سلام پسر نوجوانی هستم زیر هجده سال.
مشکل من با خوونوادمه تا پنج سال پیش ارتباط خوبی با پدر و مادرم داشتم اما این ارتباط تا امروز کمتر و کمتر شد تا اینکه الان به تنفر تبدیل شده، نسبت به مادرم بازم نه.... ولی تقریبا حالم از رفتارای مضخرف پدرم بهم میخوره. برادر کوچک تری هم دارم که متأسفانه یه مقدار به اصطلاح شره و چون کسی زورش بهش نمیرسه همه شروع میکنن غر غر کردن سر من با اینکه من کاری به کسی ندارم. مثلا چند روز پیش که تبلت دستم بود. باهاش دعوا گرفتم و اون زد زیر دستم و تبلت از دستم افتاد. اون وقت عکس العمل چیه؟
- چرا انقدر با تبلت کار میکنی؟ چرا انقدر سرت تو این گوشیه؟
اصن کلا هروقت مشکلی پیش میاد به من گیر میدن. منم تو یکسال اخیر کلا پنج بار بجز مدرسه از اتاقم بیرون نیومدم حتی غذا رو هم از لای در میگیرم چون حتی ده دقیقه هم نمیتونم تحملشون کنم و جالب اینکه اینطوری خیلی خوشحال ترم!
پدرم هم اصلا طرف صحبت منطقی نیست. حرف حرف خودشه! حتی اشتباهات مادرم و برادرمو هم سر من خالی میکنه! چرا؟ چون من اصولا فرد آرومیم چرا؟ چون انقدر سکوت کردم تو سرم میزنن. گاهی میگم این سری یه دعوای حسابی راه میندازم ولی این سری هیچ وقت نرسیده...
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)