سلام دوستان
هر کسی یه نقاط قوت و یه نقطه ضعفی داره ... ، هر کدوم از شما بیاید نقاط مثبت و منفی خودتون رو در حد چند مورد نام ببرید ، بعد بیایم هر کدوم از افراد که واقعا رو خودش کار کرده و بلده ، یه برنامه عالی بریزه برای از بین بردن موارد منفی .
سلام
پسری 16 ساله هستم و دهم تجربی . نمیخوام از خودم تعریف کنم چون اصلا من رو نمیشناسین و معنی ای نداره بخوام تعریف کنم ...
از همون کودکی از وقتی که یادمه تو فامیل همه بهم میگن باهوش. معلم اول و پنجم و ششم ابتداییم بهم میگفتن نابغه کوچک. راهنمایی هم همین طور در بعضی مواقع و دبیرهای الانم.
میخواستم ببینم آیا شما هم این جوری حس میکنید راجع به خودتون؟ آخه فکر میکنم یه چیزی هست که فرو کردن تو ذهن من و بقیه هم همین طورین و فرقی ندارن.
سلام
بدون اینکه از سوابق و سنم توضیح واضحی بدم میخوام چند نصیحت دلسوزانه خطاب به جوانان پسر داشته باشم ، شرمندم که مخاطبم دختر ها نیستند چون تجربه ای از احساسات زیبا شون ندارم .
1 - بدونید هیچ چیز مطلق نیست ، من به عنوان فردی که هم از نظر تحصیلی ، هم مالی شکست تو زندگیم خوردم ، مدت زمان زیادی تنها و افسرده بودم ، بخاطر اینکه سیاست بلد نبودم و اهل ریا نبودم اکثر مواقع تحویلم نمی گرفتند ، اما "جنگیدم" و الان هم از نظر مالی وضعیت بسیار ایده آلی دارم هم تحصیلاتم رو از حالت تئوری به عملی در آوردم و در مرکز معتبری در حال فعالیتم ، و اینکه ایران نیستم ، اول بگم چرا گفتم تحصیلی و مالی ؟
سلام خدمت کاربران
وقت هایی که حالتون بده ، و دیگه کم مونده از غصه به آخر خط برسید ، و نمیدونید از شدت غم و اندوه چیکار کنید ، اون لحظات چطور خودتون رو آروم میکنید ، چه کار هایی میکنید؟ آیا همیشه یه راه حل دارید یا بستگی داره. همیشه همون راه رو پیش میگیرید برای آروم کردن خودتون؟ چون بعضی وقت ها ممکنه اون راه جواب نده. یه چیز قوی تر مثلا لازمه که حالتون خوب بشه
در مورد ارتباط با خدا:
احساس میکنم سیم ارتباطیم با خدا قطع شده
نا امیدی نتیجه امیدوار بودن به غیر خداست
سلام
هیچ حسی به خدا ندارم؛ همه چیز از کنکور شروع شد ،از همه دوستام عقب افتادم، رشته ای قبول شدم با اون که بازار کارش خوب بود ولی ازش متنفر بودم، اصلا هیچ ربطی به شخصیت من نداشت؛ سر این قضیه از همه دوستام جدا شدم ، خیلی تنها شدم، نمیدونم چی شد الکی الکی فارغ التحصیل شدم و درس تموم شد...
مدام با خودم کلنجار می رفتم عیب نداره، ادامه میدم ولی با اون که اصلا اوضاع خوب نبود شروع کردم به درس خوندن ولی قبول نشدم... مجبور شدم برم سرکار ؛ با همه شرایط کارمو ادامه بدم...هر لحظه سرکار خودمو لعنت می کنم ولی به هیچکی نگفتم اصلا خانواده ام نمیدونن ...
سلام
من یک پسر 22 ساله ام. حتما زیاد از سایت ها و برنامه های مختلف از زبون روانشناس ها شنیدین که برای رهایی از تنهایی ازدواج نکنین. خب پس برای چی ازدواج کنه آدم. برای رفع نیاز جنسی که ازدواج نکنه برای رفع تنهایی هم که ازدواج نکنه پس برای چی ازدواج کنه ؟!
الان من دوست های زیادی ندارم. همه شخصیتم رو تحسین می کنن به مودب و مثبت بودن و احترام گذاشتن ولی احتمالا چون درون گرا هستم چه همجنس و غیر همجنس خیلی باهام دوست نمیشن. حتی دوستای خیلی نزدیکم بعضی وقتا بیرون که میرن به من نمیگن تو هم بیا و خودشون بدون من میرن. و خیلی وقت هایی که من پیشنهاد بیرون رفتن میدم قبول نمی کنن.
از فامیل هم فقط یه دایی هست و مامان بزرگ بابا بزرگ. ینی یه روز بیشتر عید دیدنی نداریم! فقط هم با مامانم زندگی میکنم. نه پدری هست نه خواهر و برادری.
سلام
نمیدونم باید چیکار کنم ، سالهاست توے این دنیام ، اما الان که به خودم نگاه میکنم ، میبینم هیچ هنر و مهارت بخصوصے ندارم ... راستش من پسرم ، به ریاضیات و فلسفه علاقه دارم اما هیچوقت توے علایقم تلاش جدی نکردم ، من دانشجوے ورودے ام ، هر وقت وارد هر کدوم از علایقم شدم و خواستم تلاش کنم ، پے در پے شکست خوردم ...
وارد هیچ چیزے نشدم مگر انکه شکست خوردم ، انقدر اعتماد به نفسم رو از دست دادم که مطمئن نیستم دیگه در توانم باشه مهارت جدیدی پیدا کنم ، چیزی از آموخته هاے گذشته هم یادم نیست ؛ ذهنم خیلے آشفته است ... امواج قلبم متلاطم تر از هر موجے هستش ... میشه گفت ، اعتماد به نفسمو به کلے از دست دادم ، دیگه ساده ترین چیز هارو هم در توانم نیست یاد بگیرم ، دیگه نمیتونم ...
به نام خالق ماه ومهر
سلام کاربران محترم
بنده دختری ۲۴ ساله ام و واقعا افسرده شدم، من بعد اخذ دیپلم تجربی در دانشگاه رشته مدیریت بازرگانی خوندم و بعد فارغ التحصیلی کاری نیافتم، حالا موندم برای ارشد مدیریت بیمه بخونم یا اینکه امسال کنکور ریاضی شرکت کنم ؟
در مورد مدیریت بیمه شنیدم بازار کار خوبی دارد، خواهشا اگر تجربه ای دارید بفرمایید ، کنکور ریاضی هم متقاضی کمی دارد و شاید بتوانم قبول شوم اما از طرفی نمیدانم چون امسال ۳۰ درصد تاثیر معدل دارد، آیا باید دیپلم ریاضی بگیرم یا نیازی نیست ، از طرف دیگر نمیدانم کدام رشته ریاضی پذیرفته شوم که بیکار نمانم .
شما بزرگواران کدام رشته ریاضی را برای من مناسب میدانید (من ساکن تهرانم و باید دانشگاه دولتی در شهر خودم پذیرفته بشم )
سپاس گزارم
به نام خدایی که اگر حکم کند همه محکومیم
سلام به کاربران گرامی وبلاگ
من چند ساله اینجام و نظرم میذارم اما روم نشد این بار اسم خودمو بذارم ، من یه مشکلی دارم ، مادر زادیه فکر کنم ، من یه سمت صورتم کشیده تر از اون طرف دیگه هست ، از ابرو و چشم و گونه و لب و فک بگیر، همه کشیدگیش بیشتره ، من سمت چپ صورتم اینجوریه ، میدونم مادرزادیه و اون رو تو عضو خانوادم دارم میبینم و ایشون پدرم هستن که به دلیل داشتن ریش و سبیل این مشکل زیاد تو چشم نمیاد ، اما ...
غم، اندوه، ناراحتی، کلافگی و ... ، این‌ها احساسات و شرایطی است که هر فردی در زندگی خود آن را تجربه می‌کند و ممکن است حتی در چنین شرایطی فشارهای روحی و روانی بسیاری را تحمل و شرایط نامساعدی را تجربه کند، اما چطور می‌شود با این شرایط کنار آمد و آن را با موفقیت و بدون هیچ آسیبی سپری کرد؟!
غم و اندوه چیست؟
اَندوه یا غَم نوعی احساس است که در نتیجه از دست دادن توانایی یا بعد از احساس ضرر ایجاد می‌شود. غم معمولاً با اشک، کم شدن انرژی و انزوا همراه است. وجود احساس غم در افراد یک امر طبیعی است، اما افزایش این احساسات همراه با تنش‌ها و عوامل استرس‌آور می‌تواند تبدیل به افسردگی شود، به شکلی که فرد افسرده روز‌ها و هفته‌ها دارای یک احساس غمگینی مستمر و ناخوشایند است که این احساس موجب اختلال در روابط اجتماعی و تحصیلی می‌شود.
سلام
من یک مشکلی دارم ، با شما در میون میbارم ، امیدوارم بهتر بشم ، با خوبی شما .
من پسری بیست ساله هستم ، که وارد یک دانشگاه خوب در رشته مورد علاقم شدم ، اما یک مشکل بزرگ همیشه با من بوده ، خیلی وقته توهم این که من ماموریت مهمی در نجات دادن دنیا دارم با من هست.
البته الان بالقوه میدونم چنین چیزی نیست ، البته شاید بتونم جوری زندگی کنم که خیلی به جهان کمک کنه ، ولی خب ، هر کس قبل از هر تاثیری در جهان ، زندگی خودش رو داره ، و علایق خودش و لذت خودش و ...
به نام خدا
با عرض احترام خدمت کاربران
پسری هستم ۱۸ ساله ، امروز میخوام ابتدا قسمت کمی از ماجرای بلوغم رو بگم بعد به طرح مشکل اصلی بپردازم ، حتما میدونید که یکی از مشکلات سن بلوغ تفکر انتزاعی است ، منم دچار این خیال پردازی های مختص سن خودم شدم تا اینکه کم کم بیرون اومدم ، متاسفانه علی رغم اینکه بسیار درس خونم امسال دانشگاه نرفتم ، مشکلات ذهنی از جمله اضطراب مانع تمرکز درست من شد.
شکست های پی در پی ، مانند اعتماد اشتباه ( منظورم در رابطه عاطفی نیست ) ، از طرفی دچار مسائلی مثل سیگار و دوست دختر نشدم اما به جد میگم دو سال واقعا عذاب آور رو پشت سر گذاشتم ، عمده مشکلاتم بخاطر رفتار بد پدرم و تاثیرات مانده از سنین کودکی بود . تا اینکه به خود اومدم و با کار روی برنامه های زندگیم , کار روی اعتماد به نفس و ... تونستم آرام آرام بر مشکلات غلبه کنم و برای آینده ام بجنگم .
من یه پسر بیست ساله هستم هیچ مشکل ظاهری ندارم . از بچگی خجالتی و کم رو بودم و هیچ وقت یادم نمیاد توی جمع فامیلی یا جلوی غریبه ها یا توی مدرسه, من تنها سخنرانی کنم و همه به حرفام گوش بدن و از مهمونی رفتن ( هر کی میخواد باشه ) شدیدا میترسم و ترس دارم.
بیشتر بخوانید ...
اگه هم برم توی مهمونی ها شدیدا ساکتم و اصلا توی بحثی که همه حرف میزنن درباره اش, من ساکتم چیزی نمیگم و کسی حرف نمیتونه ازم بکشه. این یک سال کلا قیافه فامیل های نزدیکم ، پارک نزدیک خونمون و خیابونی توی یکی از کوچه هاش زندگی میکنم رو فراموش کردم از بس از زیر مهمونی رفتن ها و بیرون رفتن ها در رفتم! مشکل از خانواده نیست همه جا میرن غیر من, اونم چون میدونن عصبانی میشم دیگه خودشون بیرون میرن در حد یه نمیای بریم بیرون بیشتر گیر نمیدن.
سلام
من خیلی مذهبی بودم و شیفته دنیا نبودم ، میخواستم طلبگی بخونم . چند وقت پیش به دلایلی افسرده شدم ، و الان افسرده نیستم. اما الان هم علاقه مو به معنویات از دست دادم ، هم نمیتونم به دنیا علاقه داشته باشم. تو این برزخ گیر کرده ام.
دیگه نه میتونم سفت و سخت دنبال معنویات باشم ، نه باورهای دینی بهم اجازه میده شیفته دنیا باشم. دیگه نه هدف الهے بزرگی میتونم داشته باشم ، نه هدف های پوچ دنیایی میتونه نیازم رو بر طرف کنه. نمیدونم چیکار کنم ؟ چی بخونم ؟ کجا برم ؟ کی رو دوست داشته باشم ؟ عمرم رو در چه راهی بذارم ؟ مضطر شدم ، به معنای واقعی کلمه.