سلام
این مورد بیشتر در روابط دختر پسر دیده شده که مثلاً اتفاقی با هم آشنا میشن و رابطه عاشقانه میشه، امّا خب طرف دیگه قدر خوبی‌ها و دوست داشتن‌های اون طرف رو نمی دونه و نمی بینه و دلش رو می شکنه و اون رو رها می کنه امّا بعده ها پشیمون میشه و عذاب وجدان، یا مثلاً یک نفر که می تونه کمکت بکنه ولی خب اون رو می ذاری کنار.
یا دیگه آدمی مثل اون پیدا نمی شه درسته میگن نعمت‌های خدا زیاده و هستش ولی واقعاً دیگه مثل اون نمی چسبه به روحت که پیدا بشه. موزیک هایی مثل علی عبدالمالکی منم یه روز یه دل شسکتم، یا حمید عسگری ستاره.
یا حتی داستان‌هایی هستش که در این رابطه که شخصی وارد زندگی شون میشه ولی قدرشون رو نمی دونه امّا بعدها پشیمون میشه و ...، اصلاً همچین چیزی ممکنه؟، آیا این هم طوری امتحانه؟
پیشنهاد:
پیشرفت نکردن به خاطر از این شاخه به اون شاخه پریدن
چطوری احساس نیاز به موفقیت رو در خودم تقویت کنم؟
چرا با اینکه میدونیم یه سری کارها برامون خوبه ولی انجام شون نمیدیم؟
میتونم با تلاش کردن گذشته رو جبران کنم؟
خانواده چقدر در موفقیت افراد تاثیر داره؟
چه رابطه اى بین زیبایى و موفقیت فرد در اجتماع وجود دارد؟
در عدم موفقیت ما چه کسانی مقصرند، والدین، جامعه یا خودمان؟
چند نکته ی ساده برای موفقیت در زندگی
کتاب موفقیت نامحدود در بیست و یک روز آنتونی رابیز
معرفی کتاب های روانشناسی و موفقیت
چطور می تونم همیشه سر حال باشم و با انگیزه، اهدافم رو دنبال کنم؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۱۸۴۴ بازدید توسط ۱۴۱۱ نفر
- سه شنبه ۸ مهر ۹۹ - ۱۸:۵۸
