خانواده برتر

با محبت خارها گل شود/با محبت تلخها شیرین شود

والا راه که نه چیزی به ذهنم نمیرسه خیلیم متعجبم الان

مطمینی اون مامانته؟
برو شناسنامشو چک کن ببین نکنه نامادریته خودت خبر نداری

سلام...

تا حالا مطلبی در مورد مادر خودشیفته شنیده ای؟
تو حکم هووی مادرتو داری.

واقعا مشکلش چیه؟؟؟؟

نمی دانم من توی دلش مادر شما نیستم.ازدلش خبر ندارم اما خداکنه به خاطر حسادت دوران جوونی خودش نباشه...

من توصیه میکنم همیشه خودتونو در موضع قوت نشون ندین هرچن که فکرمیکنین هستین سعی کنین خودتونو در مقابل ایشون ضعیف نشون بدین به صورت کاملا واقعی  که ایشون بفهمن که به کمکشون نیازدارین.

اگه باباتونم ازشما دفاع میکنه؛جلوی اینم بگیرین

یاااااخداااااا !!!!

یا‏ ‏ابولفضل‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏مادر‏با‏ ‏دختر‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏خودش‏ ‏.......‏!‏! یه‏ ‏نفر‏ ‏رو‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏واسطه‏ ‏کن‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏تاباهاش‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏صحبت‏ ‏کنه‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏‏ ‏واقعاعجیبه...‏!‏!

سلام 

خدایا ادم تعحب میکنه

حسادت مادر به دختر!!!!!!!!!!!!!!!!!111

شما دیگه سی سالته اگه پدر مادرت نمیتونن شمارو بپذیرن به خودشون مربوطه نه به کارها و تصمیمات شما

سلام

سلام...هیچوقت مشکلاتی عاطفی بین پدر ومادر وفرزند وحتی خواهر و برادر واسم قابل درک نیست وغم انگیزترین پستاهاهم پستایی از این دسته که شخص با خانوادش مشکل عاطفی داره😢

خب لازمه این رفتار مادرت ریشه یابی بشه اگه میتونی از یه مشاور کمک بگیر

مگه میشه آدم به پاره ی تنش حسادت کنه ؟!! 😮😮😮😮 

گاهی سکوت و یا مهربانی بزرگترین ظلمه ..بهتره با ایشون پدرتون و افراد صالح و عاقل  و مورد اعتماد که حرفشون تاثیر داره صحبت کنید در این باره و اینکه رفتارهاشون داره عذابتون میده و نباید حسادت کنه به دخترش با قاطعیت حرف بزنید.

سلام

نه والا چه راه حلی دیگه اینجوریشو ندیده بودیم.هرکسی یه جوری امتحان میشه یه نفر با از دست دادن والدینی که جونش به جونشون بسته بوده،یه نفر هم با تحمل مادری که به جای افتخار به ثمره زندگیش بهش حسادت میکنه.

سلام

راستش الان چیزی به ذهنم نمیرسه، اما فقط احترامشونو همیشه نگه دار...
احترام والدین در هر حالتی واجبه....

مطمئنی مادر واقعیته؟

مادرتون شاید عصبی هستند یا افسرده.  بالاخره این یک مشکل روانیه. رفتارشون غیرعادیه و باید درمان بشن.

شاید نامادریتونه شایدم بنده خدا مشکل روانی داره دست خودش نیست...ولی اخری هم که باشه توجیه خوبی نیس تا ادمای اطرافشو اذیت کنه...به پدرتون بگید باهاش حرف بزنه... زیر بالا بده دعواش کنه دستش بیاد خودت باهاش درگیر نشو به وسیله بابا باهاش مقابله کن...

سلام

ببین من خودم مادر خودشیفته دارم هر چی بیشتر با این ادما مدارا کنی و بخوای بهشون محبت کنی و از در دوستی وارد بشی نتیجه عکس میده باید بزنی تو فاز بی خیالی و کم محلی این ادما هیچ جوره دوست ندارن بهشون نزدیک بشی تو تا حالا تو عمرت دیدی دو تا هوو با هم تو یه خونه خوب و خوش خرم زندگی کنن؟ این ادما به موقعیت مالی و تحصیلی و زیبایی و جوانی دخترشون حسودیشون میشه اگه تو سن یائسگی باشه به بلوغ تو دوران ماهیانه ات حسودیش میشه اگه تو پوست بهتر و موی بهتری داشته باشی بهت حسودیش میشه مامان من همیشه تو دعوا موهای منو میگرفت میکند چون خودش موی خوبی تو میانسالی نداشت و به موقعیت تحصیلی من حسودی میکرد از هیچ تلاشی دریغ نمیکرد که موقع امتحان و کنکور منو اذیت کنه که من نتونم درس بخونم و بعدم میگفت فکر کردی هنر کردی دو تا کتاب خوندی و دیپلم ها و بی سوادهای فامیل من از تو سواد و شعورشون بیشتره و از هیچ چیز دریغ نمیکرد که منو تحقیر کنه و ابروی منو تو جمع ببره و بخواد منو یه ادم به درد نخور نشون بده اعتماد به نفس منو به خاک و خون کشیده بود از توجه من به بابام و توجه بابام به من کلافه میشد و دلش میخواست کل امور زندگی و تصمیم گیری دست خودش باشه و اصلا علاوه بر من با بابام هم مشکل داشت همه ادمارو به جز فامیلش دشمن فرضی در نظر میگیرفت و با همه سر جنگ داشت ولی به حول و قوه الهی من از سن بیست سالگی به سکته اوردمش زندگیشو از دستش گرفتم و گفتم من که قبلا نقش بچه تو داشتم تو با من این کارو کردی حالا بذار نقش هووی واقعی رو برات بازی کنم تا حالت جا بیاد جو خونرو یه طور کرده بودم انگار من و بابام همه کاره ایم و تمام تصمیم هارو خودمون میگرفتیم و اصلا اینو دخالت نمیدادیم چپ و راست حال فامیلشو میگرفتم و سعی میکردم تو درس و دانشگاه موفق تر بشم تا چشاش در بیاد بهونه دستش نمیدادم و بابامم کل زندگی رو به نامم کرد و کوفتم بهش نداد جوری جنگ روانی راه مینداختم که ول میکرد میرفت چند ماه چند ماه خونه اقاش اینا اگه گیر میداد که چرا فلان لباس و کفش گرون قیمت میخری میگفتم من جوونم من نپوشم تو هاف هافو پیرزن بپوشی بابام داره میپوشم. هر چی با اینطور ادما مدارا کنی بعدا بیشتر سرخورده میشی سعی کن مقابله به مثل کنی و بهش بگو احترامت رو نگه دار وگرنه هر چی دیدی از چشم خودت دیدی باباتو بکش سمت خودت دو تایی حالشو بگیرین. در مورد وسایل شخصی و لباسات هم بهش بگو اینجا اتاق منه حریم شخصی و خصوصی منه تو حق نداری دست به وسایل من بدون اجازم بزنی من اون موقع میخواستم برم بیرون و دانشگاه در اتاقمو قفل میکردم و میرفتم و صد تا علامت هم میذاشتم که اگه دست به وسایلم زد حالشو بگیرم و خودش میدونست اگه دست بزنه بعدش چه عواقبی داره.
مشکل این ادما اینه که تحت هیچ عنوان قبول ندارن بیمارن و میگن ما از همه مردم دنیا سالم تریم و دکترای روانپزشک و روانشناس خودشون دیوونن و ما از اونا عاقل تریم و میتوینم بهشون مطلب هم یاد بدیم.
این ادما کسایی هستن که یه عمر خونه پدر مادرشون تحقیر شدن و زندگی سخت از نظر عاطفی و مالی دارن و یه عمر سرخورده شدن و حالا میخوان عقده شونو سر مردم خالی کنن و اصلا نیمتونن کسی بهتر از خودشونو ببینن علی الخصوص زنایی که فامیل شوهرشونن و یا دختراشون که موقعیت اجتماعی خوب دارن این ادما حسودن ولی ادعا میکنن که ما اصلا حسود نیستیم و خودمون یه سر و گردن از همه بالاتریم دیگران مگه چی دارن که ما بخوایم بهشون حسادت کنیم. اگه بخوام جزئیات بچگیم تا نوجونیمو برات بگم میشینی به حالم زار میزنی و بهم حق میدی که این بلاهارو سرش اوردم واقعا الان احساس رضایت میکنم و اگه این کارارو نمیکردم یه عمر عقده به دلم میموند.
به فریال
من اگه جای دختر عموت بودم مادره رو اتیش میزدم که یه جماعت از دستش راحت بشن. مامان منم یه مدت منو نفرین میکرد بمیری و برو خودتو بکش و منم میگفتم فعلا تصمیم ندارم بمیرم ولی بدون اگه همچین تصمیمی بگیرم اول تو رو میکشم بعد یه فکری به حال خودم میکنم بعد خودشو میزد میگفت وای خدا این دختره دیوونست منو تحدید به کشتن میکنه و منم تو دلم بهش میخندیدم و بعدم میگفتم بابای تو عاشق پول هست و اگه دیه تو بدیم بابات به خاطر گرفتن پول هم شده رضایت میده و منو قصاص نمیکنن نمیدونی کل کل با این ادما چه حالی میده ادم نباید جلوشون کم بیاره.

ببینید خانم شما الان به این نتیجه رسیدید که مادرتون با شما بده و ازتون متنفره 

تو خانوما متاسفانه حسود زیاد پیدا میشه اما این نوع از حسادت دیگه خیلی کمیابه...

من جای شما باشم میشینم همینا رو به پدرم میگم و باهاش درد و دل میکنم و خواهش میکنم کمکم کنه و اون باهاش حرف بزنه. ایشون لازمه یکی با تحکم باهاش برخورد کنه و بهش بگه رفتارش چقدر شرم آوره و همه متوجه شدن و باید از خودش خجالت بکشه که جای افتخار به بچش داره بهش حسادت میکنه!!... اما اون یه نفر بهتره تا جای ممکن شما نباشید که کار به لجبازی نکشه.

دلشکسته بودنتون رو به پدرتون نشون بدید و بهش بگید تا وقتی جوون بودم حرفی نزدم ولی با این کاراش دیگه سن ازدواجم هم داره میگذره و میخواد به خاطر این افکار پوچش آیندم رو هم از بین ببره و یه عمر بدبختم کنه. بهش بگو حداقل اگه نمیتونه تحملم کنه یه جوری رفتار کنه که زودتر برم و از شرم راحت بشه نه اینکه هر کی اومد فراریش بده...

اول سلام دوم وات د فاز:|||||||||||||||||||||| حسادت مادر به دخترش
داستان دخترانی که اسیر مادران خودشیفته می‌شوند، خیلی به هم شبیه است. یکی از آنها حسادتی است که مادر به دخترش دارد.

مادران سالم و نرمال به فرزندانشان افتخار کرده و دوست دارند شاهد پیشرفت آنها باشند. اما یک مادر خودشیفته دخترش را تهدیدی برای خودش می‌بیند. اگر توجه از روی مادر برداشته شده و به دختر معطوف شود، مطمئناً مورد تنبیه و سرکوفت از جانب مادر قرار خواهد گرفت. مادر ممکن است به دلایل مختلف به دختر خودش حسادت کند: بخاطر ظاهر او، جوانی‌اش، مسائل مادی، موفقیت‌هایش، تحصیلات و حتی رابطه دختر با پدرش. این حسادت برای دختر بسیار دشوار است و پیامی دوگانه برای او دارد: «سعی کن کارهایت را درست انجام بدی که مادرت به تو افتخار کنه اما نباید خیلی خوب کار کنی چون ممکنه به تو حسادت کنه.»

– سارا کوچکترین فرد خانواده است. می‌گوید که بیشتر نزدیکان او از جمله مادرش چاق هستند و اضافه وزن دارند. وقتی سارا ۲۲ ساله بود مادرش با عصبانیت همه لباس‌هایش را از کمدش بیرون و کف اتاق ریخته و داد زده که «چطور این سایز لباس‌ اندازه تو می‌شود؟ فکر می‌کنی کی هستی؟ تو حتماً سوءهاضمه داری باید ببرمت پیش دکتر.»

– فرانک می‌گوید، «مادرم همیشه می‌خواست که من زیبا به نظر برسم اما نه خیلی زیبا. من کمر باریک و زیبایی داشتم اما اگر کمربندی روی لباسم می‌بستم که کمرم را نمایان می‌کرد او همیشه دعوایم می‌کرد.»

– مریم با ناراحتی می‌گوید، «مامانم به من می‌گوید که زشتم این در حالی است که بیرون از خانه همه از زیبایی‌ام تعریف می‌کنند. »

بااینکه خیلی‌ها می‌گویند اینکه کسی به شما حسادت کند تجربه‌ای خوشایند و قوی است، در واقعیت مورد حسادت واقع شدن، مخصوصاً توسط مادر، واقعاً بد است. حس اعتماد به نفس دختر با انتقادات مداوم مادرش کاملاً تخریب می‌شود. خوبی او همیشه زیر سوال بوده و موفقیت‌هایش دست‌کم گرفته می‌شود. وقتی دختر می‌فهمد که مادرش به چه چیز او حسادت می‌کند، احساس بی‌ارزش بودن می‌کند. برای دختر واقعاً بی‌مفهوم است که مادرش این احساسات ناخوشایند را درمورد او داشته باشد. دختر نهایت تلاش خود را می‌کند که بفهمد ماجرا چیست و بخاطر همین ممکن است تصور کند که اشکال از خودش است.

برای دخترانی که مادرانی چنین حسود و خودشیفته دارند خیلی سخت است که درمورد حسادت مادر خودشان حرف بزنند و کنار آمدن با این موضوع هم برایشان خیلی سخت است.  آنها هیچوقت نمی‌توانند خوبی خودشان را به درستی ببینند تا بفهمند که حسادت مادرشان به چه دلیل است. درمقابل تصور می‌کنند که کار اشتباهی انجام داده‌اند که موجب چنین رفتاری از طرف مادرشان شده است. این موقعیت واقعاً موقعیت سختی برای دختر است و او را سردرگم خواهد کرد.

اما برای مادر چه اتفاقی می‌افتد؟ حسادت به مادری که فقدان اعتماد‌به‌نفس دارد، اجازه می‌دهد که موقتاً احساس بهتری نسبت به خود پیدا کند. وقتی او به دخترش حسادت کرده و بعد از او انتقاد کرده و بی‌ارزشش می‌کند، تهدیدی که به سمت اعتماد‌به‌نفس ضعیف خودش بوده است را از بین می‌برد. حسادت برای خودشیفتگان ابزاری بسیار قدرتمند است و می‌توانید این مسئله را در برخورد مادر با افراد دیگر هم ببینید. اما وقتی این رفتار متوجه دختر می‌شود، نوعی حس درماندگی و بی اعتمادی به خود ایجاد می‌کند. بااینکه حسادت مادر برای دختر به روش‌های مختلف ممکن است برای دختر مشکل‌شاز شود

منبع:عصر ایران

این یه بیمارب روانیه حسادت مادر به دختر به عنوان هوو اگه پیش روانشناس میرفتین اینو بهتون میگفت. ایشون کودکی بدی داشتن از یه مشاور کمک بگیرین. اگه اینو بدونین که دست خودش نیست راحت تر میتونین با قضیه کنار بیاین

از نظرات همه دوستان ممنونم، مادرم متاسفانه از پدرم کوچکترین حرف شنوی ندارند که از طریق ایشون کاری بکنم، ولی خوب گاهی بوده که فامیل به ایشون تذکر دادند که تا مدتی خوب بودند و بعد روال سابق را ادامه دادند، از اینکه فرزند واقعی مادرم هستم مطمئنم، چند بار خواستم ببرمشون پیش روانشناس منتها اصلا قبول نمیکنند وحتی اگر بروند هم مطمئنم که اصلا توجهی به حرفهاش نمیکنن

فک میکنم خانم ناشناس تو این مورد موفق بودن میتونین از تجربیات ایشون برای مقابله به مثل استفاده کنین

سلام

سلام
هر وقت خواستگار مناسب داشتی ونظرت مثیت بود فامیل هاتو واسطه کن مادرتو راضی کنن ازدواج کن برو

به ناشناس واقعا داستان تو از نویسنده پست هم دردناک تره

خب اگه مادرتون حاضر نیستن برن پیش روانشناس، خودتون برین و ازشون مشاوره بگیرین که چطور باید باهاشون برخورد کنین.

مامان منم همین جوریه . مثلا خیلی ناراحت میشه وقتی بابام بوسم میکنه. یا مثلا اگه بگم سرم درد میکنه اونم فورا میگه منم سردرد دادرم. همین چند روز با بابام دعواش شد به بابام گفت امیدوارم یه شوهر بد نصیب دخترت بشه و بدبخت بشه... حالت رو درک می کنم. بابام هم بهش گفت یعنی تو اگه دخترت بدبخت بشه ذوق میکنی؟ حتی به رانندگی کردن من هم حسادت میکنه و همش میخواد ایراد بگیره یا وقتی داریم میریم عروسی و من آرایش کردم فوری میگه چقدر زشت شدی...

کاملا درکت می کنم چون همچین مادری دارم.

به نظر من که همچین چیزی با روانشناس قابل درمان نیستش

به نظر من نمیشه یکطرفه به قاضی رفت باید حرفهای مادروتونم شنید تا مشخص شه مشکل اصلی کجاست....و قطعا مادرتون خوبیهایی هم دارن که ناراحتیه الانتون مانع از ب یاد اوردنشون میشه

عجب پس قدیمی ها میگفتن دختر هوو مادر پس همین جریان 

خیلی برام عجیبه

راستی از کجا مطمئنی دختر واقعی مادرتی 

یه چیز دیگه

سلام

مامان منم از وقتی یادم میاد ازم متنفر بود و وحشتناک تنبیهم می کرد اگه خواهرم اشتباه می کرد منو تنبیه می کرد اگه می خورد زمین منو تنبیه می کرد اگه حرف بدی می زد خواهرم می گفت بچه های من از این حرفا نمی زنن حتما این دختره ی کثیف یادشون داده.  بخدا من بچه بودم زندانیم می کرد کتکم می زد می ترسوندم که رو دستم داغ می زاره,  کم کم به این نتیجه رسیدم که شاید مادر واقعیم نیس چون تاریخ تنظیم شناسنامه م هم شش ماه بعده تاریخ تولدمه حالا نظر شما چیه؟  وحشتناک ترین کابوسم بود همه ی بچگیمو با ترس بزرگ شدم.  به خدا واسه اینکه به بچه هاش روحیه بده منو تحقیر می کرد.  واقعا بقیه بچه هاشو عاشقانه دوس داره حالا نظرتون چیه؟  

سلام.خیلی عجیبه!من هم مثل بقیه ی دوستان فکر میکنم به اینکه واقعا این خانوم شما رو به دنیا آورده؟ینی مادر واقعیتونه؟یا شاید شما ناخواسته آسیبی در کودکی به ایشون وارد کردید!نمیدونم والا!

یادم رفت بگم اصلن نمیگذاشت عروسی بگیرم. می گفت مگه عقده داری که همه جا جار بزنی شوهر کردم!

یادمه وقتی تو یه شهر خیلی دور از شهر خودم دانشجو بودم و دلم برای خانواده و به خصوص مادرم تنگ شده بود، دلم میخاست صدای مادرمو بشنوم و بتونم غم دوری رو تحمل کنم،زنگ زدم خونه ،خواهرم پشت خط بود ،مادرمو صدا زد که بیا آبجی میخاد باهات حرف بزنه، صدای مادرمو شنیدم که گفت :چی کار داره آخه!برای چی زنگ زده؟با غرو لند اومد پای تلفن. تو فکر کن اونور خط چه حالی بهت دست میده. با صدای لرزان باهاش حرف زدم اما به روی خودم نیاوردم.این یه نمونه ای بود.

اینم یادم رفت بگم که انقدر تو بچگی از مادرمون کتک خوردیم و فحش شنیدیم که یکی میگه مادر فکر می کنیم مادر یعنی کتک یعنی فحش و ناسزا. وقتی مادرم مارو به کتک می گرفت ،انقدر مارو میزد که بعد اون از درد کمر و ...نمی تونستیم تا چند لحظه از جا بلند بشیم و بی حال می افتادیم. اونوقت میشه همچین مادری رو دوست داشت!؟

همیشه صحبت از نفرت مادر به دختر هست آیا کسی هست که پسر باشه مادرش ازش متنفر باشه یا برعکس پدرش ؟؟؟ 

فحش و کتک که خوراک منم بود تا وقتی شوهر کردم که 25 سالم بود همچنان کتک می خوردم! نمی دونم چرا هروقت یکی از بستگانش هم خونه ما مهمون بود بدتر می کرد خصوصا مادر خودش. شروع می کرد جلوی اون امر و نهی کردن و بعد ایراد و بهانه و آخرش هم کتک در حد خون دماغ شدن و پاره و زخم و زیلی شدنم. فحش هم فقط مختص به مواقع دعوا نبود. بچه بودم صدام می کرد دست و پا چلفتی، حیف نون بیا ناهار بخور مثلا. بزرگ هم شدم فحشای رکیک مثل معادل فاحشه و اینا...

یاد حرف دیشب جاریم افتادم.. میگفت پسرمو خیییلی دوس دارم، ولی دخترمو نه.. انگار هوومه😓

وای افرین به این ناشناس