خانواده برتر

سلام

من دختری ۱۶ ساله ام ک ۵ ماهه تو تلگرام با یه آقا پسری آشنا شدم.اوایل صحبت های ما کاملا معمولی بود و من بیشتر سعی میکردم به اون آقا پسر کمک کنم چون ایشون افسرده بودن و بسیار تنها و حال روحی خوبی نداشت.بعد یکی دو ماه ایشون حالشون خیلی بهتر شد و اینو مدیون حرفای آرامش بخش من میدونستن.دوستی ما عمیق شده بود هر روز باهم چت میکردیم و ایشون چون شاگرد ممتازی بود تو درسام هم بهم کمک میکرد.اولش واقعا مثل دوتا دوست بودیم فقط اما بعد چن وقت این آقا گفتن که به شدت به من علاقمند شده و میخواد در صورت قبول کردن من باهام ازدواج کنه!

راستش منم چون تو این مدت خیلی ازش خوشم اومده بود و بهش احساس پیدا کرده بودم از حرفش خوشحال شدم.

اون آقا میگفت میتونیم باهم بمونیم تا وقتی ک بزرگ بشیم و ازدواج کنیم.

اولش من پذیرفتم چون خیلی خوب منو قانع کرد‌ ک امکان همچین چیزی هست.

با اینکه ما در دو شهر و استان متفاوت و بسیار دور از هم زندگی میکنیم ایشون میگفت بعد از کنکور اگه در رشته ی پزشکی قبول بشن که احتمالش زیاده شرایط ازدواج مون خیلی بهتر فراهم میشه.من اوایل از پیشنهادشون خیلی خوشحال بودم و کاملا به این قول و قرارمون مطمئن بودم.اما کم کم بخاطر حرف دوستام که این کار درست نیس و اینکه با خوندن مطالب مربوط ب ازدواج های مجازی خوشبینیم رو ب این موضوع و درستی کارمون از دست دادم و نسبت به ادامه ی رابطه به شدت دودل شدم.

از طرفی این آقا چون تک فرزند‌‌ هست و از کودکی مورد بی توجهی پدر و مادرش قرار گرفته روحیه ی بسیار ضعیف و افسرده ای داره به علاوه اینکه یکی از بستگان نزدیکش رو که بسیار باهاش صمیمی بود و چند سال پیش از دست داد ک این افسردگیشو بدتر کرد.

این آقا همیشه ب من میگه تو یه معجزه تو زندگی من بودی و باعث شدی بعد مدت ها بخندم،احساس آرامش داشته باشم،تنهاییمو فراموش کنم و..حتی من ایشونو ب نماز خوندن و ارتباط داشتن با خدا تشویق کردم.الان ایشون همه ی این چیزارو مدیون من میدونه و به شدت بهم دلبسته و وابسته شده جوری که همیشه میگه من اگه تو رو از دست بدم یا دیوونه میشم یا دق میکنم! 

حتی میگه اگه به هر دلیلی تورو از دست دادم دیگه هرگز ازدواج نمیکنم چون من فقط و فقط عاشق تو شدم و قلبمو به تو دادم.میگه من به خدا قول دادم به جز تو عاشق هیچکس نشم و کل محبتمو به پای تو بریزم.میگه فکر نکن این عشق سوزان فقط مال دوران نوجوونیمه مطمئن باش عشقم بهت تا آخر عمرم ادامه داره و هر روز بیشتر از قبل میشه.میگه من به هیچ عنوان قصد بازی با احساساتت رو ندارم چون میدونم بازی با احساسات یه آدم عواقب خیلی بدتری برای خودم داره و من حسم به تو قلبیه.

با تموم این حرفا من رابطه رو تموم کردم اما ایشون بعد یه هفته دوباره به من پیام داد که شرایط جسمیش خیلی داغونه و بیمارستان بستری شده.منم بخاطر حس وابستگی و ترحمی ک بهش داشتم دوباره باهاش وارد رابطه شدم.تو این مدت من خیلی کشمکش داشتم باهاش که من به ادامه ی این رابطه و اثبات حرفای اون خوشبین و مطمئن نیستم اما اون هر بار با صبوری و هزار دلیل و منطق و حرف عاشقونه منو قانع کرد‌.ولی همین شک و نگرانی باعث شده حس من نسبت بهش خیلی سرد بشه و یه جورایی الان به جز یه وابستگی نسبی حس خاصی بهش ندارم اما ایشون بسیار عاشق منه با اینکه تابحال هیچ عکسی از من ندیده و فقط دو سه بار تلفنی صحبت کردیم.اینم بگم ایشون سر چنتا موضوع در مورد حال جسمیشون برای برگردوندن من دروغایی گفته ک من به روش نمیارم ولی ایشون بیماری قلبی دارن و من از این موضوع مطمئنم.

ایشون واقعا پسر خوبین تو این مدت هیچ بدی ازش ندیدم هرگز هم در مورد روابط جنسی و این مسائل صحبت نکرده بلکه برعکس بسیار عاشق خداست و علاقمند ب شناختن اون هست و بخاطر همینم بهش علاقه پیدا کردم.

ولی خب برای ازدواج واقعا مانع های زیادی جلوی راهمون هست ایشون سنی مذهب هستن و من شیعه ک این باز خودش ی اختلاف بزرگ واسه ازدواج احتمالی ماست.گرچه خودش میگه تغییر مذهب میده اما خانوادش که این کارو نمیکنن و خانواده ی من هم روی این مورد به شدت سخت گیر و حساس هستن. و متاسفانه قومیت هامون هم با هم فرق داره که این بازم اختلاف دیگه ایه.

الان واقعا نمیدونم چیکار کنم،دوس دارم این رابطه زودتر تموم بشه با اینکه خودمم بخاطر وابستگیم یه مدت اذیت میشم اما ترجیح میدم رابطه همین الان تموم بشه چون تصمیم ازدواج برای ما تو این سن خیلی زوده و اختلافات زیادی هم باهم داریم و اینکه من بخاطر بعضی دروغایی که برای برگردوندنم گفته یه جورایی حس اعتمادمو بهش از دست دادم و حسم بهش خیلی سرد شده اما این سردیمو بروز نمیدم چون نمیخوام دوباره روحیش خراب بشه.ولی الان واقعا نمیدونم چیکار کنم،اگه ادامه بدم احساسات خودمو زیر پا گذاشتم و وارد رابطه ای شدم ک بهش علاقه ندارم و به سرانجانش اصلا مطمئن نیستم.از طرف دیگه اگه رابطه رو تموم کنم نمیدونم چی به سر اون آقا پسر میاد چون اون شدیدا به من دلبسته و وابسته شده و یه جورایی بقول خودش من شدم تموم دلخوشی زندگیش.

حتی مادرشم تا حدودی اطلاع داره اون با یه دختری در ارتباط هست ولی منو کاملا نمیشناسه.الان من نمیدونم آیا رها کردن این آقا پسر کار درستی هست یا ممکنه بسیار به ضررش باشه و به روحیه و درس و زندگیش لطمه ی جدی بزنه که اگه اینطور بشه من از این بابت بسیار عذاب وجدان میگیرم و ناراحت میشم.الانم اگه کنارش موندم فقط بخاطر حس ترحم و عذاب وجدان و یکم وابستگی نه هیچ حس دیگه ای.

اون روحش واقعا آسیب دیدست یکی دوباری ک بهم زنگ میزد فقط گریه میکرد از دلتنگیم.خانوادش متاسفانه خیلی اذیتش میکنن علتشو خودمم نمیدونم حتی میگفت یکی دو سال پیش از دوستاش ضربه خورده و به شدت حال روحیش خراب تر شد.میدونم با رفتن من واقن تنها میشه اما نمیشه با ترحم موند و یه رابطه ی نامعلوم و کش داد.

ازتون میخوام راهنماییم کنین که من باید چیکار کنم و چه راهی صحیحه؟ادامه دادن با ایشون بدون هیچ حسی صرفا بخاطر وابستگی و ترحم و عذاب وجدان یا تموم کردن و بی اعتنایی به بلایی که ممکنه به سر خودش و احساساتش بیاد؟؟😔

چه راهی درسته من باید چیکار کنم؟

میدونم شاید مشکلم تو این سن براتون خنده دار و مسخره باشه اما خودمو به شدت درگیر کرده پس لطفا بدون تمسخر کمکم کنید.

پیشاپیش از نظراتی که میزارین تشکر میکنم.

آقای نجفی خواهش میکنم خودتون هم نظرتون رو بگین چون به شدت سر دو راهی قرار گرفتم و نظر شخص پخته و با تجربه ای مثل شما قطعا به دردم خواهد خورد.

و اینکه لطف کنید اگه امکانش هست این سوالو پست کنین تا کاربرای بیشتری بتونن بهم کمک کنن من خودم هر چقدر تلاش کردم نتونستم پستش کنم.

ان شاءالله ک پیامم و دیر نخونین چون واقعا نیاز به مشورت فوری دارم.

در پناه خدا

برا منم دقیقااااااا همین اتفاق افتاد

۳ تا کنکور از دست دادم اما طرفم بی شرف به تمام معنا بود

همممممممممه چیو به پدرم گفت اسکرین حرفامونو فرستاد عکسایی که بهش داده بود رو به بابام همه شو فرستاد و خیلی کارای دیگه که از بس گریه ام دراومده و دستام میلرزن نمیتونم بنویسم 

تمام رابطه ما مجازی بود و حتی یکبار هم همو از نزدیک ندیدیم اما منو برای ابد بیچاره کرد

تمام عکسارو به زور و هزار ترفند ازم گرفته بود

دلم شکسته😖😖😖😖😖😖😖😖

زندگیمو نابود کرد نابوددددددد

ازش نمیگذرم من فقط یه دختر احمق و ساده بودم

حس میکنم دیگه پاک نیستم از شوهر آینده ام خجالت میکشم

از زندگی متنفر شدم

عزیزم خدا بهت صبر بده 

امیدوارم توی تمام مراحل زندگیت موفق باشی