من یه دختر 20 سالم .. تا الان اون جور که میخواستم زندگی نکردم .. خجالتیم و همیشه خدا هم نگران .. البته تو صحبت کردن اینا نه ها ... خوب حرف میزنم .. تو دفاع کردن از خودم همیشه کم میارم .. و اینکه همیشه نگرانم.. سر حتی کوچک ترین مسائل .. خنده دار حتی ..
همیشه فکر می کنم اگه به جایی برسم بقیه نمی خوان اونجا باشم . اذیتتم می کنن .. به زمینم میزنن ..
یا سر کارم اذیتتم کنن .. چون خیلی ها بی دلیل از من بدشون میاد ! .. از بچگی همین طور بودم
البته این ریشه در کودکیم داره که هیچ وقت آدم حساب نشدم .. و شده برام یه عقده .. حتی حاضر نیستن ببینن چی می گم با اینکه تو بیشتر مواقع حرفم درس از آب در میاد ..
مثلا اگه مراسم عروسی ، تولد و .. بشه بازم من نگرانم .. و گریم میاد . کلا تو غصه خوردن رقیب ندارم .. بخاطر همین ضعیف شده بدنم .. هیچ وقت نمیتونم دیدی مثبت داشته باشم ..
من تو درس و اخلاق اون طوری ک اطرافیانم میگن خوبم .. ولی بازم تو همون حال نگرانم ... هیچ وقت نتونستم درس زندگی کنم ..برم مسافرت ، تفریح ، پارک ...
حسرت یه زندگی خوب دارم .. به هم سن و سالام حتی کمتر که خوب زندگی می کنن به جد حسودی می کنم . دوست خوب هم ندارم .. افسرده به تمام معنا .
راهنماییم کنید .. چطوری نگرانی هام رو کم کنم و درست زندگی کنم
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)