خانواده برتر

یک جمله معروف تو روانشناسی میگه...اگر یک افلیج/فلج/ قهرمان دو نشود تقصیر خود اوست.    گناه ادما پای خودشونع هرکاریم کنن برا خودشونع پس خودمون........................

والدین 

ی چیزه مسلمیه اونا که فرزندشونو مستقل با نیاوردن، بعدم اعتماد بنفس ندادن بهش تو سری خور شده والدین مقصرن 

من که راضی نیستم از والدینم هععیییییی دنیا...

سلام

با قاطعیت میگم خونواده و جامعه و دوست و اینا موثرن ولی درصد زیادیش مربوط به خواست خود آدمه!

خونواده بد جامعه بد دوست بد ممکنه انسان رو سال ها عقب بندازن ولی خیلی ها در این مسیر آگاه میشن و میخوان شروع کنن ولی میگن ما دیگه سوختیم و ..

امادرصد کمی دووم میارن و بازم شروع میکنن و اتفاقا چون سختی زیاد کشیدن به جاهای خوبی هم میرسن جون دسگه نمیخوان به روزهای تلخ برگردن!

توی ایران با خارج از ایران فرق داره 

خارج از ایران هرکس توی هرررر شغلی هست نتیجه خواست و تصمیم خودشه 

اما ایران فرق داره تو ایران همچی . قفر فرهنگ محیط جامعه خانواده شریط جنگ دولت و... 

نگید تقصیر خودتونه . دلیل خیلی چیزا دولته ، با این کار بار کم کاری خودشونو به عهده شما میندازن 

دلیل اینکه با همه سر جنگ داریم دلیل اینهمه فساد و رانت و پارتی بازی و حیف و میل کردن بیت المال و نابودی مشاغل دولتی و خصوصی سازی و گذاشتن ازمون استخدامی با ثبت نام پر هزینه بعد اشنا خودشونو درمیارن پولا رو میبرن 

دلیل بی تدبیری و بی مسئویتی مدیرا توی تاامین اب سد ها بعد یهو ولش کردن سیل اومد یعالمه روستایی بیچاره شدن . دلیل اینکه یه عالمه کارگر حقوق نگرفتن تقصیر خودشون بود ؟؟ که هوز درگیرن با مشکلاتشون از کار و زندگی و هدفشون عقب افتادن خودشونن ؟ 

یمشت برج ساز پول خور رفتن همه رو داغون کردن الکی جهت نشونه هاتونو به سمت خودتون نگیرید که افسرده و ناراحت شید باید برید حقتونو بگیرید 

تو ایران فرق داره 

تو خاور میانه فرق داره 

نگید امریکا نمیزاره ، دروغه 

سلام

دنبال مقصر گشتن دردی رو دوا نمیکنه میدونی چرا؟

چون اگه والدینو و جامعه باشن که نمیتونی تغییرشون بدی ولی اگه جایی گشتی و دیدی مقصر خودتی میشه کاری کرد.

ولی مقصر هیچ یک از این ها نیست مقصر افکارمونه, متاسفانه بهمون یاد ندادن چجوری فکر کنیم تا مغزمون فعال باشه برعکسش اتفاق میوفته مغزمون قفل میشه.

امروز کتابی خوندم که توصیه میکنم بخونینش 

اسم کتاب: پدر پولدار  پدر فقیر

اثر:رابرت کیوساکی 

این کتاب فوق العاده ست یاد میده بهتون چجوری افکارتونو را پرورش بدین و همچنین کنترل کردنش.

اول باید مشخص کنید موفقیت در نظر شما چیه؟؟؟!!!!!!

رسیدن به پول!!

رسیدن به رفاه!!

رسیدن به قدرت و شهرت و برتری نسبت به دیگران!!

رسیدن به لذت و آرامش!!

رسیدن به نماز و عمل صالح!!

رسیدن به بهشت!!!

یا موفقیت بشر یعنی رسیدن به غایت خویش؟؟؟

حتی شما وقتی در شکم مادرتونم هستید لقمه های مادرتون روی شما اثر داره

یه قطره بارون

سیل، محل تولد،

تصمیمدولتمندان

و میلیونها چیز دیگه روی شما اثر داره

ولی وسع شما با موفقیت شما منافاتی نداره

هر انسانی قرار با توجه به غایتی که تقدیر براش رقم زده برسه

پس هیچ بهانه ای پذیرفته نیست تا کسی از غایت خودش بازبمونه

اول باید مشخص کنید موفقیت در نظر شما چیه؟؟؟!!!!!!

رسیدن به پول!!

رسیدن به رفاه!!

رسیدن به قدرت و شهرت و برتری نسبت به دیگران!!

رسیدن به لذت و آرامش!!

رسیدن به نماز و عمل صالح!!

رسیدن به بهشت!!!

یا موفقیت بشر یعنی رسیدن به غایت خویش؟؟؟

حتی شما وقتی در شکم مادرتونم هستید لقمه های مادرتون روی شما اثر داره

یه قطره بارون

سیل، محل تولد،

تصمیمدولتمندان

و میلیونها چیز دیگه روی شما اثر داره

ولی وسع شما با موفقیت شما منافاتی نداره

هر انسانی قرار با توجه به غایتی که تقدیر براش رقم زده برسه

پس هیچ بهانه ای پذیرفته نیست تا کسی از غایت خودش بازبمونه

اول جامعه

دوم خانواده

سوم خودمون

واقعا من نمیدونم فاز اینایی که میگن اول خودمون چیه؟

سیاست و اقتصاد غلط سیستم آموزشی غلط و ناکارآمد

والدین نآگاه 

بعد میرسه به خودمون

افراد موفق زیادی توی ایران هستن

یعنی راه موفقیت بازه گرچه پر سرعتگیره....

تنها چیزی که هست، باید مثل تراکتور زحمت بکشید در راستای مناسب

به حدا کسانی که توی خارج موفقن اگه توی ایران بودن موفقتر بودن

.

مشکل خیلیا اینه که فکر میکنن باید مادرزاد موفق باشن

 به نظر من همه این عوامل  ،فقط سهم و درصدشون  بسته به شرایط هر جامعه ای فرق داره

مثلا در جامعه ای که سیتم اموزشی و اقتصاد درست درمون و بستر مناسب و عادلانه  داره:

درصد خودفرد، در عدم موفقیتش بیشتره!چرا که کافیه استعدد وتلاش کنی موفق میشی!

امابرعکسش

درجامعه  رانتی همراه با فساد، خوب قطعا سهم خودمون پایین تر میاد!(نمیگم ازبین میره ولی کمتر میشه) 

 چون خیلی از چیزای ناخواسته سرراهت میان تا موفق نشی!! یک مقداری راه سخت تر میشه و  رانت  فساد پارتی و رقیب های  کله  گنده کله پات میکنن!

زمان رسیدن ب موفقیت به تاخیر میفته! چون باید مرتب ومرتب زور بزنی وتکرار کنی تا بالخره شانس بیاری رانت و سهمیه ای  واقازده ای ب تورت نخوره@

فلذا اینجور نیست ک نمیشه موفق نشد اما خوب پوستت کنده خواهد شد وباید کلی بی عدالتی رو هم تحمل کنی تا ب موفقیت دست پیدا کنی

ومن الله توفیق

همشون موثرند اماخانواده وجامعه دست خودطرف نیست یعنی ذاتیه طرف نمیتونه جامعش روعوض کنه نمیتونه خانوادش روعوض کنه ونمیتونه قیافش روعوض کنه امامیتونه خودش واخلاقیاتش روعوض کنه اگه بخوادکسی که نالایقی وکوتاهی خودش روتوبعضی موارد گردن خانواده وجامعه میندازه یک ادم نالایقیه که میخوادازحقیقت فرارکنه ودروغگوهه.خانواده وجامعه فقط بسترروفراهم میکنن اگه بستری داشته باشن بخصوص جامعه امااین خودفرده که بایدقدم برداره.توکل کنه تلاش کنه وبه هدفش برسه هرچندکه این حرفاتومملکت مایعنی****،شکم سیری وچرتوپرتچون نه جامعه نرمالی داریم نه خانواده های نرمالی ونه روحیه نرمالی واین چیزیه که بعضیامیخوان بخاطرمنافعشون انکارکنن اماچیزی که عیان است چه حاجت به بیان است و...به هرحال امیدواریم روزی برسه که همه بتونن درحدلیاقتشون به اون چیزی که میخوان برسن وموفق بشن

سلام به همگی 

گاهی شاید نابغه ها بتونن بدون کمک دیگران موفق بشن. 

اما در موفقیت افراد معمولی خونواده نقش اصلی رو داره تاثیر خود فرد و جامعه در رده ی بعدی قرار داره که بسته به فرد ممکنه تاثیرش کم یا زیاد باشه. 

خونواده  میتونه حتی تو یه جامعه بد از یه فرد با استعداد متوسط یه آدم موفق بسازه. 

گاهی هم پیش میاد باهوش ترین افراد تو خونواده ای هستن که، نمیتونن فضای مناسب واسه تربیت سالم فرزند شون فراهم کنن و چه استعداد ها که حروم نمیشه. 

خونواده  به افراد یاد میده در مواقع مختلف چه واکنشی نشون بده و این واکنش ها میتونه به موفقیت یا شکست افراد کمک کنه. 

البته اگه نظام آموزشی درستی وجود داشته باشه تا حدی میتونه تاثیر خونواده بد رو خنثی کنه. 

سلام بر تو ای بانوی پاک دامن به نظرم یوزارسیف با اینکه یک ادم معمولی بود شد یوزارسیف توی بدترین جوامع انسانهای موفقی هستن اما خیلی کم اونم با قابلیتهایی که همه ندارن پس از فکر اینچیزا بیاین بیرون موفق افتابه دستشویی زنونست که ..

به تمام دوستانی که میگن اول خودمون مقصریم باید بگم تو مملکتی که امروز دلار۳ تومنه فرداش میشه ۱۰ تومن من جوون که نه چیزی دارم برا از دست دادن و نه چیزی برای بدست آوردن جلو روم میبینم کجام مقصره دقیقا؟ برم بمیرم خوبه؟ از سر تقصیراتم میگذرین؟ بابا بخدا شما پشتتون گرمه 

من برای رسیدن به موفقیت خیلی تلاش کردم خیلی ولی بزرگترین مانعه رسیدنم خانواده م بودن خانواده خانواده خانواده...بعد هم نظام بدی که روی ما حاکمه با اون همه ناکارامدی و ناعدالتی و دزدی 

سلام

اولا که من قربون همه داداشا و آبجیای گلم بشم که با این همه مشکل بازم دارن تلاش میکنن.

بچه ها الان خیلی مشکل هست هممون میدونیم، خدا میدونه خودم الان شرایطم مثه خیلی از جووناست که دغدغه کار و تحصیل و ازدواج و.. رو داره 

ولی همیشه به این فکر میکنم الان بهترین نسخه من با همین خونواده با همین جامعه چیه؟

اگه بنالم و کاری نکنم به امید تغییر که باختم،

بچه ها ایران چارچوب نداره در حالی که اگه از اونایی که رفتن اروپا کانادا... بپرسین میبینید برا دلار اضافه ای که میره تو حسابشون ازشون بازخواست میشه و قوانین مالیاتیه سختی دارن!

همه جای دنیا یه جور گرفتاری داره من که قصد و توان مهاجرت رو الان ندارم در آینده هم میلی به این که شهروند درجه دوم بشم هم ندارم،باید در همین شرایط خودمون دست بکار شیم خیلیم نگاهمون به دولت و ...نباشه!

هر سه تاثیر داره ولی برای افراد مختلف  ترتیب و اولویت بندیشون فرق میکنه برای من والدینم بسیار زیاد تاثیر گذاشتن طوری که دشمنان خونی اینجوری تاثیر منفی نمیتونند بزارن قیامت ازشون نمیگذرم بعد خودم و جامعه به طور مساوی مقصریم

سلام

خودمون مقصریم بقیه عوامل مؤثرن

خب خدافظ

نه داداشومن .کی گفته اونا ک رفتن خارج  تو ایران بودن موفق تر بودن؟ اتفاقا چون توایران 

اینقد توکارشون سنگ اندازی کردن ک مجبور شدن ورفتن!

اونجا دیگ عادلانه براساس استعداد واتوانایی شون موفق شدن!

حالا همین پارتی دارا وسهمیه ای ه ورانتی هارو بفرس خارج! عنرا بتوننن موفق بشن!

چون فاقد استعداد وتوانایی ان

جامعه 100 %

مثلا اگه توی انگلستان بدنیا میومدم
1- زبانم بدون کلاس رفتن خوب بود 

2-خارجی محسوب میشدم

3-تحریم نبودم

4-لباس مارک میپوشیدم.ن اینکه بعد کلی هزینه مشخص نیس چی ب خورد ادم میدن

5-پارتی بازی کمتر بود

6-اونجا بیشتر ب کار اهمیت میدن.ن اینکه توی محل کار دنبال عاشق پیشگی بگردن

7-میتونستم خیلی راحت توی رشته مورد علاقم تحصیل کنم.ن اینکه وایسم ببینم کدوم دهاتی جای خالی هس ک منو بفرستن

من رو خانوادم تاثیر خیلی بدی گذاشتن خوانواده ی بد مثل سرطان میمونه هیچ راهی برای رهایی ازشون نیست و تاثیر مخربشون تا ابد دامن گیرته جامعه تاثیری روی من نگذاشته با این که درست وحسابی هم نیست

همه مواردی که گفتین دخیل هستن.ولی بنظرم سهم خودمون بیشتره.بعضی جاها باید یه کارایی میکردیم نکردیم و بالعکس

بهتره بجای این سوال پیچیده و منفی؛
از خودمون بپرسیم:

در موفقیت ما چه کسانی موثرند؟


اینطوری جواب بهتر و مفید تر و ساده تری رو خواهیم داشت.

بابام 

بابام 

بابام 

هزارتاااااا بابام  😬😬😬

اگه پدر و مادر از کودکی به فرزند خودشون اعتماد به نفس بدن .یعنی با دادن مسعولیت در حد توان فرزند رو اماده ورود به جامعه کنن مطمعن باشید فرد موفق میشه. بیشتر شکستها و ترسهای ما به خاطر نداشتن اعتماد به نفسه.نقش پدر و مادر خیلی پررنگه.

سلام من هیچ کدومومقصر نمیدونم مقصر اصلی عمو وزنعموم هستن از خدامیخوام هیچ موقع سفرشون به خوشی باز نشه لقمه خوش از گلوشون پایین نره هم به آتیش این دنیاشون بسوزن هم به آتیش آخرت هرچند که زندگی میکنن ولی چه زندگی ای زندگی سگی فحش فحش کاری از اینم که هستن بدتر شن به حرمت امام حسین ودر آخر پدرمو مقصر میدونم به خاطر اینکه دهن بینه همیشه از خدامیخواستم کاش پا به این دنیا نمیذاشتم ناشکری نمیکنم خداروشکر اوضامون خوبه ولی میتونست بهتر شه