سلام به همگی
من یه دختر ۲۷ ساله هستم و یه خواهر ۳سال بزرگتر از خودم دارم، ما هر دو نفرمون شاغل هستیم،(مادرمون هم همین طور)، ما تو دوران مدرسه هم همیشه بچه های درس خون و خیلی خوبی بودیم مثلا تو فعالیت های مدرسه رتبه های منطقه ای داشتیم و خلاصه همیشه باعث افتخار بودیم.
و اینم اضافه کنم با اینکه اصلاً خانواده ی مذهبی ای نبودیم هیچ وقت ولی من و خواهرم آدم های معتقد و سالمی بار اومدیم به لطف خدا:)
مسئله ای که همیشه بوده و هست همچنان، الکلی بودن پدرمه..تا اون جایی که یادم میاد تو دوران بچگیم شدتش به اندازه ی الآن نبود و به مرور زمان بدتر شد..اختلاف همیشگی پدر و مادرم هم همین طور..
خلاصه الآن وضعیت برای ما خیلی سخت شده و واقعاً باعث اضطراب و استرس ما هست..در حدی که هر شب استرس این رو دارم که نکنه امشب بیاد و بخواد الکی دعوا راه بندازه و...در واقع ما امنیت روانی و جدیدا جانی نداریم،
طلاق هم نمیدن مادرم رو و نمی ذارن ما هم یه زندگی آروم داشته باشیم، در حال حاضر هم توان مالی جدا زندگی کردن رو ندارم(هزاران بار به زندگی کردن تو پانسیون فکر کردم ولی فعلا نمی تونم برم متاسفانه)از طرفی دلم واسه خودمون می سوزه که چرا پدرم باید این همه پول رو به باد بده! و ما تو سختی زندگی کنیم(وضع مالی مون هم خیلی خوب بود ولی پدرم اکثرش رو از دست دادن با همین کارهاشون)
در کنار این قضایا؛ چند ماه پیش با شخصی آشنا می شدم که به نتیجه نرسید به هر حال..ولی باعث شد جدی به مقوله ی ازدواج نگاه کنم و یه نگرانی هایی برام ایجاد شد..مثلا اینکه من می خوام تحت هر شرایطی شخصیت و ارزش من حفظ بشه و منو با پدرم نسنجند و اینکه آیا اصلاً این قضیه رو بگم به شخص مقابل یا نه، چون می گم یه موقع بعدها به روم نیارن الکلی بودن پدرم رو، چون من دختر پاکی بودم و هستم(هیچ وقت سمت الکل یا هیچ چیز دیگه بد دیگه ای نرفتم ) دو تا سوال اصلی من اینه که؛
یک اینکه چه طور سلامت روانم رو تو همچین وضعیت اضطراب زایی حفظ کنم؟( درواقع بهترین کاری که می تونم برای خودم انجام بدم چیه؟)
دو اینکه برای ازدواج آیا با اون شخص راجع به این مسئله راحت حرف بزنم و واقعیت رو بگم یا خیر؟( بیشتر دید آقایون رو مشتاقم بدونم..)
چه طور با پدر الکلی کنار بیایم و اینکه دید مردم به دختری که پدرشون الکل مصرف می کنه چیه؟
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) موانع ازدواج (۴۹ مطلب مشابه)