سلام
چند روزی هست که دارم فکر میکنم درباره این که چادری بشم. چند ساعت موافقم با این فکرم و چند ساعت بعد میگم بابا بیخیال ! تو عادت نداری ... اذیت میشی٬ اونوقت بد میشه دوباره نپوشی! مانتویی هستم. چند سانت از موهام بیرونه و گاهی جوراب نمی پوشم اما جلف نیستم. اینم بگم که خانواده ام دوست دارن چادری بشم اما اجباری ندارن در این باره. اما خب هر وقت درباره حجاب بحث میشد٬ ( قبل از این چند روز که این فکر ها اومده تو سرم ) همیشه گارد داشتم و دفاع میکردم از عقایدم.
گذشت تا چند شب پیش چادر زدم سرم ( چون توی شهر مذهبی زندگی میکنم چادر دارم برای مواقع خاص٬ زیارت٬ مراسمات٬ دانشگاه و ... ) و رفتم مجلس امام حسین (ع). اشک ریختم٬ یه لیوان شیر نذری خوردم و ازش خواستم به حق این مراسم و نذری کمکم کنه با حجاب کامل بشم. چادری بشم که چه بهتر. اما خب از مراسم که اومدم بعد چند ساعت اون جدیت رو نداشتم. هر چند که از اون شب تا الان هنوز بیرون نرفتم و دارم فکر میکنم درباره ش.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) حجاب (۱۱۱ مطلب مشابه) مسائل خانم های چادری (۱۱۸ مطلب مشابه)