سلام
چرا با وجود 33 سال سن پدر و مادرم فکر میکنند من هنوز بچه ام! نه حق مالی دارم نه حق اشتغال نه تحصیل و ...
برنامه ی زندگی من اینه:
1. از خواب بیدار بشم
2. وب گردی و خواندن کتاب
3. ناهار
4.وب گردی و خواندن کتاب
5. شام
6.وب گردی و خواندن کتاب
7. شام و خواب!
اخه اینم شد زندگی ؟!
سلام دوستان عزیز خانواده برتر
من مدت هاست اینجا خواننده ی خاموش هستم و چون فکر می کنم بعضی از دوستان، تجارب خوبی دارند و عمیق فکر می کنند؛ بنابراین دوست داشتم نظرات شما را بشنوم.
من دختری ۳۲ ساله هستم، کارمند یکی از ارگان های دولتی و دکتری دارم. آقایی به خواستگاری اومدند: ۳۶ ساله، دکتری و کارمند . تقریبا مشترکات فرهنگی و خانوادگی داریم و با آشنایی و شناخت نسبی قبلی تشریف آوردند. فکر می کنم انسان خوبی باشند.
سلام
چیزی که میخوام بگم شاید تکراری باشه اما یه مشکله برای من و شاید هزاران دختر دیگه که هنوز حل نشده و نمیدونم کی قراره حل بشه و شاید هیچ وقت ...
تو رو خدا بگید من باید چکار کنم سرسری رد نشید منم جوون مملکتم دیشب انقدر گریه کردم که با سر درد خوابم برد آخه چرا ؟
من دختر ۲۹ ساله و مجرد با مدرک کارشناسی ارشد رشته مهندسی از دانشگاه دولتی ولی ...
تا یادم میاد من داشتم درس میخوندم به امید نجات زندگیم ، حقم این نیست که الان هستم ، من همیشه سر به راه بودم هیچ وقت با پسرا دوست نبودم و ارتباط نداشتم و تو دانشگاه ارتباط حداقل ولی کاملا جدی داشتم اما الان چیزی که میبینم و تجربه خودم بهم میگه زندگیتو باختی دختر ، تموم بچه های مدرسه که اهل درس نبودن و دنبال پسرا و ... الان ازدواج کردن و بچه هم دارن درس هم به لطف دانشگاه ازاد خوندن و مدرکشون هم مدرک من یعنی کارشناسی ارشده ولی من ... من چی دارم بخدا ؟
سلام
من یه دختر ۳۰ ساله بدون خواستگار هستم. سوالی که مدتی ذهنم رو درگیر کرده که خانواده چقدر در مجرد موندن دختر و پسرا میتونه موثر باشه ؟ من خودم تا این سن هنوز آرایش نکردم. یعنی اصلا بلد نیستم. یعنی کسی نبوده که ازش یاد بگیرم. مادرم تو عمرم یک بار هم ندیدم آرایش کنه و اصلا وسیله آرایشی نداشته تا حالا. خواهرم هم همین طور. تو لباس پوشیدن هم همیشه فقط ساده بودم. تو دوران مدرسه و دانشگاه هم همیشه فقط با دخترهای عین خودم دوست میشدم. دخترهای بی نهایت ساده که هیچ وقت دیده نمیشن.
سلام
دختری٣٠ ساله و شاغلم ، بر خلاف هم دوره ای های خودم نتونستم پس اندازی داشته باشم . همیشه فکر میکردم وقتی بخوام ازدواج کنم همین که خودم شاغلم خودش خیلیه و اصلا لازم نیست پس انداز چندانی داشته باشم و به قول معروف جهیزیه سنگینی بدم.
اما الان با این اوضاع اقتصادی ظاهرا نمیشه با دست خالی زندگی مشترک رو شروع کرد . من موندم و کلی پشیمونی از ولخرجی کردن البته اینم بگم شاید بیشتر خرج هام بخاطر خانواده م بوده ، مثل لوازم خانه و مسافرت بوده تا برای شخص خودم ولی به هر حال میتونستم بهتر مدیریت کنم. الانم نمیدونم واقعا با حقوق ماهیانه م چیکار کنم که ارزشش حفظ شه اقلا ، از این به بعد پس انداز کنم؟
سلام
میدونم مشکل من شاید تکراری باشه، اما از غصه زیاد و از شدت و ناراحتی و نا امیدی خوابم نبرد ، نوشتم تا سبک بشم. ببخشید که پراکنده نوشتم همه ذهنم و روحم درگیر هست بگذارید به حساب درد دل .
دختری 31 ساله هستم .
مثلا درس خون ، لیسانس ، ارشد و دکترا بی وقفه قبول شدم، روزانه دولتی دانشگاه خوب با کلی مقاله و استعداد درخشان و ... . دروان تحصیل با کار دانشجویی و وام و اینا گذر کردم ، رشته ام یک رشته آزمایشگاهی عملی سخت بود با استادهایی سخت گیرتر ، دو ساله با نمره عالی از پایان نامه دفاع کردم ، الان در شرایط سختی هستم سخت تر از گذشته .
سلام
مثل تب می مونه عاشقی ، گاهی می گیره گاهی ولت می کنه. مثل یه بیماریه مثل اعتیاده ... هر روز به دوز بیشتری از حرفا و رفتارهای عاشقانه احتیاج داری وگرنه رعشه بر اندامت میفته و گرنه خماری اما وقتی بهت میرسه تو آسمون ها پرواز می کنی به عاقبتشم فکر نمی کنی ... بیشتر دست و پا میزنی اما بیشتر غرق می شی.
من این طوری نبودم، من به خودم مغرور بودم، به دوستام می خندیدم وقتی از غم عشق گریه می کردن همه رو نصیحت می کردم. بهشون میگفتم مقصر خودت بودی نباید تو راهی که تهش معلوم نیست میفتادی. برای همه نسخه می پیچیدم. همه میومدن با من درد دل میکردن و من بهشون راهکار می دادم... ازشون می خواستم عاقلانه فکر کنن. هر کی میخواست الگوی رفتار عاقلانه و چارچوب مدار رو معرفی کنه به من اشاره میکردن ... ، اما ...
سلام دوستان
میخوام به دور از هر حب و بغضی ، برای لحظاتی خودتون رو با این شرایط من در نظر بگیرید و بگید اگر جای من بودید چه میکردید ؟
من دختر 30 ساله ای هستم و پدر مادرم بسیار بسیار متعصب و سخت گیرند فراتر از چیزی که تصور کنید ، خساست دارند یعنی حق کار ،حق کلاس رفتن، حق اینکه در ماه اندازه ی 30 هزار تومان داشته باشم رو ندارم یعنی حتی حق ندارم تا سر کوچه برم!
خیلی اجتماعی هم هستم و اطرافیانم از ظاهرم تمجید میکنند ولی دریغ از اینکه امیدی به خواستگار و ازدواج مناسب لا اقل بی چشم داشت مالی فردی که بهش حسی داشته باشم حس کنم دوستش دارم حتی کمی . به زحمت سالی یک خواستگار دارم. برخی مواقع اون ها منو نمیخوان بیشتر من نمیخوامشون.
سلام
31 سالمه ، به دلایل و مشکلات زندگی ام نتونستم درسم رو تموم کنم. و با وجود بازار کار و سختی قبول شدن در رشته های پر متقاضی ، سن خودم و به ویژه 90 درصد مشکلات زندگیم ، شرایطم ایجاب میکنه فقط دنبال کسب درآمد باشم. ( بنابراین پیشنهاد رفتن به دانشگاه رو ندید ) .
برای فرد دیپلمه خانمی مثل من هیچ شغل خاصی وجود نداره جز فروشندگی ، البته مشاغل دیگری هم وجود داره ولی من بلد نیستم ، در هر حال چیزی که باب شده خیلی از مشاغل سفته چند میلیونی میخوان ، من این موضوع رو با پدر مادرم در میون گذاشتم .
سلام
این فقط یه دردِ دله ، فقط با خدا در این مورد صحبت کردم، حالا با شما. باز این جوری ممکنه یه بنده مقرب پست منو ببینه و برا همه تنهاها دعا کنه. مادرم همش روبروم نشسته شدیدا نگران و ناراحت از این که چرا مجردم. همش دلش برا من میسوزه ، از وقتی یک از خدا بی‌خبری در مورد من رفتار بدی باهاش کرد، اینجوری شد. یک ساله داره خودش رو پیر میکنه. امون منو هم بریده.
من خواستگار داشتم، اما آدمای خیلی بی‌ربط ، نفهمیدم چطور ۲۷ سالم شد، اصلا باورم نمیشه.
تازه الان دلم می‌خواد یه مرد، یه حامی، یه جوان مرد کنارم باشه. واقعا خلأش رو حس میکنم. اگه یکی از خواستگارام این ویژگی رو داشت که تا حالا ازدواج کرده بودم. خیلی دعا و استغفار میکنم. نمیدونم چرا نمیشه ؟در کل خصوصیاتم هم خوبه . همیشه با این که مجرد بودم و تعهدی به کسی نداشتم، اما اول به خاطر شخصیتم و دوم به خاطر مرد آیندم، مراقب بودم. وظیفمه. خیلی بهم سخت میگذره این تنهایی، این که یه نفر منو فقط دوست داشته باشه، نه براش فرق نکنه من باشم یا یکی دیگه. طوری زندگی کردم که لایق عشق باشم. خودم هم استاد عاشقیم ...
سلام
29 سالمه و هنوز مجردم. از آخرین خواستگارم ۳ سال میگذره. چندین خاستگار داشتم که اطرافیانم به بهانه های الکی ردشون کردن. حالا هم همشون پشیمونن. یکیشون که از همه بیشتر پافشاری کرد رو پدرم به خاطر مهریه رد کرد. گفت دختر اولم ۱۰۰۰ سکه مهرش بود. دومی هم باید هزار سکه باشه تا از اول کم نداشته باشه.
خانواده پسر هم قبول نمیکردن و بعد یه مدت اصرار رفتن و دیگه برنگشتن. یه مورد هم تو خاستگاری گفتن گه ۲ ماه باید صیغه محرمیت خونده باشه تا دختر و پسر با هم آشنا بشن بعد عقد کنن. برادرم رگ غیرتش باد کرد و با حرفاش اونا رو فراری داد. تو یه مورد هم که پسر خوبی بود همه چی داشت خوب پیش میرفت عموم گفت که من از این خانواده خوشم نیومد. در سطح فامیل ما نیستن. چون ساده بودن و ... .
سلام
روز بخیر
خیلی دلم گرفته نمیدونم چطور بگم؟ از خودم خجالت میکشم و بسیار ناراحتم از زندگی از پدر و مادرم از خدا ، ولی در بروز مشکلاتم خودمو هرگز مقصر نمیدونم. در این تاپیک اخیر متوجه میشید چرا من مسبب گرفتاری هام نیستم.
ماجرا از این قرار که:
با توجه به محدودیت های وسیع شغلی کاری مالی و .... از سوی والدینم ، تصمیم گرفتم برای رهایی از جهنم زندگیم ، در فضای مجازی دست به کار بشم و کیس برای ازدواج پیدا کنم و پیدا کردم.
حدودا 5 ماه تلفنی و چتی ارتباط کلامی داشتم و عکس هایی رد و بدل کردم حالا دیگه با هم دوست شده بودیم و من از ماجراهای زندگی و روزمرگی هام براش میگفتم اونم سراپا گوش میداد.
بحث اصلا سوء استفاده نیست بد برداشت نشه.
سلام دوستان گلم
دختری هستم 29 ساله. فوق لیسانس شبکه دارم. و بسیار هم تو رشته خودم موفقم. در حدی که پروپزال و و پایان نامه تنظیم میکنم و پروژه های مختلف هم انجام میدم البته تو خونه.
مشکل من اینه که موقعیت های زیادی واسه سر کار رفتن داشتم و دارم ولی خانوادم نمیذارن . حتی بسیاری از موارد بدون اینکه بخودم بگن خودشون رد میکنن. دارم واقعا اذیت میشم. همه بهم میگن که چرا سرکار نمیری حیفه با این همه اطلاعات سرکار نمیری با وجودی که خودم هم شدیدا علاقه به سرکار رفتن دارم ولی جهت حفظ آبرو ( از این جهت که بگم خانوادم نمیذارن که برم سرکار ) مجبورم بگم که کار مورد پسندم تا حالا پیدا نکردم.
البته من خودم هم هر جایی واسه رفتن به سرکار اصلا قبول ندارم و بعضی گزینه ها هم خودم شخصا رد میکنم ولی خیلی جاها بوده که در محیط مناسبی قرار داشته ومورد تایید دوستان بوده ولی خانوادم نمیذارن انگاری یه جورایی بهم بی اعتمادن.خیلی هم سعی کردم اعتمادشون جلب کنم ولی نشده .
بیشتر بخوانید ... ← چطور خانوادم رو قانع کنم که سر کار برم ؟
سلام
سلام
گوهران کشف نشده از عباراتی هستش که سال های قبل برای دخترانی انتخاب کردم که ازدواج شون به تاخیر افتاده . این دسته از دختران می تونن در این صفحه به تبادل نظر بپردازند .
برای پیدا کردن این صفحه می تونید در بالای وبلاگ روی لبه " صفحات خاص " کلیک یا اشاره کنید .
پیشنهاد
دختر تا ابد تنها :
" دوستان بهتر هست اینجا تجربیات مون به اشتراک بذاریم. در مورد خواستگاری ، مسائل شغلی ، عاطفی، خانواده ها ...
این که اگر برگردیم به عقب کدوم کار رو انجام نمی دادیم ؟ ، چه کار نکرده ای داریم؟ ، چه کاری رو کاش انجام میدادیم ؟ ، در مورد آینده برنامه مون چیه ؟ "
دختر تنها :
دوستان و دخترانی که تا الان تنها موندید در چه مواردی خودتون کوتاهی کردید در چه مواردی خودتون هم سهم داشتید که طرف پریده و همه چی به هم خورده ؟ البته در اینکه خانواده ها و بقیه عوامل نقش داشتن شکی نیست.
🚫🚫 ورود آقایون اکیدا ممنوع 🚫🚫