چطوری می شه شخصیت مون رو تغییر بدیم

سلام به همه خانواده برتری‌ها امیدوارم حال تون خوب باشه 

عزیزان سوالم در مورد چگونگی تغییر دادن شخصیت خودمونه. چطوری می شه شخصیت مون رو تغییر بدیم و اون جوری که دوست داریم باشیم؟

یعنی واقعاً می شه؟، تا حالا کسی تونسته خودش رو تغییر بده و این تغییر همیشگی بمونه؟، من شخصیتم رو اصلاً دوست ندارم و خیلی تلاش کردم تغییرش بدم ولی موفق نشدم. 

خواهشا راهنماییم کنید. شخصیت غیر جذابی دارم که حتی خودم حالم ازش بهم می خوره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

برای جبران اشتباهات تون ستاره‌ای دارید که به آسمان بسپارید؟

اوریون شکارچی جوان، ورزیده و ماهری در یونان بود و آرتمیس، الهه‌ی شکار شیفته ی او می‌شود و با او قرار ازدواج می‌گذارد. آپولو برادر آرتمیس، الهه‌ای که روشنایی، موسیقی، شعر، دوا و درمان و موسیقی منسوب به اوست، به رگ غیرتش بر می‌خورد که چرا خواهرش می‌خواهد با فردی معمولی ازدواج کند. بنابراین با حیله، زمانی که اوریون در دریا مشغول شنا بوده است، آرتمیس را به مبارزه‌ی تیر اندازی فرا می‌خواند و از او می‌خواهد از فاصله‌ای بسیار دور «آن هدف کند شناور روی دریا» را نشانه بگیرد. آرتمیس، بی خبر از همه جا، تیر خود را به هدف می زند و زمانی که برای دیدن کار خود به نزدیک هدف می رود جنازه ی اوریون را می بیند. آرتمیس برای جبران اشتباهش، اوریون را در آسمان جا می دهد تا بتواند هر شب او را ببیند.

ستاره‌های زندگی هر یک از ما از نظر هر کدام مان پر نور ترین و تابتده ترین ستاره‌ها هستند، ستاره‌هایی فداکار که برای ما خلق شده اند، هر یک قصه‌ها و داستان‌هایی را به تنهایی یدک می کشند، ستاره‌هایی که اگر هوا ابری باشد و تیره، بودن شان کم رنگ نمی‌شود و همان درخشنگی را ارمغان می‌آورند، هر یک از ما باید ستاره‌ای داشته باشیم تا ناگفته‌های زیادی را به گوش شان بسپاریم، تا برای جبران اشتباهات مان، ستاره‌های اوریون خود را به آسمان بسپاریم و تکیه گاهی از جنس ستاره‌ها همراه مان باشد. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

چطور می تونم با این وضعیت ازدواج کنم؟

سلام

این سوال رو بیشتر به این نیت می‌نویسم که شاید عبرتی بشه برا کسی که تازه به بلای بی پایان خود ارضایی گرفتار شده من متاسفانه از تقریباً کلاس پنجم ابتدایی بدون اینکه کسی به من یاد بده خود ارضایی کردم تا اینکه با رفتن بیشتر به مسجد فهمیدم چیه و بدون هیچ مشکلی ترک کردم با اینکه میل جنسی شدیدی داشتم.

تا اینکه بنا به دلایلی دیگه نتونستم مسجد برم و متاسفانه دور دوم خود ارضایی شروع شد ولی این دفعه با هر خود ارضایی رگ‌هایی اطراف کیسه بیضه ظاهر شدن دقیقاً نمی دونستم چه بیماری هست ولی به خودم می‌گفتم بعداً که بزرگ بشم عمل می‌کنم و خوب می شم ولی متاسفانه اون قدر ادامه دادم که مبتلا به واریکوسل خیلی شدید شدم.

بعد از اون موقع بود که همه زندگیم شد افسردگی و حسرت. حسرت به این دلیل که خودم باعث واریکوسل شدم بعد از واریکوسل خود ارضایی رو شاید حدود ۲ سال ترک کردم و عمل کردم به این قصد که شکل ظاهری مثل اول بشه ولی نشد چون اصلاً عمل واریکوسل فقط برای باروری بود وقتی این رو فهمیدم فقط بیشتر افسرده شدم دوباره به مسجد برگشتم ولی نمی دونم چرا دیگه آدم سابق نشدم و واریکوسل باعث شده بود که افسردگی بگیرم و دیگه مثل قبل نشد دیگه نه مسجد نه نماز نه دعا هیچی اثر نمی ذاشت چون غیر از مشکل خود ارضایی افسردگی هم اضافه شده بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ترک خودارضایی (۱۲۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

به شدت از مرگ می‌ترسم، دوست ندارم در جوانی بمیرم

سلام دوستان

من پسر ۱۸ ساله هستم که امسال کنکور میدم، موردی هست که خیلی منو آزار میده اون هم مرگ هست، من آدم مذهبی هستم ولی خب خیلی آرزو در زندگی ام دارم، آرزوی زندگی پولدار و لاکچری هم ندارم، فقط دوست دارم رشته‌ای که دوست دارم قبول بشم، شغل مورد علاقه ام رو برم و با همسرم یک زندگی آروم داشته باشم ولی به شدت از مرگ می‌ترسم و دوست ندارم در جوانی بمیرم.

از طرفی واقعاً دلم نمی خواد مرگم طبیعی باشه دوست دارم شهید بشم حتی در سن کم، منتهی این فکر مرگ اذیتم میکنم چون خب خیلی هم آماده نیستم، می دونم وسواس فکری هست ولی خب چه کار کنم؟

مرتبط:

همیشه ترس از دست دادن عزیزانم رو دارم

میترسم که شاهد مرگ عزیزانم باشم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

من عقب افتادم از قافله ی زندگی؟

با سلام و احترام خدمت کاربران محترم

پسری هستم ۲۶ ساله و دانشجوی سال سوم پزشکی، که قبلاً لیسانس گرفتم و سربازی رفته ام، موضوعی که خیلی اذیتم می کنه بالاخص جدیداً که به خاطر کرونا خونه نشین هم شدم و بیشتر به این چیزها فکر می‌کنم تو تنهایی خودم، نگرانی از آینده است که همین طور سنم میره بالا و من هیچ پس اندازی ندارم و جز یک خودرو معمولی و مقدار اندکی سرمایه (5 میلیون تو بانک) و اینکه حس می‌کنم از همسن و سال هام که مشغول به کار هستند و درآمدی دارند و بعضی هاشون خونه دارن و ازدواج کردند عقب افتادم.

خودم تدریس می‌کردم و وابستگی مالی به خانواده ندارم ولی این روزها بیکاری حسابی دیونه ام کرده و باعث میشه پیوسته خودم رو سرزنش کنم، اعتماد به نفس زیادی هم ندارم که احتمالاً ریشه در خانواده و کودکیم داره، به خودم می گم تو الان باید تو این شرایط به یک ثبات مالی می‌رسیدی و حداقل توان اداره یک زندگی رو می‌داشتی ولی در واقعیت چنین نیست، به نظر شما این افکار چه مقدارش درست و منطقیه؟، آیا من عقب افتادم از قافله ی زندگی و همسن هام؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
موفقیت در زندگی (۱۲۹ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) مسائل دانشجویان (۸ مطلب مشابه)

لازم نیست بر اساس تصور دیگران زندگی کنی که مقبول شون باشی

سلام

می خوام یه داستان کوتاه بگم و تجربه‌ای که ازش کسب شد. جایی خوندم در شخصیت انسان سه بعد وجود داره، بعدی که به خانواده ش نشون میده، بعدی که غریبه‌ترها می‌بینند و بعدی که فقط خودش میدونه! 

از بچگی از دوست و آشنا می‌گفتن من چقدر آروم و خون سردم، مرموز هم می‌گفتن یا بچه مثبت! در حالی که اینها بخشی از من هستند یا شاید تلقین محیط به من! ولی من خودم می دونم نه اون قدری مثبتم که اون ها فکر می کنن و نه اون قدری بی احساس و بی تفاوت، و بعدی از وجودم شیطنت وجود داره در کنار همون آرامش! 

این باعث می‌شد همیشه محافظه کار باشم و مرموز به نظر برسم چون طبق الگوی اون ها زندگی می‌کردم. اکثراً جوری رفتار می‌کردم که اون تصویر تو ذهن اون ها بمونه و در عوضش هم نمی تونستم با غریبه‌ترها ارتباطاتم رو کنترل کنم و دوستان زیادی نداشتم تا جایی که آدم‌ها یا از من متنفر بودن یا عاشقم بودن! 

حد وسطی وجود نداشت و فقط دوستان صمیمیم بخشی از بعد پنهانم رو می دیدن. تا وقتی که... تو محیطی جدیدی قرار گرفتم و اون جا حس می‌کردم هیچ عشقی وجود نداره! و حتی قلدری و آزار وجود داشت در حالی که من بی آزار بودم و حتی در حد توانم سعی می‌کردم مفید باشم!! تا اینکه یروز یکی از اون افراد منوبطرز خیلی بدی مسخره کرد اون هم جلوی افراد زیادی و مخصوصاً ی سری افراد که جلوشون رودربایستی داشتم و جالب این جاست کسانی که دوست خودم می دونستم با سکوت شون (البته به جز ی نفر) طرف اون رو گرفتن و من بی گناه مورد آزار قرار گرفتم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

نسبت به بعضی از افراد بعد از مدتی متنفر میشم

سلام و عرض ادب دارم خدمت تمام عزیزان

22 سالمه و در شهری غیر از محل زندگی خانواده مشغول تحصیل هستم، مسئله ای که ذهنم رو درگیر کرده اینه که بعد از یه مدت هم اتاقی شدن با هر کس، یک حالت انزجار نسبت به اون شخص پیدا می کنم و فقط تحملش می کنم و چیزی به روش نمیارم ولی در درون واقعا ازش متنفر میشم.

خودم فکر می کنم این اتفاق بی دلیل صورت نمی گیره بلکه بخاطر بعضی بی مروتی ها و کارهایی که انتظارش رو ندارم از اون ها سر بزنه این طور میشم، ولی ...

آخه مگه همه این طورن؟

بله بودند بعضی افراد که خب این حالت رو نسبت بهشون نداشتم، ولی تعداد اون ها خیلی کمه و تقریبا توی این چند سال -با این حال که با افراد مختلف و در محیط های مختلف بودم- نسبت به همه شون این حالت انزجار درونی بعد چند وقت پدید می اومد، تازه بعضی وقت ها نسبت به هم تیمی ها و همکارانی که روی یک پروژه کار می کردیم و گاهی هم که برمی گشتم خونه نسبت به خانواده این حالت بهم دست میداد، لذا این مسئله یه مقدار نگرانم کرده مخصوصا گاهی اوقات فکر می کنم که اگر این طوری پیش برم و فردا روز نسبت به همسرم هم چنین احساسی پیدا کنم چی؟!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

یه جوون مجرد خجالتی باشه خوبه یا نه؟

سلام

من یه جوون مجرد هستم. مشکلم اینه که به شدت خجالتی ام. خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید. این خجالت هم وقتی در مقابل جنس مخالف قرار میگیرم چند برابر میشه. 

وقتی میریم مهمونی خونه فامیل، حتی خجالت میکشم تو روی دختران شون نگاه کنم، میخواستم بدونم این خجالت کشیدن خوبه یا بد؟، آیا تو آینده بهم ضربه نمیزنه؟، اگه بده چیکار کنم درست بشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

سایه شخصیت و چند ابهام

سلام 

من درباره سایه شخصیت یه چیزهایی سرچ کردم. ولی هنوز واسم سواله که سایه یه چیزی ضد شخصیت الان مونه؟ یا نه کارهایی هست که میخوایم انجام بدیم ولی منعش میکنیم؟، به دردمون میخوره یا نه به ضررمونه؟، میشه ازش استفاده (بخوانید سوء استفاده) کنیم و ازش بهره ببریم، یا نه خیلی خیالبافانه هستش؟

یه چیزیم این لا به لا بپرسم اونم این که اصلا میشه خودمون رو عین سایه مون کنیم یا نه باید یه اون جور چیزهایی تو خودمون داشته باشیم و اینکار غیر ممکنه. امیدوارم منظورم رو رسونده باشم.

مرتبط با شخصیت شناسی:

برای تست IQ و mmpi (مینه سوتا) باید کجا برم؟

در مورد اختلال شخصیت مرزی چی می دونید؟

در انتخاب همسر، تیپ شخصیتی رو اولویت اول قرار ندید

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

افسردگی گرفتم، دختر مورد علاقه م حتی اجازه خواستگاری کردن نداد

سلام

بنده پسری بیست و چند ساله م که چندین سال صبر و تحمل کردم که شرایطم برای ازدواج مناسب بشه و برم خواستگاری دختر مورد علاقه م که از آشنایان دور و قدیمی هستند.

آدمی هم نبودم که بخوام اول بهش پیشنهاد دوستی بدم بعد بگم بهش علاقه دارم و ...، اشتباهم همین بود!!!

داستان از این قراره که ما خیر سرمون دل رو زدیم به دریا و به خانواده م گفتم که با خود دختر خانوم و خانواده شون صحبت کنن برای بنده.(این جریان مال خیلی قبلتر از کروناست)، اما در کمال ناباوری متوجه شدم که دختر خانوم اصلا نمیخوان که ما حتی خواستگاری بریم!

یعنی من اینقدر ارزش ندارم که بیام خواستگاری اگه جوابت منفی بود اون موقع بگی نه؟، (حتما نداشتم دیگه) حتی خانواده م هم شوکه شدن. تو خونه جوری باهام برخورد میکنن انگار من جنایتی کردم که اون حتی حاضر نشده یه ساعت بریم خونشون. شاید بگین چرا از خودش نمیپرسی. من شماره ای ازشون ندارم و دیگه برام مهم نیست دلیلش.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رد کردن خواستگار (۱۴۳ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

احساس میکنم هیچ قدرت تصمیم گیری ندارم

خیلی خودم رو دست پایین میگیرم، در صورتی که در نگاه آدم های دیگه اینطور نیستم، اما شدیدا اعتماد به نفسم اومده پایین. فکر میکنم بقیه دارن ازم سو استفاده میکنن، خیلی آزارم میده این موضوع.

آدمی نیستم که بخوام زندگی رو سخت بگیرم خیلی، مثلا وقتی اتفاقی افتاده مثل تصادف سطحی ماشین اصلا خودم رو ناراحت نمیکنم میگم اتفاقیه که افتاده حالا چکار کنم. اما خانواده بهم میگن تو بیخیالی تو زندگی رو سر سری گرفتی، این حرف خیلی اذیتم میکنه پدرم میگه مادرم میگه، البته میدونم نگران من هستن که اینطور میگن اما این حرف ها اذیتم میکنه.

مدام تو خودم هم در صورتی که من در نگاه دیگران آدمی موفق هستم اما خودم باور ندارم. لطفا راهنماییم کنید دوستان‌

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

معرفی پادکست های شنیدنی فارسی

سلام به همگی

به نظرم توی این روزها از پادکست های خیلی خوبی که هست استفاده کنید، من خودم پادکست استرینگ کست، بی پلاس، چنل بی، سکه و ... رو گوش میدم. به نظرم خیلی خوبه.

من از استرینگ کست لذت میبرم، فوق العاده است، موضوعش علمی هست، اپیزود پسا حقیقت، تعامل سازنده، شر درون و ... فوق العاده است.

چنل بی داستان های واقعی که در مجله و مطبوعات معتبر چاپ شده رو روایت میکنه، بعضا جنایی و نارحت کننده است ولی بعضی هاش فوق العاده است.

بی پلاس کتاب های معروف و پرفروش دنیا رو بصورت خلاصه روایت میکنه به نظرم خیلی خوبه، برای بی پلاس و چنل بی باید نام "علی بندری" رو در اپلیکیشن سرچ کنید، پادکست ها رو از طریق اپلیکیشن Google Podcasts دریافت میکنم. 

دوستان شما هم معرفی کنین

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

شما چقدر از خودتون شناخت دارید؟

این مطلب رو با هدف تشویق به خودشناسی میذارم؛

به نظر من ریشه خیلی از اختلافات و مشکلاتی که ما داریم نشناختن دیگران نیست، بلکه نشناختن خودمونه، خیلی از ماها یا شاید همه ماها شناخت واقعی و دقیقی از خودمون نداریم و فقط فکر میکنیم که خودمون رو خوب میشناسیم به خاطر همین وارد رابطه با فرد اشتباهی میشیم با فرد اشتباهی دوست میشیم با فرد اشتباهی ازدواج میکنیم و رشته اشتباهی رو انتخاب میکنیم و طبیعیه که کلی مشکل برامون پیش میاد.

اون وقت همه ش میگیم چرا آدم ها اینجورین، چون روز اول به شناخت کافی از خودمون نرسیده بودیم و فقط تمرکزمون رو شناخت طرف مقابل بوده برای همین تناسب و مچ بودن رو در نظر نمیگیریم که خوب مشکل ایجاد میشه.

شاید باورتون نشه ولی چند وقت پیش یه آقای روانشناس واسه یه پروژه ای اومدن خوابگاه ما و از بچه ها خواستن که ویژگی های خودشون رو بنویسن تا معلوم بشه هر کس چه میزان شناخت از خودش داره، بعد متنی که نوشته رو برای بقیه بخونه، باورتون نمیشه دانشجوهای مملکت سطح شناخت شون از خودشون چی بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

به دیگران غبطه می خورم اما حسادت نمی کنم

سلام به تمام دوستان گل

من دختری ۱۹ ساله هستم. اصلا حسود نیستم. تو دوران مدرسه چون با بچه ها رقابت داشتیم؛ هر وقت یکی از همکلاسی های درس خونم میرفت درس جواب بده دعا میکردم که نمره ش بالاتر از من نشه. به خاطر اینکه گاهی اوقات رفتارشون با من خوب نبود (اونم به خاطر حسادت : اینو مطمئنم)، خودم همیشه باهاشون خوب ودوستانه برخورد کردم. واینکه دوست داشتم شاگرد اول بشم چون خیلی سختی کشیده بودم. یه کمی هم حسادت بود چون وقتی طرف یه نمره خوبی میاورد من ناراحت میشدم در حالی که خودم جزو شاگرد اول و درس خون های کلاس و مدرسه بودم، و بخش زیادیش به خاطر حس کینه و نفرت بود.

ولی در دوران پیش دانشگاهی، تصمیم گرفتم که دیگه خودم رو با کسی مقایسه نکنم و با کسی رقابت نداشته باشم و تنها خودم رو با خود قبلیم مقایسه کنم و تنها رقیبم خودم باشم نه فرد دیگری ، چون این زندگی منه، عمر منه، چرا باید با مقایسه و رقابت از بین ببرمش؟ من یه روزی می میرم؛ یه روزی زندگیم تموم میشه و باید صرف پیشرفت خودم و خانواده ای که تشکیل میدم بکنم.

باید هر روز بهتر از قبل بشم. بهتر از آدم دیروزم بشم. سیر صعودی داشته باشم و برای خودم برنامه ریزی داشته باشم. البته من کمال گرا نیستم، چون هیچ انسانی کامل نیست و همه مون یه عیب و نقص هایی داریم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

برنامه هایی که برای خودسازی داشتید رو بگید

سلام 

بی مقدمه بگم و از متن طولانی خسته تون نکنم، چه ویژگی های اخلاقی بدی داشتین که سعی کردید ترک شون کنید، موفق بودید؟، چه جوری خودتون رو موظف کردین و برنامه گذاشتین واسه ترکش؟، و بر عکسش چه ویژگی های خوبی رو کسب کردید و تقویتش کردین و چطور؟، اگر تمایل داشتید مدت زمانش رو هم ذکر کنید.

در کل برنامه هایی که برای خودسازی و کار روی شخصیت خودتون داشتید رو بگید، فعالیت های جسمی و کارهای فیزیکی هم انجام دادین که کمک کننده بوده به روندخودسازی تون؟

سپاسگزارم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)