سلام به همه ی کابران محترم
به نظر شما لازمه ی داشتن یک خانواده برتر چه مواردی میتواند باشد؟
1.ازدواج مناسب؟
2.فرزند خوب؟
3.زندگی سالم؟
4.درامد حلال؟
5.زندگی با محوریت دین و خدا؟
6.وضع مالی عالی؟
7.همسر زیبا
8....؟
خوشحال میشم اگه دوستان نظرهاشون با هم در اشتراک بگذارند
در این مطلب علاوه بر پاسخ گویی به سوال یکی از کاربران ، موضوعات زیر نیز مطرح خواهد شد :
(1) تاثیر رنگ پوست در ازدواج (2) رنگ پوست مورد علاقه مردان
سوال یکی از کاربران :
سلام
واقعا رنگ پوستم برام به یه مشغله ی فکری بزرگ تبدیل شده،
رنگ پوستم سبزس ولی نه خیلی تیره تقریبا رو به روشن خودم رنگ پوستمو دوس دارم
اما متاسفانه تو خانواده ی پدریم اکثرشون رنگ پوستشون روشنه و برای همین وقتی بچه بودم بهم میگفتن سیاه یا میگفتن باید با وایتکس بشوریمت تا سفید شی !
سلام
یه دردی تو سینم هست که باید بگم!
احساس میکنم یکسری غل و زنجیر نامریی از عادات و عرف هایی که خودمون برا خودمون ساختیم بدجوری دور دست و پامون و بخصوص جوونامون رو بسته.
چرا باید به عادات این روزای جامعه عمل کنیم؟
چرا بعضا خودمون فکر نمیکنیم؟
شهید مطهری میگن که همه ی پیامبرانی که برای قومهاشون پیام آوردن در پیامشون این مورد بوده که چرا به شیوه ی گذشتگان خود عمل میکنید ؟،حتی زمانی که اونهابدون فکر عمل میکردند.
خدا در قران در خطاب به گروهی که بسوی جهنم میروند میفرماید که چرا از شیطان پیروی کردید، در صورتیکه او دشمن اشکار شما بود. و چرا فکر نکردید؟
منظور من از این حرفها اینه که چرا بعضی از ماها فکر نمیکنیم که واقعا با وجود راهی مثل ازدواج فقط بخاطر عادات و مدهایی که توی جامعه هست باید خودمون رو جزئ پیروان شیطان بکنیم و دنبال گناه بریم؟
چرا پدر و مادرها (بعضا) فکر نمیکنند که جوونهاشون میتونن خیلی ساده تر از رسم و رسومات دست و پاگیری که خودمون بدور عقلمون پیچیدیم به ازدواج برسن؟
چرا سختگیری؟ چرا تجمل و چشم تو هم چشمی؟به چه قیمتی؟به قیمت گناه؟؟
(البته بنظرم بیشتر مشکل از خود من نوعیه چونکه اگه ایمانم قوی بود محکم جلو میرفتم و میگفتم من زن میخوام ، پاشم وامیستادم،خیلی دوست دارم این عاداتو کنار بزنم... بنظرم اگه دختر خانوما قانع میشدن که خیلی ساده زندگی رو شروع کنن ( مثل لیلا تو سریال تنهایی لیلا! )خیلی خوب میشد)
برای همتون دعا میکنم،التماس دعا
سلام
جوانی هستم که بنا به یک اتفاق در کودکی مبتلا به بیماری هپاتیت_ب شدم
البته دوستان سوالهای زیادی دارم
اصل موضوع بر می گرده به ازدواج
این روزها با توجه به سن و شرایطم به ازدواج بیشتر فکر می کنم ولی ناخودآگاه موانع بزرگی سر راهم هست.
اولا که برای گفتن به طرف مقابل در مراحل اول تاکید دارم و اصلا نمی تونم بذارم بعد از چند جلسه مساله خودم رو بگم از طرفی حداقل چیزی که دیدم واکنش ها اصلا خوب نبوده و برخلاف حرف زدن های قشنگ موقع عمل رفتارهای متفاوتی ازشون دیده می شه.
دخترهای کوچکتر از من تقریبا دیگر کسی مبتلا نیست و پیدا کردن شخصی مشابه مشکل خودم که حداقل های زندگی رو داشته باشه خیلی سخته.(خیلی گشتم)
به نظرتون با توجه به این شرایط ازدواج_موقت رو توصیه می کنید؟
من برای پیدا کردن کار هم به دلیل گرفتن معافیت پزشکی با مشکل مواجهم و از طرفی به ازدواج نیاز زیادی دارم
این مشکلات همه بخاطر یک اتفاق در کودکی ولی متاسفانه جامعه این بیماری رو درست نمی شناسه و افکار درستی برای بیماران هپاتیتی نمی کنن.
شاید این نکته باید گفته بشه که بیماری هپاتیت_ب واکسن داره و حتی کسی که واکسینه بشه برای ازدواج هیچ مشکلی نداره و تمام متولدین بعد سال 72 بدو تولد واکسینه شده اند.
اغلب خود دختر خانمها با این مساله مشکلی ندارند ولی خانواده به هر دلیلی
قبول نمی کنند که حق هم دارند و مشکل اساسی شنیدن حرف فامیل برایشان است و
البته عدم آگاهی حتی برای بیان این مشکل ساده فرار می کنند و حقیقیت رو درک
نمی کنند.
سلام
مدتی هست هر چقدر فکر میکنم بعد ازدواج برای همسرم تکراری میشم! وقتی دیگه حرف جدیدی ندارم بزنم! وقتی چیز جدیدی برای ارائه ندارم! وقتی دیگه قطعه کشف نشده ای ازم باقی نمونده!
خب دیگه چرا همسرم باید از من خوشش بیاد و اون عشق اولیه پایدار باشه؟
بعضی وقتها میگم شاید به مرد پولدار بتونه با پول، که میشه باهاش هدایای مختلف خرید، میشه باهاش سفرهای مختلفی رفت، میشه باهاش سورپرایز های جدیدی ساخت، بتونه اون احساس کمرنگ شدن و تکراری شدن رو از بین ببره! ولی مرد فقیر یا متوسط چطور؟؟؟
مردی که پول کادو خریدن نداره، پول سفر بردن نداره، پول حتی خرید شاخه گل هم نداه و برای گذراندن زندگیش، برنامه ریزی ریالی! میکنه(یعنی یک ریال هم واسه خرج اضافی نداره) چکار کنه؟ آیا چنین مردی هنوزم شانس جذاب بودن برای همسرش رو داره؟
چون بالاخره هر مردی اولش برای یک زن جذابیت هایی داره، که مختص خودشه ( قیافه-هیکل - سر و زبون - علم و اطلاعات و .... ) اما اینها بینهایت نیستن و بعد مدتی تکراری میشن ( یعنی دیگه چیز جدیدی واسه ارائه نیست )، خب از این به بعد چی؟
زندگی ای که 6 ماه - یکسال - دو سال بسته به جذابیت های مرد ازش گذشته و مرد به قول معروف "دیگه تموم شده" و چیز تازه ای واسه ارائه نداره، و پول خریدن چیزای تازه رو هم نداره، زندگیش به کجا میرسه؟ آیا همسرش هنوزم دوستش داره؟ آیا از با اون بودن لذت میبره؟ آیا فکر میکنه خوشبخته یا حسرت زنهای دیگه رو میخوره؟
شایدم به این نتیجه میرسه زندگی مشترک اولش خوبه و بعد باید بازم برگردی به رفقای همجنس قدیمیت و با اونها خوش باشی ( اینو خیلی دیدم در بین خانومای متاهل ).
نظر شما چیه؟
سلام
تو رو خدا کمکم کنید
من دختر محجبه ای هستم از یه خونواده ی متوسط ، شاغل نیستم و دانشجو هستم فعلاً . قیافه ی خوبی هم دارم .
خیلی خواستگار داشتم من ، الان یه خواستگار دارم که از نظر رفتاری خوب بود و از نظر مالی خیلی خوب نبود ولی خونواده ی خوبی داره و خودش پسر فوق العاده سالمیه ، نزدیک یه ماه باهاش رفت و آمد کردم و این بین برای من که تا به حال حتی با یه نامحرم حرف زیاد هم نزده بودم خیلی تازگی داشت ولی خلاصه که حسابی به خودم غلبه کردم و سنجیدم و فهمیدم که جوابم مثبته ، هنوز بله برون برگزار نکردیم
حالا یه خواستگاری اومده برام که از تمام خواستگارهایی که داشتم خیلی بهتره ، پسر یکی از سرشناس های شهره و از نظر مالی تامینه، قیافه ی خیلی خوبی داره ، چیکار کنم که دو دل نباشم توی انتخابم ؟ از طرفی میترسم که اشتباه کنم و همچین آدمایی رو از دست بدم و از طرفی میدونم این خواستگار دومیه خیلی مومن هستن و پدرشون روحانی هستن اصلا نمیدونم چیکار کنم ؟
دلم نمی خواد انتخابم ُ عوض کنم و دوس دارم واقعا با همین پسر ازدواج کنم اما این ترس ولم نمیکنه ، مخصوصا که تازگی ها خواستگارهایی میان که هر کس میشنوه باور نمیکنه ، شاید امتحان خدا باشه البته ولی واقعا ترس داره پدرم ُدر میاره ....
با سلام
لطفا همه دوستان نظر بدهند.
اگر مادر دختری خانه را ترک کرده و رفته باشد و هیچ اطلاعی از او ندارند ( در زمان کودکی دختر ) ، جامعه چه فکری در مورد آن دختر می کند؟
آیا پسر ها در زمان ازدواج به این موضوع اهمیت می دهند. در حالی که همه دختر را تحسین می کنند ( از لحاظ اخلاق و منطق و... )؟ اما واقعیت را در مورد زندگی او نمی دانند!
خانم ها اگر متوجه شوند که دختری با این وضعیت، با پسر و یا برادر آنان ازدواج کند، چه عکس العملی خواهند داشت؟
( خواستگاران دختر از افرادی هستند که از موضوع اطلاعی ندارند)
باتشکر
سلام به همه ی دوستان
وقتتون بخیر
ممنون میشم درد و دلمو بخونین. چون من کسی رو ندارم که باش درد و دل کنم. ادم تو داری هستم. من چند ماهی میشه که به لطف خدا چادری شدم. خودم از این موضوع خیلی خوشحالم ولی اطرافیانم خیلی اذیتم میکنن.
من 20 سالمه از یه خونواده ی معمولی. نه بی قید و بند و نه خیلی مقید و مذهبی. خیلی مسخرم میکنن چادر و نشونه ی امل بودن و عقب افتادگی میدونن. مادرم از چادری شدنم خوشحاله و چیزی نمیگه.
ولی پدرم مثلا عروسی رفتنی دوست نداره چادر بپوشم. ولی من دوست دارم همیشه سرم باشه. برادرم و زنش و اقوام زنش که نگو هر چی دلشون میخواد میگن. من قبل چادری شدنم خیلی خواستگار داشتم اما بعد چادری شدنم تعدادشون خیلی خیلی بیشتر شد.
یه سری فکر میکنن که چادر پوشیدم که ازدواج کنم درحالی که خودشونم میدونستن که قبلا هم زیاد خواستگار داشتم. ولی طعنه هاشون خیلی اذیتم میکنه.
من آدمی هستم که تا حالا زورم به یه مورچه هم نرسیده اصلا راضی نمیشم کسی ازم دلخور شه ولی متاسفانه خیلیا خیلی راحت دلمو میشکونن . منم فقط تو خلوتم گریه میکنم حتی جوابشونم نمیدم که ناراحت نشن.
ولی هیچوقت نمی بخشم شون که انقدر دلمو شکوندن همه بابام داداشم زنداداشم ....برام دعا کنید با این حرفاشون سردم نکنن از چادر دوست دارم تا اخر عمرم چادر سرم باشه ولی افسوس که خانوادم ظرفیتشو ندارن....
مرتبط:
سلامتی دخترایی که سرشون بره چادرشون نمیره...
چکار کنم تمایل به پوشیدن چادر در من دائمی بشه ؟
خیلی بده که حجابم رو از چادر به مانتو تغییر بدم ؟
احساس میکنم به چادرم علاقه ی قبلی رو ندارم
می ترسم بی حجابی ها باعث بشه از چادرم بدم بیاد
شوهرم مدام اصرار میکنه که باید چادر سر کنم
نکنه منم جزء کسانی هستم که چادر و چادری بودن رو ضایع میکنن؟
چادری ام و توی مدرسه مسخره میشم
حس میکنم اگه چادری بشم دیگه هیچکس بهم توجهی نمیکنه
هر وقت چادر بهم حس خوبی نده نمی پوشمش
مدتی هست احساس میکنم چادر حرکاتم رو محدود کرده
بخاطر محل کارم بر خلاف میل قلبی ام چادر سرم میکنم
بهم کمک کنید چادرم رو زمین نذارم
بعد از چادری شدن، اعتماد به نفسم گرفته شده
سلام
پسری 24 ساله هستم و برادری 26 ساله دارم. اخیرا خانواده به روش سنتی برای برادرم خواستگاری رفتن و جلسات خواستگاری را پیش بردن. ان شاء الله به زودی ایشون با دختر خانم ازدواج رسمی می کنن.
خانواده برای من ، خواهر این دختر خانم را که دو سال ازشون کوچکتره در نظر گرفتن و بهم پیشنهاد دادن.
می خواستم بدونم کسی از دوستان ازدواج با خواهرِ زن داداش داشته؟، مزیت ها و عیب های این نوع ازدواج چیه؟، اگر آسیبی داره، آیا راهی برای جلوگیری از آسیب های این نوع ازدواج هست؟
پیشاپیش ممنون از جواب هاتون...
مرتبط :
در باب پیدا کردن دختر مناسب و دلخواه برای ازدواج به مشکل خورده‌ام
نهاد رهبری در دانشگاه، محلی مناسب برای معرفی افراد جهت ازدواج
سلام
نمیخوام سوال بپرسم بلکه میخوام از همه دوستان بخوام مشکلی رو که در زندگی داشتن و الان حل کردن رو بگن و اینکه از چه روشی حل کردن.... تا سایر کاربر ها هم استفاده کنن .
( متاسفانه دوستان سوال میپرسن سایرین هم نظر میدن ولی سوال کننده ها نمیان بگن آخرش چیکار کردن و چه نتیجه ای گرفتن فکر میکنم اگه سایت امکانی برای نظر آخر سوال کننده ایجاد میکرد آموزنده تر بود)
اولیش رو خودم میگم
مشکل اقتصادی: همسر من یه اخلاق بد داشت اونم این بود که همش پولاشو قرض میداد و مشکل دوم این بود که اطرافیان باورشون شده بود که هر وقت پول میخواستن باید بهشون کمک کنه و متاسفانه در خانواده این وضع بد تر بود چون مادرش عملا این تفکر رو داشت که تو باید مشکل مالی بقیه رو حل کنی
دلیلش این بود که همسر من از 18 سالگی کار کرده بود و 28 سالگی ازدواج کرد پس پول زیادی جمع کرده بود و بعد خونه و ماشین خریدن بقیه رو میگذاشت بانک و قرض میداد
وقتی من وارد زندگیش شدم دیگه نمیتونست مثل مجردیش باشه مخصوصا اینکه شرط ازدواج پدرم این بود که ما ساکن تهران باشیم چون اون اهل شهری از اطراف تهران بود .پس مجبور شد خونشو بفروشه بیاد تهران که بهتره بگم همه چیشو فروخت شد صفر بازم پولش نرسید
حالا دعوا من سر این بود که تو این وضعیت برو بگو خانوادت پولاتو بدن
ولی مگه به روی خودشون میاوردن
چقدر دعوا کردم چقدر حرص خوردم چقد از برادرو زن برادر پر توقعش کینه به دل گرفتم
تازه خرج و مخارج مختلف رو هم مادرش از همسر من میگرفت
جالبیش این بود که با اینکه میدیدین برادرشون تحت فشاره ولی هیچ کمکی نکردن
دریغ از یه تعارف
خلاصه پدرم پول جهیزیه رو داد و خونه گرفتیم
شوهرم یاد گرفت که : مشکلش این بود که بلد نبود نه بگه تا یکی میگفت پول میگفت بفرما
مشکل بعدی این بود که تحت تاثیر حرف مادرش فکر میکرد اگه درخواست خانوادشو انجام نده خیلی بده و وقتی دید زمان گرفتاریش مادرش به هیچ کس نگفت به برادرتون کمک کنید متوجه افراط مادرش شد
همچنین کم کم یاد گرفت خجالت رو کنار بگذاره و بره طلب هاشو بگیره
منم یاد گرفتم : شیوه دعوا فایده نداره چون فقط اونو سرد و ناراحت میکرد و باعث میشد احساس ضعف بکنه که عرضه نداره طلبشو بگیره
خودمو کشیدم کنار و گفتم تو کارت اشتباه بوده من کنارت هستم و کمکت میکنم و پول جهیزیه رو دادم تا خیالش راحت شه
خوشحالم که راه اشتباهی رو نرفتم
راهی که خانواده همسرم رو علیه من کنه تا اونو شوهرمو تحریک کنن که این زن خوب نیست یا خودشون باهام بد شن
خوشحالم که رابطه خانوادگی و برادری و.... بینشون رو به خاطر پول بهم نزدم
سلام دوستان
من یه خانم خانه دار با سن ۲۸ هستم مشکل من اینه که خیلی ولخرجم. نمیدونم چطور زندگیم رو مدیریت کنم هر وقت دلم میگیره باید برم بازار و خرید کنم .
درآمد همسرم هم زیاد نیست وقتی خرید میکنم بعد عذاب وجدان دارم چرا پول خرج کردم و پس انداز نکردم یا چیزایی رو میخرم که زیاد لازم نیست .
اگه میشه شما تکنیک هایی رو به من پیشنهاد بدید که بتونم مدیرتم رو تو زندگی بهتر کنم و هم جلو خرج اضافه رو بگیرم
با تشکر
مرتبط :
معرفی فروشگاه اینترنتی جامع و مطمئن
شکایت از پشتیبانی ضعیف فروشگاه اینترنتی
معرفی مراکز خرید مخصوص خانم ها
خانم ها ، معمولا چه قدر خرید میکنید ؟!
چه کار باید کرد تا کسی اعتماد به خرید از اینترنت کنه ؟
خرید برای آقایون واقعا مشکلتر از خرید واسه یه خانومه