سلام به همه دوستان عزیزم
طبیعی هست که همه ی ما ها یکسری خصلت های خوب و پسندیده داریم و یکسری خصلت های بد .
من یه دختر ۲۱ ساله هستم که تا حالا پدر و مادرم تا حد توان شون تا جایی که توانستن برام هرچیزی فراهم کردن و من یه برادر بزرگ تر از خودم دارم که دو سال عقد هستن و به خاطر دانشجو بودنشون اجازه کار ندارن و پدرم خرج برادر و عروس مون رو میدن . ولی واقعاً بین و من برادرم تبعیض می ذارن .البته خودم هم میدونم خیلی رو عروس مون حساس شدم .هر مناسبتی طلا و این ها امّا خب من چی .منم دخترم خب به هر حال آدم تا یه جایی ناراحت میشه .
البته من هیچ رفتار و عکس العملی از خودم نشون نمیدم امّا این قدر تو ذهنم خودخوری کردم که واقعاً از درون عصبیم .
می دونید من واقعاً بهشون غبطه می خورم ، چیکار کنم که این حس زشت رو دیگه نداشته باشم چون فقط خودم هم که دارم اذیت میشم .