بدون هدف و بدون امید حتی یک ثانیه زندگی کردن هم سخته

سلام
انسان ، انسان موجودی صاحب اراده ، تفکر و اختیار ، اشرف مخلوقات و لایتناهی، بدون غذا میشه ده روز زنده موند ، بدون خواب یه هفته ، بدونآب دو روز ، بدون هوا چند دقیقه ، ولی بدون هدف و بدون امید حتی یک ثانیه زندگی کردن هم سخته ، انسان های موفق ، ادم های معمولی و نا شناخته ای بودن که با تلاش و فقط و فقط تلاش موفق شدن .
اینکه الان کجا هستیم مهم نیست ، اینکه پنج سال یا ده سال دیگه چی میشیم مهمه ، ما ها توانایی های زیادی داریم ولی ٩٩ درصد مون بدون اینکه شناخته بشیم از دنیا میریم ، به قول صادق هدایت " گورستان ، محل نابودی استعداد هاست " .
اگه هدفی به قلبت رجوع کرد ، فرق نمیکنه ، علمی ، ورزشی ، هنری ، کمک به مردم ، ثروت و ... پس توانایی رسیدن بهشو داری که افتاده تو قلبت ، اگه بقیه مسخره ات میکنن بخاطر اینه که نمیتونن هدف و توانایی ها تو درک کنن ، اغلب ما ها با اولین شکست از کار دست میکشیم .
ولی بزرگترین انسان های دنیا انقدر شکست داشتن که اگه ما جاشون بودیم افسردگی میگرفتیم .
ادیسون " به دلیل خنگی از مدرسه اخراج شد ، بیش از هزار بار شکست خورد اما کلی اختراع داشت و بی شک جزو پنج دانشمند تاثیر گذار تاریخ هست"
مایکل جردن " به دلیل ضعیف بودن از تیم بسکتبال مدرسه کنار گذاشته شد ، رفت خونه و گریه کرد ولی تا اکنون برنده پنج جایزه بهترین بسکتبالیست دنیاست"

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۵۴ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۲۲ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

پسرم، احساس می‌کنم پست ترین و به درد نخور ترین آدم روی زمین هستم

سلام

من یه پسرم که آدم خیلی موفقی تو زندگیم هستم در هر زمینه‌ای، بیش از حد تصور، شاید دلیلش اینه که خودم رو شناختم و دنبال چیزهایی رفتم که عاشق شون بودم، تمام زندگی من صرف فعالیت‌های مفید می شه، مثلاً کتاب خوندن برای من خیلی لذت بخش تر از دیدن یک فیلم بوده، یا ورزش کردن خیلی لذت بالاتری نسبت به کشیدن سیگار داره، در کل این هارو گفتم که بدونید درسته که زندگی من همواره هیچ خلاف یا هیچ فعالیت مضر یا حتی کم فایده ای توش نبوده اما کسل کننده و سخت نبوده بلکه بسیار هم لذت بخش بوده و هست.

اما از طرفی احساس حقارت و پست بودن می‌کنم، احساس می‌کنم پست ترین و به درد نخور ترین آدم روی زمین هستم، احساس می‌کنم لایق بدترین توهین‌ها و تحقیرها هستم و هر ظلمی هم که در حق من بشه حقمه، احساس می‌کنم من از سایر انسان‌ها و موجودات ارزش به مراتب کمتری دارم، من از حیوانات و گیاهان و حتی اشیاء هم پست تر هستم، اگه همه بهم توهین کنن ناراحت نمی بشم چون احساس می‌کنم خیلی بیشتر از اینها حقمه اما اگه یک نفر فقط با یک کلمه از من تشکر کنه تا چند ماه هروقت یادش بیفتم از شدت خوش حالی بالا و پایین میپرم چون احساس می‌کنم این خیلی بیشتر حق طبیعی منه، یا اگه هربلایی سرم بیاد ناراحت نمی بشم چون احساس می‌کنم من لایق بیشتر از این همه بلا و سختی هستم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۸۹ مطلب مشابه)

دیگران فکر می کنن من ریش و خدا رو به خاطر چاپلوسی می ذارم

سلام دوستان

من پسری ۱۸ ساله هستم یک پسر مذهبی، ساده و آروم. خانواده‌ م غیر مذهبی هستند، فوق العاده احساس تنهایی می‌کنم، هیچکس منو درک نمی کنه به خاطر اینکه ریش می ذارم همه مسخره ام می کنن، چون با دخترها حرف نمی زنم و زیاد درگیر گوشی و فضای مجازی نیستم بهم میگن امل.

چون درس خون هستم مسخره ام می کنن و فکر می کنن من آدم بی عرضه‌ای هستم، نمی دونم ولی حس می‌کنم هیچکس توی زندگی من رو قبول نداره، یعنی شاید فکر می کنن من هیچی بلد نیستم.

توی جمع‌های فامیلی منزوی هستم البته این رو هم بگم کسی از من بدش نمیاد و همه دوستم دارن، خلاصه عزیزان هر وقت میرم توی فامیل اذیت می شم و اعتماد به نفسم کم می شه، چند شب پیش پسر عمه م بهم گفت تو با ریش مردم رو تیغ میزنی، خسته شدم از بس حرف شنیدم هیچ وقت هم جواب ندادم ولی همیشه از درون شکستم چون خیلی بده یه جوون غرورش بشکنه فقط به خاطر عقایدش ولی من دست بر نمی دارم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

برای برطرف کردن زودرنجی و کنترل عصبانیت چه پیشنهادی دارید؟

سلام به همه عزیزان

آقایی ۳۴ ساله هستم٬ گاهی زود رنجم و سریع ناراحت و عصبی می شم، اما در بیشتر زمان‌ها خندان و خوش برخورد و صبورم. 

وقتی کسی رو از خودم می رنجونم تا چند روز حال خودم بد هست و احساس بدی پیدا می‌کنم. لطفاً نظرات تون رو با من به اشتراک بگذارید تا بتونم روی آرامش درونم بیشتر کار کنم.

مرتبط:

چطوری خودم رو خالی کنم وقتی ناراحتم؟

خیلی زود، افتضاح و وحشتناک عصبانی میشم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۲ مطلب مشابه)

غالب شدن احساسات بر عقلم، مانع پیشرفتم شدند

سلام

عمیق که فکر می‌کنم به نتیجه‌ای جز این نمی‌رسم که غالب شدن احساسات بر عقلم مانع پیشرفتم می شه. احساساتی که وجودشون باعث آسیب به خودم و بروز شون باعث آسیب به دیگران می شه. گاهی تلاش می‌کنم با انکار وجودشون خودم رو تسکین بدم ولی تکرار این انکار هم تاثیری تو کنترل غلیان اون ها نداره.

گاهی تلاش می‌کنم تا با سرکوب بر اون ها پیروز بشم ولی اون هم نتیجه‌ای جز پرخاشگری نداره. چطور می شه این احساسات رو به بند کشید و برای رسیدن به اهداف والاتر اون ها رو قربانی کرد؟، چطور می شه که گیاه عواطف رو خشک کرد و به انسانی جدی که با عقلش تصمیم می گیره تبدیل شد؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۲۲ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

ناخودآگاه، موفقیت‌های زندگی و مسائل خصوصیم رو فاش می‌کنم

سلام

اول باید تشکر کم بابت تاثیرهای زیادی که این وبلاگ و تجربه ی دیگران در زندگیم داشته.

آدم خیلی موفقی هستم در حدی که موفقیت من در هر زمینه‌ای، طرز فکر و تلاش و پشتکار من، هوش و استعداد بالایی که دارم، توانایی و دانایی و علمی که دارم برای دیگران غیر قابل باوره و اصلاً فکر هم که نمی کنن چنین آدمی ممکنه در کنارشون وجود داشته باشه. اینجا کسی منو نمی شناسه و من هم هدفم از گفتن اینها پز دادن نبود چون اصلاً مسئله دقیقاً همینه! 

موفقیت‌های من از این پرسش که "هدف زندگی دقیقاً چیه؟ " شروع شد و هر چه قدر دقیق‌تر به جواب این سوال رسیدم این موفقیت‌ها بیشتر شد که البته به نظرم پاسخ بهتر به این سوال هیچ محدودیت و حدی برای ما نداره.

خلاصه این موفقیت ها رو در عرض چند سال با تلاش بسیار زیادی به دست آوردم، اما مشکل این جاست که احساس می‌کنم ظرفیت این موفقیت‌ها رو ندارم.

خیلی دوست دارم که به دیگران راه موفق شدن رو نشون بدم و بهشون از لحاظ مالی، علمی و ... کمک کنم که این بد نیست، اما مشکل این جاست که دوست دارم به همه نشون بدم که آدم موفقی هستم و مورد احترام و تشویق همه باشم، همه تعجب کنن که چه طور این آدم این قدر موفقه، یا اینکه حتی بعضی اوقات به خودم میام و می بینم این چیزی که گفتم به جز "پز دادن" چیز دیگه ای نمی شه اسمش رو گذاشت.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

چطوری می شه شخصیت مون رو تغییر بدیم

سلام به همه خانواده برتری‌ها امیدوارم حال تون خوب باشه 

عزیزان سوالم در مورد چگونگی تغییر دادن شخصیت خودمونه. چطوری می شه شخصیت مون رو تغییر بدیم و اون جوری که دوست داریم باشیم؟

یعنی واقعاً می شه؟، تا حالا کسی تونسته خودش رو تغییر بده و این تغییر همیشگی بمونه؟، من شخصیتم رو اصلاً دوست ندارم و خیلی تلاش کردم تغییرش بدم ولی موفق نشدم. 

خواهشا راهنماییم کنید. شخصیت غیر جذابی دارم که حتی خودم حالم ازش بهم می خوره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۲۲ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

برای جبران اشتباهات تون ستاره‌ای دارید که به آسمان بسپارید؟

اوریون شکارچی جوان، ورزیده و ماهری در یونان بود و آرتمیس، الهه‌ی شکار شیفته ی او می‌شود و با او قرار ازدواج می‌گذارد. آپولو برادر آرتمیس، الهه‌ای که روشنایی، موسیقی، شعر، دوا و درمان و موسیقی منسوب به اوست، به رگ غیرتش بر می‌خورد که چرا خواهرش می‌خواهد با فردی معمولی ازدواج کند. بنابراین با حیله، زمانی که اوریون در دریا مشغول شنا بوده است، آرتمیس را به مبارزه‌ی تیر اندازی فرا می‌خواند و از او می‌خواهد از فاصله‌ای بسیار دور «آن هدف کند شناور روی دریا» را نشانه بگیرد. آرتمیس، بی خبر از همه جا، تیر خود را به هدف می زند و زمانی که برای دیدن کار خود به نزدیک هدف می رود جنازه ی اوریون را می بیند. آرتمیس برای جبران اشتباهش، اوریون را در آسمان جا می دهد تا بتواند هر شب او را ببیند.

ستاره‌های زندگی هر یک از ما از نظر هر کدام مان پر نور ترین و تابتده ترین ستاره‌ها هستند، ستاره‌هایی فداکار که برای ما خلق شده اند، هر یک قصه‌ها و داستان‌هایی را به تنهایی یدک می کشند، ستاره‌هایی که اگر هوا ابری باشد و تیره، بودن شان کم رنگ نمی‌شود و همان درخشنگی را ارمغان می‌آورند، هر یک از ما باید ستاره‌ای داشته باشیم تا ناگفته‌های زیادی را به گوش شان بسپاریم، تا برای جبران اشتباهات مان، ستاره‌های اوریون خود را به آسمان بسپاریم و تکیه گاهی از جنس ستاره‌ها همراه مان باشد. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۲۲ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

چطور می تونم با این وضعیت ازدواج کنم؟

سلام

این سوال رو بیشتر به این نیت می‌نویسم که شاید عبرتی بشه برا کسی که تازه به بلای بی پایان خود ارضایی گرفتار شده من متاسفانه از تقریباً کلاس پنجم ابتدایی بدون اینکه کسی به من یاد بده خود ارضایی کردم تا اینکه با رفتن بیشتر به مسجد فهمیدم چیه و بدون هیچ مشکلی ترک کردم با اینکه میل جنسی شدیدی داشتم.

تا اینکه بنا به دلایلی دیگه نتونستم مسجد برم و متاسفانه دور دوم خود ارضایی شروع شد ولی این دفعه با هر خود ارضایی رگ‌هایی اطراف کیسه بیضه ظاهر شدن دقیقاً نمی دونستم چه بیماری هست ولی به خودم می‌گفتم بعداً که بزرگ بشم عمل می‌کنم و خوب می شم ولی متاسفانه اون قدر ادامه دادم که مبتلا به واریکوسل خیلی شدید شدم.

بعد از اون موقع بود که همه زندگیم شد افسردگی و حسرت. حسرت به این دلیل که خودم باعث واریکوسل شدم بعد از واریکوسل خود ارضایی رو شاید حدود ۲ سال ترک کردم و عمل کردم به این قصد که شکل ظاهری مثل اول بشه ولی نشد چون اصلاً عمل واریکوسل فقط برای باروری بود وقتی این رو فهمیدم فقط بیشتر افسرده شدم دوباره به مسجد برگشتم ولی نمی دونم چرا دیگه آدم سابق نشدم و واریکوسل باعث شده بود که افسردگی بگیرم و دیگه مثل قبل نشد دیگه نه مسجد نه نماز نه دعا هیچی اثر نمی ذاشت چون غیر از مشکل خود ارضایی افسردگی هم اضافه شده بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ترک خودارضایی (۱۲۴ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

به شدت از مرگ می‌ترسم، دوست ندارم در جوانی بمیرم

سلام دوستان

من پسر ۱۸ ساله هستم که امسال کنکور میدم، موردی هست که خیلی منو آزار میده اون هم مرگ هست، من آدم مذهبی هستم ولی خب خیلی آرزو در زندگی ام دارم، آرزوی زندگی پولدار و لاکچری هم ندارم، فقط دوست دارم رشته‌ای که دوست دارم قبول بشم، شغل مورد علاقه ام رو برم و با همسرم یک زندگی آروم داشته باشم ولی به شدت از مرگ می‌ترسم و دوست ندارم در جوانی بمیرم.

از طرفی واقعاً دلم نمی خواد مرگم طبیعی باشه دوست دارم شهید بشم حتی در سن کم، منتهی این فکر مرگ اذیتم میکنم چون خب خیلی هم آماده نیستم، می دونم وسواس فکری هست ولی خب چه کار کنم؟

مرتبط:

همیشه ترس از دست دادن عزیزانم رو دارم

میترسم که شاهد مرگ عزیزانم باشم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)

من عقب افتادم از قافله ی زندگی؟

با سلام و احترام خدمت کاربران محترم

پسری هستم ۲۶ ساله و دانشجوی سال سوم پزشکی، که قبلاً لیسانس گرفتم و سربازی رفته ام، موضوعی که خیلی اذیتم می کنه بالاخص جدیداً که به خاطر کرونا خونه نشین هم شدم و بیشتر به این چیزها فکر می‌کنم تو تنهایی خودم، نگرانی از آینده است که همین طور سنم میره بالا و من هیچ پس اندازی ندارم و جز یک خودرو معمولی و مقدار اندکی سرمایه (5 میلیون تو بانک) و اینکه حس می‌کنم از همسن و سال هام که مشغول به کار هستند و درآمدی دارند و بعضی هاشون خونه دارن و ازدواج کردند عقب افتادم.

خودم تدریس می‌کردم و وابستگی مالی به خانواده ندارم ولی این روزها بیکاری حسابی دیونه ام کرده و باعث میشه پیوسته خودم رو سرزنش کنم، اعتماد به نفس زیادی هم ندارم که احتمالاً ریشه در خانواده و کودکیم داره، به خودم می گم تو الان باید تو این شرایط به یک ثبات مالی می‌رسیدی و حداقل توان اداره یک زندگی رو می‌داشتی ولی در واقعیت چنین نیست، به نظر شما این افکار چه مقدارش درست و منطقیه؟، آیا من عقب افتادم از قافله ی زندگی و همسن هام؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
موفقیت در زندگی (۱۲۶ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) مسائل دانشجویان (۸ مطلب مشابه)

لازم نیست بر اساس تصور دیگران زندگی کنی که مقبول شون باشی

سلام

می خوام یه داستان کوتاه بگم و تجربه‌ای که ازش کسب شد. جایی خوندم در شخصیت انسان سه بعد وجود داره، بعدی که به خانواده ش نشون میده، بعدی که غریبه‌ترها می‌بینند و بعدی که فقط خودش میدونه! 

از بچگی از دوست و آشنا می‌گفتن من چقدر آروم و خون سردم، مرموز هم می‌گفتن یا بچه مثبت! در حالی که اینها بخشی از من هستند یا شاید تلقین محیط به من! ولی من خودم می دونم نه اون قدری مثبتم که اون ها فکر می کنن و نه اون قدری بی احساس و بی تفاوت، و بعدی از وجودم شیطنت وجود داره در کنار همون آرامش! 

این باعث می‌شد همیشه محافظه کار باشم و مرموز به نظر برسم چون طبق الگوی اون ها زندگی می‌کردم. اکثراً جوری رفتار می‌کردم که اون تصویر تو ذهن اون ها بمونه و در عوضش هم نمی تونستم با غریبه‌ترها ارتباطاتم رو کنترل کنم و دوستان زیادی نداشتم تا جایی که آدم‌ها یا از من متنفر بودن یا عاشقم بودن! 

حد وسطی وجود نداشت و فقط دوستان صمیمیم بخشی از بعد پنهانم رو می دیدن. تا وقتی که... تو محیطی جدیدی قرار گرفتم و اون جا حس می‌کردم هیچ عشقی وجود نداره! و حتی قلدری و آزار وجود داشت در حالی که من بی آزار بودم و حتی در حد توانم سعی می‌کردم مفید باشم!! تا اینکه یروز یکی از اون افراد منوبطرز خیلی بدی مسخره کرد اون هم جلوی افراد زیادی و مخصوصاً ی سری افراد که جلوشون رودربایستی داشتم و جالب این جاست کسانی که دوست خودم می دونستم با سکوت شون (البته به جز ی نفر) طرف اون رو گرفتن و من بی گناه مورد آزار قرار گرفتم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۲ مطلب مشابه)

نسبت به بعضی از افراد بعد از مدتی متنفر میشم

سلام و عرض ادب دارم خدمت تمام عزیزان

22 سالمه و در شهری غیر از محل زندگی خانواده مشغول تحصیل هستم، مسئله ای که ذهنم رو درگیر کرده اینه که بعد از یه مدت هم اتاقی شدن با هر کس، یک حالت انزجار نسبت به اون شخص پیدا می کنم و فقط تحملش می کنم و چیزی به روش نمیارم ولی در درون واقعا ازش متنفر میشم.

خودم فکر می کنم این اتفاق بی دلیل صورت نمی گیره بلکه بخاطر بعضی بی مروتی ها و کارهایی که انتظارش رو ندارم از اون ها سر بزنه این طور میشم، ولی ...

آخه مگه همه این طورن؟

بله بودند بعضی افراد که خب این حالت رو نسبت بهشون نداشتم، ولی تعداد اون ها خیلی کمه و تقریبا توی این چند سال -با این حال که با افراد مختلف و در محیط های مختلف بودم- نسبت به همه شون این حالت انزجار درونی بعد چند وقت پدید می اومد، تازه بعضی وقت ها نسبت به هم تیمی ها و همکارانی که روی یک پروژه کار می کردیم و گاهی هم که برمی گشتم خونه نسبت به خانواده این حالت بهم دست میداد، لذا این مسئله یه مقدار نگرانم کرده مخصوصا گاهی اوقات فکر می کنم که اگر این طوری پیش برم و فردا روز نسبت به همسرم هم چنین احساسی پیدا کنم چی؟!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۲ مطلب مشابه)

یه جوون مجرد خجالتی باشه خوبه یا نه؟

سلام

من یه جوون مجرد هستم. مشکلم اینه که به شدت خجالتی ام. خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید. این خجالت هم وقتی در مقابل جنس مخالف قرار میگیرم چند برابر میشه. 

وقتی میریم مهمونی خونه فامیل، حتی خجالت میکشم تو روی دختران شون نگاه کنم، میخواستم بدونم این خجالت کشیدن خوبه یا بد؟، آیا تو آینده بهم ضربه نمیزنه؟، اگه بده چیکار کنم درست بشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۲ مطلب مشابه)

سایه شخصیت و چند ابهام

سلام 

من درباره سایه شخصیت یه چیزهایی سرچ کردم. ولی هنوز واسم سواله که سایه یه چیزی ضد شخصیت الان مونه؟ یا نه کارهایی هست که میخوایم انجام بدیم ولی منعش میکنیم؟، به دردمون میخوره یا نه به ضررمونه؟، میشه ازش استفاده (بخوانید سوء استفاده) کنیم و ازش بهره ببریم، یا نه خیلی خیالبافانه هستش؟

یه چیزیم این لا به لا بپرسم اونم این که اصلا میشه خودمون رو عین سایه مون کنیم یا نه باید یه اون جور چیزهایی تو خودمون داشته باشیم و اینکار غیر ممکنه. امیدوارم منظورم رو رسونده باشم.

مرتبط با شخصیت شناسی:

برای تست IQ و mmpi (مینه سوتا) باید کجا برم؟

در مورد اختلال شخصیت مرزی چی می دونید؟

در انتخاب همسر، تیپ شخصیتی رو اولویت اول قرار ندید

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۲۲ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۲۳ مطلب مشابه)