فکر میکنم هیچ دختری رو نمیتونم خوشبخت کنم

سلام

من ۲۸ سالمه یه سری مشکلات داشتم تو زندگیم، انگاری هر سالی که می‌گذشت برام این مشکلات برام بزرگتر و عذاب روحیش هم دارن بیشتر میشن، هر آدمی ممکنه ویژگی های بدی داشته باشه، منم مستثنا نیستم ولی فکر میکنم ویژگی های بدی که دارم واقعا برای هر آدمی غیر قابل تحمله.

هر لحظه از روز ممکنه بهشون فکر کنم و عذاب بکشم، مثلا آدم دمدمی مزاجی هستم، این بدترین ویژگی یه آدم نیست؟!، الان میگم میخوام ولی بعد میگم نکنه... مثلا دوست دارم ازدواج کنم، تا حالا شده چند تا دختر پیدا کنم ولی وقتی میخوام برم جلو نمیتونم، هم میترسم، هم میگم من باز پشیمون نشم آبروی دختر مردم رو ببرم، با آبروی خانواده ی دختر بازی کنم ...

خودم هم چند بار شده تو روابطم شکست خوردم، خیلی میترسم، به خدا خیلی عذاب میکشم،  دوست دارم ازدواج کنم ولی میترسم ببخشید مشکل خودارضایی هم داشتم، از سن ۱۱ سالگی. 

یه ویژگی دیگه ای که ناراحتیم رو بیشتر میکنه اینه که خجالتی هستم، کم حرفم، به خودم میگم کی حاضره با یه آدمی که کم حرفه زندگی کنه، زندگی براش غیر قابل تحمل میشه، اصلا اعتماد به نفس ندارم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۴۶۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۱۵۳ مطلب مشابه) ترس از ازدواج در پسران (۴ مطلب مشابه)

شدیدا به عشق احتیاج دارم

سلام

وقتی دارم این متن رو می نویسم حالم خیلی خیلی بده، چون افسردگی و وسواس دارم، شرایط ازدواج رو ندارم، وجدانم قبول نمیکنه با افسردگی برم خواستگاری، من بهترین روان پزشکان رو رفتم، بهترین مشاوران رو رفتم، اما فایده نداشت، تنهایی خیلی بهم  فشار میاره، افسردگیم رو بیشتر میکنه، با اینکه اخلاقم خوبه و به قول خانواده ام و دوستانم ظاهر خوبی دارم، رفقا بهم میگن کسی که زن تو بشه خیلی خوشبخته، اما از درونم خبر ندارن که چقدر آشفته ست و حالم بده و خیلی زیاد احساساتی هستم.

اما چه فایده، وقتی عشقی نباشه، ظاهر و اخلاق خوب به چه دردم میخوره، اهل دوستی هم نیستم که تنهاییم رو برطرف کنم، دنبال یه جا برای در دل بودم که اینجا رو پیدا کردم، بد جور دلشکسته هستم بغض عجیی دارم، همیشه برای ازدواج مطالعه کردم و ذاتا خیلی خوب میتونم یه دختر رو چه احساسی چه عاطفی درک کنم و خوشبخت کنم.

همیشه پیش خودم فکر میکنم من و همسر آیندم با هم رفیق باشیم و عاشقانه هم رو بپرستیم و حسابی پیش خودم به فانتزی‌های که قراره با همسرم داشته باشم فکر میکنم، اما صد حیف عشقی ندارم، سرکوب این همه احساس خیلی سخته.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران دهه شصتی (۲۲ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۱۱ مطلب مشابه)

دخترم، به خاطر خوشگلی دختران اطرافم می ترسم ازدواج کنم

سلام

​​​​​من یک دختر 32 ساله مجرد هستم.

دید منفی به ازدواج و زندگی مشترک دارم و داشتم. فقط  قبلا  که سنم کم بود یک ترس کوچیک و ناشناخته  بود، تا بعدش یک تجربه خواستگار جدی در 25 سالگی داشتم  که ناموفق بود و یه کم هم این ترس  بیشتر شد ...، بعد از مدتی تونستم با شنیدن سخنرانی های روانشناس ها و مطالعه  و پذیرفتن یک سری چیزها رو خودم کار کنم و  اون موضوع  و تجربه رو هضم کنم بگذارم کنار.

اما اخیرا دوباره این دید منفی  تشدید شده به طور کلی، علت این ترس هم صرفا  شخص جنس مخالف نیست. چون دیدم دختران و زنان هم اشتباهات فاحشی دارن و سهم خودشون رو دارن در رابطه ها ... .

جدا از دیدن زندگی های از هم پاشیده امروزی و تعهدهای پایین هر دو طرف جدا از فوبیای خانواده شوهر و دخالت هاشون و زیر آب زنی هاشون که هر زن متاهلی  دیدم میناله از این موضوع و گاهی علت طلاق هم  همین بوده، که همواره  همه ی این ها دلیل ترسم بوده  اخیرا، یک دلیل درونی هم اضافه شده. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۴۹۷ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۴۷ مطلب مشابه) ترس از ازدواج در دختران (۲ مطلب مشابه)

فکر می کنم اگه ازدواج کنم دوران بدبختیم شروع میشه

سلام 

مدت هاست دچار یه وسواسی عجیب شدم، من تو یه خانواده ای بزرگ شدم که هیچ وقت مشکل مالی نداشتم، یعنی مثلا در ماه شاید خیلی راحت بالای ده ملیون خرج میکنیم، سنم بین بیست تا بیست و دو هست، حالا وسواسم اینه؛

منی که تو خونه بابام انقدر راحت بودم خب برام خیلی سخته بخوام با کسی ازدواج کنم که درآمد پایین داشته باشه، سر همین، ترس از ازدواج دارم چون واقعا میدونم با این شرایط نمیتونم. خدایی خانواده م همیشه پشتم بودن و حسرت هیچی رو نداشتم، همیشه هر خرجی میخواستم برام کردن و پدرم هیچ وقت نگفته نه.

خانواده م مذهبی هستن و من مجبورم مطابق میل اون ها چادر بذارم که خودم اعتقادی ندارم، با این موضوع کنار اومدم چون میدونم هیچ کس بی مشکل نیست و مطابق فرد مورد نظرم رو با سلیقه خودم انتخاب میکنم.

حالا سوال من اینه تو این اوضاع بد اقتصادی، من هر چی میخرم یا هر کاری میکنم یه حسرت تهش باهامه، همه ش فکر میکنم اگه ازدواج کنم دیگه این دوران خوشم تموم میشه و باید با بدبختی  زندگی کنم. 

پسری 29 ساله ام که به خاطر کم مو بودن، می ترسم برم خواستگاری

سلام

من یک جوان 29 ساله هستم که مشکلی دارم برای ازدواج و ترس بزرگی دارم. جوون ها اول یک توصیه به شما میکنم، وقتی جوون تر هستید ازدواج بکنید، دخترها وقتی جوون تر هستید پیشنهاد ازدواج پسرها رو قبول بکنید.

من وقتی 20 سالم بود کلم پر از مو بود، ولی الان بالاش کچل شده، من مشکلم اینه که خجالت میکشم برم خواستگاری، خجالت میکشم سر سفره عقد بشینم، خجالت میکشم توی روز عروسیم با عروس باشم، میترسم دیگران بگن اونو نگاه کن کله کچل!، اصلا توی خواستگاری هم خجالت میکشم برم خواستگاری، میترسم وقتی رفتیم مسخرم بکنن بگن اون کچل با چه رویی اومده خواستگاری دخترم!

حالا من سوالی از شما دارم که خانم های محترم لطفا پاسخ بدید من کار و درآمد دارم، خانه دارم ماشین ندارم و از عهده تامین مخارج زندگی بر میام، آیا شما مشکلی با کچل بودن خواستگارتون که شرایط مشابه من داره ندارید؟، اخلاق و قیافه خوب، اندام خوب، کار خوب و خانه دارم ولی فقط موهام کمه.

آیا شما خجالت نمیکشید با چنین مردی ازدواج بکنید و با اون کله اش باهاش قدم بزنید برید بیرون توی عروسی حاضر بشید؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۴۷۸ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۱۹ مطلب مشابه)

به شدت به خانوادم وابسته هستم

سلام

دختری 25 ساله هستم و دانشجو و محجبه، چند وقتیه متوجه شدم به خانوادم به شدت وابسته هستم، جوری که وقت هایی که خونه م همه ش اشک میریزم از عشق و علاقه به مادرم، مثل اینکه دوست دارم وجودش رو درک کنم ولی وقتی نمیتونم گریه میکنم، ولی وقتی دانشگاهم خیلی احساسی نمیشم.

مشکلی که الان هست من تو سن ازدواجم، خواستگار هم کم ندارم ولی همه شون رو یه جوری رد میکنم چون اصلا نمیتونم از خانوادم جدا شم، نیاز ج... هم خیلی خیلی کم دارم شاید 1 درصد، ولی خب یه جورایی الان سربار خانواده خودم رو میبینم، و از طرفی خانوادم دوست دارن من ازدواج کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۱۰ مطلب مشابه)

کمک کنید تا ترس از ازدواج و طلاق رو کنار بذارم

سلام دوستان عزیز

من یه دختر ۲۰ ساله ام، که ظاهر قابل قبولی دارم، خانواده نسبتا پولدار و با فرهنگ ، به شدت به مرتب بودن قیافه و شیک بودن لباس هام و با بوی خوش حاضر شدن در جمع حساسم ، اهل دوست پسر و از این چیزها هم نیستم ، کلا با جنس مخالف نامحرم حتی ارتباط کلامی ام برقرار نمیکنم، مگر پسرهای فامیل در حد سلام خوش اومدین و خداحافظ . 

شاید مشکلم برا بعضی ها پیش اومده باشه ، شایدم برا خیلی ها مسخره باشه ، اما مشکل بزرگیه برام ؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۲۷ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۷۵ مطلب مشابه)

زور عقلم به دلم نمیرسه که ازدواج کنم

سلام
من 21 سالمه و مشکلم اینه که دوس دارم ازدواج کنم شاید براتون خنده دار باشه ولی عقلم قبول نمیکنه ازدواج کنم چون فکر که میکنم میبینم ازدواج یه نوع برگشت به عقبه و وابستگی به کسی که اگه زندگی مورد نظرشون رو فراهم نکنی بهت میگن بی عرضه.

خواهش میکنم کمکم کنید زور عقلم به دلم نمیرسه. چکار باید بکنم کلا جنس مخالف رو از ذهنم حذف کنم؟

هر وقت یه دختر پسر رو بیرون میبینم که تو کافی شاپ هستند یا با هم میگردند یه حالی میشم. از این حال خسته شدم.

"رضا"

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۴۰ مطلب مشابه)

چرا بعضی از خانم های متاهل به ما میگن ازدواج نکنید!

سلام به همه دوستان خسته نباشید

من یه دختر بیست ساله م که کم و بیش برام مورد ازدواج پیش میاد و هدفم زندگی اگه همسرم همین هدف داشته باشه و اهل دوست پسر و این کارهای که سرانجام نداره نیستم هدفم یه زندگی سالمه و مواردی باعث شده بدم بیاد از ازدواج 

مثلا چرا خانوم های متاهل وقتی یه خانم مجرد میبینن همه ش میگن ازدواج نکنی تا مثل ما بدبخت نشی  خونه بابات حال کن اون جا بهترین جاست. ولی بعضی هاشون که تو زندگی شون میرم میبینم شوهرای بدی هم ندارند. علتش چیه؟ 

چرا تا وقتی خونه باباشون هستند میخوان ازدواج کنن ولی بعدش به همه میگن یه وقت نکنی این کار رو یا اگه من عقل الانم رو داشتم هیچ وقت ازدواج نمیکردم.

شاید از نظر من یا ناسپاس هستند یا موقع انتخاب چشم هاشون رو خوب باز نکردن ولی دلیل اصلیش چیه ؟ من کاملا گیج شدم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۲۴۳ مطلب مشابه)

هر وقت گفتم بیا خواستگاریم گفته نمیتونم

سلام

3 ساله که با یه پسری دوستم. می خوام بدونم چرا ازم خواستگاری نمیکنه؟، هم دیگه رو خیلی دوست داشتیم. هر وقت گفتم بیا خواستگاری گفته نمیتونم هر دفعه یه بهانه آورده که نشون بده علی رغم اینکه خیلی دوست داره ولی نمیتونه. 

همون حرف های همیشگی همه پسرها...تا میگه یه چند روز قهر میکنم باهاش خودش منت کشی میکنه. همه چیزو میشکنه سر من. که تو دوسم نداری. اره برم گم شم. چرا جوابم رو نمیدی. حتی چند بار خواستگار داشتم شب تا صبح پیام داده و حتی چند بار گریه کرده که بدون تو من چیکار کنم.من لیاقت ندارم و این حرفا. تا من دوباره برگشتم. دوباره خوب شدیم. 

با چند تا معذرت خواهی و یه مدت خیلی خوب میشیم. می میریم واسه هم. تا حرف ازدواج میشه میکشه عقب. این دفه میگه من میترسم نتونم. میگه یه خودم اعتماد ندارم فکر میکنم اون مردی که تو میخوای نیستم. میگه از ازدواج کردن میترسم. میگه تو بچه ای نمیفهمی. زندگی سخته. احساساتی تصمیم نگیر. با چیزایی که توی اینترنت خوندم میگم یا کلا دوست نداره یا واقعا ازون دسته پسرایی هست که ترس از مسولیت دارن و نمیتونن تصمیم بگیرن.من واقعا کلافه شدم ازین وضعیت.نه طاقت وتحمل دوری وجدایی رو دارم و نه دلم میخواد که از دستش بدم. واقعا دوسش دارم. میخواستم بپرسم چیکار کنم؟ چطوری بفهمم که می ترسه یا دوسم نداره. چه راهی به ذهن تون میرسه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل خواستگاری (برای دختران) (۱۴۵ مطلب مشابه)