خانواده برتر

درکت می‌کنم ، به نظر میاد قابل حله ، خودت خوبیاشو بیشتر و بیشتر یادآور شو به خودت و حتی گیر دادناشو بذار به حساب این که حواسش به بچه هاش هست و تنهاشون نذاشته . خودت محبت کلامی رو شروع کن ، کم کم درست میشه.

(هرکی پاسخی داشت و من نبودم، میتونه به لینک کنار نامم خبر بده. علامت زنجیر، وبلاگم، تماس)

یه زنیو میشناسم که به پسرش تهمت زد که با زن برادرش رابطه داره و سبب شد پسره تو سن ۲۲ سالگی خودکشی کنه ... و با چماق زد تو سره اون یکی پسرش و اونو به کشتن داد ..یه دختر ۱۳ ۱۴ ساله هم داره که بعنوان تنبیه اونو تو باغ از شب تا صب با زنجیر به درخت میبست و ولش میکرد و دختره الان دیوونه شده...قیافه ی خانمه شبیه استالینه و دقیقا مثل استالین جنایتکاره...سنگدلی از قیافش میباره به خدا....

ببین یه همچین مادرایی تو دنیا وجود دارن که در حق بچه هاشون بدترین  جنایتهارو میکنن... پس قدر مادرتو بدون و فقط بخاطر چنتا ایراد گرفتن ازش متنفر نباش

سلام خواهرم
امیدوارم حالتون خوب باشه

همین اولِ حرفم بگم که رفتارِ مادرتون اشتباه بوده و قبول دارم که باهاتون خوب رفتار نکردن ولی در هر صورت مادرتونه
زندگی واسه هیچکس کامل و بی دغدغه نیس، هرکی یه جور امتحان میشه ، هرکی یجوری آزمایش میشه ، یکی مامانِ بداخلاق داره، یکی بابای معتاد داره که دخترشو بخاطرِ مواد میفروشه، یکی خیلی ازدواجیه ولی خواستگارِ هم کفو نداره ، یکی توی جسمش معلولیت داره ، یکی افسردگی داره، یکی به در و دیوار میزنه ولی کارِ خوب پیدا نمیکنه ، یکی زنِ بداخلاق داره ...
بخواین حساب کنین میبینین هرکی مشکلاتِ خودشو داره هرچند در ظاهر خیلی خوش به حالش باشه
پس اولین نکته ای که تو ذهنتون باید باشه اینه که همه مشکل دارن، شما هم دارین و همه ی این سختیا باعثِ رشدمون میشن ... شما اگه بتونین الان مادرتونو تحمل کنین و خودسازی کنین و باهاش تندی نکنین ( حتی اگه واقعا باعثِ اعصاب خوردی و آزارتون میشه ) ، قطعا وقتی ازدواج کنین قدرِ زندگیتونو بیشتر میدونین

موردِ دوم اینه که همیشه به اخلاقای خوب و زحمتایی که واستون کشیده فک کنین ، توی یه کاغذ یا توی یادداشتای موبایلتون ، اخلاقای خوبِ مامانتون و خوبیا و زحمتاشو واسه خودتون یادداشت کنین... واستون مثال میزنم :
🔵 اینکه ۹ ماه شما رو توی شکمش تحمل کرده
حساب کنین چقد سخت بوده ۹ ماه شب و روز شما رو تو شکمش جابجا میکرده ، شما از گوشت و استخونش تغذیه میکردین ،این مادر هرچقدم بداخلاق باشه بازم همونیه که شما رو به شکمش کشیده

🔵 اینکه ۲ سال بهتون شیر داده
فک کنین از دل و جونش کنده شده که شما انقدی شدین

🔵 چقد شب بیداری کشیده واستون ، چقد گریه و اذیتِ شما رو تحمل کرده ...

🔵 این همه سال واستون غذا درست کرده ، میوه پوست کنده، واستون زحمت کشیده

اینا چیزای کوچیکی نیس
همیشه تا اخلاقای بدش و خاطراتِ ناراحت کننده اومد تو ذهنتون ، سریع برید سراغِ دفترچه و اینا رو یادآوری کنین واسه خودتون ، هرچقدم میتونین بیشتر از ویژگی های خوبش یادداشت کنین
به این فک کنین که این مادر همیشه کنارتون نیس
میدونم سخته، داره اذیتتون میکنه ( ناخواسته ) ولی وقتی نباشه دلتون لک میزنه واسه غرغراش
وقتی نداشته باشین حاضرین تمامِ دارایی و عمر و سرمایتونو بدین که یه بار دیگه نگاش کنین، یه بار دیگه کنارش سرِ سفره بشینین... حتی دلتون پرپر میشه که یه بار دیگه باهاتون بداخلاقی کنه

پای حرفِ اینایی که مامان باباشونو از دست دادن بشینین ببینین چی میگن
میگن مامان بداخلاق و بددهن باشه ولی " باشه "
بابا معتاد و مواد فروش باشه ولی " باشه "
مامان رو جا افتاده باشه ولی " باشه "
مامان هی غر بزنه، هی بهم توهین کنه، آبرومو ببره ولی " باشه "

به این فک کنین که معلوم نیس فردا که از خواب پامیشین مادرتون نفس داشته باشه ... مرگ واسه همسایه نیس
همه اینایی که عزیز از دست دادن، تا ده دقیقه قبلش فک میکردن قراره تا آخرِ عمر اونا رو داشته باشن

از نظرِ رفتاری هم سعی کنین کمتر به پر و پاش بپیچین، هر وقت ازش عصبانی شدین سرِ خودتونو گرم کنین
واسش نامه بنویسین( ولی نامه رو نشونش ندین ) بنویسین من خیلی دوسِت دارم ولی تو دلمو میشکنی ... ولی بازم دلتو نمیشکنم چون خیلی واسم زحمت کشیدی و همین که کنارمی خوشحالم

سعی کنین کمتر باهاش برخورد داشته باشین ، خودتونو مشغولِ درس و کتاب و کارای هنری و آشپزی و ... کنین
خودتونم سعی کنین بیشتر بهش محبت کنین ... اگه گفت خیلی اذیتم کردی ، شما بگین در عوض تو خیلی برام زحمت کشیدی
یه چیزی بگین خودش شرمنده شه
مطمئن باشین با خوشرویی و محبت و عشقِ بیشتر میتونین رابطتونو خیلی بهتر کنین

خلاصه یجوری باشین که کمتر بهتون گیر بده
ارتباطتونم با خدا تقویت کنین ، بعدِ نماز اول وقت ازش بخواین بهتون آرامش و صبر بده ، از خدا بخواین مامانتون خوش اخلاق تر باشه
مطمئن باشین این صبر و تحمل و خوش اخلاقیِ شما در برابرِ مامانتون، باعث میشه دنیا و آخرتتون قشنگ تر بشه
خدا عادله، با مامانتون خوب باشین و بهش محبت کنین ، واستون جبران میکنه

ان شاءالله خدا بهتون صبر و تحملِ بیشتری بده و رابطتون با مامانتون روز به روز بهتر شه

مورد اول رو که تعریف کردید حق با شماست مادرتون نباید اون رفتار رو میکرد جلو یه بچه و به روحیه شما ضربه زده

مورد دوم واقعا تعجب کردم که همچین چیزی رو مطرح کردید

چون وقتی مادرتون با خالتون رفته بیرون حتما بخاطر این بوده که با خالتون صحبت کنه و یه گپ و گفت با خواهرش داشته باشه بالاخره فشار زندگیه!!

و این طور نبوده که دختر خاله شما واسش مهم تر بوده تا شما

درگل تعجب کردم که یه دختر۲۴ساله اینو به عنوان یه شکایت مطرح کرد

درمورد سومین چیزی که تعریف کردید

اگر کسی همچین چیزی بهم بگه تازه خیلیم حال میکنم خوبه که کوچیکیم شیطونی میکردید الان یه عالمه خاطره خوب از شیطنتاتون میتونید داشته باشید و فرزندان تون هم همینطور خواهند بود...

من بودم در جواب همچین چیزی بلند میخندیدم

نمیدونم مادرتون با چه لحنی اینو گفته ولی من بعضی وقتا که تو خونه حوصله نصیحت و اینکارو بکنم اینکارو نکن ندارم بد اخلاق میشم مادر منم همینو میگه 

با اخم ناشی از شوخی و با گویش خودمون میگه از بچگی تا حالا اخلاقت شبیه ************ ****انشاالله یه بچه شبیه خودت گیرد بیاد😂😂

بعد منم سعی میکنم با صبر بیشتری گوش بدم یا حداقل بداخلاق نباشم😃

ولی در کل

ممکنه به دلایلی که ما نمیدونیم و قابل شرح در کلمات نیست و ما نمیدونیم شما حس نفرتی داشته باشید

خب در این صورت پیشنهاد میکنم یکبار درمورد چیزایی که شمارو اذیت میکنه واضح اخطار بدید که تکرار نشه و بعد از اون اگر تکرار شد به صورت واضح کم محلی کنید و اصلا به اون حرفها یا کارها توجه نکنید...

درمورد همون که گفتید کوچکترین ایراد رو هم میگیره ناراحت میشید

هروقت ایراد گرفت و اون حس بهتون دست داد یه نفس عمیق بکشید درمورد اون حرف فکر کنید درحد چند ثانیه اگر اذیتتون میکنه اون گیردادن یا نصیحت یا تذکر یا...برید تو اتاقتون و توجه نکنید به مادرتون اگر گفت چرا اینطوری محل نمیذاری بگو چون تذکر داده بودم فلان مورد به خودم مربوطه

ولی سعی کنید برای موارد کم و محدودی که فقط اذیت تون میکنه و حس نفرتتون رو برمی انگیزه این خط و مرز و واکنش رو انجام بدید 

به یاد داشته باشید اون سنش زیاده و تغییر نمیکنه شما هم انشاالله تا چند سال دیگه مستقل میشید بنابراین بدرفتاری نکنید سعی کنید هم ادب رو رعایت کنید و هم حریم خصوصی و ارامش خودتون رو حفظ کنید...

منم همین حسی که شما نسبت به مادرتون داری رو به پدرم داشتم.

بااین تفاوت که بچگیم خوب بود تقریبا همه چی ولی از نوجوونی شروع شد..

مثلا یه بار چندتا جوش زد صورتم برگشت تو‌ چشام نگاه کرد و گفت صورتت شبیه وزغ شده!

یا از غذا خوردنم ایراد میگرفت.

یا میگفت بد راه میری. بد میشینی. هم سن و سالاتو‌نگاه کن خودتم نگاه کن!!

یا مثلا وقتی توی جمع فامیل روسری سر میکردم بلند جلوی همه بهم میگفت اینا جای باباتن چرا روسری سر میکنی!!

یا مثلا وقتی یه بچه به دنیا میومد و من همش میرفتم خونه ی اونا پیش بچه میگفت دگ نباید بری چون دو روز دیگه پوشکشم میگن تو عوض کنی!!

یا بی اعتمادی های بی دلیلش و نزاشتن اینکه من با دوستای مدرسه برم اردو و خیلی چیزای دیگه.

ولی من فقط شکستم و اشک‌ریختم و تهش گفتم بابامه و دل نازکه و بالاخره حق داره به گردنم و کنار اومدم باهاش..شمام قانع کن خودتو.

سلام

هیچ مادری ذاتا بدبچش رونمیخواد..قبول دارم که گاهی اوقات رفتارهایی که فکرمیکنن به نفع بچه هاشونه درواقع به ضرربچه هاشون تموم میشه..ولی قلباقصدونیت بدی نداشتن..فقط علم کافی رونداشتن راجع به اون موضوع..

درموردجمله ای که بهش گفتین نفرین..یعنی بنظرتون اگه خدا بچتون رومثل خودتون افرید میشه نفرین؟!اولا این نفرین نیس دوماعین همین جمله روبارها خودمن ازمادرم شنیدم وسومااگرفرض برنفرین هم بگیریم بدونین که مادربچشوازته قلب نفرین نمیکنه..

حالا ایشالاخودتون مادرشدین مادرتونوبهتردرک میکنین

یاعلی

اصلا اجباری نیست که شما مادرتون رو دوست داشته باشید.با حس های خودتون نجنگید.سعی نکنید به زور حس های مثبت و منفیه خودتون رو سرکوب کنید.شما در زندگیت یه سری انسان ها رو دوست داری از یک سری انسان خوشت نمیاد یه سری هم نسبت بهشون بی تفاوتی دلیلی نداره سعی کنی به زور تو حس هات تفاوت ایجاد کنی مادرتم یکی از همین آدم هاست.دلیلی نداره مادرتو دوست داشته باشی و لزومی هم نداره چون به هر حال مادرت نتونسته اونی باشه که تو میخوای و واقعا اشکالی ندارد اگه از مادرت خوشت نمیاد و دوستش نداری.تو همینی با حس های مثبت و منفیه وجودت و دوست باش با تمام حس های وجودیت حتی حس های تلخت.بپذیر تو همینی و بپذیر از مادرت خوشت نمیاد و دلیلی نداره به خاطر این واقعیت خودتو مجازات کنی یا عذاب وجدان بگیری یا خودتو اذیت کنی چون تو انسانی و قرار نیست حتما و قطعا طبق قانون نانوشته حس هات رو مدیریت کنی.پدر و مادر رو ما انتخاب نکردیم و کاملا طبیعیه اگه ازشون خوشمون نیاد و لازم نیست خودمون رو سرزنش کنیم.در مورد گیرهاشم رک بگو من یک فرد بالغ بیست و چهار ساله ام تو تصمیمات من دخالت نکن چون دیگه بچه نیستم.دوبار که اینو بگی دیگه دخالت نمیکنه اگرم دخالت کرد مهم نیست تو راه خودت رو برو.

سلام

ماجرا رو که خوندم انگار از زبون من نوشته شده بود 

دقیقا مثل زندگی  خودم

مامان منم یه زمانی از این کارا داشت 

میدیدی مثلا منو دکتر نمیبرد میگف  با بابات برو

ولی پسر خاله مو داوطلبانه میخواست ببره دکتر و تازه خواهش کنه آمپول نزنن براش ! 

کلی از این مشکلات که تو گفتی منم داشتم

حتی یه بار تو روم گفت ما اصلا تو رو نمیخواستیم  

اتفاقی به دنیا اومدی و مجبور شدم نگه ت داشتم و ۰۰۰

از این حرفا بخوای بکیم  خیلی زیاده تو همه خونه ها هس تا دلت بخواد

ولی خب واسه یکی کمتر

یکی بیشتر 

میدوتم رفتار مادرت م اشتباهه 

ولی ببین این طوری خودت اذیت میشی

سعیی کن هرچی بوده رو فراموش کنی 

ببین خیلیا حاظرن  دنیارو بدن فقط یه لحظه مادرشون برگرده

قبول دارم اون از خودش خاطره بدی گذاشته  واست 

میتونست بهتر باشه 

ولی خب شمام چند سال بیشتر تو اون خونه نیستی که 

سعی کن تو از خودت خاطره هاس خوب بزاری

میدونم سخته چون گاها قراره کاراش یادت  بیفته

من کاراش یادم میفتاد اعصابم خورد میشد ظرفارو موقع شستن ول میکردم میرفتم ۰۰۰۰

ولی الان دیگه همه چی رو فراموش کردم 

محبتم میکنم کمکم میکنم خوش اخلاقی م میکنم

فرضمو گذاشتم که بر فرض یه پیرزن که هیچی نداره اومدم براش کمک کنم  در راه خدا

هرچند اون هعی بد حرف بزنه و ۰۰۰۰ ولی من اهمیت نمیدم  

راهی نداره ب جز این که کنار بیای باهاش 

وگرنه خودت از بین میری 

اونم که دیگه محاله تغییر کنه

تو بی تفاوت باش 

ببخشید ها یا روحیات من خیلی قویه و پوست کلفتم یا شما هاخیلی نازک نارنجی و زود رنجی واحساسی هستید اصلا برام قابل هزم نیست برو خدارو شکر کن جای خیلی ها نیستی که پدر مادرشون طلاق گرفته و هر کدوم سر زندگی خودشونن هیچ کدومم اون بچه رو نمی خوان بابا این حرفا که برای خیلیا صلواته من مامان و بابام خیلی دوستم دارن اما وقتی دعوامون میشه شاید از سر عصبانیت و فشار عصبی  چارتا مثل همینا بارمون کنن اما بعدش ماچ موچه که از سر کولمون بالا میره مامانم میگه هیچ مادری بد بچشو نمیخواد تازه تو دلش می گه خدایا غلط کردم اینارو به بچم گفتم برو یکم فکر کن بابا ما قاشق داغ میشدیم شلنگ می خوردیم به نظرم ما خانواده نرمالی هستیم وبودیم بابام دنیارو برام می خره روزی هزار بار قربون صدقم میره مامانم هم همین طور اما امان از روزی که از دستم عصبانی بشن کلا بدتر از شما نثارم می کنن و من ککم نمیگزه کلیم ازشوم معذرت می خوام و دوباره ماچ موچه که شروع میشه 

درضمن پدر ومادرن حق دارن گیر بدن اینکه گیر میدن یعنی براشون مهمی وگر نه بری بیرون هر بلایی سرت بیاد اگه براشون مهم نباشی میگن بهتر بره سر به نیست بشه انشاالله مادر بشی ببینم خودت به بچت گیر نمیدی نمیگی لباستو کثیف نکن با کی بگرد با کی نگرد درس بخون شلوغی نکن مامانم میگه من و داداشم انقدر شلوغی میکردیم که فامیلمون می گفت از هر کس بدت میاد برید خونشون تا ریخت باش کنه  مامانم میگه خدا یکی مثل خودتون بزاره تو کاستون ماهم غش غش می خندیم کلی مسخره یازی درمیاریم واقعا اون خاطرات یادش بخیر