواج داشتم ، دکتر ، مهندس ، معلم .
خودمم جوابشون کردم ( البته اینایی که به خودم پیشنهاد ازدواج دادن ). چون بعضی از معیارامو نداشتن یا 12 سال بزرگتر بودن. اشپزی خانه داری و کارهای هنری به جرات میگم بهتر از مامانمم . از نظر ظاهرم توان جسمانیم زیاد. قیافمم متوسط. بالاتر از سنمم میزنم.
یه خواستگار دارم که 8 سال بزرگتر از خودمه . از نظر طبقه اجتماعی تقریبا یکسانیم . از نظر مالی اونا بالاترند . تقریبا از 5 سال قبل تا امروز زیر نظرم داشته واسه ازدواج .
چند ماه پیش از راه واسطه اقدام کرد و ما رفتیم تو فاز دوستی و عاشقی . البته قبل از رابطمون دو بار از خانوادم خاستگاری کرده بود. خب قبول نکرده بودن. بعد از اینکه یه ماه رابطه داشتیم دوباره شروع کرد خواستگاری. تا امروز تقریبا 6 بار خواستگاری کرده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) دوستی به قصد ازدواج (۱۲۵ مطلب مشابه)

ترنم مناجات (12)

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)

تربیت سگ های ردیاب و زنده یاب برای کمک به هلال احمر

سلام
سوال من در مورد تربیت سگ های ردیاب و زنده یاب و نژاد ژرمن هست .  اگه کسی اطلاعی داره لطف کنه جواب چند سوالی ک میپرسم رو بده

1_شرایط و سختی های نگهداری این نوع سگ ها تو واحد مسکونی و شخصی چیه؟با توجه به این که تردد این نوع سگ ها حتی همراه با صاحبینشان در معابر ممنوعه ولی خوب یجوری حل میشه این موضوع

2_هزینه نگهداریشون چقده؟

3_نژاد اصیلش رو چطوری میتونم تشخیص بدم؟

4_و مهمترین سوال این که چطوری میتونم وارد هلال احمر یا مرکز مواد مخدر بشم برای تربیت این نوع سگ ها و این که اصلا همچین چیزی تو ایران برای خانم ها امکان داره یا نه؟

ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)

مگه مرگ منو از این وضع نجات بده

سلام
امیدوارم همگی شاد باشید. من ناراحتی و مشکلی دارم که دلم میخواد حلش کنم. البته اگه قابل حل باشه .
ببخشید اگه تحمل پست های منفی رو ندارید اصلا نخونید فقط کسانی که می تونن بهم کمک کنن و درکم کنن و مرهمی برای من باشن لطف کنن و کامنت بذارن.
با نزدیک شدن فصل بهار بازم دلگیرم از اتفاقات هر ساله که حتی از نوشتنش شرم دارم ولی چه کنم که چاره ای نیست.
من یه دختر مجردم که از بچگی مسئول پذیرایی خونه بودم. از ظرف سنگین میوه و آجیل که به طور افراطی توسط پدر و مادرم پر میشه بیزار بودم و هستم. بیشتر از همه روحم خسته ست.
بارها جلوی ادمایی خم و راست شدم که در عمرم شاید دو بار ازم پذیرایی نکردن. خانواده ی مادریم که کلا تو شهرمون نیستن و عیدها میان اینجا و منزل مادربزرگم. خانواده ی پدریم هم که یک عمه دارم که اصلا رو نمیدن خونه ش بریم.تا بحال یکبار به من عیدی نداده. هم خودش عیدی میگیره هم بچه هاش.
اون یکی عمه کل عید رو رفت مسافرت و روز اخر عید اومد خونه مون.پدرمم دیگه مارو خونه شون نبرد. عمل کردم یه بار حتی دست خالی عیادتم نیومدن. باورتون میشه من پارسال به جز خونه ی مادربزرگم هیچ جا عید دیدنی نرفتم؟!
اونجا هم باید از خانواده ی خودم و مهمونای مادربزرگم که ما رنگ خونه شونو ندیدیم پذیرایی کنم.خسته شدم از این که عین خدمه ها شدم. بیشتر از جسمم روحم خسته ست. عید برای بعضیا سرشار از قشنگیه برای من نه.
باز خدا رو هزار مرتبه شکر که خانواده م هستن و عید داریم .ولی با این فرسودگی روحم چه کنم؟!؟ بچه های فامیل میان خونه مون عیدی می گیرن و با خوشحالی میرن ولی مادرای اونا حتی به من عیدی هم نمیدن . تازه بهم بی حرمتی هم کردن که چرا مجرد موندم ؟
یا باید جلوی خانواده ی .... خم و راست بشم که پارسال با بی احترامی عیدی منو گذاشت رو یک بلندی و به مادرم گفته بود این عیدی فلانی. یا دخترش بهم بی احترامی کرده بود و به جای عذر خواهی بیشتر بهم بی احترامی کردن.
مبل هم نداریم و کار من سخت تره. پدر و مادرمم کمک نمی کنن. و از اونا هم پذیرایی می کنم.  سال به سال می گذره و وضع من همینه.آدمایی اومدن خونه مون که من رنگ خونه شونو ندیدم. میری شهرشون میشی غریبه. تازه شیرینی و شکلاتامون به دهن بعضیا خوشمزه میاد میگن دوباره بیار. یا کسی چیزی برنداره مادرم میگه فلانی بردار و باید دوباره برگردم تعارفش کنم.
هیچ علاقه ای به این وضع ندارم.هیچ علاقه ای.به دلایلی امکان مسافرت هم نداریم. تازه بماند خونه شون هم میری چقدر بد پذیرایی میکنن. دو سه سال یه بار میریم خونه ی داییم. زنش رو میوه سلفون کشیده بود و گذاشته بود روی میز حتی سلفونشو کنار نمی زد. یا خونه ی خاله م خودش گفت بیا پذیرایی کن .با این که ی بار در عمرم عید دیدنی خونه شون رفتم. شاید بگید پذیرایی که کاری نداره و تو تنبلی.
ولی یک بار بشقاب گذاشتن ،یک بار چاقو و چنگال،یک بار کاسه ی آجیل،یکبار چای آوردن،یکبار جمع کردن استکان و ریختن چای مجدد!!!،آوردن میوه ،آوردن شیرینی،آجیل ،شکلات ،نمکپاش!،جمع کردن بشقاب ها و استکان ها دیگه ببینید من چقدر در حال عبور و مرورم!!!
یه بار فکر کنم پسرخاله م  دیگه دلش سوخت گفت بشین فلانی دیگه ،چقدر می چرخی! همه هم میچسبن به پشتی، تکون به خودشون نمیدن که یه کمکی بکنن. هیچ ازدواجی هم برای من گرفتار رخ نمیده. سال به سال هم  مشکلاتم بیشتر میشه.
. مگه مرگ منو از این وضع نجات بده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

با 30 میلیون چه کار و کاسبی میشه راه انداخت

سلام

من یه پسر 26 ساله و مجرد  هستم. از بازدیدکنندگان خاموش این وبلاگم و تقریبا چند روز یه بار سری میزنم و پست ها و کامنت های دوستان رو میخونم و چون افراد و نظرات منطقی زیادی اینجا دیدم تصمیم گرفتم منم سوالمو اینجا مطرح کنم.

لیسانس یه رشته مهندسی هستم ولی فعلا کار مرتبط با تحصیلاتم پیدا نکردم. وضع مالی پدرم خوبه خدا رو شکر خودمم طی این چند سال یه مقدار پول جمع کردم . با توجه به اینکه امیدی به پیدا کردن شغل ندارم تصمیم گرفتم خودم یه کار و کاسبی راه بندازم.

اما در انتخاب شغل دچار تردید شدم با توجه به سنم هم از طرف خانواده فشار میارن که ازدواج کنم که البته خودمم بی میل نیستم ولی دوست ندارم تا وضعیت کارم تثبیت نشده به ازدواج فکر کنم ولی واقعا نمیدونم سراغ چه کاری برم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) معرفی مشاغل (۳۰ مطلب مشابه) مشورت در سرمایه گذاری (۵۰ مطلب مشابه)

اکثر مشکلات منو شوهرم بخاطر آگاهی نداشتن از همدیگه است

سلام
من 21 سالمه و همسرم 23 سالشونه و یک ساله عقد کردیم. همسرم به لحاظ عاطفی مهربون و خوش اخلاقه ولی با هم بودن ما براشون اهمیتی نداره . درکی از احساسات و ...  من ندارن. پیشنهاد مشاور و ... هم رد میکنن. از نظر جنسی تقریبا سردن و من برای بعد از عروسی میترسم. و قبول دارم هر دوی ما آماده ازدواج نبودیم انگار . الان بهتر نیست تا عروسی نکردیم و رابطه کامل نداستیم جدا بشیم؟! چون ظاهر روابطمون عالیه ولی من دارم روز به روز افسرده تر میشم . خودمم مقصرم ولی حس میکنم بعد از عروسی بدتر میشه همه چیز .
با هم بودنمون براشون اهمیت نداره اینکه ما همشهری هستیم هر دو برای تحصیل تهران بودیم ولی الان بخاطر شرایط کاریشون 9 ساعت فاصله داریم.
هیچ میلی به اینکه نزدیک تر بیفته کارشون نشون نمیدن و فقط میگن شرایط کاری بهتر باشه
وقتی هم اینجا میان مثلا یک هفته بخاطر من ، دو سه روز یکبار همدیگه رو میبینیم. با اینکه شرایطشو داریم ولی شبا معمولا اصرار دارن من رو برسونن خوابگاه در حالیکه از نظر خانواده ها هیچ ممنوعیتی نداریم.
من ازش بخوام میاد ولی چون حس میکنم میل قلبیش نیست منم نمیخوام . وقتی هم از نارحتی هام میگم معمولا سعی میکنن با شوخی و ... رد کنن. بعدش میپذیرن با کادو و ... عذرخواهی میکنن ولی خیلی زود دوباره تکرار میشه بدون کوچکترین تلاشی برای تغییر .
البته در یه زمینه هایی مثل حمایت مالی تا حدودی بهتر شدن . من میدونم که اکثر مشکلاتمون بخاطر آگاهی نداشتن از همدیگه است ولی من هر چی کتاب میخرم یا کارگاه و... پیشنهاد میدم میگن باشه ولی در عمل هیچی. بخاطر اینکه نامید میشم از بهتر شون دارم افسرده میشم. در ضمن من همسرم دیابت دارن میگم مسائل سرد بودنشون شاید بخاطر اونه. حالا میترسم با این مسائل بریم سر زندگی مون و بدتر بشه همه چیز. البته موافق زود عروسی کردن نیستن و اصرار دارن کارشناسی من تموم بشه!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل رفتاری دوران عقد (۴۷۲ مطلب مشابه)

من موقع تنهایی هام با یه آدم خیالی حرف می زنم

با سلام و عرض ادب و خسته نباشید خدمت کاربران عزیز

من یک دختر خانم  هستم 20 سال به بالا ، علاقه زیادی به ازدواج و تشکیل خانواده دارم اما تا کنون مورد مناسبی برای من پیش نیامده و بنده شاکر نعمت های بیکران خداوند هستم و همیشه خودم و تمامی دختران و پسران رو دعا میکنم خداوند بی نیازمان گرداند و عاقبتمان بخیر کند ان شاء الله . و حالا سوال بنده ؛

من گاهی وقتا که نه تقریبا هر وقت تنها بشم یا مثلا موقع آشپزی در آشپزخانه تنهام با خودم حرف میزنم ،در واقع با خودم که نه مثلا با فردی که در رویاها دارم حرف میزنم و میخندم البته فرد خاصی نیست گاهی مثلا با یک خانم حرف میزنم گاهی آقا . نمیدونم این حرف زدن ها بر میگرده به تنهاییم و نداشتن یک هم زبان و همدم یا اینکه مشکل روحی دارم .

همون طور که تو این وبلاگ پیشنهاد شد من روزی چند دقیقه با امام زمان هم درد و دل میکنم و حرفای دلم رو به آقا امام زمان میگم . بعد نمازها هم با خدا حرف میزنم . حالا شما بگید اینکه من موقع تنهایی هام که زیاد هم هست این تایم تنهاییم ، با یه آدمی تو رویا حرف میزنم اشتباهه ؟ اینم بگم بیشترحرفایی که میزنم شوخیه خنده است . یعنی خودم خودمو میخندونم  . ببینید دنیا به کجا رسیده خودمون خودمون رو میخندونیم هعی . بنده تست افسردگی هم دادم مشکلی ندارم از نظر اطرافیان هم آدم معقولی هستم . کمکم کنید لطفا

با تشکر

مرتبط:

چطوری باید با احساس تنهایی کنار بیام

چه طوری از تنهایی و یکنواختی در بیام ؟

تنهام ، خسته ام ، از تنهایی دلم یه همسر میخواد

تنهایی از همه جهات دیوونم میکنه

چه پاسخی به نیاز های جنسیم و عاطفیم و تنهاییم بدم ؟

تنهایی بد جور بهم فشار آورده

چرا یه دختر باید کل تابستونش زل بزنه به دیوار اتاقش از تنهایی ؟

اینرسی ازدواج - شاید عمق تنهایی رو درک نکردی

اینرسی ازدواج - تنهایی رو عشقه!!!

چیکار کنم تنهایی و خیالبافی منو اذیت نکنه؟

احساس تنهایی زیاد مانع حرکت رو به جلوی من شده

ایها الناس به چه زبونی بگم که بابا مُردم از تنهایی

کی واقعا دلش میخواد همیشه احساس تنهایی کنه ؟

من فوبیای تنهایی گرفتم ...

برای رهایی از تنهایی چه راهکارهایی دارید ؟

افسردگی به خاطر تنهایی و رفت و آمد نکردن با دیگران

چه جوری از تنهایی در بیام ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)

با بیشتر فامیل قطع ارتباط کردیم

سلام

خانمی هستم که فعلا مجردم و خب ممکنه به زودی متاهل بشم . مشکل من اینه که با بیشتر فامیل قطع ارتباط کردیم چه خانواده پدری و چه خانواده مادری .

فقط با تعداد معدودی از فامیل در ارتباطیم البته ناگفته نماند زمانی که مراسمی مثل عروسی و ختم اگر باشه که شرکت میکنیم ولی هیچ رفت و آمدی نیست! من نگرانیم از این بابته که وقتی ازدواج کردم‌ همسرم بگه چرا با فامیل رفت و آمد ندارین ؟

خجالت میکشم واقعا نمیدونم باید چه جوابی بدم مادرم هیچ دل خوشی از خانواده پدریم  نداره! حتی کسی رو ندارم منو پاگشا کنه از این موضوع ناراحتم و نمیدونم باید چکار کنم.

مرتبط با صله رحم:

می خوام با خواهران و برادران خانمم قطع رابطه کنم؟

قطع ارتباط با فامیلی که زیاد ازشون بدی دیدم اشتباهه؟

صله رحم و تبری از کسانی که جز شر و بدی چیزی ندارند

حس می کنم عامل خیلی از مشکلات من قطع صله رحمه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

یه سوال در مورد زمان اجرای قصاص

سلام

پسری هستم ۲۱ ساله ، پدرم فروردین ماه پارسال به دست یه اقایی کشته شد ،‌ساکن قزوین هستیم و پدرم در کرمان به قتل رسید . قاتل دستگیر شد و تو کرمان زندانی شد . یک ماه بعد از قتل یه اقایی از کرمان اومد قزوین که ما شکایتمونو ثبت کنیم و ببره کرمان . ما ( من ، مادر، خواهر، پدربزرگ و مادربزرگ ) تقاضای قصاص دادیم . چند ماه بعد احضاریه اومد که باید برای دادگاه بریم کرمان، چون پدربزرگ و مادربزرگم سنشون بالاست و نمیتونستن بیان به گفته وکیل درخواست قصاص اونا رو تو یه برگه نوشتیم و مهر و امضا زدن و بردیم کرمان . جلسه اول گذشت و چند ماه بعد دوباره احضاریه دادگاه اومد و رفتیم کرمان . قاضی قتل عمد تشخیص داد و حکم رو صادر کرد . از طریق سایت روند پرونده رو دنبال میکردیم . پرونده رفت دیوان عالی کشور و حکم تایید شد .

آخرین تغییر برای اواخر ابان ماه هست که نوشته بود اجرای حکم منتظر دستور قاضیه ،‌ تو جلسه اخر زیاد خوب یادم نیست که قاضی چه حرفی به ما زد ولی میگفت دیگه کارتون با من تموم شده و دفعه دیگه که اومدین از پدر بزرگ و مادربزرگتون که نوشته اوردین این بار به جای درخواست قصاص بنویسین درخواست اجرای قصاص و ببرین فلان جا تا حکم اجرا بشه و میگفت زود اقدام کنین . فقط همین یادمه .

تا حالا پیش چند تا وکیل رفتیم و نظراتشون متفاوته و سردرگم شدیم که باید چیکار کنیم ؟ بعضی هاشون میگن که شما باید منتظر وایسین تا یه نامه براتون بیاد که بگه حکم تایید شده و چند ماه بعد احضاریه میاد برای اجرای حکم و اون موقع شما باید برین . بعضی هاشون میگن شما به عنوان ولی دم مقتول برای اجرای دقیق قصاص باید به اجرای احکام دادسرا محل صادر کننده حکم حضورا مراجعه کنید .

حالا نمیدونم باید حرف کدومشون رو باور کنم آخرین دادگاهی که داشتیم فروردین ۹۵ بود و پدرم فروردین ۹۴ به قتل رسید یعنی حدود ۲ سالی میشه . خیلی طولانی شده روند پرونده .

دوستانی که وکیل هستن یا از این جور مسائل سررشته دارن خواهشا جواب بدن

ممنونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)

آیین همسرداری اسلامی ( انتخاب همسر )

 

دریافت

بسم الله الرحمن الرحیم

جلسه اول: انتخاب همسر
یکی  از مهمترین  مسائلی که در تشکیل خانواده باید مد نظر گرفته بشه انتخاب همسر هست در آموزه های دینی مقوله ای به نام هم کفو بودن  زوجین مطرح است ، هم کفو بودن به معنی شبیه و مانند ؛ یعنی در مقوله ازدواج از نظر باطن و تا حدی از نظر ظاهر با همدیگه شبیه باشند اما در بین ملاکهای هم کفو بودن ، بارزترین و مهمترین ملاک ، اخلاق  و دین می باشد .
ازدواج موفق به معنای انتخاب همسر زیبا و ثروتمند نیست بلکه اینا همه حُسن محسوب میشن ملاک اصلی نیستن بلکه ملاک اصلی اخلاق و دین هست. در هیچ روایتی نمیبینید که فرموده باشند با زنان زیبا رو ازدواج کنید یا با مردان ثروتمند ازدواج کنین یا با زنان ثروتمند و مردان زیبا رو ازدواج کنید . خیر ملاک اصلی همون دین و اخلاقه  و این دو باید هر دو با هم باشند یعنی اخلاق و دین  .
اما اخلاق انقدر مهمه که حضرت امیر علیه السلام میفرمایند که حسن اخلاق دلیل وراثت ها و ژنهای پسندیده است یعنی چی ؛ یعنی انتقال  اخلاق زیبا و صفات پسندیده از والدین به فرزندانه . اگر پدرو مادری  صاحب اخلاق نیکو و صاحب دین باشند این افعال و اخلاق پسندیده از طریق پدر مادر به فرزندان هم منتقل میشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه) مطالب کاربران (۸۹۰ مطلب مشابه)

ترنم مناجات (11)

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)

نمیدونم چرا دیگران از اخلاق خوبم سوء استفاده میکنن ؟

سلام عرض ادب

اسمم رضا هستش 22 سالمه.  از خصوصیات اخلاقی خودم بگم خیلی اروم و احساسی هستم و پسری مذهبی که همیشه رعایت همه رو میکنه واخلاقم یه جوریی که نمیتونم ببینم یه حیون جلوی من اذیتت کنن چون حتما ببینم به اون طرف زود پرخاش میکنم.  بخاطر همین که دوست نداشتم هیچ حیونی کشته بشه ، الان 8 ماهی هستش که گوشت گذاشتم کنار و مصرف نمیکنم .

مشکل اصلی من اینه که نمیدونم چرا دیگران از اخلاق خوبم سوء استفاده میکنن ؟ نمیدونم چطور جوابشونو بدم خسته میشم از حرفاشون . امسال بعد خدمتم بعد دو سال امسال میخوامم کنکور بدم ولی میبینم دایی هام و دیگران بهم میگن چرا میخونی دانشگاه بری چی بشه !؟ خییلی خانواده بدی دارم انگار من باهاشون فرق دارم اصلا اهل درک کردن نیستن نمیدونم چطور جوابشون بدم . فکر کنم هر کسی داخل این خانواده باشه قطعا مشکل براش پیش میاد.
دلم برای اون دختری میسوزه که میخواد وارد خانواده ما بشه اخه پیش خودم میگم دختر مردم گناه که نکرده بیاد زن من بشه ولی خدا شاهده من با هیچ دختری دوستی خاصی نداشتم و چهارچوب اخلاقی رو رعایت میکنم .

ولی خیلی خجالتی ام میترسم زن بگیرم نتونم اون چنان باید شاید احساسمو بهش بگم و ارتباط اجتماعی ضعیفی دارم

نظر شما چیه دوستان خانواده برتر
چیکار کنم با این همه مشکل خسته شدم

پیشاپیش ممنونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

من تنهام و تو کل زندگیم نشده کسی من رو به خاطر خودم بخواد

سلام
من یه دخترم بالای 18 سال و زیر 25 ، حالم واقعا خوب نیست. اطرافیان همیشه من رو به عنوان یه آدم شاد میبینن. ولی نیستم. دیگه نمیتونم باشم.
پارسال یه مدت به مرز افسردگی هم رسیده بودم ولی بعدا خودم تونستم تا حد زیادی به بهتر شدن حالم کمک کنم. الان دوباره همونطوری شدم.
به دلایلی که نمیخوام اینجا بازش کنم و  شاید بیشتر ریشه در مشکلات بچگیم هم داشته باشه، از پدر و مادرم متنفرم. درسم تو دانشگاه خیلی ضعیف شده.
من چادری نیستم ولی حجابم تقریبا کامله و بعضی روزا هم نهایت آرایشم شاید یه رژ کمرنگ باشه و رفتارم هم آروم و متینه.
تا الان دو نفر اینترنتی و یک نفر از همکلاسی ها به من پیشنهاد آشنایی بیشتر دادن که قبلا دوست دختر یا نامزد داشتن و مدت زیادی هم از اون ماجراشون نمیگذره . در حقیقت من رو به عنوان جایگزین اون فرد قبلی و پر کردن تنهاییشون میخواستن. طبیعیه که من هم رد کردم. غیر از اون هم بر خلاف بیشتر همسنام هیچ خواستگار یا دست کم پیشنهاد آشنایی نداشتم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)

دیگه نمیخوام به خاطر خانواده فقیرم تحقیر بشم

سلام

چیزی که میخوام بگم واقعا درد دل هست از وضعیت خودم و امثال من ...

من خودم دختر تحصیل کرده ای هستم که به طبع دوست دارم با فرد تحصیل کرده ازدواج کنم بخدا رویای منه که با کسی ازدواج کنم که علاقه به درس و مقاله و کتاب داره... چیکار کنم علاقه من اینه..میخواد فقیر باشه.. زشت باشه.. ولی با اخلاق و درایت و عاشق تحصیل باشه...

الان خیلی خواستگار دارم ولی بخدا قصد تحقیر ندارم اما اصلا نمیتوانم قبول کنم که طرف دیپلمش رو به زور گرفته اون وقت من از اول ابتدایی تا حالا شاگرد اول بودم.. خودم دلم نمیخواد ازدواج کنم نیاز شدیدی ندارم. مامانم خیلی دوست داره ازدواج کنم اونهم به خاطر نگاه فامیل!!! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

انگیزه زیادی واسه همسرداری تو آینده دارم

سلام
من و دختر عموم به همدیگه علاقه داشتیم و همو میخواستیم وقتی بهش ابراز علاقه کردم جواب مثبت شنیدم خیلی با همدیگه درباره زندگیمون صحبت کردیم از اینکه کجای شهر خونه اجاره کنیم تا مسائل زناشویی و ...
اینم بگم که واقعا قصدم ازدواج بود با اینکه دختر عموم مخالف بود ولی به زن عموم گفتم که دخترت رو میخوام اونم که کاملا موافق بود ضمنا ملاقات های حضوریمون هم در حضور مامانش بود یعنی خلوت های آنچنانی با هم نداشتیم.اکثر ارتباطامون پیامکی بود و در هفته یکی دو بار صحبت میکردیم .
من رو حجاب خانومم خیلی حساسم ولی اون گفت که من نمیخوام امل باشم دوس نداشتم که خانومم با ظاهری نامناسب پا به بیرون بذاره البته حجابش فاجعه آمیز نبود ولی کافی نبود از نظر من، من با اینکه چادر پوشیدن رو خیلی دوس داشتم ولی گفتم باشه اگه چادر دوس نداری خب نپوش ولی طوری مانتو بپوش که جلب توجه نکنه. (چسبون نباشه تنگ نباشه نصف آستین نباشه بدن نما نباشه نازک نباشه و ...)
بهش گفتم مشکلی با گرفتن مراسم عروسی ندارم ولی بزن برقص ممنوع ( از رقصیدن خیلی خوشش میاد )،بدم میاد که تو مراسمم اینجور کارا باشه،آخه بزن بکوب که بیاد چیزای دیگه هم دنبالش میاد ( منظور الکل و... ) که من خیلی رو اینا حساسم و بدم میاد.
خودمو بنده خوب خدا نمیدونم ولی دوس ندارم زندگیمو با این گناهای بزرگ شروع کنم.خدا ممکنه قهرش بگیره و برکت رو از زندگی ام برداره.
خلاصه سرتون رو درد نیارم من خیلی صبر کردم تا راضی اش کم ولی نشد که نشد.چند دفعه بهم گفت که به درد هم نمیخوریم ولی من امیدم به اتفاقای آینده بود فکر میکردم دوست داشتن دوطرفه اینجور مشکلات رو حل میکنه و قدرتش بیش از هر چیز دیگه هستش. ولی قدرتش رو نداشت.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)